✳️تنها کسی که مالک و عمار را شناخت... 🔺چه کسی با کدام واژه می تواند شجاعت #مالک اشتر و بصیرت #عمار را توصیف کند؟! و علم و کرامت #سلمانُ زهد #ابوذرُ محبت #مقدادُ و ایمان پرصلابت #ابوطالب و حمايت از حريم ولايت #حمزهُ و عشق به شهادت #جعفر طیار و رازداری #زراره و فقه #ابابصیر و #ابان بن تغلب را؟ چه رسد به آنکه بخواهد مجسمه علمُ تقوا و زهدُ ایمانُ محبت به ولایتُ عشق شهادت را باهم توصیف کند؟ 🔺و جز پیامبر و علی علیهم السلام، چه کسی فرزند صالح خود را بشناسند؟! آری: " مالک و ما مالک؟!" زمانی می توان از مالک و عمار سخن گفت که بتوان #اخلاق و #عرفان و #فقه و #فلسفه و #حکمت و #تفسیر و #بصیرت و #شجاعت و #جهاد را فهمید و لااقل همچون آنان دستی بر اتش داشته و در وسط میدان شمشیر زده باشی؛ وگرنه برای واژگان زحمت است.... 🔺اما چه کنیم که حجت بر ما تمام شده و معیار را خود ولیّ به دست داده و زحمت دیگران را کم کرده تا انچا که خود نمی تواند، عمار و مالکی باشند که دیگران راه را گم نکنند. همین بس که پیامبر اکرم درباره عمار فرمود: "اِنَّ عمّاراً تَقتُلُکَ الفِئَهُ الباغِیَهِ، وَ اَنّهُ لَیْسَ لِعمّارٍ اَنْ یُفارِقُ الحَقَّ؛ همانا عمّـار را گروه ستمگر و مُتجاوز می‌کشند و عمّـار هرگز از حقّ جُـدا نگردد" و نیز فرمود: "إنَّ عَمّاراً مُلِئَ ایماناً مِنْ قَرْنِهِ إلی قَدَمِهِ وَ اُخْتَلَطَ الایمانُ بِلَحْمِهِ وَدَمِهِ؛ همانا سراسر وجود عمّـار، از فرق سر تا قدمش مملو از ایمان می‌باشد و ایمان با گوشت و خون او آمیخته است". و امیر مومنان علی در فراقش فرمود: "هر کس قتل عمّـار را بزرگ نشمرد و غمگین نشود از اسلام حظّ و بهره‌ای نبرده است ". 🔺امروز رهبر انقلاب #مظلوم و #تنها تر همیشه، ولی #پرصلابت و #مقتدر، با از دست دادن مالک و عمار خود سوگمندانه فریاد می زند: "أَیْنَ إِخْوَانِیَ الَّذِینَ رَکِبُوا الطَّرِیقَ وَ مَضَوْا عَلَى الْحَقِّ أَیْنَ عَمَّارٌ وَ أَیْنَ ابْنُ التَّیِّهَانِ وَ أَیْنَ ذُو الشَّهَادَتَیْنِ وَ أَیْنَ نُظَرَاؤُهُمْ مِنْ إِخْوَانِهِمُ الَّذِینَ تَعَاقَدُوا عَلَى الْمَنِیَّةِ، وَ أُبْرِدَ بِرُءُوسِهِمْ إِلَى الْفَجَرَةِ. قَالَ [نَوْفٌ ] : ثُمَّ ضَرَبَ یَدَهُ إِلَى لِحْیَتِهِ وَ أَطَالَ الْبُکَاءَ...؛ کجا هستند برادران من که بر راه حق رفتند، و با حق در گذشتند؟ کجاست عمّار؟ و کجاست پسر تیهان (مالک بن تیهان انصارى)؟ و کجاست ذو الشّهادتین (خزیمة بن ثابت که پیامبر شهادت او را دو شهادت دانست)؟ و کجایند همانند آنان از برادرانشان که پیمان جانبازى بستند، و سرهایشان را براى ستمگران فرستادند؟ پس دست به ریش مبارک گرفت و زمانى طولانى گریست...» (نهج البلاغه ، خطبه ۱۸۲). #هادی_قطبی ✌️دفتر فرهنگی ۵۷: @farhangy57

🔰تفسیر کوتاه آیات منتخب قرآن 🔺روز #اول ماه مبارک رمضان ↙️سوره حمد آيه 5: إِيّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ‌؛ (خدایا) تنها ترا مى‌پرستیم و تنها از تو یارى مى‌جوئیم. 🔸انسان باید به حكم عقل، بندگى خداوند را بپذیرد. ما انسان‌ها عاشق كمال هستیم و نیازمند رشد و تربیت، و خداوند نیز جامع تمام كمالات و ربّ همه‌ى هستى است. اگر به مهر و محبّت نیازمندیم او رحمان و رحیم است و اگر از آینده دور نگرانیم، او صاحب اختیار و مالك آن روز است. پس چرا به سوى دیگران برویم؟! عقل حكم مى‌كند كه تنها باید او را پرستید و از او كمك خواست. نه بنده هوى و هوس خود بود و نه بنده زر و زور دیگران. 🔸در نماز، گویا شخص نمازگزار به نمایندگى از تمام خداپرستان مى‌گوید: خدایا! نه فقط من كه همه‌ى ما بنده توایم، ونه تنها من كه همه‌ى ما محتاج و نیازمند لطف توایم. 🔸خدایا! من كسى جز تو را ندارم «ایّاك» ولى تو غیر مرا فراوان دارى و همه هستى عبد و بنده‌ى تو هستند. 🔸«نعبد» اشاره به این دارد كه نماز به جماعت خوانده شود و هم بیانگر این است كه مسلمانان همگى برادر و در یك خط هستند. 🔸 ابتدا باید بندگى خدا كرد، آنگاه از او حاجت خواست. «نعبد، نستعین». 🔸 بندگى، تنها در برابر خداوند رواست نه دیگران. «ایّاك نعبد». 🔸«ایّاك نعبد و ایّاك نستعین» یعنى نه جبر است و نه تفویض. چون مى‌گوییم: «نعبد» پس داراى اختیار هستیم و نه مجبور. وچون مى‌گوییم: «نستعین» پس نیاز به او داریم و اختیار مطلق نداریم. 🔸 شناخت خداوند و صفات او، مقدمّه دست‌یابى به توحید عملی و یكتاپرستى است. «ربّ العالمین، الرّحمن الرّحیم، مالك یوم الدّین، ایّاك نعبد». #تفسیر ✌️دفتر فرهنگی۵۷: @farhangy57

🔰تفسیر کوتاه آیات منتخب قرآن 🔺روز #دوم ماه مبارک رمضان ↙️سوره بقره آيه ۱۲۱: وَلَنْ تَرْضَى‏ عَنْكَ الْيَهُودَ وَلاَ النَّصَرى‏ حَتَّى‏ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إنَّ هُدَى‏ اللَّهِ هُوَ الهُدَى‏ وَلَئِنْ اتَّبَعْتَ أَهْوَآءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَآءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَالَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيّ وَلاَ نَصِيرٍ؛ (اى پیامبر!) هرگز یهود و نصارى از تو راضى نخواهند شد تا (آنكه تسلیم خواسته آنان شوى و) از آئین آنان پیروى كنى. بگو: هدایت تنها هدایت الهى است، و اگر از هوى و هوسهاى آنها پیروى كنى، بعد از آنكه علم (وحى الهى) نزد تو آمد، هیچ سرور و یاورى از ناحیه خداوند براى تو نخواهد بود. 🔸بعد از تغییر قبله، ناراحتى یهود از مسلمانان بیشتر شد و احیاناً بعضى از مسلمان‌ها نیز تمایل داشتند قبله همان بیت‌المقدّس باشد تا بتوانند با یهود در الفت ودوستى زندگى كنند، غافل از اینكه رضایت اهل كتاب با حفظ آن حاصل نمى‌شد و انتظار آنان، پیروى از تمام آیین آنها و نه فقط قبله آنان بود. این آیه در عین اینكه خطاب به پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله است، خطاب به همه مسلمانان در طول تاریخ نیز هست كه هرگز یهود و نصارى از شما راضى نخواهند شد، مگر آنكه تسلیم بى‌چون وچراى آنان شوید و از اصول و ارزشهاى الهى كناره بگیرید. ولى شما مسلمان‌ها باید با قاطعیّت آنان را رد کنید و بدانید تنها راه سعادت، راه وحى است نه پیروى از تمایلات این و آن. 🔸دشمن، به كم راضى نیست. فقط با سقوط كامل و محو مكتب و متلاشى شدن اهداف شما راضى مى‌شود. «لن ترضى عنك...» 🔸اگر مسلمانان مشاهده كردند كه كفّار از دین آنان راضى هستند، باید در دیندارى خود تردید نمایند. دیندارى كافرپسند، همان كفر است. «لن ترضى... حتّى تتّبع ملّتهم» 🔸جز وحى و هدایت الهى، همه راه‌ها انحرافى است. «قل ان هدى‌اللّه هوالهدى» 🔸 مسئولیّت عالم، بیشتر از جاهل است. «بعد الذى جائك من‌العلم» 🔸رابطه با اهل كتاب نباید به قیمت صرف نظر كردن از اصول تمام شود. جذب دیگران آرى، ولى عقب نشینى از اصول هرگز. «لئن اتّبعت اهوائهم...» 🔸پیروى از تمایلات و هوسهاى مردم، منجر به قطع الطاف الهى مى‌شود. یا لطف خدا، یا هوسهاى مردم. «ما لك من اللّه من ولىّ ولانصیر». 🔸این آیه به می فهماند گرفتن امتیازات مسلمانان و در فقر نگه داشتن مسلمانان، و یا گرفتن امتیازات نفت و هسته ای و حتی امکانات کشور اسلامی، هدف اصلی کفار نیست. بلکه هدف آنان دشمنی با دین و مخالفت با خدا و جبهه حق است. به همین دلیل نباید فریب وعده های انان را خورد. #تفسیر ✌️دفتر فرهنگی۵۷: @farhangy57

🔰تفسیر کوتاه آیات منتخب قرآن 🔺روز #سوم ماه مبارک رمضان سوره بقره آيه ۱۳۸: صِبْغَةَ اللَّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَبِدُونَ‏ ؛ (این است) رنگ‌آمیزى الهى و كیست بهتر از خدا در نگارگرى؟ و ما تنها او را عبادت مى‌كنیم. 🔸انسان در زندگى خود، کارها و رفتارهایش رنگ و بویی دارد. رنگ مادیات، مقام و شهرت، قوم و قبیله، آخرت، خدایی یا... در این میان رنگ خدایى از همه بهتر است. و تا دیگر رنگها را کنار نگذاریم، رنگ خدایی نخواهیم گرفت. 🔸رنگ خدایی، ثابت و ماندگار است، برخلاف رنگهای دیگر مثل رنگ جماعت شدن، که هر روز به رنگی در می آیند. این رنگ‌ها به مرور زمان كم رنگ وبى‌رنگ مى‌شود. امّا رنگ خدایى همیشگى و پایدار است. «كل شى‌ء هالك الاّ وجهه» 🔸رنگ خدا با فطرت، سازگار و مشتری اش خدا و بهایش بهشت است. بر خلاف بقیه رنگها که مدت محدودی با ماست و ارزش زودگذر و مادی دارند. 🔸منظور از رنگ‌ الهی، اخلاص و ایمان است. و هر آنچه کارهای ما را به خدا و یا اولیای او مرتبط سازد. اینکه روز زن و مرد، روز تولد حضرت زهرا (س)و علی(ع) است، یعنی آن روز رنگ خدا دارد. وقتی مسابقه و جایزه و هدیه ما، در روزهای مقدس و مذهبی باشد، رنگ و بوی خدایی گرفته است. وقتی تفریح و شادی ما در اماکن مقدسه و در کنار خوبان روزگار باشد، یعنی شادی ما رنگ خدایی گرفته است. 🔸در حدیث آمده است: شخصى در دیوار خانه‌ى خود سوراخى ایجاد مى‌كرد، امام صادق علیه السلام پرسید: چرا اینكار را انجام مى‌دهى؟! جواب داد: تا دود اجاق منزل بیرون رود. امام فرمود: مى‌توانى این منظور را داشته باشى كه روزنه‌ى ورود روشنایى قرار دهى تا اوقات نماز را بشناسى. یعنى اگر بناست در دیوار روزنه‌اى ایجاد شود، چرا تنها براى بیرون كردن دود باشد؟ چرا براى ورود نور نباشد؟ با این حساب مى‌توان به هر كارى، رنگ خدایى داد. 🔸ایمان به خدا، پیامبران، كتاب‌هاى آسمانى و تسلیم خدا بودن، صبغه و رنگ خدایى است. در آیات قبل فرمود: «قولوا آمنّا باللّه‌و...»، در این آیه مى‌فرماید: «صبغة اللّه» 🔸برترین و زیباترین رنگ‌ها، صبغه و رنگ الهى است؛ نه دیگر رنگها. «ومن احسن من‌اللّه صبغة». 🔸رنگ الهی با نیت وانگیزه شکل میگیرد، نه ظاهر کار و رفتار. ممکن است ظاهرش نماز و صدقه باشد، اما الهی نباشد. و ممکن است ظاهرش بازی با کودکی باشد اما به خاطر خدا ارزش پیدا کند. #تفسیر ✌️دفتر فرهنگی۵۷: @farhangy57

🔰تفسیر کوتاه آیات منتخب قرآن 🔺روز #چهارم ماه مبارک رمضان سوره بقره آیه ۲۵۶: لَا إِكْرَاهَ فِى الْدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الْرُشْدُ مِنَ الْغَىِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالْطَّغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى‏ لَاانْفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيْعٌ عَلِيمٌ‏؛ در (پذیرش) دین، اكراهى نیست. همانا راه رشد از گمراهى روشن شده است، پس هر كه به طاغوت كافر شود و به خداوند ایمان آورد، قطعاً به دستگیره محكمى دست یافته، كه گسستنى براى آن نیست. وخداوند شنواى دانا است. 🔸ایمان قلبى با اجبار حاصل نمى‌شود، بلكه با برهان، اخلاق و موعظه مى‌توان در دلها نفوذ كرد، ولى این به آن معنا نیست كه هر كس در عمل بتواند هر منكرى را انجام دهد و بگوید من آزادم و كسى حقّ ندارد مرا از راهى كه انتخاب كرده‌ام باز دارد. 🔸"لا اکراه فی الدین" مربوط به اصل پذیرش دین است نه دینداری. یعنی اگر فردی اسلام را پذیرفت، نمیتواند به بهانه آزادی و "لا اکراه فی الدین"، از قوانین آن سرباز زند؛ وگرنه قوانین دینی همه لغو و بیهوده خواهد بود. 🔸 قوانین جزایى اسلام همچون تعزیرات، حدود، دیات و قصاص و واجباتى همچون نهى از منكر و جهاد، نشانه آن است كه حتّى اگر كسى قلباً اعتقادى ندارد، ولى حقّ ندارد براى جامعه یك فرد موذى باشد. 🔸اسلامى كه به كفّار مى‌گوید: اگر در ادّعاى خود صادقید، برهان و دلیل ارائه كنید، چگونه ممكن است مردم را در پذیرش اسلام، اجبار نماید؟ 🔸جهاد در اسلام یا براى مبارزه با طاغوت‌ها و شكستن نظام‌هاى جبّارى است كه مانع آزاد اندیشی وتفکر می شوند، یا برای مبارزه با متجاوزان و دشمنان حق تا از جان و مال و حیثیت مسلمانان دفاع کند. 🔸مطابق روایات، یكى از مصادیق تمسك به «عروة الوثقى» و ریسمان محكم الهى، اتصال با اولیاى خدا و اهل‌بیت علیهم السلام است. رسول اكرم صلى الله علیه وآله به حضرت على علیه السلام فرمودند: «انت العروة الوثقى». 🔸 دینى كه برهان و منطق دارد، نیازى به اكراه و اجبار ندارد؛ و تأثیر زور و جبر در اعمال و حركات است، نه در افكار و عقاید. «لااكراه فى الدین» 🔸راه حقّ از باطل جدا شده، تا حجّت بر مردم تمام باشد. روشن شدن راه حقّ، با عقل، وحى ومعجزات است. «قد تبیّن الرشد من الغى». 🔸 دین، مایه‌ى رشد انسانیّت است. «قد تبیّن الرشد من الغى» 🔸اسلام با استكبار سازش ندارد و تا طاغوت‌ها محو نشوند، توحید جلوه نمى‌كند. اوّل كفر به طاغوت، بعد ایمان به خدا. «فمن یكفر بالطاغوت ویؤمن باللّه» 🔸كفر به طاغوت و ایمان به خدا باید دائمى باشد. «یكفر، یؤمن» فعل مضارع نشانه‌ى تداوم است. 🔸محكم بودن ریسمان الهى كافى نیست، محكم گرفتن هم شرط است. «فقد استمسك بالعروة...» 🔸 تكیه به طاغوت‌ها و هر آنچه غیر خدایى است، گسستنى و از بین رفتنى است. تنها رشته‌اى كه گسسته نمى‌گردد، ایمان به خداست. «لا انفصام لها» 🔸 ایمان به خدا و كفر به طاغوت باید واقعى باشد، نه منافقانه. زیرا خداوند مى‌داند ومى‌شنود. «واللّه سمیع علیم» #تفسیر ✌️دفتر فرهنگی۵۷: @farhangy57

 🔰تفسیر کوتاه آیات منتخب قرآن 🔺روز #پنجم ماه مبارک رمضان سوره بقره، آیه ۲۸۴: لِلَّهِ مَا فِى الْسَّمَوَ تِ وَمَا فِى الْأَرْضِ وَإِنْ تُبْدُواْ مَا فِى أَنْفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُمْ بِهِ اللَّهُ فَيَغْفِرُ لِمَنْ يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَآءُ وَ اللَّهُ عَلى‏ كُلِّ شَىْ‏ءٍ قَدِيرٌ: آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، تنها از آنِ خداست. (بنابراین) اگر آنچه را در دل دارید آشكار سازید یا پنهان دارید، خداوند شما را طبق آن محاسبه مى‌كند. پس هر كه را بخواهد (وشایستگى داشته باشد) مى‌بخشد و هر كه را بخواهد (ومستحقّ باشد) مجازات مى‌كند و خداوند بر هرچیزى تواناست. 🔸حقیقت اعمال انسان، نیت است و انسانها بر همان اساس پاداش یا مجازات میشوند. صدقات، دعاها، زیارت ها، دید و بازدیدها، نماز و روزه ها و... همه بر اساس نیت محاسبه می شوند. به همین دلیل گفته اند عبادتهایی مانند نماز و روزه باید به قصد تقرب به خدا و اطاعت امر او انجام شوند و اگر برای رژیم گرفتن و سلامتی و ... باشد باطل هستند. به بیان دیگر: ممکن است هر عبادتی فوایدی داشته باشد، اما آنچه شرط قبولی اعمال است، علاوه بر خوبی آن کار(حسن فعلی و ظاهر)، باید نیت و انگیزه صحیح هم داشته باشد و با خدا ارتباط پیدا کند(حسن فاعلی و باطن)؛ وگرنه در همین دنیا می ماند و باعث نجات و افزایش درجه در آخرت نمی شود. 🔸 با این مقدمه، باید گفت: انسان در برابر روحیّات، حالات و انگیزه‌هایش مسئول است و این مطلب مكرّر در قرآن آمده است. از آن جمله: -«یؤاخذكم بماكسبت قلوبكم» [بقره، ۲۲۵] خداوند شما را به آنچه دلهاى شما كسب نموده است مؤاخذه مى‌كند. - یا میفرماید: «فانّه اثم قلبه» [بقره، ۲۸۳] براستى كه كتمان كننده، دل او گناهكار است. - یا میفرماید: «انّ‌السّمع و البصر والفؤاد كلّ اولئك كان عنه مسئولاً» [اسراء، ۳۶] همانا گوش و چشم و دل، هر كدام مورد سؤال هستند. -همچنین آمده است: «انّ الّذین یحبّون ان تشیع الفاحشة فى الّذین امنوا لهم عذابٌ ألیمٌ فى الدّنیا والأخرة» [نور، ۱۹ ]علاقه قبلى به شیوع گناه و فساد در میان مؤمنان، سبب عذاب دنیا و آخرت است. 🔸آری؛ حضرت على علیه السلام مى‌فرمایند: مردم بر اساس افكار ونیّات خود مجازات مى‌شوند. [نهج‌البلاغه، خطبه‌ ۷۵] از همین رو در سوره شمس فرمود: یک نفر شتر صالح را کشت، اما خداوند همه قوم را عذاب کرد به دلیل نیت و رضایتی که به آن عمل داشتند: 《فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا [شمس، آیه ۱۴]  تكذيبش كردند و شتر را پى كردند. پس پروردگارشان به سبب گناهشان بر سرشان عذاب آورد و با خاك يكسان ساخت》. 🔸 خداوند، هم مالك مطلق است؛ «للّه ما فى السموات و ما فى الارض» و هم عالم مطلق؛ «ان تبدوا...اوتخفوه» و هم قادر مطلق. «واللّه على كلّ شى‌ء قدیر» از همین رو فرموده است: هر که را بخواهد می بخشد و هر که را بخواهد عذاب میکند. این مطلب با توجه سایر ایات قرآن، بر اساس لیاقت و عمل و نیات و روحیات اختیاری افراد خواهد بود. چراکه خداوند به هیچ کس ذره ای ظلم نمی کند (وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا [نساء، آیه ۴۹]  و به هيچ كس حتى به قدر رشته‌اى كه در شكاف هسته خرماست ستم نشود) و اگر عذابی هست به خاطر رفتار و انگیزه هایمان است. 🔸 از كوزه همان برون تراود كه در اوست. اعمال انسان‌ها نشانگر طرز تفكّر و اعتقادات درونى آنهاست. «تبدوا ما فى انفسكم» 🔸مربّى باید مردم را میان بیم و امید نگه دارد. «یغفر، یعذّب»؛ می بخشد یا مجازات میکند؟ و این امر تا آخرین لحظه عمر ما معلوم نخواهد شد هیچکس از سرنوشت خود اطمینان ندارد. #تفسیر ✌️دفتر فرهنگی۵۷: @farhangy57

🔰تفسیر کوتاه آیات منتخب قرآن 🔺روز #ششم ماه مبارک رمضان سوره آل عمران، آیه ۳۱:قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِى يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ‏؛ (اى پیامبر!) بگو: اگر خداوند را دوست مى‌دارید، پس مرا پیروى كنید، تا خدا نیز شما را دوست بدارد و گناهانتان را بر شما ببخشد و خداوند بسیار بخشنده ومهربان است. 🔸درباره جایگاه پیامبر ولزوم اطاعت از او، در قرآن مى‌خوانیم: «مَن یطع الرّسول فقد اطاع اللّه»[نساء، آیه۸۰] هركس از پیامبر پیروى كند، قطعاً از خدا پیروى كرده است. و در جاى دیگر: «انّ الّذین یبایعونك انّما یبایعون اللّه»[فتح، آیه ۱۰] بیعت با تو بیعت با خداست. و اصلا نشانه ایمان به خدا، اطاعت از فرستاده اوست و این مطلب مکرر در قران کریم بیان شده است: فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ؛ از خداى بترسيد و از من اطاعت كنيد. [آل عمران، آیه ۵۰ - شعراء، آیات: ۱۰۸، ۱۱۰، ۱۲۶، ۱۳۱، ۱۴۴، ۱۵۰، ۱۶۳ و...] 🔸شخصى به امام صادق‌علیه السلام عرض كرد: جانم فدایت، ما فرزندان خود را به نام‌هاى شما و پدرانتان مى‌نامیم، آیا براى ما مفید است؟ حضرت فرمودند: مگر دین غیر از محبّت است، خداوند فرموده: «ان كنتم تحبّون اللّه فاتّبعونى»[تفسیر عیّاشى، ج۱، ص۱۶۷]. 🔸هر ادّعایى با عمل ثابت مى‌شود. اگر خدا را دوست داریم باید ثابت کنیم. همچنانکه در جای دیگر فرموده است: وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى [نجم، آیه ۳۹]  و اينكه: براى مردم پاداشى جز آنچه خود كرده‌اند نيست؟ 🔸 هر كس در عمل سست باشد، در حقیقت پایه‌ محبّت او سست است. «تحبّون... فاتّبعونى» چراکه در جای دیگر نشانه مومن حقیقی، محبت شدید به خدا دانسته است: ِ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ [بقره، آیه ۱۶۵]  آنان كه ايمان آورده‌اند خدا را بيشتر دوست مى‌دارند. 🔸در راه اصلاح جامعه، از عواطف كمك بگیریم. «ان كنتم تحبّون اللّه» 🔸عمل، سخن و سكوت رسول خدا، حجّت و قابل پیروى است. «فاتبعونى» یعنی از منِ پیامبر اطاعت کنید. 🔸پیامبر معصوم است، زیرا دستور به پیروى بى‌چون و چرا براى غیر معصوم، حكیمانه نیست. «قل... فاتبعونى» 🔸اگر مى‌خواهید خداوند ما را دوست بدارد، باید از سنّت رسول اللّه پیروى كنیم. «فاتّبعونى یحببكم اللّه» 🔸 امتیاز دین الهى بر قوانین بشرى، وجود عنصر محبّت، الگوى عملى و صلاحیّتِ قانون‌گزار است. «تحبّون... فاتبعونى یحببكم اللّه» 🔸بهترین پاداش‌ها، پاداشِ معنوى است. محبوبیّت نزد خدا ودریافت مغفرت، بهترین پاداش براى مؤمنان و کسانی است که سخن پیامبر را اطاعت می کنند است. «یحببكم اللّه...یغفر لکم» 🔸نشانه‌ى دوستى، سرپوش گذاردن روى بدى‌ها و برخورد با عفو و رحمت است. «یحببكم... یغفر لكم» 🔸كارهاى نیك، مایه‌ى آمرزش گناهان است. «فاتبعونى... یغفرلكم ذنوبكم». #تفسیر ✌️دفتر فرهنگی۵۷: @farhangy57 🔹 https://eitaa.com/joinchat/1642528771Cd4c62ac002

🔰تفسیر کوتاه آیات منتخب قرآن 🔺روز #هفتم ماه مبارک رمضان سوره آل عمران، آیه ۵۴: وَمَكَرُواْ وَمَكَرَ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَكِرِينَ‏؛ و (دشمنان عیسى) تدبیر خود را (براى كشتن او) بكار بستند. خداوند نیز تدبیر خود را (براى حفظ او) بكار برد و خداوند بهترین تدبیر كننده است. 🔸مکر الهی یکی از سنت های خداست که در مقابله با توطئه گران به کار می رود. 🔸امام رضاعلیه السلام فرمود: مراد از مكر خدا، كیفرِ مكر است وگرنه او اهل مكر نیست.[عیون اخبارالرضا، ج۱، ص‌۱۲۶]. 🔸یکی دیگر از جلوه های مکر الهی، غافلگیری است. یعنی خداوند دشمنان را در نقشه ریزی و اجرای توطئه ها ناکام می گذارد. همچنانکه در قتل پیامبر اکرم یا حمله به مسلمانان و حتی امروز در مبارزه با نظام اسلامی ناکام می شوند؛ مانند ماجرای صحرای طبس یا کودتای نوژه. 🔸 خداوند، پشتیبان اولیاى خویش است. «ومكروا ومكر اللّه» 🔸 تدبیر وحركت انسان، مقدّمه‌ى قهر یا لطف خداوند است. «ومكروا ومكر اللّه» 🔸كیفرهاى الهى، با جرم بشر تناسب و سنخیّت دارد. «و مكروا و مكر اللّه» 🔸 اراده وتدبیر خدا، بالاتر از هر تلاش، حركت وتدبیر است. «واللّه خیرالماكرین». #تفسیر ✌️دفتر فرهنگی۵۷: @farhangy57 🔹 https://eitaa.com/joinchat/1642528771Cd4c62ac002

🔰تفسیر کوتاه آیات منتخب قرآن 🔺روز #هشتم ماه مبارک رمضان 🔹موضوع: کار نیک حقیقی و نیکوکار واقعی آل‏ عمران آيه ۹۲:  لَنْ تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى‏ تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ شَى‏ءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيم؛ ٌ‏ هرگز به نیكى دست نمى‌یابید، مگر آنكه از آنچه دوست دارید، (در راه خدا) انفاق كنید و بدانید هر چه را انفاق كنید، قطعاً خداوند به آن آگاه است. 🔸کلمه‌ى «بِرّ» به معنای خیر و بركت گسترده گفته مى‌شود. در قرآن، ایمان و عمل صالح و جهاد و نماز و وفاى به عهد، از نمونه‌هاى بِرّ معرفى شده‌اند. در سوره بقره آیه ۱۷۷ نیز آمده است: "نيكى آن نيست كه روى خود به جانب مشرق و مغرب كنيد، بلكه نيكوكار كسى است كه به خدا و روز بازپسين و فرشتگان و كتاب خدا و پيامبران ايمان آورد. و مال خود را، با آنكه دوستش دارد، به خويشاوندان و يتيمان و درماندگان و مسافران و گدايان و دربندماندگان ببخشد. و نماز بگزارد و زكات بدهد. و نيز كسانى هستند كه چون عهدى مى‌بندند بدان وفا مى‌كنند. و آنان كه در بينوايى و بيمارى و به هنگام جنگ صبر مى‌كنند، اينان راستگويان و پرهيزگارانند." 🔸همچنین به همگان توصیه شده‌ كه در انجام «برّ» همدیگر را یارى كنند: «تعاونوا على البرّ»[مائده، آیه ۲] و به مومنان نهیب می زند: " أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنْسَوْنَ انفسکمَ [بقره، آیه۴۴]  آيا مردم را به نيكى فرمان مى‌دهيد و خود را فراموش مى‌كنيد؟" حالا در این آیه نیز مى‌فرماید كه شما هرگز به این مقام نیکوکاری نمى‌رسید، مگر آنكه از آنچه دلپسند شماست وآن را دوست مى‌دارید، انفاق كنید. 🔸 مهمانى بر ابوذر وارد شد، ابوذر گفت: چون من گرفتارى دارم، شما خودتان یكى از شتران مرا نحر و غذا تهیه كنید. آنها شتر لاغرى را انتخاب كردند. ابوذر ناراحت شد و پرسید: چرا شتر فربه و چاق را نیاوردید؟ گفتند: آن را براى نیاز آینده تو گذاشتیم. ابوذر فرمود: روز نیاز من روز قبر من است.[ تفسیر مجمع‌البیان، ذیل آیه فوق] 🔸 عبداللّه‌بن جعفر، غلام سیاهى را دید كه در باغى كارگرى مى‌كند، به وقت غذا سگى وارد باغ شد و در برابر غلام نشست. غلام لقمه‌اى به او داد، باز سگ با نگاه خود تقاضاى غذا كرد، غلام غذاى خود را لقمه لقمه به او داد تا تمام شد. از او پرسید: خودت چه مى‌خورى؟ گفت: من امروز سهمى ندارم. پرسید: چرا این كار را كردى؟ گفت: این سگ از راه دور آمده و گرسنه بود. عبداللّه از فتوّت این غلام تعجّب كرد. آن باغ و غلام را خرید، غلام را آزاد كرد و باغ را به او بخشید.[ تفسیر المنار، ج‌3، ص‌376 به نقل از احیاءالعلوم.] 🔸یگانه راه رسیدن به مقام نیكوكاران، انفاق خالصانه از امور مورد علاقه است، نه فقط ذكر و دعا. «لن تنالوا البرّ...» نحوه زندگی اجتماعی و ارتباط با فقرا نیز برای سعادت فرد مهم و موثر است. 🔸 در مكتب اسلام، هدف از انفاق تنها فقرزدایى نیست، بلكه رشد انفاق كننده نیز مطرح است. دل كندن از محبوب‌هاى خیالى وشكوفاشدن روح سخاوت، از مهم‌ترین آثار انفاق براى انفاق كننده است. «لن تنالوا البرّ» 🔸از دیگر آیات قرآن به دست می آید: بهترین چیز دوست داشتنى براى انسان، جان و عمر و آبرو و در نهایت مال است. پس شهدا كه جان خود را در راه خدا مى‌دهند، به بالاترین مقام بِرّ مى‌رسند و کسانی که از مال می گذرند حداقل مرتبه نیکوکاری را انجام می دهند. «تنفقوا مما تحبّون» 🔸 آنچه را كه خود دوست مى‌دارى انفاق كن، نه آنچه را كه بینوایان دوست مى‌دارند. زیرا ممكن است فقرا به جهت شدّت فقر، به اشیاى ناچیز نیز راضى باشند. به همین دلیل می فرماید «ممّا تحبّون»، نه «ممّایحبّون». 🔸انسانى كه تربیت الهى یافته، اسیر مال و ثروت نیست، بلكه حاكم بر آنهاست. انها مالک ماشین و خانه و زمین و پول هستند نه ماشین و خانه مالک آنها. 🔸 در انفاق، اصل كیفیّت است، نه كمیّت؛ چرا که هدف رشد انسان انفاق کننده است. پس مهم انفاق کردن است حتّى اگر اندك باشد. «و ما تنفقوا من شى‌ء». 🔸در انفاق نه افراط و نه تفریط، تنها بخشى از آنچه را دوست دارى، انفاق كن. «ممّا تحبّون» 🔸محبت دنیا مانند حب نعمت و والدین و فرزند و ...، در نهاد و ذات هر انسانی وجود دارد. مانند حضرت زهرا که پیراهن عروسی اش را دوست می داشت و انفاق کرد. مهم دلبسته نبودن است. 🔸 دوست داشتنی ها نزد افراد متفاوتند و خداست که از نیت ها آگاه است. بیایید بهترین‌ها را انفاق كنیم. «فان اللّه به علیم». #تفسیر ✌️دفتر فرهنگی۵۷: @farhangy57 🔹 https://eitaa.com/joinchat/1642528771Cd4c62ac002

🔰تفسیر کوتاه آیات منتخب قرآن 🔺روز #نهم ماه مبارک رمضان 🔹موضوع: اسلام آخرین و کاملترین دین 📜سوره آل‏ عمران، آيه ۸۵: وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلمِ دِيناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِى الْأَخِرَةِ مِنَ الْخَسِرِينَ‏؛ و هر كس غیر از اسلام به سراغ دینى دیگر برود، پس هرگز از او قبول نمى‌شود و او در قیامت از زیانكاران خواهد بود. 🔸کلمه اسلام در قرآن دو کاربرد دارد: اسلام به معنای تسلیم بودن که خداوند از پیامبران و پیروانشان و همه مردم خواسته است: وَ وَصَّى بِهَا إِبْرَاهِيمُ بَنِيهِ وَيَعْقُوبُ يَا بَنِيَّ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى لَكُمُ الدِّينَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ؛ [بقره، آیه ۱۳۲] ابراهيم به فرزندان خود وصيّت كرد كه در برابر خدا تسليم شوند. و يعقوب به فرزندان خود گفت: اى فرزندان من، خدا براى شما اين دين را برگزيده است، مباد بميريد بى آنكه بدان گردن نهاده باشيد. معنای دیگر اسلام، به معنای دین مخصوصی که توسط حضرت محمد(ص) از سوی خداوند آورده شده است. در این آیه منظور از اسلام، دین خاصی است که اگر از ان تبعیت نکنید و مسلمان نباشید، چیزی از اعمالتان پذیرفته نمی شود. 🔸از جمله‌ى «یَبتَغ»، استفاده مى‌شود كه مراد آیه، كسانى هستند كه دین اسلام به گوش آنها رسیده، ولى آن را رها كرده و به سراغ دیگر مكاتب رفته‌اند. این افراد در قیامت زیانكارند و دین آنها مورد پذیرش نیست. 🔸با توجّه به آیه ۸۱، پذیرش دین اسلام، میثاق خداوند از همه‌ى پیامبران پیشین است ولذا با آمدن پیامبر اسلام، غیر آن مورد قبول نیست. «فلن یقبل منه» 🔸در آیات گذشته، سیمایى از اصول مكتب اسلام ترسیم شد كه خطوط كلّى آن عبارتند از: 1- از تمام انبیاى پیشین پیمان گرفته شده تا به پیامبر بعدى ایمان آورند. 2- تمام هستى تسلیم خداست و نمى‌توان غیر دین الهى را پذیرفت. 3- پیروان اسلام، به تمام انبیا و كتب آسمانى ایمان دارند. و در این آیه با صراحت اعلام مى‌كند: اسلام ناسخ ادیان گذشته است و هركس غیر این دین را بپذیرد، قابل قبول نیست. آرى، بعد از دعوت، استدلال، مباهله و معجزه و اعلام همسویى با عقاید و كتب آسمانى دیگر، باید صریح سخن گفت. 🔸بر اساس دیگر آیات قرآن، اسلام آخرین دین و پیامبرش آخرین پیامبر الهی است: رمَا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِكُمْ وَلَكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ؛[احزاب، آیه ۴۰] محمّد پدر هيچ يك از مردان شما نيست. او رسول خدا و خاتم پيامبران است" و بر همین اساس است که میفرماید غیر از اسلام از کسی قبول نمی شود: «ومَن یبتَغِ غیر الاسلام دیناً فلن یُقبَل منه». 🔸 رها كردن مكتبى جامع، و کامل مایه خسارتى ابدى است. دین اسلام کاملتر و جامع تر از ادیان دیگر الهی است. در واقع تمام نیازهای مادی و معنوی بشر را تدارک دیده است. پس عاقلانه نیست که دین کامل را رها کرده و به دنبال ناقص برویم؛ وگرنه چیزی جز ضرر ندارد: «مَن یبتغ... من الخاسرین» 🔸ضرر انتخاب دینی غیر از اسلام، در دنیا آشکار نمی شود؛ بلکه آخرت، جلوگاه خسارت‌هاى واقعى است. «فى الاخرة من الخاسرین». #تفسیر ✌️دفتر فرهنگی۵۷: @farhangy57 🔹 https://eitaa.com/joinchat/1642528771Cd4c62ac002

🔰تفسیر کوتاه آیات منتخب قرآن 🔺روز #دهم ماه مبارک رمضان 🔹موضوع: امر به معروف و نهی از منکر - ۱ سوره آل‏ عمران، آيه ۱۰۴: وَلْتَكُنْ مِّنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى‏ الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَأُوْلَِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ‏؛ و از میان شما باید گروهى باشند كه (دیگران را) به خیر دعوت نمایند و امربه معروف ونهى از منكر كنند و آنها همان رستگارانند. 🔸امر به معروف ونهى از منكر، به دو صورت انجام مى‌شود: به عنوان وظیفه‌اى عمومى و همگانى كه هركس به مقدار توانایى خود باید به آن اقدام نماید. و دیگر وظیفه‌اى كه یك گروه سازمان یافته و منسجم آن را به عهده دارد و با قدرت، آن را پى‌مى‌گیرد و به نوعی وظیفه حکومت است.  همانطور كه اگر راننده‌اى در خیابان خلاف كند، هم سایر رانندگان با چراغ و بوق به او اعتراض مى‌كنند و هم پلیس راهنمایى براى برخورد قاطع با متخلّف وارد صحنه مى‌شود. 🔸درباره امربه‌معروف ونهى از منكر، روایات بسیارى آمده است. از جمله امیر المومنین ع که در فرمود: "اگر امر به معروف و نهى از منكر ترك شود، كارهاى نیك و خیر تعطیل و اشرار و بَدان مسلّط مى‌شوند."[نهج البلاغه، نامه۴۷] 🔸در جامعه اسلامى، باید گروهى بازرس و ناظر كه مورد تأیید نظام هستند، بر رفتارهاى اجتماعى مردم نظارت داشته باشند. «ولتكن منكم امّة» 🔸اصلاح جامعه و جلوگیرى از فساد، بدون قدرتِ منسجم و مسئول مشخّص امكان ندارد. «منكم امّة» 🔸دعوت‌كننده‌ى به خیر و معروف باید اسلام‌شناس، مردم‌شناس وشیوه‌شناس باشد. لذا بعضى از امّت این وظیفه را به عهده دارند، نه همه آنها. «منكم‌امّة» 🔸دعوت به خیر و امر به معروف و نهى از منكر، باید به صورت دائمى باشد، نه موسمى و موقّتى. چراکه فعل مضارع دلالت بر استمرار دارد: «یدعون، یأمرون، ینهون» 🔸 امر به معروف، بر نهى از منكر مقدّم است. اگر راه معروف‌ها باز شود، زمینه براى منكر كم مى‌گردد. «یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنكر» 🔸كسانى كه براى رشد و اصلاح جامعه دل مى‌سوزانند، رستگاران واقعى هستند وگوشه‌گیرانِ بى‌تفاوت را از این رستگارى سهمى نیست. «اولئك هم‌المفلحون» 🔸فلاح و رستگارى، تنها در نجات و رهایى خود خلاصه نمى‌شود، بلكه نجات و رشد دیگران نیز از شرایط فلاح انسان است. «یأمرون، ینهون، اولئك هم المفلحون» #تفسیر ✌️دفتر فرهنگی۵۷: 🔹ایتا: https://eitaa.com/joinchat/1642528771Cd4c62ac002 🔹واتساپ: https://chat.whatsapp.com/Kjhyz0YmsKX756o2LFCCo9