🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃 🌸 #رمان_چند_دقیقه_دلت_را_آرام_کن #قسمت_بیست_و_هشتم ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺷﻤﺎ ﺣﺎﻟﺶ ﻋﻮﺽ ﺷﺪ، ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺑﻘﯿﻪ ﺑﺮﺍﺵ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﯼ ﺯﻫﺮﺍ : ﺧﺎﻟﻪ ﺟﻮﻥ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ - ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺯﻫﺮﺍ ﺟﺎﻥ. ﺩﺧﺘﺮﻡ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﺕ ﮐﻪ ﺧﺒﺮ ﺑﺮﻧﮕﺸﺘﻨﺶ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺩﺍﺩﻥ ﯾﻪ ﭼﺸﻤﻢ ﺍﺷﮏ ﺑﻮﺩ ﯾﻪ ﭼﺸﻤﻢ ﺧﻮﻥ، ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻦ ﺣﺘﯽ ﺟﻨﺎﺯﺵ ﻫﻢ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﮔﺮﺩﻩ … ﺑﺎﻭﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﭘﺴﺮﻡ ﺷﻬﯿﺪ ﺷﺪﻩ ﻭﻟﯽ ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﺷﮑﺮ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺸﺖ - ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﺷﮑﺮ ﯾﮏ ﻣﺎﻩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﻣﻦ ﭼﻨﺪﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﻪ ﺭﻓﺘﻢ ﻋﯿﺎﺩﺕ ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﻭ ﺍﻭﻥ ﻫﻢ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺟﺪﯾﺪﺵ ﻋﺎﺩﺕ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﻭ ﺭﻭﺣﯿﺶ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯿﺸﺪ، ﻭﻟﯽ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﺮﻡ ﭘﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩﻡ - ﺧﺎﻧﻢ ﺗﻬﺮﺍﻧﯽ ﺑﺎﺯﻡ ﻣﯿﮕﻢ ﺍﻭﻥ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﻧﺎﻣﻪ ﺯﺩﻡ ﺭﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﯿﺪ ﻣﻦ ﻗﺒﻞ ﺭﻓﺘﻨﻢ ﻓﻘﻂ ﺩﻭﺗﺎ ﮔﺰﯾﻨﻪ ﺑﺮﺍ ﺧﻮﺩﻡ ﺗﺼﻮﺭ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ، ﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﺎ ﺷﻬﯿﺪ ﻣﯿﺸﻢ، ﯾﺎ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮﺩﻡ. ﺍﺻﻼ ﺍﯾﻦ ﮔﺰﯾﻨﻪ ﺗﻮ ﺫﻫﻨﻢ ﻧﺒﻮﺩ … ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺩﺧﺘﺮﯾﺪ ﻭ ﺑﺎ ﮐﻠﯽ ﺁﺭﺯﻭ، ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﺑﺎ ﻧﺎﻣﺰﺩﺗﻮﻥ ﺗﻮ ﺧﯿﺎﺑﻮﻥ ﻗﺪﻡ ﺑﺰﻧﯿﺪ، ﺑﺎ ﻫﻢ ﮐﻮﻩ ﺑﺮﯾﺪ، ﺑﺎ ﻫﻢﺑﺪﻭﯾﯿﺪ، ﻭﻟﯽ ﻣﻦ … ﺑﻬﺘﺮﻩ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯﺍﯾﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﻤﻮﻧﯿﺪ - ﻧﻪ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﮕﯿﺪ ﻧﻈﺮﺗﻮﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻦ ﻋﻮﺽ ﺷﺪﻩ . ﺑﮕﯿﺪ ﻗﺒﻞ ﺭﻓﺘﻦ ﻓﻘﻂ ﺍﺣﺴﺎﺳﯽ ﯾﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﺷﺘﯿﺪ ﻭ ﻫﯿﭻ ﺣﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﺪﺍﺷﺘﯿﺪ . - ﻧﻪ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭ ﻧﯿﺴﺖ، ﻻ ﺍﻟﻪ ﺍﻻ ﺍﻟﻠﻪ - ﻣﻦ ﻣﯿﺮﻡ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻤﻮﻧﯿﺪ ﺗﻮﯼ ﭘﯿﻠﻪ ﺧﻮﺩﺗﻮﻥ … ﻭﻟﯽ ﺁﻗﺎﯼ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ، ﺍﯾﻦ ﺭﻭ ﺑﺪﻭﻧﯿﺪ ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺑﺎ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺕ ﯾﻪﺩﺧﺘﺮ ﺟﻨﮓ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺣﺴﯽ ﺩﺍﺭﯾﺪ - ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﺷﻤﺎ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻣﻦ ﺭﻭ ﺩﺭﮎ ﻧﻤﯿﮑﻨﯿﻦ - ﻣﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎﻡ ﺭﻭ ﺯﺩﻡ، ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﻮﻧﻪ ﺭﻓﺘﻢ. ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻌﺪﺵ ﺻﺒﺢ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺭﻭ ﺗﺨﺘﻢ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ. ﻧﻮﺭ ﺍﻓﺘﺎﺏ ﺍﺯ ﻻﯼ ﭘﺮﺩﻩ ﯼ ﺍﺗﺎﻕ ﺩﺍﺷﺖ ﺭﻭﯼ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﻣﯿﺰﺩ. ﻓﮑﺮﻡ ﻫﺰﺍﺭ ﺟﺎ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺍﺭﻭﻡ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﻭ ﺯﺩ ﻭ ﺍﻭﻣﺪ ﺗﻮ - ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ؟ ﺑﯿﺪﺍﺭﯼ؟ - ﺍﺭﻩ ﻣﺎﻣﺎﻥ - ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺗﻮ ﮐﻼﺳﺘﻮﻥ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺮﻩ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﺑﺎﺯﻡ ﮐﺴﯽ … ؟ - ﭼﯽ؟ﻧﻪ ﻓﮏ ﻧﮑﻨﻢ .. ﭼﻄﻮﺭ ﻣﮕﻪ؟؟ - ﺁﺧﻪ ﯾﻪ ﺧﺎﻧﻤﯽ ﺍﻻﻥ ﺯﻧﮓ ﺯﺩ ﻭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ، ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﭘﺴﺮﺵ ﻫﻢ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﯿﺘﻮﻧﻪ - ﭼﯽ؟ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ؟ ﮐﯽ ﺑﻮﺩ؟ - ﻓﮏ ﮐﻨﻢ ﮔﻔﺖ ﺧﺎﻧﻢ ﻋﻠﻮﯼ - ﭼﯿﯿﯽ؟ ﻋﻠﻮﯼ؟ - ﻣﯿﺸﻨﺎﺳﯿﺶ؟؟ﻫﻤﮑﻼﺳﯿﺘﻮﻧﻪ؟؟ - ﭼﯽ؟ ! ﻫﺎ؟ ! ﺍ ﺁﻫﺎﻥ … ﺍﺭﻩ، ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﺑﺸﻨﺎﺳﻢ ﺑﻌﺪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻗﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻓﺖ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺫﻭﻕ ﺯﺩﮔﯽ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﮐﻨﻢ، ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺭﺍﺿﯽ ﺷﺪ ﺑﯿﺎﺩ؟ ! ﻭﻟﯽ ﺷﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﻋﻠﻮﯼ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﺎﺷﻪ؟ ! ﻧﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﻣﮕﻪ ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻋﻠﻮﯼ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻪ ﺗﻮ ﻫﻤﯿﻦ ﻓﮑﺮﻫﺎ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺯﻫﺮﺍ ﺑﺮﺍﻡ ﯾﻪ ﺍﺳﺘﯿﮑﺮ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ، ﻣﻨﻈﻮﺭﺵ ﺭﻭ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﻭ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭ ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪﻩ. - ﺳﻼﻡ ﺯﻫﺮﺍﯾﯽ .. ﺧﻮﺑﯽ؟ - ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ .. ﻭﻟﯽ ﻓﮏ ﮐﻨﻢ ﺍﻻﻥ ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮﯼ - ﺯﻫﺮﺍ؟؟ ﭼﻄﻮﺭﯼ ﺣﺎﻻ ﺭﺍﺿﯽ ﺷﺪﻥ؟؟ - ﺩﯾﮕﻪ ﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﻗﻬﺮﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﺍﮔﻪ ﺭﺍﺿﯽ ﻧﻤﯿﺸﺪ ﺟﺎﯼ ﺗﻌﺠﺐ ﺩﺍﺷﺖ - ﺍﯼ ﺑﺎﺑﺎ #ادامه_دارد... #نویسنده : #سید_مهدی_بنی_هاشمی 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 @emamzaman 🌸 🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃 🌸 #رمان_چند_دقیقه_دلت_را_آرام_کن #قسمت_بیست_و_نهم ﺭﻭﺯﻫﺎ ﮔﺬﺷﺘﻦ شبﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﺭﺳﯿﺪ ﺩﻝ ﺗﻮ ﺩﻟﻢ ﻧﺒﻮﺩ، ﻫﻢ ﯾﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﺫﻭﻕ ﺩﺍﺷﺘﻢ و ﻫﻢ ﯾﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﺍﺳﺘﺮﺱ ﺷﺪﯾﺪ ﺍﻣﺎﻧﻤﻮ ﺑﺮﯾﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻭ ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺳﯿﺪ ﭼﻪ ﻋﮑﺲ ﺍﻟﻌﻤﻠﯽ ﻧﺸﻮﻥ ﻣﯿﺪﻥ؟ یعنی ﺳﯿﺪ ﺧﻮﺩﺵ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺍﻣﺸﺐ؟؟ ﺍﮔﻪ ﻧﺸﻪ ﭼﯽ؟ ﻭ ﮐﻠﯽ ﻓﮑﺮ ﻭ ﺧﯿﺎﻝ ﺗﻮ ﺫﻫﻨﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻡ ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯ ﭼﺠﻮﺭﯼ ﮔﺬﺷﺖ. ﺍﺻﻼ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻫﯿﭻ ﮐﺎﺭﯼ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮ ﺷﺐ ﺑﺸﻪ، ﺑﺎﺑﺎ ﻭ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻣﺪﺍﻡ ﺍﺯﻡ ﺳﻮﺍﻝ ﻣﯿﭙﺮﺳﯿﺪﻥ، ﺣﺎﻻ ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺮﻩ ﭼﯽ ﻣﯿﺨﻮﻧﻪ؟؟ ﻭﺿﻌﺸﻮﻥ ﭼﻄﻮﺭﯾﻪ؟ ﻭ ﮐﻠﯽ ﺳﻮﺍﻻﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﻮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻼﻓﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩ. ﻫﺮﭼﯽ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﺷﺐ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺗﺮ ﻣﯿﺸﺪ ﺿﺮﺑﺎﻥ ﻗﻠﺐ ﻣﻨﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯿﺸﺪ، ﺻﺪﺍﯼ ﮐﻮﺑﯿﺪﻥ ﻗﻠﺒﻤﻮ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪﻡ. ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺐ ﺷﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺯﻧﮓ ﺩﺭ ﺻﺪﺍ ﺧﻮﺭﺩ … ﺍﺯ ﻻﯼ ﺩﺭ ﺁﺷﭙﺰﺧﻮﻧﻪ ﯾﻮﺍﺷﮑﯽ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ، ﺍﻭﻝ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﯾﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﯿﺎﻧﺴﺎﻝ ﺑﺎ ﭼﺎﺩﺭ ﻣﺸﮑﯽ ﺑﻮﺩ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻌﺪﺵ ﺑﺎﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﯾﻪ ﺁﻗﺎﯼ ﺟﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﺎ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺷﻮﻥ ﻫﻢ ﺩﯾﺪﻡ ﺳﯿﺪ ﺭﻭﯼ ﻭﯾﻠﭽﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﺯﻫﺮﺍ ﮐﻪ ﮐﺎﻭﺭ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﭼﺮﺥ ﻭﯾﻠﭽﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﯼ ﺧﻮﻧﻪ ﺭﻭ ﻣﯿﮑﺸﻪ . ﺑﻌﺪ ﻭﯾﻠﭽﺮ ﺭﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﺣﺮﮐﺖ ﺩﺍﺩ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﺍﺧﻞ. ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺳﯿﺪ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺍﺷﮏ ﺫﻭﻕ ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎﻡ ﺣﻠﻘﻪ ﺯﺩ، ﺗﻮ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﮕﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺁﯾﻨﺪﺕ ﺧﻮﺵ ﺍﻭﻣﺪﯼ ! ﺑﻌﺪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺯﻫﺮﺍ ﻭ ﺳﯿﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺭﺍﻩ ﭘﻠﻪ ﺭﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ ﻭ ﺑﺎ ﯾﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﻣﺘﻌﺠﺒﺎﻧﻪ ﮔﻔﺖ : ﺷﻤﺎ ﺭﺳﻢ ﻧﺪﺍﺭﯾﻦ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺁﻗﺎ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺭﻭ ﻫﻢ ﺑﯿﺎﺭﯾﺪ؟ ﺁﻗﺎﯼ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﭼﺮﺍ ﻧﯿﻮﻣﺪﻥ؟ ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﯿﺪ ﺍﺭﻭﻡ ﺑﺎ ﺩﺳﺘﺶ ﺍﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﺭﻭ ﻧﺸﻮﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺍﯾﺸﻮﻥ ﺍﻗﺎﯼ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻫﺴﺘﻦ ﺩﯾﮕﻪ … - ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪﻧﺶ ﻟﺤﻦ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﻋﻮﺽ ﺷﺪ. ﭼﻮﻥ ﺁﺷﭙﺰﺧﻮﻧﻪ ﭘﺸﺖ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺑﻮﺩ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺩﻗﯿﻖ ﺑﺒﯿﻨﻤﺶ ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﻟﺤﻦ ﺧﺎﺻﯽ ﮔﻔﺖ ﺷﻮﺧﯽ ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ؟ ﮐﻪ ﭘﺪﺭ ﺳﯿﺪ ﮔﻔﺖ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺷﻮﺧﯿﻤﻮﻥ ﭼﯿﻪ … ﺁﻗﺎﯼ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﻭ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﻣﺎﻩ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺍﯾﻨﺪﻩ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﯾﺸﻮﻥ ﻫﺴﺘﻦ ﺑﺎ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﯾﻪ ﺗﺒﺴﻢ ﺧﺎﺻﯽ ﺭﻭ ﻟﺐ ﺳﯿﺪ ﺍﻭﻣﺪ ﻭ ﺳﺮﺷﻮ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ. ﻭﻟﯽ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺍﺯ ﺟﺎﺵ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺻﺪﺍﺷﻮ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺁﻗﺎ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻓﮑﺮﯼ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﺗﻮﻥ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﻭﻣﺪﯾﺪ ﺍﯾﻨﺠﺎ؟؟ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﺳﺘﻪ ﯼ ﮔﻞ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﯿﺪﻩ… ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻻﻧﺶ ﮐﻠﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭ ﺳﺎﻟﻢ ﻭ ﭘﻮﻟﺪﺍﺭ ﺩﺍﺭﻩ ﻭﻟﯽ ﻣﺤﻞ ﻧﻤﯿﮑﻨﻪ، ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﭘﺴﺮ ﻣﻌﻠﻮﻟﺖ ﭘﺎ ﺷﺪﯼ ﺍﻭﻣﺪﯼ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ؟ ﺟﻤﻊ ﮐﻨﯿﺪ ﺁﻗﺎ !… ﺯﻫﺮﺍ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﻪ ﻭﻟﯽ ﺳﯿﺪ ﺑﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﺩﺳﺘﺶ ﺟﻠﻮﺷﻮ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﺍﺩ. ﭘﺪﺭ ﺳﯿﺪ ﺍﺭﻭﻡ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﯼ ﮔﻔﺖ : ﭘﺲ ﺑﻬﺘﺮﻩ ﻣﺎ ﺭﻓﻊ ﻣﺰﺍﺣﻤﺖ ﮐﻨﯿﻢ - ﻫﺮ ﺟﻮﺭ ﺭﺍﺣﺘﯿﺪ، ﻭﻟﯽ ﺍﺩﻡ ﻟﻘﻤﻪ ﺭﻭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺩﻫﻨﺶ ﻣﯿﮕﯿﺮﻩ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﭘﺪﺭ ﺳﯿﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻥ ﻭ ﺯﻫﺮﺍ ﻫﻢ ﺍﺭﻭﻡ ﻭﯾﻠﭽﺮ ﺭﻭ ﻫﻞ ﻣﯿﺪﺍﺩ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﺭ … ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺁﻭﺍﺭ ﺧﺮﺍﺏ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺭﻭﯼ ﺳﺮﻡ، ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﻢ ﻭ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺯﺍﺭ ﺯﺍﺭ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ … ﭘﺎﻫﺎﻡ ﺳﺴﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺩﺍﺩ ﺑﺰﻧﻢ ﻭﻟﯽ ﺻﺪﺍﻡ ﺩﺭ ﻧﻤﯿﻮﻣﺪ. ﺩﻟﻢ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﺯﺩﻡ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ … ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﯿﺪ ﺍﺯ ﺩﺭ ﺧﺮﻭﺟﯽ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﺳﯿﺪ ﻭ ﺯﻫﺮﺍ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﻻﯼ ﺩﺭ، ﺑﻐﻀﻤﻮ ﻗﻮﺭﺕ ﺩﺍﺩﻡ ﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺻﺪﺍﻡ ﺩﺭ ﺍﻭﻣﺪ ﻭ ﺳﻼﻡ ﮔﻔﺘﻢ … ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺳﺮﯾﻊ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺗﻮ ﭼﺮﺍ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺍﻭﻣﺪﯼ، . ﺑﺮﻭ ﺗﻮﯼ ﺍﺗﺎﻗﺖ . ﻭﻟﯽ ﺍﺻﻼ ﺻﺪﺍﺷﻮ ﻧﻤﯿﺸﻨﯿﺪﻡ ﺯﻫﺮﺍ ﺑﻬﻢ ﺳﻼﻡ ﮐﺮﺩ، ﻭﻟﯽ ﺳﯿﺪ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺁﺭﻭﻡ ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﺑﺎﻻ ﺍﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﺎﻫﺎﻡ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﭼﺸﻢ ﺷﺪ. ﺍﺷﮑﯽ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﯼ ﭼﺸﻤﺶ ﺣﻠﻘﻪ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺭﻭﻡ ﺳﺮ ﺧﻮﺭﺩ #ادامه_دارد... #نویسنده : #سید_مهدی_بنی_هاشمی 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 @emamzaman 🌸 🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃 🌸 #رمان_چند_دقیقه_دلت_را_آرام_کن #قسمت_سی_ام ﺍﺷﮑﯽ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﯼ ﭼﺸﻤﺶ ﺣﻠﻘﻪ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺭﻭﻡ ﺳﺮ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺗﺎ ﺭﻭﯼ ﺭﯾﺸﺶ ﺍﻭمد ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﺯﻫﺮﺍ ﮔﻔﺖ ﺑﺮﯾﻢ … ﻭ ﺯﻫﺮﺍ ﻫﻢ ﻭﯾﻠﭽﺮ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻫﻞ ﺩﺍﺩ . ﺑﻌﺪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻦ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﺴﺘﻦ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ . ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻏﺮ ﻣﯿﺰﺩ … ﻣﺴﺨﺮﺵ ﺭﻭ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻥ، ﯾﻪ ﮐﺎﺭﻩ ﭘﺎ ﺷﺪﻥ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﺎ خواﺳﺘﮕﺎﺭﯼ . ﻭ ﺭﻭ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﻦ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺗﻮ ﻣﯿﺪﻭﻧﺴﺘﯽ ﭘﺴﺮﻩ ﻓﻠﺠﻪ؟ - ﻣﻨﻢ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺎﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﻓﻠﺞ ﻧﯿﺴﺖ، ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﻩ - ﺣﺎﻻ ﻫﺮﭼﯽ … ﻓﻠﺞ ﯾﺎ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯ ﯾﺎ ﻫﺮ ﮐﻮﻓﺘﯽ ! ﻭﻗﺘﯽ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻪ ﺭﻭ ﭘﺎﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﻭﺍﯾﺴﺘﻪ ﯾﻌﻨﯽ ﯾﻪ ﺁﺩﻡ ﻋﺎﺩﯼ ﻧﯿﺴﺖ ! - ﺑﺎﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﺁﻗﺎ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﺮﻓﺖ، ﻭﻟﯽ ﺍﻻﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﻣﻦ ﻭ ﺷﻤﺎ … ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﭘﺮﯾﺪ ﻭﺳﻂ ﺣﺮﻓﻮ ﮔﻔﺖ : ﺩﺧﺘﺮ ﺗﻮ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﭘﯿﺸﺶ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﯽ ﯾﺎ ﺑﺎ ﺍﻻﻧﺶ؟ ! ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺮ و ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﮔﻪ ﺳﺎﻟﻢ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﻣﻦ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﻨﻔﯽ ﻣﯿﺪﺍﺩﻡ ﭼﻪ ﺑﺮﺳﻪ ﺑﻪ ﺍﻻﻥ ﮐﻪ … ﻣﯽ ﺩﻭﻧﺴﺘﻢ ﺑﺤﺚ ﺑﯽ ﻓﺎﯾﺪﻩ ﻫﺴﺖ، ﺍﺷﮑﺎﻣﻮ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺗﻮﯼ ﺍﺗﺎﻗﻢ. ﻭﻗﺘﯽﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﻭ ﺑﺴﺘﻢ ﺑﻐﻀﻢ ﺗﺮﮐﯿﺪ … ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺮﯾﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ. ﺑﺎ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﯾﺎﺩ ﺁﻭﺭﯼ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﺳﯿﺪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﻧﯿﺎ ﺧﺮﺍﺏ ﻣﯿﺸﺪ ﺭﻭﯼ ﺳﺮﻡ … ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺍﻣﺸﺐ ﺩﻧﯿﺎﻡ ﺗﻤﻮﻡ ﺑﺸﻪ … ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺕ ﺍﻣﺸﺐ ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﮐﺎﺑﻮﺱ ﺑﻮﺩ. ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻓﻘﻂ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﻫﻢ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﻬﻢ ﺳﺮ ﻣﯿﺰﺩ ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻧﻢ ﺑﻮﺩ. ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﺍﻭﻣﺪ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺩﺧﺘﺮ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺧﻮﺩﺗﻮ ﻋﺬﺍﺏ ﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯿﺮﯾﺎ … - ﺍﺧﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﻨﻮ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﯽ ﻣﺎﻣﺎﻥ … ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻻﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺸﻪ - ﻣﻦ ﺣﺎﻝ ﺗﻮﺭﻭ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ؟ ﻫﻬﻪ . .. ﻣﻦ ﺣﺎﻝ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺕ ﺩﺭﮎ ﻣﯿﮑﻨﻢ - ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ ﻣﺎﻣﺎﻥ؟ ! - ﯾﻌﻨﯽ ﺍﯾﻨﮑﻪ … . ﻫﯿﭽﯽ … ﻭﻟﯽ ﺩﺧﺘﺮﻡ ﺩﻧﯿﺎ ﺗﻤﻮﻡ ﻧﺸﺪﻩ . ﮐﻠﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭ ﻗﺮﺍﺭﻩ ﺑﺮﺍﺕ ﺑﯿﺎﺩ، ﺑﺎ ﮐﻠﯽ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﻧﻤﯽ ﮔﻢ ﮐﯿﻮ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻦ ﻭ ﮐﯿﻮ ﻧﮑﻦ، ﻧﻤﯿﮕﻢ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺑﺎﺷﻪ ﯾﺎ ﻧﺒﺎﺷﻪ . ﻭﻟﯽ ﮐﺴﯽ ﺭﻭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺍﺭﺯﺷﺘﻮ ﺑﺪﻭﻧﻪ ﻭ ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺖ ﮐﻨﻪ ﺍﻭﻧﺸﺐ ﻭ ﻓﺮﺩﺍ ﺍﺻﻼ ﺗﻮ ﺣﺎﻝ ﻭ ﻫﻮﺍﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﺒﻮﺩﻡ، ﺍﺻﻼ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﺨﻮﺍﺑﻢ ﻭ ﻫﻤﺶ ﻓﮑﺮ ﻭ ﺧﯿﺎﻝ . ﺻﺒﺢ ﺷﺪ ﻭ ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺯﻫﺮﺍ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻢ ﻭﻟﯽ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﺴﺘﻢ ﭼﯽ ﺑﮕﻢ ﺑﻬﺶ … ﻫﯿﭽﮑﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺩﺭﺩ ﺩﻝ ﮐﻨﻢ، ﯾﺎﺩ ﺣﺮﻑ ﺯﻫﺮﺍ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺩﻟﺶ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻩ ﻣﯿﺮﻩ ﻣﺰﺍﺭ ﺷﻬﺪﺍ . ﻟﺒﺎﺳﻢ ﺭﻭ ﭘﻮﺷﯿﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺷﻬﺪﺍﯼ ﮔﻤﻨﺎﻡ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ . ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻣﺰﺍﺭ ﮐﻪ ﺷﺪﻡ … ﺍﺍﺍﺍ .… ﺍﻭﻥ ﺯﻫﺮﺍ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﺰﺍﺭ ﻭﺍﯾﺴﺎﺩﻩ؟ ! ﭼﺮﺍ ﺩﯾﮕﻪ ﺧﻮﺩﺷﻪ … ﺣﺎﻻ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﮐﻨﻢ؟ ! ﺁﺭﻭﻡ ﺟﻠﻮ ﺭﻓﺘﻢ .. - ﺳﻼﻡ - ﺳﻼﻡ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺑﻐﻠﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺍﯾﻨﺠﺎ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﯽ؟ - ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ … ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﺎﻫﺎﺷﻮﻥ ﺩﺭﺩ ﺩﻝ ﮐﻨﻢ … ﺗﻮ ﭼﺮﺍ ﺑﯿﺮﻭﻧﯽ؟ ! - ﻣﺤﻤﺪ ﮔﻔﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻪ ﺑﺎﻫﺎﺷﻮﻥ ﻭ ﮐﺴﯽ ﺗﻮ ﻧﯿﺎﺩ . - ﺯﻫﺮﺍ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ ﭼﻄﻮﺭﯼ ﻣﻌﺬﺭﺕ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮐﻨﻢ . ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﻨﻢ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ … - ﺍﯾﻦ ﭼﻪ ﺣﺮﻓﯿﻪ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ . ﻣﻦ ﺩﺭﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺰﺍﺭ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺷﺪﻡ، ﺻﺪﺍﯼ ﺳﯿﺪ ﻣﯿﻮﻣﺪ ﻭﮐﻢ ﮐﻢ ﻭﺍﺿﺢ ﺗﺮ ﻣﯿﺸﺪ . ﺁﺭﻭﻡ ﺁﺭﻭﻡ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺭﺩﯾﻒ ﻋﻘﺐ ﺗﺮﺵ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﺵ ﮔﻮﺵ ﺩﺍﺩﻡ . ﺩﯾﺪﻡ ﺑﺎ ﺑﻐﺾ ﺩﺍﺭﻩ ﺩﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﯿﮑﻨﻪ - ﺷﻬﺪﺍ ﭼﯽ ﺷﺪ؟ ! ﻣﮕﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩ ﻣﻨﻢ ﺑﯿﺎﻡ ﭘﯿﺸﺘﻮﻥ؟ ! ﺍﻻﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻮﻧﺪﻡ ﮐﻪ ﭼﯽ ﺑﺸﻪ؟ ! ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﯾﻪ ﺯﺧﻢ ﺯﺑﻮﻥ ﺑﺸﻨﻮﻡ … ؟ ! ﺑﯽ ﻣﻌﺮﻓﺘﺎ ﭼﺮﺍ ﻣﻦ ﺭﻭ ﯾﺎﺩﺗﻮﻥ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻥ … ﺩﻟﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺮﺍﺵ ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ … ﻣﻨﻢ ﮔﺮﯾﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﻭﻟﯽ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ . ﺁﺭﻭﻡ ﺭﻓﺘﻢ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺵ . ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﺴﺘﻢ ﭼﯽ ﺑﮕﻢ ﻭ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﮐﻨﻢ، ﻓﻘﻂ ﺁﺭﻭﻡ ﮔﻔﺘﻢ : ﺳﻼﻡ آقا سید #ادامه_دارد... #نویسنده : #سید_مهدی_بنی_هاشمی 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 @emamzaman 🌸 🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃 🌸 #رمان_چند_دقیقه_دلت_را_آرام_کن ف #قسمت_سی_و_یکم ﻓﻘﻂ ﺁﺭﻭﻡ ﮔﻔﺘﻢ : ﺳﻼﻡ ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﺁﺭﻭﻡ ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﺑﺮﮔﺮﺩﻭﻧﺪ ﻭ ﺳﺮﯾﻊ ﺍﺷﮑﺎﺵ ﺭﻭ ﺑﺎ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﺳﺘﯿﻨﺶ ﭘﺎﮎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺍﺩ ﺯﺩ : ﺯﻫﺮﺍﺍﺍﺍ، ﻣﮕﻪ ﻧﮕﻔﺘﻢ ﮐﺴﯽ ﺍﻭﻣﺪ ﺧﺒﺮﻡ ﮐﻦ … - ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﺣﺎﻻ ﺩﯾﮕﻪ ﻣﺎ ﻫﺮﮐﺴﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ؟ ! - ﺧﺎﻧﻢ ﺑﯿﻦ ﻣﻦ ﻭ ﺷﻤﺎ ﻫﯿﭻ ﻧﺴﺒﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ . ﻧﻪ ﺛﺒﺘﯽ ﻧﻪ ﺩﯾﻨﯽ ﻭ ﻧﻪ … ﻻﺍﻟﻪ ﺍﻻ ﺍﻟﻠﻪ - ﻗﻠﺒﯽ ﭼﻄﻮﺭ؟ ! ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺭﺍﺣﺖ ﺟﺎ ﺯﺩﯾﺪ؟ ! ﻣﻦ ﺭﻭ ﺗﺎ ﻭﺳﻂ ﻣﯿﺪﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﯾﺪ ﻭ ﺣﺎﻻ ﻣﯿﺨﻮﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺠﻨﮕﻢ؟؟ ﯾﻌﻨﯽ ﺣﺘﯽ ﺍﻭﻥ ﮔﻔﺘﻦ ﻋﺸﻖ ﺩﻭﻡ ﻭ ﺍﯾﻨﺎ ﻫﻤﻪ ﺩﺭﻭﻍ ﺑﻮﺩ؟ ! ﭼﻮﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺍﻭﻟﺘﻮﻥ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺗﻼﺵ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﻭﻟﯽ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺩﻭﻣﺘﻮﻥ ﭼﯽ؟ ! ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺪﺍ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭﯼ ﭘﺎﯼ ﺣﺮﻓﺎﺷﻮﻥ ﻭﺍﯾﻤﯿﺴﺘﺎﺩﻥ؟ ! - ﻣﻦ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﻧﮑﺮﺩﻡ؟؟ - ﭼﺮﺍ ﺩﯾﺸﺐ ﺟﻮﺍﺏ ﺑﺎﺑﺎﻣﻮ ﻧﺪﺍﺩﯾﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺗﻮﻥ ﺩﻓﺎﻉ ﻧﮑﺮﺩﯾﺪ؟؟ - ﭼﻪ ﺟﻮﺍﺑﯽ؟ ! ﭼﻪ ﺩﻓﺎﻋﯽ؟ ! ﻣﮕﻪ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ؟ ! ﻣﻦ ﻓﻠﺠﻢ … ﺣﺘﯽ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﭼﻪ ﺑﺮﺳﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﻭ … ﮐﺠﺎﯼ ﺣﺮﻓﻬﺎﺵ ﻏﻠﻂ ﺑﻮﺩ؟ ! - ﺍﻭﻥ ﺭﻭﺯ ﺗﻮ ﺩﻓﺘﺮﺗﻮﻥ ﮔﻔﺘﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﺗﻮﺑﺎﻥ ﺩﻭ ﻃﺮﻓﺴﺖ، ﻭﻟﯽ ﺍﻻﻥ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎﺗﻮﻥ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﯿﻔﻬﻤﻢ ﻧﻪ ! ﺍﯾﻦ ﺍﺗﻮﺑﺎﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯾﻪ ﻃﺮﻓﻪ ﺑﻮﺩﻩ . ﺷﻤﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ ﺭﺍﺟﺐ ﺷﻤﺎ ﻋﻮﺽ ﺷﺪﻩ؟ ! ﺣﻖ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ، ﭼﻮﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺸﺪﯾﺪ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ، ﻭ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﯿﺪ ﻋﺸﻖ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ … ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ . ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺩﺭ ﻣﺰﺍﺭ ﺭﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺁﺭﻭﻡ ﮔﻔﺖ : ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺧﺎﻧﻢ ( ﺩﻭﻣﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺳﻤﻢ ﺭﻭ ﺻﺪﺍ ﻣﯿﺰﺩ )… ﺍﯾﻦ ﺍﺗﻮﺑﺎﻥ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﻭﻃﺮﻓﻪ ﺑﻮﺩﻩ، ﻭﻟﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻮﻩ ﺭﯾﺰﺵ ﮐﻨﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﻣﻮﻧﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﻭ ﺑﺎﺯ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﭼﺸﻢ ﺷﺪﻡ ﻭ ﮔﻔﺘﻢ : ﺍﮔﻪ ﺻﺪﺑﺎﺭ ﻫﻢ ﮐﻮﻩ ﺭﯾﺰﺵ ﮐﻨﻪ، ﺑﺎﯾﺪ ﻭﺍﯾﺴﺎﺩ ﻭ ﺟﺎﺩﻩ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻧﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ … ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻆ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺍﻭﻣﺪﻡ، ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﻫﯿﭻ ﺧﺒﺮﯼ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ . ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺑﺮﺍﻡ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﻭ ﺑﯿﺨﻮﺩ ﻣﯿﮕﺬﺷﺖ، ﻓﮑﺮ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﻭ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻢ ﭼﺠﻮﺭﯾﻪ ﺩﯾﻮﻭﻧﻢ ﻣﯿﮑﺮﺩ . ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﯾﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻨﻢ ﻭﻟﯽ ﮐﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﺮ ﻧﻤﯿﻮﻣﺪ، ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺳﯿﺪ ﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﺩﻡ ﺑﺤﺚ ﺭﻭ ﻋﻮﺽ ﻣﯿﮑﺮﺩ . ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﻪ ﺷﺐ، ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺻﺒﺢ ﺩﯾﺪﻡ ﺻﺪﺍﯼ ﺟﯿﻎ ﺯﺩﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﻣﯿﺎﺩ . ﺳﺮﯾﻊ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﺭﺳﻮﻧﺪﻡ ﺑﺎﻻﺳﺮﺵ ﺩﯾﺪﻡ ﺭﻭ ﺗﺨﺖ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﻨﻪ - ﭼﯽ ﺷﺪﻩ ﻣﺎﻣﺎﻥ؟ ! - ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ … ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ … ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺮﻩ ﺍﺳﻤﺶ ﭼﯿﻪ؟؟ - ﮐﺪﻭﻡ ﭘﺴﺮﻩ؟ ! ﭼﯽ ﻣﯿﮕﯿﺪ؟ ! - ﻋﻬﻬﻪ … ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯾﺖ – ﺁﻫﺎ … ﺍﺳﻤﺸﻮﻥ ﺳﯿﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻬﺪﯼ ﻫﺴﺖ - ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﺍﺳﻤﺶ ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺪ … ﺑﺎﺑﺎﻡ ﻫﻢ ﮐﻢ ﮐﻢ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺍﻭﺭﮊﺍﻧﺲ ﺧﺒﺮ ﮐﻨﻪ - ﺣﺎﻻ ﭼﯽ ﺷﺪﻩ ﻣﺎﻣﺎﻥ؟ ! - ﺧﻮﺍﺏ ﺧﺎﻧﻢ ﺟﻮﻥ ﺭﻭ ﺩﯾﺪﻡ ( ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮔﻢ ﻭ ﻫﻤﻮﻥ ﮐﻪ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺑﻬﻢ ﻧﻤﺎﺯ ﺧﻮﻧﺪﻥ ﯾﺎﺩ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ). ﺑﺎ ﻫﻤﻮﻥ ﭼﺎﺩﺭﯼ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯿﺰﺍﺷﺖ ﺗﻮﯼ ﺧﻮﻧﻪ ﻗﺪﯾﻤﯿﻤﻮﻥ ﺑﻮﺩﻡ، ﺩﯾﺪﻡ ﺩﺭ ﺑﺎﺯ ﺷﺪ ﺍﻭﻣﺪ ﺗﻮ ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺑﻮﺩ . ﮔﻔﺘﻢ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﭼﯽ ﺷﺪﻩ؟ ! ﮔﻔﺖ ﺗﻮ ﺁﺑﺮﻭﯼ ﻣﻨﻮ ﭘﯿﺶ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ ﺑﺮﺩﯼ … ﮔﻔﺘﻢ ﭼﺮﺍ؟ ! ﮔﻔﺖ ﺧﺎﻧﻢ ﻣﯿﮕﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﻧﻮﻩ ﺍﺵ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺧﻮﻧﻪ ﺷﻤﺎ ﻭﻟﯽ ﺑﯿﺮﻭﻧﺸﻮﻥ ﮐﺮﺩﯾﻦ … ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮﺕ ﺑﮕﻮ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯽ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻬﺪﯼ ﻧﺘﻮﻧﻪ ﺍﺯ ﺩﺧﺘﺮﺕ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﮐﻨﻪ، ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺮ ﺍﺯ ﺣﺮﻡ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﻦ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﮐﺮﺩﻩ، ﭼﻄﻮﺭ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﺩﺧﺘﺮ ﺗﻮ ﺑﺮﻧﻤﯿﺎﺩ … ﺧﺎﻧﻢ ﺟﻮﻥ ﺍﯾﻨﺎﺭﻭ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﺏ ﮔﻔﺖ ﻭ ﭘﺎ ﺷﺪ ﻭ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﺭﻓﺖ . ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﮔﻔﺖ : ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎ ﭼﯿﻪ ﺯﻥ … ﺣﺘﻤﺎ ﻏﺬﺍﯼ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﯼ #ادامه_دارد... #نویسنده : #سید_مهدی_بنی_هاشمی 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 @emamzaman 🌸 🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

.🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃 🌸 #رمان_چند_دقیقه_دلت_را_آرام_کن #قسمت_سی_و_دوم ﮐﻪ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﻣﻦ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﺧﻮﺍﺏ ﻫﺎﻡ ﻏﻠﻂ ﻧﯿﺴﺖ، ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﺑﻌﺪ ﻣﺪﺗﻬﺎ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﺑﻢ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻟﮕﯿﺮ ﺑﻮﺩ . ﻣﺎ ﺑﺪ ﮐﺮﺩﯾﻢ … ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﯿﺮﻭﻧﺸﻮﻥ ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﻢ . - ﻭﻟﻤﻮﻥ ﮐﻦ ﺧﺎﻧﻢ … ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺩﺧﺘﺮﺗﻮ ﺑﺪﺑﺨﺖ ﮐﻨﯽ ﮐﻪ ﭼﯽ؟ ! ﯾﻪ ﻣﺮﺩﻩ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﺸﻪ - ﺗﻮ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﺑﺪﺑﺨﺖ ﻣﯿﺸﻪ ﻣﺮﺩ؟؟ - ﺍﺯ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺗﻮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﺍﻭﻥ ﺁﻗﺎ ﻧﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯿﺪﻥ، ﻧﻪ ﭘﺴﺖ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﯿﺪﻥ، ﻧﻪ ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ ﺭﺍﻧﻨﺪﮔﯽ ﮐﻨﻪ ﻧﻪ ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ ﮔﻠﯿﻢ ﺧﻮﺩﺷﻮ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺑﮑﺸﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ … ﺑﺎﺯﻡ ﺑﮕﻢ؟ ! - ﺗﻮ ﻫﻢ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺭﻭ ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ . ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺩﻟﺖ ﮐﻨﺎﺭ ﯾﮑﯽ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﺎﺷﻪ، ﭼﻪ ﺗﻮ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﺑﺎﺷﯿﻦ ﭼﻪ ﺗﻮ ﮐﺎﺥ . - ﺍﯾﻦ ﺭﻣﺎﻧﺘﯿﮏ ﺑﺎﺯﯾﺎ ﻣﺎﻝ ﯾﻪ ﺳﺎﻝ ﺍﻭﻝ ﺯﻧﺪﮔﯿﻪ … ﻭﻗﺘﯽ ﻗﺴﻂ ﺑﺎﻧﮏ ﻭ ﺍﺟﺎﺭﻩ ﺧﻮﻧﻪ ﻭ ﺍﺳﺒﺎﺏ ﮐﺸﯽ ﻭ ﺩﺭ ﺑﻪ ﺩﺭﯼ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ ﺍﻭﻧﻤﻮﻗﻊ ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﺩﻟﺖ ﭘﯿﺶ ﮐﯽ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﻣﯿﺸﻪ ! ﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺤﺚ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﻭ ﻣﻨﻢ ﻫﻢ ﻏﺬﺍﻡ ﮐﻢ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﻭ ﻫﻢ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻧﻢ . ﻭ ﻓﻘﻂ ﻏﺼﻪ ﻣﯿﺨﻮﺭﺩﻡ . ﻣﺎﻣﺎﻧﻤﻢ ﮐﻪ ﻭﺿﻊ ﺭﻭﺣﯿﺶ ﺧﻮﺏ ﻧﺒﻮﺩ ﻭ ﮐﻼ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺧﻮﻧﻤﻮﻥ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﻬﻢ … ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﻌﺪ ﻣﺪﺗﻬﺎ ﺍﺯ ﻣﯿﻨﺎ ﺑﺮﺍﻡ ﯾﻪ ﭘﯽ ﺍﻡ ﺍﻭﻣﺪ . - ﺳﻼﻡ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺧﻮﺑﯽ؟ ! - ﺳﻼﻡ ﻣﯿﻨﺎ . ﭼﻪ ﻋﺠﺐ ﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﻣﺎ ﮐﺮﺩﯼ؟ ! - ﻫﻤﻮﻧﻘﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﯾﺎﺩ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﻣﺎﻫﻢ ﯾﺎﺩ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ . ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﮕﻢ ﺁﺧﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﻠﻪ ﺑﺮﻭﻧﻤﻪ - ﺍﺍﺍﺍﺍ .. ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ؟ ! ﺣﺎﻻ ﺁﻗﺎ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﮐﯿﻪ؟ - ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﯿﺶ - ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﻢ؟ ﮐﯿﻪ؟ ! ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﺳﺖ؟؟ - ﺁﺭﻩ - ﮐﺪﻭﻣﺸﻮﻥ؟ ! - ﺁﻗﺎ ﺍﺣﺴﺎﻥ - ﺍﺣﺴﺎﻥ؟ ! - ﺁﺭﻩ … ﭼﯿﻪ ﭼﺮﺍ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩﯼ؟ ! - ﺍﺧﻪ ﺍﻭﻥ ﮐﻪ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﻓﻘﻂ … - ﻧﻪ ﺑﺎﺑﺎ … ﺑﻨﺪﻩ ﺧﺪﺍ ﻣﯽ ﮔﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﻫﺪﻓﺶ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻡ … ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺗﻮﺭﻭ ﺑﻬﻮﻧﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎﻫﺎﻡ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻪ . ﻣﯽ ﮔﻔﺖ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺑﺎﺵ ﺑﺎ ﺑﺎﺑﺎﺕ ﻫﻤﮑﺎﺭﻩ ﺗﻮ ﺭﻭﺩﺭﻭﺍﯾﺴﯽ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻩ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯾﺖ ﻭ ﮐﻠﯽ ﺩﻋﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺟﻮﺍﺏ ﺭﺩ ﺑﺪﯼ ! - ﺍﯾﻨﺎ ﺭﻭ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﺑﻬﺖ ﮔﻔﺘﻪ؟ ! - ﺍﻭﻻ ﺁﻗﺎ ﺍﺣﺴﺎﻥ، ﻭ ﺩﻭﻣﺎ ﺁﺭﻩ - ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻝ ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺑﺸﯽ ﺑﻪ ﺁﻗﺎ ﺍﺣﺴﺎﻧﻢ ﺳﻼﻡ ﺑﺮﺳﻮﻥ . - ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ … ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﻻﻥ ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻢ . ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﯼ، ﻫﻨﻮﺯ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﺸﺪﻩ ﯾﻪ ﻭﯾﻼ ﺗﻮ ﺷﻤﺎﻝ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻢ ﺯﺩﻥ … - ﭼﻪ ﺧﻮﺏ … ﻭﻟﯽ ﻣﯿﻨﺎ ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﯾﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺎﻫﺎﺕ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ، ﻭﻟﯽ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﺍﻻﻥ ﻫﺮﭼﯽ ﺑﮕﻢ ﺑﺎ ﯾﻪ ﭼﺸﻢ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯼ ﻣﻨﻮ ﻣﯿﺒﯿﻨﯽ . ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﺕ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ . - ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ … ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻣﻦ ﻧﺒﺎﺵ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ . ﻣﻦ ﺍﺯ ﭘﺲ ﮐﺎﺭﻫﺎﻡ ﺑﺮﻣﯿﺎﻡ، ﭘﺲ ﻣﻨﺘﻈﺮﺗﻤﺎ، ﺁﺧﺮ ﻫﻔﺘﻪ - ﻣﯿﻨﺎ، ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﻗﻮﻝ ﺑﺪﻡ ﮐﻪ ﺣﺘﻤﺎ ﻣﯿﺎﻡ - ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎﯼ . ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﺍﺣﺴﺎﻧﻢ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﮐﺮﺩ ﺣﺘﻤﺎ ﺩﻋﻮﺗﺖ ﮐﻨﻢ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﯿﻨﺎ ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ . ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺑﻬﺶ ﺑﺰﻧﻢ، ﻭﻟﯽ ﻣﯽ ﺩﻭﻧﺴﺘﻢ ﺍﻻﻥ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺣﺴﺎﺩﺗﻪ ﻭ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﺩﺍﺩﻡ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺑﺮﺍﺵ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﻢ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺑﺸﻪ . ﺁﺧﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﻬﺮﺑﻮﻥ ﻭ ﭘﺎﮐﯿﻪ ﻭ ﻓﻘﻂ ﯾﮑﻢ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﺍﺗﺶ ﺿﻌﯿﻔﻪ، ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻓﻘﻂ ﻭﯾﻼ ﻭ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻭ … ﻧﯿﺴﺖ . ﻭ ﺍﺻﻞ ﮐﺎﺭﯼ ﺍﻭﻥ ﺁﺭﺍﻣﺸﯿﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺲ ﺑﺸﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺯﻫﺮﺍ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻠﯽ ﭘﺸﺖ ﺗﻠﻔﻦ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﺳﯿﺪ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺭﻭ ﺷﻨﯿﺪﻩ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻮ ﺧﻮﺩﺷﻪ ﻭ ﻣﯿﮕﻪ ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﮐﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﺑﺮﻣﯿﻮﻣﺪ . ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺻﺒﺢ ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﺯ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﮐﻮﭼﻪ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﺩﯾﺪ ﺍﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﺑﺎ ﻭﯾﻠﭽﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ … - ﺳﻼﻡ ﻋﻠﯿﮑﻢ - ﺳﻼﻡ … ﺑﺎﺯﻡ ﺷﻤﺎ؟ ! - ﺍﻭﻣﺪﻡ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﻗﻄﻌﯿﻤﻮ ﺑﮕﯿﺮﻡ ﻭ ﺑﺮﻡ - ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﻮﻥ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩﻡ . ﮔﻔﺘﻢ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﻦ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ - ﺷﻤﺎ ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩﯾﺪ ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﺍﺯ ﺯﺑﻮﻥ ﺩﺧﺘﺮﺗﻮﻥ ﺑﺸﻨﻮﻡ، ﭼﻮﻥ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﻧﻈﺮ ﻫﯿﭻ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺍﯾﺸﻮﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ - ﺑﺒﯿﻦ ﺁﻗﺎ ﭘﺴﺮ، ﺍﻭﻥ ﺩﻓﻌﻪ ﺑﺎ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﻭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﯿﻦ، ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﺩﻓﻌﻪ ﺍﮔﻪ ﻣﺰﺍﺣﻢ ﺑﺸﯿﻦ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻭ ﭘﻠﯿﺲ ﺧﺒﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ . - ﻻ ﺍﻟﻪ ﺍﻻ ﺍﻟﻠﻪ … ﻓﮏ ﻧﮑﻨﻢ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﺟﺮﻡ ﺑﺎﺷﻪ، ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻮﯼ ﻣﺤﻠﻪ ﺷﻤﺎ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﯼ ﺟﺮﻡ ﺑﺎﺷﻪ . ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ … ﻭﻟﯽ ﺁﻗﺎﯼ ﻣﺤﺘﺮﻡ، ﺷﻤﺎ ﺣﺮﻓﺎﺗﻮﻧﻮ ﺯﺩﯾﻦ، ﻣﻨﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﺣﺮﻓﺎﻣﻮ ﺑﺰﻧﻢ - ﮔﻮﺵ ﻣﯿﺪﻡ ﻓﻘﻂ ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮ ﭼﻮﻥ ﮐﻠﯽ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﻡ - ﺍﻗﺎﯼ ﺗﻬﺮﺍﻧﯽ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﯿﻮﻣﺪﻡ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻧﺤﻮﻩ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ ﻭ ﺍﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻢ، ﺻﺤﺒﺖ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺍﯾﻦ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﺟﺎﺵ ﺗﻮﯼ ﺟﻠﺴﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯾﻪ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﮔﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺪﯾﺪ . ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻓﻘﻂ ﺍﻭﻣﺪﻡ ﻓﻘﻂ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺩﻟﻢ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻢ، ﺁﻗﺎﯼ ﺗﻬﺮﺍﻧﯽ ﻣﻦ ﺣﻖ ﻣﯿﺪﻡ ﺷﻤﺎ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺍﯾﻨﺪﻩ ﺩﺧﺘﺮﺗﻮﻥ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﻭﻟﯽ … ﺁﻗﺎﯼ ﺗﻬﺮﺍﻧﯽ ﻣﻦ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﺍﻭﻝ ﻣﻦ ﺟﻬﺎﺩ ﻭ ﺷﻬﺎﺩﺗﻪ ﻭ ﻫﻤﻮﻧﺠﻮﺭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ ﺗﻮ ﺭﺍﻩ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻘﻢ ﭘﺎﻫﺎﻣﻮ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻡ . ﻗﻄﻌﺎ ﻫﻤﺴﺮ ﺁﯾﻨﺪﻡ ﻫﻢ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺑﺮﺍﻡ ﻣﻬﻤﻪ ﻭ ﭘﺎﻫﺎﻡ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺒﻮﺩ، ﺣﺎﺿﺮﻡ ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﻫﻢ ﺑﺮﺍشون بدم #ادامه_دارد... #نویسنده : #سید_مهدی_بنی_هاشمی ✨💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖✨ @emamzaman 🌸 🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃 🌸 #رمان_چند_دقیقه_دلت_را_آرام_کن #قسمت_سی_و_چهارم “ ﺯﻧﺎﻥ ﻧﺎﭘﺎﮎ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﻣﺮﺩﺍﻧﻰ ﺑﺪﯾﻦ ﻭﺻﻔﻨﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺯﺷﺘﮑﺎﺭ ﻭ ﻧﺎﭘﺎﮎ ﻧﯿﺰ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﺯﻧﺎﻧﻰ ﺑﺪﯾﻦ ﺻﻔﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﺯﻧﺎﻥ ﭘﺎﮐﯿﺰﻩ ﻧﯿﮑﻮ ﻻﯾﻖ ﻣﺮﺩﺍﻧﻰ ﭼﻨﯿﻦ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﭘﺎﮐﯿﺰﻩ ﻧﯿﮑﻮ ﻻﯾﻖ ﺯﻧﺎﻧﻰ ﻫﻤﯿﻦ ﮔﻮﻧﻬﺎﻧﺪ، ﻭ ﺍﯾﻦ ﭘﺎﮐﯿﺰﮔﺎﻥ ﺍﺯ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺑﻬﺘﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻧﺎﭘﺎﮐﺎﻥ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﻣﻨﺰﻫﻨﺪ ﻭ ﺑﺮ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺁﻣﺮﺯﺵ ﻭ ﺭﺯﻕ ﻧﯿﮑﻮﺳﺖ ”. ﻭﻟﯽ ﺧﺪﺍﯾﺎ؟ ! ﻣﻦ ﺟﺰﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﻧﺎ ﭘﺎﮐﻢ ﯾﺎ ﺯﻧﺎﻥ ﭘﺎﮎ … ﺧﻮﺩﺕ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﺗﻪ ﺩﻟﻢ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﯿﺴﺖ، ﺍﮔﻪ ﻗﺒﻼ ﮐﺎﺭﯼ ﻫﻢ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﻧﺪﻭﻧﺴﺘﻦ ﺑﻮﺩﻩ . … ﺁﺧﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺍﺳﺘﺮﺱ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﻣﻮ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ . ﺩﻓﻌﻪ ﯼ ﻗﺒﻞ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺷﺐ ﺑﺸﻪ ﻭ ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﺍﯾﻨﺎ ﺑﯿﺎﻥ، ﻭﻟﯽ ﺍﻻﻥ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪﻡ، ﺑﺪﻧﻢ ﺩﺍﻍ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﺧﻼﺻﻪ ﺷﺐ ﺷﺪ ﻭ ﺯﻧﮓ ﺧﻮﻧﻪ ﺻﺪﺍ ﺧﻮﺭﺩ . - ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺧﻮﺩﺕ ﮐﻤﮑﻢ ﮐﻦ ﺍﺯ ﻻﯼ ﺩﺭ ﺁﺷﭙﺰﺧﻮﻧﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩﻣﺸﻮﻥ، . ﺑﺎﺯﻡ ﻣﺜﻞ ﺩﻓﻌﻪ ﺍﻭﻝ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﺗﻮ ﻭﭘﺸﺖ ﺳﺮﺷﻮﻥ ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﻭ ﺯﻫﺮﺍ . ﻣﯽ ﺩﯾﺪﻡ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮﺩ ﺗﺤﻮﯾﻠﺸﻮﻥ ﮔﺮﻓﺖ، ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﯼ ﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﺳﮑﻮﺕ ﻭ ﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﻫﯿﺸﮑﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯽ ﮔﻔﺖ … ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺮﺱ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻣﯿﻤﺮﺩﻡ ! ﺳﯿﺪ ﻫﻢ ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﺎ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﻋﻘﯿﻘﺶ ﺩﺍﺷﺖ ﺫﮐﺮ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ، ﺷﺎﯾﺪ ﺍﻭﻧﻢ ﺍﺳﺘﺮﺱ ﺩﺍﺷﺖ . ﻫﻤﻪ ﺗﻮ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﭘﺪﺭ ﺳﯿﺪ ﺳﮑﻮﺕ ﺭﻭ ﺷﮑﺴﺖ : - ﺧﺐ ﺁﻗﺎﯼ ﺗﻬﺮﺍﻧﯽ … ﺍﻣﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﯾﺪ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺮﺳﯿﻢ، ﻣﺎ ﺳﺮﺍ ﭘﺎ ﮔﻮﺷﯿﻢ . - ﺑﺰﺍﺭﯾﺪ ﺩﺧﺘﺮﻣﻢ ﺑﯿﺎﺩ ﺑﻌﺪ ﺣﺮﻓﺎﻣﻮ ﻣﯿﮕﻢ . ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﺭﻭ ﮐﺮﺩ ﺳﻤﺖ ﺍﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺟﺎﻥ، . ﺑﯿﺎ ﺩﺧﺘﺮﻡ ﭘﺎﻫﺎﻡ ﺳﺴﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﻧﮕﺎﺭ، ﭼﺎﺩﺭﻣﻮ ﺳﺮﻡ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﺭﻓﺘﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻦ ﯾﻪ ﺳﻼﻡ ﺍﺭﻭﻡ ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﻧﺸﺴﺘﻢ . ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ ﮐﻨﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﮔﻔﺖ ﺑﺸﯿﻦ، . ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺬﯾﺮﺍﯾﯽ ﻭﻗﺖ ﻫﺴﺖ . - ﺧﺐ، ﺁﻗﺎﯼ ﻋﻠﻮﯼ … ﻣﻦ ﻧﻪ ﻗﺼﺪ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﺍﺫﯾﺖ ﺷﻤﺎ ﺭﻭ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﻧﻪ ﻗﺼﺪ ﺟﺴﺎﺭﺕ . ﻣﻦ ﺭﻭﺯ ﺍﻭﻝ ﮐﻪ ﺍﻭﻣﺪﯾﺪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﻗﻀﯿﻪ ﯾﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﻫﺴﺖ ﻭﻟﯽ ﻫﺮﭼﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺟﻠﻮ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺑﺎ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺁﻗﺎ ﭘﺴﺮ ﺷﻤﺎ ﺯﺩﻥ ﻭ ﺣﺮﮐﺘﻬﺎﯼ ﺩﺧﺘﺮﻡ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﻗﻀﯿﻪ ﻓﺠﯿﻊ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎﺳﺖ . ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﺍﯾﻦ ﺩﻭﺗﺎ ﻗﺒﻼ ﺣﺮﻓﻬﺎﺷﻮﻧﻮ ﺑﺎﻫﻢ ﺯﺩﻥ، . ﺍﻣﺎ ﺭﺳﻤﻪ ﮐﻪ ﺷﺐ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﻫﻢ ﺑﺎﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻦ، ﻣﻨﻢ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ . ﻭﻟﯽ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﻣﻮ ﺯﺩﻡ . ﻣﻦ ﺑﺎ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺪﺍﺭﻡ . ﻓﻘﻂ، ﺣﻖ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻭ ﺟﺸﻦ ﺭﺳﻤﯽ ﻧﺪﺍﺭﻥ، ﭼﻮﻥ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﮐﺴﯽ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺗﻬﺮﺍﻧﯽ ﺑﺰﺭﮒ ﺭﻭ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﯼ ﺑﺒﯿﻨﻪ . ﺧﺮﺝ ﻋﺮﻭﺳﯿﺸﻮﻧﻮ ﻫﻢ ﻣﯿﺪﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ . ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﯿﭽﯽ ﻧﻤﯿﮕﻔﺖ، ﺩﺧﺘﺮﻡ ﻗﺪﻣﺶ ﺭﻭﯼ ﭼﺸﻢ ﻣﺎ ﻭ ﻫﺮﻭﻗﺖ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻣﯽ ﺗﻮﻧﻪ ﺑﯿﺎﺩ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﭘﺪﺭﺷﻮ ﺑﺒﯿﻨﻪ، ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﻗﺎ ﺣﻖ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺭﻭ ﻧﺪﺍﺭﻩ ﻭ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺧﻮﻧﺸﻮﻥ ﻧﻤﯿﺎﻡ، ﺟﺎﯾﯽ ﻫﻢ ﺣﻖ ﻧﺪﺍﺭﻩ ﺧﻮﺩﺷﻮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﻣﻦ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﮐﻨﻪ . ﺣﺎﻻ ﺍﮔﻪ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﻣﻦ ﺭﻭ ﻗﺒﻮﻝ ﺩﺍﺭﯾﻦ ﺑﺮﯾﻦ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﻦ . ﺑﻐﻀﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﺁﺧﻪ ﺁﺭﺯﻭﯼ ﻫﺮ ﺩﺧﺘﺮﯾﻪ ﮐﻪ ﻟﺒﺎﺱ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺑﭙﻮﺷﻪ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺎﺵ ﺗﻮ ﻋﺮﻭﺳﯿﺶ ﺑﺎﺷﻦ، ﺍﺷﮑﺎﻡ ﮐﻢ ﮐﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﺟﺎﺭﯼ ﻣﯿﺸﺪ … ﯾﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﺎ ﺑﻐﺾ ﺑﻪ ﺳﯿﺪ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺍﻭﻧﻢ ﺍﺭﻭﻡ ﺳﺮﺷﻮ ﺑﺎﻻ ﺁﻭﺭﺩ . ﺳﮑﻮﺕ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺟﻤﻊ ﺭﻭ ﻓﺮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﺩﺭ ﻇﺎﻫﺮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﻮﺩ … ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﻤﻮ ﮐﺮﺩﻡ . « ﺩﺭ ﺭﻩ ﻣﻨﺰﻝ ﻟﯿﻠﯽ ﮐﻪ ﺧﻄﺮﻫﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﺁﻥ / ﺷﺮﻁ ﺍﻭﻝ، ﻗﺪﻡ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺑﺎﺷﯽ … » ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎﺯ ﺑﺎ ﺳﯿﺪ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﭼﺸﻢ ﺷﺪﻡ، ﭼﺸﻤﺎﻣﻮ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﻧﺸﻮﻧﻪ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﺑﺴﺘﻢ ﻭ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻦ ﺭﺍﺿﯿﻢ . ﻟﺒﺨﻨﺪ ﮐﻤﺮﻧﮕﯽ ﺗﻮﯼ ﺻﻮﺭﺕ ﺳﯿﺪ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪ، ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﺍﻭﻧﻢ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺪﺍﺭﻩ … ﻫﻤﻮﻥ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺳﯿﺪ ﺭﻭﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﻭ ﮔﻔﺖ ﭘﺲ ﺍﮔﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺪﯾﺪ ﻣﺎ ﺑﺮﯾﻢ ﺍﺗﺎﻕ ﺣﺮﻓﺎﻣﻮﻧﻮ ﺑﺰﻧﯿﻢ … ﻫﻤﻪ ﺷﻮﮐﻪ ﺷﺪﻥ .… ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﯾﻌﻨﯽ ﮐﻪ ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﺷﺮﻁ ﻫﺎ ﺭﻭ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﺮﺩﻩ . ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺭﻭ ﮐﺮﺩ ﺳﻤﺖ ﻣﻦ ﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﺩﺧﺘﺮﻡ ﺗﻮ ﻧﻈﺮﺕ ﭼﯿﻪ؟ ! ﻫﯿﭽﯽ ﻧﮕﻔﺘﻢ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ، ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﯿﺪ ﮔﻔﺖ ﺧﻮﺏ ﭘﺲ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻓﮏ ﮐﻨﻢ ﻣﺒﺎﺭﮐﻪ . ﺑﺎﺑﺎﻡ ﻫﻢ ﮔﻔﺖ : ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻪ ﻋﻤﻖ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎﺳﺖ ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺯﻫﺮﺍ ﻧﺸﻮﻥ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺯﻫﺮﺍ ﻫﻢ ﺁﺭﻭﻡ ﻭﯾﻠﭽﺮ ﺳﯿﺪ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﻞ ﺩﺍﺩ، ﻣﻨﻢ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺷﻮﻥ ﺭﻓﺘﻢ . ﻭﺍﺭﺩ ﺍﺗﺎﻕ ﮐﻪ ﺷﺪﯾﻢ ﺯﻫﺮﺍ ﮔﻔﺖ : ﺧﺐ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺍﯾﻨﻢ ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﻣﺎ . ﻧﻪ ﭼﮏ ﺯﺩﯾﻢ ﻧﻪ ﭼﻮﻧﻪ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺍﻭﻣﺪ ﺗﻮﯼ ﺍﺗﺎﻕ ﺷﻤﺎ ﯾﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺭﯾﺰﯼ ﺯﺩﻡ ﻭ ﺳﯿﺪ ﺑﺎ ﯾﻪ ﭼﺸﻢ ﻏﺮﻩ ﺯﻫﺮﺍ ﺭﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ ﺧﻮﺏ ﺯﻫﺮﺍ ﺧﺎﻧﻢ ﻓﮏ ﮐﻨﻢ ﺩﯾﮕﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺎﺷﯿﻦ ﺑﻬﺘﺮﻩ ! - ﺑﻠﻪ ﺑﻠﻪ … ﯾﺎﺩﻡ ﻧﺒﻮﺩ ﺩﻭﺗﺎ ﮔﻞ ﻧﻮﺷﮑﻔﺘﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﺩﺍﺭﻥ - ﻻ ﺍﻟﻪ ﺍﻻﺍﻟﻠﻪ … - ﺑﺎﺷﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﺍﻻﻥ ﻣﯿﺮﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ . ﺧﻮﺏ ﺣﺮﻓﺎﺗﻮﻧﻮ ﺑﺰﻧﯿﻨﺎ، ﺟﺎﯾﯽ ﻫﻢ ﮐﻤﮏ ﺧﻮﺍﺳﺘﯿﻦ ﺻﺪﺍﻡ ﺑﺰﻧﯿﻦ ﺗﻘﻠﺐ ﺑﺮﺳﻮﻧﻢ ﺯﻫﺮﺍ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻓﺖ، ﻫﻢ ﻣﻦ ﺳﺮﻡ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﻮﺩ ﻫﻢ ﺍﻗﺎ ﺳﯿﺪ #ادامه_دارد #نویسنده : #سید_مهدی_بنی_هاشمی ✨💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖✨ @emamzaman 🌸 🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃 🌸 #رمان_چند_دقیقه_دلت_را_آرام_کن #قسمت_سی_و_پنجم ﺍﺭﻭﻡ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺿﻌﯿﻔﻢ ﮔﻔﺘﻢ : - ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻌﺬﺭﺕ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﺍﺯﺗﻮﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﭘﺪﺭﻡ - ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺧﺎﻧﻢ،ﺍﯾﻦ ﭼﻪ ﺣﺮﻓﯿﻪ . ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﭘﺪﺭﻥ ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻦ، ﺍﻥ ﺷﺎﺀ ﺍﻟﻠﻪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯿﺸﻪ . ﻓﻘﻂ ﺍﻻﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺸﻮﻥ ﺩﻟﺨﻮﺭﯾﺪ ﻣﻮﺍﻇﺐ ﺑﺎﺷﯿﻦ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﺰﻧﯿﻦ ﮐﻪ ﺩﻟﺶ ﺑﺸﮑﻨﻪ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﺸﻮﻥ ﺣﻔﻆ ﻧﺸﻪ - ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﭼﯽ ﺑﮕﻢ، ﺭﺍﺳﺘﯿﺘﺶ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺷﺪﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﯾﮕﻪ ﺩﻧﯿﺎﻡ ﻗﺸﻨﮓ ﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﻣﯿﺸﺪ ﻭﻟﯽ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﯾﺮﻭﺯ ﺷﺪ … ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﯾﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﺨﺸﯽ ﺯﺩ ﻭ ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺎ ﺗﺴﺒﯿﺢ ﻗﺸﻨﮓ ﻋﻘﯿﻘﺶ ﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﺖ ﺭﻭ ﺧﻮﻧﺪ : « ﭘﺎﮐﺎﻥ؛ ﺯﺟﻮﺭ ﻓﻠﮏ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺸﻨﺪ … / ﮔﻨﺪﻡ ﭼﻮ ﭘﺎﮎ ﮔﺸﺖ ﺧﻮﺭﺩ ﺯﺧﻢ ﺁﺳﯿﺎﺏ ! » - ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻧﺒﺎﺷﯿﻦ، ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺷﯿﻦ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺍﮔﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺗﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﻪ ﺣﻮﺍﺳﺘﻮﻥ ﺑﻬﺶ ﻫﺴﺖ. ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ﺑﺒﯿﻨﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﯾﻦ ﯾﺎﻓﻘﻂ ﺍﺩﻋﺎﯾﯿﻦ . ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﻦﺍﮔﻪ ﺑﻬﺶ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺸﻪ ﺩﻭﺳﺘﺶ ﺩﺍﺭﯾﻦ ﯾﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﮐﻪ ﺻﺪ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﻫﺴﺖ . ﺣﺮﻑ ﻫﺎﺵ ﺑﻬﺶ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﺴﺘﻢ ﭼﯽ ﺑﮕﻢ، ﻓﻘﻂ ﮔﻮﺵ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ . - ﺧﻮﺏ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺧﺎﻧﻢ … ﺷﻤﺎ ﺳﻮﺍﻟﯽ ﻧﺪﺍﺭﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﭙﺮﺳﯿﻦ؟ ! - ﻧﻪ ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ - ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﯾﻪ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯾﯽ ﺩﺍﺭﻡ - ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ - ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﮕﻢ ﯾﻪ ﺁﺩﻡ ﻧﻈﺮﺍﺗﺶ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﻨﻪ، ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻔﮑﺮﺵ ﺑﻪ ﯾﻪ ﭼﯿﺰ ﻋﻮﺽ ﺑﺸﻪ . ﺷﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﮐﺴﯽ ﯾﺎ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﻭ ﮐﻪ ﻗﺒﻼ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﯾﮕﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ … ﺑﻪ ﻧﻈﺮﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﺁﺩﻣﯽ ﺣﻖ ﺩﺍﺩ . - ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﻫﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ؟ ! - ﯾﻌﻨﯽ ﮐﻪ . ، ﭼﻄﻮﺭ ﺑﮕﻢ ﺍﺧﻪ .. . - ﭼﯿﻮ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﮕﯿﺪ - ﻣﯽ ﺩﻭﻧﯿﺪ، ﺷﻤﺎ ﺣﻖ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﺑﺎ ﺧﻮﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﮐﻨﺎﺭ ﺧﻮﻧﻮﺍﺩﺗﻮﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻦ . ﺭﺍﺳﺘﯿﺘﺶ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻧﻈﺮﻡ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ … ﺍﯾﻨﺠﺎ ﮐﻪ ﺭﺳﯿﺪ ﺍﺷﮑﺎﻡ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺟﺎﺭﯼ ﺷﺪ … - ﺭﺍﺳﺘﯿﺘﺶ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻧﻈﺮﻡ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻮﻥ ﻧﻈﺮ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺘﻮﻥ ﺩﺍﺭﻡ … ﺁﺧﯿﯿﺸﺶ ﺍﺯ ﺍﺷﮑﺎﺗﻮﻥ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﺪ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺩﺍﺭﯾﺪ ! - ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺪ ﻫﺴﺘﯿﻦ ! - ﺧﻮﺍﻫﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ، ﺧﻮﺑﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺗﻮﻧﻪ - ﺑﻪ ﻗﻮﻝ ﺧﻮﺩﺗﻮﻥ ﻻ ﺍﻟﻪ ﺍﻻﺍﻟﻠﻪ ٌ-ﺧﻮﺏ ﺑﻬﺘﺮﻩ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﺭﻭ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻧﺬﺍﺭﯾﻢ، ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺍﺷﮑﺎﺗﻮﻧﻮ ﭘﺎﮎ ﮐﻨﯿﻦ ﻓﮏ ﻣﯿﮑﻨﻦ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﭘﯿﺎﺯ ﭘﻮﺳﺖ ﮐﻨﺪﯾﻤﺎ . ﺑﺮﯾﻢ ﺑﯿﺮﻭﻥ ؟ ! - ﺑﻠﻪ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﻦ - ﻓﻘﻂ ﺯﻫﺮﺍ ﺭﻭ ﺻﺪﺍ ﮐﻨﯿﻦ ﺑﯿﺎﺩ ﮐﻤﮑﻢ ﮐﻨﻪ ﮐﻪ ﺑﯿﺎﻡ … - ﺍﮔﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺪﯾﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﮐﻤﮑﺘﻮﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﻭﯾﻠﭽﺮ ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﺭﻭ ﻫﻞ ﺩﺍﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﺭﻓﺘﯿﻢ . ﻣﺎﺩﺭ ﺁﺍﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻥ ﺍﯾﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺯﺩﻥ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﻣﻨﻢ ﯾﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﺭﻭﯼ ﻟﺒﺶ ﻧﺸﺴﺖ . ﺍﻭﻥ ﺷﺐ ﻗﺮﺍﺭ ﻋﻘﺪ ﺭﻭ ﮔﺬﺍﺷﺘﯿﻢ ﻭ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﯽ ﺳﺮ ﻭ ﺻﺪﺍ ﻭ ﻫﯿﭻ ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺘﻨﯽ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﻣﺤﻀﺮ ﻭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻋﻘﺪ ﺭﻭ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﮐﺮﺩﯾﻢ . ﭘﺪﺭ ﺁﻗﺎ ﺳﯿﺪ ﯾﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﮐﻮﭼﯿﮏ ﺑﺮﺍﻣﻮﻥ ﺧﺮﯾﺪ ﻭ ﺑﺎ ﭘﻮﻝ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻫﻢ ﭼﻮﻥ ﻣﻦ ﮔﻮﺍﻫﯿﻨﺎﻣﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﯾﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺧﺮﯾﺪﯾﻢ . #ادامه_دارد.. #نویسنده : #سید_مهدی_بنی_هاشمی ✨💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖✨ @emamzaman 🌸 🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃 🌸 #رمان_چند_دقیقه_دلت_را_آرام_کن #قسمت_پایانی ﯾﮏ ﻣﺎﻩ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻋﻘﺪ - ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺟﺎﻥ - ﺟﺎﻧﻢ ﺁﻗﺎﯾﯽ - ﺧﺎﻧﻤﯽ ﺩﻟﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺮﺍ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ . ﻫﻤﺴﻔﺮﻣﻮﻥ ﻣﯿﺸﯽ ﯾﻪ ﺳﻔﺮ ﺑﺮﯾﻢ؟ ! - ﺷﻤﺎ ﻫﺮﺟﺎ ﺑﺨﻮﺍﯼ ﺑﺮﯼ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺭﮐﺎﺑﺘﯿﻢ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ - ﺁﺧﻪ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﯾﻪ ﻧﻔﺮ ﻣﯿﺘﻮﻧﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺎﺷﻪ، ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﻫﻮﺍﭘﯿﻤﺎ ﺑﺮﯾﻢ ﯾﺎ ﻗﻄﺎﺭ؟ ! - ﻫﯿﭽﮑﺪﻭﻡ - ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ؟ ! ﺑﺎ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺑﺮﯾﻢ؟ ! - ﻧﻮﭼﭽﭻ .… ﻣﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺁﻗﺎﯼ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺸﻢ - ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﻧﻪ ﻫﺎ … ﺭﺍﻩ ﻃﻮﻻﻧﯿﻪ، ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯿﺸﯽ - ﻫﺮﺟﺎ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﯾﻢ ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ ﺑﻐﻞ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ - ﻻ ﺍﻟﻪ ﺍﻻ ﺍﻟﻠﻪ … ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻢ ﺍﻻﻥ ﻫﺮﭼﯽ ﺑﮕﻢ ﺷﻤﺎ ﯾﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺑﯿﺎﺭﯼ، . ﺑﺮﯾﻢ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﺧﺪﺍ . ﺩﺍﻋﺶ ﻧﺘﻮﻧﺴﺖ ﻣﺎﺭﻭ ﺑﮑﺸﻪ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺷﻤﺎ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﯽ؟ ! ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺳﻔﺮ ﺷﺪﯾﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺸﻬﺪ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﯾﻢ . ﺗﻤﺎﻡ ﺟﺎﺩﻩ ﺑﺮﺍﻡ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻭﺭﻕ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﯾﻪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﻮﺩ، ﺗﻮ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻭ ﻣﻦ ﭘﺸﺖ ﻓﺮﻣﻮﻥ، ﻭ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺳﻔﺮ ﺩﻭﻧﻔﺮﻩ ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺧﻮﺩﻣﻮﻧﻮ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﯾﻢ . - ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺟﺎﻥ ﭼﺮﺍ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺟﺎﺩﻩ ﻣﯿﺮﯼ؟ﺟﺎﺩﻩ ﺍﺻﻠﯽ ﺧﻠﻮﺗﻪ ﮐﻪ - ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺭﻡ - ﻻ ﺍﻟﻪ ﺍﻻ ﺍﻟﻠﻪ … ﺁﺧﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﺩﺍﺭﯼ؟ ! - ﺻﺒﺮ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺵ ﺩﯾﮕﻪ … ﺭﺍﺳﺘﯽ ﺁﻗﺎﯾﯽ؟ ! - ﺟﺎﻧﻢ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺑﺎﻧﻮ؟؟ - ﺍﻭﻥ ﻣﺴﺠﺪﻩ ﮐﺠﺎ ﺑﻮﺩ ﺩﻗﯿﻘﺎ ؟ ! - ﮐﺪﻭﻡ ﻣﺴﺠﺪ؟ ! - ﻫﻤﻮﻥ ﻣﺴﺠﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﻭﻧﺮﻭﺯ ﻭﺍﯾﺴﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻧﻤﺎﺯ ﺩﺭﺵ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩﺍ - ﺁﻫﺎ … ﺁﻫﺎ … ﯾﮑﻢ ﺟﻠﻮﺗﺮﻩ . ﺣﺎﻻ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﺩﺍﺭﯼ؟؟ -. ﺍﺧﻪ ﺍﻭﻧﺠﺎ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﭘﯽ ﺑﺮﺩﻡ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﻗﺪﺭ ﺧﻮﺑﯽ … - ﺍﻣﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﻧﻮ - ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺟﺎﻥ؟ - ﺟﺎﻥ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ - ﺍﻭﻧﻤﻮﻗﻊ ﻫﺎ ﯾﻪ ﺍﻫﻨﮕﯽ ﺩﺍﺷﺘﯽ، ﻧﺪﺍﺭﯼ ﺍﻻﻥ؟ - ﺍﺍﺍﺍﺍ ﺳﯿﺪ - ﺧﻮﺏ ﭼﯿﻪ ﻣﮕﻪ، ﭼﯽ ﻣﯿﮕﻔﺖ ﺁﻫﻨﮕﻪ ؟ ! ؟ ﺍﻫﺎ ﺍﻫﺎ، ﺧﻮﺷﮕﻼ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﻗﺼﻦ - ﺳﯿﺪ؟ ! - ﺑﺎﺷﻪ ﺑﺎﺷﻪ … ﻣﺎ ﺗﺴﻠﯿﻢ - ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ؟ ! - ﺟﺎﻥ ﺩﻝ - ﻣﻤﻨﻮﻥ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯽ … ﺟﻠﻮﯼ ﻣﺴﺠﺪ ﺗﺮﻣﺰ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺳﯿﺪﻡ ﮐﻤﮏ ﮐﺮﺩﻡ ﺭﻭ ﻭﯾﻠﭽﺮﺵ ﺑﺸﯿﻨﻪ ﻭ ﺭﻓﺘﯿﻢ ﺳﻤﺖ ﻣﺴﺠﺪ . - ﺍﺍﺍﺍ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ، ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺑﺎﺯﻡ ﺩﺭﺵ ﻗﻔﻠﻪ - ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﺜﻞ ﺍﻭﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﻣﯿﺨﻮﻧﯿﻢ - ﺍﺧﻪ ﺍﻻﻥ ﻭﻗﺖ ﺍﺫﺍﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ - ﺩﻭ ﺭﮐﻌﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﺷﮑﺮ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻡ ﺑﺨﻮﻧﻢ - ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﻣﺜﻞ ﺍﻭﻥ ﻣﻮﻗﻊ، ﺑﻪ ﺟﺰ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ . ﺍﻭﻥ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﻦ ﺩﻭ ﺗﺎ ﭘﺎ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺍﻻﻥ ﻧﺪﺍﺭﻡ، ﻭﻟﯽ ﺍﻻﻥ ﺷﻤﺎ ﺩﻭﺗﺎ ﺑﺎﻝ ﺩﺍﺭﯼ ﺩﺍﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﻭﻧﻤﻮﻗﻊ ﻧﺪﺍﺷﺘﯽ … ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺟﺎﻥ، الان میفهمم که تو فرشته ای. #پایان #نویسنده : #سید_مهدی_بنی_هاشمی ✨💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖✨ @emamzaman 🌸 🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

🌟💫🌟 💫🌟 🌟 #رمان_خالکوبی_تاشهادت #قسمت_اول یڪی از شهدای جوان دفاع از حریم اهل بیت (ع) است. ڪه ماجرای #تحول تا #شهادتش تنها ۴ماه به طول انجامید تا یڪی از شهدای نامی این جنگ باشد. متولد ۳۰ مرداد ۱۳۶۹ و تڪ پسر خانواده است. مجید از ڪودڪی دوست داشت برادر داشته باشد تا همبازی و شریڪ شیطنت‌هایش باشد؛ اما خدا در ۶ سالگی به او یڪ خواهر داد. خانم قربانخانی درباره به دنیا آمدن «عطیه» خواهر ڪوچڪ مجید می‌گوید: «مجید خیلی داداش دوست داشت. به بچه‌هایی هم ڪه برادر داشتند خیلی حسودی می‌ڪرد و می‌گفت چرا من برادر ندارم. دختر دومم «عطیه» نهم مهرماه به دنیا آمد. مجید نمی‌دانست دختر است و علیرضا صدایش می‌ڪرد. ما هم به خاطر مجید علیرضا صدایش می‌کردیم؛ اما نمی‌شد ڪه اسم پسر روی بچه بماند. شاید باورتان نشود. مجید وقتی فهمید بچه دختر است. دیگر مدرسه نرفت. همیشه هم به شوخی می‌گفت «عطیه» تو را از پرورشگاه آوردند. ولی خیلی باهم جور بودند حتی گاهی داداش صدایش می‌زد. آخرش هم‌ڪلاس اول نخواند. مجبور شدیم سال بعد دوباره او را ڪلاس اول بفرستیم. بشدت به من وابسته بود. طوری ڪه از اول دبستان تا پایان اول دبیرستان با او به مدرسه رفتم و در حیاط می‌نشستم تا درس بخواند؛ اما از سال بعد گفتم مجید من واقعاً خجالت می‌ڪشم به مدرسه بیایم. همین شد که دیگر مدرسه را هم گذاشت و نرفت؛ اما ذهنش خیلی خوب بود. هیچ شماره‌ای درگوشی ذخیره نڪرده بود. شماره هرڪی را می‌خواست از حفظ می‌گرفت.» 👈شهید مجید قربانخانی 💐 #ادامہ_دارد... ✍🏻 #نویسنده: الهام تیموری 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @emamzaman 🌟 💫🌟 🌟💫🌟

🌟💫🌟 💫🌟 🌟 #رمان_خالکوبی_تا_شهادت #قسمت_دوم مجید پسر شروشور محله است ڪه دوست دارد پلیس شود. دوست دارد بی‌سیم داشته باشد. دوست دارد قوی باشد تا هوای خانواده، محله و رفقایش را داشته باشد. مادر مجید می‌گوید: «همیشه دوست داشت پلیس شود. یڪ تابستان ڪلاس ڪاراته فرستادمش. وقتی رفتم مدرسه، معلمش گفت خانم تو را به خدا نگذارید برود تمام بچه‌ها را تڪه‌تڪه کرده است. می‌گوید من ڪاراته می‌روم باید همه‌تان را بزنم. عشق پلیس بودن و قوی بودن باعث شده بود هر جا می‌رود پز دایی‌های بسیجی‌اش را می داد .  چون تفنگ و بی‌سیم داشتند و مجید عاشق این چیزها بود. بعدها هم ڪه پایش به بسیج باز شد یڪی از دوستانش می‌گوید آن‌قدر عشق بی‌سیم بودڪه آخر یڪ بی‌سیم به مجید دادیم و گفتیم. این را بگیر دست از سر ما بردار (خنده) در بسیج هم از شوخی و شیطنت دست‌بردار نبود.» 👈شهید مجید قربانخانی 💐 #ادامه_دارد.... ✍🏻 #نویسنده: الهام تیموری 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @emamzaman 🌟 💫🌟 🌟💫🌟

🌟💫🌟 💫🌟 🌟 #رمان_خالکوبی_تاشهادت #قسمت_سوم سربازی رفتنش هم مثل مدرسه رفتنش عجیب بود همه اهل خانه مجید را داداش صدا می‌ڪنند. پدر، مادر، خواهرها وقتی می‌خواهند از مجید بگویند پسوند «داداش» را با تمام حسرتشان به نام مجید می‌چسبانند و خاطراتش را مرور می‌ڪنند. خاطرات روزهایی ڪه باید دفترچه سربازی را پر می‌ڪرد اما نمی‌خواست سربازی برود. مادر داداش مجید داستان جالبی از روزهای سربازی مجید دارد: «با بدبختی مجید را به سربازی فرستادیم. گفتم نمی‌شود ڪه سربازی نرود. فرداڪه خواست ازدواج ڪند، حداقل سربازی رفته باشد. وقتی دید دفترچه سربازی را گرفته‌ام. گفت برای خودت گرفته‌ای! من نمی‌روم. با یڪ مصیبتی اطلاعاتش را از زبانش بیرون ڪشیدیم و فرستادیم؛ اما مجید واقعاً خوش‌شانس بود. از شانس خوبش سربازی افتاد ڪهریزڪ ڪه یڪی از آشناهایمان هم آنجا مسئول بود. مدرسه ڪم بود هرروز پادگان هم می‌رفتم. مجید ڪه نبود ڪلاً بی‌قرار می‌شدم. من حتی برای تولد مجید ڪیڪ تولد پادگان بردم. انگار نه انگار که سربازی است. آموزشی ڪه تمام شد دوباره نگران بودیم. دوباره از شانس خوبش «پرند» افتاد ڪه به خانه نزدیڪ بود. مجید هر جا می‌رفت همه‌چیز را روی سرش می‌گذاشت. مهر تائید مرخصی آنجا را گیر آورده بود یڪ ڪپی از آن برای خودش گرفته بود پدرش هرروز ڪه مجید را پادگان می‌رساند وقتی یڪ دور می‌زد وبرمی گشت خانه می‌دید ڪه پوتین‌های مجید دم خانه است شاڪی می‌شدڪه من خودم تو را رساندم پادگان تو چطور زودتر برگشتی. مجید می‌خندید و می‌گفت: خب مرخصی رد ڪردم!» 👈شهید مجید قربانخانی 💐 #ادامه_دارد... ✍🏻 #نویسنده: الهام تیموری 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @emamzaman 🌟 💫🌟 🌟💫🌟

🌟💫🌟 💫🌟 🌟 #رمان_خالکوبی_تاشهادت #قسمت_چهارم تا می‌خواهیم برای مجید گریه ڪنیم، خنده‌مان می‌گیرد داداش مجید شیرینی خانه است. شیرینی محله، حتی آوردن اسمش همه را می‌خنداند اشڪ‌هایشان را خشڪ می‌ڪند تا دوباره دورهم شیرین‌ڪاری‌های مجید را مرور ڪنند عطیه خواهر مجید درباره شوخ‌طبعی مجید می‌گوید:«نبودن مجید خیلی سخت است؛ اما مجید ڪاری با ما ڪرده ڪه تا از دوری و نبودنش بغض می‌ڪنیم و گریه می‌ڪنیم یاد شیطنت‌ها و شوخی‌هایش می‌افتیم و دوباره یڪدل سیر می‌خندیم. مجید ڪارهای جدی‌اش هم خنده‌دار بود. از مجید فیلمی داریم ڪه هم‌زمان ڪه با موبایلش بازی می‌ڪند برای هم‌رزم‌هایش ڪه هنوز زنده‌اند روضه‌های بعد از شهادتشان را می‌خواند همه یڪدل سیر می‌خندند و مجید برای همه روضه می‌خواند و شوخی می‌ڪند؛ اما آخرش اعصابش به هم می‌ریزد. مجید شب‌ها دیروقت می‌آمد وقتی می‌دید من خوابم محڪم با پشت دست روی پیشانی من می‌زد و بیدار می‌ڪرد این شوخی‌ها را با خودش همه‌جا هم می‌برد. مثلاً وقتی در ڪوچه دعوا می‌شد و می‌دید پلیس آمده. لپ طرفین دعوا را می‌کشید. لپ پلیس را هم می‌ڪشید و غائله را ختم می‌ڪرد. یڪ‌بار وقتی دید دعوا شده شیشه قلیانش را آورد و محڪم توی سرش خورد ڪرد همه ڪه نگاهش ڪردند خندید همین قصه را تمام ڪرد و دعوا تمام شد هرروز ڪه از ڪنار مغازه‌ها رد می‌شد با همه شوخی می‌ڪرد حالا ڪه نیست. همه به ما می‌گویند هنوز چشمشان به ڪوچه است ڪه بیاید و یڪ تیڪه‌ای بیندازد تا خستگی‌شان در برود.» 👈شهید مجید قربانخانی 💐 #ادامہ_دارد... ✍🏻 #نویسنده: الهام تیموری #ادامه_دارد... 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @emamzaman 🌟 💫🌟 🌟💫🌟

🌟💫🌟 💫🌟 🌟 #رمان_خالکوبی_تاشهادت #قسمت_پنجم *مجید قربانخانی مجید سوزوڪی نیست* داستان مجید را بسیاری با «مجید سوزوڪی» اخراجی‌ها مقایسه ڪرده‌اند. پسر شروشور و لات مسلڪی ڪه پایش را به جبهه می‌گذارد و به‌یڪ‌باره متحول می‌شود؛ اما خواهر مجید می‌گوید مجید قربان‌خانی، مجید سوزوڪی نیست: «بااینڪه خودش از مجید اخراجی‌ها خوشش می‌آمد؛ اما نمی‌شود مجید ما را به مجید اخراجی‌ها نسبت داد. برای اینڪه مجید سوزوڪی به خاطر علاقه به یڪ دختر به جبهه رفت؛ اما مجید به عشق بی‌بی زینب همه‌چیز را به‌یڪ‌باره رها ڪرد و رفت. از ڪار و ماشین تا محله‌ای ڪه روی حرف مجید حرف نمی‌زد. مجید سوزوڪی اخراجی‌ها مقبولیت نداشت؛ اما مجید ما خیلی محبوب بود. ماشین مجید همیشه بدون هیچ قفل و دزدگیری دم در پارڪ بود. هیچ‌کس جرات این را نداشت که به ماشین او دست بزند. همه می‌دانستند ماشین مجید است. برای مجید همه احترام قائل بودند؛ اما او با همه این‌ها همه‌چیز را رها ڪرد و رفت.» 👈شهید مجید قربانخانی 💐 #ادامہ_دارد... ✍🏻 #نویسنده: الهام تیموری 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @emamzaman 🌟 💫🌟 🌟💫🌟

🌟💫🌟 💫🌟 🌟 #رمان_خالکوبی_تاشهادت #قسمت_ششم نصفه‌شب‌ها مجبور می‌ڪردڪله‌پاچه بخوریم مجید در هر چیزی مرام خاص خودش را دارد. حتی وقتی قهر می‌ڪند و نمی‌خواهد شب را خانه بیاید. حتی وقتی نصفه‌شب‌ها هوس می‌کند ڪل خانه را به ڪله‌پاچه مهمان ڪند. حالا مجید نیست و تمام چیزهای عجیب و غیرمنتظره را با خود برده است مادر مجید می‌گوید: «معمولاً دیروقت می‌آمد؛ اما دلش نمی‌آمد چیزی را بدون ما بیرون بخورد. ساعت سه نصفه‌شب با یڪ‌دست ڪامل ڪله‌پاچه به خانه می‌آمد و همه را به‌زور بیدار می‌ڪرد و می‌گفت باید بخورید. من بیرون نخورده‌ام ڪه با شما بخورم. من هم خواب و خسته سفره پهن می‌ڪردم و ڪله‌پاچه را ڪه می‌خوردیم» ساناز خواهر بزرگ‌تر مجید می‌گوید: «زمستان‌ها همه در سرما ڪنار بخاری خوابیده‌اند اما ما را نصفه‌شب بیدار می‌ڪرد و می‌گفت بیدار شوید برایتان بستنی خریده‌ام و ما باید بستنی می‌خوردیم.» پدر مجید هم بعد از خال‌ڪوبی دست مجید به او واکنش نشان می‌دهد و مجید شب را خانه نمی‌آید اما قهر ڪردن او هم مثل خودش عجیب است: «خال‌ڪوبی برای ۶ ماه قبل از شهادت مجید است. می‌گفت پشیمان شدم؛ اما خوشش نمی‌آمد چند بار تڪرار ڪنی. می‌گفت چرا تڪرار می‌کنید یڪ‌بار گفتید خجالت ڪشیدم. دیگر نگویید. وقتی هم از خانه قهر می‌ڪرد شب غذایی را ڪه خودش می‌خورد دو پرس را برای خانه می‌فرستاد. چون دلش نمی‌آمد تنهایی بخورد.» 👈شهید مجید قربانخانی 💐 #ادامہ_دارد... ✍🏻 #نویسنده: الهام تیموری 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @emamzaman 🌟 💫🌟 🌟💫🌟

🌟💫🌟 💫🌟 🌟 #رمان_خالکوبی_تاشهادت #قسمت_هفتم روضه حضرت زینب مجید را زیر و رو می‌ڪندمجید قهوه‌خانه داشت. برای قهوه‌خانه‌اش هم همیشه نان بربری می‌گرفت تا «مجید بربری» لقب بامزه‌ای باشد ڪه هنوز شنیدنش لبخند را یاد بقیه بیندازد. بارها هم ڪنار نانوایی می ایستاد و برای ڪسانی ڪه می دانست وضعیت مناسبی ندارند. نان می خرید و دستشان می رساند.  قهوه‌خانه‌ای ڪه به گفته پدر مجید تعداد زیادی از دوستان و همرزمان مجید آنجا رفت‌وآمد داشتند ڪه حالا خیلی‌هایشان هم شهید شدند: «یڪی از دوستان مجید ڪه بعدها هم‌رزمش شد در این قهوه‌خانه رفت‌وآمد داشت. یڪ‌شب مجید را هیئت خودشان می‌برد ڪه اتفاقاً خودش در آنجا مداح بود. بعد آنجا در مورد مدافعان حرم و ناامنی‌های سوریه و حرم حضرت زینب می‌خوانند و مجید آن‌قدر سینه می‌زند و گریه می‌ڪند ڪه حالش بد می‌شود. وقتی بالای سرش می‌روند. می‌گوید: «مگر من مرده‌ام ڪه حرم حضرت زینب درخطر باشد. من هر طور شده می‌روم.» از همان شب تصمیم می‌گیرد ڪه برود. 👈شهید مجید قربانخانی 💐 #ادامہ_دارد... ✍🏻 #نویسنده: الهام تیموری 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @EmamZaman 🌟 💫🌟 🌟💫🌟

🌟💫🌟 💫🌟 🌟 #خالکوبی_تاشهادت #قسمت_هشتم می‌گفت می‌روم آلمان، اما از سوریه سر درآوردمجید تصمیمش را گرفته است؛ اما با هر چیزی شوخی دارد. حتی با رفتنش.حتی با شهید شدنش. مجید تمام دنیا را به شوخی گرفته بود. عطیه درباره رفتن مجید و اتفاقات آن دوران می‌گوید: «وقتی می‌فهمیم گردان امام علی رفته است. ما هم می‌رویم آنجا و می‌گوییم راضی نیستیم و مجید را نبرید. آنها هم بهانه می‌آورند ڪه چون رضایت‌نامه نداری، تک پسر هستی و خال‌ڪوبی داری تورانمی بریم و بیرونش می‌ڪنند. بعدازآن گردان دیگری می‌رود ڪه ما بازهم پیگیری می‌ڪنیم و همین حرف‌ها را می‌زنیم و آنها هم مجید را بیرون می‌اندازند. تا اینڪه مجید رفت گردان فاتحین اسلامشهر و خواست ازآنجا برود. راستش دیگر آنجا را پیدا نڪردیم (خنده) وقتی هم فهمید ڪه ما مخالفیم. خالی می‌بست ڪه می‌خواهد به آلمان برود بهانه هم می‌آورد ڪه ڪسب‌وکار خوب است. ما با آلمان هم مخالف بودیم مادرم به شوخی می‌گفت مجید همه پناه‌جوها را می‌ریزند توی دریا ولی ما در فکر و خیال خودمان بودیم. نگو مجید می‌خواهد سوریه برود و حتی تمام دوره‌هایش را هم دیده است. ما روزهای آخر فهمیدیم ڪه تصمیمش جدی است. مادرم وقتی فهمید پایش می‌گیرد و بیمارستان بستری می‌شود. هر ڪاری ڪردیم ڪه حتی الکی بگو نمی‌روی. حاضر نشد بگوید. به شوخی می‌گفت: «این مامان خانم فیلم بازی می‌ڪند که من سوریه نروم» وقتی واڪنش‌هایمان را دید گفت ڪه نمی‌رود. چند روز مانده به رفتن لباس‌های نظامی‌اش را پوشید و گفت: «من ڪه نمی‌روم ولی شما حداقل یڪ عڪس یادگاری بیندازید ڪه مثلاً مرا از زیر قرآن رد ڪرده‌اید. من بگذارم در لاین و تلگرامم الڪی بگویم رفته‌ام سوریه. مادر و پدرم اول قبول نمی‌ڪردند. بعد پدرم قرآن را گرفت و چند عکس انداختیم. نمی‌دانستیم همه‌چیز جدی است. 👈شهید مجید قربانخانی 💐 #ادامہ_دارد... ✍🏻 #نویسنده: الهام تیموری 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @EmamZaman 🌟 💫🌟 🌟💫🌟

🌟💫🌟 💫🌟 🌟 #رمان_خالکوبی_تاشهادت #قسمت_نهم وقتی رفت تمام جیب‌هایش را خالی می‌ڪند «مدافعان برای پول می‌روند» این تڪراری‌ترین جمله این روزهاست ڪه مجید را بارها آزار داده است. بارها آزاردیده است وقتی گفته‌اند ۷۰ میلیون توی حسابش ریخته‌اند و در گوش خانواده‌اش خوانده‌اند که مجید به خاطر پول می‌رود. پدر مجید می‌گویند: «آن‌قدر آشنا و غریبه به ما گفتند ڪه برای مجید پول ریخته‌اند ڪه این‌طور تلاش می‌ڪند. باورمان شده بود. یڪ روز سند مغازه را به مجید دادم. گفتم این سند را بگیر، اگر فروختی همه پولش برای خودت. هر کاری می‌خواهی بڪن. حتی اگر می‌خواهی سند خانه را هم می‌دهم. تو را به خدا به خاطر پول نرو. مجید خیلی عصبانی می‌شود و بارها پایش را به زمین می‌ڪوبد و فریاد می‌گوید: «به خدا اگر خود خدا هم بیاید و بگوید نرو من بازهم می‌روم. من خیلی به هم‌ریختم.» مجید تصمیمش را گرفته است. یڪ روز بی‌قید به تمام حرف‌هایی ڪه پشت سرش می‌زنند. ڪارت‌های بانکی‌اش را روی میز می‌گذارد و جیب‌هایش را خالی می‌ڪند. تا ثابت ڪند هیچ پولی در ڪار نیست و ثابت ڪند چیز دیگری است ڪه او را می‌ڪشاند. حالا تمام این رفتارها از پسر وابسته دیروز ڪه بدون مادرش حتی مدرسه نمی‌رفت خیلی عجیب است: «وقتی ڪارت‌هایش را گذاشت روی میز و رفت حدود ۵ میلیون تومان در حسابش بود. مجید داوطلبانه رفت و هیچ پولی نگرفت. حتی بعد از شهادتش هم خبری نشد. عید امسال با ۵ میلیونی ڪه در حسابش بود به‌عنوان عیدی از طرف مجید برای خواهرهایش طلا خریدم.» 👈 #شهید_مجید_قربانخانی 💐 #ادامہ_دارد... ✍🏻 #نویسنده: الهام تیموری 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @EmamZaman 🌟 💫🌟 🌟💫🌟

🌟💫🌟 💫🌟 🌟 #رمان_خالکوبی_تاشهادت #قسمت_دهم از ترس اینڪه نگذاریم برود، بی خداحافظی رفت مجید روزهای آخر در جواب تمام سؤال‌های مادر تکرار می‌ڪند ڪه نمی‌رود؛ اما مادر مجید از ترس رفتن مجید از ڪنارش تڪان نمی‌خورد. حتی می‌ترسد که لباس‌هایش را بشوید: «روزهای آخر از ڪنارش تڪان نمی‌خوردم. می‌ترسیدم نا غافل برود. مجید هم وانمود می‌ڪرد ڪه نمی‌رود. لباس‌هایش را داده بود بشویم؛ اما من هر بار بهانه می‌آوردم و درمی‌رفتم. چند روزی بود که در لگن آب خیس بود. فکر می‌کردم اگر بشویم می‌رود. پنج‌شنبه و جمعه ڪه گذشت وقتی دیدم دوستانش رفتند و مجید نرفته گفتم لابد نمی‌رود. من در این چند سال زندگی یڪ‌بار خرید نرفتم؛ اما آن روز از ذوق اینڪه باهم صبحانه بخوریم رفتم تا نان تازه بخرم. ڪاری ڪه همیشه مجید انجام می‌داد و دوست داشت با من صبحانه بخورد. وقتی برگشتم دیدم چمدان و لباس‌هایش نیست. فهمیدم همه‌چیز را خیس پوشیده و رفته است. همیشه به حضرت زینب می‌گویم. مجید خیلی به من وابسته بود. طوری ڪه هیچ‌وقت جدا نمی‌شد. شما با مجید چه ڪردید ڪه آن‌قدر ساده‌دل ڪند؟ یڪی از دوستان مجید برایش عڪسی می‌فرستد ڪه در آن‌یڪ رزمنده ڪوله‌پشتی دارد و پیشانی مادرش را می‌بوسد. می‌گفت مجید مدام غصه می‌خوردڪه من این ڪار را انجام نداده‌ام.» مجید بی‌هوا می‌رود در خانه خواهرش و آنجا هم خداحافظی می‌ڪند. سرش را پایین می‌گیرد و اشڪ‌هایش را از چشم‌های خواهرش می‌دزدد بی‌آنڪه سرش را بچرخاند دست تڪان می‌دهد و می‌رود. مجید با پدرش هم بی‌هوا خداحافظی می‌ڪند و حالا جدی جدی راهی می‌شود. 👈شهید مجید قربانخانی 💐 #ادامہ_دارد... ✍🏻 #نویسنده: الهام تیموری 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @EmamZaman 🌟 💫🌟 🌟💫🌟

🌟💫🌟 💫🌟 🌟 #رمان_خالکوبی_تاشهادت #قسمت_سیزدهم بعضی ها هنوز فڪر می ڪنند مجید آلمان یا ترڪیه رفته است «آقا افضل» حالا هفت‌ماه است سرڪار نمی‌رود و خانه‌نشین شده، بارها میان صحبت‌هایمان و حرف‌هایمان بی‌هوا می‌گوید: «تعریف کردن فایده ندارد. ڪاش الآن همین‌جا بود خودش را می‌دیدید.» بارها میان صحبت‌هایمان می‌گوید: «خیلی پسر خوبی بود. پسرم بود. داداشم بود. رفیقم بود. وقتی رفتیم سوریه وسایلش را تحویل بگیریم. حرم حضرت رقیه رفتم و درست همان‌جایی ڪه مجید در عڪس‌هایش نشسته بود، نشستم و درد و دل ڪردم. گفتم هر طور ڪه با حضرت رقیه درد و دل ڪردی حرف من همان است. اگر دوست داری گمنام و جاویدالاثر بمانی حرفی نمی‌زنیم. هر طور ڪه خودت دوست داری حرف ما هم همان است. از وقتی شهید شده خیلی‌ها خوابش را می‌بینند. یک‌بار پیرزنی بی‌هوا آمد خانه ما و گفت شما پدر مجید هستید؟ من هم گفتم بله. گفت من مشڪل سختی داشتم ڪه پسر شما حاجتم را داد. من فقط یڪ‌بار خواب مجید را دیده‌ام. خواب دیدم یڪ لباس سفید پوشیده است. ریش‌هایش را زده است و خیلی مرتب ایستاده است. تا دیدمش بغلش ڪردم و تا می‌توانستم بوسیدمش. با گریه می‌گفتم مجید جانم ڪجایی؟ دلم می‌خواهد بیایم پیش تو. حالا هم هیچ‌چیز نمی‌خواهم اگر روی پا ایستادم و هستم به خاطر دخترهایم است؛ اما دلم می‌خواهد بروم پیش مجید. بدجوری دلم برایش تنگ‌شده است.» تحول و شهادت مجید آن‌قدر سریع اتفاق افتاده ڪه هنوز عده‌ای باور نڪرده‌اند. هنوز فڪر می‌ڪنند مجید آلمان رفته است؛ اما. مجید تمام راه با سر دویده است. مادرش هنوز نگران است. نگران نمازهای نخوانده‌اش، نگران روزه‌های باقی‌مانده مجید ڪه آن‌قدر سریع گذشت ڪه نتوانست آنها را به‌جا بیاورد. نگران آنڪه نڪند جای خوبی نباشد: «گاهی گریه می‌ڪنم و می‌گویم. پسر من نرسید نمازهایش را بخواند. گرچه آخری‌ها نماز شب خوان هم شده بود؛ اما آن‌قدر زود رفت ڪه نماز و روزه قضا دارد؛ اما دوستانش می‌گویند. مهم حق‌الناس است ڪه به گردنش نیست و چون مطمئنم حق‌الناس نڪرده، دلم آرام می‌گیرد.» 👈شهید مجید قربانخانی 💐 #ادامہ_دارد... ✍🏻 #نویسنده: الهام تیموری 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @EmamZaman 🌟 💫🌟 🌟💫🌟

🌟💫🌟 💫🌟 🌟 #رمان_خالکوبی_تاشهادت #قسمت_چهاردهم ( قسمت آخر) *بچه‌های محله برایش نامه می‌نویسند* مجید رفته است و از او هیچ‌چیز برنگشته است. چندماهه است ڪه کوچه قدم‌هایش را ڪم دارد. بچه‌های محله هنوز با دیدن ماشین مجید توی خیابان می‌ریزند. مادرش شب‌ها برایش نامه می‌نویسد. هنوز بی‌هوا هوس خریدن لباس‌های پسرانه می‌ڪند. هنوز آخرین لباسی که مجید از تنش درآورده است را نگه‌داشته و نشسته است. ڪت‌وشلوار مجید را بارها بیرون می‌آورد و حسرت دامادی‌اش را می‌خورد. یڪی از آشناها خواب‌دیده در بین‌الحرمین برای مجید و رفقایش مراسم عقد گرفته‌اند. بچه‌های ڪوچه برای مجید نامه نوشته‌اند و به خانواده‌اش پیغام می‌رسانند. پدر مجید می‌گوید: «همسایه روبروی ما دختر خردسالی است ڪه مجید همیشه با او بازی می‌ڪرد. یڪ روز ڪاغذی دست من داد و ڪه رویش خط‌خطی کرده بود. گفت بفرستید برای مجید، برایش نامه نوشته‌ام ڪه برگردد. یڪی دیگر از بچه‌ها وقتی سیاهی‌های ڪوچه را جمع ڪردیم بدو آمد جلو فڪر می‌ڪرد عزایمان تمام‌شده و حالا مجید برمی‌گردد. می‌گفت مجید ڪه آمد در را رویش قفل ڪنید و دیگر نگذارید برود. از وقتی مجید شهید شده است. بچه‌های محله زیرورو شده‌اند. بیش ازهزاربار در ڪل یافت آباد به نام مجید قربان خانی قربانی ڪشته‌اند.» حالا بچه‌محل‌ها و تعداد زیادی از دوستان مجید بعد از شهادتش برای رفتن به سوریه ثبت‌نام ڪرده‌اند. مجید گفته بود بعد ازشهادتش خیلی اتفاقات می‌افتد. گفته بود بگذارید بروم و می‌بینید خیلی چیزها عوض می‌شود. 👈شهید مجید قربانخانی 💐 #پــــایـــان ✍🏻 #نویسنده: الهام تیموری 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 🆔 @EmamZaman 🌟 💫🌟 🌟💫🌟

❀ #کرامات #شفاعت_امام_زمان_در_زمان_احتضار_یکی_از_بزرگان(قسمت اول) یکی از بزرگان نجف نقل فرمود که: ما از نجف عیال اختیار کردیم و سپس در فصل تابستان برای زیارت و ملاقات ارحام عازم ایران شدیم و پس از زیارت حضرت امام رضا(ع) عازم شهر خود که در نزدیکی مشهد بود، شدیم. اب و هوای انجا به عیال ما نساخت و مریض شد، روز به روز مرضش شدت پیدا کرد و هرچه معالجه کردیم سودمند نیفتاد و مشرف به مرگ شد و من در بالین او بودم، بسیار پریشان شدم و دیدم عیال من در این لحظه فوت میکند، و من باید تنها به نجف برگردم و در پیش پدر و مادرش شرمنده گردم، و انها بگویند: دختر نوعروس ما را برد و در انجا دفن کرد و خودش برگشت. حال اضطراب و تشویش عجیبی در من پیدا شد، فورا در اتاق مجاور ایستادم و دو رکعت نماز خواندم و توسل به امام زمان(عج) پیدا کردم و عرض کردم: یا ولی الله زن مرا شفا دهید که این امر از دست شما ساخته است. و با نهایت تضرع و التجاء متوسل شدم. سپس به اتاق عیالم امدم و دیدم نشسته و مشغول گریه کردن است. تا چشمش به من افتاد گفت; چرا مانع شدی، چرا نگذاشتی؟؟ من نفهمیدم چه میگوید و تصور کردم که حالش بد است. بعد که کمی به او اب دادیم و غذا به دهانش گذاردیم، قضیه خود را برای من نقل کرد و گفت: ادامه دارد... #برگرفته از کتاب قبض روح، لحظه احتضار و جدایی روح از بدن #نویسنده:علیرضا رجالی تهرانی ❀[ @EmamZaman ]❀ ┄┅═✧❁✧═┅┄

❀ #کرامات #شفاعت_امام_زمان_در_زمان_احتضار_یکی_از_بزرگان(قسمت دوم) قضیه خود را برای من نقل کرد و گفت: عزرائیل برای قبض روح من با لباس سفید آمد و بسیار متجمل و زیبا و آراسته بود و به من لبخندی زد و گفت; حاضر به آمدن هستی؟ گفتم : آری. بعد امیرالمومنین(ع) تشریف آوردند و با من بسیار ملاطفت و مهربانی کردند و به من گفتند: من میخواهم بروم نجف، میخواهی با هم به نجف برویم؟ گفتم : بلی، خیلی دوست دارم با شما به نجف بیایم. من بر خاستم و لباس خود را پوشیدم و اماده شدم که با ان حضرت به نجف اشرف برویم، همین که خواستم از اتاق با ان حضرت خارج شوم دیدم که حضرت امام زمان(عج) امدند و تو هم دامان او را گرفته ای! حضرت امام زمان(عج) به امیرالمومنین(ع) عرض کردند که: این بنده به ما متوسل شده، حاجتش را بر اورید. حضرت امیرالمومنین(ع) سر خود را پایین انداخته و به عزراییل فرمودند: به تقاضای مرد مومن که متوسل شده است برو، تا موقع معین.! امیرالمومنین(ع)از من خداحافظی کردند و رفتند..چرا نگذاشتی من هم با او بروم؟؟ #برگرفته از کتاب قبض روح، لحظه احتضار و جدایی روح از بدن #نویسنده:علیرضا رجالی تهرانی ❀[ @EmamZaman ]❀ ┄┅═✧❁✧═┅┄

❀ #تشرفات #تشرف_یک_زن_انگلیسی_تازه_مسلمان_شده_با_امام_زمان(عج) (قسمت اول) یکی از هموطنان ایران یک سال در ایام محرم به انگلستان سفر کرده بود. یک روز که به منزل یکی از دوستان دعوت شده بود وقتی وارد حیاط منزل شده بود، با تعجب دید که انجا نیز بساط دیگ و اتش و نذری امام حسین (ع) برپاست ، همه پیراهن مشکی بر تن کرده و شال عزا به گردن اویخته، و عزادار حضرت سیدالشهدا اباعبدالله الحسین(ع) هستند. در این میان متوجه یک زوج جوان که خیلی عاشقانه در مجلس امام حسین فعالیت میکردند، شد و وقتی از حال انها جویا شد، متوجه شد که ان دو مسیحی بوده اند، و مسلمان شده اند و هر دو پزشک هستند. مرد متخصص قلب و عروق و زن هم فوق تخصص زنان. برایش جالب بود که در انگلستان، مردم اینطور عاشق اهل بیت(ع) باشند و مخصوصا دو پزشک مسیحی، مسلمان شوند و با این شور و حال و با کمال تواضع در مجالس امام حسین(ع) نوکری کنند. کمی نزدیکتر رفت، با ان زن تازه مسلمان شده،شروع به صحبت کردن نمود و از او پرسید که به چه علت مسلمان شده؟ و علت این همه شور و هیجان و عشق و محبت چیست؟؟ او گفت : درست است، شاید عادی نباشد، اما من دلم ربوده شده، عاشق شدم و این شوروحال که هم میبینی بخاطر محبت قلبی من است.. از او پرسید: دلربای تو کیست؟؟ چه عشقی و چه محبتی؟! پاسخ داد: من وقتی مسلمان شدم ، همه چیز این دین را پذیرفتم، بخصوص اینکه به شوهرم اطمینان کامل داشتم و میدانستم بی جهت به دین دیگری رو نمی اورد. نماز و روزه و تمام برنامه ها و اعمال اسلام را پذیرفتم و دیگر هیچ شکی نداشتم. فقط در یک چیز شک داشتم، و هرچه میکردم دلم ارام نمیگرفت و ان مسئله اخرین امام و منجی این دین مقدس بود. هرچه فکر میکردم برایم قابل هضم نبود که شخصی که بیش از هزارسال عمر کرده باشد و در همان طراوت و همان جوانی ظهور کند و اصلا پیر نشود. در همین سرگردانی به سر میبردم تا اینکه ایام حج رسید و ما رهسپار خانه خدا شدیم... ادامه دارد... #برگرفته از کتاب ملاقات با امام زمان در عصر حاضر #نویسنده ابوالفضل سبزی ❀[ @EmamZaman ]❀ ┄┅═✧❁✧═┅┄

❀ #تشرفات #تشرف_یک_زن_انگلیسی_تازه_مسلمان_شده_با_امام_زمان(عج) (قسمت دوم_پایانی) ما رهسپار خانه خدا شدیم. شاید شما حج را به اندازه ما قدر ندانید.چون ما تازه مسلمانیم و برای یک تازه مسلمان خیلی جالب ودیدنی است که با شکوه ترین مظاهر دین جدیدش را از نزدیک ببیند. وقتی اولین بار خانه کعبه را دیدم ، بطوری متحول شدم که تا به ان موقع اینطور منلقب نشده بودم. تمام وجودم میلرزید. و بی اختیار اشک میریختم و گریه میکردم. روز عرفه که به صحرای عرفات رفتیم، تراکم جمعیت انچنان بود که گویا قیامت برپا شده و مردم در صحرای محشر جمع شده بودند. ناگهان در ان شلوغی جمعیت متوجه شدم که کاروانم را گم کرده ام، هوا خیلی گرم بود و من طاقت ان همه گرما را نداشتم، سیل جمعیت مرا به این سو و ان سو میبرد، حیران و سرگردان، کسی هم زبانم را نمیفهمید، از دور چادرهایی را شبیه به چادرهای کاروان لندن(خودش) میدیدم، با سرعت به طرف انها میرفتم، ولی وقتی نزدیک میشدم، متوجه میشدم که اشتباه کرده ام. خیلی خسته شدم، واقعا نمیدانستم چه کنم. دیگر نزدیک غروب بود که گوشه ای نشستم و شروع کردم به گریه کردن، گفتم: خدایا خودت به فریادم برس! در همین لحظه دیدم جوانی خوش سیما به طرف من می اید. جمعیت را کنار زد و به من رسید.چهره اش چنان جذاب و دلربا بود که تمام غم و ناراحتی خود را فراموش کردم. وقتی به من رسید با جملاتی شمرده و با لهجه انگلیسی فصیح به من گفت: ‌‌《راه را گم کرده ای؟؟ بیا تا من کاروانت را به تو نشان دهم.》 او مرا راهنمایی کرد و چند قدمی برنداشته بودیم که با چشم خود 《کاروان لندن》را دیدم! خیلی تعجب کردم که به این زودی مرا به کاروانم رسانده است.از او حسابی تشکر کردم و موقع خداحافظی به من گفت: 《به شوهرت سلام مرا برسان.‌》 من بی اختیار پرسیدم: بگویم چه کسی سلام رسانده؟؟ او گفت:《بگو ان اخرین امام، و ان منجی اخرالزمان که تو در رمز و راز عمر بلندش سرگردانی! من همانم که تو سرگشته او شده ای.》 تا بخودم امدم دیگر ان اقا را ندیدم و هرچه جستجو کردم، پیدایش نکردم. انجا بود که متوجه شدم امام زمان (عج) عزیزم را ملاقات کرده ام و به این وسیله طول عمر حضرت نیز برایم یقینی(قطعی) شد. از ان سال به بعد ایام محرم ، روز عرفه، نیمه شعبان و یا هر مناسبت دیگری که میرویم من و شوهرم عاشقانه و به عشق ان حضرت خدمتش را میکنیم. و ارزوی ما دیدن دوباره اوست. #برگرفته از کتاب ملاقات با امام زمان در عصر حاضر #نویسنده ابوالفضل سبزی ❀[ @EmamZaman ]❀ ┄┅═✧❁✧═┅┄

#چگونه‌کودکم‌را‌امام‌زمانی‌کنم 💠طرح‌آموزشی‌برای کودکان💠 آقا پسرهای گل و دختر خانم های نازنین امروز یکی از کتاب هایی که درمورد آقا امام زمان هست رو می‌خوام بهتون معرفی کنم اسم این کتاب( آقای مهدی !سلام )هست😍 #نویسنده :حمیده رضایی 【 @emamzaman 】