#السلام_علیک_یابقیةالله_ارواحنافداه 🍃باغچه‌ی #بی_جان خانه 🏡را می بینم و شکوفه‌هایی🌸 که در بهار سبز می‌شوند... 🌳درختان، گل‌ها، سبزه‌ها ... این #مرده‌هایی که زنده می شوند با قدم‌های #بهار... ‌ 💐سلام بهار جان ها! من را هم #زنده می کنی⁉️ #سلام_امام_زمانم❤️ 🌹🍃🌹🍃 🆔 @elalhabibk🍃

❣ #سلام_امام_زمانم❣ ⚜السَّلَامُ عَلَى رَبِيعِ الْأَنَامِ وَ نَضْرَةِ الْأَيَّام... 🔸سلام بر تو ای مولایی که صفای آمدنت، #زمستان دلهـ❤️ـا را #بهار خواهد کرد و طراوت مهربانیت روزگار را نو. 🔹 #می_آیی و پروانه های عشق، پیله های #حسرت را می‌شکنند و در آسمانِ امید، پروازی شگفت را تجربه می‌کنند🕊. #السلام_علیک_یاحجه_الله_فی_ارضه 🆔 @elalhabibk🍃🌸🍃

#و_تو_آمدی ... ⏰ ساعت به وقت ۹ و ۲۷ دقیقه و ۳۰ ثانیه ❤️ تو آمدى و #بهار شد ...🌱 خوش آمدی #روح_الله ...❣ آمدى ، تا روزهايمان رنگ سربلندى بگيرد ... آمدى ، تا پس از آن شب‌ طولانى ، خورشید را به نظاره نشینیم ...☀️ تو كه آمدى ، زمستان در برف‌هاى ناتمامش آب شد و بهار آمد ...🌱🌸🌱 #تو_به_ما_جرات_طوفان_دادی ...✊ خوش آمدی ای #روح_خدا! خوش آمدی #امام_ما ...❤️ 🆔 @elalhabibk 🇮🇷✌️

#روز_من_با_نام_تو_شروع_می_شود❤️ تویی که آمدنت را #بهار می نامند ...🌱🌸🌱 #سلام_امام_زمانم❤️ 🆔 @elalhabibk🍃🌸🍃

‌ «دل‌چال» ✍ نویسنده: #سیده‌زهرا_برقعی ✏️ گرافیک: #اعظم_مؤمنیان شاخه‌ها را که #هرس می‌کنم، دست و دلم می‌لرزد. زورم رسیده به شاخه‌های خشکِ تیغ تیغی. دارم هر بار به تیزی تیغه‌ی قیچیِ هرس مطمئن‌تر می‌شوم. بی‌زبانها، توی هم مثل انشعابِ صاعقه پیچ خورده‌اند. می‌دانم اگر سرشان را نزنم به جای تو پر شدن، مثل علم یزید، دراز و تُنُک می‌شوند و از ریخت می‌ا‌فتند. مسئول گلخانه به من گفت: «بی‌رحمانه هرس کن.» چشمهایم گرد شد. فکر کنم توخالی هم شد. چون مهربانی‌اش را وقت رسیدگی به گلدانهای خودش دیده بودم. حالا به من که رسیده بود می‌گفت بی‌رحم باش؟! از او پرسیدم. گفت #درخت را باید هرس کنی وگرنه بی‌قواره بالا می‌رود. #میوه هم بدهد آنقدر دور از دسترس است که نمی‌توانی بچینی‌ا‌ش. یک جورهایی، بی‌رحمانه هرس کردن را لازم می‌دانست برای درخت. و می‌گفت آدمها مثل درختند. به خودم فکر کردم. به اینکه این روزها یک چیزهایی از من هم هرس شد و بر باد رفت. زمانه از من یک چیزهایی را گرفت که یکهو دیدم بی‌هیچ‌چی وسط #زندگی ایستاده‌ام و هنوز نفس هست، #آسمان هست، #باران هست، رفت‌و‌آمد هست، فرداها هستند. یاد گرفتم می‌شود بی‌هیچ‌چی هم زنده ماند. مثل درختی بودم که هی از من رفت و رفت و رفت. فکر کردم دیگر هیچ برایم نمانده اما مانده بود. یادم رفته بود. تا از دستشان می‌دادم یادم می‌افتاد که هستند. آخرین هرسی که شدم، سر شاخه‌ی اصلی‌ا‌م بود که پرید. قیچیِ هرس، حسابی تیز بود. گرفت به پر و بال مادرم. فکر می‌کردم حالا حالاها دارمش، هست که نوه‌ها و نتیجه‌ها را ببیند. هست که روزها و شبهای بعدی را یکی در میان مهمانِ هم باشیم و با هم حرف بزنیم. اما یک روز نشستم سر یک تلنبار خاک که دلم زیرش چال شده بوده و اسمش مامان بود. بی‌رحمی بود؟ گلخانه‌دارِ ما که حد اعلای مهربانیست. پس بی‌رحمی نبوده. لابد من بی‌قواره انشعاب داده بودم و گلخانه‌دارِ من هرسم کرده بود. همین. هر بار که می‌رفتم سر مزار #مادر، می‌گفتم من دلم را توی #خاک کاشتم. اگر دانه‌ی به و لوبیا و لاله عباسی، جوانه می‌زنند و رشد می‌کنند، دل من هم یک جایی باید سر از خاک دربیاورد. هرس، مال روزهای #زمستان است. #بهار که بیاید گلخانه‌دار دوباره مهربانی‌اش را با آب‌پاش جادویی‌اش می‌پاشد روی سرم. جای زخمها #درد می‌کند ولی منتظرم ببینم از آن بی‌قوارگی اگر قرار است دربیایم، چه جوری قرار است بشوم؟ کجاهایم سبز می‌شوند؟ دلم قرار است چه جور میوه‌ای بدهد؟ لِكَيْلا تَحْزَنُوا عَلى‏ ما فاتَكُمْ وَ لا ما أَصابَكُمْ وَ اللَّهُ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ این خبیر بودنِ گلخانه‌دارِ مهربان، خودش یک عالمه حال خوب ودلگرمی است برای آنهایی که هرس شدند. #حبیبم_بگو #تفسیر_قرآن #آیه_جان #آل‌عمران_۱۵۳ 🌺 آیه‌جان: آیه‌هایی که به جان نشسته‌اند. 🆔️ @elalhabibk 🍃🌸🍃