پدر بهار دل است و بهارتر مادر پدر به روی دو چشم است و تاج سر مادر سحر به عرش خداوند مرغ دل پر زد دوپای عشق، پدر بود و بال و پر، مادر صفا و صبر و صلابت گرفتی از پدرت به مهر داده تو را جاه و عزّ و فر؛ مادر پدر چو کوه بلندی که چین به رو دارد و مهربان به جوانان خیره سر، مادر به نورِ ماهِ پدر گر به شام بینایی ز نور مهر دلش زاده این قمر، مادر دو حرف عشق و محبت اگر تو میخواهی یکی بخوان پدرش نام و آن دگر، مادر ببین به دیده و دستت به جای جای وجود به قلب و تک تک رگها، به دوش و بر، مادر خدا ز روز ازل با ندای کن فیکون سرشته بود گلت را و کوزه گر؛ مادر هم اوست خوانده وفا را به گوش هر مردی و بانگ حق زده حتی به گوش کر، مادر به چشم بسته نصیحت قبول کن از او دلش گواه شود چون به خیر و شر، مادر زمینِ خانه پر است از نسیم باغ بهشت و باغبان چنین باغ پر ثمر، مادر نهان کند غم خود را شبیه مروارید و اوست گوهر بهتر ز سیم و زر، مادر فرشته ای که تو را روز و شب نگهدارست فرشته ای که دعایت کند سحر، مادر هموست نازو غمت را چو داغ جان بیند و خار پای تو چون تیر در جگر، مادر تو را اگر که فقط حرمتش نگه داری بَرَد به عرش خدا دست بر کمر، مادر بگو به عاشق #شیرین که خوبتر بنگر نبات و قند و عسل باشد و شکر، مادر شبیه کوه بلندست در برابر غم به بحر آبی احساس غوطه‌ور، مادر مگو که مدح پدرها در این قصیده کجاست؟ که هست رویِ در آئینه‌ی پدر، مادر نگفته قلب من و تو برای کس شعری پدر نوشته چنین زیر و آن زِبَر، مادر #حسین_عباسی_فر ♨️ اقْتِصادْباطَعْمِ‌مَلَسِ‌رَسانِه: 🇮🇷 💠https://eitaa.com/joinchat/2550136832C0e295d7db7