eitaa logo
امام حسین ع
17.1هزار دنبال‌کننده
386 عکس
1.9هزار ویدیو
1.9هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
ای سینهء داغدیده ای شال سیاه ای رشتهء اشک سرخ ای لشگر آه ای آنکه دلت تنگ محرم شده بود هنگامهء ماتم است پس بسم الله...
بسم ‌الله الرحمن الرحیم هر چند به دل عزا زیاد است حسین دور و برِ ما جفا زیاد است حسین ما چشم به یاریِّ خدا دوخته ایم روی لبمان دعا زیاد است حسین یک لحظه نشد چشم به هم بگذارم در کوفه سر و صدا زیاد است حسین اینجا به سَرِ یتیم فریاد زدند بی عاطفه، بی وفا زیاد است حسین در کوچه به کوچه اش به من سخت گذشت چون چهرهء آشنا زیاد است حسین من صابره ام میان طوفان بلا اما چه کنم بلا زیاد است حسین شد درد سری ، دردِ سرِ طفلانت چون سیلیِ بی هوا زیاد است حسین در مجلسِ صبحِ کاخ، معلومم شد دور لب تو عصا زیاد است حسین .
باز هم اربعین رسیده بیا باز هم از تو بی‌خبر ماندم عاشقانت زیارتت کردند من ولی باز پشت در ماندم... دیدن تو به من نمی‌آید تو کجا و نگاه هر جایی من اگر آنچه خواستی باشم تو سراغم به خواب می‌آیی؟... خواستم تا ببینمت در خواب به نگاهم اجازه داده نشد خواستم تا به کربلا بروم با رفیقان خود پیاده، نشد! بین آن کاروان و جمعیت چه کسی با تو هم‌قدم شده است؟ خوش به حال کسی که با گریه با شما راهی حرم شده است در حرم روضه‌خوان خودت هستی روضهٔ کاروان جان بر لب بین روضه بلند می‌گویی: به فدای تو عمه‌جان زینب... ╭════•🍁•════╮
علیه السلام من حسینم که صفا بخش دو عالم هستم سالها صاحب شبهای محرم هستم من حسینم که برایم همه زاری دارند تا بیایند حرم لحظه شماری دارند سالها هست که من اینهمه زائر دارم یک جهان منبری و شاعر و ذاکر دارم عاشقان روز و شب و سال به من می گریند خوب و بد باز به هر حال به من می گریند همه هستند عزادار، چهل شب گریان به من و حال پریشانی زینب گریان را همه دیدید چه شد دور و برم چقدر زائر دلسوخته آمد به حرم گر چه در هر دو جهان عاشق و مجنون دارم ولی از غربت یک مرد دلی خون دارم نام او می برم و لرزه می افتد به تنم من جگر سوخته ی غربت و داغ حسنم تو که زوار نداری به فدای تو حسین حرم انگار نداری به فدای تو حسین دوستان تو کم و دشمن تو بسیار است آنچه در دور و بر خویش نداری یار است مثل تو هیچ کسی این همه بی زائر نیست در همه سال چرا روضه ی تو دائر نیست روضه هم باشد اگر باز همه بی خبرند گریه کن هات برادر چقدر مختصرند یاد داری چقدر عبد و مطیعت بودم سالها زائر شبهای بقیعت بودم کاش می شد بدهم باز خدا را قسمت تا که زوار خودم را بفرستم حرمت چقدر طعنه به تنهایی تو همسر زد دوست زد زخم زبان،دشمن تو خنجر زد پشت خیمه همۀ لشگر تو آماده تا که بیرون بکشند از قدمت سجاده دوستانت همگی عرض ارادت دارند جنگ بر پا نشده نیت غارت دارند باز هم شکر که در خیمه نیامد آتش یا که بی تاب نشد هیچ کسی وقت عطش گر چه بر خیمه ی تو پنجه گشودند حسن زن و فرزند تو در خیمه نبودند حسن از تو سجاده و از من بدنم غارت شد زنده بودم به خدا پیرهنم غارت شد 🔹 🔹
|⇦•مدح و توسل زیبا ویژۀ میلادِ کبری سلام الله علیها تقدیم به همۀ شهدا مخصوصاً شهدایِ مدافعِ حرم به نفسِ کربلایی سید رضا نریمانی ┅═•┄⊰↭⊱•┄═┅ @emame3vom ┅═•┄⊰↭⊱•┄═┅ چه زینبی که عرش را سریر خویش می کند چه زینبی که صبر را اسیر خویش می کند چه زینبی حسین را امیر خویش می کند حسین زنده در دلِ جوش و خروشِ زینب است علم زمین نمی خورد ، علم به دوشِ زینب است ________ گوش کن از دلِ افلاک خبر می‌آید به سرِ اهل زمین دُرّ و گهر می‌آید چه خبر هست؟ فرشته چقدر می‌آید سورۀ صبر در آغوشِ سحر می‌آید شد اجابت زِخدا باز دعایِ حیدر فاطمه دختری آورده برایِ حیدر دختری آمده تا همدم مادر باشد دختری آمده تا حیدرِ حیدر باشد خواهری آمده عشقِ دو برادر باشد گوییا آمده یک برهه پیمبر باشد عصمت و عفت و تقواش همه مادری است به خداوند قسم لایقِ پیغمبری است فاطمه محو گل روی درخشانش بود مرتضی زمزمه میکرد و غزل خوانش بود گرم بوسیدن پیشانی و چشمانش بود احمد آن‌روز چه می‌دید که گریانش بود احمد آن ‌روز تجلّی رسالت را دید یا که ظرفیت تحویل امامت را دید؟ قلمی نیست که املا کند اوصاف تو را دهنی نیست که انشاء کند الطاف تو را یا که توصیف کند وسعت انصاف تو را یا که تشریح کند قلۀ اهداف تو را عقل عاجز شد و از درک وجودت شد مات به گلِ رویِ بهشتیِ تو بانو صلوات بعد زهرا احدی مثل تو اکرام نشد زنی اینگونه پیام آور اسلام نشد طائر عقل کسی مَحرَمِ این بام نشد دست در دست شدی گریه‌ات آرام نشد دیدی از دُورُبرت عطر کسی می‌آید مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید *هر چی دست به دستش کردن ساکت نشد .. پیغمبر گرفت آرام نشد ؛ علی میگیره آرام نمیشه ؛ حسن میگیره آرام نمیشه ؛ یه وقت همه دیدن حسین از دور داره میاد .. همچین که ابی عبدالله این بچه رو بغل گرفت چشمش به چشمِ زینب افتاد ، زینب آرام شد .. دلدار به دلبر رسید .. آیت الله مرعشیِ نجفی رحمت الله علیه فرمودند اینجا یه جا بود بی بی چشمش به چشمِ حسین اُفتاد آرام شد .. یه جایِ دیگه ام چشمِ زینب به حسین خورد و آرام شد .. (میدونی کجا بود؟ ..) اونجا که حسین سرش بالایِ نیزه هاست .. یه نگاه به حسینش کرد دلش آروم شد ..* چشم برهم زدی و عشقِ مجسم آمد بَه که بالایِ سرت خیر دو عالم آمد اشک از گوشۀ چشم همه آن دم آمد کودکی سویِ تو با دیدۀ پر نَم آمد گفت خوش آمدی ای نور دو عینم زینب کمی آرام عزیزم که حسینم زینب بانویِ مُلک وجودی و وجودت خیر است قلب تو وقفِ حسین است و جدا از غیر است پیش تو عشقِ حسین ، اصلِ سلوک و سِیر است سِیر تو کربُبَلا ، کوفه و شام و دِیر است آمدی تا که بفهمیم خدا یعنی چه صابره بودن در کربُبَلا یعنی چه ای که در عشق حسینی به دو عالم عَلَمی کعبۀ عشقِ برادر شدی و محترمی مریم از جام حیایِ تو چشیده است نمی نائبِ فاطمه ، صدیقۀ ثابت قدمی کوفه و شام اسیر دَمِ زهرایی توست مات و مبهوتِ سخنرانیِ مولایی توست جای امثال شما در کُرۀ خاکی نیست چون زمین قابل این گوهرِ افلاکی نیست گفتی ای درد بیا از تو مرا باکی نیست داغها دیده‌ای اما لب تو شاکی نیست چه عبارات عجیبی روی آن تَل گفتی پیش آن پیکر صد چاک تَقَبَّل گفتی آمدی جلوه کنی نام علی زنده شود زن ندیده است کسی مثل تو رزمنده شود در دل جهل زمان شمسه‌ی تابنده شود با زبان وقت بیان خنجر بُرّنده شود روی نی گفت برادر همه‌جا در هر راه طَیِّب الله به غوغای تو ماشاءالله شاعر : .
. به مناسبت مالک اشتر انقلاب هر کس که تمامِ هَمّ و غمَّش دین است در هر دو جهان سعادتش تضمین است ای شیر پر افتخار ایرانی ها از رفتنت آسمان دل غمگین است هر چند که پر زدی سبکبال شدی داغت به دل اهل وطن سنگین است زهری که به ما چشانده داغت تلخ و... شهدی که تو نوش کرده ای شیرین است بی خواب شدی شمع شدی آب شدی تا خواب کند سری که بر بالین است ای سینهء تو آینهء دینداری آئینهء تو تجلّیِ آئین است دستت طرفی و پیکرت هم طرفی هر کس که حسینی است جزایش این است در دیدهء اهل دل تنِ خونینت حُسن است تمام و قابل تحسین است پیغام تنِ سوخته ات را خواندم: این مرگ بِه از زندگیّ ننگین است اذن ملکوت رفتنت با مهدی است در پشت دعای تو همان آمین است صد شکر که صاحب الزمان را داریم امنیت ما به یُمن او تآمین است هر چند دلی سوخته از غم داریم ما را نفحات حضرتش تسکین است بیدار شوید آخر ای مسئولین! این خانه به خون شهدا رنگین است آن میز که با غرور در دست شماست مدیونِ هزارها تنِ خونین است مردی نه به غرب تکیه کردن باشد نه تکیه زدن به لشگر پوتین است نه تکیه زدن به سازش و تسلیم و نه اسلحه نه لشگر و تانک و مین است مرد است کسی که یا علی می گوید مرد است کسی که به علی خوشبین است ما سجده به آستان حیدر داریم تا هست امیرمان علی پُر باریم 👉 .
بسم‌ الله الرحمن الرحیم به مناسبت ▶️ هر چند در شهر خودت تنهایی ای قدس اما امید مردم دنیایی ای قدس هم قبله و قلب نخستین در دل توست هم اهل سرِّ لیلة الأسرایی ای قدس تنها نه در چشمان گریان فلسطین در چشم اهل آسمان زیبایی ای قدس پیغمبر ما روی چشم تو قدم زد تو میزبان حضرت طاهایی ای قدس غمگین مشو باید که سر بالا بگیری تو خاکِ پاکِ مسجد الأقصایی ای قدس دور و بر تو لشگر شمر و یزید است یک قطره از دریای عاشورایی ای قدس صهیون همان فرزند فرعون است آری امروز تنها وارث موسایی ای قدس با دست فرعون کودکانت گشت پرپر گهواره ها شد خالی از لالایی ای قدس فرزندهایت را به خاک و خون کشیدند از خون دلبندان خود دریایی ای قدس امروز اگر دست ستم رحمی ندارد اما در آخر می رسد فردایی ای قدس فردای ما موعود دارد غم ندارد فردا صدایت می رسد تا جایی ای قدس فردا تمام شهر تو آباد گردد با دست مهدی زنده و برپایی ای قدس .................... .
هر چند به دل عزا زیاد است حسین دور و برِ ما جفا زیاد است حسین ما چشم به یاریِّ خدا دوخته ایم روی لبمان دعا زیاد است حسین یک لحظه نشد چشم به هم بگذارم در کوفه سر و صدا زیاد است حسین اینجا به سَرِ یتیم فریاد زدند بی عاطفه، بی وفا زیاد است حسین در کوچه به کوچه اش به من سخت گذشت چون چهرهء آشنا زیاد است حسین من صابره ام میان طوفان بلا اما چه کنم بلا زیاد است حسین شد درد سری ، دردِ سرِ طفلانت چون سیلیِ بی هوا زیاد است حسین در مجلسِ صبحِ کاخ، معلومم شد دور لب تو عصا زیاد است حسین .
. پر از اشکم پر از شوقم پر از دردم پر از آهم من امشب هیچ کس را غیر بابایم نمی خواهم من آن گنجم که در ویرانه ای کردند مستورم منم یاقوت سرخی که نگینِ خاتمِ شاهم به آتش می کشم این شهر را با آه سوزانم پدر جان سربلندت می کنم با عمر کوتاهم تنت در بین گودال و سرت کنج تنور افتاد بیا آغوش من ای یوسف افتاده در چاهم کجا بودی که همراهت عمویم را نیاوردی دلم می خواست برگردید بالای سرم با هم به دستم سلسله دارم به پایم آبله دارم بغل کن دخترت را خسته ام من،خسته از راهم برای خود نمی نالم، به حال عمه می سوزم اگر چه زخم دارم،درد را  راندم زِ درگاهم شبی از ناقه افتادم بماند که چه شد اما دگر پاهای من بابا نمی آیند همراهم... .
. همگی از بقیع برگشتند همگی خسته و غبار آلود روی چشم حسین اشک عزا چشم عباس هم پر از خون بود زینب آمد کنار در آرام سر خود را گذاشت گوشه‌ی در با سوالی حسین را گریاند ای حسین از برادرم چه خبر؟ در کنار مزار پیغمبر تن او را به خا ک‌ها دادید؟ تن سبز غریب مادر را به سوی فاطمه فرستادید؟ بنشین خواهرم صبوری کن تا بگویم چه در بقیع رخ داد؟ بغض آقا شکست و چشمش را اشک غربت گرفت و پاسخ داد: کاش خواهر تن برادر را ساده و مخفیانه می‌بردم کاش مانند حیدر و زهرا بدنش را شبانه می‌بردم کاش خواهر زمان تشییعش زره جنگ خویش بر تن داشت کاش تابوت مجتبی خواهر جنس محکم شبیه آهن داشت نگران‌تر شدم برادر جان حرف تو بوی جنگ را دارد روی دوشت چرا شده خونی؟ شانه‌ات بوی مجتبی دارد دست بر روی این دلم بگذار تا بگویم چه شد که مبهوتم من همین قدر با تو می‌گویم که عزادار تیر و تابوتم بنشین زینبم مرو بیرون خوشی ما تمام شد خواهر دیدی آخر حسین تو زینب بی‌حسن بی‌امام شد خواهر در کنار مزار او گفتم که بمیرم برای این تن تو غصه و ماتمت چه سنگین است غارتم کرده داغ رفتن تو گر چه با غصه غارتم کردند خواهر این انتهای غارت نیست در کنار حسن همه بودیم خوردن تیر اوج غربت نیست اوج غربت برای من مانده غارت خیمه‌ها برای شما غارت پیکرم برای من داغ کرب و بلا برای شما غارت هر چه بر تنم مانده از عبایم گرفته تا نیزه این لباسی که مادرم داده از تنم می‌برند با نیزه خواهرم یک به یک سواران را می‌دوانند بر تن و پشتم بعد از آن یک نفر که جامانده خواهد آمد سراغ انگشتم .
. السلام ای آفتاب عالم بالا حسن السلام ای ماه بی همتای این دنیا حسن یا صبور الصابرین یا کعبة للسائلین یا کریم و یا رحیم و یا عطوف و یا حسن یا جلیس الذاکرین یا رغبة للراغبین اشتیاق بی مثال هر دل شیدا حسن یا انیس المومنین یا شافعاً للمذنبین ای امید شیعیان در محشر کبری حسن یا سرور" فی القبور و یا شفاء"للصدور ای دمت احیاگر صدها هزار عیسی حسن ای مناجات علی باب ملاقات علی صاحب سِرِّ علیِ عالی اعلا حسن ای صدای فاطمه ای مجتبی فاطمه ای شریک غصه های حضرت زهرا حسن اسوة" للعالمین یا مقتداء" للحسین نام تو بر پرچم خونین عاشورا حسن در همان روز ازل در وقت تقسیم مقام ثبت شد در لوح حق نوکر همه،آقا حسن کار دنیا راه ما را از حریمت دور کرد کار غفلت بود اگر هستیم کم پیدا حسن گر چه آلوده شدیم اما شما آسوده باش در دل ما هیچ کس جز تو ندارد جا حسن هم میان خانه هم در خیمه ات بی یاوری ای گرفتار بلای بی وفائی ها حسن ای نماز با زره ،ای خورده با غربت گره من نمیدانم چرا ماندی چنین تنها حسن گریه کن هایت کم است و غصه های تو زیاد ای که می سوزد برایت ماهی دریا حسن روی مرکب بودی و پای شریفت زخم شد با عصای جهل آن نامرد نابینا حسن دشمنانش جای خود این دوستانش پس چرا... ...در مدینه با همه خوبند الا با حسن .
a8dd9be8-b70c-4cc7-9c80-df5064e36c17.mp3
4.55M
💚 (؏) 🔊 🏴 السلام ای آفتاب عالم بالا حسن 🎙 🎤 . مجتبی_ع ✍ السلام ای آفتاب عالم بالا حسن السلام ای ماه بی همتای این دنیا حسن یا صبور الصابرین یا کعبة للسائلین یا کریم و یا رحیم و یا عطوف و یا حسن یا جلیس الذاکرین یا رغبة للراغبین اشتیاق بی مثال هر دل شیدا حسن یا انیس المومنین یا شافعاً للمذنبین ای امید شیعیان در محشر کبری حسن یا سرور" فی القبور و یا شفاء"للصدور ای دمت احیاگر صدها هزار عیسی حسن ای مناجات علی باب ملاقات علی صاحب سِرِّ علیِ عالی اعلا حسن ای صدای فاطمه ای مجتبی فاطمه ای شریک غصه های حضرت زهرا حسن اسوة" للعالمین یا مقتداء" للحسین نام تو بر پرچم خونین عاشورا حسن در همان روز ازل در وقت تقسیم مقام ثبت شد در لوح حق نوکر همه،آقا حسن کار دنیا راه ما را از حریمت دور کرد کار غفلت بود اگر هستیم کم پیدا حسن گر چه آلوده شدیم اما شما آسوده باش در دل ما هیچ کس جز تو ندارد جا حسن هم میان خانه هم در خیمه ات بی یاوری ای گرفتار بلای بی وفائی ها حسن ای نماز با زره ،ای خورده با غربت گره من نمیدانم چرا ماندی چنین تنها حسن گریه کن هایت کم است و غصه های تو زیاد ای که می سوزد برایت ماهی دریا حسن روی مرکب بودی و پای شریفت زخم شد با عصای جهل آن نامرد نابینا حسن دشمنانش جای خود این دوستانش پس چرا... ...در مدینه با همه خوبند الا با حسن ...................... https://eitaa.com/emame3vom/51337 .
در بسترش نشسته فقط آه می کشد با چشم خیس نالۀ جانکاه می کشد در بسترش نشسته سرش درد می کند می سوزد از درون جگرش درد می کند یک عمر می شود که غمی بین سینه داشت در سر هوای رفتن شهر مدینه داشت این عمر کم به غربت و تبعید سر شده با ظلم و جور و کینه و تهدید سر شده عمرش میان حلقۀ عدوان گذشته است یعنی میان غربت و زندان گذشته است هر چند بی توان شد و بی حال و خسته بود لبهای خشک و تشنۀ خود را ز هم گشود فرمود لحظه ای پسرم را بیاورید مهدی کجاست تاج سرم را بیاورید شب می رسد دوباره بیار آفتاب را در پای بسترم برسان عشق ناب را ناگاه مخفیانه و دور از نگاه ها سر زد در آسمان حسن ماه ماه ها آمد کنار بستر بابا نشست و بعد... بغضش به حال غربت بابا شکست و بعد دارد وصیت پدر آغاز می شود دارد زمان گفتن صد راز می شود با احتضار و حال و هوای غروبی اش دستی کشید بر روی صندوق چوبی اش می خواست تا عبای پیمبر در آورد عمامه و قبای پیمبر درآورد می دید در رخ پسرش اقتدار را می داد دست مهدی خود ذوالفقار را ناگاه علت غمِ دائم شد آشکار اسرار داغ و ماتمِ دائم شد آشکار اینجا غمی به وسعت تاریخ جلوه کرد در آن نگاه غمزده یک میخ جلوه کرد بر یادگار عصمت و پاکی نگاه کرد بر لاله های چادر خاکی نگاه کرد خون در جوار چادر زهرا چه می کند؟ هیزم کنار چادر زهرا چه می کند؟ فرمود از غم دل ما زار گریه کن از غصه های حیدر کرار گریه کن بر مادری که پشت در افتاد بر زمین بر جرأت و جسارت مسمار گریه کن هنگام روزه داری ات ای میوۀ دلم با یاد مجتبی دم افطار گریه کن بر آن کسی که در وطنش هم غریب بود بر آن امیر بی کس و بی یار گریه کن بر پیکر فتاده به دریای علقمه بر حسرت نگاه علمدار گریه کن آخر پدر به سمت لباسی اشاره کرد شرح مصیبت بدنی پاره پاره کرد برکشتۀ فتاده به گودال گریه کن بر آن تن شکسته و پامال گریه کن بر خواهری که آمده گودال قتلگاه رفته کنار پیکرش از حال گریه کن بر چشم خونفشان علمدار کربلا بر زخم دست ساقی اطفال گریه کن ناله بزن به پیکرِ زیر و زبر شده فرمود گریه کن به تن مختصر شده .
. ‍ کشته شده صادق آل عبا ارض و سماء گرفته رنگ عزا دین حق را امام_بر وجودش سلام واویلتا از زهر کینه جان داده در شهر مدینه (واویلتا آه و واویلا) ....... دشمن زده آتش به کاشانه‌اش شد مثلِ بیت فاطمه خانه‌اش آتش و دود بود_ظلم نمرود بود آتش که در دور و بَرش بود گریان زهرا مادرش بود (واویلتا آه و واویلا) ...... شیخ الائمه را شبانه بردند پای برهنه بی بهانه بردند پیاده بی عبا_ دشمنش بی حیا با دست بسته نیمۀ شب افتاد یاد عمه زینب (واویلتا آه و واویلا) 👇
. گوش کن از دل افلاک خبر می آید به سرِ اهل زمین دُرّ و گهر می آید چه خبر هست؟ فرشته چقدر می آید سوره صبر در آغوش سحر می آید شد اجابت ز خدا باز دعای حیدر فاطمه دختری آورده برای حیدر دختری آمده تا همدم مادر باشد دختری آمده تا حیدر حیدر باشد خواهری آمده عشق دو برادر باشد گوییا آمده یک برهه پیمبر باشد عصمت و عفت و تقواش همه مادری است به خداوند قسم لایق پیغمبری است فاطمه محو گل روی درخشانش بود مرتضی زمزمه میکرد و غزلخوانت بود گرم بوسیدن پیشانی و چشمانت بود احمد آنروز چه می دید که گریانت بود احمد آنروز تجلی رسالت را دید یا که ظرفیت تحویل امامت را دید؟ قلمی نیست که املا کند اوصاف تو را دهنی نیست که انشاء کند الطاف تو را یا که توصیف کند وسعت انصاف تو را یا که تشریح کند قلهء اهداف تو را عقل عاجز شد و از درک وجودت شد مات به گل روی بهشتی تو بانو  صلوات بعد زهرا احدی مثل تو اکرام نشد زنی اینگونه پیام آور اسلام نشد طائر عقل کسی مَحرَمِ این بام نشد دست در دست شدی گریه ات آرام نشد دیدی از دور و برت عطر کسی می آید مژده ای دل که مسیحا نفسی می آید چشم بر  هم زدی و عشق مجسم آمد بَه که بالای سرت خیر دو عالم آمد اشک از گوشهء چشم همه آن دم آمد کودکی سوی تو با دیدهء پر نَم آمد گفت خوش آمدی ای نور دو عینم زینب کمی آرام عزیزم که حسینم زینب بانوی مُلک وجودی و وجودت خیر است قلب تو وقف حسین است و جدا از غیر است پیش تو عشق حسین ،اصل سلوک و سِیر است سِیر تو کرب و بلا، کوفه و شام و دِیر است آمدی تا که بفهمیم خدا یعنی چه صابره بودن در کرب و بلا یعنی چه ای که در عشق حسینی به دو عالم عَلَمی کعبهء عشق برادر شدی و محترمی مریم از جام حیای تو چشیده است نمی نائب فاطمه، صدیقهء ثابت قدمی کوفه و شام اسیر دَمِ زهرایی توست مات و مبهوت سخنرانیِ مولایی توست جای امثال شما در کُره خاکی نیست چون زمین قابل این گوهر افلاکی نیست گفتی ای درد بیا از تو مرا باکی نیست داغها دیده ای اما لب تو شاکی نیست چه عبارات عجیبی روی آن تَل گفتی پیش آن پیکر صد چاک تَقَبَّل گفتی آمدی جلوه کنی نام علی زنده شود زن ندیده است کسی مثل تو رزمنده شود در دل جهل زمان شمسهء تابنده شود با زبان وقت بیان خنجر بُرّنده شود روی نی گفت برادر همه جا در هر راه طَیِّب الله به غوغای تو ماشاءالله ای تمنای دل خون خدا یا زینب در تو دیدند همه فاطمه را یا زینب مرحمت کن به منِ بی سر و پا یا زینب نشوم از سرِ کوی تو جدا یا زینب نظری کن که در این خانه بمانم یک عمر تا نفس هست فقط از تو بخوانم یک عمر ✍ .
. ‍ کشته شده صادق آل عبا ارض و سماء گرفته رنگ عزا دین حق را امام_بر وجودش سلام واویلتا از زهر کینه جان داده در شهر مدینه (واویلتا آه و واویلا) ....... دشمن زده آتش به کاشانه‌اش شد مثلِ بیت فاطمه خانه‌اش آتش و دود بود_ظلم نمرود بود آتش که در دور و بَرش بود گریان زهرا مادرش بود (واویلتا آه و واویلا) ...... شیخ الائمه را شبانه بردند پای برهنه بی بهانه بردند پیاده بی عبا_ دشمنش بی حیا با دست بسته نیمۀ شب افتاد یاد عمه زینب (واویلتا آه و واویلا) ✍ 👇
. با تَضرع ایستاد و رو به رویش حرف زد با خدای خویش از راز مگویش حرف زد دست بر زیر محاسن برد و گفتا: پیشکش از خطوط صورت و زیر گلویش حرف زد هر بلایی بود را روز ازل با جان خرید جان چه قابل، جان به کف از آبرویش حرف زد از گلستانش ،جوانش از هر آن چه داشت گفت از گل شش ماهه ی خوش رنگ و بویش حرف زد هق هق مولای ما آن دشت را شرمنده کرد از علی اکبر و از خُلق و خویش حرف زد در مناجاتش گریزی زد میان قتلگاه از همان سینه که می آیند رویش حرف زد سينه ی خود را برای سُمِّ مركب ها گذاشت لحظه ای كه از جنايات عدويش حرف زد ماجرا را دید تا آن جا که بین راه شام دختر آمد پای نیزه با عمویش حرف زد: با عمو می گفت این جا هستی و ما را زدند؟ از لبش از گونه اش از تار مویش حرف زد یاد ضرب سنگ ها و خون پیشانیش بود وقتی از نوع نماز و از وضويش حرف زد شرح داد و شرح داد و شرح داد و شرح داد از تمام ماجرا و مو به مويش حرف زد ✍ .