eitaa logo
امام حسین ع
18.3هزار دنبال‌کننده
397 عکس
2هزار ویدیو
1.9هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
. در دل خیمه گل یاسمنی داشت حسین کودک تشنه‌ی شیرین سخنی داشت حسین کاش مانند برادر حرمی داشت حسن کاش مانند برادر کفنی داشت حسین هر دو نورند و تفاوت سر همسر دارند بد زنی داشت حسن، شیرزنی داشت حسین سر به زانوی برادر، حسن آخر جان داد کاش بالای سر خود حسنی داشت حسین پسر مادر آب است که از فرط عطش خشک‌تر از لب صحرا دهنی داشت حسین دید خواهر تن عریان برادر را گفت: خواست میدان برود پیروهنی داشت حسین نعل‌ها سخت روی سینه‌ی او کوبیدند ته گودال خودش سینه‌زنی داشت حسین ساربان زود خودش را ته گودال رساند یادش آمد که عقیق یمنی داشت حسین گروه شعری ✍ ................... . محبتی امام حسن و امام حسین علیهم‌السلام جان دو جهان شد پدر این دو برادر هستیم فقط زیر پر  این دو برادر ... قربان حسین و حسن فاطمه رفتیم باشیم محب از نظر این دو برادر ... از نان پسر های کریمان همه خوردند شد باب کرامت ثمر این دو برادر از بی سرو پا سینه زن محترمی ساخت شد شامل ما هم هنر این دو برادر از در به دری صف محشر به امان است هرکس که شود در به در این دو برادر بی حرمتشان کرد فلک ورنه به دنیا صد پاره نمی شد جگر این دو برادر ما با جگر پاره نشستیم بمیریم ... در روضه ی سخت پسر این دو برادر ... قاسم که کش آمد ، علی اکبر که کم آمد یارب چه نیامد به سر  این دو برادر ... ✅ ۱۴۰۳ .
امام حسین ع
. 🔊 #مناجات شعبانیه l شب دهم 📆 شنبه ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۲ 🔷 حاج #سید_رضا_نریمانی 🔊 #مناجات | گرچه گن
👆 مربع ترکیب شهادت آقا امام حسن علیه السلام السلام ای جان طه ، یا معزالمومنین اولین دلبند زهرا ، یا معزالمومنین ای سکوتت عین غوغا ، یا معزالمومنین ای سپهسالار مولا ، یا معزالمومنین اولین شاگرد و شاگرد اول حیدر حسن شیر بی تکرار زهرا ، یک تنه لشکر حسن کی ببیند این جهان مانند سردار جمل سرور آزادگان در بند سردار جمل ذکر یا زهراست بر سربند سردار جمل وای از آن دم که شود غرّنده سردار جمل عرصه را از خون بدخواهان لبالب می کند روز اُمُ الناکثین ها را حسن شب می کند پرچمش ساییده سر بر آسمان ها مجتبی هست در فردوس آقای جوان ها مجتبی بر غریب و آشنا داده است نان ها مجتبی مهربانی کرده با نامهربان ها مجتبی سید ما با جُزامی هم رفاقت می کند چون خدایش بر همه عالم محبت می کند مجتبایی ها به جز خوبان دوران نیستند مجتبایی ها که از چیزی هراسان نیستند دل پریشان های این آقا پریشان نیستند گریه کن هایش قیامت دیده گریان نیستند اجرتان ای سینه زن های حسن جان با حسین میدهد محشر جواب این حسن ها را حسین سینه ی از داغ زهرا شعله ور ، یعنی حسن از حسین و مرتضی مظلوم تر یعنی حسن سال ها مانوس با آه جگر یعنی حسن بی قرار کوچه و دیوار و در یعنی حسن ای شهید زنده ی آن کوچه ی بی مادری در بنی الزهرا تو آقا از همه تنها تری بشکند دست تو ای ظالم چه آوردی سرش نوجوان ِ پیرمردی شد عصای مادرش خواب بود ای کاش این صحنه ، نمیشد باورش وای از سنگینی ِ دستی که رد شد از سرش گاه گوید فاطمه ، گاهی حسن روح الامین وای اگر پیش پسر ، مادر بیفتد بر زمین آه آقای غریب ما چه ها آمد سرت خون بگرید از غم مظلومی تو مادرت کشت ما را خط به خط ِ عمر ِ گریه آورت قتلگاهت خانه ی تو ، قاتلت شد همسرت وای من از تو چه قدر این قوم کینه داشتند که میان خانه ات هم راحتت نگذاشتند ذکر زهرا یا بُنیَّ ، آسمان ها سینه زن من به هر تشییع گریَم یاد تشییعت حسن کاش میشد که شبانه دفن گردد این بدن بی کفن ، خون گریه کرد از داغت ای خونین کفن ای حسن جان بر حسینت زندگی دشوار شد بعد تو انگار دیگر از کفن بیزار شد شهریور ۱۴۰۳
. السلام علیک یا صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف از پشت ابر ، ای مه تابان ِ احمدی جانها به لب رسیده و بیرون نیامدی مانده هنوز روی لب شیعه بی امان عجّل علی ظهورک یا صاحب الزمان هر روز ما گذشته چرا با نبودنت مانده همیشه در دل ما شوق دیدنت در پای منبر تو نشد سینه زن شویم با تو نشد که ثانیه ای هم سخن شویم قسمت نشد که گریه کند پا به پای تو این دیده، بین روضه ی صبح و مسای تو روز عزای حضرت سلطان طوس شد برپا دوباره هیئت شمس الشموس شد روی کتیبه ضامن آهو نوشته ای یک (یا رئوف)گوشه ی هر سو نوشته ای قربان شال مشکی و اشک عزای تو در زیر خیمه زمزمه ی یا رضای تو این روزها تو زائر سلطان مشهدی دل را به بحر صحن و سرای رضا زدی داری برای غربت او گریه می کنی بر آن عبا و محنت او گریه می کنی در زیر آن عبا که به رأسش کشیده است در بین قصر و حجره قد او خمیده است خورده زمین و پا شده با زحمت زیاد از دست زهر و دوری فرزند خود جواد جوری به خاک حجره سرش را نهاده است گویا به صورت از روی مرکب فتاده است افتاده باز یاد تن غرق خاک و خون داغ عظیم،اشک حرم ،زین واژگون یاد تنی که گوشه ی صحرا رها شده با نیزه عضوعضو تنش جابه جا شده دارد هزار و نهصد و پنجاه زخم کین جسمش بدون غسل و کفن مانده بر زمین ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) .
. ماه صفر گذشت بدون شما چرا؟ در پشت ابر، مانده ای ای ماه ما چرا؟ شاه جهان که ساکن صحرا نمی شود! هستی همیشه در به در  ِذی طُویٰ چرا؟ دشمن که جای خود، چه توقّع از آن ولی از یاد برده است تو را آشنا چرا؟ غیر از دعا برای ظهورت که چاره نیست اما نمی رسد به اجابت دعا چرا؟ هستی کجای مجلس ما،صاحب  ِعزا؟ حاضر شوی به مجلس ما در خفا چرا؟ روضه برای حضرت سلطان گرفته ایم کشته شده ست جدّ رئوفت رضا چرا؟ ای منتقم بگیر دگر انتقام  ِاو اجر امامتش شده زهر جفا چرا؟ در بین قصر و حجره ی خود خورده بر زمین انداخته به روی سرش یک عبا چرا؟ حالا که روی خاک، سرش را گذاشته جدّش حسین را زده دائم صدا چرا؟ گوید: حسین از چه تو را تشنه کشته اند موی سپید تو شده با خون حنا چرا؟ وقتی که پیش عمّه، سرت را بریده اند دیگر جدا شده سر تو از قفا چرا؟ در زیر نعل تازه ی ده مرکب عدو شد عضوعضو پیکر تو جابجا چرا؟ جسمی که جای بوسه ندارد سه روز و شب شد روی خاک گودی مقتل رها چرا؟ ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) .
😭😭😭😭😭 یابن الشبیب، مهدی ِمن می شود شَرید از دست شیعیان ِخودش می شود طَرید یابن الشبیب، بر پسرم می شود جفا او هم شود شبیه من از شهر خود جدا یابن الشبیب، داغ دلش آتشین شود بیش از هزار سال، بیابان نشین شود یابن الشبیب، می شود از غصه خون جگر هستم غریب و او شود از من غریب تر یابن الشبیب صبح و مساء گریه می کند در روز عید و روز عزا گریه می کند شیعه دعا برای ظهورش نمی کند کاری برای قلب صبورش نمی کند در مجلسی که خوانده شود روضه های مشک جاری شود ز دیده ی او خون به جای اشک یابن الشبیب، دل نگرانی ولی بدان رجعت کنیم با فرج صاحب الزّمان آید ندا که مهدی آل عبا رسید هنگام انتقام ز مأمون فرا رسید ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) .
. علیه السلام چرا شب غم و ماتم سحر نمیگردد چرا زمین و زمان  نوحه گر نمیگردد وداعِ قبر نبی بود و پاره تن او غم فراق از این سخت تر نمیگردد بگو به اهل و عیالش رواست گریه کنند مسافر به سفر رفته بر نمیگردد پدر پدر بکند کودکش ولی افسوس که آه و  ناله برایش پدر نمیگردد به غیر خون جگر در عزای آن مسموم نصیب خواهر خونین جگر نمیگردد شبیه جد خودش از مدینه رفت ولی سفر به مرگ که دیگر سفر نمیگردد خبر رسید که شد زخم پلک چشم ترش کسی ز زخم دلش با خبر نمیگردد چنان گریست برای ذبیحِ   در گودال که مثل دیده ی او دیده تر نمیگردد به گریه گفت که مردم عزیز پرده نشین به چشم مردم کوی و گذر نمیگردد ✍ .
. علیه السلام کعبه ی امید قبله ی مراد مهر تو خدا در دلم نهاد سائل توام یا ابا الجواد یا ابا الحسن یا امام رضا آفتاب ایمان تویی رضا افتخار ایران تویی رضا حج ما فقیران تویی رضا یا ابالحسن یا امام رضا آفتاب دین شمس مشهدی تو رئوف آل محمدی پاره ی تن پاک احمدی یا اباالحسن یا امام رضا ایها الرئوف ایها الامیر تو شهی و من بر توام فقیر دست خالی ام دست من بگیر یا ابالحسن یا امام رضا بر دعا و آهم اثر بده قلب خاشع و چشم تر بده پر شکسته را بال و پر بده یا ابالحسن یا امام رضا ایام ✍ .👇
196.3K
. شهادت امام رضا علیه السلام حجره ی در بسته گشته قتلگاهم کی میرسد از مدینه قرص ماهم از پا فتادم برس بدادم اجل بده مهلت تا آید جوادم مولا رضا جان مولا رضا جان مولا مولا رضا جان از تب زهر کین پا تا سر من سوخت بسکه زدم پرپر بال و پر من سوخت عبا روی سر شد رستخیزم چه دیدنی در کوچه شد افت و خیزم ...... در حجره رو به قبله شد دست و پایم زاده ی زهرا ، علی موسی الرضایم پاره ی قلب پاک پیمبر شد پاره پاره قلبش ، الله اکبر مولا رضا جان ✍ .👇
240.7K
. ( و قبر بطوس ) آه از محنتش ملائک نوحه خوان بر مصیبتش سلام بر آن روح درود بر آن تن صلی الله علیک یا اباالحسن کشته شد وارث (یطهرکم) عبا بر سر کشید خورشید هشتم آتش گرفته از زهر دشمن صلی الله علیک یا اباالحسن در حجره ی بسته زند دست و پا جواد آمده به دیدن بابا با چشم گریان شده سینه زن صلی الله علیک یا ابا الحسن (وقبر بطوس یا لها من مصیبت.....شعر امام رضا که به قصیده دعبل افزود) ✍ 👇
183.9K
. علیه السلام ( و قبر بطوس یا لها من مصیبه ) سوزانده دلها را ( الی یوم القیامه ) یا غریب الغربا سیدنا یا رضا واویلتا واویلا با اشک جوادش گردیده غسل و کفن یا زهرا فرزندت جان داده دور از وطن در غربت گشته شهید پا بر زمین میکشید واویلتا واویلا آسمان ماهت کو چه بر سرش آوردی خراسان گریه کن با مهمانت چه کردی جانش به لب رسیده عبا به سر کشیده می میرم از جدایی ✍ .👇
183.3K
. ابالحسن مسموم آقای من رو به قبله است علی موسی الرضا غریبونه پیکرش رو خاکا مثل جدش میزنه دست و پا آقای من آهِش دلِ عالم رو شکسته قتلگاهش حجره ی در بسته شد نگاهش رو به در پیوسته آقای من مسافرش اومد از مدینه چشم گریون اشکاشو میبینه سرِ بابا گرفته بر سینه آقای من روضه میخوند با چشای گریون جد ما رو غُسلش دادن با خون کفنش شد خاکای بیابون ای وای من یابن الشبیب تنها شد جد ما دست و پا زد در زیر دست و پا دفنش کردن آخر دهاتی ها ای وای من تا سرنگون از روی مرکب شد توی گودال چه نامرتب شد هر چه که شد در پیش زینب شد ای وای من یابن الشبیب جد ما رو کشتن عمه هامو به اسارت بردن نامحرم ها دورشون صف بستن ای وای من مظلوم آقا یا ابا عبدالله ✍ 👇
196.9K
. یه مدینه ی رویایی اومده جلوی چشمام این دفعه دیگه از شوقه قطره قطره ی این اشکام مثلا یه حرم داری که تکِ توی این دنیا مثلا توی صحن تو هر دوشنبه میشه غوغا شلوغه دور ضریح تو آقا میون بارون اشکا دوا میشه همه دردا غریب آقام ..... ......... مثلا دیگه خاکی نیست پر و بال کبوتر ها مثلا رو به رو گنبد شده خم همه ی سرها مثلا توو بقیعت هست پُره عاشق ِ دلداده مثلا توی هر صحنت آقا پنجره فولاده میاد از ، گوشه به گوشه ی صحنات سحر صدای مناجات روا میشه همه حاجات غریب آقام... ....... مثلا وقتی از دوریت عاشقات خونِ دل خوردن توی روضه یه پرچم از حرم حسن آوُردن مثلا روی لبهایِ زائرای تو هستش آه توی سقاخونت یاده لب قاسم و عبدالله ‌کشیدن ، پرچم سبز روی مزارت هستش همیشه کنارت شیعه ی دل بی قرارت غریب آقام... ......... مثلا نشده داغه کوچه حرف نگوت آقا مثلا نزدن طعنه به سفیدیِ موت آقا مثلا نکشیدی تو توی دنیا عذاب آقا مثلا داری یک همسر تو شبیه رباب آقا بمیرم ، چه قد مصیبت و غربت کشیدی عمری تو حسرت شهید شدی توی خونَت غریب آقام.... ✍محمد حسین رحیمیان .👇
. شهر مدینه شد صحرای محشر صاحب عزا شده دخت پیمبر شد حاجت روا مولا مصطفی یا بقیه الله آجرک الله بعد از من می شود حیدر بی یاور بی حرمت می شود سوره ی کوثر می شود پرپر در پشت آن در یا بقیه الله آجرک الله ● نوحه امام حسن (علیه السلام) مسموم کین شده سبط پیمبر همسرش قاتلش الله اکبر دارد مجتبی برلب یا زهرا یا بقیه الله آجرک الله سردار جمل مرد نهروان ها او کشته شده از زخم زبان ها تنها و بی کس افتاد از نفس یا بقیه الله آجرک الله ● نوحه امام رضا (علیه السلام) مرغ دل پر زده سوی خراسان شب شهادت حضرت سلطان مولای مظلوم گردیده مسموم یا بقیه الله آجرک الله روی خاک حجره زند دست و پا با یاد کشته روز عاشورا نور دو عین است یاد حسین است یا بقیه الله آجرک الله علیه_السلام علیه_السلام .👇
142.2K
. دل بی سامونم، داره میره مدینه میره (نزد) قبر، امام حسن میشینه عمریه خاکی مونده حرمش، الهی که بمیرم من یه حسی بهم میگه ضریحشو، یه روز بغل میگیرم آرزوم، اینه که، بیام توو صحن و سرای حسن دوست دارم، این دم و، بگم توو ایوون طلای حسن "یا کریم یا حسن یا غریب یا حسن" بازم چشمام خیسه، حال دلم عجیبه برا آقایی که، توو خونشم غریبه اوج غم غریبی یعنی این، که قاتلت زنت باشه اونم شبیه دشمنای تو، تشنه ی رفتنت باشه از همون کودکی، غریبه و غصه داره حسن وای از اون غربتِ، قدیمی و ریشه دارِ حسن "یا غریب یا حسن، یا کریم یا حسن" یه داغی چهل ساله، روی دلش نشسته همین داغ کهنه، غرورش و شکسته حسن شهید کوچه ایه که، رو خاکا مادرش افتاد تا گوشواره اش رو دید روی زمین، خدا میدونه جون داد آتیش و، میخ در، یکی دوتا نیست آخه غصه هاش سیلیِ، بی هوا، مثه یه کابوسه هر شب براش "یا کریم یا حسن یا غریب یا حسن" ✍ 🎤 .👇
188.9K
184.5K