eitaa logo
فاطمه عارف‌نژاد
521 دنبال‌کننده
89 عکس
4 ویدیو
2 فایل
📗 مجموعه‌شعر شبانماه | انتشارات شهرستان ادب اگر صحبتی بود: @arefnejad
مشاهده در ایتا
دانلود
مهربان‌ماه من! خداحافظ! اشک من! آه من! خداحافظ ای تو اندوه تا ابد شیرین غم دلخواه من خداحافظ باز بغض یتیمی‌ام گل کرد... پرورش‌گاه من! خداحافظ باید اینجا جدا شویم از هم یار هم‌راه من! خداحافظ نرسید آخرش به دامن تو دست کوتاه من... خداحافظ من ستاره ستاره دلتنگم ماه من! ماه من! خداحافظ @fatemeh_arefnejad
مبارک است که از چنگ شب رها شده‌ای طلوع کرده و با صبح آشنا شده‌ای برای خالیِ دیوار ناامیدی‌ها شبیه پنجره رو به بهار وا شده‌‌ای آهای سرو بلندم! من از تو ممنونم که سر‌پناه حیای بنفشه‌ها شده‌ای فرشته آمده از آسمان به بدرقه‌ات سفر بخیر! بگو راهی کجا شده‌ای؟ به لحن خون و جنون گرم گفتگو با تیغ هزار حنجره جوشیده‌ای، صدا شده‌ای چطور شد که گذارت به قتلگاه افتاد؟ چگونه شد که سر کوچه کربلا شده‌ای؟ «شهید» راز بزرگی‌ست در دل تقدیر تو از قضا وسط شهر برملا شده‌ای @fatemeh_arefnejad
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
‌«گفتند شعر پارسی و زنده شد زبان» 🎙به زودی، فصل اول پادکست شعر پارسی 🎧در هر اپیزود از این پادکست، سراغ شاعران مطرح تاریخ شعر پارسی، از شاعران کلاسیک تا شاعران معاصر می‌رویم که زندگی و یکی از مشهورترین اشعار هر یک را بررسی کنیم. تقدیم به تمامی دوست‌داران شعر و ادب پارسی🌹 مدیر پروژه: محمدرضا معلمی شعرخوانی: زینب بیات مدیر هنری: مهدی یدالله نژاد ویرایش و تنظیم: سیدمهدی احمدی، مهدی صادقی، یاسین بستانچی 💠 پادکست شعر پارسی را دنبال کنید: https://eitaa.com/joinchat/274137479Cabc06a38e6
بسم الله الرحمن الرحیم اولین من با ۴۰ غزل بالأخره امروز از راه رسید؛ بعد از ماجراها و پیچ‌و‌خم‌های بسیار. و من به‌خاطرش باید ممنون باشم از مجموعهٔ شهرستان ادب، تمام دوستان عزیز و اساتید بزرگوارم، به خصوص جناب آقای دکتر که در طول این مسیر از همراهی‌ها، نقدها و راهنمایی‌هاشون بسیار استفاده کردم. حالا می‌تونید _اگه دوست داشتید_ رو در روزهای پایانی نمایشگاه کتاب تهران، از انتشارات (راهروی ۱۳ غرفهٔ ۱۸) تهیه کنید. @fatemeh_arefnejad
مژدهٔ روشنای فردا بود در نگاهش ستاره پیدا بود مثل یک سیب روی شاخهٔ دور خنده‌هایش بلندبالا بود سبزهٔ گل‌گلی پیرهنش خانهٔ امن شاپرک‌ها بود دخترک صبح، صبح آدینه دخترک شب، شبی که یلدا بود دخترک نام کوچکش ساحل دخترک آرزوی دریا بود موج می‌زد غرور در چشمش سر درسی که آب بابا بود قاب عکسش همیشه با پدرش در سفرهای دور دنیا بود «قهرمان کیست؟» او نوشت: پدر! دخترک سخت گرم انشا بود اشک‌هایش چکید بر دفتر خط دلتنگی‌اش چه خوانا بود… @fatemeh_arefnejad
یا فتحُ نحن مکةُ تنتظر الرسولا ای فتح! ما مکه‌ایم که منتظر پیامبر است
ازل؟ ابد؟ تو بگو بی‌زمانی او بود زمین و هرچه در آن، آسمانی او بود چقدر ابر که بارانی محبت او چقدر کوه که آتشفشانی او بود بهار حادثه‌ای سبز کنج ایوانش بهشت جلوه‌ای از باغبانی او بود سفر سفر همهٔ جاده‌ها پر از شوقش افق افق همه‌سو بی‌کرانی او بود و هرچه دشت، گمانم جنون او را داشت و هرچه رود، گمانم روانی او بود و حرف می‌زد و مضمون تازه می‌آورد و آرزوی غزل، هم‌زبانی او بود شهود و کشف من و راز سیب لبخندش شروع جاذبهٔ مهربانی او بود به هرکجا که قدم می‌گذاشت احساسم درون دایرهٔ حکمرانی او بود و عاشقش شدم و بعد از آن؟ نمی‌دانم... تمام همّ‌ و غمم شادمانی او بود 📙️ مجموعه غزل شبانماه را می‌توانید از سایت ادب‌‌بوک تهیه کنید. @fatemeh_arefnejad
چهارمین نشست 《کتاب شهر》 معرفی، تحلیل و جشن امضای مجموعه غزل با حضور: دکتر حسین محمدی مبارز سیدمحمدجواد شرافت فاطمه عارف‌نژاد شنبه، ۲۷ خردادماه، ساعت ۱۶ خیابان شهدا، کوچه ۳۰، خانه موزه شهیدان زین الدین ‏ @adabqom @fatemeh_arefnejad
نشست تخصصی کتاب شهر هم‌اکنون خانه موزه شهیدان زین الدین
هو اللطیف 🔸فروش ویژه مجموعه غزل می‌تونید کتاب رو با تخفیف از سایت ادب‌بوک به نشانی زیر تهیه کنید 🌱 https://adabbook.com/%d8%b4%d8%a8%d8%a7%d9%86%d9%85%d8%a7%d9%87 @fatemeh_arefnejad
پر از طراوت و لبخند و خوش‌خیالی بود چه روزهای لطیفی… چقدر عالی بود… تمام‌قد همهٔ فصل نوجوانی من شبیه خندهٔ پاییز پرتقالی بود اگرچه باغ پدر تشنه ماند گهگاهی اگرچه در ده ما حرف خشکسالی بود دو شاهزاده، دو آهو، دو بوته گل، دو ترنج… هزار قصهٔ نو روی دار قالی بود تو بودی و من و شب‌های برفی و کرسی… فقط چه حیف که جای بهار خالی بود چه روزها که لب چشمه شعر می‌خواندیم و روی شانه‌ی‌مان کوزه‌ای سفالی بود و لِی‌لِی از دل صحرا عبور می‌کردیم به پشتگرمی کوهی که آن حوالی بود تو از فضای خیالم بزرگ‌تر بودی همیشه لحن نگاهم به تو سوالی بود ای آسمان من! افسوس دیر فهمیدم که سرنوشتم از اول شکسته‌بالی بود @fatemeh_arefnejad
چه دنیای بدی! انگار کفران پیش رو باشد و بی‌پرواترین دوران عصیان پیش رو باشد کران تا بی‌کران هر سمت‌وسویی آسمان ابری‌ست گمانم قدر یک تاریخ، باران پیش رو باشد هوا بوی جدایی می‌دهد در موسم دیدار زبانم لال، شاید روز هجران پیش رو باشد و شاید وعدهٔ ذبحی که حرفش بود در قرآن… و شاید موعد رفتن به میدان پیش رو باشد و شاید لابلای خون و خاکستر سر نیزه رها در باد گیسویی پریشان پیش رو باشد مشخص بود از غم‌خطبه‌اش در سرزمین وحی که باید خطبهٔ شمشیر بران پیش رو باشد کسی که نام او ناجی نوح و کشتی‌اش بوده مگر بیمی از این دارد که طوفان پیش رو باشد؟ کسی که عهد ابراهیم را بر دوش خود دارد دلش می‌خواهد آخر عید قربان پیش رو باشد به کعبه پشت کرده، می‌رود _جان‌ها به دنبالش_ چه باکی هست اگر لبخند جانان پیش رو باشد؟ @fatemeh_arefnejad
السلام علیک ایها النبأ العظیم* خبر دهید که یاران رفته برگردند پیادگان و سواران رفته برگردند خبر رسید به نقل از سبو، به نقل از خُم شراب ناب رسیده به‌هوش ای مردم! در اوج هجمه گرما، خبر گوارا بود خبر، شکفتن چشمه میان صحرا بود خبر که سینه به سینه... خبر دهان به دهان.. خبر مناره مناره... خبر اذان به اذان.. خبر که راه زیادی‌ست در سفر بوده رسانده است به ما آن‌چه عشق فرموده اگرچه بود فراوان و کم رسید به ما به رغم توطئه‌ها باز هم رسید به ما خبر حنین، خبر نهروان، خبر خیبر خبر، ولایت مولا و آل پیغمبر خبر یکی‌ست ولی با دوازده عنوان که گاه، صلح نموده‌ست و گاه در میدان.. خبر، برادر پیغمبر است می‌دانی؟ خبر علی‌ست؛ خبر حیدر است می‌دانی؟ خبر که بال زد و رفت و در جهان پیچید پرنده‌تر شد و در هفت آسمان پیچید خبر نبود صدا بود در شب معراج علی، صدای خدا بود در شب معراج خبر، بهانه تبریک بین مردم شد خبر امانت حق بود؛ پس چرا گم شد؟ خبر اگرچه پر از خنده بود، محزون شد هنوز اول آن بود و قلب او خون شد.. خبر که خانه‌نشین شد، که صبر شد کارش که شقشقیه شد و آه سینه شد یارش خبر رسید برادر! ... به شمع بیت‌المال و بعد از آن جگرش سوخت از غم خلخال نشست یکه و تنها، کسی نشد یارش خبر رسید به ما بغض «اَین عمارش».. خبر دهید که یاران رفته برگردند پیادگان و سواران رفته برگردند خبر دهید زمان غروب تردید است غدیر، چشم به راه طلوع خورشید است هرآنکه در صف یاران اوست بسم الله خبر دهید علی باز می‌رسد از راه *زیارت غدیریه @sobhetazedam
هم شکسته‌ست قاب خاطره‌هام هم ترک خورده شیشهٔ صبرم پنجره پنجره پر از باران آسمان آسمان پر از ابرم می‌نشینم خیال می‌بافم با دو قلاب آرزو و امید یک رج از جنس شر و شور غزل یک رج از جنس ذوق و شوق سپید مثلا دعوتم به خانهٔ ماه مثلا با ستاره همزادم مثلا بغض نیست توی گلوم مثلا مثل دیگران شادم مثلا کوه‌زاده‌ام، رودم مؤمنم به وصال دریاها گرچه این عشق را تمام عمر سرزنش می‌کنند صحراها مثلا دلخوشم به لمس افق مثلا جاده خوانده است مرا قاصدک هستم و نسیم سحر روی دوشش نشانده‌ است مرا مثلا من مسافر نورم مثلا راهی نجف هستم مثلا تا همین دقیقهٔ قبل داشتم تازه ساک می‌بستم مثلا من یتیم کوفهٔ او مثلا من گدای درگاهش مثلا من فقیر بی‌چیزی که نشسته‌ست بر سر راهش مثلا این منم، همین دختر که پر چادرش رها در باد… که به پروانگی رسیده دلش… که شده از حصار خود آزاد… مثلا این منم که می‌بارد سر به زیر، ایستاده در حرمش مثلا این منم که می‌میرد در همین نقطه زیر بار غمش چه خیالی! چقدر شیرین است چه محالی! چقدر خواستنی‌ست مثلا این منم که بعد از مرگ مست جام فَمَن یَمُت یَرنی‌ست… *** از خیالات می‌زنم بیرون تا کمی در خودم نفس بکشم تا به اعجاز نور پنجره‌ای روی دیوار این قفس بکشم تا ببینم کجای تقویمم؟ چقدر کار بر زمین مانده؟ چند روضه به لحظهٔ دیدار؟ چند گریه به اربعین مانده؟ @fatemeh_arefnejad
یادداشتی بر کتاب به قلم شاعر عزیز، خانم دکتر حسنا محمدزاده ✍ کلاف سردرگم هستی l نگاهی به کتاب «شبانماه» اثر فاطمه عارف‌نژاد https://shahrestanadab.com/Content/ID/12427/ @fatemeh_arefnejad
آیین رونمایی از مجموعه غزل ، شامگاه جمعه ۲۳ تیرماه، با حضور جمعی از شاعران و هنرمندان به میزبانی گروه بین المللی هندیران، به صورت مجازی برگزار شد. 🔹 خبرگزاری تسنیم 🔸 خبرگزاری ایرنا 🔹 خبرگزاری ایبنا 🔸 خبرگزاری آنا @fatemeh_arefnejad
من سال‌ها در وادی غم زندگی کردم باران شدم، شبنم به شبنم زندگی کردم ابری پر از آوارگی بودم که پیوسته در جادهٔ تقدیر، نم‌نم زندگی کردم با رودها جاری شدم در متن دلتنگی هرچند مثل کوه، محکم زندگی کردم با خاطراتی تلخ از اردیبهشتی دور در خانهٔ‌ حوا و آدم زندگی کردم اندازهٔ‌ داغی که دیدم قد کشیدم آه اندازهٔ‌ رنجی که بردم زندگی کردم آنقدر مُردم زیستن در رنج‌هایم را تا گاه‌گاهی مرگ را هم زندگی کردم از کوچه‌های درد تا صحرای تنهایی از فاطمیه تا محرم زندگی کردم @fatemeh_arefnejad
به غیر از تو ندارم در جهان یک آشنا حتی قرار من! تویی تنها قرارم با خدا حتی منی که قد کشیدم ساقه ساقه از دل غربت نبودم لحظه‌ای از ریشهٔ مهرت جدا حتی نه تنها من _که از بی‌تابی‌ام سر می‌رود شوقت_ صدایت می‌زنند این روزها گنجشک‌ها حتی کجای عالمِ تنهایی‌ام دیدار تو حتمی‌ست؟ به عشقت حاضرم پر وا کنم تا ناکجا حتی! شنیدم مهربانی، بیشتر از هر خیال و وهم… شنیدم دوست داری روسیاهان را… مرا حتی… به کویت هرکه رو آورد، برگشتن نمی‌دانست که از کوه غم تو برنمی‌گردد صدا حتی *** سفر جای خودش، آنقدر دورم از وصالت که نمی‌بینم منِ بیچاره خواب کربلا حتی @fatemeh_arefnejad
از قرآن سوخته نور بلند می شود... @telkalayyam
«چه صبحی! چه شامی!» زمان از تو می‌گفت «چه جغرافیایی!» جهان از تو می‌گفت ازل تا ابد، ساحت آفرینش به هر شکل و با هر زبان از تو می‌گفت از آغاز عالم، از اندوه آدم قدیمی‌ترین داستان از تو می‌گفت افق تا افق خون تو می‌درخشید کران تا کران آسمان از تو می‌گفت دل سنگ‌ها از غمت آب می‌شد اگر کوه آتشفشان از تو می‌گفت و هر باد هق‌هق تو را مویه می‌کرد و هر رود نرم و روان از تو می‌گفت و هر آه محو غمت بود، هر دم و هر آینه ناگهان از تو می‌گفت تو ای روح کعبه! حرم از تو می‌خواند تو ای جان مسجد! اذان از تو می‌گفت تو ای گریهٔ کودکان در غم تو نگاه تر مادران از تو می‌گفت در آرامش پیرهن‌های مشکی هیاهوی پیر و جوان از تو می‌گفت به دلگرمی چای در روضه سوگند که با هر لبی استکان از تو می‌گفت *** به خود آمدم، جمعیت گریه می‌کرد به خود آمدم، روضه‌خوان از تو می‌گفت… @fatemeh_arefnejad
برگشته‌ای بدون سوارت به خیمه‌گاه در امتداد واقعه، در عصر اشک و آه دلواپس کسی‌ست نگاهت قدم قدم گاهی اگر به پشت سرت می‌کنی نگاه یالت چقدر سرخ... خیالت چقدر سرخ... چشمت به خون نشسته چرا؟ آه ذوالجناح! ای مرکب بهشت خدا! پس حسین کو؟ افتاده عرش روی زمین در کجای راه؟ با بادهای سرخ سماعی‌ست خون‌چکان هر سنگ روضه‌خوان شده بر خاک روسیاه تن‌ها رها به دشت... خدایا چه بی‌سپر! سرها به ‌روی نیزه... دریغا چه بی‌گناه! فریاد «یا بُنَیَّ» جهان را گرفته‌ است بوی مدینه می‌وزد از سمت قتلگاه @fatemeh_arefnejad
{يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُا نُورَ اللَّـهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّـهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُون} آتش می‌افروزد، به شیطان اقتدا کرده از قلب تاریکش به دوزخ راه وا کرده در حصر طاغوت است و در زنجیر طغیان‌ها با واژهٔ معصوم آزادی چه‌ها کرده؟ دستش به خون آیهٔ تطهیر آلوده‌ست خود را اگر مصداقی از تبت یدا کرده ابلیس‌انسانِ خدانشناسِ کافرکیش مرز وقاحت را چه آسان جابجا کرده! او از همان قومی‌ست که قرآن ناطق را ظهر عطش، بر خاک، تقطیع هجا کرده آیینه‌ در آیینه حق تکثیر خواهد شد ظلمت اگر با نورِ نور اینگونه تا کرده آتش زده شاید که خاموشش کند، اما آتشفشانش نوربارانی به‌پا کرده! از هر طرف در رمی شیطانند خلق الله با عروة الوثقی درافتاده؟ خطا کرده سهم غرورش عاقبت بارانی از تیر است هرکس به سمت آسمان تیری رها کرده @fatemeh_arefnejad
با نی، نوای نای تو را گریه می‌کنیم پژواک ربنای تو را گریه می‌کنیم هرجا گره به کار می‌افتد، به زمزمه نام گره‌گشای تو را گریه می‌کنیم ابریم و در مسیر تکامل به سمت رود هر صبح و شب هوای تو را گریه می‌کنیم قاریِ تا همیشهٔ قرآن! هنوز هم تفسیر آیه‌های تو را گریه می‌کنیم تقطیع شد کلام خدا روی خاک… آه هر حرف، هر هجای تو را گریه می‌کنیم وا حیدرا… علی تو را سینه می‌زنیم وا اکبرا… عبای تو را گریه می‌کنیم ای صبحِ بی‌غروب که بر نیزه می‌روی تا شام ردپای تو را گریه می‌کنیم ساکت شده‌ست هلهلهٔ دشمنت ولی ما همچنان صدای تو را گریه می‌کنیم با هر شهید تازه که از راه می‌رسد یک‌ روضه کربلای تو را گریه می‌کنیم باری زبان اشک جهان‌فهم و ساده است بی‌مرز ماجرای تو را گریه می‌‌کنیم @fatemeh_arefnejad
با بستنی، با توت، با عصرانه در ایوان بار خودش را بست تعطیلات تابستان از کوچه‌ می‌آید صدای خندهٔ پاییز با دخترانش ماه‌مهر و آذر و آبان پیراهن چین‌دارشان زرد است و نارنجی پیداست روی مویشان قرمزترین روبان این رنگ‌های گرم ما را می‌برد کم‌کم تا برف‌بازی در خیابان‌های یخبندان امروز سردم شد کمی در مدرسه، فردا حتما برایم شال گرمی می‌خرد مامان من عاشق روبوسی ابر و زمین هستم دیوانهٔ نور و صدای رعد و برق آن از پنجره می‌بینمش هربار و می‌گویم: به‌به! بفرما تو! صفا آورده‌ای باران! بابا ولی مهمان نمی‌خواهد که می‌پرسد خیسی چرا در این هوای سرد دخترجان؟! @fatemeh_arefnejad
شروع ناگهانی داشت طوفانی که حرفش بود رسید از شش جهت سجیل‌بارانی که حرفش بود رسید از سررسید فتح، آن روز تماشایی رسید از سنگر فرمانده، فرمانی که حرفش بود برای انتقام خون دل‌هایی که می‌خوردیم فرود آمد همان شمشیر برّانی که حرفش بود و حالا دشمن است و صبحِ کابوسی که می‌گفتیم و حالا دشمن است و عصر خسرانی که حرفش بود بشارت باد گل‌ها را به فروردینِ روییدن! که نزدیک است آن سرسبزدورانی که حرفش بود قسم به موی خون‌آلود اطفال فلسطینی به زودی می‌رسد این سر به سامانی که حرفش بود بیا و گوش کن! از قدس دارد می‌رسد کم‌کم همان صوت صمیمی… صوت قرآنی که حرفش بود… کسی و الفجر می‌گوید… کسی و الفتح می‌خواند… کنار طبل آن جنگ نمایانی که حرفش بود به دست ما نوشته می‌شود بر مصحف تقدیر برای داستان قدس، پایانی که حرفش بود 🇵🇸✌️ @fatemeh_arefnejad