همسفر بودیم با هم، از خزان تا یک بهار
همدل و همراه هم، با خاطراتی ماندگار
حال در پایان راهیم و زمان رفتن است
مانده در قاب درونم لحظه هایی پرغبار
درس و پرسش، آزمون، یادآوری های مدام
فاعلاتن، لف و نشر و نقش های بی قرار
حرفی از تلمیح و اسلوب و تضاد و قافیه
گاه گاهی شعر دلتنگی و بغض انتظار
گر چه گاهی حال دل همسان و گه همسان نبود
در هجای شعر من، لبخندها شد اختیار
تا ابد بهروز باشید و همیشه سربلند
نازنینان، شادمانی تان همیشه پایدار
#زهرا_نیک_مهر#عضوکانال@golchine_sher
چه بی هنگام...
سیدی بی ادعا، در قاب این دوران که رفت!
مرد میدان بود در خدمت به محرومان،که رفت
انعکاسی از صداقت در هیاهوی زمان
مثل بارانی پر از رحمت بر این هامون، که رفت
خستگی در چهره اش یک لحظه هم پیدا نبود
سید ابراهیم، یک اسطوره در ایران، که رفت
صبر او ایوب وار و دردهایش بی شمار
عهد او پیوسته خدمت بود با جانان، که رفت
آسمانی شد، چه بی هنگام بود این رفتنش
مرهمی بر زخم ها شد، زخمی و بی جان، که رفت!
#شهید_جمهور#زهرا_نیک_مهر#عضوکانال@golchine_sher
