eitaa logo
گلواژه‌هاے اهل‌بیت (؏)
2.5هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
884 ویدیو
114 فایل
🔰 #کانال_مداحی_شعر_آئینی 🔰 #نشر و #گسترش اشعار ناب آیینی 💢 #نشر_اشعار_بروز از #شاعران_شاخص_کشور کانال گلواژه هاے اهل‌بیت (؏) با حضور شاعران کشورے با جدیدترین اشعار آئینی، مداحی و مولودی مدیریت کانال: خادمةالزهرا(س)علیزاده @maddah_67 ایدی جهت تبلیغات👆
مشاهده در ایتا
دانلود
به نام خدا ۱۴٠٠ «اسلام علیک یا ابا عبدالله الحسین ع» اربعین آمده من صبح و مسا دیده ترم فــارغ از غـصه و آلام به فــکر ســفرم زده اتـــش به دلـم مرقـد شـاه شـــهدا چه کنم از غم دوری بخدا خون جگرم 🖊 ___ 1400/6/25___ http://eitaa.com/golvajhehaye_ahlbeyt کانال مداحی گلواژه های اهل بیت ع ___________________________
به نام خدا _______________________________ آجَرَکَ  الله   امام  زمان قافله شد وارد شام الامان سنگ به دامن همه در انتظار تا که به دروازه رسد کاروان سلسلهء آل عبا مانده اند در وسط حلقه نامحرمان عمه سادات ، دل آزرده از خنده و دشنام جفا پیشگان جای عزا ، هلهله سر داده اند شرم  نکردند از این کودکان سنگ به رأسِ گل زهرا زدند نیش زبان بر جگر دحتران آه از آن کوی  یهودی نشین بغض علی خفته به چشمانشان یاد درِ خیبر  و حیدر ، زدند سنگ جفا بر  سر شاه جهان آتش و خاکستر و سنگ  جفا رسم  پذیرایی  این  میزبان خون به دل عمه ی سادات  شد بس که جسارت شد از این مردمان کاش بدانند که او زینب است فاطمه ی دوم این  خاندان دختر  حیدر، یل خیبر شکن عالمه ی مکتب  زهرا  نشان عاقله ، در بین  زنان  عرب دانش دریایی او ،  بیکران گشته زمین از وَجَناتش ، خجل خَم شده در هر قدمش ، آسمان در  مَلَأ  عام  نبود   آشکار روی مَهَش بوده همیشه نهان وارث عِلم و عَلَم فاطمه است بانوی صبری که شده قهرمان اُمّ مصائب لقبش داده اند قامت زهرایی او شد کمان با همه ی غصه و درد و مِحَن خواری و ذلت نخریده به جان آنچه که در شام بلا دیده است برده از او قدرت وتاب و توان بزم شراب و سر خونین به تشت شد لب و دندان ، هدف  خیزران صبر دگر بر دل زینب نماند داد زمین را و زمان را تکان دوخته شد کام یزید پلید با دَم شمشیر برنده  بیان خطبه دندان شکن آغاز کرد هیبت زهرا و علی شد عیان کاخ ستم بر سرشان شد خراب سوخته شد جان ستم پیشگان بر رُخشان گَردِ  حقارت نشست تا که  شد اسرار حقیقت ، عیان داد  پیام  عَلَم  سرخ  را نایبه ی بر حقِ  پیغمبران خطبه دیگر، خود زین العباد خواند و شرر زد به دل شامیان گر چه میان غل و زنجیر بود رزمِ سخن کرد به تیغ  زبان مجلسشان را چو عزاخانه ساخت سید و  مولای  همه ، عابدان نیش به جانها زده شد جای نوش جام شراب همه شد شوکران مرثیه و روضه مقتل سرود ناله  کشیدند  همه  عرشیان گفت چه رسمی است دراین روزگار بر سر نیزه است ، سر میهمان این سرِ بر نیزه ، گل فاطمه است بند   دل   خاتم   پیغمبران این سرِ خونین ، پسر مرتضاست زاده آن پادشه اِنس و جان خطبه سجاد ، به آتش کشید قلب  سیاه  همه ی حاضران شکر خدا پرچم سرخ حسین جلوه گری می کند از هر کران هر که به زیر عَلَمش می رود می شود از خیل بلا در اَمان حال ، دلم کرب و بلایی  شده می رسد از راه صف زائران باز هم امسال نوشته ، حسین نام مرا  در  صف  جاماندگان تا برسم  با تو  حرم ،  اربعین دست به دامان تواَم عمه جان ✍🏻رقیه سعیدی(کیمیا) ۱۴۰۰/۶/۲۵ http://eitaa.com/golvajhehaye_ahlbeyt °°°♡♡°°° __________________________________
─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅ ❃﷽ ❃ ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ آجَــــرَکَ  اللــه   امـــام   زمـــان قافلـــه شد وارد شـــام الامـــان سنگ به دامـن هــمه در انتظــار تا کــه به دروازه رســد کــاروان سلــسلهٔ آل عبــــــا مـــانده انـد در وســـط حلقــهٔ نامحــــــرمان عمــــهٔ ســــادات ، دل آزرده از خیـــلِ جفــاپیــشهٔ نا مهـــــربان جای عــزا ، هلهــله ســر داده اند طعنــه و دشنام زِ هــر سـو روان سنــگ به رأسِ گـل زهـــــرا زدند بر جگــــر فاطمـــــه نیـــش زبان آه از آن کـــوی  یـــهـودی نشیــن قلعــهٔ خیبــر شــــده بغـض نهـان یادِ درِ خیبــــــر  و حیـــدر ، زدند سنــگ جــفــا بر  سـرِ شــاه جهان آتش و خاکســــتـر و دشـنـام بود رســمِ  پذیرایــیِ  ایــن  میــــزبان خون به دل عمه ی ســــادات  شد شیــــر زنِ هاشــمـــیِ قهـــرمــان کــاش بداننــد که او زیــنـب است فــاطـمــهٔ دومِ ایـــن  خــانـــدان دختر  حیـــدر ، یلِ خیـــبــر شکـن عالمـــهٔ مکتــبِ  زهـــــرا  نشــــان عاقـلـــه ، در بیــــن  زنان  عـــرب دانـشِ دریــاییِ او ،  بیکـــــــران گشته زمین از وَجَنـــــاتش ، خجل خَم شده در هر قـــدمش ، آسمــان در  مَــلَأ  عـــــــام  نبــود   آشـــکار رویِ مَهَـــش بوده همیــشــه نهــان وارث عِلــم و عَلَــم فـاطــمــه ست بانوی صبـــری که شـــده قهـــرمان گرچــه لقب ، اُمّ مصـــائب گــرفت لیـــک نشــد نزدِ عــــــدو ، ناتــوان آنچه که در شــــــام بلا دیده است تیـــرِ بـلا بر لبـــش آورده جــــــان بزم شراب و سر خونیــن به تشت دید که شد لب ، هدف  خیـــــزران صبــر ، دگر بـر دل زینـــــب نمــاند داد ، زمین را و زمـــــان را تکـــان دوختــــه شـــد کــام یــزید پلیـــد با دَم شمـــشــیرِ بُـرنـــده   بیـــان خطبـــــهٔ دنـدان شکـــن آغــاز کرد عالمــــــهٔ فاضلــــهٔ نکــــتـه دان در عجــــب از این نفــسِ حیدری آمــده انگــشـــتِ همـــه بر دهـــان بر رُخشــان گَـــردِ  حقارت نشست تا که  شد اســرار حقـــیقت ، عیان داد  پیـــام  عَلَــــــــــم  ســـرخ  را نایـبـــــهٔ پاک  امـــــــــام زمــان خطبـــهٔ دیگــر ،خود زیـن العـبـــاد خواند و شرر زد به دل شــامیـــان گر چه میــان غـُـل و زنجیـــــر بود رزمِ سخـــن کــرد به تیـــــغ  زبــان نیش به جانهـا زده شد جــای نوش جام شــراب هـــمه شــد شـــوکَران مرثیـــه و روضــــــهٔ مقتـــل سرود ناله  کشیـــدند  همـــه عرشــیــــان گفت چه رسمی است دراین روزگار بر سرِ نیـــزه ست ، سـرِ میهمـــــان این سرِ بر نیــزه ، گل فاطـمه است سیـــدِ آزادهٔ اهـــل جنـــــــــان این سرِ خونیــن ، پســر مرتضاست زادهٔ آن پادشَــــه اِنـــس و جـــان خطبـــهٔ سجـــاد ، به آتــش کشیــد قلب  سیـــاه  هــمـــه را بی امــــان شکـــر خدا پرچــــم ســـرخ حسین جلـوه گــری می کند از هــر کــران هـــر کــه به زیر عَلَمــش مــی رود می شـــود از ســـیل بلا در اَمــــان باز هــــم افتــاده هــوای حـــــرم بر ســرِ هر کــودک و پیــر و جوان در صــفِ زُوّارِ خـودت یا حسیـــن نام مــنِ دلشـــده را هــم بخـــوان تــا برســـم  کرب و بلا ، اربعیــــن همـقـــدمِ قـــافلـــهٔ عمــه جــان شعر:رقیه سعیدی(کیمیا) 𝐉𝐨𝐢𝐧: http://eitaa.com/goollvajhehay_ahlbeyt12 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ 📌درصورت نشرمطالب ڪانال در دیگر ڪانال ها و گروه های مرتبط،حذف نام شاعر ومنبعِ اشعار شرعاً جایز نمیباشد. |↲گلواژه‌هاے اهل‌بیت (ع) ─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅࿇༅ ❃༅࿇༅❃ ༅࿇༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌
─‌‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅ ❃﷽ ❃ ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌─‌ 𖠇࿐ྀུ༅༅࿇═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ آجَـــرَکَ  اللــه   امـــام   زمـــان قافلـــه شد وارد شــام الامـــان سنگ به دامـن همه در انتظــار تا که به دروازه رســد کــاروان سلــسلهٔ آل عبـــا مـــانده انـد در وســـط حلقــهٔ نامحـــرمان عمـــهٔ ســــادات ، دل آزرده از خیـــلِ جفــاپیــشهٔ نا مهـــربان جای عــزا ، هلهــله سر داده اند طعنــه و دشنام زِ هر سـو روان سنــگ به رأسِ گـل زهــرا زدند بر جگــــر فاطمــه نیـــش زبان آه از آن کـــوی  یهـودی نشیــن قلعــهٔ خیبــر شده بغـض نهـان یادِ درِ خیبــر  و حیــدر ، زدند سنگ جفــا بر  سـرِ شــاه جهان آتش و خاکستـر و دشنــام بود رســمِ  پذیرایــیِ  این  میــزبان خون به دل عمه ی سادات  شد شیــــر زنِ هاشــمیِ قهـــرمــان کــاش بدانند که او زینـب است فــاطمـــهٔ دومِ این  خــانـــدان دختر  حیـــدر ، یلِ خیبــر شکن عالمــهٔ مکتــبِ  زهـــرا  نشــــان عاقـلـــه ، در بیــن  زنان  عـــرب دانـشِ دریــاییِ او ،  بیکــــران گشته زمین از وَجَنـاتش ، خجل خَم شده در هر قدمش ، آسمــان در  مَــلَأ  عــــام  نبــود   آشـــکار رویِ مَهَـــش بوده همیــشه نهــان وارث عِلــم و عَلَــم فـاطمـــه ست بانوی صبـــری که شــده قهـــرمان گرچــه لقب ، اُمّ مصائب گــرفت لیـــک نشــد نزدِ عـــدو ، ناتــوان آنچه که در شـــام بلا دیده است تیـــرِ بلا بر لبـــش آورده جــــان بزم شراب و سر خونین به تشت دید که شد لب ، هدف  خیـــزران صبــر ، دگر بر دل زینـــب نمــاند داد ، زمین را و زمـــان را تکـــان دوختــه شـــد کــام یــزید پلیـــد با دَم شمـــشیرِ بُـرنـــده   بیـــان خطبــهٔ دنـدان شکـــن آغــاز کرد عالمـــهٔ فاضلــــهٔ نکتـــه دان در عجب از این نفــسِ حیدری آمــده انگــشتِ همـه بر دهـــان بر رُخشــان گَردِ  حقارت نشست تا که  شد اســرار حقیقت ، عیان داد  پیـــام  عَلَــــم  ســـرخ  را نایبـــهٔ پاک  امـــام زمــان خطبـــهٔ دیگر ، خود زیـن العبـــاد خواند و شرر زد به دل شامیـــان گر چه میــان غـُـل و زنجیـــر بود رزمِ سخـــن کــرد به تیـــغ  زبــان نیش به جانهـا زده شد جای نوش جام شــراب همه شــد شـــوکَران مرثیـــه و روضـــهٔ مقتـــل سرود ناله  کشیـــدند  همـــه عرشیــــان گفت چه رسمی است دراین روزگار بر سرِ نیـــزه ست ، سـرِ میهمـــــان این سرِ بر نیــزه ، گل فاطمه است سیـــدِ آزادهٔ اهـــل جنــان این سرِ خونیــن ، پسر مرتضاست زادهٔ آن پادشَــــه اِنـس و جـــان خطبـــهٔ سجـــاد ، به آتش کشیــد قلب  سیـــاه  همـــه را بی امــــان شکـــر خدا پرچـــم ســرخ حسین جلـوه گــری می کند از هـر کــران هـــر کــه به زیر عَلَمــــش مــی رود می شـــود از ســـیل بلا در اَمــــان باز هــــم افتــاده هــوای حـــــرم بر ســرِ هر کــودک و پیـــر و جوان در صــفِ زُوّارِ خـــودت یا حسیـــن نام مــنِ دلشـــــده را هــم بخـــوان تــا برســـم  کرب و بلا ،  اربعیــــن همـقـــدمِ قـــافلـــهٔ عمــه جـــان 𖠇࿐ྀུ༅༅࿇═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ ✍🏻رقیه سعیدی(کیمیا) 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ کانال اشعار ایتا JOin↶ https://eitaa.com/joinchat/1259143275Ce3f7c12047
سلام فلسفۀ چشم‌های بارانی! سلام آبروی سجده‌های طولانی!... چگونه وصف کند غصۀ تو را دعبل؟ چگونه رسم کند چهرۀ تو را مانی؟ تو را هر آینه تصویر کرده‌ام، نظمی چه نسبتی‌ست میان تو با پریشانی؟ چقدر بر سر بازارها قدم زده‌ای که یک معامله سر گیرد از مسلمانی چقدر موقع قحطی صدا زدیم تو را و یادی از تو نکردیم در فراوانی قرار بود بسازیم خانۀ دل را چقدر ساخته شد خانه‌های اعیانی! چه عهدها که پس از هر دعای عهد، شکست چه ندبه‌ها که نشد موجب پشیمانی چه گریه‌ها که نکردیم با امین الله میان صحن تو در یک هوای بارانی اضافه شد به غم تو چقدر سال به سال و ما چقدر گرفتیم بی‌تو مهمانی چقدر در پی ما گشته‌ای چراغ به دست میان همهمۀ کوچۀ چراغانی خودت بیا بنشین و بخوان و اشک بریز خودت خطیب، خودت مستمع، خودت بانی بخوان که روضه از آن حنجره شنیدنی است به لهجۀ عربی، با زبان قرآنی... بگو چگونه به هنگام آب نوشیدن همیشه می‌رسی از تشنگی به حیرانی فدای سرخی چشم سیاه تو که هنوز درون گودی مقتل نماز می‌خوانی... شعر:محمد حسین ملکیان (ع) 𝐉𝐨𝐢𝐧: http://eitaa.com/goollvajhehay_ahlbeyt12 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ 📌درصورت نشرمطالب ڪانال در دیگر ڪانال ها و گروه های مرتبط،حذف نام شاعر ومنبعِ اشعار شرعاًجایز نمیباشد. |↲ڪانال:گلواژه هاے اهل بیت (؏)نشر اشعار بروز ─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃ ༅࿇༅ ❃༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─
─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅ ❃﷽ ❃ ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌┅─ بس احترام دیدیم آن هم چه احترامی در حال انتقامند آن هم چه انتقامی بغض گلو گرفته با اشک خو گرفته یک قافله سکوت و غوغای بی کلامی بعد از تو ای حبیبم شد درد و غم نصیبم حتی نه آشنایی ، حتی نه التیامی اطرافمان به شادی سرگرم رفت و آمد دلشادمان نکردند…حتی به یک سلامی از کوچه‌ها و بازار در بین چشم انظار ما را عبور دادند این مردم حرامی دلخسته از اسارت، مجروح از جسارت من این چنینم و تو زخمی سنگ بامی من کشته‌ی نگاه یک مشت لا ابالی تو کشته‌ی مرام یک مشت بی مرامی پا تا سرم کبودی ؛ دور و برم یهودی در بین ازدحامم آن هم چه ازدحامی کنج تنور و نیزه روی درخت و در طشت یا سنگ خورده یا چوب بر آن لب گرامی با اینکه من صبورم خورده ترک غرورم لعنت به مرد شامی…لعنت به مرد شامی شعر: محمدحسن بیات لو 𝐉𝐨𝐢𝐧: http://eitaa.com/goollvajhehay_ahlbeyt12 𖠇࿐ྀུ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌ 📌درصورت نشرمطالب ڪانال در دیگر ڪانال ها و گروه های مرتبط،حذف نام شاعر ومنبعِ اشعار شرعاً جایز نمیباشد. |↲کانال گلواژه‌هاے اهل‌بیت (ع) ─‌┅═‎‌‌‌‌‌‌࿇༅࿇༅ ❃༅࿇༅❃ ༅࿇༅࿇═‎‌‌‌‌‌‌┅─‌