⭕️روایت دولت‌سازی در ایران؛ آسیب‌شناسیِ سه‌سال تجربه دولت‌داری (در حال تکمیل)
1⃣برادران و خواهران انقلابی! کمربندها را محکم ببندید... (١)
2⃣برادران و خواهران انقلابی! کمربندها را محکم ببندید... (٢)
3⃣به اشتباهات خودمان باختیم!
4⃣سخنان صریح دکتر فؤاد ایزدی در مورد از دست رفتن فرصت تبیینی پیرامون برجام و ناتوانی امثال ظریف و عراقچی در رفع تحریم‌ها
5⃣همچنین این ترس چندان مربوط به ویژگی‌های شخصی جلیلی نیست. در واقع این ترس، ترس از تنگ شدن زندگی و مجال و امکان‌های آن (خواه در پرتو سیاست حجاب و محدودیت اینترنت یا نزاع با قدرت‌های جهانی) به حفره‌های بزرگی در کلیت سیاست انقلابی باز می‌گردد.
پی‌نوشت: فهم ساده‌انگارانه از دولت‌داری مانع اصلی سیاست‌ورزی مطلوب است. عالم سیاست، عمق و پیچیدگی‌های خاص و زیاد خود را دارد. در امر اداره با مسائل زیادی در عرصه‌ی نظر و میدان عمل مواجه هستیم که باید با تجربه‌نگاری دولت‌داری‌مان و روایت آن، مطالعات حکومت‌داریمان را فربه کنیم تا از توهمات دور شویم. توهمات همان متوهمینی که می‌گفتند حتماً، می‌مانیم و نمی‌گذاریم امثال شما رأی بیاورند یا انقلابی‌های توسعه‌گرا یا انقلابی‌های رادیکال.
#آفت_ساده‌انگاری #تقلیل‌گرایی #فربه‌کردن_مطالعات_دولت‌داری #از_دست‌رفتن_فرصت‌ها #فرصت‌سوزی‌ها #روایت_دولت‌سازی_در_ایران #ایران معاصر #قاجاریه #پهلوی #جمهوری_اسلامی #دولت_موقت #دولت_اول (بنی‌صدر) #دولت_دوم (شهید رجایی) #دولت_سوم_و_چهارم (آیت‌الله خامنه‌ای) #دولت_پنجم_و_ششم (کارگزاران سازندگی؛ هاشمی رفسنجانی) #دولت_هفتم_و_هشتم (اصلاحات؛ خاتمی) #دولت_نهم_و_دهم (احمدی نژاد) #دولت_یازدهم_و_دوازدهم (اعتدال؛ حسن روحانی) #دولت_سیزدهم (وفاق ملی؛ پزشکیان) #دولت_چهاردهم (مسعود پزشکیان)
🆔@dolat_qavi
⭕️مغالطه توسل به اتوریته
▪️توسل به اتوریته¹ یکی از تکنیک‌هایی بود که رئیس جمهور در جلسه رای اعتماد مجلس به کار گرفت. دکتر پزشکیان بارها گفت: « فلان وزیر با دستور یا پیشنهاد آقا آمده، فلانی را آقا قبول کرد که بیاید، همه وزیران پیشنهادی با هماهنگی و تفاهم با رهبری و نهادهای امنیتی-اطلاعاتی انتخاب شدهاند و...» توسل به اتوریته، در اقناع نمایندگان مجلس و گرفتن رای اعتماد آنان مؤثر بود تا آن‌جا که اغلب نمایندگان مجلس، بدون هیچ سوالی رای اعتماد دادند. در حالی که خود مرجع (فرد یا افراد)، دلیل منطقی برای اثبات و صحت گزاره نیست و باید منطقی‌بودن دلیل‌هایی که آن مرجع برای اثبات آن گزاره مد نظر داشته است، به کمک عقل جمعی بررسی و ارزیابی شوند. از آن‌جا که نمایندگان ملت باید مدافع منافع ملی باشند، دفاع از منافع ملی مقتضی پرسشگری و به‌چالش‌کشیدن در این وضعیت بود حتی اگر متهم به افراطی‌گری یا بی‌بصیرتی یا برچسب‌های غیرمنصفانه‌ای مانند ضد‌انقلاب شویم.
▪️امروز بیش از پیش ساده‌اندیشی و
ساده‌انگاری برخی دولتمردان جمهوری اسلامی به نمایش گذاشته شد و از طرف دیگر شاهد بیشترین هزینه‌کردن از رهبری در تریبون‌های رسمی بودیم. از آ. فضائلی و توییت‌های دلواپسانه حضرتشان هم خبری نیست... با قرائن موجود نمی‌دانم بگویم وفاق ملی یا لابی مسئولین با تصمیم‌گیری‌های در پشت پرده؟ قطعاً ناکارآمدی‌های قریب‌الوقوع آینده با این هزینه‌کردن‌ها از رهبری یا نشان از ناپختگی است یا خباثت. از امروز هر گونه مشکل یا ناتوانی دولت، تقصیر... است.
یاعلی. کربلاء‌المقدسه-پنج‌شنبه حدود دو بامداد نائب الزیاره همه اساتید و دوستان هستم.
١.توسل به مرجعیت (argumentum ad verecundiam)
🔗تکنیک Misinterpretation (تفسیر نادرست)
🆔@dolat_qavi
⭕️اربعین و ترک‌برداشتن بنیان مدرنیته یا به قول یکی از اساتید ما ژرف‌بنای مدرنیته
▪️در دوره معاصر که به هر دلیلی با مدرنیته و مظاهر آن مواجه هستیم، بهترین گزینه برای تعیین نسبت ما با مدرنیته و اعلام حضور در دنیا «تصرّف» است. باید مواجهه‌ی تصرفی داشت اما امکانات و ابزارهای ما برای تصرف در مدرنیته کدامند؟
▪️بدون شک پدیده‌ی اربعین یکی از امکانات ما برای تصرف است که در آن فرهنگ زیارت به مدرنیته هجوم می‌برد و غلبه‌ی آن را به‌تدریج می‌شکند، آن هم عمیق‌ترین و ژرف‌ترین لایه‌ی بنای مدرنیته یعنی فرهنگ پایه‌ی آن یا فرهنگ پشتیبان آن و در نتیجه یک انفتاح و گشایش فرهنگی ایجاد میکند.
▪️این انفتاح و گشایش فرهنگی که تبعاً ارمغان آن شکست فرهنگی غرب است، مقدمه‌ای الزامی برای تصرف در لایه‌ی عقلانیت و الگوهای مدرن است که فرهنگ مدرن، پشتیبان آن‌هاست.
به عبارت دیگر نقد مدرنیته از زاویه فرهنگ پشتیبان آن، مقدم بر نقد مدرنیته از زاویه‌ی تکنولوژی، هنر، ادبیات، علوم پایه و... است. اساساً در سیاستگذاری هم این نحوه ورود هوشمندانه است؛ چرا که تا فرهنگ نشکند، پذیرش دیدگاه‌های انتقادی و اصلاحی آسان نیست. هنگامی که فرهنگ بشکند حساسیت‌‌های جدید، امیال و گرایشهای جدید، بینش‌های نو شکل می‌گیرد، آن‌وقت مشهورات و کلیشه‌های موجود که محصول مدرنیته اند زیر سؤال می‌رود و مورد تردید قرار می‌گیرند، در آن‌هنگام تصرف در لایه‌های رویین هم شدنی است. این سیاست غیر از این است که یکباره و ناگهانی بدون فراهم‌کردن مقدمات به مظاهر و محصولات رویین از جمله طب مدرن، تکنولوژی و... حمله کنیم. یک عده‌ای می‌گفتند ما به کرونا اعتقاد نداریم (ناشیانه و جاهلانه کل یک پدیده و واقعیت را نفی می‌کردند) و عده‌ای هم در جواب می‌گفتند کرونا که گزاره اعتقادی نیست و لطفاً علمی برخورد کنید. باید دقت شود که قاعده استحاله این است که ابتدا باید در چارچوب رایج درگیر شد و کم کم با انفتاح فرهنگی و عقلانی درگیری را توسعه داد.
١.فرهنگ را مجموعه‌ای از گرایش‌ها و بینش‌ها می‌دانم و آن را فقط منحصر در ذهنیت نمی‌کنم.
٢.بنا بر تصویر کلان ترک‌برداشتن فرهنگ مدرنیته نمایان است و این آسیب‌های جزیی در پدیده اربعین که یا از ضعف شیعیان و یا اقدامات دشمن است به برکت امام حسین برطرف خواهند شد.
پی‌نوشت: ساده‌انگاران می‌گفتند دیگر زمان گفتمان سازی و... نیست و باید با توسعه‌گرایی کشور را ساخت. در پاسخ میگوییم: به هرحال ارتباط فرهنگ پشتیبان با توسعه و تکنولوژی غیرقابل انکار است و به محض نبود زمان و اضطرار و شرایط بحرانی نمیتوان مواجهه کورکورانه با مدرنیته داشت و حتما باید تدابیر عاقلانه‌ای را به کار بست در این رابطه.
#اربعین #هیئت #زیارت #تهاجم_فرهنگی
🆔@dolat_qavi
⭕️نکته‌ای در باب سیاستگذاری مواجهه انتقادی با مدرنیته؛ اولویت نقد فرهنگ و عقلانیت پشتیبان مدرنیته
▪️نقد مدرنیته از زاویه فرهنگ پشتیبان آن، مقدم بر نقد مدرنیته از زاویه‌ی تکنولوژی، هنر، ادبیات، علوم پایه و... است. اساساً در سیاستگذاری هم این نحوه ورود هوشمندانه است؛ چرا که تا فرهنگ نشکند، پذیرش دیدگاه‌های انتقادی و اصلاحی آسان نیست. اقناع مردمی که اساساً زندگی را بدون مدرنیته محال و غیرممکن و غیرقابل تصور می‌دانند نیاز به یک شیب ملایم دارد و آن شیب همین حادثه‌سازی‌ها و شکستن سیطره فرهنگی مدرن است. هنگامی که فرهنگ غالب بشکند، جسارت روحی و ذهنی ایجاد شود، حساسیت‌‌های جدید، امیال و گرایشهای جدید، بینش‌های نو شکل می‌گیرد، آن‌وقت مشهورات و کلیشه‌های موجود که محصول مدرنیته اند آرام آرام به‌صورت شیبدارانه زیر سؤال می‌روند و مورد تردید قرار می‌گیرند، در آن‌هنگام تصرف در لایه‌های رویین نیز شدنی است.
▪️این سیاست غیر از این است که یکباره و ناگهانی بدون فراهم‌کردن مقدمات به مظاهر و محصولات رویین از جمله طب مدرن، تکنولوژی و... حمله کنیم. یا میتوان ناشیانه گفت که تلویزیون، هواپیما، مترو و... بد است، تا متهم به غارنشینی شویم یا میتوان اصلاً وارد این بازی کثیف نشد و گفت بین کلیه محصولات مدرن و فرهنگ پشتیبان آنها ارتباط است؛ البته این ارتباط هم طیفی و درجه‌دار است؛ به‌عنوان نمونه چرا هوش مصنوعی در ایران ساخته نشد و در غرب ساخته شد؟ چرا این نیاز در آن‌جا شکل گرفت و در ایران نه؟ اصلاً کاری با بد بودن یا خوب‌بودن تکنولوژی ندارم مساله من این نیست، این در جای خود بررسی شود اما آیا ممکن است محصولات، پیوست فرهنگی نداشته باشند؟ آیا امکان دارد در صورت پذیرش این ارتباط، هنگام اخذ و اقتباس بتوان این پیوست را نادیده گرفت؟ اگر فرهنگ مدرنیته مورد نقد و ارزیابی قرار گیرد، راه برای نقد عقلانی محصولات رویین و الگوها باز می‌گردد و الا کاری عاقلانه نیست.
▪️در تاریخ غرب میتوان نشان داد که ابتدا فرهنگ این‌دنیایی و «زندگی زمینی» در غرب شکل گرفت و به تدریج شالوده فرهنگ مدرن یعنی اومانیسم نمودار شد، ابتدا در هنر و سپس در فلسفه ظهور و بروز یافت و در معرفت‌شناسی تبدیل به سوبژکتویسم و در اقتصاد به لیبرال‌سرمایه‌داری و در سیاست به لیبرال‌دموکراسی و... تبدیل شد.
▪️این حمله به فرهنگ مدرنیته و گفتمان‌سازی آن در بین عموم نخبگان و جامعه، انفتاح و گشایش فرهنگی ایجاد میکند و مقدمه‌ای الزامی برای تصرف در لایه‌ی عقلانیت و الگوهای مدرن است که فرهنگ مدرن، پشتیبان آن‌هاست. در مجموع نقد بر فرهنگ و عقلانیت مدرنیته مقدم بر نقد محصولات رویین است که باید در سیاستگذاری مواجهه انتقادی و تصرفی نسبت به مدرنیته مورد ملاحظه قرار بگیرد از این روی است که مواجهه انتقادی با علوم انسانی مقدم بر تکنولوژی و علوم پایه و... می‌شود. عقلا هم اولویت با نقد بخشی از مدرنیته است که با سنت ایرانی و اسلامی اختلاف شدید و ملموس دارد؛ نه بخشی که جزء زندگی روزمره مردم شده و جزو واجبات زیست انسانی و زندگی است. یک عده‌ای می‌گفتند ما به کرونا اعتقاد نداریم (ناشیانه و جاهلانه کل یک پدیده و واقعیت را نفی می‌کردند) و عده‌ای هم در جواب می‌گفتند کرونا که گزاره اعتقادی نیست و لطفاً علمی برخورد کنید و مانور رسانه‌ای هم می‌دادند در تخریب منتقدین. من منکر کرونا نیستم، ضمناً معتقدم غرب در عین نقاط مثبت، نقاط منفی و نیز خلأها و کمبودهای فراوانی دارد و در کل منتقد غربم و معتقدم باید مواجهه تصرفی داشت. قاعده استحاله و مواجهه تصرفی این است که ابتدا باید در چارچوب رایج درگیر شد و کم کم با انفتاح فرهنگی و عقلانی درگیری را توسعه داد.
١.فرهنگ را مجموعه‌ای از گرایش‌ها و بینش‌ها می‌دانم و آن را فقط منحصر در ذهنیت نمی‌کنم.
پی‌نوشت: از برخی دولتمردان کنونی جمهوری اسلامی که با پوشش انقلابی، توسعه‌گرا هستند و کارآمدی را فقط در ساخت مترو و پل و جاده و... تعریف می‌کنند، سؤالی را طرح می‌کنم که توسعه و محصولاتی مانند مترو یا پیوست فرهنگی دارند یا ندارند. اگر بگویند ندارند که از جهل و کم‌اطلاعی است و اگر بگویند پیوست فرهنگی دارند پس چگونه است که بدون ملاحظه و بررسی این ارتباط و تدبیر برای مقابله با فرهنگ پشتیبانِ مخرّب آن، دست به توسعه‌گرایی می‌زنید؟ صرف اینکه محصولی دارای کارکرد مثبت است آن را در کشور وارد کردن و نادیده‌گرفتن فرهنگ پشتیبان آن عاقلانه و منطقی است؟ مگر بگویید فرهنگ پشتیبان آن را بد نمی‌دانید که دیگر صحبتی نیست و نشان از استحاله حضرتتان دارد. پس اجرای پیوست فرهنگی در کنار سیاست‌های توسعه‌گرایانه الزامی است. همان‌قدر الزامی است که پیوست عدالت.
در برابر ساده‌انگاران که می‌گویند اگر تکنولوژی بد است، آن را کنار بگذارید فقط میتوان گفت که نسبت به پیوست فرهنگی تکنولوژی جاهلید.
✍تفرشی
🆔@dolat_qavi
⭕️ رهبر انقلاب: رجوع به کارشناس، حکمرانی را خردمندانه میکند و ملت را راضی میکند اما مراقب تحمیل نظرات غلط با لباس کارشناسی باشید
🔰 رهبر انقلاب در نخستین دیدار اعضای هیئت دولت چهاردهم:
▪️ نکته‌ی چهارم درباره‌ی مسئله‌ی کارشناسی است. در تبلیغات آقای دکتر پزشکیان و اظهاراتی که گفته شد، رجوع به کارشناس‌ها تکرار شده. بنده عقیده‌ی راسخ دارم به این قضیه‌ی رجوع به کارشناس.
▪️ دولت‌ها وقتی که کار کارشناسی می‌کنند حکمرانی‌شان حکمرانی خردمندانه و اندیشه‌ورزانه خواهد بود، نه حکمرانی محفلی و رفاقتی و توصیه‌ای. کار کارشناسی خصوصیتش این است که گاهی شما یک کار کارشناسی‌ای را انجام میدهید برخلاف خواست چند رفیق و دوست و آشنا و آدم صاحب نفوذ و اینها، آنها را ناراضی میکنید اما ملت را راضی میکنید.
▪️ منتها یک نکته‌ای اینجا وجود دارد در انتخاب کارشناس. گاهی اوقات در مواردی ته‌نشین‌های ذهنیِ غلط یک کارشناس با ادبیات کارشناسی می‌آید در میدان. با لباس کارشناسی می‌آید در میدان. آن وقت مشکل درست میکند. تحمیل میکند آن نظرات غلط حاکم بر ذهن آن کارشناس را یا خصوصیات اخلاقی او را، تحمیل میکند به شما. ۱۴۰۳/۶/۶
💻 Farsi.Khamenei.ir
#کارشناسی #رهنمود‌ها
🆔@dolat_qavi
⭕️تحلیل و شرحی بر بیانات رهبر معظم انقلاب در اولین دیدار با هیئت دولت چهاردهم
👤سیدمحمدمهدی حسینی
▪️رهبری در اوّلین دیدار با هئیت دولت چهاردم در تاریخ 06/06/1403 نکات بسیار مهم و ارزنده‌ای فرمودند. اما یکی از این نکات شاید کمتر مورد توجّه قرار گرفت و آن مسأله «پیوست عدالت و توجّه به تصمیم سازی» است. گزارش خلاصه بیانات ایشان چنین می‌باشد، البته باید منتظر مشروح بیانات ماند ولی همین مقدار نیز مهم است.
▪️«ایشان با اشاره به تصویب و اجرای برنامه‌ها و قوانین مختلف، تعیین تأثیر آنها در تحقق عدالت را بسیار مهم برشمردند و خاطرنشان کردند: چند سال قبل مسئله پیوست عدالت را مطرح کردیم و گفتیم که برای هر قانون و تصمیم مهم باید پیوست عدالت تهیه شود که مرحوم آقای رئیسی نیز مقداری در این زمینه پیش رفت و کارهای انجام داد اما نیمه‌کاره ماند.
▪️رهبر انقلاب، پیوست عدالت را نه یک کار اداری و فرم کاغذی و تشریفاتیِ ضمیمه به قوانین بلکه یک امر واقعی و در متن قوانین و برنامه‌ها خواندند و افزودند: پیوست عدالت یعنی مراکزی مانند سازمان برنامه و بودجه که تصمیم‌سازی یا آماده‌سازی لوایح و قوانین را برعهده دارد و یا گروهی از طرف رئیس‌جمهور موظف شوند که تأثیر برنامه‌ها و قوانین را بر شاخص‌های عدالت اجتماعی از جمله فاصله طبقاتی بسنجند و در صورت افزایش شکاف طبقاتی، آن قسمت از برنامه را حذف کنند.
▪️ایشان با اشاره به اطلاع از تولید نرم افزاری به دست گروهی از جوانان دانشگاهی در خصوص انطباق برنامه‌ها و قوانین با پیوست عدالت، مسئولان را به دعوت از این گروه و استفاده از محصول آنها در صورت مفید بودن توصیه و تأکید کردند: عدالت با گفتن و بیان مکرر زبانی محقق نمی‌شود بلکه انگیزه و ورود در میدان می‌طلبد که خوشبختانه این انگیزه در رئیس‌جمهور وجود دارد و باید به‌گونه‌ای عمل شود که هیچ مسئولی نتواند از راه منتهی به عدالت، تخلف کند.»
♦️در این محتوای فاخر چند نکتۀ مهم وجود دارد:
1⃣هر تصمیم مهم و هر قانونی محتاج پیوست عدالت است؛
2⃣عدالت فرمالیته مطلوب نیست بلکه باید در متن «برنامه‌ها» موجود باشد؛
3⃣مراکزی وجود دارند که تصمیم‌سازی می‌کنند؛
4⃣سازمان برنامه در دیدگاه رهبری یکی از مراکز می‌باشد؛
5⃣عدالت اجتماعی یا تعریف شده به شکاف طبقاتی یا یکی از اصلی ترین شاخص‌های آن شکاف طبقاتی است؛
6⃣برنامه‌ای که شکاف طبقاتی ایجاد میکند «باید» حذف شود؛
7⃣استقبال از نوآوری‌ها و تولیدات دانشگاهیان در این بحث.
▪️توضیح تمامی نکات درون متن فرصتی واسع می خواهد ولی اشاره به این مقدار لازم است که «تصمیم‌سازی» در کشور از اهمیّت فراوان بلکه حائز بیشترین اهمیّت است و برای تحقّق عدالت باید این مهم در متن برنامه‌های سازمان‌های «تصمیم‌ساز» کشور حضور داشته باشد.
▪️یک نکتۀ دیگر را نیز از جنبۀ مراحل 5 گانه فرآیند انقلاب اسلامی ذکر می کنم. طبق تصریح رهبری ما از مرحله انقلاب اسلامی و نظام اسلامی عبور کردیم و در مرحله «دولت‌سازی» هستیم. تأکید بر وجود «عدالت» در تمامی قوانین و تصمیم‌های مهم این جرقه را در ذهن روشن میکند که یکی از مهم‌ترین ارکان «ایده دولت اسلامی» در نگاه رهبری مسأله «عدالت» است و رهبری از شروع ریاست جمهوری شهید رئیسی تا به امروز و استقرار دولت جدید در حال «راهبری» تحقّق عدالت در متن نظام جمهوری اسلامی و قوانین کشور اند.
▪️در پایان به یک «چالش» هم اشاره کنم و آن مسأله تحقّق عدالت در «تصمیم‌های مهم» است. تصمیم‌های مهم گاهی از جنس قانون نیستند یا آنچه که در قانون می‌آید دقیقا تمام آن تصمیم نیست. فرآیند «عدالت محور» کردن تصمیم دقیقا چیست؟ و «چگونه» است؟ این مسأله نیازمند نظریه پردازی طرفداران علوم انسانی دینی یا توحیدی یا حتّی بومی [کمترین ادّعاء] می باشد.
#عدالت #تصمیم‌سازی #دولت‌سازی
🆔@dolat_qavi
⭕️ضرورت «گستردگی زبانی» در ارتباط‌گرفتن با تکثر موجود در ایران
▪️ما انقلابی‌ها فاقد ایده و زبان در نسبت با تکثر موجود در ایران هستیم، حتی اصلاحاتی‌ها نیز در مواجهه با تکثر دین را که مطالبه بخشی از مردم است نادیده می‌گیرند و صورت مساله را پاک می‌کنند.
بنابراین در شرایطی به سر می‌بریم که علاوه بر انسداد فکری که تولید ایده و محتوا را ضروری میکند، با انسداد زبانی نیز مواجهیم که چاره‌ی آن گستردگی و گشودگی زبانی است. نیازمند زبانی گسترده، گشوده و رو به پیش هستیم که بنا بر همگرایی، امکان همدلی و همزبانی را فراهم سازد.
▪️ما علی‌رغم اینکه عدالت‌خواه هستیم و نسبت به فساد معترضیم اما هنوز زبان جذابِ ژست معترض‌بودن‌‌مان بر وضعیت موجود حکمرانی، برجسته و فراگیر بین مردم نشده است؛ چون زبان مردمی را به دست نیاورده‌ایم. زبانی که مسائل و درد‌های مردم را بفهمد و به زبان مردم، مردم را اقناع کند. زبانی که تا حدی از مفهوم‌زدگی فاصله بگیرد یا ترجمه‌ی قابل فهمِ همان زبان مفهومی برای طیف وسیع مردم باشد.
▪️البته گستردگی زبانی که یک امری طیفی و ذومراتب است فقط منحصر در زبان مردمی نمی‌شود و شامل زبان نخبگانی نیز می‌شود. در شرایطی که هنوز زبان تفصیل‌یافته و متقن از اسلام و انقلاب اسلامی نیست، باید با بهره‌گیری از زبان عقلانیت مدرن و تاریخ واقعی غرب مدرن، به گفت‌وگو پرداخت و غرب مدرن را نقد کرد و از انقلاب دفاع کرد و نادرستی اندیشه‌ها و ادعاهای مخالفین (غربگرایان و سنت‌گرایان ایرانی) را برملا کرد. این، سیاست هوشمندانه ای برای مواجهه انتقادی با غرب مدرن است که هم ابّهت غرب مسیطر را در هم‌می‌شکند و هم با اقناع نخبگان و آگاهی‌بخشی و گفتمان‌سازی، زمینه‌ی تولید بومی را مهیا میکند. این ابزار این توان را دارد که باطل‌السحر سحره شود و رقبا را خلع سلاح نماید.
▪️مسیر آینده‌ی سیاست‌ورزی دین‌مدارانه‌ی دولتمردان ایران قوی از برطرف‌کردن این ضعف‌ها و حل این مسائل می‌گذرد. به اول انقلاب یا حتی پیش از انقلاب برگردیم گستردگی زبانی در شخص آیت‌الله خامنه ای و آیت‌الله شهید بهشتی بارز و نمایان است. آیت الله خامنه ای در حال گفت‌وگو با دکتر شریعتی، اهل مکتب تفکیک و دیگر روشنفکران و هنرمندان است. او حتماً متوجه اشتباهات دکتر شریعتی است و او را بی‌عیب و نقص نمی‌داند اما به جای برخورد علمی، برخورد مصلحانه انجام می‌دهد و با نگاهی کلان هرگز اجازه نمی‌دهد جریان باطل، شریعتی را که جستجوگر حقیقت بود، به نفع خود مصادره کند. زبان و قلم آیت‌الله خامنه‌ای فراتر از محدودشدن به منافع حزبی و زبان حزبی‌شدن و با پرهیز از برچسب‌زنی، ظرفیت اقناع و همدلی و همزبانی را دارد.
🔗پی‌نوشت: یکی از فقهای انقلابی با برداشت فقیهانه خود از روایات، توانسته است طیف وسیع و گسترده‌ای از انقلابی‌ها را جهت‌دهی و بروزرسانی کند. این ادبیات توانسته است زبان انقلاب را در مواجهه با برخی متحجرین (لفظ سنتی صحیح نیست) امثال حجتیه‌ای‌ها و شیعه انگلیسی و... به جای برچسب‌زنی گسترده کند و ارتباط بگیرد و گاه به تفاهم برسد و گاه به اقناع و یا اسکات خصم به‌گونه‌ای که معاندین و متعصبین این جریان، این ادبیات از سوی انقلابی‌ها را تهاجم فکری به اندیشه و ادبیات خود می‌دانند. این زبان توانسته است متحیرین متدین در بین قرائت انقلابی‌ها و متحجرین را از تحیر و انفعال بیرون آورده و جذب ادبیات انقلاب اسلامی کند. این هم نحوه و مصداقی از گستردگی زبانی است که به ذومراتب‌بودن آن اشاره کردم. این که با ادبیات روایی به جریان سیاسی و اجتماعی امتداد پیدا کنیم. البته آفت آن، صرفاً منبری‌بودن و دوری از استناددهی علمی است.
✍تفرشی
#انسداد_زبانی #گستردگی_زبانی #سیاست #ظرفیت_حداکثری_اقناع #پرهیز_از_آفت_خودبسندگی #دغدغه_اصلا‌ح #شأن_مصلح‌بودن #سعه_صدر #میدان‌دادن #مطلق‌گرایی‌ناب‌گرایی_یا_همگرایی
#دولت‌سازی_خیالی‌وکاغذی_یا_دولت‌سازی_واقعی
🆔@dolat_qavi
❓مسأله کنونی جریان‌های فکری انقلاب اسلامی این است که مسیر را باید با کدام راهبرد‌ها، سیاست‌ها و برنامه‌ها به پیش ببرند؟ عدم توجه به سیاستگذاری و برنامه‌ریزی برای تحقیقات و یا فقدان پاسخ درخور و صحیح، از ریشه های عدم کارآمدیِ دل‌خواهِ جریان‌های فکری در خدمت‌رسانی به جامعه و نظام است. اساساً روش پیگیری مباحث و تحقیقات تا مرحله‌ی تحقق آنها در اجتماع چگونه باید باشد؟
❓سؤال را از زوایه‌ی دیگری مطرح می‌کنم، ما با چالش‌ها و مسائل زیادی در همه عرصه‌ها از جمله «سیاست»، «اقتصاد»، «فرهنگ» و... مواجه بوده و هستیم. با اینکه ایده‌ها و راه حل‌های بسیاری برای عبور از مسائل و مشکلات وجود دارد، پس چرا اجرا و عملی نمی‌شوند؟
♦️حرف‌ها و ایده‌های نو نیازمند مؤلفه‌هایی هستند تا از سدّ مخالفین ذی‌نفع و کلیه‌ی موانع بگذرند و در متن جامعه تحقق پیدا کنند. این مؤلفه‌ها عبارتند از:
1⃣«رؤیای اجتماعی»
▪️نخستین گام برای شروع تغییرات و تحولات بزرگ، داشتن یک طرح جدید با افق بلند است که برخاسته از عالَم آرزو‌های یک فرد، یک جمع یا یک ملت است و ظرفیت شکستن انسداد‌ها و بن‌بست‌ها را دارد و با اصلاحات، عقب‌ماندگی‌ها را جبران و کمبودها را تکمیل و خلأها را پر نماید تا انفتاح و گشایش ایجاد کند و مسیر تازه و بهینه‌ای را به سوی آینده و راه حل‌های درست بگشاید.
2⃣«طرح کارشناسی»
▪️رؤیای اجتماعی که طرح جدید و اجمالی است، باید با شاکله‌ای از برنامه‌ها از اجمال به سمت تفصیل سیر کند و مستحکم شود. طرح نوین باید به یک طرح کارشناسی دقیق و فنی تبدیل شود. باید سال‌ها کارهای زیربنایی و پژوهشی گسترده‌ای در همکاری با تیم‌های مختلف انجام شود تا طرحی راه‌گشا نوشته شود که در بدنه‌ی کارشناسی حرفی برای گفتن داشته باشد و قابل دفاع باشد.
▪️در این میان توجه به این نکته مهم ضروری است (چه در انتخاب فرد کارشناس و چه در انتخاب ابزارهای کارشناسی) نباید نظرات غلط یک کارشناس با ادبیات و لباس کارشناسی را پذیرفت. کارنشناس‌ها و کارشناس‌نماها سعی در تحمیل نظرات غلط خود دارند که مشکل درست میکند. (همین‌طور کارشناسی‌نماها)
▪️آنچه در یک طرح کارشناسی تعیین‌کننده است روشِ (متد) آن طرح است. در یک نگاه کلان، یک روش باید ذهن و ایده را از اولین مرحله تا آخرین مرحله که ارائه الگو است (تا تحقق) راهبری کند. مراحلی که به ترتیب عبارتند از: ۱.روایت ۲.مدل ۳.نظریه و معادله ۴.الگو
شاید تاسیس روشی که از صفر ختم به الگو شود در وضعیت کنونی غیرممکن باشد، اما به هرحال تصرف در متدهای جهت‌دار ضروری است.
3⃣گفتمان‌سازی تخصصی یا «حمایت خبرگان»
▪️باید با خبرگان در عرصه‌های مختلف از بدنه کارشناسی، اساتید حوزه و دانشگاه، نمایندگان مجلس، رسانه و... جلسات متعددی پیرامون طرح خود برگزار کرد و با ارائه طرح، تعداد قابل توجهی از خبرگان را اقناع و مجاب کرد که این ایده و طرح، عملی و راه حل دقیق و بی‌نقصی است. از این طریق برخی از خبرگان، هواخواه و همراه ایده ما می‌شوند.
📖صفحه اول
🔗ادامه دارد...
✍تفرشی
🆔@dolat_qavi
⭕️ جناب پزشکیان! از شما انتظار مصادره به مطلوب‌کردن رهبری نمی‌رفت!
▪️دکتر پزشکیان در صحن مجلس این‌طور وانمود کرد که همه وزرای پیشنهادی ایشان، با نظر مستقیم رهبری (به عنوان یک شخص صاحب قدرت مادی و معنوی) انتخاب شدهاند. ایشان خطاب به نمایندگان اظهار داشتند: «می‌خواهم بگویم هماهنگ شدیم آمدم اینجا... چرا مرا وادار میکنید چیزهایی را که نباید بگویم، بگویم؟ من را وادار نکنید که وارد جزئیات قضیه بشوم... همه وزرا هماهنگ شدهاند»! در واقع ایشان با بیان چند مورد جزئی، تلاش کردند تعمیم به کل وزرای پیشنهادی بدهند و به مجلس القاء کنند که آقا همه را تأیید کردند.
▪️همان‌گونه که رهبر انقلاب بیان فرمودند، دأب ایشان این است که همیشه از همه دولت‌هایی که منتخب مردم هستند، حمایت کنند. به‌علاوه مروری بر مشی رهبری از ابتدای انقلاب نیز نشان داده که نظرات ایشان به رؤسای جمهور معمولا ارشادی بوده و نه مولوی (مگر در مواقع به شدت خاص) لذا بعید نیست که امر ارشادی (راهنمایی) به امر مولوی(دستوری) تفسیر شده باشد. ضمناً هماهنگی با رهبری در انتخاب وزرای دفاع، امور خارجه و اطلاعات، از وظایف رهبری در قانون اساسی است که در امور سیاست خارجی و دفاعی- امنیتی تعیین شدهاند. در مورد برخی وزارتخانه‌ها مثل علوم، آموزش‌وپرورش و ارشاد اسلامی، رهبر انقلاب اسلامی وظیفه دارند که مانع انحراف در آنها شوند تا انحراف در حرکت کلان کشور به سمت آرمان ها به‌وجود نیاید اما در انتخاب مسئولان این وزارتخانه‌ها، ورود نمی‌کنند. بنابراین بخشی از مشاوره و نظارت طبیعی است.
▪️اما رهبر انقلاب در نخستین دیدار با هییت دولت چهاردهم در تاریخ ششم شهریور ۴۰۳ در حضور دکتر پزشکیان در ابتدا فرمودند: «آقای رئیس‌جمهور برای انتخاب وزیران با من مشورت کردند. برخی را تایید و برخی را هم تاکید کردم». ایشان ضمن تأیید بخشی از اظهار نظر دکتر پزشکیان، در ادامه به صراحت و وضوح تأیید کامل لیست را نفی کردند و فرمودند: «تعداد بیشتری را هم نمی‌شناختم و نظری نداشتم».
▪️بنابراین یکی از تکنیک‌هایی که رئیس جمهور (دکتر پزشکیان) برای اقناع نمایندگان مجلس در جلسه رأی اعتماد به کار گرفت، تکنیک Misinterpretation به معنای تفسیر نادرست بود.(خواسته یا ناخواسته) در این روش فرد گفتار و رفتار طرف مقابل را مطابق میل خود تفسیر میکند.
▪️متاسفانه در این میان برخی از نمایندگان، دچار خطای محاسباتی شدند، وظیفه خود را که پرسشگری از رئیس جمهور و ارزیابی صلاحیت وزرای پیشنهادی بود، فراموش کردند و در نهایت، برخی افرادی که شایسته وزارت در دولت جمهوری اسلامی نبودند، از مجلس شورای اسلامی رای اعتماد گرفتند. بدون شک، در مورد کابینه دولت و نقاط ضعف اعضای آن، کسی که اول از همه باید پاسخگو باشد، شخص رئیس جمهور است و باید مسئولیت انتخاب خود را بپذیرد. البته نمایندگان مجلس نیز باید در برابر رای خود به هر یک از وزرا پاسخگو باشند.
▪️از رئیس جمهور محترم انتظار می‌رود که همواره حساسیت جایگاهی که در آن قرار گرفته است را مدّ نظر داشته باشد. وقتی ایشان محتوای جلسه خصوصی خود با رهبر انقلاب را به گونه‌ای ناقص و بریده بیان می‌کنند که به جای حل مسأله، خودش بحران و یا شبهه به وجود می‌آورد و برای کشور هزینه ایجاد میکند، این نگرانی وجود دارد که در مورد هزار و یک مسأله حساس دیگر باز هم هزینه‌تراشی کنند! این نوع سخن گفتن موجب برداشت‌های غلط برخی مردم و نخبگان و همچنین موجب هجمه دشمنان می‌شود و در حقیقت، هزینه‌های بی‌مورد را به کشور تحمیل میکند. اگر در آینده، هر مشکلی ایجاد شود –از افزایش تورم و مشکلات معیشتی گرفته تا گران شدن مسکن و وضعت بنزین و انرژی و...– ممکن است عده ای بگویند که این، محصول انتخاب رهبری است!
🔗مغالطه توسل به اتوریته
🆔@dolat_qavi
📚 یک ذرّه بیش‌تر از صفر؛ ناشناختگی خلّاق انقلاب اسلامی
📌 با تأکید بر اندیشه سیاسی آیت‌الله العظمی خامنه‌ای(حفظه الله)
🔰 «انقلاب کاملِ ناتمام» گویاترین عبارتی است که می‌تواند مختصات موقعیت فعلی انقلاب اسلامی را به تصویر بکشد. یکی از وجوه ناتمامی این انقلاب کامل، عدم تشکیل «دولت مطلوب اسلامی» و تداوم ساختارهای «دولت مدرن آمرانه» بعد از پیروزی انقلاب است. این نقصان، نه به انقلاب و نظام اسلامی، بلکه به ضعفِ روشیِ «امر سیاسی» ما برای پیشبرد مرحله‌ی دولت‌سازی مطلوب اسلامی برمی‌گردد. کتاب حاضر این خلأ را به تصویر کشیده و چگونگی پرکردن آن را مورد تأمل قرار داده است. محور این تبیین، نشان دادن ناشناختگی روش شناختی خلّاق محفوف در پیدایش و پایایی انقلاب اسلامی بر اساس اندیشه سیاسی آیت‌الله العظمی خامنه‌ای است.
🔸 اگر مایل به آشنایی عمیق با مبانی «دولت اسلامی» در اندیشه مقام معظم رهبری می‌باشید؛ جهت تهیه و سفارش کتاب به آیدی @yek_zarreh پیام بدهید.
💳 قیمت:
270000 تومان ❌
230000 تومان ✅
(به مدت محدود) 🌹
🆔@dolat_qavi