◾️فلسفه و آثار عزاداری برای سیدالشهدا علیه السلام
🔹اقامه عزا و عزاداری برای سالار شهیدان علیه السلام #آثار و #برکات فراوانی دارد که به چند نکته از آن اشاره می کنیم:
1️⃣تعظیم شعائر الهی
🔹خداوند در قرآن می فرماید: وَمَنْ یُعَظِّمَ شعائِرَ اللّه فَإنَّها مِن تَقْوی القلوب ؛
🔹هرکس شعائر الهی را بزرگ دارد ، این کار نشانهی تقوای دلها است. (سوره حج آیه 32)
🔹"شعائر" جمع "شعره" به معنى علامت و #نشانه است ، بنابراین شعائرالله به معنى نشانه هاى پروردگار است که شامل سر فصلهاى آئین الهى و #برنامه هاى کلى و آنچه در نخستین برخورد با این آئین چشمگیر است که انسان را به یاد خدا مى اندازد.
🔹می توان گفت قیام حضرت سیدالشهدا و شهادت ایشان از #عظیم ترین شعائر الهی است و تعظیم آن از مؤکدترین فرمایشات خداوند است.
🔹 امام حسین علیه السلام با #شهادت خود، خاندان و یاران باوفایش و اسارت زنان مطهره خاندانش بزرگترین #علامت، راهنما و نشانه است به سوی خداوند تبارک و تعالی و به جرات هیچ نماد مصوری عظیم تر از عاشورا برای #هدایت به سمت خدا نیست.
🔹 #تابلویی که #توجه همه و همه از کوچک و برگ و مرد و زن و جوان و پیر، از هر دین و نژاد و مسلکی را به خود #جلب می کند.
🔹 یکی را با شهادت #طفل شیرخواره خود، یکی را با شهادت خود، یکی را با #اسارت خاندانش، یکی را با دلاوری عباسش، یکی را با قطعه قطعه شدن علی اکبرش، یکی را با #فلسفه قیامش و... همه و همه را به خود جلب می کند.
2️⃣مودت اهل بیت علیهم السلام
🔹در قرآن آمده است: قُل لا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا إِلا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَى
🔹بگو من از شما اجری نمی خواهم جز مودت با نزذیکانم. (سورة الشورى، آیة 23)
🔹در مسند أحمد بن حنبل از منابع اهل سنت و همچنین در بسیاری از منابع شیعه آمده است: عن ابن عباس قال:
👈لما نزلت (قل لا أسألکم علیه أجرا إلا المودة فی القربى) قالوا: یا رسول الله من قرابتک الذین وجبت علینا مودتهم قال:علی وفاطمة وابناهما .
🔹از ابن عباس روایت شده: آن هنگام که آیه (قل لا أسألکم علیه أجرا إلا المودة فی القربى) نازل شد، گفتند:
👈یارسول الله چه کسانی نزدیکان شمایند که مودت آنها بر ما واجب است، ایشان فرمودند:علی و فاطمه و پسرانشان(علیهم السلام). فضائل الصحابة، ابن حنبل: 2: 669 ح1141.
🔹"مودت" به معنی محبت و به قول برخی از علما، محبت #ابراز کردنی و آشکار است. مسلما عزاداری برای سیدالشهدا علیه السلام یکی از #جلوه های اصلی مودت به اهل بیت علیهم السلام می باشد که در قرآن به آن امر شده است.
3️⃣ذکر ایام الله
🔹در سوره ابراهیم آیه 5 آمده است:
👈و لقد ارسلنا موسی بآیاتنا ان اخرج قومک من الظلمات الی النور و ذکّر هم بایام الله ؛
🔹ما موسی علیه السلام را با آیات خود فرو فرستادیم (و دستور دادیم) قومت را از تاریکیها به نور بیرون آر و "ایام الله" را به آنان یاد آوری کن.
🔹روز عاشورا از #مصادیق اصلی و بارز ایام الله است که در آن حضرت ثارالله(امام حسین علیه السلام ) در راه #اصلاح جامعه اسلامی و امر به معروف و نهی از منکر به شهادت رسید و #اقامه عزا برای آن روز از مصادیق اصلی ذکر ایام الله است.
4️⃣فراموش نشدن واقعه کربلا و مصائب اهل بیت علیهم السلام و #ادامه راه زینب سلام الله علیها
🔹یکی از اصلی ترین دلایل دستور به عزاداری برای اهل بیت علیهم السلام بالاخص امام حسین علیه السلام #یادآوری و فراموش نشدن مصائب ایشان بخصوص واقعه اسفبار کربلاست.
🔹 اقامه عزا در محرم هر سال به طور جدی باعث تازه شدن یاد این واقعه و زدودن #غبار فراموشی از آن می شود.
🔹چه بسا اگر این عزاداری ها در طول سالیان انجام نشده بود حال #یادی از آن واقعه عظیم در خاطرها نمانده بود.
🔹سندی بر این مدعا را می توان شهادت #یحیی بن زکریا علیه السلام دانست که ایشان نیز شبیه حضرت سیدالشهدا به شهادت رسیدند اما کمتر کسی اکنون با #نحوه شهادت این پیامبر بزرگ الهی آشنایی دارد.
🔹گفته می شود پادشاه در زمان حضرت یحیی علیه السلام مى خواست با #دختر زنى از همسران خویش ازدواج کند و یحیى او را از این کار بازداشت و به تحریک آن زن، #پادشاه سر از تن یحیى جدا کرد.(آفرینش و تاریخ ، ترجمه کدکنی، ج1، ص 43)
🔹برخى گفته اند: خداوند، تنها از این جهت بخت #نصر را به سرکوبى فرزندان اسرائیل فرستاد که یحیى بن زکریا را کشتند. (الکامل ابن اثیر، تارجمه، ج3، ص117)
https://eitaa.com/fatemi222/3928
5️⃣زنده شدن و #یادآوری پیام عاشورا و حفظ نهضت عاشورا
🔹امام حسین علیه السلام در وصیت نامه ای که به برادرشان محمد بن حنیفیه می نویسند #هدف از قیام خود را این گونه عنوان می فرمایند :
🔹إِنّی لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَ لا بَطَرًا وَ لا مُفْسِدًا وَ لا ظالِمًا وَ إِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاِْصْلاحِ فی أُمَّةِ جَدّی (صلی الله علیه وآله وسلم) أُریدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْروفِ وَ أَنْهی عَنِ المُنْکَرِ وَ أَسیرَ بِسیرَةِ جَدّی وَ أَبی عَلِی بْنِ أَبیطالب
🔹من از روی خودخواهی و #خوشگذرانی یا برای فساد و ستمگری قیام نکردم، بلکه قیام من برای اصلاح در امّت جدّم است، می خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم و به #سیره و روش جدّم و پدرم علی بن ابیطالب عمل کنم.
🔹بدون شک اقامه عزای اباعبدالله علیه السلام از راههای اصلی حفظ پیام ایشان و عمل به آن یعنی امر به معروف و #نهی از منکر است و مسلما بدون زنده داشتن یاد مصایب آن حضرت، پیام آن حضرت نیز زنده نمی ماند.
6️⃣زنده شدن اسلام راستین
🔹در فاصله کمتر از نیم قرن از رحلت پیامبر صلی الله علیه و اله زمام حکومت مسلمانان به دست معاویه و پس از آن پسرش یزید(علیهما العنه) افتاد و امام حسین علیه السلام حاضر به بیعت با یزید #فاسق که علنی شرابخواری می کرد نبود و همین باعث شد که یزید ایشان را وادار به انتخاب جنگ یا بیعت با وی کند و ایشان همانطور که گفته شد برای اصلاح در امت جد بزرگوارشان صلی الله علیه و اله و امر به معروف و نهی از منکر در مقابل سپاه یزید #ایستادگی کردند و زیر بار ظلم و بیعت با او نرفتند.
🔹این مهم پیامی خواهد بود برای تمام مسلمانان و آزادگان جهان که هیچ گاه به هیچ قیمتی زیر بار ظلم و انحراف نروند. به راستی اگر #ایستادگی اباعبدالله علیه السلام در مقابل یزید نبود چه بسا چیزی جز فساد به نام دین تا کنون باقی نمانده بود. کما اینکه مشاهده می شود در کشورهای مسلمانی که قائل به #خلافت آل امیه بعد از پیامبر صلی الله علیه و اله هستند ظلم و فساد بی حد سردمداران به ظاهر مسلمانشان در بلاد خودشان و همچنین سایر بلاد اسلامی، در سوریه و فلسطین بر علیه مسلمانان آتش مشهود است.
🔹و حاکمانی که #خادم الحرمینند، در کنارش کازینوهای فساد و فحشا را مدیریت می کنند. و مسلما عزاداری حضرت سیدالشهدا علیه السلام یک راه اصلی زنده شدن اسلام راستین است.
7️⃣شرط ایمان به خدا
🔹ناراحتی و حزن برای سیدالشهدا علیه السلام یکی از نشانه های مومن است و مسلما #عزاداری یکی از راههای ابراز این ناراحتی و غم بزرگ است، لذا بزرگان دین حزن و گریه برای اباعبدالله الحسین را یکی از شرایط مومن دانسته اند.
🔹پیامبر اکرم (صلّى اللّه علیه و آله وسلم) فرمودند:
اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً؛
🔹براى شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و #گرمایى در دلهاى مؤ منان است که هرگز سرد و خاموش نمى شود. جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556
https://eitaa.com/fatemi222/3930