📸 فطرس پرش گرفت به شالت شفا گرفت حالا ببین که پیرهن تو چه می‌کند 🔻میلاد با سعادت سید و سالار شهیدان امام حسین علیه‌السلام و روز پاسدار مبارک 🆔️ @haj_razavi

﷽ 💠السَّلَامُ عَلَیکَ یَا رَحْمَةِ اللهِ الْوَاسِعَة و یا باب نِجاة الأمة،سفینة النجاة و قرة عین النبی المصطفی یامظلوم یا اباعبدالله ▫️سلام برتو ای رحمت واسعه خداوند،باب نجات امت وکشتی نجات ، نور چشم پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله یا مظلوم ابا عبدالله الحسین علیه السلام ادْخُلُوهَا_بِسَلَامٍ_آمِنِينَ 🆔️ @haj_razavi

#نهج‌_البلاغه 💥فَمَا خَيْرُ دَار تُنْقَضُ نَقْضَ الْبِنَاءِ، وَعُمُر يَفْنَى فِيهَا فَنَاءَ الزَّادِ، وَمُدَّة تَنْقَطِعُ انْقِطَاعَ السَّيْرِ ! 🌎چه ارزشى دارد سرايى که همچون عمارتهاى فرسوده در حال فروريختن است ! و چه خوبى دارد، عمرهايى که همچون زاد و توشه (مختصر) پايان مى گيرد، و زندگى هايى که همچون ايّام سفر به آخر مى رسد !» 📘#خطبه_113 🆔️ @haj_razavi

امیر مؤمنان علی سلام الله علیه عادت به دروغگویی فقر می آورد 🆔️ @haj_razavi

🆔️ @haj_razavi

🌼بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ🌼 ✍امام حسین عليه السلام: بی گمان شیعیان ما، دلهایشان از هر خیانت، کینه و فریبکاری پاک است. 📗بحار الأنوار ج65 ص154 🆔️ @haj_razavi

📹 عظمت روز سوّم شعبان رهبر معظم انقلاب: در این روز کسی متولد شد که سرنوشت اسلام، به او، به حرکت او، به قیام او، به فداکاری او، به اخلاص او بسته بود. 💐یا رحمة الله الواسعه...💐 🆔️ @haj_razavi

بسم الله الرّحمن الرّحیم حدیث‌خوانی چهارشنبه(۱۴۰۱/۱۲/۳) جلسه نوزدهم استاد سیّدجلال رضوی همدانی حفظه‌الله: صفحه‌ اوّل بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم الحمدلله ربّ‌العالمین، بارئ‌الخلائق اجمعین، باعث‌الانبیاء والمرسلین، و صلّی‌الله علی سیّدنا و مولانا و نبیّنا ابی‌القاسم المصطفی محمّد، صلّی‌الله علیه و آله الطّیّبین الطّاهرین المعصومین، لاسیّما بقیه‌الله الاعظم ارواحنا فداه. قال ابوجعفر علیه‌السّلام قال رسول‌الله صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم: إِنَّ حَدِيثَ آلِ مُحَمَّدٍ صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ لَا يُؤْمِنُ بِهِ إِلَّا مَلَكٌ مُقَرَّبٌ أَوْ نَبِيٌّ مُرْسَلٌ أَوْ عَبْدٌ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِيمَانِ فَمَا وَرَدَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَدِيثِ آلِ مُحَمَّدٍ ص فَلَانَتْ لَهُ قُلُوبُكُمْ وَ عَرَفْتُمُوهُ فَاقْبَلُوهُ وَ مَا اشْمَأَزَّتْ مِنْهُ قُلُوبُكُمْ وَ أَنْكَرْتُمُوهُ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلَى الْعَالِمِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنَّمَا الْهَالِكُ أَنْ يُحَدِّثَ أَحَدُكُمْ بِشَيْ‌ءٍ مِنْهُ لَا يَحْتَمِلُهُ فَيَقُولَ وَ اللَّهِ مَا كَانَ هَذَا وَ اللَّهِ مَا كَانَ هَذَا وَ الْإِنْكَارُ هُوَ الْكُفْرُ(کافی، ج۱، باب کتاب‌الحجّه، حدیث اوّل)؛ امام باقر علیه‌السّلام فرمود: رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: به راستى حديث آل محمّد صلّی‌الله‌علیه‌وآله صعب است و مستصعب بدان ايمان نياورد جز فرشته‌اى مقرّب يا پيغمبرى مرسل يا بنده‌اى كه خدا دلش را به ايمان آزموده. آنچه از حديث آل محمّد صلّی‌الله‌علیه‌وآله به شما رسيد و دلنشين شما گرديد و آن را فهميديد آن را پذيرا شويد، آنچه را دل شما نگرفت و آن را نفهميديد آن را به خدا و رسولش و به عالم از آل محمّد صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌ برگردانيد، هلاكت در اينجا است كه براى يكى از شما آنچه را تحمّل ندارد و نمى‌تواند بفهمد باز گويند و او بگويد به خدا اين نمی شود، به خدا اين نمى‌شود، انكار همان كفر است. نظیر این روایت را داریم که آمده است: عن أبی بصیر، عن أبی عبد اللّه علیه‌السّلام قال: إنَّ أمَرنا صَعبٌ مُستَصعَبٌ لا یحتَمِلُهُ إلاَّ مَن کتَبَ اللّه فی قَلبِهِ الإیمانَ(بصائرالدّرجات: ص۴۷، ح۲)؛ امام صادق علیه‌السّلام: [فهمِ] امر ما، دشوار و پیچیده است که جز بنده مؤمنی که خداوند، ایمان را در قلب او قرار داده است ، تاب تحمّل آن را ندارد. بحث ما از این حدیث این است که همینطور که زمین را مستعد می‌کنند، شخم می‌زنند تا بذری بکارند و از رویش این بذر بهره‌ای ببرند، ما هم باید وجودمان را صیقلی کنیم. برای اینکه ما سینه‌ی‌مان را؛ درون‌مان را مانند آیینه پاک و صاف کنیم، تا فتح و گشایشی برای پذیرش مطالب حق باشد و آفتاب ایمان بر سرزمین وجود ما درخشش داشته باشد، چند مطلب را باید به کار ببندیم: یک مطلب، سبک‌باری و آسودگی روح می‌باشد؛ یعنی اگر بخواهیم فوائد و آثار شرح صدر را در وجودمان احساس کنیم، باید سبک‌بار و آسوده باشیم، اگر ما بخواهیم حِقدُ، کینه، بدخواهی و خوشحالی از درد دیگران، در دلمان باشد، نمی‌توانیم کلام معصوم را بچشیم؛ معلوم می‌شود که ظرف وجود ما قابلیّت این پندار‌ها را ندارد. مطلب دیگر، عدم وابستگی به دنیا و تمایل به آخرت می‌باشد؛ ما باید استعداد پیدا کنیم برای موت؛ یعنی ما باید خودمان را رشد بدهیم که در دنیا دائمی نیستیم. حالا بشر می‌داند در دنیا دائمی نیست، این همه ظلم و غصب می‌کند، این همه بی‌خدایی می‌کند. بشر می‌داند ماندنی نیست، می‌داند دائمی نیست، امّا مرگ را فقط برای همسایه می‌داند، حیات را فقط برای خود قائل می‌باشد. واقعا این انسان باور ندارد که می‌میرد و از دنیا می‌رود؛ مردن را باور ندارد. هدایت الهی که فرمود: إنّ اللّهَ إذا أرادَ بعَبدٍ خَيرا شَرحَ صَدرَهُ للإسلامِ، فإذا أعْطاهُ ذلكَ أنْطقَ لِسانَهُ بالحقِّ، و عَقَدَ قلبَهُ علَيهِ فعَمِلَ بهِ، فإذا جَمعَ اللّهُ لَهُ ذلكَ تَمَّ لَهُ إسلامُهُ(الكافي:۸/۱۳/۱)؛ امام صادق عليه‌السّلام: هر گاه خداوند خير بنده اى را بخواهد سينه‌اش را براى اسلام فراخ گرداند ؛ و چون اين نعمت را به او عطا كند، زبانش به حقّ گويا شود و دلش با حقّ گره خورد و به آن عمل كند و چون خداوند اين امور را در او گرد آورد، اسلامش به كمال رسيده است. اگر بخواهیم این هدایت الهی را بدست بیاوریم، که هدایت با عفو و گذشت، با دعا؛ با توبه، اینها زمینه‌ی نزول رحمت خداوند که فهم قرآن می‌باشد، فهم حدیث و روایت می‌باشد؛ فهم کلام معصوم می‌باشد، کلام معصوم در امتداد آیات قران می‌باشد اگر ما بخواهیم بفهمیم، همین است که در علم عرفانِ عملی، آمده است که توبه و اِنابه یکی از منازل سیر و سلوک می‌باشد. یعنی اوّل منزل

بسم الله الرّحمن الرّحیم حدیث‌خوانی چهارشنبه(۱۴۰۱/۱۲/۳) جلسه نوزدهم استاد سیّدجلال رضوی همدانی حفظه‌الله: صفحه‌ دوّم یعنی اوّل منزل توبه می‌باشد، بعد اِنابه می‌باشد، که البتّه می‌گویند اِنابه سه قسم می‌باشد، اِنابه به قلب، اِنابه به زبان و اِنابه به عمل. تا ما پشیمانی قلبی نداشته باشیم، تا ما استغفار به زبان نداشته باشیم، تا ما ترک گناه را عملا نداشته باشیم، هر گونه ادّعای توبه و اِنابه در واقع استهزای خودمان می‌باشد. آن وقت می‌باشد که خداوند در مومنانی که خاضع هستند، تسلیم هستند، مطمئن هستند، عنایت ویژه می‌کند. یک کتابی شهید دستغب رحمه‌الله دارند، به نام داستان‌های شگفت. ایشان نوشتند: جوانی وارد حرم اباعبدالله علیه‌السّلام شد به امام که سلام دادند حضرت و تمام حرم پاسخ سلام ایشان را دادند. آن جوان چقدر قُرب الی‌الله دارد، چقدر خالص می‌باشد که اینگونه پاسخ شنید. از حال جوان پرس‌وجو کرد متوجّه شد این جوان پدر و مادر پیری داشت که هر هفته به صورت نوبتی آنها را برای زیارت بر روی دوش خود به حرم می‌بُرد، یک شب بارانی که نوبت پدر بود، بعد برگشت پدر از زیارت، مادر می‌گوید: من فکر نکنم تا هفته بعد زنده بمانم لطفا مرا هم الان برای زیارت ببر. این جوان در همان حال که خسته بود مادر را روی دوش خود به زیارت بُرد، وقتی به حرم می‌رسد متوجّه می‌شود چشم و گوشِ باطن خویش باز شد. لذا هر وقت به حضرت سلام می‌دهد، پاسخ می‌شنود. راجع آقا ملّاجان زنجانی رحمه‌الله آوردند که در حرم سیّدالشّهداء نشسته بودند، سر ساعت دوازده، این کوپه‌های ساعت حرم حضرت اباالفضل علیه‌السّلام شروع کرد به زدن، جَرَس برخورد این کوپه‌ها با تکّه آهن ثابت، همان لحظه هم، از ساعتِ حرمِ سیّدالشّهداء علیه‌السّلام، شنید: این ارتعاش صوت بهم خوردنِ کوپه‌ها در حرم سیّدالشّهدا علیه‌السّلام نوای هل من ناصر ینصرنی سر می‌دهند و همان لحظه، ارتعاش صوت کوپه‌های حرمِ قمر بنی‌هاشم علیه‌السّلام نوای لبیک سر می‌دهند. یعنی تمام اشیاء و پدیده‌های پیرامونی وجود نازنین اباعبدالله علیه‌السّلام و حضرت اباالفضل علیه‌السّلام تحت‌الشُّعاع آن قُبّه می‌باشند؛ جَذبه‌ی آن بزرگواران، حتّی بر اشیای بی‌جان اثر گذاشتند. خداوند این‌گونه چشم و گوش بعضی‌ها که لیاقت دارند و حُرمت داری می‌کنند را بینا و شنوا می‌نماید. ما اگر بخواهیم نسبت به احادیث فهم پیدا کنیم باید چه کنیم؟ افرادی را داشتیم که خداوند این‌ها را مورد عنایت خاص خود قرار داده است. دوستان ما چند نفر را داشتیم که هنوز سر سفره‌ی آن‌ها داریم روزی می‌خوریم، یکی مانند علّامه‌ی طباطبایی می‌باشد، یکی مانند مرحوم امام می‌باشد، یکی مانند شهید مطهّری و یکی امروز مانند آیت‌الله عظما جوادی آملی حفظه‌الله هستند. خداوند دریای دانایی و علم را به این بزرگواران داده است. ما یک عالم بزرگواری داریم در گیلان به نام آیت‌الله قربانی لاهیجی، یکی از بزرگان می‌فرمود: من هر کدام از کتاب ایشان را برمی‌دارم می‌بینم مطالب جدید در کتاب ایشان هست؛ باز نویسی از فلان کتاب نیست، بعضی‌ها مطلب جدید ندارند امّا بعضی‌ها فوّاره‌ی فهم و دانش هستند و عقلشان جوشش مطلب و محتوا دارد. چه می‌شود که اینگونه می‌شود؟ یک راهش همین مراعات‌ها می‌باشد که بیان می‌کنم: اگر ظرف ذهنی را آلوده نمایم واقعا احادیث پیامبر عظیم‌الشّان صلّی‌الله‌علیه‌وآله و ائمّه علیهم‌السّلام برای بنده صعب و مستصعب می‌شوند، ولی چطور فلانی متوجّه می‌شود و راحت تفسیر می‌کند و شرح می‌زند و چهل حدیث می‌نویسد و چهل حدیث ایشان نمونه می‌شود. یک راه آن همین است: سالم نگه‌داشتن؛ پاک نگه‌داشتن؛ مُطهّر نگه‌داشتن نفس و حفظ کردن ایمان می‌باشد. خود قرآن می‌فرماید: هر کسی که قلب خویش را از ایمان حفظ کرد ما او را هدایت کنیم. لذا اگر بخواهیم خودمان را در امان الهی قرار بدهیم از این هدایت‌های الهی و الطاف الهی برخوردار باشیم این آیه‌ی۶۹ سوره‌ی نساء که فرمود: وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ ۚ وَحَسُنَ أُولَٰئِكَ رَفِيقًا؛ و آنان که اطاعت خدا و رسول کنند البتّه با کسانی که خدا به آن‌ها لطف فرموده یعنی با پیغمبران و صدّیقان و شهیدان و نیکوکاران محشور خواهند شد، و اینان نیکو رفیقانی هستند. اگر می‌خواهیم واقعا جزو ابرار باشیم که خود این ابرار، نیکوکاران هستند، احسان‌کنندگان هستند، کسانی هستند که درِ خانه‌ی خداوند انسان‌های معتقد به مبدا و معاد هستند. آنها معتقد به، مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ(بقره/۶۲)؛ هر كس به خدا و روز بازپسين ايمان داشت، هستند. آنها با ملائک هستند.

بسم الله الرّحمن الرّحیم حدیث‌خوانی چهارشنبه(۱۴۰۱/۱۲/۳) جلسه نوزدهم استاد سیّدجلال رضوی همدانی حفظه‌الله: صفحه‌ سوّم آنها با ملائک هستند. با کُتب و نبیّین هستند. با اهل صداقت هستند. آن‌ها پارسا هستند. آن‌ها به عهدشان وفادار هستند. اهل صبر هستند. اهل خمس هستند. اهل زکات هستند. اصلا می‌دانی این‌ها چطور هستند؟ پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: أمّا عَلامَةُ البارِّ فَعَشَرَةٌ: يُحِبُّ فِي اللّهِ، و يُبغِضُ فِي اللّهِ، و يُصاحِبُ فِي اللّهِ، و يُفارِقُ فِي اللّهِ، و يَغضَبُ فِي اللّهِ، و يَرضى فِي اللّهِ، و يَعمَلُ فِي اللّهِ، و يَطلُبُ إلَيهِ، ويَخشَعُ لِلّهِ خائِفا مَخوفا طاهِرا مُخلِصا مُستَحيِيا مُراقِبا، و يُحسِنُ فِي اللّهِ(تُحف‌العقول: ۲۱ - بحارالأنوار: ۱۱/۱۲۱/۱)؛ نشانه شخص نيكوكار، ده چيز است: در راه خدا دوست می‌دارد؛ در راه خدا دشمن می‌دارد؛ در راه خدا همراهى می‌كند؛ در راه خدا جدا می‌شود؛ در راه خدا به خشم می‌آيد؛ در راه خدا خشنود می‌گردد؛ در راه خدا عمل می‌كند؛ در راه خدا می‌جويد؛ ترسان و ترسيده، پاك و پيراسته، آزرم‌گين و نگران، براى خدا فروتنى می‌كند؛ و در راه خدا نيكى می‌نمايد. این‌ها درجاتی‌است که خداوند به اهل سعی و سلوک و کسانی که به دنبال درک مقام پارسایی و مقام عبودیّت هستند عطا می‌کند. لذا دوستان؛ عزیزان، منظور از سخت و مشکل، این است که ما شرائط آن را و پذیرش آن را بر این مبنا فراهم کنیم. علوم اهل بیت علیهم‌السّلام مانند درس‌های دانشگاه نیست که ما با هر حالت، یا به هر نحو، به هر نیّت، برویم و فرا بگیریم. فرا گرفتن علوم اهل بیت علیهم‌السّلام خلوص می‌خواهد، نیّت پاک می‌خواهد، طهارت می‌خواهد، برای رضای خدابودن می‌خواهد، گِره باز کردن از کار مسلمین را می‌خواهد، مانند مرزبان، دفاع از عقیده‌ی محمّد و آل محمّد علیهم‌السّلام را می‌خواهد. اگر کسی بخواهد ظالم باشد، آخرت فروش باشد، متجاهر به گناه باشد، عیب‌جو باشد، این‌ها منافق هستند. يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِمْ مَا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ(فتح/۱۱)؛ با زبان هایشان چیزی می‌گویند که در دل هایشان نیست. به زبان می‌گوید: من مومن هستم؛ خدا را دوست دارم، ولی در واقع فاسد می‌باشد. از پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله سوال کرد: لَمّا سُئلَ عَن شَرِّ النّاسِ ـ : العُلَماءُ إذا فَسَدوا(تحف العقول:۳۵)؛ پيامبر خدا صلّی‌الله‌عليه‌وآله ـ در پاسخ به پرسش از بدترين مردم ـ فرمود: عالمان، آنگاه كه فاسد شوند. بدترین مردم دانشمندان و علمای فاسد هستند. چرا؟ زیرا می‌شنوند، ولی عمل نمی‌کنند می‌دانند امّا علیه دانسته‌ی خودشان متاسفانه گام و قدم برمی‌دارند. به همین علّت درباره‌ی افرادی که مساله دارند و مشکل ایجاد می‌کنند داریم: مُجالَسَةُ الأَشرارِ تورِثُ سوءَ الظَّنِّ بِالأَخيارِ، و مُجالَسَةُ الأَخيارِ تُلحِقُ الأَشرارَ بِالأَخيارِ، و مُجالَسَةُ الفُجّارِ لِلأَبرارِ تُلحِقُ الفُجّارَ بِالأَبرارِ، فَمَنِ اشتَبَهَ عَلَيكُم أمرُهُ و لَم تَعرِفوا دينَهُ فَانظُروا إلى خُلَطائِهِ؛ فَإِن كانوا أهلَ دينِ اللّهِ فَهُوَ عَلى دينِ اللّهِ، و إن كانوا عَلى غَيرِ دينِ اللّهِ فَلا حَظَّ لَهُ مِن دينِ اللّهِ(صفات‌الشّيعة: ۸۴/۹ عن محمّد بن قيس عن الإمام الباقر عن آبائه عليهم‌السّلام، بحارالأنوار: ۷۴/۱۹۷/۳۱) امام على عليه‌السّلام: هم‌نشينى با بدكاران، بدبينى به نيكان را پديد می‌آورد و هم‌نشينى با نيكان، بدكاران را به نيكان می‌پيوندد. لذا هرگاه موقعيّت كسى بر شما مبهم گشت و دين او را نشناختيد، به معاشرانش بنگريد. اگر اهل دين خدا بودند، او نيز پيرو دين خداست و اگر پيرو دين خدا نبودند، او را نيز از دين خدا بهره‌اى نيست. لذا ما باید آن جبهه‌ی حق را و آن مرزبندی که گفته شد را حفظ نماییم، بیگانه پرست نباشیم؛ نفوذی پرست نباشیم، از آدم‌های که می‌گویند ولی عمل نمی‌کنند و عقیده ندارند، فاصله بگیریم، تا بتوانیم در باغچه‌ی درون خودمان، در فطرت خودمان، آن بذر علم، فهم و رشد را بکاریم. خوب بود اگر یک صبح تا شب با نوار کاست قدیمی یا دستگاه ضبط، یک روزتان را ضبط کنید، بعد بررسی کنید این حرف‌هایی که زدید، این کارهایی که کردید، این رفت و آمدهایی که کردید، چند درصد آن برای خدا بوده است. آیا برای شهرت پیدا کردن بوده است. یا برای بدست آوردن مال دنیا بوده است. برای تامین معاش بوده است. یا دنبال مسائل شخصی خود بوده است. و یا دلسوز جامعه بوده است. حالا که ماه شعبان آمده است، می‌دانید که این دعای کمیل در این ماه از امیرالمومنین سلام‌الله‌علیه صادر شده است، دعای کمیل بخوانید، این دعای کمیل رزق و روزی را زیاد می‌کند. مناجات خمس‌عشر را خیلی شرح برای آن نوشتند. یکی از شرح‌های بسیار زیبای مناجات

بسم الله الرّحمن الرّحیم حدیث‌خوانی چهارشنبه(۱۴۰۱/۱۲/۳) جلسه نوزدهم استاد سیّدجلال رضوی همدانی حفظه‌الله: صفحه‌ چهارّم یکی از شرح‌های بسیار زیبای مناجات خس‌عشر و مناجات شعبانیّه از مرحوم نجابت شیرازی می‌باشد. مرحوم نجابت از شاگردان سیّدعلی قاضی رضوان‌الله‌تعالی‌علیه می‌باشد، از موافقین و همراهان شیخ جواد انصاری رضوان‌الله‌تعالی‌علیه می‌باشد، ایشان حرف‌های بِکر و تازه دارند، برداشت‌های نیک از ادعیه دارند و به عنوان شرح مناجات شعبانیّه این فهم و درک خود را آورده است. دوستان استفاده کنند، الان که ابزارآلات درک وفهم درسی نسبت به سابق خیلی بیشتر شده است. ای کاش آن روز که ما در جبهه بودیم یا در تبلیغ بودیم این فضای مجازی به این شکل، بود که بشود در استخدام فهم مطالب بکارش بست. از این مشارب بزرگان‌مان که می‌دانیم زحمت‌کش هستند؛ تحصیل کرده هستند و ما می‌توانیم از کندوهای فکر و اندیشه‌ی آنها بهره ببریم ان‌شاءالله، دوستان غافل نشوند. این یک مطلب. مطلب دوّم ما باید از دعا به اصلاح رابطه‌ی خودمان با خدا برسیم، حدیث هم داریم: قال علی علیه‌السّلام: مَنْ أَصْلَحَ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ، أَصْلَحَ اللَّهُ مَا بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النَّاسِ؛ وَ مَنْ أَصْلَحَ أَمْرَ آخِرَتِهِ، أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ أَمْرَ دُنْيَاهُ؛ وَ مَنْ كَانَ لَهُ مِنْ نَفْسِهِ وَاعِظٌ، كَانَ عَلَيْهِ مِنَ اللَّهِ حَافِظٌ(نهج‌البلاغه/حکمت۸۹)؛ امام عليه‌السّلام در اين كلام نورانى كه در واقع مركّب از سه جمله است به سه امر مهم اشاره می‌كند و می‌فرمايد: كسى كه ميان خود و خدا را اصلاح كند خداوند ميان او و مردم را اصلاح می‌كند و كسى كه امر آخرتش را اصلاح كند خداوند امر دنيايش را اصلاح خواهد كرد و كسى كه در درون وجودش واعظى داشته باشد خداوند حافظى براى او قرار خواهد داد. اگر ما بخواهیم امورمان اصلاح بشود ابتدا باید رابطه‌مان را با خداوند اصلاح کنیم. رابطه‌ی ما با خداوند هنگامی اصلاح می‌شود که از این مضامین بلند دعاها، ذکرها و ادعیه‌ بهره ببریم. گاهی آدم غُصّه‌اش می‌گیرد، دِق می‌کند. اگر به یک پسر جوان، یک نامه از طرف معشوقه‌اش بدهند، اینکه معشوقه‌ات این نامه را برای تو نوشته است، آن جوان از آب و غذا می‌افتد که معشوقه‌اش برای او یک نامه نوشته است‌. صد بار این نامه را می‌خواند. حالا شما واقعا یکی را صدا بزن بگو آخرین بار که قرآن خواندی چه زمانی بود؟ آخرین باری که حرم رفتی چه وقتی بود؟ آخرین بار که تعقیبات نماز خواندی کی بود؟ تا برسد به مناجات شعبانیّه و تا چه برسد به ادعیّه‌ی رجبیّه و سایر دعاها که پشت‌سر گذاشتیم. ورود ماه مبارک رمضان پاکی می‌خواهد، پاکی ورود ماه مبارک رمضان، مقدّمتا همین نیمه‌ی شعبان و همین ایّام می‌باشد. یادتان باشد همین‌طور که همه‌ی آنهایی که دنبال گنج هستند؛ دنبال زیرخاکی و عتیقه هستند تاریخ را می‌خوانند، آنجا می‌خوانند مثلا دیلمیان رسم‌شان این بوده است که مال و ثروت را به همراه میّت دفن می‌کردند، یا مثلا زردتشتیان طلاهای خود را کنار میّت می‌گذاشتند. تاریخ را می‌خوانند بعد تحقیق می‌کردند که زردتشتیان کجا زندگی می‌کردند، مثلا متوجّه می‌شدند اینها در یزد زندگی می‌کردند، لذا می‌رفتند قبرستان‌های یزد را می‌شکافتند تا برسند به این گنج‌ها. این‌هایی که می‌گویند ما نقشه‌ی گنج داریم، نقشه‌ی گنج را از این تاریخ گرفتند از این دانایی گرفتند. عزیزان همین‌طور که گنج پخش شده است در روی کُره‌ی زمین، همه جا پخش می‌باشد و یک جای خاص نیست، استجابت هم که بالاترین گنج می‌باشد، استجابت چی؟ استجابت دعا و پذیرش. این استجابت دعا و پذیرش چه زمانی می‌باشد؟ شب جمعه، صبح سحر و ایّام ولادت ائمه علیهم‌السّلام می‌باشد. بنده استادی داشتم خداوند روح ایشان را شاد بفرماید، به نام آقای متّقی همدانی رحمه‌الله، الان می‌آمدی به ایشان می‌گفتی سوّم شعبان می‌باشد، چهارم شعبان می‌باشد، پنجم شعبان می‌باشد، نیمه‌ی شعبان می‌باشد، منهی‌الآمال قمی کنار ایشان بود می‌فرمود: این کتاب را باز کنید اگر میلاد امام حسین علیه‌السّلام بود، می‌فرمود: زندگی امام حسین علیه‌السّلام و کلام ایشان را بخوانید تا من هم بشنوم، وفات ائمه علیهم‌السّلام هم همین‌طور بودند. یک بار در میلاد، یک بار در وفات، همه‌ی اینها را دوره می‌کرد. چرا؟ به علّت اینکه این بزرگواران را دوست داشت و به آنها عشق می‌ورزید. این بچه‌ها را دیدید فوتبالیست‌ها را چقدر قشنگ دوست دارند: قاشق فلان فوتبالیست این‌طوری‌ می‌باشد استیل است، این اُدکُلن را می‌زند، این پیراهن را می‌پوشد، و خود را هم به همان شکل درمی‌آورند. آن وقت وای بر من که می‌دانم حقیقت درِ خانه‌ی امیرالمومنین می‌باشد امّا نتوانستم یک مورد

بسم الله الرّحمن الرّحیم حدیث‌خوانی چهارشنبه(۱۴۰۱/۱۲/۳) جلسه نوزدهم استاد سیّدجلال رضوی همدانی حفظه‌الله: صفحه‌ پنجم امّا نتوانستم یک مورد از خواسته‌های حضرت را عملا اقدام نمایم. من بدانم حق با ولی عصر امام زمان علیه‌السّلام می‌باشد، خودم و زن و بچه‌ی من هم هی هر روز بگوییم: افتخار می‌کنیم سفره‌ی امام زمان علیه‌‌السّلام در خانه‌ی ما پهن می‌باشد، ولی با امام علیه‌السّلام فاصله داشته باشیم و امام خود را نشناسیم. فردا داخل قبر بهمان بگویند: چکار کردی؟ چی داریم که بگوییم؟ بزرگواری می‌گفت: گروهی را برده بودیم راهیان نور، برای نظرسنجی برگه که به گروه دادیم، یکی نوشته بود، شما را قسم می‌دهم به خون شهداء بگویید چقدر برنامه‌ریزی کردید که بی‌برنامه باشید. متاسفانه بعضی‌ها واقعا برنامه‌ریزی دارند که برنامه نداشته باشند. چطور؟ می‌داند این ساعت وقت فراگیری می‌باشد، می‌گوید حالا بماند بعدا فرا می‌گیرم؛ می‌داند امسال می‌تواند از محضر این عالم بزرگوار استفاده نماید امّا ترک می‌کند؛ می‌داند الان جوان است و حوصله دارد و زمان تثبیت دانش علمی می‌باشد امّا کوتاهی می‌کند. اگر بخواهیم یک درخت‌واره‌ای درست کنیم در موضوعاتی که یک طلبه می‌بایست این درخت‌واره را به موضوعات عملی تبدیل کند یکی همین تثبیت دانش علمی و داشته‌های علمی می‌باشد. ما از این غافل هستیم. یک چیزهایی را طول روز؛ روزمره‌گی یاد می‌گیریم شاید یادداشت هم برداریم ولی یادداشت برداری مانند نوشتن کرام‌الکاتبین می‌باشد که خواندنش می‌افتد به قیامت؛ یادداشت برمی‌دارد امّا خواندنش می‌افتد به قیامت. حالا اگر کسی یادداشت بردارد، تلخیص می‌کند، تلخیص را تکرار می‌کند، این می‌شود تثبیت، حالا یا با تدریس، یا با تحقیق، یا با پژوهش. این است که اگر بخواهیم از این کلام نورانی اهل بیت علیهم‌السّلام ما علومی را فرا بگیریم، اوّل باید مانند آنها بشویم، شرایطی را که گذاشتند، آن شرایط را بشناسیم بعد از شناخت آن شرایط، آن را در زندگی بکار ببندیم. «ٱلسَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ ٱللَّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ»