eitaa logo
هاد
4.2هزار دنبال‌کننده
470 عکس
232 ویدیو
45 فایل
(وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ) هم جهت با قاعده های عالم زندگی کنیم
مشاهده در ایتا
دانلود
بشار اسد به اقتصاد باخت طی 10 سال (2024-2014)، نرخ هر دلار در ، از 175 لیر به 13.578 لیر رسید یعنی قیمت دلار طی یک دهه 77 برابر شد. تورم سطوح وحشتناک سه رقمی مثل 180 درصد را تجربه کرد در حالی که متوسط رشد اقتصادی کمتر از صفر بود. مردم به خاک سیاه نشستند.. @DrRezaGholami
آنچه صندوق بین‌المللی پول نیاز دارد، تداوم اخبار بد است 🔸 تعلیمات مکتب اقتصادی شیکاگو، صندوق بین‌المللی پول را مطمئن کرده بود که فاجعه آسیا (دهه نود) فرصتی پنهان است. دیدگاهِ "کاری نکنید، بگذارید غرق شوند" در بیان روسای بانک‌های مطرح، سکه رایج شد. از جمله رئیس سیتی بانک که دوست قدیم فریدمن بود. 🔸استراتژیست موفق موسسه مورگان در بازارهای نوظهور در کنفرانسی گفت: "صندوق بین‌المللی پول و خزانه‌داری ایالات متحده نباید برای کاستن از گسترش بحران آسیا هیچ کاری بکند. آنچه ما در آسیا نیاز داریم، تداوم اخبار بد است. اخبار بد لازم است تا فرایند تعدیل همچنان فعال بماند" 🔸چهار ماه پس از فروپاشی آسیا بیل کلینتون با رد ظهور یک فاجعه اقتصادی در آسیا و یاد کردن از آن به عنوان "چندتا گیر کوچک" همتایان آسیایی خود را به خشم آورد. پیام روشن بود: خزانه‌داری ایالات متحده اصلا در متوقف ساختن درد و رنج آسیا عجله‌ای نداشت و اما صندوق بین‌المللی پول، سازمان جهانی‌ای که برای جلوگیری از فروپاشی‌های مالی کشورها مانند چنین مواردی ایجاد شده بود، رویکردِ بی‌عملی و دست روی دست گذاشتن را پیش گرفت که از هنگام فاجعه روسیه مشخصه و سیاست رایج صندوق شده بود. 🔸تحلیل‌گران خبره سرمایه‌گذاری، فوران بحران را فرصتی مناسب دانستند که موانع باقی مانده محافظ بازارهای آسیا را یک‌بار برای همیشه از میان بردارند. ایده این بود که اگر بحران به حال خود واگذاشته شود که گسترش یابد، کل ارزهای خارجی از منطقه تخلیه و شرکت‌های تحت مالکیت آسیایی‌ها به ناچار تعطیل یا به موسسات غربی فروخته می‌شود. 🔸صندوق سرانجام واکنش نشان داد اما به جای وام‌های فوری و اضطراریِ مورد نیاز در بحران‌های صرفا مالی برای تثبیتِ شرایط، فهرستی بلندبالا از مطالبات پیش روی آسیا گذاشت. ۱۱۷ @haad1442
اینکه برخی از اقتصادخوانده های داخلی حاضر نیستند نتایج اجرای سیاست های نئولیبرالیسم در سوریه از 2005 به این طرف را ببینند و می خواهند با جوک و طنز عبور کنند برای این است که مخاطب را نادان بار بیارند. به طنز میگن سوریه و نئولیبرالیسم؟ بله نئولیبرالیسم که شاخ و دم نداره! نئولیبرالیسم یعنی اجرای سیاست های اقتصادی حذف یارانه ها و تبدیل آن به نقدی، خصوصی سازی و واگذاری اموال عمومی به طبقه سرمایه دار، خصوصی سازی آموزش و بهداشت و عرصه های مهم حاکمیتی، جهانی سازی قیمت ها، تضعیف پول ملی در برابر ارز دلار و ...! سوریه از 2005 وارد این وادی شد. ✅ : http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3
هدایت شده از سهم مردم
تیرخلاص را اقتصاد به دولت بشار اسد زد 📝دکتر رضا غلامی، اقتصاددان اقتصاد سوریه پس از بحران­های داخلی 2011 مدام رو به افول بوده و سیاست­های غلط اقتصادی دولت نیز برعمق این بحران­ها افزود تا جایی که 13 سال بعد، دولت بشار اسد بدون کمترین مقاومتی فرو ریخت. تضعیف مداوم پول ملی در سوریه در کنار عدم تقویت دستمزدها، هر روز مردم بیشتری را به دامن فقر برد و دامنه فقر در این کشور گسترده تر شد. علاوه بر این، افزایش مداوم نرخ سوخت ، عمق این فاجعه را عمیق­تر و گستردگی آن را بیشتر کرد تا به شروع دومینوی فروپاشی سیاسی این کشور انجامید. 🔻مشروح این یادداشت را در قدس آنلاین بخوانید: https://qudsonline.ir/xbNr9 @sahmmardom
هدایت شده از خبر فوری سراسری
بشار اسد هم مجری سیاست های تعدیل اقتصادی و ریاضتی نئولیبرالیستی پیشنهاد شده توسط صندوق بین المللی پول بود. بر همین اساس نرخ ارز در سوریه هم طی ۱۰ سال به نزدیک ۸۰ برابر رسید. سیاستی که اخیرا باعث سرنگونی دولت بنگلادش هم شد چرا که بنگلادش هم مجری همین سیاستهای صندوق شده بود! در ایران هم اجرای این سیاستها بعد از جنگ و در دوره هاشمی رفسنجانی برای دریافت وام از این صندوق شروع شد و جز کوچک کردن و ناراضی کردن مردم تا بحال نتیجه ای نداشت. وامی که علیرغم عضو هیئت مدیره این صندوق بودن به دلیل حق وتو آمریکا در آن هیچ وقت دریافت نشد در حال حاضر هم، توسط دولت پزشکیان این سیاستها همچنان با شتاب بیشتری در حال انجام است. گران سازی و شناورسازی نرخ ارز یکی از نسخه های لیبرالیستی این صندوق (IMF) است. 📌 بزرگترین کانال خبری تحلیلی در ایتا @fori_sarasari
هدایت شده از تأمُّلاتِ نظری
8.32M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔰 روایت حسن شمشادی از اوضاع اقتصادی سوریه 🔸️ همانگونه که قبلا نیز گفته شد، اصلی ترین علت نارضایتی مردمی از حکومت اسد، وضعیت نابسامان اقتصادی بود تا جایی که خود بشار اسد هم متوجه شد که دیگر نمی تواند با این روند، همچنان حکومت کند. ✍️ پ.ن: تَهِ نسخه های نئولیبرالی که در اقتصاد ایران در حالِ پیاده شدن است، قطعا به نقطه ی آشوب و اعتراضات مدنی و اجتماعی ختم خواهد شد و آخرالامر یا منجر به استحاله ی تئوریک و تغییر نظم سیاسی خواهد شد و یا خدای ناکرده اتفاقات ناگوارتری برای تمامیت ارضی ایران خواهد افتاد. مبارزه و مقابله با رویکردهای نئولیبرالی را با افزایش آگاهی خود و دیگران جدّی بگیریم. @taammolatenazari
هدایت شده از سید یاسر جبرائیلی
روایت ناگفته از ریشه‌های اقتصادی سرنگونی قذافی در ابتدای دهه ۲۰۰۰ لیبی به سوی آشتی با غرب چرخش یافت. قذافی از حمله آمریکا به افغانستان حمایت کرد و با برنامه «جنگ علیه تروریسم آمریکا» از نزدیک همکاری داشت. با برداشته شدن تحریم‌های سازمان ملل در سال ۲۰۰۳ شخصیت‌های کلیدی اطراف قذافی و از همه مهمتر پسرش «سیف الاسلام قذافی»- فارغ‌التحصیل مدرسه اقتصاد لندن- مصرانه خواستار اتخاذ اصلاحات نئولیبرالی شدند. قدرت گرفتن جناح نئولیبرال درون دولت لیبی در پافشاری مصرانه سیف‌الاسلام مشهود است. او در سخنرانی سال ۲۰۰۸ در گردهمایی جوانان لیبی گفت: «همه چیز باید خصوصی شود». در اواخر دهه ۲۰۰۰ آمریکا و رهبران اروپایی که در گشایش منابع وسیع نفت و گاز لیبی به روی مالکیت خارجی سود سرشاری می‌دیدند، قاطعانه از مسیر نئولیبرالی لیبی حمایت کردند. لیبی بزرگترین منابع نفتی ثبت شده آفریقا را دارد و جز ۱۰ کشور صاحب بزرگترین ذخایر نفتی جهان رده‌بندی می‌شود. به علاوه لیبی در میان کشورهای آفریقایی رتبه چهارم ذخایر گازی را دارد. در این زمینه چرخش نئولیبرالی با حمایت سیف‌الاسلام و دیگر شخصیت‌های نزدیک به قذافی با برداشته شدن تحریم‌ها از لیبی و پذیرش بین‌المللی رژیم قذافی همراه شد. دیدارهای رسمی و پی در پی سیاستمداران مشاوران و دانشگاهیان غربی از لیبی (برای نمونه کاندولیز رایس، تونی بلر، سیلویا برلوسکونی، بنیامین باربر، آنتونی گیدنز، جوزف نای و مایکل پورتر) نشان از آمادگی بازدیدکنندگان برای تایید دولت لیبی علی رغم تداوم سرکوب سیاسی داشت. سیاست‌های نئولیبرال نابرابری را به ویژه پس از بحران ۲۰۰۸ و کاهش قیمت نفت تشدید کرد. طبق آماری که غالباً به آن استناد می‌شود در آستانه انقلاب ۲۰۱۱ بیست درصد مردم بیکار و یک سوم جمعیت لیبی زیر خط فقر زندگی می‌کردند. اما در همان زمان موسسات مالی بین‌المللی از مسیر نئولیبرالی لیبی ابراز خرسندی می‌کردند. صندوق بین‌المللی پول در گزارش ۱۵ فوریه ۲۰۱۱ خود ضمن تحسین دولت لیبی گفت: «برنامه بلند پروازانه خصوصی‌سازی بانک‌ها و توسعه بخش نوبنیاد مالی در حال اجراست. بانک‌ها تا حدی خصوصی شده‌اند نرخ بهره آزاد و رقابت حمایت شده است... به علاوه با کمک صندوق بین‌المللی پول تلاش‌هایی برای بازسازی و مدرن سازی بانک مرکزی لیبی در جریان است». صرفا دو روز پس از انتشار این گزارش خوشبینانه، کنشگران در بنغازی مردم را به شرکت در تظاهرات یوم الغضب (روز خشم) فراخواندند... آگوست ۲۰۱۱ رژیم قذافی فروپاشید. برشی از کتاب «تبار خیزش: مسائل سرمایه‌داری معاصر در خاورمیانه» نوشته آدم هنیه @syjebraily
استفاده صندوق بین‌المللی پول از بحران در کشورها به عنوان یک اهرم فشار 🔸صندوق بین‌المللی پول بعد از ماه‌ها بی‌عملی در مقابل بحران آسیا و وخیم‌تر شدن بحران، سرانجام با دولت‌های بی‌رمق آسیا وارد مذاکره شد. تایلند، فیلیپین، اندونزی و کره‌جنوبی بر سر میز مذاکره نشستند. تنها کشوری که در این دوره به لطف بدهی کمش در برابر صندوق مقاومت کرد مالزی بود. ماهاتیر محمد نخست‌وزیر مالزی گفت که معتقد نیستم که "باید اقتصاد را نابود کنم تا بهتر شود" همین گفته او کافی بود که به او انگ یک تندروی سرکش بزنند. 🔸اما سایر اقتصاد‌های بحران‌زده آسیا چنان نیازمند ارز خارجی بودند که از امکان دریافت ده‌ها میلیارد وام صندوق بین‌المللی پول نمی‌توانستند چشم بپوشند. نماینده صندوق می‌گفت: "شما نمی‌توانید کشورها را وادار کنید که کمک بخواهند، خودشان باید بخواهند. اما هنگامی که خزانه‌شان خالی است در اینکه از چه کسی تقاضای وام کنند گزینه‌های زیادی ندارند." 🔸چندین دولت آسیایی پیشنهاد کردند که چون این بحران ناشی از سهولت ورود و خروج زیاد پول از کشورهایشان بوده و عاملی برای کند کردن جریان سرمایه وجود نداشته، عاقلانه است که کنترل‌هایی در این زمینه گذاشته شود. 🔸 چین با نادیده گرفتن توصیه فریدمن در این زمینه کنترل‌های خود بر جریان ورود و خروج سرمایه را حفظ کرده بود و تنها کشور منطقه بود که در اثر این بحران غارت نشد. مالزی هم کنترل خود بر جریان سرمایه را مجددا برقرار کرد. 🔸 صندوق بین‌المللی پول بی‌درنگ اندیشه برقراری نظارت بر جریان‌های سرمایه‌ را رد کرد. صندوق علاقه‌ای به تعیین علل بروز بحران نداشت بلکه مانند یک بازجوی زندان، دنبال ضعف می‌گشت و تنها بر این امر تمرکز می‌کرد که چگونه می‌تواند از بحران مانند یک اهرم فشار استفاده کند. ۱۱۸ @haad1442
هدایت شده از اقتصاد فرهنگی
نامساله‌ناترازی میگن ناترازی یعنی دخلت از خرجت یا تولیدت از مصرفت کمتر باشه... بذارید یه مثال بزنم! فرض کنید پدر یک خونواده‌ی پنج نفره معتاد باشه! فرض کنید یکی از فرزندان هم دزد باشه! فرض کنید یک فرزند بیمار است و مدرسه هم می‌رود. فرض کنید مادر خونواده، هم داخل خونه کار میکنه هم بیرون خونه. فرض کنید دختر خونه ولخرج باشه. فرض کنید کارفرما، حقوق مادر خونه رو هم یکی در میون میده! توی این حالت اگر شما بخواید مشکل این خونواده رو حل کنید چکار می‌کنید؟ آیا بچه‌ای که مدرسه میره رو دیگه مدرسه نمی‌فرستید؟ آیا بچه‌ای که بیماره رو دکتر نمی‌برید؟ آیا غذا نمی‌خورید؟ آیا به مادر خانواده می‌گویید بیشتر کار کند؟ آیا برای اینکه پدر خانواده دعوا راه نیاندازد جنس مرغوب‌تری برای او می‌گیرید؟ آیا از فرزندی که دزد است می‌خواهید بیشتر دزدی کند؟ آیا برای دختر خانه بیشتر ولخرجی می‌کنید؟ برخورد لیبرال‌های وطنی در برخورد با ناترازی همین‌گونه است. آنها به جای رفتن سراغ ترک اعتیاد پدر و جلوگیری از دزدی برادر و فرستادن او به سر کاری شرافتمندانه و ممانعت از ولخرجی دختر خانه به افراد سالم و فعال و نیازمند خانه فشار می‌آورند. گران‌کردن زندگی برای مردم ساده‌ترین، بی‌اثرترین، غیرعادلانه‌ترین و راحت‌ترین روش برای جبران ناترازی است. به جای افزایش تولید (آنچه سالها مقام معظم رهبری بر آن تاکید دارند) و به جای افزایش درآمدهای دولت از محل تولید و کاهش هزینه‌های اضافی دولت (حقوق‌های نجومی) و برعکس افزایش هزینه‌های رفاهی دولت برای مردم (یارانه و آموزش و بهداشت و...) دست کردن در جیب مردم قطعا نتیجه ناترازی بزرگتری به نام ناترازی عقل است. هزاران میلیارد معافیت مالیاتی برای تعداد معدودی از سهامداران بزرگ شرکت‌های فولادی و پتروشیمی و... اعمال کردن، کجای منطق و عقل و شرع و عدالت است؟ هزاران میلیارد دزدی از جیب مردم از محل خلق پول بانک‌های خصوصی را نادیده بگیریم و به سراغ همان مردم دزد زده برویم؟ هزاران میلیارد سود بادآورده از محل گرانسازی دارایی‌ها را با چشم می‌بینیم و چشم‌پوشی می‌کنیم! هزاران میلیارد حقوق‌های نجومی را می‌دهیم و به کارگران و کارمندان برای عدم افزایش حداقل دستمزد فشار می‌آوریم اگر به این مسائل و امثال این مسائل فکر کنیم طبیعتا به این نتیجه می‌رسیم که جنگیدن با این جریان‌های پرقدرت و ذینفع کار بسیار سختی است و بهتر است به سراغ جیب و سفره مردم برویم. آن هم نیازهای اساسی و حیاتی آنها را نشانه بگیریم! اینجاست که اقتصاددانان لیبرال وظیفه پیدا می‌کنند تا ذهن مردم و مسئولین را جهت‌دهی کنند و صبح تا شب نامساله‌ها را مساله کنند و مسائل حقیقی را زیر فرش پنهان نمایند. ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar
«نرخ ارز و سقوط دولت سوریه» 💵 کاهش متواتر ارزش پول ملی و «جهش‌های ارزیِ 7 سال اخیر سوریه» از اصلی‌ترین دلایل سقوط سرمایه اجتماعی بشار اسد و فعال‌شدن دوباره دشمنانش بود. 🔖 در حالیکه حتی در اوج جنگ با داعش، نرخ ارز به طور متوسط در حدود 200 لیر به ثبات رسیده بود (البته از اصلی‌ترین دلایل آن وجود جریان سیال ارزی خارجی برای تأمین داعش بود). 🔖 اما فقدان برنامه در دوران آرامشِ 2017 تا 2024 برای کنترل ناپایداری تراز پرداخت ها، سوریه را به نقاط بحرانی رساند. ⛔️ نه برنامه ای برای جذب سرمایه مستقیم خارجی وجود داشت. ⛔️نه برنامه‌ای برای همکاری در مگاپروژه‌های بین‌المللی مثل توسعه کریدور شرق به غرب در امتداد BRI چین طراحی شد. ⛔️ نه حتی برنامه‌ای برای تعادل تراز تجاری کشورهای جبهه مقاومت در دستور کار بود. 🔖 عبرت بگیریم که: امنیت پایدار و بالابردن هزینه ایجاد ناامنی برای دشمنان؛ خیلی وقت‌ها معلول همین الگوی توسعه است ❌ در چنین شرایطی سپردن نرخ ارز به بازار سیاه شدیدا سرمایه اجتماعی دولت را تضعیف و سوریه را به قهقرا برد. @Economics_Finance
📍کاش اقلا جنگیده می‌باخت، «نجنگیده باختن» اوج بی‌هنری است. 🔖بشار اسد ۲ فرصت طلایی برای فلج کردن صهیونیستها و «توقف جنگ» داشت: 1️⃣ اختلال در خط لوله BTC و نفتکش‌های بندر جیهان به عسقلان که شریان اصلی تامین سوخت رژیم است و «حتما احتمال پاسخ رژیم را به دلیل ریسک انرژی پایین می‌آورد» 2️⃣ اختلال در میادین گازی کاریش، لویاتان و تامار به ویژ] لویاتان در مدیترانه که رژیم صهیونی را با بحران سخت گاز و برق مواجه میکرد. 🔻بشار اسد امتناع کرد و پاسخ سختی بابت نکرده‌هایش گرفت...عبرت بگیریم. ⛔️ اینکه در وسط معرکه باشی‌ ولی خارج از محور مقاومت بخواهی با دشمن درجه ۱ نجنگی سرانجامش نقطه‌ای است که با دشمن درجه ۳ در اندرونی خانه‌ات مواجه می‌شوی. @Economics_Finance