💠الگویی برای روحانیون و مربیان حلقههای معرفتی
🔶از امام رضا نقل شده است که امیرالمؤمنین جلسات رسول خدا (صلواتاللهعلیهم) با اصحابشان را چنین توصیف فرمودند:
🔸«رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) هرگاه نزد گروهی میرفتند که نشسته بودند، در انتهای مجلس مینشستند و (دیگران را نیز) به همین کار دستور میدادند.
🔸سهم و بهره همه افراد حاضر در جلسه را ادا میکردند، بهنحوی که هیچیک از آنان گمان نمیکرد دیگری نزد پیامبر از او گرامیتر است.
🔸هرکس نزد ایشان مینشست، حضرت (خودشان جلسه را تمام نمیکردند، بلکه) آنقدر صبر میکردند تا خود آن شخص بلند شود و جلسه را ترک کند...
🔸خلقِ نیکوی ایشان شامل حال عموم مردم بود (نه فقط برای بعضی اقشار خاص).
🔸برای مردم پدری مهربان بودند و در برابر حق، همه برای ایشان یکسان بودند.
🔸جلسه ایشان، جلسه بردباری، حیاء، راستگویی و امانتداری بود.
🔸در جلسه ایشان، صدای کسی بلند نمیشد، حُرمت کسی نمیشکست و اشتباهات کسی بازگو نمیگشت.
🔸حاضرین بر اساس تقوا با هم برابر و به هم پیوسته بودند. نسبت به یکدیگر متواضع بودند، به بزرگترها احترام میگذاشتند و با کوچکترها مهربان بودند.
🔸نسبت به نیازمندان ازخودگذشتگی میکردند و از افراد غریب محافظت میکردند.
🔸ایشان همواره خوشرو، نرمخو و خوشبرخورد بودند. سختگیر نبودند.
🔸خشن، اهل دادوفریاد، بدزبان و عیبجو نبودند.
🔸نه زیاد شوخی میکردند و نه زیاد از کسی تعریف میکردند.
🔸خود را نسبت به چیزی که خوش نداشتند، به غفلت میزدند تا کسی از ایشان مأیوس نشود و دوستدارانشان نااُمید نگردند.
🔸(در جمعها) نسبت به خود، سه چیز را ترک میکردند؛ بحث و جدل، پرحرفی و حرفهای بیفایده.
🔸همچنین نسبت به دیگران، سه چیز را ترک میکردند؛ هرگز کسی را مذمّت نمیکردند و با سرزنش خود او را سرافکنده نمینمودند، دنبال لغزشها و کارهای زشت و شرمآور کسی نبودند و جز در موردی که امید ثواب داشتند، سخنی نمیگفتند.
🔸زمانی که سخن میگفتند، حاضرین در جلسه آرام میگرفتند، گویا پرندهای روی سرهایشان بود و زمانی که ایشان ساکت میشدند، دیگران سخن میگفتند.
🔸حاضرین، نزد ایشان، فرصت صحبت کردن را از یکدیگر نمیربودند و هرگاه نزد ایشان کسی صحبت میکرد، دیگران خاموش میشدند و گوش میدادند تا حرفش تمام شود.
🔸حضرت به چیزی میخندیدند که دیگران به آن میخندیدند و از چیزی ابراز شگفتی میکردند که دیگران از آن شگفتزده میشدند.
🔸ایشان نسبت به کسی که غریب بود (با آداب حاکم بر جلسه آشنا نبود) و هنگام درخواست کردن و سخن گفتن با بدرفتاری و خشونت برخورد میکرد، صبر میکردند...
🔸سخن کسی را قطع نمیکردند مگر اینکه از حدودِ (الهی) تجاوز کند؛ که در اینصورت یا با نهی کردن یا با برخواستن از مجلس، حرفش را قطع میکردند.
🔸خاموشیِ رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) بر اساس چهار چیز بود؛ «بردباری»، «احتیاط شدید»، «اندازهگیری» و «تفکّر»؛
👈«اندازهگیریِ» ایشان این بود که در نگاه کردن به مردم (حاضرین) و گوش دادنِ سخنهایشان یکسان برخورد کنند.
👈«تفکر»شان در مورد چیزهایی بود که باقی هستند و چیزهایی که فانیاند (و از بین میروند.)
👈«بردباری» ایشان با صبرشان همراه بود؛ بههمینخاطر چیزی ایشان را نه خشمگین میساخت و نه ناخرسند مینمود.
👈«احتیاط شدید» حضرت نیز در چهار چیز بود: کار زیبا انجام دهند تا دیگران به ایشان اقتدا نمایند، کار زشت را ترک کنند تا دیگران نیز آن را ترک کنند، تمام تلاششان را برای تصمیمگیری برای اصلاح امتشان بهکار گیرند و اقدام برای آنچه که خیر دنیا و آخرت را برای مردم در پی داشته باشد.»
📚عيونأخبارالرضا، ج۱، ص۳۱۸
#رسول_خدا_صلی_الله_علیه_و_آله #امام_علی_علیه_السلام #امام_رضا_علیه_السلام #مربی #تربیت #کودک #جلسه #مجلس #اصحاب_پیامبر #ادب #احترام #محبت #سخنرانی #مردم #سخن #تفکر #فکر #سکوت #صبر #حلم #نیکی #حدیث
💠 جرعهای از احادیث کمترشنیدهشده اهلبیت ﴿علیهمالسلام﴾ در «حـدیـثـنـا»:
💠 @hadithona
💠 @hadithona
🕌ذکر کارکردی متفاوت برای مسجد
♦️ما معمولاً مسجد را محلی برای صِرفِ عبادت میدانیم. بعضی مسجدیها هم عبادات و ادعیه و اذکار خود را در مسجد انجام میدهند و در خانه خود کمتر به این امور میپردازند.
🔺حدیث زیر و توضیحات بعدش، تا حدودی این کلیشهی ذهنی را میشکند و کارکرد اصلی مسجد را چیز دیگری معرفی میکند. ملاحظه بفرمایید…
🌿…عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص:
🍃«إِنَّ الْمُؤْمِنَ مَجْلِسُهُ مَسْجِدُهُ وَ صَوْمَعَتُهُ بَيْتُهُ.»
📚الكافي، ج۲، ص۶۶۲
🔶از امام صادق، از رسول خدا (صلواتاللهعلیهما) نقل شده است:
🔸«بهراستی که مؤمن؛
👈مجلسش1⃣ مسجدش است
👈و صومعهاش2⃣ خانهاش.»
📝پاورقیـــــــــــــــــــــــــــــــــ
1⃣مجلس: نشستگاه، محل نشستن، محلی که افراد با هم مینشینند و پیرامون موضوعی گفتوگو میکنند.
2⃣صومعه: عبادتگاه، محل عبادت، بنایی که راهبان و عابدان مسیحی در خارج شهر میساختند تا به آن خلوت روند و به عبادت بپردازند.
📝پانوشتـــــــــــــــــــــــــــــــــ
♦️این فرمایش رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) در مقابل سلوک عابدان مسیحی بیان شده است؛ ایشان به این مطلب تأکید دارند که مسلمانِ مؤمن در مسجد، برای صِرفِ عبادت نمیرود؛ بلکه مسجد محلی است که مؤمنان علاوه بر نماز جماعت (که خود عبادتی جمعی است نه فردی)، در آن مینشینند، گفتگویی میکنند، چیزی یاد میگیرند، انسی میگیرند، مشورتی میکنند، تصمیمی میگیرند و…
🔺پیشتر در احادیثی که ذیل مطلبی با عنوان «مسجدی در خانه!» ذکر شده بود، اشاره شد که اهلبیت (علیهمالسلام) در خانهشان اتاقی جمعوجور و ساده را عبادتگاه شخصی خود قرار میدادند، عبادات فردی خود را آنجا انجام میدادند و دیگران را نیز به این کار توصیه میفرمودند.
🔺از بعضی روایات نیز چنین برداشت میشود که پیامبر و اهلبیت (صلواتاللهعلیهم) نمازهای نافله روز و شب خود را در خانه میخواندند و برای خواندن نمازهای واجب به مسجد میرفتند و در جماعت شرکت میکردند.
🔺روایت الهامبخش دیگری که در این رابطه میتوان به آن اشاره کرد، روایت مشهوری که در کتب اهلسنت (مثل: سننابنماجة، ج۱، ص۸۳) ذکر شده است؛ اینکه رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) وارد مسجد شدند و با دو گروه مواجه گشتند؛ یک گروه به دعا مشغول بودند و گروه دیگر به علمآموزی. ایشان گروه دوم را برتر دانستند و در جمع آنان حاضر شدند.
🔰مطلب مرتبط پیشین:
📌«مسجدی در خانه!»
📌https://dastvar.blog.ir/1401/02/04
#رسول_خدا_صلی_الله_علیه_و_آله #امام_صادق_علیه_السلام #مسجد #عبادت #صومعه #مسیحیت #اسلام #رهبانیت #جماعت #جلسه #مجلس #عبادت_گاه #معبد #دعا #تفقه #فقه #علم_آموزی #تعلم #تعلیم #نماز #نوافل #نماز_جماعت #خانه #حدیث
💠 جرعهای از احادیث کمترشنیدهشده اهلبیت ﴿علیهمالسلام﴾ در «حـدیـثـنـا»:
💠 @hadithona
💠 @hadithona