✅ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وَ ما تَأخَّرَ 🔸 در بسیاری از روایات که در بیان فضیلت برخی اعمال وارد شده، با عبارت «[غَفَرَ اللهُ لَهُ] ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وَ ما تَأخَّرَ» [1]، مواجه می شویم که مترجمین آن را چنین #ترجمه می کنند: «خداوند [به واسطه انجام این عمل]، گناهان #گذشته و #آینده او را می آمرزد». ✍️ چنانچه مرحوم محدّث قمی در «#مفاتیح_الجنان»، پس از نقل کیفیت نماز امیرالمؤمنین (علیه السّلام)، می نویسد: 🔹 «احادیث بسیار در فضیلت خواندن این چهار رکعت نماز در شب و روز جمعه وارد شده و اگر بعد از نماز بگوید: «أللّهُمَّ صَلِّ عَلَی النَّبِیِّ الأُمِیِّ وَ آلِهِ»،گناهان گذشته و آیندۀ او آمرزیده شود و چنان باشد که دوازده مرتبه قرآن را ختم کرده باشد و حق تعالی گرسنگی و تشنگی قیامت را از او دفع کند». 🎯 لکن به نظر می رسد که معنای دقیق تر این عبارت چنین است: خداوند گناهان گذشته و گناهانی که اخیرا و به تازگی انجام داده را می آمرزد. یعنی گناهانی که در گذشتۀ دور و نزدیک انجام شده مورد آمرزش قرار می گیرد، نه گناهانی که بنا است بعدا مرتکب آنها شود! پس چنین نیست که این روایات اباحی گری را ترویج کرده باشد! ☑️ در کتب لغت آمده است: «التَأخُّر: ضدُّ التَقَدُّم‏» [2]: تقدّم یعنی پیش افتادن، جلو افتادن و تأخّر یعنی پَس افتادن. ♨️ بنابراین، مراد از «ما تقدّم من ذنبه» گناهانی است که جلو افتاد و زود تر انجام شد و مراد از «ما تأخّر» گناهانی است که پس از آنها مرتکب شده. پس «ما تقدّم» اشاره به گناهان گذشته دور و «ما تأخّر» اشاره به گناهان گذشته نزدیک دارد؛ گناهانی جدیدا و به تازگی مرتکب شده است. و الله اعلم. 📚 [1] الکافی، ج 4، ص 406 و 521 و 582 و ج 8، ص 108 📚 [2] المحکم و المحیط الاعظم، ج5 ، ص 234؛ لسان العرب، ج 4، ص 12؛ تاج العروس، ج 6، ص 15؛ شمس العلوم، ج1، ص 206؛ فرهنگ ابجدی، ص 203 #شبه_کده #حدیث_کده 🆔 @hadibayat