در میانِ فتنه ها هر روز تنها می شدی
در غریبی دم به دم همپای مولا می شدی
امتداد دشمنانت در سقیفه ریشه داشت
سامری ها را عصای دستِ موسا می شدی
تو امامی در قعود و در قیامِ سیره ات
کار دین هر جا زمین می ماند بر پا می شدی
بر فقیران و یتیمان از فروغِ جودِ خویش
ابر بارانی، خروشِ موجِ دریا می شدی
وسعتِ حلم تو از ادراکِ دنیا برتر است
در صبوری ای گلِ طاها تو معنا می شدی
زنده کردی دین احمد را به نور علمِ خود
بهر احیا کردنِ دین، چون مسیحا می شدی
در میانِ لشکرت تنهاترین بودی ولی
در میانِ خانه تنهاتر ز هر جا می شدی
لحظه های آخرین از لخته های خونِ سرخ
لاله گون گشتی و با مادر هم آوا می شدی
#محمد_خوش_آمدی#عضوکانال#امام_حسن_مجتبی@golchine_sher
