eitaa logo
گریزهای مداحی و گریز های مناجاتی
5.6هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
630 ویدیو
843 فایل
گریز زیارت عاشورا ، دعای کمیل و دعای توسل و جوشن کبیر https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi
مشاهده در ایتا
دانلود
🔷🔶 1⃣خون : در مقاتل آمده است که بعد از شهادت یاران و اصحاب امام حسین(علیه‌السلام)؛ 📋《فَاعْتَرَضَهُ خَیْلُ ابْنِ سَعْدٍ فَرَمَى رَجُلٌ مِنْ بَنِی دَارِمٍ الْحُسَیْنَ(علیه‌السلام) بِسَهْمٍ فَأَثْبَتَهُ فِی حَنَکِهِ الشَّرِیفِ فَانْتَزَعَ وَ بَسَطَ یَدَیْهِ تَحْتَ حَنَکِهِ حَتَّى امْتَلَأَتْ رَاحَتَاهُ مِنَ الدَّمِ ثُمَّ رَمَى بِهِ وَ قَالَ : اللَّهُمَّ إِنِّی أَشْکُو إِلَیْکَ مَا یُفْعَلُ بِابْنِ بِنْتِ نَبِیِّکَ!》 ♦️سپاه عمر بن سعد متعرّض امام حسین(علیه‌السلام) شد و در این هنگام، مردى از بنى دارم تیرى به سوى امام حسین(علیه‌السلام) پرتاپ کرد که به زیر زنخ امام(علیه‌السلام) اصابت کرد، امام(علیه‌السلام) تیر را بیرون کشید و دست زیر زنخ گرفت تا دو کف دست از خون آکنده شد و آن را پرتاب کرد و فرمود : خداوندا حقّا از آنچه به فرزند دختر پیامبر(علیه‌السلام) شده و مى‏شود نزدت شکایت دارم.(۱) 2⃣خون : امام صادق(علیه السلام) در زیارت نامه حضرت علی اکبر(علیه‌السلام) می‌فرماید: 📋《بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی مِنْ مُقَدَّمٍ بَیْنَ یَدِی أَبِیکَ یَحْتَسِبُکَ وَ یَبْکِی عَلَیْکَ مُحْتَرِقاً عَلَیْکَ قَلْبُهُ یَرْفَعُ دَمَکَ بِکَفِّهِ إِلَی أَعْنَانِ السَّمَاءِ- لَا یَرْجِعُ مِنْهُ قَطْرَةٌ》 ♦️پدر و مادرم به فدایت که در جلوی پدرت روی زمین افتادی و او بر تو گریه می‌کرد در حالیکه قلبش سوخته بود در مصیبت تو و خون تو را به آسمان پاشید و قطره‌ای از آن به زمین بازنگشت.(۲) 3⃣خون : درباره شهادت حضرت علی اصغر(علیه‌السلام) نقل شده است که؛ 📋《ثُمَّ تَقَدَّمَ إِلَى بَابِ الْفُسْطَاطِ وَ دَعَا بِابْنِهِ وَ هُوَ طِفْلٌ فَجِي‏ءَ بِهِ لِيُوَدِّعَهُ فَرَمَاهُ رَجُلٌ مِنْ بَنِي أَسَدٍ بِسَهْمٍ فَوَقَعَ فِي نَحْرِهِ فَذَبَحَهُ فَتَلَقَّى الْحُسَيْنُ(علیه‌السلام) الدَّمَ بِكَفَّيْهِ حَتَّى امْتَلَأَتَا وَ رَمَى بِالدَّمِ نَحْوَ السَّمَاءِ》 ♦️حضرت اباعبدالله(علیه‌السلام) به درب خیمه آمد و طفل خویش را برای وداع خواند، آن طفل به نزد امام(علیه‌السلام) آورده شد. در این هنگام؛ مردی از بنی اسد تیری به سوی او افکند که به گلویش اصابت کرد و سرش را جدا کرد. امام حسین(علیه‌السلام) دو دستانش را از خون پر نمود و به سوی آسمان پاشید. سپس فرمود : 📋《رَبِّ! إِنْ كُنْتَ حَبَسْتَ عَنَّا النَّصْرَ مِنَ السَّمَاءِ فَاجْعَلْ ذَلِكَ لِمَا هُوَ خَيْرٌ وَ انْتَقِمْ لَنَا مِنْ هَؤُلَاءِ الظَّالِمِينَ》 ♦️پروردگارا! اگر پیروزی از آسمان را از ما بازداشتی آنچه که بهتر و خیر است را برای ما قرار بده و انتقام ما را از این ظالمان بگیر!(۳) امام باقر(علیه‌السلام) می‌فرماید : 📋《فَلَمْ تَسْقُطْ مِنَ الدَّمِ قَطْرَةٌ إِلَى الْأَرْضِ》 ♦️پس از آن خون قطره ای بر زمین نیامد.(۴) {وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ} 📝شعر : منظر دل‌های ماست، کرب وبلای حسین مرغ دل ما زند، پر به هوای حسین یک نگه کربلا به بود از صد بهشت جنت اهل دل است، صحن و سرای حسین دیدن باغ بهشت، مژده به زاهد دهید زاهد و حور و قصور، ما و لقای حسین تربت پاکش بود داروی هر دردمند دار شفای خداست، کرب و بلای حسین ملک سلیمان بود در نظرش بی‌بها آن که گدایی کند پیش گدای حسین هرکه رود کربلا بوسه به خاکش زند بشنود از قدسیان، بانگ و نوای حسین چون به عزاخانه اش پا نهی آهسته نه بال ملایک بود، فرش عزای حسین خنده کنان می رود، روز جزا در بهشت هرکه به دنیا کند، گریه برای حسین غم نخورد بعد از این، بهر سرای دگر آن که «شکوهی!» شود، نوحه سرای حسین 👤شکوهی 📚منابع : ۱)اللهوف ابن طاووس، ص۱۱۷ ۲)كامل الزيارات ابن قولویه، ص۲۲۲  ۳)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۱۰۸ ۴)مثیر الاحزان ابن نمای حلی، ص۷۰ 🔆
. 🔵⚪️ ؟ گفتاری از 👈🏼👈🏼 مرحوم رضوان‌الله‌تعالی‌علیه در کتاب نکته جالبی در رابطه با نحوه روضه خواندن ذاکرین اهلبیت ذکر می‌نماید. وی می‌فرماید: «شایسته است در ذکر مصیب، خصوص در مراعات نماید و به همانی اکتفاء کند که مایه سخت دلی و سهل گیری مشکلات (یعنی ) نگردد و و را بر زبان نیاورد. محدث فاضل و مورخ متبحر نجفی ایده الله گفت: در عالم خواب دیدم گویا در یکی از امیرالمؤمنین علیه السلام هستم و همه ائمه یا بیشتر آنان در آن جا نشسته‌اند و برای آنها روضه می‌خواند و گوش می کنند تا گفتارش به این جا رسید که شمر به سکینه گفت: «ای بنت الخارجی»‼️ دیدم علیه‌السلام از این سخن نفرت کرد و به سختی روی درهم کشید و رنگ چهره او دگرگون گردید، چون چنین دیدم به آن مرد روضه خوان اشاره کردم: بس کن! نمی‌بینی چه بر حال امیر المؤمنین علیه‌السلام می‌گذرد⁉️ امیرالمؤمنین علیه‌السلام، به من فرمود: آن سخنی هم که خودت دیروز گفتی کمتر از این نبود، به یادم آمد که من دیروز علیه‌السلام را از سینه اسب خوانده بودم.  عذر خواستم و توبه کردم». 📚در کربلا چه گذشت (ترجمه نفس المهموم) ص۶۸۲ 🔆
◾️ 👈🏼👈🏼 وخَطَبَتْ أُمُّ كُلْثُومٍ بِنْتُ عَلِيٍّ (صلوات الله علیها) فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مِنْ وَرَاءِ كِلَّتِهَا رَافِعَةً صَوْتَهَا بِالْبُكَاءِ فَقَالَتْ: يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ سَوْأَةً لَكُمْ مَا لَكُمْ خَذَلْتُمْ حُسَيْناً وَ قَتَلْتُمُوهُ وَانْتَهَبْتُمْ أَمْوَالَهُ وَوَرِثْتُمُوهُ وَسَبَيْتُمْ نِسَاءَهُ وَنَكَبْتُمُوهُ فَتَبّاً لَكُمْ وَسُحْقاً. وَيْلَكُمْ أَ تَدْرُونَ أَيَّ دَوَاهٍ دَهَتْكُمْ؟! وَأَيَّ وِزْرٍ عَلَى ظُهُورِكُمْ حَمَلْتُمْ؟! وَأَيَّ دِمَاءٍ سَفَكْتُمُوهَا وَأَيَّ كَرِيمَةٍ أَصَبْتُمُوهَا؟! وَأَيَّ صِبْيَةٍ سَلَبْتُمُوهَا؟! وَأَيَّ أَمْوَالٍ انْتَهَبْتُمُوهَا؟! قَتَلْتُمْ خَيْرَ رِجَالاتٍ بَعْدَ النَّبِيِّ وَنُزِعَتِ الرَّحْمَةُ مِنْ قُلُوبِكُمْ أَلَا حِزْبُ اللَّهِ هُمُ الْفَائِزُونَ وَحِزْبُ الشَّيْطَانِ هُمُ الْخاسِرُونَ* ثُمَّ قَالَتْ: قَتَلْتُمْ أَخِي صَبْراً فَوَيْلٌ لِأُمِّكُم سَتُجْزَوْنَ نَاراً حَرُّهَا يَتَوَقَّدُ سَفَكْتُمْ دِمَاءً حَرَّمَ اللَّهُ سَفْكَهَا وَحَرَّمَهَا الْقُرْآنُ ثُمَّ مُحَمَّدٌ أَلَا فَابْشِرُوا بِالنَّارِ إِنَّكُمُ غَداً لَفِي سَقَرٍ حَقّاً يَقِيناً تُخَلَّدُوا وَإِنِّي لَأَبْكِي فِي حَيَاتِي عَلَى أَخِي عَلَى خَيْرِ مَنْ بَعْدَ النَّبِيِّ سَيُولَدُ بِدَمْعٍ غَزِيرٍ مُسْتَهَلٍّ مُكَفْكَفٍ عَلَى الْخَدِّ مِنِّي ذَائِباً لَيْسَ يَجْمُدُ قَالَ: فَضَجَّ النَّاسُ بِالْبُكَاءِ وَالْحَنِينِ وَالنَّوْحِ وَنَشَرَ النِّسَاءُ شُعُورَهُنَّ وَوَضَعْنَ التُّرَابَ عَلَى رُءُوسِهِنَّ وَخَمَشْنَ وُجُوهَهُنَّ وَضَرَبْنَ خُدُودَهُنَّ وَدَعَوْنَ بِالْوَيْلِ وَالثُّبُورِ وَبَكَى الرِّجَالُ فَلَمْ يُرَ بَاكِيَةٌ وَبَاكٍ أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ الْيَوْم‏. 📝 راوی گوید: حضرت امّ کلثوم (صلوات الله علیها) دختر امیرالمؤمنین (صلوات الله علیه) در حالی که صدایش به گریه بلند بود، از پشت پرده هودج این خطبه را در آن روز قرائت کرد: ای اهل کوفه! بدا به حال شما، چرا حسین علیه‌السلام را خوار کردید و او را کشتید و اموال او را به غارت بردید و زنان او را اسیر نمودید و آن گاه بر او گریه می‌کنید؟ ➖ وای بر شما، هلاکت و بدبختی بر شما باد، آیا می‌دانید چه داهیه و کار بزرگی مرتکب شدید و چه جنایتی به گردن گرفتید؟! و چه خون‌هایی به ناحق ریختید؟! و چه پرده‌نشینانی را از پرده بیرون افکندید؟! و چه خانواده‌ای را از حُلی و زیور عریان گردانیدید؟! و چه اموالی را به غارت بردید؟ ➖ و کسی را کشتید که بعد از رسول‌خدا صلی الله علیه و آله هیچ‌کس به مقام او نمی‌رسید، رحم از دل‌های شما برداشته شد. آگاه باشید که حزب خداوند رستگاران اند و حزب شیطان زیانکاران. 👈و سپس این اشعار را خواند: برادرم را با وضع دردناکی شهید کردید وای بر مادرتان! بزودی با آتشی که حرارت آن فروزان است مجازات و کیفر داده خواهید شد. خونهایی را ریختید که خداوند و قرآن و حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) آنها را حرام کرده بود. هان! بر شما بشارت باد که فردا قطعاً در جهنم جاویدان عذاب خواهید شد. من در سراسر زندگی‌ام بر برادرم، بهترین انسانها پس از پیامبر(صلی الله علیه و آله) خواهم گریست و اشک بر گونه‌هایم پیوسته جاری خواهد بود همچون چشمه ساری که هرگز نخشکد! 😭 ➖ در این هنگام صدای گریه و ناله از مردم برخاست، زنها گیسو پریشان کردند و خاک بر سر پاشیدند و چهره ها خراشیدند و سیلی به صورت زدند و فریاد وا ویلا، وا ثبورا بلند نمودند، مردها گریستند و موهای محاسن خود را کندند، هیچ موقعی دیده نشد که مردم بیش از آن روز گریه کنند. 📚 بحارالأنوار (ط - بيروت)، ج‏۴۵ ص۱۱۲
. علیهاالسلام علیهاالسلام مرحوم در [۱] از حضرت سکینه (سلام‌الله‌علیها) روایت مى‌کند که: چون پدرم کشته شد، آن بدن نازنین را در آغوش گرفتم و حالت اغما و بیهوشى برایم روى داد، در آن حال شنیدم پدرم مى‌فرمود: شِیعَتِی مَا إِنْ شَرِبْتُمْ رَی عَذْبٍ فَاذْکُرُونِی أَوْ سَمِعْتُمْ بِغَرِیبٍ أَوْ شَهِیدٍ فَانْدُبُونِی‏ وَأَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیرِ جُرْمٍ قَتَلُونی وَبِجَرد الخَیلِ بَعْدَ القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی لَیتَکُم فی یوْمِ عاشُورا جمیعاٌ تَنْظُرونی کَیفَ أَسْتَسْقی لِطِفْلی فَاَبَوْا أَن یرْحَمُونی وسَقَوهُ سَهْمَ بَغْىٍ عِوَضَ الماءِ المَعینِ یا لَرُزْءٍ وَمُصابٍ هَدَّ أرْکانَ الحَجِونِ وَیلَهُم قَدْ جَرَحُوا قَلْبَ رَسُولِ الثَّقَلَینِ فَالْعَنُوهُم مَا اسْتَطَعْتُم شِیعَتِى فِى کُلِّ حِینٍ[۲] ▪️ اى پیروان من! هرگاه آب گوارا نوشیدید، مرا یاد کنید، و هرگاه داستان غربت غریبى یا شهادت شهیدى را شنیدید، بر من بگریید. ▪️ من نبیره رسول‌خدا هستم ، مرا بى گناه کشتند و سپس با تاختن اسب عمدا بدنم را خرد کردند. ▪️ اى کاش همه شما در روز عاشورا بودید و مى‌دیدید که چگونه براى طفل صغیرم آب طلبیدم و آنان از ترحم به من خوددارى کردند. ▪️ به جاى آب گوارا تیر ستم را به کودک کوچکم چشانیدند، واى از این مصیبت بزرگ و دردناکى که پایه‌هاى کوه بلند حجون (در مکه) را به لرزه در آورد. ▪️واى بر آن که قلب رسول جن و انس را جریحه دار کردند! پس اى شیعیان من! همیشه و هر چه در توان دارید آنان را لعنت کنید[۳]. ➖ مرحوم مقرم نیز در این شعر را آورده است[۴] البته برخی نیز می‌گویند این شعر زبان حال است[۵]. 📚 منابع: ۱. المصباح‏، کفعمی ص۷۴۱؛ طباطبائى قمى، سیدتقى، شهیدکربلا، ج۱، ص۱۹۷ ۲. موسوى وادقانى، سید احمد، یاران کوچک امام حسین علیه السلام، ص۱۳۲؛ به نقل از اسرار الشهادة، فاضل دربندى، ص۴۶۲؛ دمعة الساکبة، ملاباقر بهبهانى، ص۳۵۰؛ معالى السبطین، محمدمهدى، مازندرانى، ج۲ ص۳۱ ۳. چهره درخشان حسین بن على علیهماالسلام، ص۸ ۴. عبدالرزاق، مقرم، مقتل الحسین، ص۳۰۷ ۵. الخصائص الحسینیه، شوشتری، ص۹۹ ....................... ◾️ دو روایات از وفات حضرت سکینه(س)؛ روایت نخست حاکى است که وى در پنجم ماه ربیع الاوّل سال ۱۱۷ هجرى قمرى و در عصر خلافت “هشام بن عبدالملک” و در حاکمیت “خالد بن عبدالملک بن حارث”، در مدینه بدرود حیات گفت و روایت دیگر می گوید که وى در پنجم ماه ربیع الاوّل سال ۱۲۶ هجرى قمرى در مکّه معظمه وفات یافت. در صبح روز رحلتش محمد بن عبدالله(نفس زکیه) چهار صد دینار عطر و عود خرید و پیرامون تابوت آن حضرت در مجمره ها سوزانید. خالد بن عبدالملک حاکم مدینه که در نظر داشت با به تعویق افتادن تشییع جنازه بر اثر گرمی هوا به بدن مطهر جسارت شود. گفت: صبر کنید من برای نماز خواندن بر جنازه می آیم ولی نیامد. لذا جنازه مبارک آن حضرت دفن نشد. پس از آن حضرت سجاد علیه السلام _ و به قولی یحیی بن حسن علیه السلام به قولی محمد بن عبدالله نفس زکیه _ بر جنازه آن حضرت نماز خواندند و آن حضرت را با احترام در مدینه به خاک سپردند. 📚منبع ریاحین الشریعة، ذبیح الله محلاتی، ج۳، ص۲۸۰ .