۞ إِنْ تَكْفُروا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ عَنْكُمْ و لا يَرْضَىٰ لِعِبادِهِ الْكُفْرَ و إِنْ تَشْكُروا يَرْضَهُ لَكُمْ و لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرىٰ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ مَرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُمْ بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُور •⁷•
اگر كفران كنید، خداوند از شما بینیاز است و هرگز كفران را برای بندگانش نمی پسندد؛ و اگر شكر او را بجا آورید آن را برای شما میپسندد! و هیچ گنهكاری گناه دیگری را بر دوش نمیكشد! سپس بازگشت همه شما به سوی پروردگارتان است، و شما را از آنچه انجام میدادید آگاه میسازد؛ چرا كه او به آنچه در سینههاست آگاه است!
#نکات_تفسیری
۱. فرمان عبادت، نشانهی نیاز خداوند به ما نیست. «إِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ»
۲. خداوند منحرفان را نیز بندهی خود میداند. «لِعِبادِهِ الْكُفْرَ»
۳. شكر، كلید رضایت خداست. «إِنْ تَشْكُرُوا یَرْضَهُ لَكُمْ»
۴. خداوند عادل است و هر كس جزای كار خودش را میبیند. «لا تَزِرُ وازِرَةٌ»
۵. هر كس مسئول كار خویش است و نمیتوان گناه كسی را به دوش دیگری انداخت. «و لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْری»
﴿ فرقان نذیر ﴾
۞ و لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فی الْأَرْضِ وَلَٰكِنْ يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ ما يَشَآءُ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِير •²⁷•
و اگر خدا روزی را برای بندگانش وسعت میداد، مسلما در زمین سر به عصیان بر میداشتند، و لیكن به اندازهای كه میخواهد نازل میكند. به راستی او به بندگانش آگاه و بیناست.
#نکات_تفسیری
۱. همان گونه كه عطاهای الهی لطف است، گاهی محرومیّتها نیز لطف است. «لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبادِهِ لَبَغَوْا»
۲. فضل الهی بر اساس مصلحت و حكمت تقسیم میشود نه بر اساس تمایلات انسان. وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ...
۳. روابط اجتماعی سالم در گرو زندگی معتدل و در حدّ نیاز است. لَوْ بَسَطَ ... لَبَغَوْا
۴. مؤمنان نباید به خاطر تنگنای معیشت به خداوند سوءظن داشته باشند. «وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ»
۵. رفاه بیش از حد زمینهی طغیان است. لَوْ بَسَطَ ... لَبَغَوْا
۶. مشیّت الهی بر اساس حكمت است. «ما یَشاءُ إِنَّهُ بِعِبادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ»
۷. رزق مردم حساب و كتاب دارد. «یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ»
﴿ فرقان نذیر ﴾
۞ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزيدَنَّكُمْ و لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابی لَشَديد •⁷•
اگر شكر کنید حتما بر (نعمتهای) شما میافزایم، و اگر ناسپاسی كنید قطعا عذاب من بسیار سخت است!
#ترجمه_اختصاصی
#نکات_تفسیری
۱. شكر نعمت مراحلی دارد:
الف: شكر قلبی كه انسان همهی نعمتها را از خداوند بداند.
ب: شكر زبانی، نظیر گفتن «الْحَمْدُ لِلَّهِ».
ج: شكر عملی كه با انجام عبادات و صرف كردن عمر و اموال در مسیر رضای خدا و خدمت به مردم به دست میآید.
۲. شكر در برابر نعمتهای الهی بسیار ناچیز و غیرقابل ذكر است
۳. سنّت خداوند بر آن است كه شكر را وسیلهی ازدیاد نعمت قرار داده و این سنّت را قاطعانه اعلام كرده است. «تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ»
۴. با شكر، نه تنها نعمتهای خداوند بر ما زیاد میشود، بلكه خود ما نیز رشد پیدا میكنیم، زیاد میشویم و بالا میرویم. «لَأَزِیدَنَّكُمْ»
﴿ فرقان نذیر ﴾
۞ إِنَّ الَّذينَ قَالوا رَبُّنا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُون •¹³•
كسانی كه گفتند: «پروردگار ما اللّه است»، سپس استقامت كردند، نه ترسی برای آنان است و نه اندوهگین میشوند.
#نکات_تفسیری
۱. ایمان به خدا، خوف از دیگران را از بین میبرد. رَبُّنَا اللَّهُ ... فَلا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ
۲. تنها كسانی از گذشته خود پشیمان نمیشوند كه همواره در راه خدا حركت میكنند. رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا ... لا هُمْ یَحْزَنُون
۳. انسان به طور طبیعی، خواهان آرامش و رفاه و زندگانی جاوید است و خداوند، راه رسیدن به تمام این خواستهها را در گرو ایمان و عمل صالح پایدار میداند.
پایداری بر حق مشكل است، ولی با پاداش بزرگی مثل بهشتِ پر نعمت و دور از حزن واندوه، آسان میشود. لذا باید كارهای سخت را با پاداشهای بزرگ جبران كرد.
۴. مراد از اینكه گفتند (ربنا اللّه ) اقرار و شهادت به انحصار ربوبیت در خدای سبحان، و یـگـانـگـی او در آن اسـت. و مـراد از اسـتـقـامـتـشـان در مقابل شهادت خود، این است كه از آنچه كه شهادت به حقانیتش می دهند منحرف نمی شوند، و رفتاری بر خلاف آن و بر خلاف لوازم آن نمی كنند.
۵. (فـلا خـوف عـلیـهـم و لا هـم یـحـزنـون ) - یـعـنـی در پیش روی خود هیچ خطر محتملی ندارند، و هیچ عقابی حتی احتمالی در انتظارشان نیست، و به همین جهت خوف ندارند. و نیز هـیـچ مـكـروه قـطعی و محققی ندارند و به همین جهت اندوهی نخواهند داشت ؛ چون همیشه خوف جـایـی پـیـدا مـی شـود كـه پـای احـتـمـال خـطـری در بـیـن بـاشـد، و انـدوه وقـتـی بـه دل می آید كه خطری واقع شده باشد.
#سوره_انفال
#صفحه_۵۰۳
﴿ فرقان نذیر ﴾
۞ وَلا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ما جَآءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَأُولَٰٓئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيم •¹⁰⁵•
و همانند كسانی نباشید كه پس از آمدن دلایل روشنگر برای ایشان، پراكنده شدند و اختلاف كردند، و اینانند كه عذابی بزرگ خواهند داشت.
۱. همیشه ریشهی اختلافات جهل نیست، هوسها نیز اختلاف برانگیز است. «وَ اخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ ما جاءَهُمُ الْبَیِّنات»
۲. اختلاف و تفرقه، نه تنها قدرت شما را در دنیا میشكند، بلكه در قیامت نیز گرفتار عذاب جهنّم میسازد. «لَهُمْ عَذابٌ عَظیم»
۳. در این آیه بار دیگر درباره مسأله اتّحاد و پرهیز از تفرقه و نفاق بحث میكند.
اصرار قرآن در این آیات در مورد اجتناب از تفرقه و نفاق، اشاره به این است كه این حادثه در آینده در اجتماع آنها وقوع خواهد یافت زیرا هر كجا قرآن در ترساندن از چیزی زیاد اصرار نموده، اشاره به وقوع و پیدایش آن میباشد.
جامعهای كه اساس قدرت و اركان همبستگیهای آنان با تیشههای تفرقه درهم كوبیده شود، سرزمینشان برای همیشه جولانگاه بیگانگان و قلمرو حكومت استعمارگران خواهد بود. راستی چه عذاب بزرگی است !
#سورهآلعمران_صفحه۶۳
﴿ فرقان نذیر ﴾
۞ وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَىٰ يَدَيْهِ يَقُولُ يا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلا •²⁷•
و روزی كه ستمكار دستهای خود را به دندان گزد و گوید: ای كاش با پیامبر راهی پیش میگرفتم!
#نکات_تفسیری
۱. «خذلان» این است كه انسان به حمایت كسی امید داشته باشد، ولی او انسان را رها كند.
۲. رها كردن راه انبیا ظلم است. (ظلم به خود و ظلم به انبیا) «یَعَضُّ الظَّالِمُ»
۳. دوستیهای نامشروع امروز، فردای خطرناكی دارد. «یا لَیْتَنی» دوست در سرنوشت انسان مؤثّر است.
۴. ایمان به تنهایی كافی نیست، همراه بودن با انبیا نیز لازم است. «مَعَ الرَّسُولِ»
۵. ارتباط با انبیا هر چند اندك باشد، میتواند راه نجات باشد. «سَبِیلا
۶. دوستان منحرف، عوامل شیطانند. «فُلاناً خَلِیلًا- وَ كانَ الشَّیْطانُ»»
۷. نشانهی دوست بد آن است كه انسان را غافل كند. «أَضَلَّنِی عَنِ الذِّكْر»
۸. گاهی عواطف دوستی، بر استدلال و منطق غلبه میكند. «أَضَلَّنِی عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جاءَنِی»
۹. خداوند با همهی مردم اتمام حجّت میكند. «بَعْدَ إِذْ جاءَنِی»
#سورهفرقان_صفحه۳۶۲
﴿ فرقان نذیر ﴾
۞ وَالَّذينَ جاهَدوٱ فينا لَنَهْدِيَنَّهُم سُبُلَنا و إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ المحسنين •⁶⁹•
و كسانی كه برای ما تلاش کنند، بدون شک آن ها را به راههای خود راهنمایی میكنیم؛ و قطعا خدا با نیکوکاران است!
#ترجمه_اختصاصی
#نکات_تفسیری
۱. تعبیر به «جهاد» تعبیر وسیع ومطلقی است وهرگونه جهاد وتلاشی را كه در راه خدا وبرای او وبه منظور وصول به اهداف الهی صورت گیرد شامل میشود، خواه در طریق كسب معرفت باشد، یا جهاد با نفس، یا مبارزه با دشمن یا صبر بر طاعت، یا شكیبایی در برابر وسوسه معصیت، یا در مسیر كمك به افراد مستضعف، ویا انجام هر كار نیك دیگر.
۲. برای رسیدن به هدایت ویژهی الهی، تلاش لازم است و باید گام اوّل را خود انسان بردارد. «جاهَدُوا- لَنَهْدِیَنَّهُمْ»
۳. گاهی، یك گام و یك لحظه تلاش خالصانه، هدایت و نجات ابدی را به دنبال دارد. (مانندقیامامامحسین)
۴. در مدیریّت و رهبری، لازم نیست تمام ابعاد كار از روز اوّل روشن باشد، همین كه گامی الهی بر داشته شد، در وسط راه، هدایتهای غیبی میآید. «جاهَدُوا- لَنَهْدِیَنَّهُمْ»
۵. آنچه به تلاشها ارزش میدهد، خلوص است. «فینا»
۶. راههای وصول به قرب الهی، محدودیّتی ندارد. «سُبُلَنا»
۷. به وعدههای خداوند اطمینان داشته باشیم. «لَنَهْدِیَنَّهُمْ» (حرفلامونونتأكید،نشانههایتأكیداست)
۸. نشانهی نیكوكار بودن، تلاش در راه حقّ و اخلاص است. «جاهَدُوا فینا- لَمَعَ المُحْسِنین»
۹. همراه بودن خدای بزرگ با بندهای ضعیف، یعنی رسیدن انسان به همه چیز. «إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ المُحْسِنین»
۱۰. خداوند، هم راه قرب را به ما نشان میدهد و هم تا رسیدن به مقصد، دست ما را میگیرد. لَنَهْدِیَنَّهُمْ ... لَمَعَ المُحْسِنین
#عنکبوت۶۹
﴿ فرقان نذیر ﴾
۞ وَلا تَقُولُوٱ لِمَن يُقْتَلُ فی سَبيلِ اللَّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْيآءٌ ولـٰکنْ لا تَشعرون •¹⁵⁴•
و به آنها كه در راه خدا كشته میشوند، مرده نگویید! بلكه آنان زندهاند، ولی شما نمیفهمید!
#نکات_تفسیری
۱. اصولا در هر نهضتی گروهی راحت طلب و ترسو خود را كنار میكشند و علاوه بر اینكه خودشان كاری انجام نمیدهند، سعی در دلسرد كردن دیگران دارند. گروهی از این دسته در آغاز اسلام بودند كه هرگاه كسی از مسلمانان در میدان جهاد به افتخار شهادت نایل میآمد میگفتند: فلانی مُرد! و با اظهار تأسّف از مردنش، دیگران را مضطرب میساختند.
خداوند در پاسخ این سخنان مسموم با صراحت میگوید: كسانی كه در راه خدا جان میدهند آنها زنده اند، زنده جاویدان و از روزیهای معنوی در پیشگاه خدا بهره میگیرند، اما شما كه در چاردیواری محدود عالم ماده محبوس و زندانی هستید، این حقایق را نمیتوانید درک كنید.
۲. نگرشهای محدود مادّی را باید با ایمان به خدا و گفتههای او تكمیل و تصحیح كرد. «لا تَقولوا»
۳. تكالیف سخت، نیاز به پشتوانه اعتقادی و جبران خسارتها دارد. آری، كسی كه بداند زنده است، به شهادت رو میكند. «لا تَقُولُوا ... أَمْواتٌ بَلْ أَحْیاءٌ»
۴. شهادت، زمانی ارزش دارد كه در راه خدا باشد. «فِی سَبِیلِ اللَّه»
۵. پیكار در راه دین، از ارزشهای والا در پیشگاه خداوند است. «یُقْتَلُ فِی سَبِیلِ اللَّه»
۶. روح، بعد از مرگ باقی است، هرچند جسم و بدن متلاشی شود. «أَحْیاءٌ»
۷. سرچشمه بسیاری از تحلیلها، ناآگاهی از واقعیّات است. «لا تَقُولُوا، لا تَشْعُرُونَ»
#بقره۱۵۴
﴿ فرقان نذیر ﴾
۞ وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَراتِ و بَشِّرِ الصّابرين •¹⁵⁵•
و قطعاً شما را با چیزی از ترس، گرسنگی، و ازدستدادنی در مالها و جانها و میوههایتان، آزمایش میكنیم؛ و بشارت ده به استقامتكنندگان!
#ترجمه_اختصاصی
#نکات_تفسیری
۱. آزمایش و امتحان یك برنامه و سنّت حتمی الهی است. «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ»
۲. باید بدانیم كه آزمایشهای خداوند برای رفع ابهام نیست، بلكه برای شكوفایی استعدادها و پرورش و رشد انسانها است.
۳. وسایل آزمایش الهی نیز تمام حوادث تلخ و شیرین و از جمله ترس و گرسنگی، زیان مالی و جانی و كمبود محصولات است. ترس از دشمن، محاصرهی اقتصادی، جنگ و جهاد و اعزام فرزندان و عزیزان به میدانهای نبرد، از جمله امتحانات است.
۴. لازم نیست همهی مردم با همهی مسائل آزمایش شوند، بلكه ممكن است:
الف: هركس با چیزی آزمایش شود.
ب: فردی در آزمایشی روسفید باشد، ولی در امتحان دیگری رسوایی به بارآورد.
ج: ممكن است آزمایش فردی، وسیلهی آزمایش دیگران نیز باشد.
۵. تمام جهان، صحنه آزمایش و تمام مردم حتّی پیامبران نیز مورد امتحان قرار میگیرند.
۶. مورد بشارت، در آیه بیان نشده است به خاطر همین شامل انواع بشارتهای الهی میباشد. «بَشِّرِ الصّابرین»
#بقره_۲۴
﴿ فرقان نذیر ﴾
۞ واتقوٱ الله و یُعلِمُکم الله و اللهٌ بِکُل شیٍ علیم •²⁸²•
و تقوای الهی پیشه کنید و خدا شما را آموزش میدهد، و خدا به همه چیز داناست..
#ترجمه_اختصاصی
#نکات_تفسیری
۱. معلم اصلی انسان، خداست و بهترین معلم خداست، که از همه چیز آگاهی دارد
۲. قرار گرفتن دو جمله تقوا و تعلیم کنار یکدیگر ، این مفهوم را میرساند که تقوا و خداپرستی ، اثر عمیقی در آگاهی و روشنبینی و فزون علم و دانش دارد
او از همه مصالح و مفاسد مردم آگاه است و آنچه خیر و صلاح آنهاست، برای آنها مقرر میدارد
۳. عالم بودن معلم، یکی از مهم ترین ویژگی های معلم است
#بقره_۴۸
﴿ فرقان نذیر ﴾
۞فَإِذَا قُضِيَتِ الصَّلَاةُ فَانْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ•¹⁰•
و هنگامی كه نماز(جمعه) پایان گرفت (شما آزادید) در زمین پراكنده شوید و از فضل خدا بطلبید، و خدا را بسیار یاد كنید شاید رستگار شوید!
#ترجمه_اختصاصی
#نکات_تفسیری
فضل الهی گاهی مادّی و گاهی معنوی است. در آیه چهارم همین سوره درباره بعثت پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشاءُ» و در این آیه درباره كسب و كار و تجارت میفرماید: «وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ».
در فرهنگ قرآن، مالِ دنیا فضل الهی است، لذا در این آیه میفرماید: «وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ»، بعد از پایان نماز جمعه، به سراغ فضل خدا یعنی درآمد و تجارت بروید. چنانكه در جای دیگر، آن را «خیر» شمرده و میفرماید: «إِنْ تَرَكَ خَیْراً الْوَصِیَّةُ» . اگر كسی خیری باقی گذارده، وصیت كند كه در اینجا مراد از خیر، مال دنیاست.
پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله فرمود: هركس در بازار و محل كسب و كار با اخلاص خدا را یاد كند، در حالی كه مردم از خدا غافلند و به كارهای خود مشغولند، خداوند برای او هزار حسنه ثبت میكند و روز قیامت او را مورد مغفرت ویژه خویش قرار میدهد. نشاط انسان برای عبادت باید بیش از نشاط او برای كسب درآمد باشد.
درباره مورد عبادت فرمود: «فَاسْعَوْا إِلی ذِكْرِ اللَّهِ» و در این آیه درباره تجارت میفرماید: «وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ» هر دو كلمه «فَاسْعَوْا» و «ابْتَغُوا» به معنای تلاش و حركت است، لیكن در آیه اول واژه «سعی» و حرف «فاء» وجود دارد كه عشق و نشاط و سرعت در آن نهفته است.
#جمعه_۱۰
﴿فرقان نذیر﴾
۞إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَٰٓئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ •²¹⁸•
كسانی كه ایمان آورده، هجرت كرده و در راه خدا جهاد نمودهاند، آنها امید به رحمت پروردگار دارند و خداوند آمرزنده و مهربان است.
#ترجمه_اختصاصی
#نكات_تفسیری
در شأن نزول نزول این آیه میخوانیم مؤمنانی كه هجرت و جهاد كردند، ولی هلال ماه رجب را با ماه جمادیالاخری اشتباه گرفتند و دست به قتال زدند، ناراحت نباشند. زیرا اشتباهشان مورد عفو است و آنان قصد انجام گناه نداشتهاند.
امید بدون عمل، آرزویی بیش نیست. چنانكه در آخرین آیه سورهی كهف میخوانیم: «فَمَنْ كانَ یَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صالِحاً وَ لا یُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً» هركس امید به لقای پروردگار و رسیدن به مقام قرب را دارد، پس باید عمل خالصانه انجام دهد. آری، «رجاء»، آن امیدی است كه انسان مقدّمات رسیدن به آنرا فراهم كند.
پیامها:
1- رتبهی ایمان، مقدّم بر عمل است. «آمَنُوا ...* هاجَرُوا وَ جاهَدُوا»*
2- امید به لطف پروردگار، مشروط به ایمان، هجرت و جهاد است. «آمَنُوا ... هاجَرُوا وَ جاهَدُوا ... أُولئِكَ یَرْجُونَ»
3- اصول افكار و اعمال اگر صحیح باشد، اشتباهات جزئی قابل عفو است. «آمَنُوا ... هاجَرُوا ... یَرْجُونَ»
4- به لطف خداوند امیدوار باشیم، نه به كارهای نیك خود. زیرا خطر سوءعاقبت و حبط عمل و عدم قبول اطاعت، تا پایان عمر در كمین است. «یَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ»
5- چون بنده امیدوار به رحمت خداوند است، خداوند نیز اعلام میكند: آمرزنده و مهربان است. «یَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ»
6- ارزش هجرت و جهاد آن است كه در راه خدا و برای او باشد. «فِی سَبِیلِ اللَّهِ»
7- مؤمنان و مهاجران مخلص نیز به رحمت و مغفرت او نیاز دارند. «آمَنُوا، هاجَرُوا ... یَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ»
8- از خطای مهاجران و مجاهدان در راه خدا، باید گذشت. «وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ»
#بقره_۲۱۸
﴿فرقان نذیر﴾
۞مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا•²³•
در میان مؤمنان مردانی هستند كه بر سر عهدی كه با خدا بستند صادقانه ایستادهاند؛ بعضی پیمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشیدند)، و بعضی دیگر در انتظارند؛ و هرگز تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود ندادند.
#ترجمه_اختصاصی
#نكات_تفسیری
امام حسین علیه السلام در كربلا هنگام وداع با اصحابش و گاهی بالای سر شهدا این آیه را تلاوت میفرمود.
پیامها:
1- همهی اصحاب پیامبر و مؤمنان در یك درجه نیستند. «مِنَ الْمُؤْمِنِینَ»
2- دفاع از حقّ تا مرز شهادت، نشانهی صداقت در ایمان است. «صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ»
3- تعهّد، لازم الاجرا و عمل به آن نشانه صداقت است. «صَدَقُوا ما عاهَدُوا»
4- بزرگداشت شهدا، پیام و درسی قرآنی است. «فَمِنْهُمْ مَنْ قَضی نَحْبَهُ»
5- انتظار شهادت نیز یك ارزش است. «وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ» آمادگی برای لقای خداوند، از صفات مؤمنان است.
6- باب شهادت باز است. «وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ»
7- شهادت برخی مؤمنان، عامل عقب نشینی یا دلسردی دیگر مؤمنان نمیشود. (مؤمن با اینكه شهادت دوستان و عزیزان خود را میبیند، باز خود در انتظار شهادت است) «وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ»
8- مؤمنان واقعی پایبند عهد و پیمان خود با خدا هستند و هیچ چیز حتّی شهادت دوستان و عزیزان، روحیه آنان را تغییر نمیدهد. «وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِیلًا»
#احزاب_۲۳
﴿فرقان نذیر﴾