🔰 عبودیت
🔷🔹 چه بسيار عبادت هايى كه
خودشان وَيل و عذاب انسان است.
🔹 هنگامى كه نماز همراه امر نباشد و تكليف تو كار ديگرى باشد،
اين عبادت ارزشى ندارد و عبوديت نيست.
🔹 عبادتى عبوديت است كه با اطاعت اللَّه همراه باشد
و از امر او الهام گرفته باشد.
🔹 و اين صراط مستقيم و راه نزديك است كه تو را پيش مى برد،
نه فقه و نه اصول و نه حكمت و عرفان و نه رياضت و شهادت.
🔹 آنجا كه تكليف دارم تا جلوگير دشمن ها باشم، اگر به كارى ديگر روى بياوريم خريدار ندارد.
آنجا كه آدمها دارند مى پوسند و از درون پوك مى شوند، اگر به خلوتى و كنجى پناهنده شده باشم،
اين ارزشى ندارد و حتى من در همان خلوتم محاصره مى شوم و در خانه ام از پاى مى افتم.
🔹 اگر به سوى گندها هجوم نياورى، ناچار محاصره مى شوى.
اگر براى درگيرى آماده نشوى، ضربه مى بينى.
🔹 آنها كه نيازهاشان را تأمين نكرده اند، مجبورند كه امتياز بدهند و اين است تكليف تو، كه زمينه ها را فراهم كنى و از خلوت فارغت بيرون بيايى و مهره هايت را بسازى.
🔹 آنجا كه تكليف تو ساختن و سوختن است، ساختن مهره هايى و سوختن دشمن هايى، اگر به تظاهر بپردازى و شعار دهى و يا سينه ات را جلوى گلوله بگيرى، خريدارى ندارى.
🔷🔹 اين على است كه تمام وجودش سوز مرگ است و از كودك به پستان مادر، به مرگ مأنوس تر است،
ولى بايد بماند و حتى ذلت بيست و پنج سال را تحمل كند،
كه على عبد است و عبوديت او صراط مستقيم است.
🔹 و اگر مى بينى كه صراط مستقيم به على تفسير مى شود از همين جاست كه يك قدم از مرز بيرون نمى گذارد و آنجا كه شور شمشير دارد،
بيل به دست مى گيرد و نخلستان ها را آباد مى كند.
🔹و چه احمق است كسى كه سوز على را ببيند و او را به ترس و خودخواهى متهم كند، كه مرگ براى اين روح هاى بزرگتر از هستى، جرعه ى گوارايى بيش نيست، ولى همين جرعه را محروم مى شوند.
🔹 مرگ براى اينها ولادت است و آزادى از زندان، ولى محكوم مى شوند.
مادام كه به عبوديت نرسيم و همچون مرده پيش دست غسال نباشيم و پيش از مرگمان نميريم، به جايى نرسيده ايم،
هر چند كه به شهادت و عرفان و يا فقه و اصول و تسخيرها و تسلطها رسيده باشيم.
🔹 مرده از خودش حركتى ندارد، به اندازه اى كه بجنبانيش مى جنبد.
عبد ديگر از خودش حركتى ندارد،
آنجا كه امر هست و به همان مقدار كه امر هست شور و جنبش و حركت خواهد داشت و همين است كه رسول نبايد، بر آنها كه حرفش را نمى شنوند از روى حسرت و عاطفه جان بدهد.
📝 استاد علی صفایی حائری
📚 کتاب صراط، صفحه ۱۵۳
▶️ @einsad
🛒 www.zekraa.ir
🌐www.einsad.ir
🔰 انعام يافته ها
◾️كسانى كه به عبوديت و اطاعت رسول مى رسند،
اينها انعام مى گيرند.
◾️انعامى گسترده كه از بخشش ها و نعمت ها و از كوثر و عافيت، بهره مند مى شوند.
◾️آنچه ما از نعمت ها و بخشش هاى خدا داريم،
همه تنعيم و بهره مند ساختن و زمينه فراهم كردن اوست.
◾️هنگامى كه در برابر اين تنعيم و بخشش، كارى بكنيم، به انعام مى رسيم و اين انعام گاهى به صورت بخشش هاى جديد و گاهى به صورت كوثر و عافيت به انسان مى رسد؛ انعام نعمت و انعام كوثر.
◾️ چه كسانى از سعادت و بهره مندى سهم بيشترى دارند،
آيا آنهايى كه نعمت و امكانات زيادتر دارند؟
◾️راستى كدام يك به نتيجه مى رسند و ادامه مى يابند،
آنها كه از موقعيت و امكانات و نعمت هاى بيشتر بهره مند هستند،
يا آنها كه از نعمت هاى كم بهره بردارى زيادتر دارند
و در هر موقعيت، موضع گيرى خود را مى شناسند و حتى از بدى ها خوب استفاده مى كنند؟
◾️هنگامى كه چند قطره بنزين در جايگاه خودش مى سوزد، حركت ايجاد مى كند، در حاليكه يك درياى بى حساب فقط حرارت مى آورد.
◾️به تعبير قرآن، حجم عمل و حجم نعمت ها نبايد چشم تو را پر كند،
چون آنها كه در جايگاه خود ننشستند، امكانات و فعاليت شان به آنها ثمرى نمى رساند. كارهاشان به خاكسترى مى ماند در باد و در دست طوفان كه به جايى نمى رسد.
◾️ آنها كه در صراط هستند به اين انعام گسترده راه مى يابند، نه تنها از نعمت كه از كوثر بهره مند مى شوند و اين است كه با امكانات كم پيروز مى شوند و جلو مى افتند و ديگران ابتر مى مانند و به نتيجه نمى رسند كه، از كوثر بهره نگرفته اند،
◾️ چون كوثر به معناى كثير النعمه نيست، كثير الخير است. كوثر امكانات و نعمت هاى زياد نيست. بهره بردارى، حتى از امكانات كم و نعمت هاى محدود است.
◾️ رسول از جهت امكانات و نعمت ها در چشم ديگران كوچك بود، ولى از اين كوثر بهره داشت و اين بود كه ادامه يافت. اما سرشارها و بهره مند ها، ابتر و بى ادامه ماندند.
📝 استاد علی صفایی حائری
📚 کتاب صراط، صفحه ۱۵۹
▶️ @einsad
🛒 www.zekraa.ir
🌐www.einsad.ir
🔰 معنی بسم الله الرحمن الرحیم
🔶🔸 قرآن با حمد آغاز مى شود و حمد با بسم اللَّه.
🔸 در روايت آمده:
هر كار بزرگى كه با بسم اللَّه آغاز نشود، ابتر است.
ناقص است. دم بريده است.
🔸آيا بسم اللَّه يك حرف و يك كلمه است؟
يعنى در هر كارى كه دستهايت را به هم ساييدى و با لبخند بسم اللَّه الرحمن الرحيم گفتى، به مقصود رسيده اى و حاصل بدست آورده اى؟
🔸 بسم اللَّه، يعنى نشان خدا، يعنى علامت خدا.
🔸بسم اللَّه كلمه نيست، حرف نيست. يك مرحله از آگاهى و يك جريان از معرفت است،
🔸يعنى أَتَوَسَّمُ بِسْمِهِ اللَّه، يعنى خودم را با نشان خدا علامت مى گذارم،
🔸يعنى علامتى ديگر و نشانى ديگر نمى خواهم،
🔸يعنى وجود من نشان از معبودهاى ديگر ندارد،
🔸يعنى گفتار و كردار و پندار من از عامل ها و انگيزه هاى ديگر الهام نمى گيرد.
🔸آن وقت كه با بسم اللَّه به غذا خوردن مى نشينى، يعنى اين خوراك از هوس، از عادت، از لذّت مارك و نشانى ندارد.
🔸بهترين كسى كه بايد در اين لحظه غذا بخورد، تو هستى.
آن وقت كه با بسماللَّه به كار روزانه مى پردازى،
يعنى كه اين كار، مهمترين كار است و تو در اين كار كه مهمترين است، جز اللَّه حاكمى ندارى و محركى ندارى و از عوامل ديگر الهام نمى گيرى.
🔸آن وقت كه با بسماللَّه به خوابگاهت مى روى، يعنى اين خوابيدن با نشان خدا و علامت او همراه است و اين حركت، اطاعت است، عبوديت است.
و در اين هنگام تو، بى حاصل و بى نتيجه نيستى و اين كارها ابتر و ناقص نيست.
🔸هر كارى كه براى غير او باشد و نشان از غير او داشته باشد، بى حاصل است و بى نتيجه و دم بريده و ناقص.
📝استاد علی صفایی حائری
📚کتاب صراط، صفحه ۱۶۵
▶️ @einsad
🛒 www.zekraa.ir
🌐www.einsad.ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴حجه الاسلام والمسلمین حاج شیخ علیرضا صفایی حائری
اخوی گرامی استاد صفایی حائری
هم اکنون به علت بیماری قلبی در یکی از بیمارستان های قم بستری می باشند.
◀️ برای سلامتی همه بیماران علی الخصوص اخوی محترم استاد دعا کنیم.
🔰اهدنا الصراط المستقيم
🔷🔹 اين طلب، اين فرياد انسانِ متفكّرِ عاقلِ عاشقِ مجاهدى است
كه در راه عبوديّت به جهاد برخاسته
و پس از بلاها و فتنه ها، به عجز رسيده و بانك برداشته
كه با او به او راه يابد،
كه جز اين راهى نيست.
🔹 اين طلب، طلب مشخص و روشنى است
كه تو مى دانى چه مى خواهى.
🔹 تو همراه ها را مى شناسى. همراه هايى كه به انعام گسترده رسيده اند؛
به بخشش ها و كوثرها راه يافته اند
🔹 و تو مانع ها و سنگ هاى راه را مى شناسى و از گم شده ها كه خود را گم كرده اند و به بازى گرفته شده اند خبر دارى.
🔹 و در اين طلب، به اين همه اشاره دارى كه با چه كسى باشى، از چه كسى فاصله بگيرى.
📝 استاد علی صفایی حائری
📚 کتاب صراط، صفحه ۱۷۱
▶️ @einsad
🛒 www.zekraa.ir
🌐www.einsad.ir
هدایت شده از استاد علی صفایی حائری
هدایت شده از استاد علی صفایی حائری
🔰ضرورت رشد
🔶🔸 چرا رشد كنيم؟
چون استعدادش را داريم.
و چون نيازش را داريم
و گرنه گرفتار بحران احتكار
و تراكم استعدادها خواهيم شد
و بيچاره نيازهاى عظيم.
🔸 كسانى كه گندم ها را به خاك مى سپارند،
آنهايى هستند كه وسعت خسيس زمستان
را فهميده اند
و نيازهاى عظيم را شناخته اند
و مى خواهند گندم ها را زياد كنند.
🔸 آنها كه راه دراز و وقت كم را فهميده اند،
مجبورند كه خود را زياد كنند و رشد بدهند.
🔸 اينها زندگى و مرگ را با همين معيار مى سنجند،
اگر زنده اند و اگر مى ميرند،
به خاطر همين زياد شدن است.
زندگى شان تلاوت تكرار نيست
و مرگشان، گم شدن
و از دست رفتن و خودكشى نيست.
🔸 انسان بايد انتخاب كند؛
چه زيستن را و چه مردن را.
🔸 و در انتخاب دنبال
رجحان ها و اهميت ها و ضرورت ها ست.
🔸 هنگامى كه زندگى سازنده تر است،
زندگى و آن لحظه كه مرگ بارورتر است،
مرگ انتخاب مىشود
🔸 و اين است كه مرگ اينها،
خود زندگى است و ادامه عالى ترى از حيات
📝 استاد علی صفایی حائری
📚کتاب رشد، ص ۲۶
▶️ @einsad
🛒 www.zekraa.ir
▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri