💠💠 دموکراتیزاسیون، همجنس‌بازی و حلقه پنجشنبه‌ها (8) ✡ ارتش سرّی روشنفکران (قسمت هجدهم) 🌐 فیلسوفان یهودی و مترجمان سکولار (3) 1⃣ #عزت‌الله_فولادوند که از سال 1383 به شکل منظم در روزنامه شرق (ارگان حزب کارگزاران) نوشتارهای #برنارد_لوئیس، تئوریسین برجسته‌ی رژیم جعلی #اسرائیل و استاد شرق‌شناسی دانشگاه #تل‌آویو را علیه #اسلام_سیاسی به فارسی برمی‌گرداند، یک ماه قبل از انتخابات سوم تیر 1384 روش‌های #کودتای_انتخاباتی در جوامع مسلمان مانند ایران را از منظر او شرح داد: 2⃣ متأسفانه در بسیاری از مواقع، #انتخابات در #جهان_اسلام بیش از آن‌که راهی برای انتخاب حکومت باشد، تشریفاتی است نمادین به منظور تأیید انتخابی که قبلاً صورت گرفته است. «جوهره‌ی دموکراسی» #تغییر_حکومت به واسطه انتخابات و نه برعکس است. خاورمیانه و جهان اسلام پیشینه‌ی مطلوبی در تجربه #دموکراسی نداشته و بایستی از #جهان_غرب درس بگیرند. مقصود من از #دموکراسی_لیبرال در درجه اول شیوه‌ای برای گزیدن یا برکنار کردن حکومت‌ها است… شاید بهترین قاعده سرانگشتی برای داوری درباره وجود دموکراسی، ضابطه #ساموئل_هانتینگتون باشد که می‌گوید کشوری دارای دموکراسی است که در آن دو تغییر پیاپی و مسالمت‌آمیز حکومت از طریق انتخابات آزاد صورت بگیرد. 3⃣ #اسلام‌ستیزی فولادوند هربار در شکلی ظهور می‌کرد؛ یک بار با دفاع از #همجنس‌بازی، گاهی لابه‌لای تبیین فلسفه‌های ضدتوحیدی و این‌بار هم در میزگردی با حضور داریوش شایگان و فرهاد خسروخاور. 4⃣ هر قدر که زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و وقت درخشش دوباره گفتمان اسلام ناب محمدی (ص) نزدیک‌تر می‌شد، لحن و ادبیات ضددینی فولادوند نیز بیشتر خود را نشان می‌داد. 5⃣ مجموعه فرهنگی هنری تهران [همان جایی که از سال 1379 سیامک پورزند (جاسوس دستگیر شده‌ی CIA در ایران) و شهلا لاهیجی (ناشر آثار جین شارپ) پروژه‌های خود را پیش می‌بردند] روز 20 خرداد 1384 از فولادوند به همراه داریوش شایگان و فرهاد خسروخاور خواست تا در همایش «ارزیابی انتقادی فرهنگ ایران زمین» شرکت کنند. 6⃣ فولادوند در این همایش سخنان حیرت‌انگیزی علیه تاریخ ایران و علمای برجسته اسلام گفت که البته با استقبال روزنامه ایران به عنوان ارگان #دولت_اصلاحات نیز مواجه گشت: 7⃣ وقتی به #فلسفه_اسلامی رجوع می‌کنیم و به دوران اوج و شکوفایی آن در زمان «فارابی» و «ابن‌سینا» نظر می‌کنیم، نکته‌ای توجه ما را جلب می‌کند. فلاسفه مسلمان در واقع «ارسطویی» بودند. از این رو ارسطو را «معلم اول» نامیدند. چنانچه ابن‌سینا او را «آموزگار حکما» نامیده است. اینان مطالبی را به ارسطو استناد می‌دادند که در آراء ارسطو یافت نمی‌شد. به بیان دیگر مطالب خود را در دهان ارسطو می‌گذاشتند! زیرا #فرهنگ_اسلامی آن زمان فرهنگی نبود که به «نوآوری» و «ابداع» روی خوش نشان دهد و عالِم کسی بود که می‌توانست به خوبی نظرات پیشینیان را تکرار کند. 🔹 ادامه دارد... 📚 پیام فضلی‌نژاد ، ارتش سری روشنفکران ، تهران: شرکت انتشارات کیهان، چاپ پنجم، ص202و203 📖 متن کامل مقاله به همراه اسناد و منابع: 👉 http://yon.ir/PvSrS 🔸 هشتگ اصلی: #ارتش_سری_روشنفکران