. #امام_حسین علیه‌السلام #توسل #مرثیه #حسن_شیرزاد ای سرو رشید یا اباعبدالله آقای شهید یا اباعبدالله ظلمت زده‌ایم رحم کن بر دل ما ای نور امید یا اباعبدالله غیر از تو که رحمت خدایی ما را یک تن نخرید یا ابا عبدالله دل خون شد و، خون اشک‌غریبیِّ تو شد از دیده چکید یا ابا عبدالله ما روضه شنیدم و چنینیم، بگو زینب چه کشید یا ابا عبدالله از جانب خیمه با تمامیِّ توان سوی تو دویید یا ابا عبدالله هی خورد زمین و پا شد و خورد زمین فریاد کشید یا ابا عبدالله وقتی که رسید شمر بود و بدنت از غصه خمید یا ابا عبدالله لعنت به کسی که چنگ زد بر مویت آن موی سپید یا ابا عبدالله سر تا سر دشت پر شد از آیاتت قرآن مجید یا ابا عبدالله بعد از تو نبودی که ببینی در شام طفلت چه شنید یا ابا عبدالله دنبال کنیز بود مردی بی شرم در بزم یزید یا ابا عبدالله «اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّک‌َالفَرَج» «اللهم العَن الجِبت والطّاغوت والنّعثل» .

. #زمینه #مرثیه #حضرت_خدیجه بالاتر از بالایی و بالانشینی هر چند با ما خاکیان روی زمینی شایسته وصف زبان کردگاری نه درخور توصیف های اینچنینی ده روز آغاز مرا حسن ختامی یعنی دعای هر شبم را آمینی حسن تو محض با پیمبر بودنت نیست قبل از مسلمان بودنت هم بهترینی انگشتر پیروزی دین خدا را تو با بهای جان و اموالت نگینی طرد تو از سمت قریشی های مکه باعث نشد یک لحظه هم از پابشینی نام تو از لب های پیغمبر نیفتاد در هر کجا همراه ختم المرسلینی مثل فدک نام تو را هم غصب کردند تو بهترین مصداق ام المومنینی حالا ببین نسل تو دنیا را گرفته با این حساب اول شما ام البنینی این روزهای آخر عمر خودت را هر روز با یک غصه تازه قرینی رخساره ی تو رنگ رفتن را گرفته احساس تلخ لحظه های واپسینی در چشم هایت اشک حرف درد دارد انگار از یک قصّه ی دیگر غمینی دلواپس ایام تلخ روزگار بعداز فراق رحمت للعالمینی دلواپس یک سینه بی تاب هستی دلواپس یک میخ داغ و آتشینی رفتی که زهرا دخترت را در هجوم چل مرد نامرد و فشار در نبینی ای کاش بودی تا در آغوشش بگیری وقتی که آنجا گفت یا فضّه خذینی از همسرت جای کفن پیراهنش را میخواستی... اما چرا با شرمگینی ای وای از آن پیکری که بی کفن ماند وقتی که می کردند با نی لاله چینی #وفات_حضرت_خدیجه سلام_الله_علیها #محمدعلي_بياباني✍ .👇

. #مرثیه #امام_علی #شب_قدر #فروردین ۱۴۰۲ دوباره شد شب قدر و دلم سرای علی شد گرفته زانوی غصه شب عزای علی شد علی در این شب آخر کنار سفره ی دختر به یاد فاطمه بود و به شوق دیدن داور ز شوق وصل شهادت بیاد حرف پیمبر لبش به آیه ی رفتن نظر به ماه و به اختر تمام حاجت مولا میان سجده روا شد کنار منبر و محراب روان بسوی خدا شد سحر ز مسجد کوفه علی چو عزم سفر کرد ز قتل رُکن هدایت مَلَک بگفت و خبر کرد فغان از آن دم و ساعت که غرق خون شده یکسر ز تیغ مُلجم کافر علی شده گل پرپر نمانده تاب و توانی به پیکر شَهِ عالم از این خبر دل زهرا نشسته بر غم و ماتم دل حسن دل عباس ز داغ او شده بیتاب حسین و زینب وکلثوم به ناله و به تب و تاب خدا بیا و نظر کن به قلب مضطر زینب سرِ شکسته ی بابا چه آوَرَد سرِ زینب غم مدینه و مادر غم حسن غم حیدر چه ها کند دلِ زینب به کربلای برادر؟ #کربلایی_مرتضی_شاهمندی✍ .

. . #مرثیه #واحد #شب_بیست_و_سوم #بعداز_شهات_مولا به خاک تربتت بابا نهادم تا سر خود را شنیدم نالۀ جانسوز زهرا مادر خود را نگه بر دیدۀ گریان مادر کردم و دیدم که می شوید زاشک دیده زخم شوهر خود را امامی مهربان بودی که کردی در شب قتلت به آب و دانۀ مرغان سفارش دختر خود را به یاد غربت مادر فتادم پای تابوتت چو دیدم گریه های بی صدای خواهر خود را ملاقات خدا رفتن عذار لاله گون خواهد از آن شستی به خون، در سجده روی انور خود را زتو پوشید دائم روی سیلی خورده را مادر تو هم امشب نشان او مده زخم سر خود را به گلزار جنان محسن در آغوشت چو بنشیند ببوس از جانب من روی تنها یاور خود را تو پیشانی سپر کردی به شمشیر عدو، من هم نهم با کام عطشان زیر خنجر حنجر خود را بود در خاطرم زخم جبینت خاصه آن ساعت که گیرم در بغل نعش علّی اکبر خود را یتیمان بر تو آوردند شیر و یاد من آمد که باید پیش تیر ، از شیر گیرم اصغر خود را زبان طبع (میثم) را به محفل ها دُر افشان کن که ریزد بر قدوم خاندانت گوهر خود را #استاد_سازگار ✍ #بعد_از_شهادت_امام_علی .............................................. .👇

. #مرثیه #شور 📖جانم فدایت ای سر افتاده در تنور.... #امام_حسین آرام جان ِ جانِ جهان ؛ جان پنج تن ای شاه بیتِ سرخ ِ غزلخوانِ پنج تن پاره شد از غم تو گریبان پنج تن ای روضه الحسینِ تو رضوان پنج تن ما را چه حاجت است به سدر و شراب و حور؟ جانم فدایت ای سر افتاده در تنور بی نفخ صور محشر کبری که دیده است؟ در بین خاک زلف چلیپا که دیده است؟ اسلام را میان کلیسا که دیده است؟ آقای من شبیه تو ؛ اقا که دیده است؟ اخر خیال ِ خال تو را میبرم به گور جانم فدایت ای سر افتاده در تنور تا روی فرش های حرم پا گذاشتم صدها قدم در عالم معنا گذاشتم دل را میان کرببلا جا گذاشتم از لحظه ای که پا به دنیا گذاشتم... میزد دلم برای تو و روضه ی تو شور جانم فدایت ای سر افتاده در تنور ای انکه خاطرات تو همراه من شده یاد تو همدم دل ِ پر آه ِ من شده زلفِ کجِ تو دلبر ِ دلخواه ِ من شده عمریست روضه ی تو گذرگاه من شده... همچون سگی که میکند از مسجدی عبور جانم فدایت ای سر افتاده در تنور ما روی سفره ی تو به جایی رسیده ایم از نام تو به نان و نوایی رسیده ایم مانند محتشم به رَدایی رسیده ایم آه ای حبیب ما..تو کجایی؟... رسیده ایم.... آری رسیده ایم چو موسی به کوی طور جانم فدایت ای سر افتاده در تنور مانند زخم های تو لب باز کرده ایم ای نازنین برای تو کِی ناز کرده ایم؟ در آسمان عشق تو پرواز کرده ایم پیغمبریم که این همه اعجاز کرده ایم؟ بینا شده میان عزاخانه ی تو کور جانم فدایت ای سر افتاده در تنور https://eitaa.com/emame3vom/78472 بگذار شمع روی تو پروانه ام کند وقت سحر هوای تو دیوانه ام کند باید جنون عشق ِ تو فرزانه ام کند بگذار تا نسیم حرم شانه ام کند.... آشفته ام چو زلف گره خورده ی قطور جانم فدایت ای سر افتاده در تنور جای تعجب است که دور و بر توییم ! جای تعجب است که ما نوکر توییم ! ما ریزه خواره نان شب ِ دختر توییم ! اصلا هنوز ما نگران سر ِ توییم ... افتاده ام به پای سلیمان شبیه مور جانم فدایت ای سر افتاده در تنور دنیا حسود بود که قلب تو را شکست از غصه های تو کمر انبیا شکست در قتلگاه حرمت ال عبا شکست انقدر زد به روی تنت تا عصا شکست درد و بلای تو به سر من... ؛ بلا به دور جانم فدایت ای سر افتاده در تنور ای کاش روضه های محرم دروغ بود ! یعنی که حرف های مقرم دروغ بود ! سنگین ترین مصیبت عالم دروغ بود ! افتاده بود جسم تو درهم ؛ دروغ بود ! اما تو مانده بودی و یک لشکر شرور جانم فدایت ای سر افتاده در تنور ای کاش کار ِ چشم ترت دلبری نبود انگشترت به دست کسِ دیگری نبود دور و بر تو ساعت سه ؛ مادری نبود جز بوریا مگر کفن ِ بهتری نبود ؟ افتاده بود پیکر پاکت به زیر نور جانم فدایت ای سر افتاده در تنور ای آفِتاب در دل این شب چه میکنی؟ با گریه ی زنان ِ معذب چه میکنی؟ امشب اگر رقیه کند تب ؛ چه میکنی؟ با دست های بسته ی زینب چه میکنی؟ خولیِ نبود همسفر ِ زینب ِ صبور جانم فدایت ای سر افتاده در تنور باید زنان روانه ی مقتل نمیشدند تا که اسیر این همه معضل نمیشدند زخمی کعب ِنیزه و تاول نمیشدند دروازه باز بود ؛ معتّل نمیشدند میکرد خاطرات تو را با خودش مرور جانم فدایت ای سر افتاده در تنور ▪️ ▪️ محمدصادق باقی زاده #کمیت .👇

. #مرثیه #دکلمه #امام_صادق علیه_السلام باغبان باشد و گلزار بسوزد سخت است لانه مرغ گرفتار بسوزد سخت است غربت و وحشت و تاریکی و دود و آتش... آشیانت که شب تار بسوزد سخت است بر روی آتش این خانه کسی آب نریخت دلت از این همه آزار بسوزد سخت است این در سوخته داند ،که زن حامله‌ای در میان در و دیوار  بسوزد سخت است روضه اینجاست اگر صورت آتش دیده باز با سیلی اغیار بسوزد سخت است وسط شعله فقط داد زدم وای حسین.... خیمه عترت اطهار بسوزد سخت است ترس طفلان حرم دیدم و فهمیدم که خیمه‌ها بعد علمدار بسوزد سخت است دور از چشم عمو بین بیابان تنها دامن طفل عزادار  بسوزد سخت است تنش از کعب نی و صورتش از سیلی کین پایش از آبله و خار  بسوزد سخت است همه در حال فرارند به غیر از زینب در حرم عابد بیمار  بسوزد سخت است شرم کن شعله آتش ،نکند پیش رباب چوب گهواره‌اش اینار  بسوزد سخت است #عبدالحسین_میرزایی✍ .

. #امام_حسین علیه‌السلام #توسل #مرثیه #حسن_شیرزاد ای سرو رشید یا اباعبدالله آقای شهید یا اباعبدالله ظلمت زده‌ایم رحم کن بر دل ما ای نور امید یا اباعبدالله غیر از تو که رحمت خدایی ما را یک تن نخرید یا ابا عبدالله دل خون شد و خون اشک‌غریبیِّ تو شد از دیده چکید یا ابا عبدالله ما روضه شنیدم و چنینیم، بگو زینب چه کشید یا ابا عبدالله از جانب خیمه با تمامیِّ توان سوی تو دویید یا ابا عبدالله هی خورد زمین و پا شد و خورد زمین فریاد کشید یا ابا عبدالله وقتی که رسید شمر بود و بدنت از غصه خمید یا ابا عبدالله لعنت به کسی که چنگ زد بر مویت آن موی سپید یا ابا عبدالله سر تا سر دشت پر شد از آیاتت قرآن مجید یا ابا عبدالله بعد از تو نبودی که ببینی در شام طفلت چه شنید یا ابا عبدالله دنبال کنیز بود مردی بی شرم در بزم یزید یا ابا عبدالله «اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّک‌َالفَرَج» «اللهم العَن الجِبت والطّاغوت والنّعثل» .

. #شب_هشتم_محرم #حضرت_علی‌اکبر علیه‌السلام #مدح_و_منقبت #مرثیه #علی_انسانی ای قد تو سرو ریاض حسین نور دل فاطمه را نور عین آینۀ تمام‌قد رسول امید لیلا و عزیز بتول گرفته در دست، قمر آینه تا تو کنی نگاه، در آینه قدرِ شبِ قدر ز گیسوی تو قبلۀ ارباب یقین روی تو ملاحت روی نبی در رخت کلیم دلباختۀ پاسخت گل ز رخ تو رنگ و بو وام کرد چهر تو روز مهر را شام کرد جوانی و به رهروان پیر عشق اکبری و طنین تکبیر عشق یم چو حبابی ست به پیش نمت مسیح را چشم شفا از دمت ماه خجالت‌زدۀ چهر توست مهر، دلش لبالب از مهر توست مور تو را فخر سلیمانی است خضر پی لبت بیابانی است سرو، سرافکندۀ بالای تو چشم ملائک به کف پای تو یوسف اگر روی تو را دیده بود بساط حُسن خویش بر چیده بود داغ دل لاله به صحرا تویی مایۀ مجنونی لیلا نویی حسین، خود به عالمی دلبرست و آن که برَد دل از حسین اکبرست ای حجرالاسود ما خال تو قبله نمای کعبه تمثال تو چشم و دل خامس آل عبا قامت تو قیامت کربلا اذن جهاد اگر تو را داده بود هزار سر به پایت افتاده بود ز پیش چشم اختر افشان او رفتی و بردی ز قفا جان او بانگ خدا حافظی‌ات چون شنید موی پدر به لحظه‌ای شد سپید شد چو نسیمی به سویت رهسپر ندید از شکفتن گل اثر نرگس دیده‌گان خود چو بستی سرو قد پدر ز غم شکستی «اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّک‌َالفَرَج» «اللهم العَن الجِبت والطّاغوت والنّعثل» .👇

. #مرثیه #مثنوی #شب_دوم_محرم #سعیده_کرمانی شد روز وعده ، صبر خدا سررسیده بود در چشم نوح ، کار به آخر رسیده بود آماده ی اطاعت پروردگار شد با مومنان خویش به کشتی سوار شد دنیا اگرچه غرق بلایی عظیم بود کشتی پر از نوازش دست نسیم بود گهواره وار بود تکانی اگر که بود آرام بود هم سفر نوح هرکه بود ناگاه قلب نوح پر از اضطراب شد آرامش اهالی کشتی خراب شد موج ، اهل نوح را به تلاطم کشانده بود چیزی به غرق کشتی ایمان نمانده بود گفت ای خدا که جز تو نداریم هیچ کس این اضطراب‌ها و تکان‌ها چه بود پس وحی آمد این تلاطم تو قصه اش جداست این سرزمین که غرق بلا بود کربلاست جبریل روضه خواند و زمین و زمان گریست همراه چشم نوح نبی آسمان گریست حرف از فرات و علقمه و قحط آب شد نَقل حسین ع و دفن عزیز رباب شد نوح نبی به کرببلا یک اشاره کرد با چشم دل عزیز خدا را نظاره کرد وقتی پناه عالمیان بی پناه شد با دست نیزه معتکف قتلگاه شد با آخرین نگاه دل از خواهرش برید خنجر حیا نکرد و سر از پیکرش برید با پای چکمه حرمت آیینه اش شکست در قتلگاه همهمه شد سینه اش شکست می‌دید چشم #نوح ، تنی پاره پاره را انگشتر حسین و سپس گوشواره را پهلو گرفت کشتی و شد میهمان دشت با گریه بر حسین خدا از بلا گذشت .

. #مرثیه #شب_چهارم_محرم #مثنوی #سعیده_کرمانی ✍ عطر گلاب بود و دمِ اسفند شکر و سلام بود و سپس لبخند در خانه اشتیاق لبالب بود میلاد سبز حضرت زینب بود نوزاد گریه کرد و به هر آغوش رفت و نشد به هیچ سبب خاموش آمد سپس حسین و در آن هنگام خوابید روی دست حسین آرام او تشنه‌ از سبوی حسینش بود دل بی قرار روی حسینش بود چندین بهار پشت بهار آمد در را زدند و خواستگار آمد شرط عروس بر همه روشن بود پیش حسین ِفاطمه بودن بود چندین خزان گذشت و خزان آمد همراه با دو نخل جوان آمد زینب چه گفت ؟ گفت که مولایم نذر شماست جان پسرهایم از من قبول کن دو فدایی را اما نخوان سرود جدایی را یک جمله است دینم و عرفانم من بی حسین زنده نمی مانم با اینکه برده غصه توانم را گریه نمی‌کنم دو جوانم را من مادرم دلم شده صدپاره صد داغ دیدم آه یک باره بر خاک ریخت خون پسرهایش از خیمه اش نرفت برون پایش از خیمه اش نکرد برون سر را تنها گذاشت دست ِبرادر را چندی گذشت و تیره جهانش شد وقت وداع زینب و جانش شد زینب به سر زنان به روی تل رفت شاه غریب تا سوی مقتل رفت زخمی به روی زخم‌ زمین می‌خورد از دلهره برای حرم می‌مرد هم می‌شنید ناله‌ی مادر را هم می‌شنید ضجه‌ی خواهر را بر روی خاک پیکرش افتادو از دست شمر هی سرش افتادو سر را به افتخار نشان دادو زینب هزار مرتبه جان دادو سنگ و عصا رسید به گودال و ده مرکب و حسین و لگد مال و زینب پناه اهل حرم بود و در خیمه ها که بود پر از دود و آتش به جان اهل حرم افتاد زینب به اضطرار رسید ای داد بر زخم هاش خوب نمک می‌خورد از هرکسی رسید کتک می‌خورد بعد از حسین دید جسارت را بعد از حسین دید اسارت را .

. #مرثیه #شب_پنجم_محرم #حضرت_عبدالله #مثنوی #سعیده_کرمانی ✍ عمو جانم همیشه تو مرا امداد می‌کردی یتیم مجتبی را تو همیشه شاد می‌کردی تمام خاطرات من در آغوشت رقم خورده پریشانم پریشانم که گیسویت به هم خورده نخواه این‌گونه تنها باشی و در خیمه‌ها باشم تو دست و پا زنی در مقتل و بی دست و پا باشم یقینا می‌شود آخر وَبالِ جانِ دلداده سر و دستی که در راه تو از پیکر نیفتاده اگرچه دست خالی آمدم اما دو دستم هست اگر دست از تنم افتاد بعد از آن سرم هم هست قد کوتاه، چیزی نیست، وقتی پرجگر باشم هزاران زخم هم باشد برای تو سپر باشم به قدر قامت خود آمدم تا داد بستانم تمام تیرها را میخرم با قیمت جانم برایم جان سپردن بین آغوشت عمو خوب است مرا گر نیزه می‌دوزد به تو این مرگ محبوب است چه باک از زخم‌ها وقتی مرا از پا بیاندازد که نعل اسب هم ما را به هم نزدیک‌تر سازد .

. #حضرت_مسلم علیه‌السلام #مرثیه #غلامرضا_سازگار من کوفه را چون مردگان بی درد دیدم نـامردهاشان را بـه شکل مـرد دیـدم ایـن نـاسپاسان جمـله اشبـاح الرجال‌اند خصم رسـول و حیـدر و قـرآن و آلند اینان به آن دستی که بـا من عهد بستند عهـد مـن و فـرق مـرا با هم شکستند تنهـا نـه در کوفـه مـرا آواره کردنـد قلبم دریدنـد و لبـم را پـاره کردنـد این شهر را پیوسته نـامردی بـه من بود این قوم تنها مـردشان یـک پیرزن بود زن‌هـا ز نـامردان کوفـه وانماندنـد از بام‌ها بر فرق من آتش فشاندنـد مـن جـان‌نثار عترت خیرالانـامم صیدِ بـه خـون غلتیده‌ی بـالای بامم وقتی که خود را از عطش بی تاب دیدم عکس لب خشک تـو را در آب دیدم در موج خون دریای «لا»را دیدم امروز از بـام کوفـه کربلا را دیـدم امروز انگـار می‌بینم جراحـات تنـت را خونين به چنگ گرگ‌ها، پیراهنت را انگـار می‌بینم گُلان پـرپـرت را پاشیده از هم عضوعضوِ اکـبرت را انگار می‌بینم که بعد از قتـل یـاران هم تیرباران می‌شوی هم سنگ باران انگـار مـی‌بینم ذبیـح کـوچکت را زخم گلوی شیرخواره کودکت را انگار می‌بینم که با اشک دو دیـده داری به روی دست خود دستِ بریده انگار بينم غرق خـون آیینه‌ات را جای سم اسبان و زخم سینه‌ات را انگار می‌بینم که شمر آید بـه گودال انگار می‌بینم زدی در خون پر و بال انگار دیدم جان شیـرینت فـدا شد زهرا نگه کرد و سرت از تن جدا شد من بهترین مهمان شهـر کوفـه هستم مهمـان قصابـان شهـر کـوفـه هستم لب تشنـه از پیکر جـدا گردد سر من آویـزه گـردد بـر قنـاره پیکـر من تنهـا نـه ايـن نامردمردم می‌کُشندم در کـوچه‌های شهر کوفه می‌کِشندم «میثم » شرار از نظم جانسوزت فشاندی بس کن که دل‌ها را به بحر خون نشاندی #شب_اول_محرم #مسلمیه «اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّک‌َالفَرَج» «اللهم العَن الجِبت والطّاغوت والنّعثل» .