#آرزوی_اسب_سفید قسمت ۱ روی تپه ای سرسبز، دهکده ی کوچکی بود. در این دهکده پیرمرد مهربانی زندگی می‌کرد که تعدادی اسب داشت. اسبهای قشنگ و رنگارنگ، سفید، خاکستری، قهوه ای، سیاه. در میان این اسبها، اسب سفیدی بود که از همه ی اسبها، زرنگ تر و باهوش تر بود. وقتی حرف کمک کردن به دیگران مثل جابه جا کردن علوفه برای اسبها، شخم زدن زمین همسايه ها، و یا بردن مريض‌ها به دکتر پیش می‌آمد، او خودش را از همه سرحال تر نشان می‌داد تا پیرمرد او را انتخاب کند. همیشه به دوستهای دیگرش میگفت: ما باید در کارهای خوب شرکت کنیم و دیگران را به انجام دادن کارهای خوب تشويق کنیم و اگر یک موقع یکی از ما اشتباهی انجام داد، سعی کنیم به او کمک کنیم تا اشتباهش را جبران کند و دوباره آن را تکرار نکند. بهتر است در کارها به همدیگر کمک کنیم چون باعث می‌شود تا بتوانیم کارهای سخت و مشکل را انجام دهیم، تازه این طوری دوستی بین ماها هم بیشتر می‌شود و دشمنان و حیوان‌های وحشی نمی توانند به ما حمله کنند. #مهدویت @emamezaman_va_man

#حدیث امام على(سلام الله علیه) : العِلمُ يُنجِدُ الفِكرَ. دانش روشنى بخش انديشه است. (غررالحکم و دررالکلم،ص48)   🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾 https://eitaa.com/joinchat/3571581185Cf545822cdd

#احکام https://eitaa.com/joinchat/3571581185Cf545822cdd

#یاد_غریب #مهدی_خدامیان_آرانی قسمت ۴۰ «اهل سقیفه» علی علیه السلام را خانه نشین کردند و تو را هم از چشم‌ها غایب نمودند، اگر علی علیه السلام درد دلش را با چاه بیان کرد و شرح غربتش را به بیابان گفت، تو هم دل شکستی ای و درد دلت را به بیابان می‌گویی! اگر یاران امام حسن علیه السلام او را تنها گذاشتند، تو هم تنها مانده ای! وقتی معاویه سکه‌های طلا برای یاران امام حسن علیه السلام فرستاد، آنان از لشکر او جدا شدند و به سپاه معاویه پیوستند و شمشیر به روی حجت خدا کشیدند، دیروز کسانی که از دوستی امام خود دم می‌زدند، وقتی سکه‌های طلا را دیدند، او را از یاد بردند. امام حسین علیه السلام روز عاشورا فریاد برآورد: «آیا کسی هست مرا یاری کند؟ »، این ندای آن حضرت، فقط در روز عاشورا بود، ولی تو صدها سال است این چنین ندا می‌دهی ولی خیلی‌ها عهد و پیمان با تو را فراموش کرده اند. تو خوب ترین خوب‌ها می‌باشی که تمام دردها و مصیبت‌ها را به جان خریده ای، سال‌های سال است که در انتظاری تا شیعیان از خواب غفلت بیدار شوند... تو آقایِ ما، صاحب ما، مولای ما هستی و ما این را باور نداریم، آخر چگونه ممکن است ما این را باور داشته باشیم و این گونه خاموش بمانیم و در مصیبت و غم‌های تو، ناله سر ندهیم! به اذن خدا، بر سر سفره مهربانی تو نشسته‌ام همان گونه که همه جهان، ریزه خوار سفره لطف توست، پس چرا چشم به سفره‌های دیگران دارم؟ افسوس از این همه بی توجهی و غفلت! همه محتاج تواند، من سر سفره تو هستم ولی چشم به دست گدایان دیگر دوخته ام! این چه دردی است که مرا فرا گرفته است! به برکت وجود تو، همه مخلوقات، روزی می‌خورند، من چنین امام عزیزی داشته باشم ولی باز هم به در خانه این و آن بروم و منتظر یک قرص نانی باشم که آنان به من بدهند؟ وقتی من تو را از یاد برده ام، به چنین مصیبت‌هایی گرفتار می‌شوم! چه مصیبتی بدتر از این که تو را رها کنم و نیاز خود را به گدایان دیگر ببرم! 🌱🌱🌱🌱🌱🌱 https://eitaa.com/joinchat/3571581185Cf545822cdd

#کارخونه_قصه_ها قصه دشت مقدس قسمت دوم https://eitaa.com/joinchat/3571581185Cf545822cdd

📚 #تفسیر_باران بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بَقَره: آیه ۶۱ وَإِذْ قُلْتُمْ یَا مُوسَی لَنْ نَصْبِرَ عَلَی طَعَام وَاحِد فَادْعُ لَنَا رَبَّکَ یُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنْبِتُ الاَْرْضُ مِنْ بَقْلِهَا وَقِثَّائِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِی هُوَ أَدْنَی بِالَّذِی هُوَ خَیْرٌ اهْبِطُوا مِصْرًا فَإِنَّ لَکُمْ مَا سَأَلْتُمْ وَضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْکَنَةُ وَبَاءُوا بِغَضَب مِنَ اللَّهِ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ کَانُوا یَکْفُرُونَ بِآَیَاتِ اللَّهِ وَیَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ الْحَقِّ ذَلِکَ بِمَا عَصَوْا وَکَانُوا یَعْتَدُونَ (۶۱) ماجرای بنی اسرائیل درس‌های بزرگی برای من دارد، باز هم از آنان سخن می‌گویی. وقتی که بنی اسرائیل را از دست فرعون رها کردی، نعمت‌های فراوانی به آنان ارزانی داشتی، امّا آنان به جای سپاس و شکر نعمت ها، بهانه جویی کردند و راه نافرمانی در پیش گرفتند و به همین علّت، گرفتار خشم و غضب تو شدند. وقتی آنان در صحرای سینا بودند، برایشان دو نوع غذای مقّوی از آسمان فرو می‌فرستادی، عسل و مرغ بریان، ولی بنی اسرائیل گفتند که تا کی باید هر روز از این دو غذا بخوریم! ای موسی! به خدایت بگو برای ما سبزی و خیار و سیر و عدس و پیاز بیاورد. تنوّع طلبی انسان امری طبیعی است، امّا هدف اصلی آنان بهانه جویی و ایجاد مشکل در برنامه‌های موسی (علیه السلام) بود. وقتی موسی (علیه السلام) و بنی اسرائیل در صحرای سینا بودند، می‌خواستند هر چه زودتر به فلسطین برسند، برای تفریح که به آنجا نیامده بودند، می‌خواستند به بیت المقدس بازگردند، هدف اصلی، این بود. امّا چه شد که آنان به فکر غذاهای متنوّع افتادند؟ به آنان دستور دادی که به سوی فلسطین بروند، در آن شهر می‌توانند به سبزی و خیار و سیر و عدس و پیاز برسند، امّا آنان را گرفتار خواری و ذلّت نمودی. تو صلاح را در این دیده بودی که بنی اسرائیل مدّت بیشتری در صحرای سینا بمانند، این برای رشد و کمال معنوی خودِ آنان بود، امّا آنان هوس غذاهای متنوّع کردند، برای همین به آنان گفتی که به سوی فلسطین حرکت کنند و بدانند که همواره خوار و ذلیل خواهند بود. به راستی علّت این خواری و ذلّت چه بود؟ آنان قبلاً گناهان زیادی انجام داده بودند، عدّه زیادی از پیامبران برای هدایتشان فرستاده شدند، پیامبران برایشان سخن می‌گفتند، ولی آنان، سخنان و اسرار پیامبران را برای کافران نقل می‌کردند، کافران نیز با شنیدن این سخنان، پیامبران را مظلومانه به شهادت می‌رساندند. آری، بنی اسرائیل با این کار خود در ریختن خون پیامبران شریک شدند، تو پیامبران را برای سعادت دنیا و آخرت آن‌ها فرستادی، ولی آنان در شهادتشان سهیم می‌شدند. (۵۸) سرانجام تصمیم می‌گیری آنان را برای همیشه زبون و خوار کنی. 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 https://eitaa.com/joinchat/3571581185Cf545822cdd

#شعر https://eitaa.com/joinchat/3571581185Cf545822cdd

#آموزش_نقاشی https://eitaa.com/joinchat/3571581185Cf545822cdd