🔔 پذیرش مرکز تخصصی سطح (۴) پیامبر اعظم (ص) تحت اشراف استاد علی رضا اعرافی حفظه الله در سال تحصیلی جدید 📞 راه ارتباطی جهت دریافت جزئیات بیشتر و فرم ثبت نام 👇 @Shahid_63 09128548871

📚مجموعه #مقالات فقه تربیتی #علمی_پژوهشی 💢استاد: حجت الاسلام دکتر احمد امامی راد 👇👇👇

آموزه‌های مرتبط با جنسیت در اسلام نوع مقاله : مقاله پژوهشی نویسندگان احمد امامی راد ؛ مریم مشهدی علیپور چکیده بخشی از آموزش جنسی، آموزه‌های مرتبط با جنسیت است. داده‌های تحقیق، به‌صورت کتاب‌خانه‌ای گردآوری شده است. این پژوهش، با هدف تبیین آموزه‌های جنسیتی، با روش تحقیق کیفی انجام شده است. ادلۀ دینی مرتبط، در هفت گروه مورد بررسی دقیق قرار گرفته است. در اسلام، جنسیت خاص، ملاک برتری نیست. از این ‌رو، برخی ادله، به‌لزوم رضایت به‌جنسیت فرد و مقتضاهای آن و عدم آرزوی داشته‌های جنس مخالف، تاکید دارند. تحسین برخی آموزه‌ها و خصوصیات برای جنسیت خاص، هم‌چنین منع از تشبیه به‌جنس مخالف و تقسیم کار مردانه و زنانه از دیگر گروه روایاتی است که به‌اصل مساله و محتوای آن دلالت دارد. شمارش برخی خصوصیات ذاتی مثل شهوت و حیای بیشتر در جنسیت خاص نیز، بر اصل تفاوت جنسیتی و آموزش و محتوای آموزش جنسی دلالت دارند. در مجموع، اسلام علاوه بر ارج نهادن به‌هر دو جنس، برخی خصوصیات و تکالیف جنسیتی را مقتضای تعامل سازگار هر دو جنس دانسته و آموزه‌های ذکرشده را برای بهینه‌سازی تعاملات خانوادگی و اجتماعی ضروری می‌داند. 💠‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@feqhe_tarbiati

بازنگاهی عمیق به مراحل سه‌گانه تربیت و رشد در روایات نویسنده: احمد امامی راد چکیده مراحل رشد و تربیت و خصوص مراحل سه‌گانه رشد و تربیت در اسلام مورد توجه خاص بوده، اما بررسی عمیق جامع کمتری در این زمینه به چشم می‌خورد. پژوهش حاضر با هدف استخراج مراحل سه‌گانه رشد و سؤالات مرتبط با آن، درصدد این امر بوده و علاوه بر استخراج مراحل رشد و تربیت، به سؤالات و مسائل و فروعات کامل‌تری پرداخته است. روش، این پژوهش با روش کیفی به اکتشاف مراحل تربیت با تحلیل مفهومی روایات مورد نظر پرداخته و به هفت سؤال مرتبط نیز پاسخ داده است. طبق یافته‌های این پژوهش، هفت روایت به سه مرحله در تربیت اشاره دارند. سنین مختلف در روایات به‌خاطر تفاوت افراد و فرهنگ‌ها بوده و قابلیت انعطاف را دارا می‌باشند. روایات اصول حاکم بر فرایند رشد و تربیت در دوره‌ها را مشخص ساخته و دوره اول، یاری کردن کودک و رفق و مدارا با او و عدم سخت‌گیری و شتاب در امور تربیتی و محوریت بازی؛ در دوره دوم، ادب‌آموزی و تعلیم و تربیت؛ و در دوره سوم، استمرار تأدیب و نیز تعلیم حلال و حرام است. ازاین‌رو، تأدیب و تربیت در تمام مراحل رشد جریان دارد و انحصار برخی خصوصیات برای دوره‌های ذکرشده مورد قبول نیست. در نظر گرفتن این اصول برای کلیه مربیان و برنامه‌ریزان است. 💠‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@feqhe_tarbiati

تربیت و آموزش جنسی مرتبط با اعضای جنسی کودک در اسلام نوع مقاله : مقاله پژوهشی نویسندگان: احمد امامی راد چکیده تربیت جنسی یکی از مهم‌ترین ساحت‌های تربیتی است. تعامل‌های تریبتی مرتبط با اعضای جنسی متربی از مهم‌ترین مسائل آن به شمار می‌رود. با توجه به امکان عدم اعتنای کافی به این امر در دوران کودکی، پژوهش حاضر با هدف استخراج مسائل فقهی مرتبط با آن در حیطه تربیت و آموزش جنسی، با روش کیفی به اکتشاف آن با تحلیل مفهومی آیات و روایات مورد نظر پرداخته است. در این راستا پوشاندن اعضای جنسی خود از دید متربی ممیّز در همه وقت، مخصوصا اوقات خاص مجامعت، نگاه نکردن به اعضای جنسی متربی و نیز مباشرت نکردن با آن بررسی شده و به این نتیجه رسیده است که: نگاه کردن به اعضای جنسی متربی ممیّز جایز نیست و اعضای جنسی خود را نیز باید از دید او پوشاند. آموزش این امر در دوران کودکی نیز مطلوب اسلام است. در این مسئله فرقی در جنسیت نگاه کننده و نگاه‌شونده نیست. این امر به نوعی آموزش جنسی برای کودک نیز محسوب شده و آموزش عملی نیز می‌باشد. چنین آموزشی در اوقات خاص مجامعت با اجازه‌خواهی هنگام ورود به اتاق خلوت اولیا به‌طور خاص مورد تأکید است. شیوه‌های آموزش جنسی می‌تواند متنوع بوده و علاوه بر آموزش مستقیم، به صورت قصه‌گویی یا آموزش عملی نیز می‌باشد. 💠‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@feqhe_tarbiati

قواعد عمومی جاری در ساحت تربیت جنسی در فقه تربیتی نوع مقاله : مقاله پژوهشی نویسندگان علیرضا اعرافی؛ احمد امامی راد؛ سید عباس موسوی چکیده علاوه بر روش‌های خاص و تصریح‌شده‌ای که در تربیت جنسی جریان دارند، قواعد عامی هم هستند که تکلیف تربیتی را در این ساحت مشخص می‌کنند. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی این قواعد را مورد بررسی قرار داده است تا در صورت عدم وجود دلیل خاص بتوان به این قواعد تمسک جست. قواعد تسبیب، هدایت، ارشاد، امر به معروف و نهی از منکر، پرهیز از اعانه بر اثم و وقایه از قواعد الزامی‌ای هستند که در این ساحت جریان دارند، چنان‌که قاعده اعانه بر طاعت الهی هم از قواعد غیرالزامی جاری در تربیت جنسی است. ارائه آگاهی‌های لازم در ساحت تربیت جنسی، ایجاد گرایش متربی به سمت امور مطلوب شرعی و پرهیز از امور نامطلوب، پیشگیری‌های لازم در تربیت جنسی مطلوب و عدم گناه جنسی متربی بعد از بلوغ از جمله مفاد قواعد الزامی جاری در تربیت جنسی هستند که در صورت عدم یقین به منجرشدن به گناه جنسی تحت عنوان قاعده غیرالزامی واقع می‌شوند. 💠‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@feqhe_tarbiati

💠 آیت‌الله اعرافی در محکومیت جنایات دیوانه‌وار رژیم سفاک صهیونیستی: ❇️ روحانیت شیعه تا آخرین نفس کنار مردم فلسطین می‌ماند ◼️ یقین داشته باشید که این جنایات، حاکی از استیصال و عجز رژیم غاصب صهیونیستی در مقابل مقاومت ملت بزرگ فلسطین است. ◼️اگرچه شهادت زنان و کودکان فلسطینی در غزه و رفح جانسوز است، اما دردناک‌تر از آن سکوت و مماشات دولت‌های غربی و بخشی از حکام عربی و اسلامی در مقابل چنین جنایاتی است. ◼️در پیشگاه خداوند متعال و به نیابت از تمامی روحانیت شیعه قسم یاد می‌کنم تا آخرین نفس در کنار شما مردم مظلوم فلسطین تا پیروزی نهایی خواهیم ماند. الیس الصبح بقریب. 📎 متن کامل پیام

📚مجموعه #مقالات فقه تربیتی #علمی_پژوهشی 💢استاد: حجت الاسلام دکتر حسین مولودی 👇👇👇

📚 #مقاله: بررسی قاعده فقهی علم نافع در تعلیم و تعلم نویسندگان علیرضا اعرافی مجید طرقی حسین مولودی چکیده در تاریخ فقه، قواعد فقهیه به عنوان عام فوق در استنباط احکام شرعی به ویژه مسائل مستحدثه، نقش بی‌بدیلی دارند. فقه تربیتی نیز به عنوان فقه نوین نیازمند برخورداری از پشتوانۀ قواعد فقهی متناسب با خود است. این مهم هنگامی ضرورت می‌یابد که در بسیاری از مسائل تعلیم و تعلم ادلۀ مصرحی وجود ندارد. قاعدۀ فقهی علم نافع در تعلیم و تعلم، قابلیت تطبیق بر بسیاری از مسائل تعلیم و تعلم را دارد. مؤلف به شیوۀ اجتهاد جواهری که سنت پذیرفته شده حوزه‌های علمیه است وفادار بوده و با روش تحلیلی - توصیفی و انتقادی، ادلۀ قول مشهور در رجحان تعلیم و تعلم علم نافع و مرجوحیت تعلیم و تعلم علم غیر نافع را از منظر فقهی بررسی کرده است. اولویت تعلیم و تعلم، علم دینی و علم نافع اخروی نسبت به علوم دیگر، استحباب تعلیم و تعلم علم نافع، مرجوحیت تعلم علم غیر نافع و اباحه تعلیم علم غیر نافع صرف نظر از عناوین ثانویه، از نتایجی است که این تحقیق به آن دست‌ یافته است.

📚مجموعه #مقالات فقه تربیتی #علمی_پژوهشی 💢استاد: حجت الاسلام دکتر جواد ابراهیمی 👇👇👇

مقاله: قاعده اکرام در تربیت از منظر فقهی نویسندگان جواد ابراهیمی سید نقی موسوی جواد مهدوی یگانه چکیده «کرامت» انسان در عصر حاضر به خصوص، در اعلامیه حقوق بشر، مورد توجه قرار گرفته است؛ اما «کرامت ذاتی و اکتسابی» انسان، از دیرباز در ادیان آسمانی مطرح بوده است. «کرامت» می‌تواند یکی از مبانی انسان شناختی تربیت باشد و «إکرام»، بعنوان یک اصل بر تمام اقدامات تربیتی حاکم گردد. «فقه تربیتی» به مثابه دانشی نو در تربیت‌پژوهی، درحال رشد است و صورت‌بندی قواعد در آن اهمیت مضاعف دارد. مسأله نوشتار حاضر، امکان‌سنجی ملاحظه «إکرام» به عنوان یک «قاعده» در فقه تربیتی است که با روش اجتهادی برای اثبات مفاد این قاعده، مستندات قاعده را می‌کاود. نتایج تحقیق نشان می‌دهد، «إکرام» به لحاظ مفهومی «به هر اقدامی اشاره دارد که شخص نسبت به دیگری انجام می‌دهد تا شرافت او حفظ شود یا هر اقدامی است که شرافت فرد را حفظ می‌کند». بر اساس دلیل قرآنی آیه هفتادم سوره اسراء، «اصل قاعده اکرام»، قابل اثبات است و بر اساس ادله عقلی و نقلی، نظیر دلالت روایت «أکرموا اولادکم» و دلالت بسیاری از روایات منقول درباره «سیره و گفتار معصومین»، إکرام کودکان «مستحب» است و حکم رعایت کرامت متربیان در تربیت، «مستحب» است. معتبرترین دلیل بر این امر، آیه هفتاد سوره اسراء، و تضافر روایاتی است که در خصوص «تکریم کودکان» وارد شده است. این تحقیق نشان داده که إکرام در جایجای تربیت مصداق دارد و در مباحث مختلف فقه تربیتی قابل تطبیق است و استحباب إکرام، به شایستگی می‌تواند در قامت یک قاعده فقهی، در قلمروی فقه تربیتی بکار رود.

مقاله: کارکردها و آسیب های الگوبرداری از منظر نویسندگان جواد ابراهیمی و روح الله ابراهیمی چکیده یکی از عناصر پایه نظام تربیتی، استفاده از روش‌های تربیتی مناسب برای رسیدن به تربیت مطلوب است. در میان روش‌های تربیت، روش الگوبرداری مبتنی بر انتخاب اسوه و الگویی ممتاز است که الگوبردار، شیوه و منش او را ملاک و معیار رفتار خود قرار می‌دهد. این نوشتار، با استفاده از روش توصیفی تحلیلی انجام شد و هدف آن، بررسی کارکردهای مثبت و نیز، آسیب‌های احتمالی استفاده از روش الگوبرداری از منظر دینی، با بهره‏گیری از آیات قرآن و روایات پیامبر خدا و اهل‎بیتاست؛ کارکردهای الگوبرداری، اعم از بعد شناختی و عاطفی است و آسیب‎های پیرامون آن درباره ارکان مهم اسوه، الگوگزین و روش الگوبرداری می‎باشد. از جمله مهم‎ترین کارکردهای مثبت این روش، شناخت ضعف‌ها و نقائص، معیار سنجش رشد صفات و تقویت گرایش به فضائل و کمالات است. مهم‎ترین آسیب‎های این روش، شامل الگوهای رشد نایافته، عدم دسترسی به الگو، بی‌دقتی الگوگزین در گزینش، بی‌انگیزگی او، ابهام در پیام‌ها و تأثیرگذاری تعصب و جهالت در روند الگوبرداری است. در نهایت، با مقایسه بین کارکردهای مثبت و آسیب‎های احتمالی روش الگوبرداری تربیت و با تکیه بر مستندات دینی، نتیجه‎گیری شد که این روش، علی‎رغم آسیب‎های احتمالی، ظرفیت بالایی برای بکارگیری در حوزه تعلیم و تربیت دارد؛ چون ابزار عملی در اختیار مربی است که تسهیل‎کننده جدی آموزش و انتقال آموزه‎ها است و با تقویت آگاهی و اقناع عمیق مخاطب، او را برای مواجهه با الگوهای غیرواقعی یاری می‎کند، پس می‎تواند منشأ تحولات تربیتی باشد.