#یادداشت 📜 قدرت تهدید، عامل بازدارنده ⁉️ چرا تمایل به تجاوزگری به وجود می‌آید و چگونه می‌توان آن را برطرف کرد؟ امام سجاد(ع) پاسخ می‌دهد ✍🏻 دشمنی دیگران با انسان چه در سطح فردی، چه در سطح اجتماعی و چه در سطح بین الملل، یک پدیده و واقعیت انکارناپذیر است که نیازمند تبیین علمی است. به دیگر بیان، تمایل به دشمنی کردن یک پدیده اجتماعی و سیاسی است که نیازمند تبیین علمی است. در روایتی از امام سجاد(ع) چنین نقل شده است: لا تُعادِینَّ أحَداً وَإن ظَنَنتَ أنَّهُ لا یضُرُّک...؛ فَإِنَّک لا تَدری ... مَتی‏ تَخافُ عَدُوَّک. با هیچ کس دشمنی مکن، گرچه گمان کنی به تو زیانی نمی‏‌رساند...؛ زیرا تو نمی‌‏دانی که چه موقع... از دشمنت هراسان می‌شوی(به تو ضربه می‌زند). این حدیث در حوزه روان‌شناسی اجتماعی و سیاسی، کارایی دارد و توصیه می‌کند که از دشمنی کردن، بپرهیزید؛ این موضوع کلی حدیث است، اما همه معنای آن نیست. اگر با رویکرد علمی به این حدیث نگاه شود، می‌تواند با این پرسش پاسخ دهد که: چرا برخی به دشمنی کردن تمایل دارند؟ و چه چیزی می‌تواند تمایل به دشمنی کردن را تبیین کند؟ 🔻 بر اساس این حدیث و با کاربست فهم علمی با راهبرد پژوهش معکوس، می‌توان فهمید که «احساس امنیت» از طرف مقابل، موجب دشمنی، تعدی و تجاوز می شود! برخی افراد وقتی احساس کنند از جانب طرف مقابل، تهدیدی متوجه آنان نخواهد بود، دست به ظلم و تعدی می‌زنند! اما اگر احساس خطر کنند، موجب بازدارندگی شده و دست از تجاوز می‌کشند. این یک تئوری تبیین کننده عداوت و دشمنی است. 🔹 داستان ما با امریکا و رژیم صهیونیستی نیز بر اساس این تئوری قابل تحلیل است. آنگاه که احساس کنند ایران قدرت پاسخ و ضربه زدن ندارد، مورد حمله قرار می دهند و آنگاه که احساس کنند ایران امکان تهدید و ضربه زدن دارد، دست از حمله و تجاوز خواهند کشید. ✳️ عملیات « وعده صادق » نشان داد قدرت پاسخگویی به تجاوز موجب امنیت می‌شود. از این رو باید افزایش قدرت پاسخگویی و جرأت اقدام را یکی از مؤلفه های امنیت ملی دانست. #وعده_صادق 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

#یادداشت 📜 راهبرد امنیت ملی طراحی دکترین دفاعی و امنیتی بر اساس کلام امیرالمؤمنین علیه‌السلام ▫️دفع تجاوز، فقط با مقابله به مثل ▫️امنیت در سایه مقابله به مثل 💠 و قَالَ (علیه السلام): رُدُّوا الْحَجَرَ مِنْ حَيْثُ جَاءَ، فَإِنَّ الشَّرَّ لَا يَدْفَعُهُ إِلَّا الشَّر. سنگ را از همان جايى که پرت شده، باز گردانيد، كه شر را جز شر دفع نمی‌کند. ❇️ چند نکته درباره این حدیث: ۱. این حدیث از دو بخش تشکیل شده: دستور و تعلیل دستور. ۲. موقعیتی که حدیث درباره آن صادر شده، تعدی و تجاوز دشمن است که برای آن، برنامه اقدام ارائه می‌کند. ۳. دستور در چنین وضعیتی، مقابله به مثل است. ۴. تعلیل آن جالب است: شرّ جز به وسیله شرّ متقابل دفع نمی‌شود. معلوم می‌شود هدف اصلی دفع شرّ دشمن است و راه آن فقط مقابله به مثل است. این انحصار نکته مهمی است که‌ نباید از آن غافل شد. 📗 نهج البلاغه، حکمت ۳۱۴. #وعده_صادق 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

#بشنوید #سبک_زندگی 📜 ایمان و «رفاه عاطفی» 01:40 | تفاوت زندگی سکولار با زندگی ایمانی 03:40 | رفاه عاطفی ⁉ 13:18 | عواطف سکولار و عواطف معنوی ▪️ تفاوت عواطف معنوی با عواطف سکولار 🔹 رنگ خدایی به عواطف 📖 (صبغة الله و من احسن من الله صبغة) 19:40 | نتایج فراتحلیل بیش از ۳۴۰ تحقیق در باره عواطف معنوی ▫️ بالاتر بودن رفاه عاطفی در عواطف معنوی ▫️ تأثیر بیشتر عواطف معنوی بر نوجوانان 22:31 | زندگی بدون خدا، زندگی سخت 📖 (و من اعرض عن ذکری فإن له معیشة ضنکاً) 🔸 تحقیقات تجربی، تفسیر تجربی آیات و روایات 🔹 اثرگذاری عواطف معنوی در بعد فردی و اجتماعی 26:33 | مکانیسم اثرگذاری عواطف معنوی بر رفاه عاطفی ⁉️ ایمان چگونه موجب رفاه عاطفی می‌شود؟ ▫️ تعدیل بهتر فشار روانی ▫️ رشد پس از مشکلات ▫️ درک بهتر از زندگی ▫️ احساس قدرت بیشتر ▫️ شناسایی احتمالات بیشتر در تفسیر بلاها ▫️ رفاه عاطفی و رضایت بیشتر در بیماران جسمی ▫️ رفاه عاطفی و امید بیشتر در سالمندان نزدیک مرگ 34:45 | کدام مکتب ایده بهتری برای زندگی دارد؟ ایمان، برای زندگی دنیا دنیای آباد = آخرت آباد 🗓 ۱۴۰۳/۰۱/۳۱ 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

#معرفی_کتاب 📗 راز رضایت رضايت‌ از زندگي از مؤلفه‌های کليدی شادکامی است و به همین جهت انسان، هماره در جستجوی آن است! روانشناسان از دیرباز و به ویژه در دوره اخیر به این موضوع پرداخته‌اند و تبیین‌های خود را ارائه کرده‌اند. اما این موضوع در منابع اسلامی نیز مورد توجه جدی بوده است. آنچه اين کتاب به دنبال آن است، رضامندی از ديدگاه اسلام است. مسئله اين است که بر اساس منابع اسلامی، رضامندی چه تعريفی دارد و از چه مؤلفه‌هایی تشکيل شده است؟ همچنين چه نظريه اسلامی می‌تواند رضامندی را تبيين کند؟ مجموعه مطالب این اثر، چند دسته است: یکی تئوری رضامندی از دیدگاه اسلام که عبارت است از «خیرِ ادراک شده» و مباحث پیرامونی آن که در فصل دوم گزارش شده است. دیگری راهبردهای رضامندی است که عبارت‌‏اند از: راهبرد خیر، شامل پیش‏‌نیازهای رضامندی (خیرشناسی، داشته‌‏شناسی، خیرگرایی در ارزیابی) که در فصل سوم آمده، عوامل رضامندی (خیرآوری، خیریابی و خیرباوری) که در فصل چهارم آمده، و راهبردهای انطباق، پذیرش و سرور که در فصل پنجم گزارش شده‌‏اند. این کتاب، بخش نظری رضامندی کتاب الگوی اسلامی شادکامی است. در این اثر بر اساس یافته‌های جدید پژوهشگر تغییراتی صورت گرفته است. 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

📹 توصیه اخلاقی روز گذشته رهبر انقلاب به فرماندهان نیروهای مسلح: باید به خدا اعتماد، توکل و حُسن ظن داشت 💻 Farsi.Khamenei.ir

#ببینید روشونه‌ها به جای بار گناه، عَلَم برداریم برا ظهور مهدی فاطمه، قدم برداریم اللهم عجل لولیک الفرج 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

📜 لحظه اجابت دعا در روز جمعه فاطمه عليهاالسلام: «از پيامبر صلى‌الله‌عليه‌و‌آله شنيدم: در جمعه، لحظه‌اى است كه هر مسلمانى آن را دريابد و در آن لحظه از خداوند عز و جل خيرى بخواهد، حتماً به او مى‌دهد. گفتم: اى پيامبر خدا! آن كدام لحظه است‌؟ فرمود: هر گاه نيمى از قرص خورشيد، غروب كرده باشد». و فاطمه عليها‌السلام به غلامش مى‌فرمود: «بر تپه بلندى برو و هر گاه ديدى نيمى از قرصِ خورشيد غروب كرده است، مرا خبر كن تا دعا كنم». 📙 حکمت‌نامه فاطمی، صفحه ۴۰۸ و ۴۰۹. 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

#بشنوید #سبک_زندگی 📜 ایمان و درک زندگی 03:55 | درک از زندگی ▫️ ابهام زندگی، آزاردهنده ▪️ دو وجه پدیده‌ها: ۱. واقعیت عینی ۲. تفسیر پدیده ▫️ تفسیرهای زندگی، تعیین کننده جهت و سبک زندگی 18:36 | منبع معتبر درک زندگی ▫️ سازنده، بهترین منبع شناخت تمایل انسان برای درک زندگی از زاویه معنویت 🔸 ایمان، دارای پتانسیل برای درکِ زندگی، خود، و محیط اطراف 💠 پاسخ‌گیری از ایمان = رفاه عاطفی 30:30 | پرسش‎‌های بنیادین و کلان ❓ فلسفه زندگی چیست؟ ❓ چرا من را به این دنیا آورده‌اند؟ ❓ چرا من را از این دنیا می‌برند؟ ❓ چرا برای زندگی من حساب و کتاب قرار داده‌اند؟ ❓ آیا زندگی طرح دارد یا بدون طرح است؟ طرج زندگی چیست؟ ❓ راه چیست؟ راهنما کیست؟ پاسخگو کیست؟ 40:40 | عرضه دین و ایمان 🔹 پدیده عرضه دین به معصومان 🔸 عرضه دین توسط حضرت عبدالعظیم(ع) خدا: صاحب اختیار و مالک زندگی پیامبر(ص): صاحب آخرین و بهترین برنامه زندگی امامت: ولایت دار زندگی 46:30 | کمپین «عرضه دین» 🔻 استاندارد افکار زندگی 🗓 ۱۴۰۳/۰۲/۰۷ 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

✅پیشنهادی برای نام‌گذاری روز روان‌شناس و مشاور اگر #ابوعلی_سینا را نماد پزشکی میشناسیم، و #زکریای_رازی را نماد داروسازی و #جرجانی را نمادی برای علوم آزمایشگاهی، چرا برای روانشناسی و مشاوره نمادی ویژه را به ایرانیان و بلکه به جهانیان معرفی نکنیم؟ گرچه در قدیم، تفکیک علوم به شکل کنونی مطرح نبوده و حکما عموما در زمینه های متعددی صاحب نظر بوده اند، اما شاید بتوان #ابو_زید_بلخی (ابو زید احمد بن سهل بلخی) را، به حق، به عنوان یکی از شایستگان نامدار شیعه برای وجه تسمیه روز روانشناس و مشاور شناساند. کتاب خارق العاده ابو زید با عنوان #مصالح_الابدان_و_الانفس وی را در روانشناسی حقیقتا به یک نابغه خاص و ستودنی تبدیل کرده است. کاربست فنون مختلف شناختی، رفتاری و معنوی جهت مداخله در اختلال های روانشناختی، ارائه دسته بندی اولیه برای اختلالات روانی، توصیفات فوق العاده دقیق از اختلالاتی چون وسواس و هراس، تبیین زیبای رابطه بین جسم و روان، معرفی روشهای نوینی همچون بازداری تقابلی، نگاه جامع به مداخله روانشناختی، نگارش کتاب خودیاری و... تنها گوشه ای از هنرمندی های ناشناخته ابو زید بلخی است. به عنوان یک رسالت، او را بیشتر بشناسیم و بشناسانیم. به نظر میرسد اگر برای این روز، هویت بخشی درستی در نظر بگیریم (درست مانند حس خوبی که پزشکان مان از درک پیوند هویتی با ابن سینا میگیرند) شایسته تر باشد، تا اینکه صرفا بخواهیم بدون وجه تسمیه خاص، روزی را برای جامعه روانشناسان و مشاوران تعریف نماییم. #ابو_زید_بلخی #اندیشمند_شیعی_ایرانی #پیشنهاد_روز_روان‌شناس_و_مشاور دکتر محسن عزیزی ابرقوئی- روانشناس @positiveislamicpsychology 🌿🌺🍃🌸🌿 #مُحیی کانال دکتر حمید رفیعی‌هنر 🆔 eitaa.com/Mohyiee

#بشنوید #سبک_زندگی 📜 موجه‌سازی سبک زندگی انسان در جستجوی وجاهت برای رفتارهای خود ❓ منبع وجاهت منبع نادرست: همراهی با عموم مردم با شعار "من هم یکی مانند دیگران" پدیده (امّعه) در ادبيات دینی و نهی امام صادق علیه‌السلام از آن منبع معتبر: خیر بودن، حق بودن... 🗓 ۱۴۰۳/۰۲/۱۴ 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

#بشنوید #قطعه_سخنرانی 📜 عواطف معنوی 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

#بشنوید #قطعه_سخنرانی 📜 تاثیر ایمان در تحمل مشکلات 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

#بشنوید #قطعه_سخنرانی 📜 زندگی به رنگ خدا 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

#بشنوید #قطعه_سخنرانی 📜 تاثیر عواطف معنوی و غیر معنوی عواطف معنوی و غیر معنوی چیست ⁉️ و چه تاثیری بر زندگی افراد دارد ❓ 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

#بخوانید #قطعه_مقاله 📜 چیستی حیا (۱) ✍🏻 حیا از موضوعات مهم اسلامی است که در شرایط اجتماعی ما جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده و گاه دیدگاه های متفاوتی در باره آن ابراز می‌گردد. این بخش را با استفاده از مقاله‌ای در مجله اخلاق وحیانی بیان می کنیم: حیا در دیدگاه‌های سه‌گانه الف) دیدگاه لغت شناسان: در تعریف اهل لغت، چند نکته مهم وجود داشت: رقت وجه، انقباض، فعل قبیح، ترس از سرزنش، بازداری و عورت. رقت وجه، حالت مواجهه با ناظر است. انقباض (گرفتگی) نفس، ویژگی روانی حیاست. فعل قبیح، موضوع آن و بازداری، کارکرد آن است؛ بنابراین، از دیدگاه لغت‌شناسان، حیا یعنی رقت وجهی که هنگام فعل قبیح به‌دلیل ترس از سرزنش مردم، در فرد به‌وجود می‌آید و موجب انقباض روانی و ترک آن کار می‌شود. ب) دیدگاه دانشمندان: در تعریف متخصصان نیز چند محور وجود داشت. یکی ویژگی و حالت روانی که با تعبیرهایی همچون انقباض، تغیّر، انکسار، انحصار و وقار بیان شده است. دیگری موضوع حیا که فعل قبیح است. سومی علت و منشأ این حالت روانی که چند گونه است: تعداد زیادی آن را ترس از سرزنش، برخی نیز مواجهه با نقص را علت آن می‌دانند و برخی نیز حشمت طرف مقابل را. چهارمی، نتیجه آنکه ترک کردن است؛ بنابراین، ازنظر این گروه، حیا صفتی است که هنگام فعل قبیح، به‌دلیل ترس از سرزنش مردم یا مواجهه با نقصان یا حشمت طرف مقابل، حالتی از گرفتگی، حصر و شکستگی روانی را برای انسان به‌وجود می‌آورد. ج) دیدگاه متون دینی: همچنین در تعریف اسلامی چند محور وجود داشت. یکی اینکه عنصر اصلی برانگیزانندۀ حیا، حضور ناظر محترم و نظارت ادراک‌شده است. دیگری اینکه موضوع آن، قبیح شرعی و عرفی است و سومی اینکه کارکرد و ثمرۀ آن، بازداری و مهار نفس است. در منابع اسلامی، مطلبی دربارۀ ویژگی روانی به‌دست نیامد. مفهوم پردازی حیا از تحلیل و بررسی این‌ها به‌نظر می‌رسد حیا ترکیبی است از: ۱) حرمت تهدیدشده، ۲) تأثر درونی و ۳) خودمهارگری. حرمت تهدید شده خود ترکیبی است از: قبح ادراک‌شده، نظارت ادراک‌شده، ناظر تکریم‌شده و کرامت ادراک‌شده. توضیح این که اینکه فرد باحیا، شخصیتی کریم، وجهی رقیق و حالتی باوقار دارد؛ ازاین‌رو هنگام مواجهه با فعل قبیح، وقتی خود را در حضور ناظر محترم می‌بیند، دچار ترس از آبرو، روانش دگرگون (تغیر) و از حالت بسط و گشودگی، دچار قبض (انقباض) و احساسِ در تنگنا قرار گرفتن (انحصار) می‌شود و حالتی از شکستگی روانی را درونش تجربه می‌کند. این حالت، وی را به مهار نفس وامی‌دارد و از کار قبیح منع می‌کند که نتیجۀ عملی آن، ترک کردن کار بد (ترک) یا انجام دادن کار خوب (واداری) است. 📚 منبع: اخلاق وحیانی، ش ۱۲ ادامه دارد.... 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

#بخوانید #قطعه_مقاله چیستی حیا(۲) پیشتر گذشت که حیا ترکیبی است از: ۱) حرمت تهدیدشده، ۲) تأثر درونی و ۳) خودمهارگری. حرمت تهدید شده خود ترکیبی است از: قبح ادراک‌شده، نظارت ادراک‌شده، ناظر تکریم‌شده و کرامت ادراک‌شده. و اما تحلیل این مفهوم تحلیل مفهوم حیا صفت حیا را می‌توان این گونه تحلیل و تبیین کرد. از موقعیت‌های زندگی انسان، مواجهه با فعل قبیح است. نحوۀ مواجهه ما با این موقعیت، از مسائل مهم زندگی است. برخی افعال، قبیح و عیب‌اند و درمقابل، برخی زیبا و خوب. ما در زندگی در معرض انتخاب قبیح یا حسن قرار می‌گیریم؛ اما به‌خودی‌خود مسئله‌ساز نیست. بدیهی است که انسان سالم، حسن را برمی‌گزیند. مسئله از آنجا آغاز می‌شود که فعل قبیح با لذت و فعل حسن با محنت آمیخته شود. معمولاً آنچه قبیح است، لذت‌بخش است و آنچه حسن است، محنت‌آور. اینجاست که انتخاب دچار مشکل می‌شود. انسان به‌لحاظ طبع اولیه معمولاً به‌سمت لذت گرایش دارد و از محنت می‌گریزد؛ ازاین‌رو ممکن است فعلی را برگزیند که واقعاً قبیح است. گزینش فعل لذت‌بخش هرچند طبع انسان را ارضا می‌کند، از آنجاکه قبیح و عیب است، آبرو و اعتبار اجتماعی انسان را تهدید می‌کند. اعتبار و حرمت نزد دیگران، یکی از ضروری‌ترین نیازهای اجتماعی و از مطلوب‌ترین چیزها نزد انسان است. هیچ‌کس مایل نیست نزد دیگران بی‌آبرو و رسوا شود؛ اما گاه مسیری که انتخاب می‌کند، چنین پیامدی دارد و اعتبارش را پیش پای لذت‌خواهی‌اش قربانی می‌کند. در این حالت، هرچند شاید دمی لذت ببرد، رسوایی و ننگ آن برایش می‌ماند و حرمت و اعتبار خود را ازدست می‌دهد. اینجاست که به چیزی نیاز داریم تا آبروی فرد را صیانت کند و اعتبار اجتماعی او را پاس دارد. برای این کار، نیاز است فرد با معیار حُسن و قبح، پدیده‌ها را ارزیابی کند، نه لذت و محنت. اگر رفتارها از این منظر ارزیابی شوند، حس حرمت‌خواهی و آبروداری برانگیخته می‌شود و وی را از رفتار تهدیدکنندۀ آبرو بازمی‌دارد؛ چیزی که در دین به آن حیا می‌گویند. حیا عاملی است که فرد را از کار قبیح بازمی‌دارد و آبرو و اعتبار اجتماعی‌اش را صیانت می‌کند. 📚 منبع: مجله اخلاق وحیانی، ش۱۲ 👈 چیستی حیا (۱) 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

#بخوانید #برشی_از_کتاب چیستی حیا(۳) پیشتر گذشت که حیا ترکیبی است از: ۱) حرمت تهدیدشده، ۲) تأثر درونی و ۳) خودمهارگری. حرمت تهدید شده خود ترکیبی است از: قبح ادراک‌شده، نظارت ادراک‌شده، ناظر تکریم‌شده و کرامت ادراک‌شده. پس یکی از مهمترین مسایل، قبح ادراک شده است. و اینک مراد از قبیح قبیح چیست؟ ترک یا فعل؟ حيا هنگامى برانگيخته مى‏شود كه پاى فعلى قبيح در كار باشد. وقتى كسى در وضعيتى قرار گيرد كه زمينه كار قبيح آماده بوده و ممكن است نسبت به آن اقدام كند ، موقعيت حيا پيش مى‏آيد . در چنين موقعيتى است كه يا فرد حيا مى‏كند و دست از آن كار مى‏كشد و يا حيا نكرده و مرتكب آن مى‌‏شود . ولى اگر صحبت از فعل قبيح نباشد و زمينه‌‏اى براى آن فراهم نشده باشد ، حيا نيز موضوعيتى نخواهد داشت . بنابراين ، بدون فعل قبيح ، حيا وجود نخواهد داشت . كار قبيح هم مى‌‏تواند به شكل «انجام» باشد و هم به شكل «ترك». همان گونه كه ممكن است انجام دادن يك كار زشت ، قبيح شمرده شود ، ممكن است انجام ندادن يك كار خوب نيز قبيح شمرده شود. از اين رو گاهى به جهت انجام كارى كه نبايد انجام مى‏داديم ، شرمنده مى‏شويم ، و گاهى به جهت ترك كارى كه بايد انجام مى‏داديم ، شرمنده مى‏شويم. مثلاً اگر قول انجام دادن كارى را به كسى داده باشيم و به هر جهت موفق به انجام آن نشويم ، به خاطر «كارى كه نكرده‌‏ايم» شرمنده مى‏شويم. همچنين اگر غيبت كسى را كرده باشيم ، از «كارى كه كرده‏ايم» شرمگين مى‏شويم. بنا بر اين مراد از «فعل قبيح» فقط انجام دادن يك كار زشت نيست ، بلكه انجام ندادن يك كار خوب را نيز شامل مى‏شود. بر همين اساس مى‏توان گفت قبيح يعنى انجام دادن كارى كه نبايد انجام شود و انجام ندادن كارى كه بايد انجام شود . موقعيت هر كدام از اين دو پيش آيد ، مى‏تواند حيا را برانگيزد و فرد را شرمنده سازد. 📚 منبع: فرهنگ حيا ، ص ۴۰ ادامه دارد..... 👈 چیستی حیا (۲) 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

#بخوانید #برشی_از_کتاب_حیا چیستی حیا(۴) پیشتر گذشت که حیا ترکیبی است از: ۱) حرمت تهدیدشده، ۲) تأثر درونی و ۳) خودمهارگری. حرمت تهدید شده خود ترکیبی است از: قبح ادراک‌شده، نظارت ادراک‌شده، ناظر تکریم‌شده و کرامت ادراک‌شده. پس یکی از مهمترین مسایل، قبح ادراک شده است. و اینک ملاک قبیح شمردن ملاك قبيح شمردن كارها سؤال اين است كه اگر يكى از مفاهيم اصلى حيا ، وجود موقعيت فعل قبيح است ، ملاك قبيح شمردن كارها چيست و چگونه مى‏توان قبيح بودن كارى را تشخيص داد؟ ... در بحث ما هم قبيح شرعى موضوع شرم قرار مى‏گيرد و هم قبيح عرفى . همان گونه كه انجام دادن امورى كه شارع قبيح دانسته ، مايه شرمسارى است ، انجام امورى هم كه فرهنگ جامعه نيز آنها را قبيح مى‏داند ، مايه شرمسارى است. به همين جهت همان گونه كه كار خلاف شرع را مايه شرمسارى مى‏دانيم ، كار خلاف ادب و خلاف عرف را نيز شرم‏آور مى‏دانيم. امام على‏ عليه السلام درباره ملاك اول مى‏فرمايد: إنّ المؤمن يستحيي إذا مضى له عمل في غير ما عقد عليه ايمانه؛ مؤمن هرگاه عملى بر خلاف ايمانش از او سر زند ، شرم مى‏كند.(غررالحكم ودررالكلم : ح ۳۴۶۳) امام باقر عليه السلام به هر دو ملاك تصريح كرده‏‌اند. ايشان چهار چيز را مايه كمال مسلمانى مى‏دانند: وفا به عهد با خدا ، راستگويى ، حيا و خوش اخلاقى. و درباره حيا فرموده‌‏اند: والحياء ممّا يقبح عند اللَّه وعند الناس ؛ حيا از آنچه نزد خداوند و نزد مردم قبيح است.(امالى مفيد: ص ۱۶۷ ، ح ۱ ؛ امالى شيخ طوسى : ص ۱۸۹ ، ح ۲۱؛ الخصال : ج ۱ ، ص ۲۲۲ ، ح ۵۰) ... بنابراين ، قُبح ممكن است به دو طريق شناخته شود ؛ يكى شرع و ديگرى فرهنگ جامعه. البته تعدد راه‏‌هاى تشخيص قُبح ، موجب تضاد و اختلاف نمى‏شود ، زيرا قلمرو هر يك با ديگرى متفاوت است و اين تفاوت مانع تضاد مى‏گردد . شرع واجبات و محرمات را مشخص مى‏سازد و بر اساس آن ترك واجب و انجام حرام ، قبيح شمرده مى‏شود. اما فرهنگ به آداب و رسوم مى‏پردازد و در اين قلمرو ، حُسن و قبح را تعيين مى‏كند . البته ممكن است فرهنگى ، آموزه‌‏هاى غير شرعى هم داشته باشد ، اما سخن اين است كه هنجار و ناهنجار فرهنگى در جايى مورد قبول است كه مخالف هنجارها و ناهنجارهاى شرع نباشد . اگر يك هنجار شرعى در فرهنگى ناهنجار شمرده شود ، و يا يك ناهنجار شرعى در فرهنگى هنجار شمرده شود ، ملاك شرع مقدم است و نمى‏توان به بهانه عرف ، بر خلاف شرع عمل كرد . در چنين مواردى بايد به تصحيح فرهنگ پرداخت و آن را با شرع هماهنگ ساخت. 📚 منبع: فرهنگ حيا ، ص ۴۱ ادامه دارد..... 👈 چیستی حیا(۳) 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

#بخوانيد #برشی_از_کتاب_حيا چيستی حيا(۵) پیشتر گذشت که حیا ترکيبی است از: ۱) حرمت تهدیدشده، ۲) تأثر درونی و ۳) خودمهارگری. حرمت تهدید شده خود ترکیبی است از: قبح ادراک‌شده، نظارت ادراک‌شده، ناظر تکریم‌شده و کرامت ادراک‌شده. پس یکی از مهمترین مسایل، قبح ادراک شده است. و اینک: نقش ارزيابى افراد در قبح كارها مسأله ديگرى كه بايد به آن پرداخت ، نقش ارزيابى‏هاى متفاوت افراد در قبيح شمارى كارها است . به نظر مى‏رسد ارزيابى انسان‏ها نسبت به همه كارهاى قبيح يكسان نيست.... حال اگر از بعد ديگرى توجه انسان به منبعى باشد كه انسان با آن مخالفت كرده و معصيت آن را مرتكب شده ممكن است ، مسأله متفاوت گردد . در ارزيابى قبح ، انسان‏ها يا «فعل» محورند يا «ناظر» محور . مراد از «محوريت فعل» اين است كه براى ارزيابى ميزان قبح يك عمل ، فقط به خود عمل‏ها توجه شود و نسبت به هم سنجيده شوند و درجات قبح آنها تعيين گردد . و مراد از «محوريت ناظر» اين است كه قبح عمل نسبت به مكانت و شأن ناظر سنجيده و درجه گذارى شود . در قسم اول ملاك اين بود كه چه عملى انجام شده است و در اين قسم، ملاك اين است كه در برابر چه كسى انجام شده و با چه كسى مخالفت شده است. در اينجا نوع مخالفت تعيين كننده ميزان قُبح نيست ، بلكه مقامى كه با آن مخالفت شده، تعيين كننده است. در نوع اول ، كارها با يكديگر مقايسه مى‏شدند و در اين قسم، مقام‏هاى مخالفت شده با يكديگر مقايسه مى‏شوند و درجه قبح كارها براساس رتبه مقام مخالفت شده تعيين مى‏شود. به همين جهت مخالفت‏هايى كه با خداوند صورت مى‏گيرد در يك رديف قرار مى‏گيرند و مخالفتهاى با مردم در رديف ديگر و... شيوه دوم از ارزش بالاترى برخوردار است چون مهم نيست كه چه كارى انجام شده است بلكه مهم اين است كه اين كار مخالفت با چه كسى بوده است. رسول خداصلى الله عليه وآله در اين باره مى‏فرمايد : يا اباذر لاتنظر إلى صغر الخطيئة ، ولكن انظر إلى من عصيت؛ اى فرزند آدم! به كوچكى خطا نگاه نكن، بلكه به كسى كه معصيت او را كرده‏اى نگاه كن .(امالى طوسى : ص ۵۲۸) .... اگر سنگ بسيار بزرگى، شيشه نوشابه‏اى را بشكند نمى‏گويند اشتباه بسيار بزرگى رخ داده است. اگر وسيله‏اى گران قيمت (مثل يك اثر مهم تاريخى) به وسله يك سنگ كوچك شكسته شود ، نمى‏گويند اشتباه كوچكى رخ داده است. كوچكى و بزرگى يك اشتباه را براساس شي‏ء شكسته شده تعيين مى‏كنند ... همين مطلب دقيقاً درباره خداوند نيز صادق است . گناه يعنى شكستن حرمت خداوند . هر گناهى كه انجام شود ، حرمت خداوند شكسته شده است. در اينجا قبح عمل به خاطر نوع گناه نيست بلكه به خاطر حرمت شكنى آن است . اگر حرمت خداوند شكسته شود، چه فرقى مى‏كند كه با چه گناهى صورت گرفته باشد؟ بنابراين بهترين ملاك براى ارزيابى قبح يك عمل اين است كه ببينيم با اين كار چه حرمتى شكسته شده است. اگر اين را ملاك درجه بندى قبح كارها قرار دهيم، هر گناهى كه در برابر خداوند انجام شود ، بزرگترين قبيح است چون حرمت خداوند بزرگترين حرمتها است و اين بزرگترين حرمت، به وسيله گناه شكسته شده است. در اين صورت همه گناهان از درجه قبح يكسانى برخوردار هستند و لذا در شكل شرم از آنها هيچ تفاوتى وجود نخواهد داشت و شدت شرمندگى فرد از همه گناهان يكسان خواهد بود. ادامه دارد... 👈 چیستی حیا (۴) 📚 منبع: فرهنگ حيا، ص۴۳ 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

#بخوانید #برشی_از_کتاب_حیا چیستی حیا(۶) حيا؛ فطرى يا فرهنگى؟ يكى از مسايل دامنه‏دار اين است كه امورى همچون حيا آيا فطرى هستند يا فرهنگى؟ ... سؤال اين است كه آيا انسان چون انسان است، شرم دارد و يا چون تابع فلان فرهنگ است، شرم دارد؟ آيا علت حيا، انسانيت است يا تمدن و فرهنگ؟ برخى با نفى اصالت و فطرى بودن ارزش‏هاى انسانى و از جمله حيا بر اين باورند كه ارزش‏ها ساخته فرهنگ‏ها هستند و اصالت انسانى و فطرى ندارند. ... اينان براى اثبات ادعاى خود ممكن است به دو چيز استناد كنند يكى از آن دو تفاوت فرهنگ‏ها است. مى‏گويند تفاوت فرهنگ‏ها دليل غير فطرى بودن ارزش‏ها است.... مسأله حجاب و حياى ميان زن و مرد و الگوى ارتباطى برخاسته از آن را نيز از اين دست مى‏دانند ... بر همين اساس معتقدند كه براى يافتن اصالت‏هاى انسانى، بايد به جوامع بدوى و به دور از تمدن روى آورد. چرا كه دورى آنها از تمدن سبب شده كه از هيچ فرهنگى تأثير نپذيرند و لذا اصالت انسانى را حفظ كرده‏اند. از همين جا استدلال دوم شروع مى‏شود. مى‏گويند مطالعه جامعه‏هاى بدوى و بدور از تمدن - مثل برخى قبيله‏هاى آفريقايى - نشان مى‏دهد كه در اين قبيله‏هاى به اصطلاح دست نخورده، مردم از عريانى عورت خود نزد ديگران حتّى‏ جنس مخالف، ابايى ندارند و شرم نمى‏كنند. و يا زنانى آنان اختلاط با مردان را قبيح نمى‏دانند و يا از نداشتن حجاب احساس شرم و خجالت نمى‏كنند و... بنا بر اين نتيجه مى‏گيريم كه ارزش‏ها و از جمله حيا و شرم، پديده‏هاى فرهنگى و محصول تمدن هستند و نه فطرى و ذاتى. ... پرسشى كه در برابر اين نظريه قرار دارد اين است كه متفاوت بودن فرهنگ و تمدن، در چه چيزى تأثير مى‏گذارد و به اصطلاح قلمرو تأثيرگذارى آن كدام يك از اركان حيا است؟ آيا تأثير آن در اصل حيا است يا موضوع حيا؟ دو چيز را بايد از يكديگر جدا نمود: يكى موجوديت حيا و ديگرى موضوع حيا. اگر تأثير فرهنگ و تمدن بر اصل و ريشه و ماهيت حيا باشد، در حقيقت موجوديت آن را تحت تأثير قرار مى‏دهد و در اين صورت هم مى‏تواند حيا را بيافريند و هم مى‏تواند آن را نابود سازد. اما اگر تأثير فرهنگ و تمدن بر موضوع حيا باشد، اصل موجوديت حيا تحت تأثير قرار نمى‏گيرد، بلكه امورى كه موضوع حيا هستند، متأثر شده و دچار تغيير مى‏شوند. در اين صورت ممكن است كارى در فرهنگى شرم‏آور باشد و همان كار در فرهنگ ديگر مايه مباهات. در اين فرض موجوديت روانى حيا تغيير نكرده و اين گونه نيست كه در فرهنگ دوم، ريشه حيا معدوم شود، بلكه آن چيزى كه در فرهنگ اول موضوع حيا بود در فرهنگ دوم از ليست موضوعات حيا خارج شده است و در عين حال امكان دارد و بلكه اين گونه است كه در فرهنگ دوم امور ديگرى موضوع حيا قرار مى‏گيرند. در همان جوامع بدوى مى‏توان مواردى را يافت كه همان مردم از آنها شرم مى‏كنند. پس ريشه حيا هرگز از جامعه انسانى رخت بر نمى‏بندد تا انسان هست حيا هم هست، آنچه تغيير مى‏كند مصداق‏ها و موردهاى حيا است. به عبارت ديگر تفاوت فرهنگ‏ها، موجب تفاوت مصداق‏هاى حيا مى‏شود. وانگهى براى اثبات فطرى بودن يا نبودن، نمى‏توان جامعه معيار را جامعه‏اى دانست كه از فرهنگ و تمدن روز به دور است. چنين جامعه‏اى هر چند از تأثيرات تمدن روز به دور است، اما نمى‏توان گفت نسبت به اصالت انسانى، بكر و دست نخورده بوده و تحت تأثير هيچ فرهنگ و تمدنى قرار نداشته است. در چنين مواردى جامعه معيار را بايد انسان نخستين قرار داد كه از تأثير هر فرهنگ و آئينى بدور بوده و داراى فطرتى بكر و دست نخورده است. خداوند متعال در جريان نقل داستان حضرت آدم و حوا و اخراج آن دو از بهشت، تصريح مى‏كند كه پس از خوردن از ميوه آن درخت ممنوعه، عورت آنها آشكار شد و آنها از اين آشكار شدن متأثر شدند و براى پوشاندن عورت خود تلاش كردند. قرآن كريم مى‏فرمايد: فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُمَا سَوْءَ تُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ؛(اعراف، آيه ۲۲. و ر. ك: طه، آيه ۱۲۲) چون از آن درخت خوردند، عورت آنها آشكار شد... اين نشان مى‏دهد كه شرم از آشكار شدن عورت امرى فطرى است و به فرهنگ خاصى اختصاص ندارد. از مجموع آنچه گفته شد، روشن مى‏شود كه حيا به عنوان يك قابليت و استعداد انسانى، فطرى است اما موارد و مصاديق حيا مى‏تواند تابع فرهنگ و تمدن باشد؛ هر چند مسأله مشروعيت هر تغيير بسته به هماهنگى آن با قوانين الهى است. 📚منبع: فرهنگ حيا ، ص۴۷ ادامه دارد... 👈 چیستی حیا(۵) 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

💠 صلوات خاصه امام رضا علیه السلام 🪴 برحسب ادب دست برسینه می گذاریم و می خوانیم اللهم صل علی علی بن موسی الرضا المرتضی... 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

📜 ندای فرشته در شب جمعه امام رضا علیه‌السلام به نقل از پیامبر اعظم صلوات‌الله‌علیه: إنّ اللّه تبارك وتعالى ينزل ملكاً إلى السماء الدنيا كلّ ليلة في الثلث الأخير، وليلة الجمعة في أوّل الليل فيأمره فينادي: هل من سائل فاُعطيه‌؟ هل من تائب فأتوب عليه‌؟ هل من مستغفر فأغفر له‌؟ يا طالب الخير أقبل، يا طالب الشر أقصر، فلا يزال ينادي بهذا حتّى يطلع الفجر، فإذا طلع الفجر عاد إلى محلّه من ملكوت السماء. خداوند در ثلث آخر هر شبى و هر شب جمعه از اوّل آن فرشته‌اى را به آسمان دنيا مى‌فرستد، و او را فرمان مى‌دهد تا ندا كند: آيا كسى هست از من چيزى بخواهد تا به او عطا كنم‌؟ آيا تائبى هست كه از گناهان خود توبه و انابه نمايد و من از اعمال ناشايست وى درگذرم‌؟ آيا كسى هست كه از من طلب آمرزش كند و من گناهان او را ببخشم و از وى درگذرم‌؟ آن فرشته فرياد مى‌زند: اى جويندۀ خير و بركت بطرف خداوند روى آور، و اى طالب شر از ظلم و ستم خود دست بكش، اين فرشته همواره به اين سخنان ادامه مى‌دهد تا صبح شود، در هنگام طلوع آفتاب به جايگاه خود در ملكوت آسمان‌ها برمى‌گردد. 📗 مسند حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام، ص ۲۰۰ و ۲۰۱. 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

#بشنوید #سبک_زندگی 📜 احیای امر و سبک زندگی 02:02 | جامعه و سبک زندگی ▪️اثرپذیری سبک زندگی از مسایل اجتماعی ▪️اثرگذاری مسئله امامت بر سبک زندگی 06:55 | مسئله امامت چیست؟ ▫️فقدان حیات اجتماعی ▫️جریان نداشتن منطق امامت در جامعه ▫️تفاوت حیات امام با حیات امامت 17:11 | راهکار چیست؟ ▪️احیای اجتماعی امامت ▪️مسئول: آحاد مردم ▪️کمک‌خواهی امام از مردم ▪️هل من ناصر غیرجنگی 21:54 | روش چیست؟ 🔹 تبیین علمی 🔸تبیین محاسن کلام 🔹 نشان دادن کارایی حدیث در زندگی 🔸برگزاری جلسات مذهبی و خانوادگی ▪️نتیجه: تبعیت و پیروی 🗓 ۱۴۰۳/۰۲/۲۸ 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی

امام رضا علیه‌السلام: «رَأسُ العَقلِ بَعدَ الإيمانِ بِاللَّهِ التَّوَدُّدُ إلَى‏ النّاسِ، وَاصطِناعُ الخَيرِ إلى‏ كُلِّ بَرٍّ وفاجِرٍ». «سرآمدِ خِرد، پس از ايمان به خدا، مهرورزى با مردم و نيكى كردن به هر شخص خوب و بدى است». 📙 عيون أخبار الرضا: ج‏ ٢، ص ٣٥، ح ٧٧. 📣 رسانه دینی باشیم 🌐 صفحات مجازی