💢 فراخوان حمایت از طرح‌های پژوهشی در راستای نیازهای جامعه 🔸 معاونت پژوهش حوزه های علمیه از طرح‌های علمی پژوهشی مساله محور حمایت مالی می کند ▫️ در ۲۱ کمیته علمی: اخلاق، ادیان، اقتصاد، فقه و اصول، فلسفه، کلام، عرفان، علوم سیاسی، علوم تربیتی، علوم اجتماعی، روان شناسی، هنر، رسانه، حقوق، تفسیر، حدیث، تاریخ، انقلاب اسلامی، ادبیات، مدیریت ▫️ اجرا و حمایت کننده: معاونت پژوهش حوزه های علمیه 🌐 تارنما: www.pazhuhesh.ir 👈ارسال طرح: hdabirkhane@hemail.ir ♦️ حوزه علمیه تمدن ساز: ✅ @feghheakbar

💢 دريغ کردن از مطالعه و ممارست بر آثار ملاصدرا، موجب حسرت و ندامت است. علامه #حسینی_طهرانى: 🔸 اسفار اربعه #ملاصدرا از مفاخر جهان اسلام است؛ 🔸 او که عمرى کوشید تا بين مشاهدات قلبیه ملکوتیه و براهين فلسفیه و روایات شرعیه وفق دهد؛ و بدین مهم نائل امد. 🔸 حقا خود او و کتاب های او از مفاخر است؛ 🔸 و دريغ کردن از مطالعه و ممارست بر اين آثار، موجب حسرت و ندامت. 📗 سرالفتوح، ص ۴۰-۵۵ ♦️ حوزه علمیه تمدن ساز: ✅ @feghheakbar

هانری #کربن به من گفت که نقطه‌ی عطف فلسفی زندگی او آن روزی بود که در دانشگاه سوربن سر کلاس ماسینیون نشسته بود. ماسینیون از علاقه‌ی کربن هم به فلسفه و هم به هایدگر و کسانی مانند او آگاه بود و علاقه‌ی معنوی کربن را به فلسفه خوب می شناخت. او در پایان کلاس ، کتاب کهنه‌ای را از جیب بیرون آورد و در حالی که آن را به کربن می داد، گفت: این کتاب گمشده‌ی توست. این کتاب چاپ سنگی بود از حکمة الاشراق شیخ شهاب الدین #سهروردی . در آن زمان کربن زبان عربی را قبلا آموخته بود و آن را به خوبی می دانست. او گفت: من شروع به خواندن این کتاب کردم و کل زندگی ام دگرگون شد و دریافتم که گمشده‌ی حقیقی من نه #هایدگر بلکه این کتاب بود. او منتقد سرسخت اگزیستانسیالیسم بود زمانی کربن گفت: وجود برای اگزیستانسیالیست ها به #مرگ رهنمون می شود، در حالی که در فلسفه‌ی #ملاصدرا و فلسفه ایرانی اسلامی راه به #تعالی می گشاید و همواره رو به سوی #مراتب_بالاتر دارد. _ گفتگوی رامین جهانبگلو با سید حسین نصر، صفحه۱۵۴ ✅ @Islamicphilosophy_ir

خون دلى که پدر پیرتان از این دسته متحجر خورده است هرگز از فشارها و سختی‌هاى دیگران نخورده است. ... یاد گرفتن زبان خارجى، کفر و فلسفه و عرفان، گناه و شرک بشمار می‌رفت. در مدرسة فیضیه فرزند خردسالم، مرحوم مصطفى از کوزه‏اى آب نوشید، کوزه را آب کشیدند، چرا که من فلسفه می‌گفتم. تردیدى ندارم اگر همین روند ادامه می‌یافت، وضع روحانیت و حوزه‏‌ها، وضع کلیساهاى قرون وسطى می‌شد که خداوند بر مسلمین و روحانیت منت نهاد و کیان و مجد واقعى حوزه‏‌ها را حفظ نمود. _ فرازی از منشور روحانیت، روح الله الموسوی الخمینی، ۳/ اسفند/ ۱۳۶۷ ♦️ حوزه علمیه تمدن ساز: ✅ @feghheakbar

اگر سیر آفاقی که همان تعلیم و تعلم و در محدوده‌ی علم حصولی است، به سیر انفسی که دیدن جمال غیبی خدا با بصیرت دل است منتهی نشود، هرگز سالک از سیر آفاقی خود طرفی نمی‌بندد. _ آیت الله #جوادی_آملی، تفسیر موضوعی، ج۲(توحید در قرآن)، ص۵ @Islamicphilosophy_ir

آن جامعه‌ای که آگاهی و قدرت بر #احقاق‌حق‌ناتوانان خود داشته و اعتنائی بآن ندارد، چنین جامعه‌ای سعادت حیات معقول را حتی در خواب و رؤیاهم نخواهد دید! آن زمامداران و گردانندگان اجتماعات که به #احقاق‌حق‌ناتوانان با اهمیت حیاتی نمی‌نگرند، هیچ کاری درباره جوامع خود انجام نمی‌دهند اگر چه هزاران مظاهر پیشرفت مادی در عرصه طبیعت بوجود بیاورند و مردم آن جوامع پای به ما فوق کهکشان‌ها بگذارند. 📚 علامه #جعفری، تفسیر نهج‌البلاغه، ج۹ ⭕️👈 و نیز ببینید

دروس آیت الله تحریری (از اساتید سلوکی و مدرس خارج) ........................................................ آیت الله #تحریری را باید قدر دانست؛ صرفا مدرس خارج نیستند، آخرت‌گرا و اهل سلوک و مراقبه‌اند / #سهروردی: من لا ینفعك لحظه لا ينفعك لفظه. عالمی که دیدن او انسان را عوض نکند و به حال انسان نافع نباشد، لفظ و سخن او هم اثرگذار نیست. ✅ @feghheakbar

چالش اصلی روحانیت تبيين و تعلیم دين به معناى واسع کلمه بوده است؛ تعلیم فقه الله، فقه الدین. فقه فقط فروع نيست؛ فقه اکبر، توحید و معارف است؛ چيزهايى است که با غور در مسائل عقلی بايد ان ها را به دست اورد و فهمید و با تهذیب نفس صيقل داد. - در دیدار برخی حوزویان- ۱۵ تیر ۸۳ ♦️ حوزه علمیه تمدن ساز: ✅ @feghheakbar

آیت الله #حایری_شیرازی: کسی که عالم به زمان نباشد، تصور می‌کند زمانه، زمانه تقیه است.

ما در عصر خودمان دیدیم که در نوسان های اجتماعی با قدرت تهییج احساسات و تبلیغاتی که بتواند مردمی را که بر ذوقیات و احساسات تکیه دارند به این طرف و آن طرف بکشانند، در فاصله ای کوتاه برای یک چیز، دو شعار ضد هم ( زنده باد یا مرده باد) می گفتند. #فکر_رشد_نیافته همین است. لذا بالاترین خدمت به جامعه انسان ها و محکم ترین و استوارترین پایه برای بهتر زندگی کردن انسان ها، این است که درست اندیشیدن را به آن ها بیاموزیم و نه فقط بیاموزیم و درس بگوییم بلکه تربیتشان کنیم که درست فکر کنند. 📔 حج از دیدگاه قرآن؛ اثر شهید آیت الله دکتر #بهشتی

💢 آنگاه که فعالیت‌های فرهنگی پوچ می‌شود (گذار از ساحت علم حصولی به حیات علم حضوری) ✍ استاد اصغر #طاهرزاده: «اگر می‌خواهیم فعالیت فرهنگی به معنی دینیِ آن، انجام دهیم و در اصلاح خود و دیگران تلاش كنیم، این كار باید چه سمت و سویی داشته باشد كه پس از مدتی با بی‌ثمری كارمان روبه‌رو نشویم؟! به خصوص كه تجربه بی‌نتیجه‌بودن بعضی از فعالیت‌های فرهنگی گروه‌های مذهبی، در قبل و بعد از انقلاب به شدّت ما را به این فكر فرو می‌برد که صِرفاً به ظاهرِ دینی کارهایمان دلخوش نباشیم. زیرا بسیاری از فعالیت‌های فرهنگی كه حتی با انگیزه‌های دینی انجام می‌گرفت، پس از مدتی یا كاملاً بی‌ثمر بود و یا نسبت به انرژی مصرف‌شده بهره بسیار کمی در پی داشت، به طوری كه برنامه‌ریزان آن، امكان ادامه كار را از دست می‌دادند و گرفتار حالت یأس و پوچی می‌شدند. در صورتی‌كه اگر قبل از انجام هر گونه فعالیت فرهنگی، سمت و سوی كار مشخص باشد و معلوم شود تا كجا می‌خواهند بروند و چگونه می‌خواهند این مسیر را طی كنند، كار به جایی نمی‌كشد كه بعد از یك مدتی احساس كنند نه خودشان به كمال مطلوبی رسیده‌اند و نه بقیه را توانسته‌اند به کمالی برسانند. صد انداختی تیر و هر صد خطاست / اگر هوشمندی یك انداز و راست آخر آیه‌ای که در ابتدای بحث عرض شد (آیه ده سوره مبارکه فاطر) می‌خواهد بفرماید؛ اگر کار - چه فردی و چه اجتماعی- به نحو شایسته به خدا متصل نشود و دارای پشتوانه عقیدتی صحیحی نباشد، هرچه هم تلاش و چاره‌جویی شود نتیجه آن پوچ و بایرشدن و بی‌ثمری است. اگر خواهران و برادران به این دغدغه رسیده باشند كه ممکن است بعد از مدت مدیدی در کار فرهنگی خود با این مسئله روبه‌رو شویم که تقریباً هیچ‌ كاری كه بتوان آن را كار فرهنگی واقعی نامید، نكردیم و این احتمال را بدهیم که در فعالیت‌های خود، خطرِ درجازدن در روزمرگی‌ها ما را تهدید می‌كند، إن‌شاءالله راه برون‌رفت از آن خطر را دنبال خواهند كرد. ما چه بخواهیم بر روی خودمان كار فرهنگی انجام دهیم، چه روی دیگران، باید به این فكر باشیم كه بعد از مدتی کار ما نتیجه بدهد. عالم مشهوری به مرحوم آیت‌الله‌ بهاری ‌همدانی که از عرفای بزرگ است، نامه می‌نویسد كه آقا! یك دستورالعمل به ما بدهید. آقای بهاری می‌فرماید: آخر شما خودتان اهل علم هستید! آن عالم می‌گوید: آقا تعارف را كنار بگذارید، شما كه می‌دانید ما از راهی كه باید در كنار كسب علم طی می‌كردیم، غفلت كردیم و شما هم از اول می‌دانستید كه راه ما برای نتایج حقیقی كافی نیست، برای همین شما در كنار کسب علم، راه سلوک قلبی را رها نكردید، ولی ما مسیر خودمان را رفتیم و حالا بعد از چهل، پنجاه سال فهمیدیم آن‌چه می‌خواستیم حاصل نشد. چنانچه ملاحظه می‌فرمایید حتی نباید به صرف این‌كه یك فعالیت، فعالیت دینی است و با حدیث و آیه سر و كار دارد، به آن دل‌خوش بود، بلكه باید تلاش كرد علاوه بر موضوع مورد تحقیق، روش ما هم درست باشد و معلوم باشد که خود و جامعه را می‌خواهیم به كجا برسانیم.» 📔 آنگاه که فعالیت های فرهنگی پوچ می‌شود (گذار از ساحت علم حصولی به حیات علم حضوری)، ص ۲۷ و ۲۸

▫️ به ترتیب بخوانید 🔸 خیلی وقت‌ها تقصیر را گردن دیگران می‌اندازیم، درحالی که این ما هستیم که نیاز به تغییر داریم ...

💢 فرازی از پیام آیت‌الله جوادی آملی به دومین کنگره ملی «حکمت سیاسی متعالیه» 🔸 به نظر بنده در این نوع همایش‌ها دو مسئله باید مورد توجه شما باشد؛ اول، رهبری علوم است که بی‌صاحب مانده است و اینکه چه چیزی علوم را اسلامی می‌کند و دیگر اینکه چه چیزی مردم را نورانی می‌کند. سیاست متعالیه چنین رسالتی دارد. ▫️ آدرس پیام به طور کامل در آپارات: https://aparat.com/v/VvTZp ▫️ متن کامل پیام در: http://dte.bz/F0O5L ♦️ حوزه علمیه تمدن ساز: ✅ @feghheakbar

▫️ اگر قوه قضائیه اصلاح شود، جامعه اصلاح می شود. _ آیت الله #جوادی_آملی .................................................... در پست‌های بعدی به وظیفه حوزه علمیه در قبال اصلاح قوه قضائیه پرداخته می‌شود. 👇👇👇

💢 وظیفه حوزه علمیه برای اصلاح قوه قضائیه علامه #جوادی_آملی: کسی که راه دیگران را پیش بگیرد، کار نیست، کسی که راه علمای دیگران را پیش بگیرد و مانند آنان حرف بزند کاری نکرده است، اگر کسی حرف تازه‌ای روی مواد خام آورد آن‌گاه می‌تواند درس خارج ارائه کند، آن‌گاه این درس خارج است. الان کار ما چیست؟ کار ما حوزویان این است که آن‌چه که محل ابتلای عملی نظام چه دولت و چه ملت، محل ابتلای علمی حوزه علمیه باید باشد، آن‌چه دولت و نظام اسلامی لازم دارد باید استنباط کنیم و تحویل بدهیم. «وَمَن لَّمْ یَحْکُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ»، «وَمَن لَّمْ یَحْکُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ» و « وَمَن لَّمْ یَحْکُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَٰئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ» ... خداوند در این آیه کسانی را تهدید می‌کند که بتوانند بما انزل الله حکم کنند، اما نمی‌کنند، اگر چیزی محل ابتلا باشد و فقیه آن را حکم نکند مشمول این آیه می‌شود، صاحب عروه جهاد و انفال را حکم نکرده است، زیرا محل ابتلای او نبود، اگر دستگاه قضا بخواهد حکم کند، بسیاری از مسائل قضایی قانون نانوشته است، بسیاری از مسائل جزایی ناننوشته است، مرتب به کمیسیون قضایی نیابت داده می‌شود تا مشکلات را حل کنند، در قانون اساسی به بهانه اجماع، تعارض و ابهام پرونده‌هایی را مسکوت می‌گذارند، قضات مشغول پرونده‌داری هستند، بر ما عالمان حوزه قم واجب است که مراکزی داشته باشیم تا جمیع نیاز‌های فقهی نظام را تأمین کنیم، تا در مسائل علمی «ِبمَا أَنزَلَ اللَّهُ» حکم کنیم، تا آنان در مسائل عملی ««ِبمَا أَنزَلَ اللَّهُ» عمل کنند، نباید بگوییم ما مسؤول نیستیم، این مسائل محل ابتلای ما حوزویان باید باشد، مکررات را بازگو کردن روا نیست، ناگفته‌ها را گفتن نه تنها رواست که لازم است، هر چه محل ابتلای عملی جامعه شد، باید محل ابتلای علمی حوزه علمیه باشد. _ بیانات در کنگره بزرگداشت سید کاظم یزدی صاحب عروة الوثقی 🔸 کامل بیانات را در اینجا ببینید ♦️ کانال حوزه علمیه تمدن ساز: ✅ @feghheakbar