eitaa logo
اشارات
1.4هزار دنبال‌کننده
30 عکس
11 ویدیو
0 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🌕جامعه‌شناس-سلبریتی‌ها به مثابه آسیب‌ اجتماعی متن یادداشت https://eitaa.com/esharat_57/68 @esharat_57
🌕جامعه‌شناس-سلبریتی‌ها به مثابه آسیب‌ اجتماعی 🔺جامعه‌شناسی اغلب دانشی انتقادی درباره «ساختارها» و «ساخت‌های» فرهنگی و اجتماعی و سیاسی آن‌هم به شکلی تاریخی است. از این جهت اراده و تصمیمات افراد و جریان‌ها و دولت‌ها در تحلیل‌های جامعه‌شناختی باید معمولا در ته جدول بررسی هایشان باشد. اما این روزها جامعه‌شناس-سلبریتی‌هایی را در رسانه‌ها می‌بینیم که وزن اصلی در متغیرها، به اراده و تصمیمات فلان افراد و بهمان دولت‌ها می‌دهند و مشغول محکوم و منکوب کردن افراد و سیاست‌ها و دولت‌ها هستند. در تبیین هر پدیده و مساله اجتماعی عوامل مختلفی دخیل‌اند و در جامعه‌شناسی آموخته‌ایم برای فهم یا حل آن مساله اجتماعی، باید وزن مناسب به عوامل موجده آن داد. ولی آنچه در جامعه‌شناسیِ رسانه‌ای شده اخیر می‌بینیم، تفوق سیاست روزمره و قدرت پوزیتیو بر سایر عوامل تبیینی است. کار به جایی رسیده که امروز حتی فوکویی که ما را به درنظر گرفتن تاثیرات میکروفیزیکِ قدرت و قدرت نرم احاله می‌داد و از تاثیر قدرت «گفتمان‌های دانش» مدرن بر شکل‌دهی سوژه‌ها برای‌مان می‌گفت و آرنتی که توتالیتاریسم و فاشیسم مدرن را نقد می‌کرد و با این نقدها به آرمان رهایی از بند شذوذات مدرنیته نوید می‌داد، صرفا به یک ابزار برای بحث‌های سیاسی روزمره برخی از این جامعه‌شناس-سلبریتی‌ها در منکوب و محکوم کردن برخی سیاستمداران و دولت‌‌ها تبدیل شده است. این فربهی سیاست و یا «سیاست‌زدگی»، اگرچه می‌تواند در رسانه‌های اجتماعی توجه جلب کند، ولی در ازای آن در حال ترویج تفسیری از جامعه‌شناسی است که با هر عینکی به آن نگاه‌ کنیم با زمینه‌های تاریخی شکل‌گیری و تکوین آن متباین و نقض غرض است. البته شاید اینکه در برنامه‌ درسی علوم‌اجتماعی و جامعه‌شناسی ما نقصان‌هایی وجود دارد و ممکن است کسی با کمترین آگاهی از تاریخ و فرهنگ ایران و روندهای تاریخیِ شکل‌گیری ساختارها و صرفا با مرور برخی نظریات گزینش و ترجمه شده کلاسیک یا معاصر به راحتی مدرک دکترا دریافت کند، در شکل گیری چنین سیاست‌زدگی‌هایی بی‌تاثیر نباشد. اما تا جایی که می‌دانیم نقطه مشترک همان متون علمی جامعه‌شناسی متعارف‌ هم، انذار از چنین سطحی نگری‌های اراده‌گرایانه است. به گمانم بخش زیادی از آن «ملی‌گرایی روش‌شناختی» که پیشتر به عنوان یک معضله اساسی در جامعه‌شناسی ایرانی نام برده بودم، محصول این سیاست‌زدگی است. چنین سیاست‌زدگی صرفا به دنبال کنش سیاسی داخلی است، از همین رو نمی‌تواند و یا نمی‌خواهد نگاه ساختاری تاریخی به مسائل داشته‌باشد تا بهتر بتواند شعار‌ دهد و لایک جمع‌‌ کند. @esharat_57