به سر رسید دگر داستان غربت من کجایی ای سبب خنده ولادت من عزیز مادر من ، یار با محبت من همیشه دیدن روی تو بوده عادت من مریض درد فراقم بیا عیادت من چقدر بار مصیبت به شانه بردم من خدا گواست که یکسال و نیم مردم من چه غصه ها که برای تنت نخوردم من تو روی خاک و به بادها سپردم من مرتبت کند ای نخل سرو قامت من تو رفتی و غم داغ تو بر جبین افتاد چقدر پشت سرت خواهرت زمین افتاد به ضرب تیر گلوی تو از طنین افتاد بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد دم شهادت تو شد دم شهادت من ز خاطرم نبرم چشمهای گریان را نگاه حسرت و سوز دل یتیمان را به کوفه طرز پذیرایی ز مهمان را سرت به نیزه تلاوت نمود قرآن را شکست رأس تو ، از دست رفت طاقت من شدیم وارد شام خراب یادت هست؟ به بازوی من خسته طناب یادت هست؟ به آستین که گرفتم حجاب یادت هست؟ تو را زدند به قصد ثواب یادت هست؟ زدند لطمه به روی تو و به عزت من من و غم و من و ناله ، امان از این غربت کفن نداشت سه ساله ، امان از این غربت فدک نبود و قباله ، امان از این غربت رخش کبود چو لاله ، امان از این غربت گذاشت داغ روی داغ بی نهایت من غروب و خیمه و غارت خدانگهدارت فراق یار و اسارت خدانگهدارت عزای شام و جسارت خدانگهدارت غم نگاه حقارت خدانگهدارت هزار شکر که آخر روا شد حاجت من #علی_سلطانی #شعر_شهادت_حضرت_زینب @hadithashk

یا بنت الحسین خدا را شکر که در سینه ام شوری دگر آمد ز سمت خانه خورشیدها نوری دگر آمد بگو موسی ببیند جلوه طوری دگر آمد دهید این مژده را امشب به هر حوری ، دگر آمد کسی که بر علی و آل نورالعین می باشد و فرش زیر پایش بال حورالعین می باشد به منطق گر چه زینب اشبه الناس است بر حیدر جمال حق ز سر تا پاست گر عباس نام آور علی اکبر اگر دارد نشان از روی پیغمبر بگو الله اکبر آمده آیینه کوثر حسین بن علی تا دید او را گفت این زهراست بیا زینب تماشا کن جمالش را ببین زهراست بود این طفل پا تا سر تمام فاطمه ، جانم بر آن سیمای زهرایی سلام فاطمه ، جانم پس از نام علی ، شد وقت نام فاطمه ، جانم نهادش فاطمه به احترام فاطمه ، جانم نهادش فاطمه در خانه گرم زمزمه باشد کنار یاعلی هایش دم یا فاطمه باشد گهی ماه بنی هاشم نهد چون ماه بر دوشش گهی زینب به یاد فاطمه گیرد در آغوشش گهی بابا بگیرد بوسه از لبهای خاموشش علی اکبر اذان گوید به شور و شوق در گوشش که ای خواهر به جز اسلام دین راستینی نیست و در عالم به جز حیدر امیرالمومنینی نیست رقیه آنکه خصمش جا در اعماق درک دارد کسی که حسرت پابوسیش چشم فلک دارد هم آن که پاسبان در بارگاهش از ملک دارد بداند ، بر وجود نازنینش هر که شک دارد که دست مادرش آلوده دام هوس باشد به هرکس که بود در خانه این یک جمله بس باشد اگر آهی کشد غم از دل او می برد بابا اگر لب تر کند هفت آسمان را می درد بابا اگر خاری رسد بر پاش ، از جا می پرد بابا اگر نازی کند دختر یقینا می خرد بابا ولی افسوس اوقات خوشش دیگر گذشت و بعد شب غمها رسید و ماند تنها بین دشت و بعد پس از بابا نفس بر سینه ریحانه مشکل شد یتیمی بی کسی این بار روی شانه مشکل شد برای نازدانه خواب در ویرانه مشکل شد به بابا گفت آخر زیور شاهانه مشکل شد یکی ناز مرا با ضربه سیلی خرید و رفت نبودی گوشواره دشمن از گوشم کشید و رفت  علی سلطانی #شعر_ولادت_اهل_بیت #شعر_ولادت_بنت_الحسین #شعر_ولادت_حضرت_رقیه #علی_سلطانی لینک در سایت 🌹HadithAshk.com🌹