eitaa logo
غذای روح
484 دنبال‌کننده
801 عکس
283 ویدیو
51 فایل
این کانال برای بهره مندی ازغذای روح تشکیل شده و در آن تنها از تعلیمات حضرت آیةالله سید حسن ابطحی رحمه الله استفاده شده
مشاهده در ایتا
دانلود
{پيروى نكردن از شيطان} سالك الى اللّه نبايد از شيطان به هيچ وجه پيروى كند زيرا هيچگاه دشمن به انسان راه خير و خوبى را نشان نمى‌دهد بلكه او هميشه به بدى و كارهاى زشت فرمان مى‌دهد و شما را وادار مى‌كند كه وقتى درباره خدا و معارف حقّه مى‌خواهيد بحث كنيد چيزى را بگوييد كه از آن اطّلاعى نداريد بلكه به گفته‌هاى پدران و سنتهاى قديمى و حتی دانشمندان گذشته كه از قرآن استفاده نكرده و معصوم از خطا نبوده و راهنمايشان عقل و معصومين نبوده‌اند اكتفا كنيد كه واضح است اين عمل سالك الى اللّه را از صراط مستقيم منحرف مى‌كند و به لقاى پروردگار نمى‌رسد.   (از فرمایشات حضرت آیت الله سید حسن ابطحی رحمة الله علیه) کتاب 🆔 @Ghazayeroohemofid
{آيا مى شود دعاها را به قصد استحباب خواند؟} دعاهائى كه در مفاتيح الجنان هست، به قصد رجاء اگر خوانده شود اشكالى ندارد. ولى به قصد استحباب اشكال دارد. چرا كه ما نمى دانيم كه مثلاً دعاى كميل مستحب است يا خير. زيرا معنى مستحب اين است كه بگوئيم خدا اين كار را دوست دارد و دستور فرموده است. ولى اگر مرجع تقليد گفته باشد كه مستحب است يا اينكه خود انسان به درجه ى اجتهاد رسيده باشد و از آيات و روايات استحبابش را استنباط كرده باشد، به قصد مستحب مى توان خواند و ضمنا تقليد از مرده ابتدائا جايز نيست و لذا نمى توان از اينكه آقاى حاج شيخ عبّاس قمى رحمه الله فرموده مستحب است، تقليد كرد و كسى كه مى خواهد سير الى اللّه كند، بايد بكوشد، همان طورى كه خاندان عصمت و طهارت عليهم السلام فرموده اند انجام دهد، اگر روايت از ائمّه عليهم السلاماست و سندش معتبر است، اشكال ندارد و خدا هم دوست دارد و مستحب است. عبداللّه بن سنان خدمت امام جعفر صادق عليه السلام مى آيد. آن حضرت به او دعاى غريق را تعليم مى دهد كه "يا اللّه يا رحمن يا رحيم يا مقلّب القلوب ثبّت قلبى على دينك" و او دعا را به اين صورت مى خواند كه "يا مقلّب القلوب والابصار ثبّت قلبى على دينك" حضرت مى فرمايند كه خداوند مقلّب قلوب والابصار است ولى بگو چنانكه من مى گويم. اين كلمه را چرا اضافه كردى؟ و اين اشكال دارد. اينها را فرموده اند كه ما ياد بگيريم همان طورى كه فرموده اند، بايد انجام شود و براى كسى كه مى خواهد به سرعت به طرف خدا حركت كند، نبايد از صراط مستقيم انحراف پيدا كند. (از فرمایشات حضرت آیت الله سید حسن ابطحی رحمة الله علیه) ‌ کتاب 🆔 @Ghazayeroohemofid
{توجه به پروردگار در همه حال} همیشه در دل متوجّه‌ی خدا باشید، این را بدانید كه خدای‌تعالی اگر خودش بخواهد وسیله‌ای برای شما تهیه می كند. بدانید که خدای دیگری ندارید شما هر چه بكنید، هر چه بخواهید خدا برای خودتان بسازید، هر چه دلتان را به خدای دیگری متوجه كنید، هر چه قلبتان را به قدرت دیگری متّكی كنید، اشتباه كرده‌اید. من یك وقتی یك نفری گرفتار شده بود، به او گفتم به خدا توجّه كن. گفت درست است ولی شما وسیله باشید! اینها غلط است. در دل متوجّه‌ی خدا باشید. این را بدانید كه همیشه خدای‌تعالی اگر خودش بخواهد وسیله‌ای برای شما تهیه كند و قرار بدهد خودش می‌داند چگونه وسیله‌ای قرار بدهد. اگر تمام دلتان را متوجه خدا بكنید، خدای‌تعالی آن وسیله‌ای كه مناسب باشد نه به تو فشار بیاید، نه آبرویت برود و نه تو را ناراحت كند، برایت تهیه می‌كند. (از فرمایشات حضرت آیت الله سید حسن ابطحی رحمة الله علیه) 🆔 @Ghazayeroohemofid
{انجام وظيفه} سالك الى اللّه بايد در آن چيزهايى كه مسئوليّت انجامش را بر عهده گرفته متعهدانه عمل كند و مهمترينش اطاعت خدا و رسولش مى‌باشد.  (از فرمایشات حضرت آیت الله سید حسن ابطحی رحمة الله علیه) کتاب 🆔 @Ghazayeroohemofid
{بندگی رسمى برای پروردگار} تا وقتى كه شيطان در شمادخالت دارد و شيطان در شما راهى پيدا مى كند كه به شما دستور بدهد و شما هم عمل مى كنيد اين را بدانيد كه حقيقت عبوديّت در دل شما مسجّل نشده است. و هر وقت ديديد به طور خودكار چه حواستان جمع باشد يا نباشد شيطان و نفس اماره كار نمى كند و مطمئنا به هيچ وجه به طرف شيطان و نفس اماره نمى رويد در اينجا حقيقت عبوديّت در شما پيدا شده و شما يك بنده ى واقعى خدا شده ايد و بنده ى رسمى خدا هستيد. (از فرمايشات حضرت آية الله سيدحسن ابطحى رحمة الله عليه) كتاب ج٤ 🆔 @Ghazayeroohemofid
{مطیع محض} يك پاسبان كه دم درب فرودگاه ايستاده بنده ى كامل دولت است اسلحه به او داده اند و به كمرش بسته است و راست راست هم راه مى رود امّا از سلاحش جز در مواردى كه دولت گفته استفاده نمى كند، ولى كسى كه مطيع نيست دولت مى گويد اگر به او هفت تير داده شود سوء استفاده مى كند و ممكن است مملكت را بهم بزند. امّا آن پاسبان كه بنده ى دولت است اگر در برابر انبار مهمّات هم واقع شود اتّفاقى روى نمى دهد. من مستجاب الدعوة هستم ولى اختيارش دست خدا است. اگر اوتاد و ابدال و اولياء خدا روى اراده خود بدون خواست خداى تعالى اراده كنند باران بيايد، مريضها شفا پيدا كنند، همه كارهاى خدا بهم مى خورد. انسان ولىّ خدا نمى شود مگر تا صد درصد مثل آن پليس باشد كه اگر تمام قدرت را به او بدهند كوچك ترين سوء استفاده اى نمى كند در حالى كه انبار مهمّات دست او است. بعضى دكّان باز كرده اند كه مريض شفا مى دهم و چه مى كنم. آيا با اذن پروردگار است يا نه؟ بى حساب و بدون اذن پروردگار نمى شود كه مؤمن و فاسق و كافر را شفا دهى ولو اينكه موفّق هم باشى. شما به بچّه ى سه ساله تان چرا چاقو نمى دهيد؟ چون مى دانيد اگر چاقو تيز باشد دستش را مى برد، او عقلش نمى رسد و بنده نيست، چه مى كنيد؟ چاقو را به دستش نمى دهيد. ائمّه ى اطهار عليهم السلام اگر مى خواستند با يك اراده مى توانستند آسمانها و زمين را خلق كنند ولى بايد خدا بخواهد. فكر مى كنيد آصف بن برخيا هر روز اموال مردم را جابجا مى كرد و بنگاه باربرى داشت؟ شايد در عمرش يك بار بيشتر اين كار را نكرد آن هم به اذن خداى تعالى اين كار را كرد. (از فرمایشات حضرت آیت الله سید حسن ابطحی رحمة الله علیه) کتاب ج ۴ 🆔 @Ghazayeroohemofid
{شکر نعمت و اثرات آن} مسأله ى شكر و سپاس در زندگى نقش فوق العاده اى دارد و ذات اقدس متعال مى فرمايد: "لئن شكرتم لأزيدنّكم" يكى از اساتيد بزرگ مى گفت كه هيچ يك از كارها در اعمال خداوند اثر نمى گذارد جز شكر و كفران. شكر خداوند را وادار مى كند كه نعمتش را زياد كند و كفران كه ضدّ شكر است، خداوند متعال را وادار مى كند كه نعمت را از او سلب كند. يكى از صفات عقل و جنود عقل، شكر و سپاس است و يكى از صفات جهل، كفر و كفران است. اگر انسان شكر نعمتى را كرد يك عمل رحمانى انجام داده است و اگر كفران نعمت كرد يك عمل شيطانى انجام داده است. خداوند متعال خودش شاكر است مى فرمايد: "و اللّه شكور حليم" اگر كار خوبى كردى خداوند عزيز از شما تشكّر مى كند. البتّه تشكّر هر چيزى مطابق خودش است. تشكّر پروردگار اين است كه به شما توفيق مى دهد كه كارهاى خوب و صالح بيشتر انجام دهيد و كلا انسان بوسيله ى شكر كردن به خداوند متعال نزديك مى شود و اين شكر پروردگار مايه ى رشد و كمال ما خواهد بود البتّه مسأله ى شكر خيلى گسترده است. (از فرمایشات حضرت آیت الله سید حسن ابطحی رحمة الله علیه) کتاب ج ۴ 🆔 @Ghazayeroohemofid
{بنده بودن} كسى كه مى‌خواهد به سرعت به طرف خدا حركت كند نبايد از صراط مستقيم انحراف پيدا كند، ولى كسى كه هر كارى دلش مى‌ خواهد انجام مى‌دهد برایش فرقى نمى‌كند. جوان بوده همين كار را مى‌كرده حالا هم كه پير شده همان كار را انجام مى‌دهد و هيچ فرقى هم نكرده حتى يك قدم هم جلوتر نيامده. اين شخص زندگى و قبر و تولدش همين جاست. اين شخص به دره افتادن ندارد، چرا كه تكان نخورده، اما براى كسى كه مى‌خواهد به طرف خدا حركت كند نيم ميليمترش هم حساب دارد. شما اگر پشت فرمان ماشين باشيد و با سرعت حركت كنيد اگر نيم ميلى متر دستتان را به طرف چپ يا راست بگردانيد و جبران نكنيد منحرف مى‌شويد و به دره سقوط مى‌كنيد. لذا صراط مستقيم از مو باريك‌تر و از شمشير تيزتر است، انسان در مرحله صراط مستقيم بايد بنده باشد و خود رأى و خود خواه نباشد. (از فرمایشات حضرت آیت الله سید حسن ابطحی رحمة الله علیه) کتاب 🆔 @Ghazayeroohemofid
{مهمترین هدف خلقت} انسان بايد بنده ى واقعى خدا بشود. چون مهم ترين هدف خلقت بندگى است. بندگى معنايش اين است كه انسان هر چه دارد، وجود خودش و آنچه متعلّق به او است همه در راه مولايش باشد. (از فرمایشات حضرت آیت الله سید حسن ابطحی رحمة الله علیه) کتاب ج ۴ 🆔 @Ghazayeroohemofid
{انسان برای بندگی اختیار دارد} انسان در تكوينيّات بنده است و خداى تعالى در تشريعات دست انسان را باز گذاشته و از او خواسته بندگى كند. يعنى او راه حق ‌و باطل را نشان داده و خير و شر را به او شناسانده بعد از او خواسته با اختيار خودش راه حق و خير را انتخاب كند و با ساير موجودات بندگى كامل الهى را انجام دهد. انبياء عظام (عليهم السلام) چون معصوم هستند بندگى كامل دارند و هماهنگى خود را با ساير موجودات رعايت كرده اند، آنها هيچ تخطّى از امر الهى در تشريعات نمى كنند. فقط در اين ميان يك جاى خلقت لنگ مى زند كه بشر هست و خوب عمل نمى كند. خداى تعالى مى فرمايد: "و قضى ربّك الاّ تعبدوا الاّ ايّاه" خداى تعالى خواسته كه تنها بنده ى او باشيم، هماهنگى خود را با خلقت رعايت كنيم مانند يك كارخانه كه همه ى قسمتهاى آن تحت فرمان مدير يا سازنده ى كارخانه حركت مى كند، يك چرخ بايد تند بچرخد، يكى كند بچرخد يك چرخ اصلا نبايد بچرخد، همه طبق برنامه حركت مى كنند. فقط بشر هست كه خوب كار نمى كند و گاهى ممكن است تمام كارخانه را بهم بريزد، خصوصا اگر از جاهاى مهم كارخانه باشد. بشر گل سرسبد خلقت است. (از فرمایشات حضرت آیت الله سید حسن ابطحی رحمة الله علیه) کتاب ج ۴ 🆔 @Ghazayeroohemofid
{هدف اوليه از خلقت خليفه الله شدن است يا بنده شدن؟} هدف اوليه و حقيقى اين است كه انسان بنده شود، وقتى انسان بنده شد تمام قوا را در اختيارش قرار مى دهند و قدرتمند كامل و بى نهايت مى شود امّا اين قدرت را نمى دهند كه اين شخص هر كارى خواست بكند بلكه حتی حضرت على (عليه السلام) با تمام قدرتى كه داشت معمولى و طبيعى زندگى مى كرد، بايد طبق بندگى عمل كند. پس هدف بنده ى خدا شدن است همان طور كه در قرآن مجيد خداى تعالى مى فرمايد: "و ما خلقت الجنّ و الانس الاّ ليعبدون" وقتى انسان بنده شد همه چيز در اختيار او قرار مى گيرد و او هم بنده است تا مولا رضايت نداشته باشد، كارى نمى كند. در اينجا خليفة الله مى شود مانند حضرت مجتبى (عليه السلام) كه چون خداى تعالى مى خواست تمام سب و لعنهاى واعظ را در مورد پدرش بشنود، مى شنيد و چون خدا مى خواست دشمنان براى مفتضح كردن خودشان این حرفها را بگويند، او هم مى خواست. (از فرمایشات حضرت آیت الله سید حسن ابطحی رحمة الله علیه) کتاب ج ۴ 🆔 @Ghazayeroohemofid
{چگونه انسان با خدا مأنوس مى شود؟} در اثر بندگى و اطاعت خداى تعالى، انسان به جائى مى رسد كه حالت انس با خدا را پيدا مى كند. يعنى روح انسان به طورى قدرت پيدا مى كند كه جز با خدا با ديگرى حال و حوصله ى حرف زدن ندارد. در بعضى احاديث هست كه مؤمن به جائى مى رسد كه از ديگران وحشت مى كند ولى با خداى تعالى مأنوس است. روزها را شب مى كند، شب منتظر مى شود كه ساعاتى با پروردگارش مناجات كند و حرف بزند. (از فرمایشات حضرت آیت الله سید حسن ابطحی رحمة الله علیه) کتاب ج چهارم 🆔 @Ghazayeroohemofid