#مناجات_با_خدا #امام_حسین_علیه_السلام #شب_چهارم_ماه_مبارک_رمضان #حُر_بن_یزید_ریاحی ❇️ آغاز جلسه یا حبیبَ مَنْ لا حَبیبَ لَه یا اَنیسَ مَنْ لا اَنیسَ لَه یا رَفیقَ مَنْ لا رَفیقَ لَه يک قطره اشکِ شرمِ مرا "يَم" حساب کرد کوثر حساب کرد، وَ زمزم حساب کرد آه يکى گرفت، به پاى همه نوشت ما باهم آمديم، که با هم حساب کرد ✳️ خدایا! اگه من خوب نیستم، پرونده م سیاهه، بنده های خوبت تو این جمع نشستن، خدایا! دَرهم بخر، به خاطر این بنده های خوبت به منم یه نگاه بنداز. با اين خدا هر آن‌که طرف شد ضرر نکرد يک دم صدا زديم، دمادم حساب کرد کارم اگر نداشت پس اينجا چه می‌کنم؟! منت سرم گذاشت مرا هم حساب کرد ✳️ خدا دعوتمون کرده، یه وقتی فکر نکنیم ما خیلی خوبیم، به این فکر کنیم هر چقدرم بد باشیم یه خدای مهربون و دلسوز داریم، همین خدا فرمود این ماه ماهِ آمرزش گناهاست، ماهیه که حتی نفس کشیدن روزه دار عبادته، خوابیدن روزه دار عبادته، دیگه چطور باید بگه دوستمون داره؟ چطور باید بگه عاشق بنده هاشه؟ معلوم بود آبرويم را نمی‌برد از اولش گناه مرا کم حساب کرد اول بنا نداشت حسابم کند ولى وقتى که ديد فاطمه دارم، حساب کرد ما را اگر خدا نخرد، می‌خرد على بايد به روى شاه دو عالم حساب کرد اين گريه قابليت غفران نداشت که... پس روى گريه‌هاى محرم حساب کرد فرمود "بالحسين" بگو؛ گفتم و خريد يعنى مرا دومرتبه آدم حساب کرد [١] ✳️ شب چهارم ماه مبارک رمضانه، امشب به یاد شب چهارم محرم توسل کنیم و گریه کنیم. روز عاشورا که رسید امام حسين(ع) با صداي بلند از مردم ياري خواست و فرمود: أَ مَا مِنْ مُغِيثٍ يُغِيثُنَا لِوَجْهِ اللَّهِ؟ أَ مَا مِنْ ذَابٍّ يَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللهِ(ص)؟ یعنی آیا دادرسی هست به داد من برسه؟ یکی نیست به کمک امام زمانش بیاد؟ حُر وقتی شنيد این جملات جانسوز امام حسین علیه السلامو، مضطرب و پريشان شد، رفت پیش عمر سعد، حرف هایی رد و بدل شد و برگشت کنار سربازا ایستاد و بدنش میلرزید. یه وقت دیدن حر دا ه میره سمت لشکر امام حسین. تو اوج ناراحتی. تو اوج پریشونی. به نقلی سپر خودشو را واژگون کرده بود. اومد خدمت امام علیه السلام، شاید زبانحالش این بوده. حسین جان! گناهی از تمام کوه ها سنگین تر آوردم، عزیز فاطمه! بر درگه عفوت سر آوردم، من آن حُرَّم کز اول خویش را سدّ رهت کردم، تو را در این زمین بین هزاران لشکر آوردم، به جای دسته گل با دست خالی آمدم اما، دلی صد پاره تر از لاله های پرپر آوردم، نشد تا از فرات آب آورم از بهر اطفالت، ولی بر خنجر خشکیده ات چشم تر آوردم، غبارم کن، به بادم ده مرا، دور سرت گردان، فدایم کن که در میدان ایثارت سر آوردم، سرشک خجلت از چشمم چو باران بر زمین ریزد، زبان عذر خواهی بر علی اکبر آوردم، همین ساعت که بر من یک نظر از لطف افکندی، به خود بالدیم و مانند فطرس پر برآوردم، بده اذنم که خم گردم، ببوسم دست عباست، که روی عجز بر آن یادگار حیدر آوردم! [٢] ✳️ صدا زد: حسین جان! من پشیمونم. من همونی ام که راه رو بر تو بستم. ببخش منو آقاجان. بعدش صدا زد من اولین کسی بودم که راه رو بر تو بستم. پس اجازه بده اولین نفری باشم که در راهت میجنگم و کشته میشم. امام بهش اجازه میدان داد بعد از جنگاوری فوق العاده بالاخره موفق شدند ضرباتی بهش بزنن. رو خاک که افتاد، در حال احتضار، یه وقت دید سرش رو دامن اباعبدالله الحسینه. اما آی دلای آماده، گریه کنای امام حسین اباعبدالله سر حر رو به دامن گرفت. اما لحظه شهادت خود آقا، کسی نبود سرشو به دامن بگیره. [٣] بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد [۴] ✅ پایان جلسه نکته این محتوا: علامت ✳️ مخصوص جایی است که روضه خوان می تواند وسط شعر خواندن این جملات را بیان کند. این جملات در مدیریت جلسه بسیار موثر است. پانویس: [١] شاعر: علی اکبر لطیفیان [٢]  شاعر: غلامرضا سازگار [٣] لهوف ابن طاووس، صفحه ١٠٢ و ١٠٣ [۴] شاعر: مرحوم مقبل کاشانی ‼️ انتشار محتوای کانال به هر گونه ای، شرعا و قانونا جایز است. ‼️ 👇👇👇 @rasaa1