کلاس امروز #فلسفه_کودک یکی از پر شورترین کلاس ها بود بچه ها لحظه ای خسته نشدند و تمام مدت صحبت میکردند و با هیجان زیاد از نظرات خودشون دفاع می‌کردند. مهم هست که بتونیم بچه ها رو درگیر استدلال آوری کنیم به سبکی که خودشون لذت ببرند تحلیل کردن و #تفکر_منطقی باعث میشه بچه ها به #تفکر_انتزاعی و انتقادی برسند. از اواسط کلاس خود بچه ها درگیر پرسشگری شده بودند و اصلا لحظه ای از پرسش کردن فارغ نمی‌شدند. بهترین مدل تشویق بچه ها به پرسشگری این هست که از طریق گفتگو هیجان پرسشگری رو در وجود بچه ها زیاد کنیم چون پرسشگری مقدمه کشف,اختراع و #نوآوری در بچه ها میشه. نکته جذاب: یه پرسش از بچه ها کردم یه کم باعث چالش ذهنی میشد و خواستم تا جلسه بعد جواب رو از هر روشی که میتونند پیدا کنند.دانیال با یه هیجان خاص و زرنگی کردن گفت من از شما سوال رو میپرسم چون گفتید از هر فردی میتونیم بپرسیم پس جواب این سوال رو خودتون بهم بگید☺️ باغبانی، تسهیل‌گر کودک/استاد دانشگاه 🔰کانال رشد و پیشرفت کودکان 🔰 https://eitaa.com/EmarateDanai

#فلسفه_کودک #تفکر_انتزاعی وقتی درک انتزاعی ضعیف باشد، ادبیات را نمی توانیم درک و بشناسیم و به همین دلیل نمی توانیم حافظ و شاهنامه بخوانیم. تمام ادبیات ما سرشار از تمثیل و اسطوره است. ما این زبان را نمی شناسیم و فقط می گوییم مگرمیشود گرز رستم هفتاد من بوده باشد؟ در صورتی که به نظر من رستم وجود خارجی نداشته و او مظهر قدرت است همچنین سهراب سمبل و تمثیل غرور جوانی است. وقتی این زبان را نشناسیم نمی توانیم با آن اثر ارتباط برقرار کنیم و به دنبال انتقاد و نفی آن می رویم ما این ها را متوجه نمی شویم چون فقط به شکل توجه داریم نه به محتوا. حال بچه ها این زبان را به خوبی متوجه می شوند اما از دوره ی ادراکی به بعد با کمک آموزش مستقیم ذهنشان را می بندیم و آن ها هم آرام آرام از مطالعه جدا می شوند. توجه داشته باشیم که این ساختار اصلاً ربطی به سواد و تحصیلات ندارد آدم بی سواد هم می تواند این ساختار را داشته باشد و ما در طول تاریخ بسیار داشتیم که بی سواد ولی خردمند بودند؛ تحصیلات این ساختار را غنی تر می کند نه این که آن را بسازد. ما هنر را خوب درک نمی کنیم، نقاشی، تلویزیون، تئاتر و... چرا نقاشی را درک نمی کنیم؟ چون تحریک بینایی و ادراک بینایی ما پایین است. زیر ساخت ها درست شکل نگرفته اند. و حال می آییم و می خواهیم نقاش بشیم! تکنیک را می آموزیم ولی روح آن هنر را درک نخواهیم کرد. فیلم ها و تئاترها و موسیقی حال ما گویای این مشکل است چون ما هنوز نتوانستیم یک شیدا یا نی داوود و یا یک ابوالحسن صبا ی دیگر بسازیم. چون بچه های ما فقط حفظ می کنند ما اگر چرایی را پیدا کنیم چگونگی خودش پیدا می شود. یک ذهن با ساختار درست و متعادل مملو از چرای بی جواب و ابهام است. چه قدر چراهای بی جواب در ذهنمان هست، چه قدر نمی دانم در ذهن داریم؟ تا ذهن ما چرای بی جواب نداشته باشد رشد نمی کند؛ ذهن بچه ها بی نهایت چرای بی جواب دارد و ما فقط سعی می کنیم جواب بدیم که آخرسر مثل خود ما بشوند. یعنی توانایی استفاده از ذهن را از دست می دهند. مابه سؤال ها فوری جواب می دهیم، برای همه ی پرسش ها در هر زمینه جوابی داریم و اصلاً حاضر نیستیم بگیم نمی دانم و برای به دست آوردن جواب تحقیق کنیم.