🔹ولایت مَأمول 🌿 قابلیت‌های معنوی و ماورایی انسان در ماه رجب قریب به فعل و بلکه اقرب به فعلیت می‌شود و انسان می‌تواند به ساحت قُدس ولایت مأمول که مورد امید است نائل گردد. 🔍ماه رجب در طی منازل سلوک برای رسیدن به مقصد نهایی که همانا تجلّی ولایت مأمول باشد، از مقدمات موصله خواهد بود و ماه‌های دیگر در حکم مقدمات بدوی است. 📜 از این روست که اولیاء الهی در ماه رجب در جنة‌الولایة مأوی می‌گزینند که این ماه را اهلی است، چنانکه فرمودند: «إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ مِنْ بُطْنَانِ الْعَرْشِ أَيْنَ الرَّجَبِيُّونَ فَيَقُومُ أُنَاسٌ يُضِي‏ءُ وُجُوهُهُمْ لِأَهْلِ الْجَمْعِ عَلَى رُءُوسِهِمْ تِيجَانُ الْمُلْكِ؛ هنگامی که روز قیامت فرا رسد، منادی‌ای از درون عرش ندا سر می‌دهد: «کجایند رجبیون؟» پس گروهی برمی‌خیزند در حالی که چهره‌هایشان برای اهل محشر می‌درخشد و بر سرهایشان تاج‌های پادشاهی قرار دارد» (فضائل الأشهر الثلاثة، ص ۳۱). 🌌 ناگفته نماند که ماه‌های دیگر نیز اهل دارند، اما عیان نیستند و در واقع بالقوه و در ثبوت‌اند، اما در ماه رجب اهلیت آن به اثبات و فعلیت می‌رسد و این مطلب از مستأثرات رجبیّه است. 🔖 و اما غرض از این اهلیت شاید این باشد که در این ماه روح‌الایمانِ مؤمن در مدار تنزیهی روح‌القدس چنان وسعت پیدا می‌کند که در شب قدر از بالاترین پذیرایی برخوردار می‌شود و از قَدْر مطلقِ امورات و مقدرات خزائن عندیتی، قَدَرِ معلوم بیشتری کماً و کیفاً نصیبش می‌گردد. 📖«وَإِنْ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلاَّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَما نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَعْلُوم؛‏ و هیچ چیزی نیست مگر آنکه خزائن آن نزد ماست و ما آن را نازل نمی‌کنیم مگر به اندازه‌ای معین و معلوم» (حجر/ ۲۱). 🖋گزیده‌ای از مباحث فقه المعارفی استاد محقق حاج آقای موسوی دام‌ظلّه‌الوارف #️⃣ #کلام_ناب #ماه_رجب #عمومی 🆔 @feghhevelayat

🏴 ۲۶ رجب المرجب سالروز وفات مومن قریش حضرت ابوطالب علیه‌السلام تسلیت باد. 💬 ابن ابی الحدید معتزلی در مورد حضرت ابوطالب علیه‌السلام می‌گوید: 📜 فإِنَّ مَنْ قَرَأَ عُلُومَ السِّيَرِ عَرَفَ أَنَّ الْإِسْلَامَ لَوْ لَا أَبُو طَالِبٍ لَمْ يَكُنْ شَيْئاً مَذْكُوراً؛ 🗂 هر کس تاریخ را خوانده باشد می‌داند که اگر ابوطالب علیه‌السلام نبود، اسلام چیزی در خور ذکر نبود. 📚شرح نهج البلاغة، ج ‏۱، ص۱۴۲ #️⃣ #کلام_ناب #حضرت_ابوطالب 🆔 @feghhevelayat

معانی ولایت 4️⃣ 📋در مورد سند دعای معانی جناب شیخ الطائفه طوسی رحمة‌الله‌علیه چنین آورده: «أَخْبَرَنِي جَمَاعَةٌ عَنِ ابْنِ عَيَّاشٍ قَالَ: مِمَّا خَرَجَ عَلَى يَدِ الشَّيْخِ الْكَبِيرِ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عُثْمَانَ بْنِ سَعِيدٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ مِنَ النَّاحِيَةِ الْمُقَدَّسَةِ مَا حَدَّثَنِي بِهِ خَيْرُ (جُبَيْرُ) بْنُ عَبْدِ اللَّهِ؛ گروهی از ابن‌عیّاش برایم نقل کردند که گفت: از جمله چیزهایی که به دست شیخ بزرگوار، ابوجعفر محمد بن عثمان بن سعید (رضوان خدا بر او باد) از جانب ناحیۀ مقدس صادر شده است، همان چیزی است که خیر بن عبدالله برایم روایت کرد». 📚إقبال الأعمال، ج ‏۲، ص ۶۴۶؛ مصباح المتهجد، ج ‏۲، ص ۸۰۳ 📝 فقیه عظیم‌الشأن جناب «آیت‌الله خویی» رحمة‌الله‌علیه در معجم الرجال ذیل بحث «خیر بن عبدالله» می‌فرماید: «خیر بن عبدالله مجهول است و ابن عیاش هم ضعیف می‌باشد». در نتیجه، سند دعا را مخدوش می‌دانند و از حیث متن و دلالت می‌گویند: «غَریبٌ عَن أذهانِ المُتَشَرِّعَةِ وَ غَیرُ قابِلٍ لِلإذعانِ بِصُدُورِهِ عَنِ المَعصُومِ عَلیهِ السَّلام؛ از ذهن‌های متشرعان (عالمان دین) دور است و پذیرفتنی نیست که از معصوم علیه‌السلام صادر شده باشد» (معجم رجال الحديث، ج ‏۸، ص ۸۷). 🔍و اما نقد کلام جناب محقق «خویی» رحمة‌الله‌علیه به این تقریر است که: 🗂 شیخ الطائفه در یک کتاب هزارساله با تعبیر «أَخْبَرَنِي جَمَاعَةٌ» نقل می‌کند که حاکی از این است که این دعا را جمعی نقل کرده‌اند، یعنی قائم به خبر واحد برای شیخ نبوده است. آن هم جماعتی که در آن روزگار به بحث غلو بسیار حساسیت داشته‌اند و ضدیت جدی نشان می‌داده‌اند؛ تا جایی که طبق تتبّع، بعضی از موارد مسلّمۀ نازلۀ علم کلام امروز در آن ایام جزو مراتب عالیۀ غلو محسوب می‌گردید. ⁉️ حال چطور می‌شود با این جو حاکم، جمعی دعایی نقل نمایند که مضامین آن غریب و دور از اذهان متشرعه باشد؟!! و هیچ‌گونه حساسیتی نشان ندهند؟ آیا شدنی است؟!! آیا آن جماعت متشرع نبودند؟! و آیا دارای اذهان نبودند؟! و شاید ملاک غلو را نمی‌فهمیدند تا بخواهند از آن پرهیز نمایند؟! قهراً این اشکال ناتمام و بلکه مخالف قطعی با قرائن خارجیۀ آن زمان خواهد بود. 🪧 باری، این جماعت متشرع بودند و به «ابن عیاش» اعتماد داشتند. حال اگر او در سن بالا دارای اختلاط و اختلال در نقل حدیث شده باشد، هیچ دخلی در عدم اعتبار نقل روایات دوران دیگر او ندارد. مضاف بر اینکه ثابت نیست که نقل این دعا در دوران اختلاط باشد، پس اصلِ عدم جاری می‌شود. 🔸 همچنین، اعتماد ما به «ابن عیاش» امر مهمی تلقی نمی‌شود؛ همین بس که در آن عصر نزد جماعتی از شیعیان معتمد بوده است. «ابن عیاش» نیز قطعاً «خیر بن عبدالله» را می‌شناخته است. حال، عدم شناخت و معرفت ما از او ملاک کافی در نفی‌اش نخواهد شد. همین بس که به احتمال اقوی، «خیر بن عبدالله» برای «ابن عیاش» در آن موقعیت و روزگار معلوم‌الحال بوده است. 📢به هر تقدیر، بالاترین اشکال این است که به دست خودمان، خودمان را از برکات این دعای عرشیِ عالیة‌المضامین بی‌بهره بنماییم. 🖋اقتباس از مکتوبات استاد محقق حاج‌آقای موسوی دام‌ظلّه‌الوارف #️⃣ #دعای_معانی #کلام_ناب #ماه_رجب 🆔 @feghhevelayat

🌿باغبان انسانیت 📖 در سورۀ مبارکۀ آل‌عمران، آیۀ ۱۶۴، خداوند چهار منصب برای پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله بیان می‌کند: 🔹«يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ؛ بر آنان آیاتش را می‌خواند» پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله آیات را تلاوت می‌کند تا دل‌ها نرم شوند، همچون بارانی که زمین خشک را آمادۀ کشت می‌کند. 🔸«وَيُزَكِّيهِمْ؛ آنان را پاک و پرورش‌یافته می‌گرداند» تزکیه یعنی رفع موانع درونی. پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله به نفوس کمک می‌کند تا از موانع پاک شوند و استعدادهای فطری خود را آشکار سازند. 🔹«وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ؛ و کتاب (قرآن) را به آنان می‌آموزد» پس از تزکیه، بذر علم در نفوس کاشته می‌شود؛ اما تنها کسانی که تزکیه یافته‌اند، به علم دسترسی پیدا می‌کنند. 🔸«وَالْحِكْمَةَ» حکمت، ثمرۀ نهایی این سیر تکاملی است و نقطۀ اوج بعثت محسوب می‌شود. 🌌 بعثت پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله مسیری است از تلاوت آیات تا تعلیم حکمت که بیانگر سیر علّی و تکاملی نفس انسان است. نفوس مؤمنان همچون زمین بایری هستند که ابتدا با آیات الهی نرم می‌شوند، سپس با تزکیه شخم زده شده و آماده پذیرش بذر علم می‌گردند. در نهایت، با مراقبت پیامبر به ثمره حکمت می‌رسند. 🌴پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله باغبان انسانیت است که استعدادهای فطری را در نفوس مؤمنان شکوفا می‌کند. وظیفۀ او نه تزریق چیزی از بیرون، بلکه استخراج گوهرهای درونی انسان‌هاست. این چهار مرحله، مسیر کمال نفس انسانی را نشان می‌دهد، و حکمت، منتهاالیه این مسیر و اوج بعثت خاتم‌الانبیاست صلّی‌الله‌علیه‌وآله. 🖋گزیده‌ای از بیانات استاد محقق حاج‌آقای موسوی دام‌ظلّه‌الوارف #️⃣ #مبعث #رسول_خدا #کلام_ناب 🆔 @feghhevelayat

🌹حقیقت مکارم اخلاق 🌅 بعثت پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله موجب تکمیل جنبۀ الهی انسان شد. پیامبران پیشین آمدند تا بشریت را آماده کنند و انسان‌ها را به حدی از رشد برسانند که بتوانند پیامبر خاتم صلّی‌الله‌علیه‌وآله را درک کنند. خود ایشان فرمودند: «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَكَارِمَ الْأَخْلَاقِ» (مكارم الأخلاق، ص ۸) من مبعوث شدم تا مکارم اخلاق را به کمال برسانم. 📃اما مکارم اخلاق چیست؟ پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله آمده‌اند تا نفوس مستعده را به فعلیت برسانند و انسان‌ها را به مرتبۀ اخلاق الهی: «تَخَلَّقُوا بِأَخْلَاقِ اللَّهِ؛ به اخلاق الهی آراسته شوید» (بحارالانوار، ج ۵۸، ص ۱۲۹)، ارتقا دهند. این اخلاق الهی باید در درون انسان از طریق بعثت پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله متجلی شود. 💬 شیخ محمد بهاری قدس‌سرّه، از بزرگان فقه و عرفان، می‌فرماید: فقه مقدمه‌ای است برای رسیدن به اخلاق، و اخلاق مقدمه‌ای است برای تجلی توحید. توحید، مرتبه‌ای است که در درون انسان آشکار می‌شود و کمال انسان را رقم می‌زند. 🔍اما اخلاق الله چیست؟ به بیان ساده، رسیدن به اخلاق خدایی و یاد خداست. پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله مُتمم مکارم اخلاق شدند تا ما را به این مقام برسانند. در آیه ۱۵۲ سورۀ بقره آمده است: «فَاذْكُرُوني‏ أَذْكُرْكُمْ؛ پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم» علامه طباطبایی قدس‌سرّه نیز این آیه را مهم‌ترین آیۀ قرآن دانستند. 📿ذکر خدا، تنها گفتن: «سُبْحانَ اللَّه» و «الْحَمْدُلِلَّه»‏ نیست. بلکه همان‌گونه که اهل‌بیت علیهم‌السلام فرمودند: «نَحْنُ ذِكْرُ اللَّهِ» (كافی، ج ‏۲، ص ۵۹۸) ما اهل‌بیت علیهم‌السلام ذکر خدا هستیم. بنابراین، بعثت پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله مسیری است که ما را از طریق مکارم اخلاق به توحید و ذکر الهی، که همان نور اهل‌بیت علیهم‎السلام است، رهنمون می‌سازد. 🖋گزیده‌ای از بیانات استاد محقق حاج‌آقای موسوی دام‌ظلّه‌الوارف #️⃣ #مبعث #رسول_خدا #کلام_ناب 🆔 @feghhevelayat

📋شرط بهره‌مندی از بعثت 🔹نهایت بهره‌مندی از بعثت پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله برای مؤمنین است. اما مؤمنان چه کسانی هستند؟ در سورۀ حجرات آیۀ ۱۴، آمده است: «قالَتِ الْأَعْرابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَلكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإيمانُ في‏ قُلُوبِكُمْ؛ اعراب گفتند: ما ايمان آورديم. بگو: شما ايمان نياورديد؛ بلكه بگوييد اسلام آورديم. زيرا هنوز ايمان در دل هايتان وارد نشده است‏» یعنی ایمان در دل است، درحالی‌که اسلام تنها در زبان و عمل توأم با اعتقاد معنا پیدا می‌کند. آثاری که بر بعثت پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله مترتب است، برای کسانی است که ایمان قلبی و اعتقاد درونی دارند. 📖 خداوند در قرآن می‌فرماید: «يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَلا بَنُونَ * إِلاّ مَنْ أَتَى اݗللّٰهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ؛ روزى كه هيچ مال و فرزندى سود نمى‏‌دهد، مگر كسى كه دلى پاک به سوى خدا بياورد» (شعراء/ ۸۸ و ۸۹)، در قیامت تنها قلب سلیم متاع ارزشمند است. دل پاک، ریشه‌ای پاک دارد و از آن، اعمال و میوه‌های نیکو به بار می‌آید. ✅ ایمانِ قلبیِ حقیقی در گرو محبت و اعتقاد به پیامبر و جانشین اوست. پیامبر اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: «يَا عَلِيُّ حُبُّكَ إِيمَانٌ وَبُغْضُكَ نِفَاقٌ وَكُفْرٌ؛ ای علی! دوستی با تو ایمان است و دشمنی با تو نفاق و کفر» (معاني الأخبار، ص ۲۰۶) یعنی محور ایمان بر محور امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌چرخد. کسانی که از بعثت پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله بهره‌مند می‌شوند، کسانی‌اند که به خلافت بلافصل امیرالمؤمنین علیه‌السلام پس از پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله معتقد باشند. 🖋گزیده‌ای از بیانات استاد محقق حاج‌آقای موسوی دام‌ظلّه‌الوارف #️⃣ #مبعث #رسول_خدا #کلام_ناب 🆔 @feghhevelayat

🌌دعوت به باطن ملکوت 📝 منشاء تفاوت آثار مترتبۀ ماه‌ها در طول سال، همانا به تجلی و آثار نزول اسماء و صفات الهی در نفوس انسانی است. بر این اساس، ماه رجب در کیفیت ربط باطنی انسان با حقیقت توحید بسیار مؤثر است و اعماق باطن نفس را تغییر می‌بخشد. 🔍 نکتۀ مهم این است که چه بسا این آثار معنوی ماه رجب برای همگان روشن نمی‌شود، بلکه این اولیای استأثاری و اوحدی از اوتاد اهل معرفت‌اند که تغییر حال باطنی این ماه را درک می‌کنند؛ چرا که تماماً آن آثار، خفی و زیربنایی است. ✅ محصل کلام اینکه ماه رجب، ماه دعوت به باطن عالَم ملکوت است، چنانکه از متن حدیث «مَلِک داعی» برمی‌آید. لذا باید در این ماه از رهن عالَم طبیعت خارج شد و از لوازم و لواحق ماده بیرون آمد. 🖋گزیده‌ای از مباحث فقه المعارفی استاد محقق حاج آقای موسوی دام‌ظلّه‌الوارف #️⃣ #کلام_ناب #ماه_رجب #عمومی 🆔 @feghhevelayat

🌘توجه به تجلّی رجبی 🔹 تمام تجلّیات معنوی ماه رجب که در نفس انسانی تأثیر و تأثر می‌گذارد، مربوط به ظهور استعداد و قابلیت طرف قابل است که زمینه دریافت تجلی را کماً و کیفاً فراهم می‌کند. و الا از ساحت قدس ربوبیت تغییری نیست، چه خدای سبحان تام الفاعلیه است؛ یعنی عین الوجود و عین التجلّی است. 📃 به عبارت دیگر، این طور نیست که گاهی تجلّی کند و گاه مُتجلّی نشود. او جلّت عظمته اساساً اصل تجلی است که حضور مطلق دارد و متجلی شدن و تجلی کردن به لحاظ تغیّر به ساحت قدسش راه ندارد. ✅ بنابراین، اصل این تجلیّات نوری و برکات معنوی، چه توجه انسان باشد و چه توجه نباشد، حاضر و حاصل است. نهایت اینکه چون ما توجه به اصل وجودی خودمان بما هو هو و نیز احاطۀ علمی به جمیع حیثیات وجودی‌مان نداریم، از دریافت این تجلیات بی‌بهره خواهیم بود. 🔍در نتیجه، عمده کار ما و سِرّ جمیع دستورات و اذکار در ماه رجب، همانا علم به علم و توجه به توجه است. 🖋گزیده‌ای از مباحث فقه المعارفی استاد محقق حاج آقای موسوی دام‌ظلّه‌الوارف #️⃣ #کلام_ناب #ماه_رجب #عمومی 🆔 @feghhevelayat