امنیت و آرامش‌ امروز ؛ ره آورد مجاهدت‌های خاموش است! تلخ‌اما‌شیرین✨

بستگی‌به‌خودتون‌داره!🕶 #سڪانس🎬 تلخ‌اما‌شیرین✨

کبیر؟! بریتانیا‌ی کبیر؟! تو انگار تو صدسال گذشته‌ زندگی می‌کنی؟! #سڪانس🎥 تلخ‌اما‌شیرین✨

#طنز😁 سیستم‌ اینو شناسایی‌ کنه هم طرف خوابه! ما نمی‌تونیم بریم دستگیرش‌ کنیم!😂 #سڪانس🎥 تلخ‌اما‌شیرین✨

✨️بــســم رب ؏ــشق✨️ ❤️رمان تلخ اما شیرین❤️ Part¹³² 《آنچه‌خواهید‌خواند: +خیلی‌حسِ‌شیرین‌و‌قشنگی‌بود؛ _حواستو‌بیار‌اینجا‌که‌عروسی‌افتادیم‌ دایی‌نمونه😂🚶‍♀️>> _علی‌اقا‌داره‌مزدوج‌می‌شه🤌😁 +من‌دقیقا‌چند‌وقت‌دیگه‌دایی‌میشم؟! +اسم‌بچه‌چیه 》 "یک‌هفته‌بعد" #رسول فردا روزِ اعزام بود . تو این یه هفته خیلی چیزها تغییر کرده بود . همه‌ی ایرانی هارو برگردونده‌ بودن‌ و شخصی ایرانی برای دفاع وجود نداشت ، ما هم برای همون کارِ قبلی می‌خواستیم حضور پیدا کنیم و تعداد روزهای ماموریتمون هم کوتاه شده بود. با توجه به اطلاعاتی که داشتیم با آدم‌ها کاری نداشتن و اذیت و آزاری نداشتن‌ اما فقط یه اطلاعات بود ، حقیقت رو نشون نمی‌داد! به سمتِ سایبری رفتم . پس از گذشت چند ساعتی و انجام کارهام‌ به سمتِ بخش خودمون رفتم . هیچ کدوم از بچه‌ها نبودن . نبودنشون‌ نشون از نماز خونه بودنشون‌ می‌داد. کارهام تموم شده بود . به سمتِ نمازخونه حرکت کردم و دیدم بچه‌ها حلقه زدن و نشستن‌ . به سمتشون پا تند کردم و با خستگی کنارشون نشستم درکی از موضوعی که در موردش‌ صحبت می‌کردن نداشتم ، تمامِ فکرو ذهنم سمتِ فردا بود ، از ی طرف خوشحال و از طرفِ دیگه .... تو فکر بودم . با تکون دادنِ شونم توسط فرشید بهش نگاه کردم‌ +جانم؟ _ کجایی آقا رسول؟! حواستو بیار اینجا که عروسی افتادیم، علی آقا داره مزدوج میشه ناباور‌ به علی نگاه کردم ، لبخندی زدم و گفتم : + آره علی؟ جونِ من؟ به‌به به سلامتی‌ مبارکا باشه پس از مدتی شوخی و صحبت با بچه‌ها با داوود به قصد خروج ، از سایت خارج شدیم . داوود داشت منو میرسوند خونه که مخالفت کردم و خواستم به سمت‌ خونشون بره تا قبل رفتن ریحانه رو ببینم ...................................... داوود با سینی‌ چای وارد‌ حال شد و کنار ریحانه نشست ، فکرم زیادی درگیر بود و خودمم‌ حالم داشت بهم می‌خورد از این درگیری‌ نگاهی به عروسک داخل دستم انداختم و لبخندی‌ زدم و نگاهمو دادم سمتِ داوود و ریحانه که با لبخند نگاه می‌کردن +من دقیقا چند وقت دیگه دایی می‌شم؟‌! _چند وقت؟ بگو چند روز دایی نِمونه‌! فسقلی‌ ما یک هفته‌ی دیگه به دنیا میاد +نههههه ، چند روز؟ چقدر زود گذشت! انگار همین دیروز بود با یادآوری چیزی تو ذهنم لبخند عمیقی روی لبم شکل بست و با ذوق گفتم + وایییی بچه مثل داییش‌ میشههه ، دقیقا تو یک ماه فقط یک روز بعد تولد داییش به دنیا میاد ریحانه و داوود هم که انگار تازه متوجه شده بودن لبخندی زدن و باعث ذوق بیشترم‌ شدن‌ خیلی حس شیرین و قشنگی بود؛ ادامه‌دارد...🌱 پ‌ن¹: پارتِ‌جدید💥 پ‌‌ن²: ازدواج‌علی‌؟! پ‌ن³: بچه‌ی‌ریحانه‌و‌داوود؟ پ‌ن⁴: عجیب‌نیست‌تولد‌بچه؟!‌ پ‌ن⁵: حس‌سردرگمی‌ِرسول<< پ‌ن⁶: رها‌کجاست؟🤷‍♀️ پ‌ن⁷: نظر‌میدین‌دیگه؟!‌ https://harfeto.timefriend.net/16988327208398 کانالِ‌ناشناس: پاسخ‌ها‌اینجا👇 https://eitaa.com/nashenasroman

حال ما اون لحظه فقط حال داوود :) استرس از سلول هامون می‌بارید🙂 #سڪانس🎥 تلخ‌اما‌شیرین✨

سکانسی که کمتر بهش توجه شد🙂 اینکار ابتکار خلاقانه علی سایبری بودا :) #سڪانس🎥 تلخ‌اماشیرین✨

#سوالِ‌شبانه ینی فامیلای رسول و داوود و سعید و اینا میدونن شغل‌شون چیه؟ تلخ‌اما‌شیرین✨

✨️بــســم رب ؏ــشق✨️ ❤️رمان تلخ اما شیرین❤️ Part¹³³ 《آنچه‌خواهید‌خواند: +طوری‌بغلم‌کرده‌بود‌که‌انگار‌قرار‌نبود‌بهش‌برگردم... +بهترینِ‌هدیه‌ی‌خدا‌که‌بهم‌داد‌تو‌بودی! _رسول؟جونِ‌من‌برات‌باارزشه؟! _دلیل‌حال‌ِ‌خوب‌و‌لبخندم‌تویی! +مگه‌نگفتی‌بهم‌افتخار‌می‌کنی؟! جا‌گذاشتنِ‌قلبم‌کنارِ‌رها》 "روزِ اعزام " #رسول کوله‌ی وسیله‌هامو برداشتم و پس‌از اینکه نگاهی به خودم تو آینه انداختم به سمت درِ اتاق رفتم ، قبلِ اینکه کامل از اتاق خارج بشم برگشتم و اتاقمو‌ کامل رصد کردم و پس از حک شدنش‌ تو ذهنم از آخرین حضورم درش، درِ اتاق رو بستم و به سمتِ پایین رفتم همه منتظرم بودن‌ ، حتی داوود و ریحانه هم بودن ، اول از همه‌ مامان رو بغل کردم و خداحافظی کردم طوری بغلم کرده بود که انگار دیگه قرار نبود بهش برگردم پس از مامان همرو بغل کردم که آخرین نفر رسید به رها ؛ عزیزِ قلبم♥️ فک کنم همه‌ متوجه موقعیتمون‌ شدن که خودشونو سرگرم کاری کردن و گذاشتن منو رها صحبتامونو‌ بکنیم دستشو گرفتم و روی مبل نشوندمش و خودم هم پایین پاش نشستم ، با آرامش نگاهم می‌کرد ، لبخند پهنی به روش زدم دستامو قابِ صورتش کردمو‌ گفتم : بهترین هدیه‌ی عمرم که خدا بهم داد تو بودی رها ، قول بده مواظبِ هدیه‌ی من باشیا:) لبخند غم‌ناکی زدو گفت : اینو من باید بهت بگم مهندس حالا دیگه حتی خبری از اون آرامش نبود ، با نگرانی بهم زُل زده بود که گفت : رسول؟! جونِ من برات با ارزشه دیگه؟! تروخدا مواظبِ جونِ من باشیا الان جونِ من تویی! قوتِ قلبم تویی! دلیلِ لبخند و حالِ خوبم‌ تویی! سخت بود اما .. گفتم +رهاجانم... عزیزِ دلم‌ نخواه ازم! تو که میدونی از خدا چی‌ می‌خوام ! تو که میدونی تهِ تهِ قلبم چی‌میخواد ! تو که میدونی‌ آرزوم چیه! نمی‌خوای به آرزوم برسم؟! مگه نگفتی بهم افتخار می‌کنی؟ می‌خوام بهم افتخار کنیااا‌ ، رها! من که لیاقت ندارم ، آخرش ورِ دلِ خودتم ولی نخواه‌ ازم قول بدم مواظب باشم... دعا کن برام باشه؟ بلند شدم، دستشو گرفتم و به سمتِ وسایلام رفتیم‌ ، وسایلو برداشتم و به سمتِ حیاط رفتیم پس از خداحافظی کلی از همه و جا گذاشتنِ قلبم کنارِ رها همراهِ بابا خونه رو به مقصدِ فرودگاه رها کردیم... ادامه‌دارد...🌱 پ‌ن¹ : پارتِ‌جدید💥 پ‌ن²: حرفای‌رسول پ‌ن³: حرفای‌رها:)❤️‍🩹 پ‌ن⁴: رفت... پ‌ن⁵: نظر‌بدینااا https://daigo.ir/secret/9948282379

استرسِ این‌ سکانس‌ #سڪانس🎥 تلخ‌اما‌شیرین✨

سخت‌گیری های آقا محمد باشه؟😂🦦 #سڪانس🎥 تلخ‌اما‌شیرین✨

تب @abdoozeinab