📣 #اعلام_برنامه
⚫️ #شبهای دهه اول ماه #محرم_۱۴۰۲
🏴 مجلس عزاداری حضرت سیدالشهداء (ع)
🗓 از سهشنبه ۲۷ تیر بمدت ۱۰ شب
🕗 از ساعت ۲۰ تا ۲۲:۳۰
🔹زیارت عاشورا: حاج حسین ارضی
🔹سخنرانی و مقتل خوانی: استاد علوی تهرانی
🔹مداحی: حاج حیدر خمسه
سیدمحمدرضا نوشهور
📌خیابان کارگرشمالی، بالاتر از ایستگاه مترو کارگر
مسجد حضرت امیر (ع)
🆔 @Fares_ir
⬛️◻️◼️◽️◾️▫️▪️▪️▪️▪️▪️
◻️
◼️
#یڪ_آیہ_یڪ_حدیث
#آیات_حسینی
بسم الله الرحمن الرحیم
✨و وصَّيْنَا الاِنسَانَ بِوالدَيْهِ اِحْسَانًا حَمَلتْهُ أُمُّهُ كُرْهًا و وضَعَتْهُ كُرْهًا و حَمْلهُ و فِصَالهُ ثَلاثُونَ شَهْرًا حَتَّي اِذَا بَلغَ أَشُدَّهُ و بَلغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَال رَبِّ أَوزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ التِي أَنْعَمْتَ عَليَّ و عَلي والدَيَّ و أَنْ أَعْمَل صَالحًا تَرْضَاهُ و أَصْلحْ لي فِي ذُرِّيَّتِي اِنِّي تُبْتُ اِليْكَ و اِنِّي مِنَ المُسْلمِينَ»
✨و انسان را (نسبت) به پدر و مادرش به احسان سفارش كرديم. مادرش با تحمل رنج به او باردار شد و با تحمل رنج او را به دنيا آورد و باربرداشتن و از شيرگرفتن او سي ماه است. تا آن گاه كه به رشد كامل خود برسد و به چهل سال برسد، ميگويد: پروردگارا! بر دلم بيفكن تا نعمتي را كه به من و به پدر و مادرم ارزاني داشته اي سپاس گويم و كار شايسته اي انجام دهم كه آن را خوش داري و فرزندانم را برايم شايسته گردان. در حقيقت من به درگاه تو توبه آوردم و من از فرمان پذيرانم.
📗سوره مبارکه احقاف آیه ۱۵
✳️ امام صادق (عليه السلام) فرمودند؛
«زماني كه حضرت فاطمه (سلام الله عليه)، امام حسين (عليه السلام) را در شكم داشت، جبرئيل نزد رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) آمد و گفت: فاطمه (سلام الله علیها) پسري به دنيا خواهد آورد كه امتت، پس از وفات تو، او را خواهند كشت.
زماني كه حضرت فاطمه (سلام الله عليها)، امام حسين (عليه السلام) را در شكم داشت، حمل او را خوش نداشت و در هنگام به دنيا آوردن آن حضرت نيز از آن كراهت داشت.
در دنيا هرگز ديده نشده است كه مادري، فرزندي را به دنيا بياورد كه حمل آن را خوش نداشته باشد.
ولي زماني كه حضرت فاطمه (عليها السلام) دريافت كه امام حسين (عليه السلام) كشته خواهد شد از حمل او كراهت داشت و آيه مذکور درباره او نازل شده است.»
📗 البرهان ج ٨ ص ٣۱۶
◼️
◻️
⬛️◻️◼️◽️◾️▫️▪️▪️▪️▪️▪️
🚩
@fatematobezatomenni
📿🥀🍂
🥀
❇️ توصیههای مرحوم استاد فاطمینیا برای ماه محرم
1️⃣ خالصانه در مجالس عزاداری شرکت کنید. طوری باشید که غیر از امام حسین (علیه السلام) چیزی نبینید.
2️⃣ با پاکی ظاهر و باطن به این مجالس مشرف شوید؛ همانطور که با وضوء و طهارت در این جلسات شرکت میکنیم، به وسیله استغفار، طهارت باطنی هم کسب کنیم.
3️⃣ قبل از ورود به مراسم عزای ابی عبدالله علیه السلام بگوییم:
خدایا اگر در وجود من مانعی از کسب فیض ابی عبدالله علیه السلام هست، آن را برطرف بفرما.
4️⃣ دهه محرم، دهه تحول است، جناب حرّ یک شخص است، اما حرّ شدن یک جریان میباشد. در این دهه باید متحول شویم.
#محرم
#امام_حسین علیهالسلام
🥀
📿🥀🍂
4_5888467726946537897.mp3
21.15M
🔊 #فایل_صوتی
📚 #سخنرانی
📖موضوع : #امامت_روح_دین / جلسه ۱
✅ مجلس شب اول | #محرم_۱۴۰۲
🎤 استاد علوى تهرانى
📌 مسجد حضرت امیر (ع)
@Fares_ir
💠 امامت؛ روح دین
در سال گذشته آنچه که محور اصلی بحث من بود؛ این بود که نجات بشر و جامعه، قرار گرفتن در مسیری است که ما را به کمال دنیوی و سعادت اخروی برساند. این مسیر جز تبعیت از رسول خدا چیز دیگری نیست. تبعیت از رسول خدا حاصل نمیشود مگر برای اهل ایمان. چون ایمان حقیقتی جز تسلیم محض نیست؛ باید تسلیم باشید.
آنگاه این سوال پیش میآید که تسلیم در مقابل چه حقیقتی؟ آن حقیقتی را که ثابت کردیم، حقیقت دین است. نکتهای که وجود دارد این است که چه چیزی را از خدا بخواهیم؟ خدا در سورهی مبارکهی حمد میفرماید: «اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ» هدایت به صراط مستقیم را از من بخواهید.
معنای صراط مستقیم چیست؟ «دِينًا قِيَمًا» دین استوار. دین ثابت که آمد، دیگر غیر از این چیز دیگری نخواهد بود. در سال گذشته این نکته را گفتیم که امیرالمؤمنین علی علیه السلام در نامهای به جناب مالک اشتر مرقوم فرمودند: «حقیقتا این دین در دست اشرار گرفتار شده است». گرفتار را باید نجات داد.
چه کسی دین را نجات داد؟ حضرت أباعبداللّه الحسین.
بزرگداشت سیدالشهداء ع از باب اینکه دین خدا را نجات داد، واجب است.
بحثی را که امسال انشاءاللّه بیان خواهم کرد این است که این دینی را که سیدالشهداء نجات داد چه حقیقتی است؟ یعنی امام حسین فدای چه حقیقتی شد؟ با حفظ احترام برای شاعر این ابیات، آیا این مصرع از شعر آئینی حرف درستی است؟ «حسین سرباز ره دین بود»
این حرف درستی است؟ بستگی دارد دین را چگونه تفسیر کنیم.
دین برنامهی جامع از ناحیه خدا به دست رسول اکرم است که ناظر به تمام شئون انسان؛ شامل بینش، تفکر، گرایش، تمایلات و کنش و رفتارهای او و ناظر به تمام شئون انسان برای رساندن انسان به کمال دنیوی و سعادت اخروی است. بنابراین ما به کسی متدین میگوییم که هر سه قسمش تابع برنامه باشد؛ بینش/ گرایش/ کنش؛
ولی ما مسلمانها غالبا از نظر بینش ماتریالیستی هستیم. ولی از نظر رفتار به اصطلاح خودمان خیلی مسلمانهای نابی هستیم.
واقعیت اینست که یک انسانهای نصف و نیمهای هستیم؛ هیچوقت هم نمی خواهیم تلاش کنیم از آن نصف و نیمه بودن خارج شویم. افتخار میکنیم به این نصف و نیمه کاره بودن!! پس این دینی که میگوییم امام حسین نجات داد چیست؟ آیا امام حسین نماز و روزه را نجات داد؟ یعنی امام فدای نماز و روزه شد که این حرف بسیار غلطی است؛ چون امامت اصل است و نماز و روزه فروع هستند.
باید بحث کنیم که امام حسین چه چیزی را نجات داد؟ چه حقیقتی را از دست اشرار نجات داد؟ چرا امام حسین اینکار را کردند؟ وقتی بفهمید حقیقت دین چیست و آن اشرار که دین را گرفتار کرده بودند، را بشناسید؛ آنگاه میفهمید چرا امام حسین اینکار را کردند.
جریان سیدالشهداء قطعا جریان تاریخی نیست. هیچکس نمیتواند در قضیهی امام حسین تحلیل تاریخی ارائه بکند؛ مرادم از تحلیل تاریخی، تحلیل دنیوی است. اگر جنگ است و اصحاب را جمع میکند، چرا شب عاشورا به اصحاب می گوید بروید؟! به این دلیل است که مسألهی کربلا اصلا این حرفها نیست. یعنی حقیقت را پنهان کردند؛ حالا ما آن حقیقت را میگوییم.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
استاد سیدمحمدباقر علوی تهرانی
جلسه اول | شب اول محرم ۱۴۰۲
مسجد حضرت امیر علیه السلام
@Fares_ir
📢 مراقبۀ خاص محرّم، مراقبۀ اجابت دعوت سیّدالشُّهداست.
◼️ استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری:
«ما یک مراقبات عمومی داریم، یک مراقبات خاص داریم، مثلاً ماه رمضان، ماه محرّم، دهه ذیحجّه، هر کدام مراقبۀ خاص دارد. شب جمعه و سَحَر جمعه هم مراقبات مخصوص به خود دارد.
مراقبۀ محرّم، مراقبۀ اجابت دعوت سیّدالشُّهداست. ما باید مراقبه کنیم ببینیم چهقدر اجابت کردیم و به همراهیِ آن حضرت رسیدیم یا نه؟ در زیارت رجبیّه آمده «لَبَّيْكَ دَاعِيَ اللَّهِ إِنْ كَانَ لَمْ يُجِبْكَ بَدَنِي عِنْدَ اسْتِغَاثَتِكَ وَ لِسَانِي عِنْدَ اسْتِنْصَارِكَ فَقَدْ أَجَابَكَ قَلْبِي وَ سَمْعِي وَ بَصَرِي». آیا واقعاً قلب ما اجابت کرده یا خیر؟ آیا گوش ما دعوت حضرت حق را شنیده و به سمع رسیدیم؟ بَصَر ما عاشورا را دیده و به شهود عاشورا و به رؤیت آن دعوت رسیدیم؟ آیا حقیقت آن دعوت و آن ندایی که در عالَم هست را شنیدیم؟ این ندا تعطیل نشده. ندای حضرت هنوز هم در عالَم جاری است و خواهد بود؛ آیا به آن جذبهها رسیدیم یا نه؟ و آیا این اجابتها ما را به عاشورا رسانده است یا خیر؟
#تربیت_ولایی
ادامه شرح مختصر دعای صباح : 👇
وایقظنی الی ما منحنی به من مننه واحسانه .
«ایقاض » ، بیدار کردن است و متنبه ساختن و «منح » ، عطیه [دادن] و «منن » ، جمع منت است و «من » انعام و احسان و نیکویی کردن است ; یعنی: ای آن کسی که متنبه و بیدار ساخت مرا از انعامات و نیکویی کردن خود!
وکف اکف السوء عنی بیده وسلطانه .
«کف » ، باز داشتن و «اکف » ، دست ها و «سوء» ، بدی کردن ; یعنی: ای آن کسی که بازداشتی دست های کس بد را از من ، به دست قدرت خود و غلبه خود - جل قدره وعظم سلطانه - !
صل اللهم علی الدلیل الیک فی اللیل الالیل .
«صلواة » ، از خدا رحمت است و رحمت ، عبارت از افاضه اوست خیر و کمال را و «دلیل » راهنمای است و «لیل الیل » ، شب بسیار تاریک ; یعنی: افاضه کن - خدایا - خیر افضال و کمال را بر کسی که راهنماست به سوی شناخت ذات مقدس و صفات تو در شب تاریک! و کفر را به شب تاریک تشبیه کرده . چنانچه در شب دیجور بی مهتدا به راه نتوان رفت ، در عدم معرفت ذات حق - سبحانه و تعالی - و احکام شرعیه نیز راه به مقصد نجات و منزل فلاح (25) را نتوان برد .
والماسک من اسبابک بحبل الشرف الاطول [وماسک من اسباب جنابک بحبل الشرف الاطول (26) ] .
«ماسک » ، تمسک جوینده است و تمسک ; به معنی اعتصام واعتصام ، چنگ در زدن است ، به چیزی و «حبل » ، ریسمان و «اطول » مبالغه طول است ; یعنی: رحمت کن - خدایا - بر کسی که چنگ در زده است به اسباب رحمت تو ، بحبل الشرف الاطول ، یعنی قرآن مجید که حبل المتین است ، وطول وشرف او ظاهر است و باقی است از حین نزول تا نفخ صور ، به خلاف کتب سماوی دیگر چون تورات و انجیل و زبور و غیرها .
در حدیث آمده که: القرآن حبل الله المتین لا ینقض عجائبه ، ولا یخلق عن کثرة الرد ; من قال به صدق ، و [من] عمل به رشد ، ومن اعتصم به هدی الی صراط مستقیم . (27)
و در اکثر نسخ ، این فقرات بر واو عطف مسطور است:
والناصع (28) الحسب فی ذروة الکاهل الاعبل .
«ناصع » ، پاکیزه و خالص است از هر مکر و «حسب » ، فضایلی را گویند که از آبای خود شمارند و «ذروه » هر شی ء بلندی آن شی ء بود و «کاهل » میان دو شانه و «اعبل » ، بزرگ بدن است ; یعنی: خدایا ! رحمت کن بر کسی که خالص و پاک است فضایل آبای او در مرتبه که بسی رفیع است! تشبیه نموده رفعت مرتبه را به ذروه کاهل اعبل: که بلندی میان دو شانه شخص بزرگ تن است ، از قبیل تشبیه معقول است به محسوس .
والثابت القدم علی زحالیفها فی الزمن الاول .
«ثبات » ، ایستادن و استوار کردن است ، و «زحالف » ، یعنی مزالق و مزالق ، محل های لغزیدن است و «زمن » ، جمع زمان است ; یعنی: خدایا! رحمت کن بر کسی که استوار قدم است عقل کامل او در زمان های اول یا از ازل .
وعلی آله الطیبین الاخیار المصطفین الابرار .
مراد اهل بیت است - صلوات الله علیهم کما شاء - بقوله تعالی: «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس » (29) الی آخر الآیه . تاویل آن جهت عموم و شمول بر اصحاب ، چنانچه بعضی کرده اند ، نهایت تکلیف است ، و «اخیار» ، جمع خیر است و «مصطفی » ، برگزیده . «ابرار» ، جمع بر ، و بر ، صاحب بزرگی ، یعنی: خدایا! رحمت کن بر اهل بیت او که برگزیده و ارباب خیر و بزرگی اند!
وافتح اللهم لنا مصاریع الصباح بمفاتیح الرحمة والفلاح .
«فتح » ، گشادن است و مصاریع ، جمع مصراع و «مفاتیح » ، جمع مفتاح است و مفتاح ، کلید و «فلاح » نجات است و فیروزی و بقای عمر ; یعنی: بگشای - خدایا - از برای ما درهای صباح را به کلیدهای رحمت و فیروزی و بقای عمر و رستگاری! (30)
والبسنی اللهم من افضل خلع الهدایة والصلاح .
«الباس » ، پوشانیدن است و خلع ، جمع خلعت است ; یعنی: بپوشان - خدایا - مرا از فاضل ترین و بهترین خلعتی از خلعت های هدایت و نیکوکاری! این جا کلام بنا بر تشبیه است و الباس ، ترشیح التشبیه .
واغرس اللهم بعظمتک فی شرب جنانی ینابیع الخشوع .
«غرس » ، درخت نشاندن است و «شرب » ، به کسر شین ، خط بردن از آب و «جنان » ، دل است و «ینابیع » ، جمع ینبوع است ; درخت (31) است مخصوص و قیل: شجرة یتخذ منه القنی ، و «خشوع » ، فروتنی ; یعنی: بنشان - خدایا - از سبب بزرگی و عظمتی که تو راست ، در زمین آن جوی و دل من درخت های فروتنی را! ، و در بعضی نسخه «ینابیع » واقع شده که جمع ینبوع باشد و «ینبوع » ، چشمه و بر این تقدیر ، مراد از غرس ، استحکامی است که لازم درخت نشاندن است و در بعضی نسخه «واغرز اللهم » واقع شده و «غرز ،» (32) فرو بردن است و بر این تقدیر نیز معنی عبارت نسخه اصل ، ظاهرتر است و اضافه شرب به جنان بیان است و در فروتنی ، استعاره مصرحه است . غرس ترشیح الاستعاره ، و نیز احتمال دارد که بنای کلام بر تشبیه باشد .
واجر اللهم لهیبتک من آماقی زفرات الدموع .
و «اجراء» ، روان کردن است و «هیبت » ، ترسناکی و «آماق » ، جمع موق که عبارت از گوشه چشم مایل به طرف بینی است . و «زرفات » ، جمع زرف است و زرف ، س
یل (33) و «دموع » جمع دمع ودمع ، اشک چشم ، و در بعضی نسخ «ظفرات الدموع » واقع است و «ظفرات » ، جمع ظفره است وظفره ، عبارت است از: نفس دردناک کشیدن (34) ، و بر این تقدیر ، اجراء ظاهر نیست و محتاج به تکلف است ; یعنی: روان کن - خدایا - از سبب مخافت و ترسناکی که مراست از تو [از] گوشه های چشم من قطرات اشک را !
وادب اللهم نزق الخرق منی بازمة القنوع .
تادیب: به اصلاح آوردن است و «نزق » به سکون زاء ، خفت مزاج و سبک باری و «خرق » بضم فاء و سکون راء ، بدخویی است و «ازمه » جمع زمام است و زمام ، مهار شتر است و «قنوع » ، قناع است ; یعنی: به صلاح آور - خدایا - سبک باری و بدخویی که مراست ، به مهار قناعت! تشبیه قناعت به زمام شتر تشبیه بالکنایه است و زمام ، رشح التشبیه .
الهی ، ان لم تبتدئنی الرحمة منک بحسن التوفیق .
یعنی: اگر سبقت آن رحمت از تو به توفیق نیکوکاری [نبود] . مراد آن است که در هر کاری از کارها ، اگر حسن توفیق تو پیشی نمی گرفت .
فمن السالک بی الیک فی واضح الطریق ؟
«ادامه دارد .....
🔳◾️▪️◾️🔳◾️▪️
◾️
▪️
#یڪ_آیہ_یڪ_حدیث
#مقتل_الحسین_فی_الآیات
#آیات_حسینی
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ اِسْمَاعِيلَ اِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا
📗 سوره مبارکه مریم آیه ۵۴
و در اين كتاب از اسماعيل ياد كن. زيرا كه او درست وعده و فرستاده ي پيامبر بود.
▪️امام جعفر صادق (عليه السّلام) فرمود: اسماعيلي كه خداوند در كتابش اين چنين از او ياد كرده: «وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ اِسْمَاعِيلَ اِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَّبِيًّا» اسماعيل بن ابراهيم نبوده، بلكه يكي از پيامبران است كه خداوند عز و جَلَّ او را به سوي قومش مبعوث نموده و آنها او را گرفتند و پوست سر و صورتش را كندند و فرشته اي نزد او آمد و گفت: همانا خداي متعال مرا نزد تو فرستاده است.
👈حال هر چه مي خواهي امر كن، او گفت: من تأسي مي كنم به آنچه با حسين (عليه السّلام) مي كنند.
📗علل الشرائع، ج ۱، ص ٩٨، باب ۶٧، ح ٢
🔳
◾️
▪️🔳◾️▪️🔳◾️▪️
🍁🍁🍁
💚امام موسی صدر در شرح فرازهایی از "زیارت وارث" چقدر زیبا گفته است :
🍁ما هرگز در گریه متوقف نمی شویم. گریه ما برای نو کردن اندوه ها و کینه ها و میل به انتقام و خشم بر باطل است. این ها انگیزه ما برای گریه است.
🍁چرا از به خاک افکنده شدن امام حسین یاد می کنیم و آن را در مقاتل می خوانیم؟ ناله ها و شیون های دلخراش! ماجرا را صحنه به صحنه می خوانیم تا واقعیت را پیش رو آوریم، و خطر ستم پیشگان و سنگدلی شان را دریابیم، و همچنین ابعاد فداکاری و تأثیر آن را بفهمیم.
🍁پس، ما تنها به شیون بسنده نمی کنیم، و حسین عبیه السلام را تنها شهید اشک ها نمی دانیم، و برآنیم که تکلیف ما فقط با عزاداری به انجام نمی رسد.
🍁اگر در تاریخ نبرد میان حق و باطل، واقعه کربلا را از مقطع زمانی خودش خارج سازیم و آن را با گذشته پیوند دهیم، به طور طبیعی حادثه با آینده هم پیوند می خورد. چنان که می گوییم حسین علیه السلام وارث آدم و نوح و موسی و عیسی علیهم السلام است، و امام صادق و باقر و رضا علیهم السلام میراث دار او هستند، و هر کسی که با باطل می ستیزد و همه توان و حیات خود را در راه دفاع از حق تقدیم می کند، میراث دار اوست.
🍁🍁🍁🍁🍁
🔻
@fatematobezatomenni