#تلویزیون 🔹این داستان زیبا رو ببینید😊👌 🔸شما هم هروقت دیدین که اوضاع بی‌ریخت شده، فرار کنید تو بغل خدا... هرجا که ترسیدین، بدونید که راه فرار به سمت خداست! تجربه فرزندآوری بانوی بهشتی http://eitaa.com/joinchat/2238513161C70e8a50686

#استاد_عباسی_ولدی 👧🏻این سؤال خیلی مطرح می شود که فاصله ی سنی بین دو تا بچه چقدر باشد، از نظر تربیتی فاصله ی مناسبی ست⁉️ 🔹یک قاعده ی کلی در باره فاصله ی سنی بین دو فرزند وجود دارد و آن این که از نظر تربیتی باید فاصله سنی دو بچه به اندازه ای باشد که بتوانند همبازی هم بشوند و همدیگر را درک بکنند. کسانی که فاصله ی زیادی بین فرزندان شان می گذارند؛ یک دردسرهای خاصی را باید بپذیرند که شاید خیلی بیشتر از آن دردسرهای ابتدایی باشد که معمولا وقت تولد بچه بعدی ایجاد می شود. 🔹بچه هایی که تفاوت سنی بالائی دارند؛ ۶-۷ سال با هم تفاوت سنی دارند نمی توانند همبازی همدیگر بشوند. به همین دلیل هم در سنین بالاتر این پدر و مادرند که باید جور همبازی بودن بچه ی دوم یا سوم را بکشند. یعنی پدر و‌مادری که ۲ تا ۳ تا بچه دارند با فاصله ی سنی ۶_۷ سال در اصل باید گفت اینها سه تا تک فرزند دارند. 🔹اگر فاصله ی بین فرزند اول و دوم یک جوری باشد که اینها وقت همدیگر را بتوانند خوب پر کنند؛ به شدت تربیت آسان می شود. البته آن اوائل به دنیا آمدن فرزند دوم یا مثلا اوائل به دنیا آمدن فرزند سوم وقت پدر و مادر یک مقدار گرفته می شود؛ اما در غیر آن‌ زمان واقعا در وقت پدر و مادر صرفه جوئی می شود. ⚠️اگر بچه ها نتوانند در محیط خانه همبازی های خوبی برای همدیگر باشند مشکلات زیادی پیش می آید مثلا : 🔻یکی از مشکلات این است که بچه ها به شدت تمایل به #بیرون از خانه پیدا می کنند که همه پدر و مادرها می دانند که تمایل شدید بچه به محیط بیرون ازخانه چقدر مضرست. 🔻یکی دیگر از مضراتش این ست که خیلی گرایش به #تلویزیون پیدا می کنند. 🔻گرایش به #فضای_مجازی پیدا می کنند. 🔻گرایش به #بازیهای_کامپیوتری پیدا می کنند. و همه ی این ها یک مثنوی «هفتاد من» ست مشکلاتی که برای بچه ها ایجاد می کنند. #فرزندآوری #فاصله_سنی_مناسب 📚ایران، جوان بمان 💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚 تجربه فرزندآوری بانوی بهشتی http://eitaa.com/joinchat/2238513161C70e8a50686

#تلویزیون #قانون_پذیر_شدن_کودک با سلام بنده ۳۶ ساله و همسرم ۳۷ ساله اند. دو دختر ۵ ساله و یک ساله دارم. وقتی دختر بزرگم دنیا اومد، از تربیت کودک چیزی نمیدونستم، ولی پیگیر بودم، متاسفانه با راهنمایی های غلط مشاوران و کلاس ها و کتاب های اغلب غربی راه را اشتباه رفتم. در حال حاضر صورتهای تربیت فرزند رو گوش دادم و کتاب های آقای عباسی ولدی هم مطالعه میکنم. اما دیگر دخترم همکاری نمیکند. لطفاً راهنمایی کنید که چجوری برخورد کنم. دخترم خیلی وابسته به گوشی و تلویزیون هست، خودش غذا نمیخورد، کلا بد غذاست، در کارهای منزل علاقه ای نشان نمی‌دهد، و آنها را بازی حساب نمیکند. خیلی پذیرایی را بهم می‌ریزد. و ذره ای در جمع آوری وسایلی که در پذیرایی پخش کرده کمک نمیکند. زیر بار قوانین نمی‌رود. قانون گذاشتم که اگر وسیله ای در پذیرایی بود، و برنداشتی اون وسیله رو ضبط میکنم براش مهم نبود. تقریبا کل اسباب بازی هایش ضبط شد و تلاشی براشون نکرد. قانون گذاشتم که تو آشپزخونه غذا بخوریم تا جلو تلویزیون نباشه، با گریه و داد و بیداد مجبور شدم ببرم پذیرایی و خودم بکنم دهنش و هر قاشق هم چند بار تکرار کنم که دهنت رو باز کن. قانون گذاشتم که فقط شبکه پویا رو ببین و نهال نه، با نق و گریه و ناله و یواشکی باز نهال هم میبینه. قانون گذاشتم که فقط نیم ساعت گوشی. میاد یواشکی گوشی رو پشتش قایم می‌کنه و می‌ره بازی. مگه من چند ساعت در روز میتونم باهش بازی کنم و به کارهام هم برسم. بهش گفتم بیا کف بازی و فقط یه بار اومد برا ظرف شستن. خیلی بداخلاقه. مدام نق میزنه. غذا آماده نباشه میگه غذا می‌خوام. میبرم براش نمیخوره. فکر میکنم مشکل من از زیاد تلویزیون دیدنش باشه. پارسال یکباره تلویزیون و گوشی رو تحریم کردم. خیلی عصبی شده بود و ساعت ها گریه میکرد. الان با توجه به عدم همکاریش در اجرای قوانین و کمبود وقت من که نمیتونم مدام سرگرمش کنم تا قوانینم اجرا بشه، تنها راه حذف کامل شبکه پویا یا کلا حذف تلویزیون هست. که البته باید دروغ بگم که مثلا شبکه پویا رو مسیولین حذف کردن یا اینکه برق تلویزیون قطع شده. که اون موقع میاد و میخواد من بازی کنم باهش، و کارهام رو انجام ندم. که این باز خودش معضله 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #عسگرپور سلام و رحمت نکته‌ی بسیار مهم این است که اول چیزی که در ارتباط با کودک مطرح می‌شود نوع ارتباطی است که شما با کودک برقرار میکنید آنچه از متن شما برآورد میشود شما نتوانستید رابطه ی خوبی شکل بدهیدو از همه مهم تر شما فقط قوانین را وضع کرده اید و در اجرا بخاطر گریه و ...و عدم ارائه ی جایگزین مناسب ،از قانون کوتاه آمده اید و هیچ چیز بیشتر از شکستن قانون بدلیل گریه کودک و...نمیتواند تربیت او را تحت الشعاع قرار بدهد دقت داشته باشیدنوع شخصیت و رفتار پدرومادر باید مقتدر باشد یعنی در عین مهربانی در مواقع لازم جدیت خود را دارد و حرفی که زده را حتما اجرا میکند لذا نباید در این بین قوانین و صحبت هایی که نمیتواند آنها را اجرا کند بزند از طرفی اگر سخت گیری زیاد باشد ورابطه شکل نگرفته باشد ،کودک به لج بازی می‌رسد و دیگر برایش عادی میشود دقیقا مثل مسئله ی وسایل بازی اش که چون قانون و عقوبت آن متناسب نبوده و از طرفی شما رابطه ی عاطفی محبت آمیز شکل نداده بودید نتوانستید آن بعنوان یک اهرم برای حل مشکل استفاده کنید اول از هر چیز تلاش کنید رابطه ی خود را با کودک ترمیم کنید و جبران مافات کنید این کار فقط و فقط از طریق محبت و انتقال آن به کودک صورت میگیرد روزانه حتما باید یک ساعت با او بازی بکنید آن هم بازی با قوانین زیر: هیجانی باشد مورد علاقه کودک باشد قانون داشته باشد و هردو در آن برنده شوید خود شما احساس خوبی داشته باشید و از بازی با کودکتان لذت ببرید راهکار مهم بعدی این است که در طول روز حتما محبت فیزیکی داشته باشید و به این فکر کنید که کودک من فقط ۵سال دارد لذا اگر این محبت را از من در این سن دریافت نکند،روزی آن را از دیگران گدایی میکند رفتارتان را ثابت کنید یعنی رفتار مقتدرانه را انتخاب کنید و قوانین متناسب باسن کودک را داشته باشید و بر روی همان قوانین تحت هر شرایطی بمانید اما دقت کنید قوانین فراتر از توان خودتان و کودک نباشد قانون نباید شکسته شود و در اجرای قانون نباید عصبانی شوید یا برخورد نامناسب داشته باشید بلکه رفتار مقتدرانه این است که با حفظ آرامش قانون را بارها تکرار کنید و اجازه ندهید گریه ی کودک مانع شود اینکه بخواهید کودک ،کارهای خانه رابازی محسوب کند باید شما هم تلاش کنید که بازی جلوه بدهید مثلا خودتان هیجان و نشاط داشته باشید و وقتی مسابقه میدهید این هیجان را در شما هم ببینند یا اینکه خودتان بعد از مثلا بازی کف بازی انرژی داشته باشید و به کودک بگویید بزن قدش مابرنده شدیم یا... و اینکه نباید در حین کارها سخت گیری زیاد 👇👇👇👇

#استاد_عباسی_ولدی 🔹 فاصله ی سنی بین دو تا بچه چقدر باشد، از نظر تربیتی فاصله ی مناسبی ست؟! یک قاعده ی کلی در باره فاصله ی سنی بین دو فرزند وجود دارد و آن این که از نظر تربیتی باید فاصله سنی دو بچه به اندازه ای باشد که بتوانند همبازی هم بشوند و همدیگر را درک بکنند. کسانی که فاصله ی زیادی بین فرزندان شان می گذارند؛ یک دردسرهای خاصی را باید بپذیرند که شاید خیلی بیشتر از آن دردسرهای ابتدایی باشد که معمولا وقت تولد بچه بعدی ایجاد می شود. بچه هایی که تفاوت سنی بالائی دارند؛ ۶-۷ سال با هم تفاوت سنی دارند نمی توانند همبازی همدیگر بشوند. به همین دلیل هم در سنین بالاتر این پدر و مادرند که باید جور همبازی بودن بچه ی دوم یا سوم را بکشند. یعنی پدر و‌مادری که ۲ تا ۳ تا بچه دارند با فاصله ی سنی ۶_۷ سال در اصل باید گفت اینها سه تا تک فرزند دارند. اگر فاصله ی بین فرزند اول و دوم یک جوری باشد که اینها وقت همدیگر را بتوانند خوب پر کنند؛ به شدت تربیت آسان می شود. البته آن اوائل به دنیا آمدن فرزند دوم یا مثلا اوائل به دنیا آمدن فرزند سوم وقت پدر و مادر یک مقدار گرفته می شود؛ اما در غیر آن‌ زمان واقعا در وقت پدر و مادر صرفه جوئی می شود. ⚠️اگر بچه ها نتوانند در محیط خانه همبازی های خوبی برای همدیگر باشند مشکلات زیادی پیش می آید مثلا : 🔻یکی از مشکلات این است که بچه ها به شدت تمایل به #بیرون از خانه پیدا می کنند که همه پدر و مادرها می دانند که تمایل شدید بچه به محیط بیرون ازخانه چقدر مضرست. 🔻یکی دیگر از مضراتش این ست که خیلی گرایش به #تلویزیون پیدا می کنند. 🔻گرایش به #فضای_مجازی پیدا می کنند. 🔻گرایش به #بازیهای_کامپیوتری پیدا می کنند. و همه ی این ها یک مثنوی «هفتاد من» ست مشکلاتی که برای بچه ها ایجاد می کنند. #فرزندآوری #فاصله_سنی_مناسب 📚ایران، جوان بمان کانال«دوتا کافی نیست» @dotakafinist1