در این پیام تغییراتی دادم، لطفا ملاحظه بفرمایید. https://eitaa.com/farbehi

اقسام رسانه رسانه‌های خبری اقسامی دارند به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنم؛ رسانه‌ی اسیر در عصر حاضر که رسانه‌، به ابزاری برای کسب و تثبیت قدرت تبدیل شده‌، رسانه‌ها معمولا میلی‌اند؛ یعنی به میل صاحبان قدرت، خبرها را گزینش و گزارش می‌کنند اما گاه عده‌ای که به سیاست‌های کلی آن رسانه، اعتقادی ندارند، در آن رسانه مشغول به کار می‌شوند و یا عده‌ای دارای قدرت، نوک جنجر را پشت کمر آن رسانه می‌گذارند تا رفتارهایش را کنترل کنند، ما به چنین رسانه‌ای رسانه‌ی اسیر گوییم؛ به نظرم رسانه‌ی ملیِ ما در دست عده‌ای ذی‌نفوذ اسیر شده‌، زیرا میزان کار او هرگز قابل مقایسه با میزان کار رسانه‌های حریف نیست. رسانه‌ی حریف به رسانه‌ی طرف مقابل، رسانه‌ی حریف، گوییم؛ طبیعی است که هر طرفی، خبرهای طرف مقابل را طوری گزارش می‌دهد که به درد تخریب و زمین زدن طرف مقابل بخورد لذا من هیچ‌وقت انتظار ندارم که شبکه‌ی بی‌بی‌سی یا صدای آمریکا بگوید: «رزمندگان جان بر کف ایرانی، توانستند در کشورهای همسایه، به پیروزی‌های چشم‌گیری دست‌یافته، و امنیت را برای مردم منطقه به ارمغان بیاورند!» قاعدتا می‌گوید: «ایران در راستای دخالت در کشورهای دیگر، بودجه‌ی مردم مظلوم خود را به حلقوم بشار اسد و سایر گروه‌های تروریستیِ منطقه ریخت!» رسانه‌ی کثیف ما به رسانه‌ای که برای رسیدن به قدرت و یا شکستن طرف مقابل، کارهای آلوده‌ای می‌کند و قواعد انسانی و اخلاقی را می‌شکند، رسانه‌ی کثیف گوییم. برخی از رسانه‌ها خبرهایی که به نفعشان است را قطعی‌الوقوع و خبرهایی که به ضررشان است را بسیار مشکوک‌الوقوع نشان می‌دهند هم‌چنان‌که سخنانِ غلطِ هم‌کیشان خود را به هفتاد وجه تأویل برده و سخنان حریف خود را به بدترین وجه تفسیر می‌کنند. رسانه‌ی شریف رسانه‌ی شریف به رسانه‌ای گوییم که در اعتماد به کانال‌های خبری‌اش، «ضوابط اعتبار یک خبر»، و نیز در تفسیر سخنان حریفش، «اصول محاوره‌ی عرفی» را مراعات و از مغالطات ناظر به تفسیر متن پرهیز کند؛ همچنین اصول و قواعد اخلاقی را در نقد طرف مقابل، حفظ کند. توجه به اسیر، حریف، کثیف یا شریف بودنِ یک رسانه، می‌تواند بصیرت ما را در تحلیل پدیده‌های عصری بالاتر ببرد. https://eitaa.com/farbehi

مقام معظم رهبری: 🔹️ «دوست وقتی میبیند ماشین در سربالایی کُند حرکت میکند، کمک میکند؛ دشمن وقتی دید ماشین حرکت نمیکند، باد لاستیک را هم خالی میکند. دشمنان ما دائم از اول انقلاب در حال این کارها بودند.» تفاوت انتقاد با انتقام تفاوت نقد نظام با نفی نظام من به‌خاطر داشتن رهبری با بصیرت، خدا را شاکرم. https://eitaa.com/farbehi

خدا باوری حداقل سه سطح دارد؛ 1️⃣ بعضی‌ها فقط باور دارند که آفریدگاری هست اما این باور، هیچ تأثیری در زندگی آن‌ها ندارد. 2️⃣ دسته‌ی دوم کسانی هستند که باور دارند آفریدگار این جهان، مدبّری حکیم است و جهان‌هستی و از جمله زندگی ما را با حکمت و رحمت تدبیر می‌کند، اثر این نوع خداباوری، آرامش روحی‌روانی، هنگام مواجهه‌ی با مشکلات است؛ چنین خدایی مستحق عشق‌ورزیدن است؛ باید او را دوست داشت و به او عشق ورزید. 3️⃣ دسته‌ی سوم کسانی هستند که باور دارند آفریدگار این جهان، حکیم و رحیم است و انسان و جهان را برای هدفی آفریده که رسیدن به آن هدف، در چارچوب مسیری به نام دین قابل تحقق است و در این دنیای اختیارمحور، حاضر و ناظر اعمال اوست و روز واپسین، که روز ظهور تصمیمات امروز ماست، باید پاسخ‌گوی او بود؛ چنین خدایی را باید پرستید و تنها او را اطاعت کرد. 🔸چنین باوری نه تنها اصل باور به خدای حکیم را در بر دارد، اله‌بودن، مستحق پرستش‌بودن را نیز با خود دارد، لذا نه تنها به خاطر رحمت و حکمتش عاشق او هستی، بلکه به‌خاطر مستحق پرستش‌ بودنش، مطیع او هم هستی و این همان خدای ادیانِ آسمانی است که امروزه مورد غفلت جوامع غیردینی قرار گرفته. https://eitaa.com/farbehi

در این کلیپ خدایی به تصویر کشیده می‌شود که باید به او عشق ورزید و از تدبیرش راضی بود اما درباره‌ی این‌که مستحق پرستش است یا نه، چیزی نیامده، و معمولا بخش مغفول خداباوری در جوامع غیردینی، همین «مستحق پرستش‌بودن خدای حکیم» است. ایاک نعبد و ایاک نستعین؛ تنها تو را می‌پرستیم، و تنها از تو یاری می‌طلبیم!؛ این آن خدایی است که دین اسلام برای ما ترسیم می‌کند. https://eitaa.com/farbehi

محتوای این گفتگو مورد نظر من نیست بلکه می‌خواهم بگویم، اضلاع شخصیتی افراد، به طور طبیعی، با هم هماهنگ می‌شود، یعنی کسی که از مسیح علینژاد خوشش می‌آید، به‌طور طبیعی نسبت به قاسم سلیمانی نظر مثبتی ندارد. نمی‌خواهم خدای ناکرده تعریض بزنم یا توبیخ کنم، می‌خواهم به این واقعیتِ شخصیتی، که معمولا در همه‌ی افراد هست اشاره کنم. دوستانی که با آن‌ها در ارتباطیم، کسانی که آن‌ها را دوست داریم یا دوست نداریم یا آن‌هایی که ما را دوست دارند و یا دوست ندارند، کسانی که از زمین‌خوردنشان ناراحت می‌شویم یا از زمین‌خوردنمان ناراحت می‌شوند؛ این‌ها همگی هندسه‌ی شخصیتیِ افراد را نشان می‌دهد. این امور می‌تواند یکی از راه‌های شناخت جبهه‌ی حق و باطل نیز باشد.

🔴 وقتی شهر مسیحی نشین بیجی توسط همرزمان حاج قاسم آزاد می شود یک زن مسیحی روی دیوار کلیسا نوشت: "یامریم مقدس راحت بخواب که دیگر مسیح به صلیب کشیده نمیشود چون فرزندان حضرت زهرا(س) رسیدند." #حاج_قاسم_سلیمانی #ملت_مقاومت_علیه_آمریکا

جنتلمن‌های صحنه‌ی سیاسی را باور نمی‌کنم! من کسانی که در صحنه‌های سیاسی، ادای انسان‌های دموکرات را در می‌آورند و شعار آزادی و تحمل مخالف سر می‌دهند را خیلی باور نمی‌کنم چون موارد متعددی دیده‌ام که وقتی این افراد به قدرت می‌رسند، گاه به آبدارچی‌های ادارات، که به جناح رقیبشان رأی داده‌اند، هم رحم نمی‌کنند لذا وقتی کسی می‌گوید: «آزادی»، «تحمل مخالف»، «حضور حداکثری جناح‌های مختلف»، «نفی استبداد»، «نفی مطلق‌گرائی» و امثال این تعابیر، با خود می‌گویم، هر وقت در صحنه‌‌های اجرائیِ خودش، تحمل مخالف را نشان داد، آن‌گاه می‌توان این شعارها را از او باور کرد و الا بلوف سیاسی زیاد است. https://eitaa.com/farbehi

ما مسلمانان، در دستگاه ادبیات دینی گفتگوی سیاسی می‌کنیم یکی از منتقدان جریان انقلابی، برایم یادداشتی فرستاد با این عنوان؛ «آیا حسن عباسی و امثال او جاسوس اسرائیل‌اند؟» در آن یادداشت آمده بود که رسانه‌ها‌ی خارجی، مرتب سخنان این افراد را رصد می‌کنند تا علیه ایران از آن استفاده کنند، سپس گفته بود که، نهادهای اطلاعاتی باید شناسائی نفوذی‌ها را از این افراد شروع کنند. من درباره‌ی این یادداشت ذکر دو نکته را لازم می‌دانم؛ ۱- برخی از افراد، چنین آموزه‌هایی را از اساس انکار می‌کنند، یعنی وقتی می‌گوییم: «عده‌ای در حکومت دینی، نفوذی دشمن‌اند و یا اصلا به مبانی نظام اسلامی باور ندارند!» سریع موضع می‌گیرند و می‌گویند: «آقا! چرا شهروندان را درجه‌ی یک و دو می‌کنی! و چرا اصلا بعضی‌ها را غیرخودی می‌کنی!؛ اصلا چرا سخن از خودی و غیرخودی به میان می‌آوری!»، کسانی که از ریشه، این‌گونه مفاهیم و باورها را انکار می‌کنند زمینه را برای تغافل از دشمن فراهم می‌کنند؛ ما نباید به هر کسی، انگ غیرخودی و نفوذی بزنیم اما از اصل این واقعیت، نباید غافل شد؛ باور کنید بعضی‌ها نفوذی‌ دشمن‌اند، باور کنید بعضی‌ها اساسا انقلاب و حاکمیت دینی و مبانی امام و نظام را قبول ندارند، اما دهانشان؛ تا وقتی یارانی بیابند، بسته‌است. ۲- یکی از دستگاه‌های ادبیاتی که از نظر دینی و انقلابی باید از آن استقبال کرد، «حکومت یزیدی یا حسینی» خواندن این نظام است؛ کسانی که برچسب حکومت یزیدی، به این حکومت می‌زنند، به طور طبیعی سیر گفتگو را به سوی ضرورت زنده کردن سنت پیامبر و حرکت‌های عاشورایی می‌برند و این، دقیقا حرکت در راستای حاکمیت دینی است، اما کسانی که در دستگاه «دموکراسی لیبرال» سخن می‌گویند، از بنیان، خارج از دستگاه دینی سخن می‌گویند. موضوع سخن من، حسن عباسی نبود، سخنم درباره‌ی حفظ برخی مفاهیم و باورها(مانند اصل باور به وجود نفوذی در بدنه‌ی جامعه یا حاکمیت دینی) و نیز زنده نگهداشتن گفتمان دینی در نقد نظام و جریان انقلابی است(مانند گفتمان عاشورایی)، تا جریان نقد، به نفی بنیان‌های حاکمیت دینی کشیده نشود. https://eitaa.com/farbehi

شهادت حضرت فاطمه‌ی زهرا سلام‌الله علیها بر همه‌ی مسلمانان و انسان‌های آزاده، تسلیت باد.

دو جریان حاضر، در یک نهضت دینی در مبارزات منتهی به نظام دینی، همیشه دو جریان حضور دارند؛ یکی جریانِ «حاضر در صحنه»، و دیگری جریانِ «ناظر در حاشیه‌ی امن». خصوصیات جریان حاضر در صحنه؛ 1- پرتلاش و با جدیت، رنج‌کشیده‌ی در راه خدا 2- آستین‌بالاکشیده و آماده به خدمت 3- ناصح و خیرخواه 4- نزدیک‌ترین شخص در همراهی با رهبریِ جامعه 5- آزاد از فشارهای اجتماعی و ملامت ملامت‌کنندگان خصوصیات جریان در حاشیه‌ی امن؛ 1- زندگی مرفهانه، در بحبوحه‌ی حوادث 2- ساکت، ساکن و در حاشیه‌ی امن 3- در خوشی و خوشگذرانی 4- فراری از میدان‌های جنگ و مبارزه 5- منتظر فرود آمدن حوادث ناگوار، بر جریان حاضر در صحنه این دو جریان و صفاتشان، در خطبه‌ی فدک به زیبائی آمده، همان بخشی که حضرت زهرا سلام‌الله علیها، امیرمؤمنان را با اصحاب سقیفه مقایسه می‌کند، همان‌جا که می‌فرماید: «قذف اخاه فی لهواتها...مکدودا فی‌ذات‌الله... و انتم فی رفاهیة من العیش...»؛ اساسا بخش دوم خطبه‌ی فدک، درباره‌ی جریان‌شناسی سیاسی‌اجتماعیِ یک نهضت دینی؛ از تولد تا تصاحب آن است؛ این خطبه می‌تواند مرامنامه‌ی خوبی برای جریان انقلابی باشد. https://eitaa.com/farbehi