تقدیم به روح عزیز سفر کرده ذاکر اهل بیت ع شادروان اسماعیل احمدی یک عمر بین روضه به سینه و سـَر زدی هر شب دم از حسین(ع) و جناب قَـمَر زدی با چشم اشکبار به سردار ، سـَر زدی تا در شب ولادت ارباب پـَر زدی شعر: محمد صادق فدایی

🎙 نواهنگ زنده یاد اسماعیل احمدی در رسای مقام عظمای ولایت 🔳 هدیه نثار آن مرد مجاهد:اللهم صل علی محمد وال محمد و عجل فرجهم #خبرگزاری_بسیج @Basijnewsir https://eitaa.com/basijnewsir https://rubika.ir/Basijnews110

📸 فطرس پرش گرفت به شالت شفا گرفت حالا ببین که پیرهن تو چه می‌کند 🔻میلاد با سعادت سید و سالار شهیدان امام حسین علیه‌السلام و روز پاسدار مبارک 🆔️ @haj_razavi

﷽ 💠السَّلَامُ عَلَیکَ یَا رَحْمَةِ اللهِ الْوَاسِعَة و یا باب نِجاة الأمة،سفینة النجاة و قرة عین النبی المصطفی یامظلوم یا اباعبدالله ▫️سلام برتو ای رحمت واسعه خداوند،باب نجات امت وکشتی نجات ، نور چشم پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله یا مظلوم ابا عبدالله الحسین علیه السلام ادْخُلُوهَا_بِسَلَامٍ_آمِنِينَ 🆔️ @haj_razavi

#نهج‌_البلاغه 💥فَمَا خَيْرُ دَار تُنْقَضُ نَقْضَ الْبِنَاءِ، وَعُمُر يَفْنَى فِيهَا فَنَاءَ الزَّادِ، وَمُدَّة تَنْقَطِعُ انْقِطَاعَ السَّيْرِ ! 🌎چه ارزشى دارد سرايى که همچون عمارتهاى فرسوده در حال فروريختن است ! و چه خوبى دارد، عمرهايى که همچون زاد و توشه (مختصر) پايان مى گيرد، و زندگى هايى که همچون ايّام سفر به آخر مى رسد !» 📘#خطبه_113 🆔️ @haj_razavi

امیر مؤمنان علی سلام الله علیه عادت به دروغگویی فقر می آورد 🆔️ @haj_razavi

🆔️ @haj_razavi

🌼بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ🌼 ✍امام حسین عليه السلام: بی گمان شیعیان ما، دلهایشان از هر خیانت، کینه و فریبکاری پاک است. 📗بحار الأنوار ج65 ص154 🆔️ @haj_razavi

📹 عظمت روز سوّم شعبان رهبر معظم انقلاب: در این روز کسی متولد شد که سرنوشت اسلام، به او، به حرکت او، به قیام او، به فداکاری او، به اخلاص او بسته بود. 💐یا رحمة الله الواسعه...💐 🆔️ @haj_razavi

بسم الله الرّحمن الرّحیم حدیث‌خوانی چهارشنبه(۱۴۰۱/۱۲/۳) جلسه نوزدهم استاد سیّدجلال رضوی همدانی حفظه‌الله: صفحه‌ اوّل بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم الحمدلله ربّ‌العالمین، بارئ‌الخلائق اجمعین، باعث‌الانبیاء والمرسلین، و صلّی‌الله علی سیّدنا و مولانا و نبیّنا ابی‌القاسم المصطفی محمّد، صلّی‌الله علیه و آله الطّیّبین الطّاهرین المعصومین، لاسیّما بقیه‌الله الاعظم ارواحنا فداه. قال ابوجعفر علیه‌السّلام قال رسول‌الله صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم: إِنَّ حَدِيثَ آلِ مُحَمَّدٍ صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ لَا يُؤْمِنُ بِهِ إِلَّا مَلَكٌ مُقَرَّبٌ أَوْ نَبِيٌّ مُرْسَلٌ أَوْ عَبْدٌ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِيمَانِ فَمَا وَرَدَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَدِيثِ آلِ مُحَمَّدٍ ص فَلَانَتْ لَهُ قُلُوبُكُمْ وَ عَرَفْتُمُوهُ فَاقْبَلُوهُ وَ مَا اشْمَأَزَّتْ مِنْهُ قُلُوبُكُمْ وَ أَنْكَرْتُمُوهُ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلَى الْعَالِمِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنَّمَا الْهَالِكُ أَنْ يُحَدِّثَ أَحَدُكُمْ بِشَيْ‌ءٍ مِنْهُ لَا يَحْتَمِلُهُ فَيَقُولَ وَ اللَّهِ مَا كَانَ هَذَا وَ اللَّهِ مَا كَانَ هَذَا وَ الْإِنْكَارُ هُوَ الْكُفْرُ(کافی، ج۱، باب کتاب‌الحجّه، حدیث اوّل)؛ امام باقر علیه‌السّلام فرمود: رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: به راستى حديث آل محمّد صلّی‌الله‌علیه‌وآله صعب است و مستصعب بدان ايمان نياورد جز فرشته‌اى مقرّب يا پيغمبرى مرسل يا بنده‌اى كه خدا دلش را به ايمان آزموده. آنچه از حديث آل محمّد صلّی‌الله‌علیه‌وآله به شما رسيد و دلنشين شما گرديد و آن را فهميديد آن را پذيرا شويد، آنچه را دل شما نگرفت و آن را نفهميديد آن را به خدا و رسولش و به عالم از آل محمّد صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌ برگردانيد، هلاكت در اينجا است كه براى يكى از شما آنچه را تحمّل ندارد و نمى‌تواند بفهمد باز گويند و او بگويد به خدا اين نمی شود، به خدا اين نمى‌شود، انكار همان كفر است. نظیر این روایت را داریم که آمده است: عن أبی بصیر، عن أبی عبد اللّه علیه‌السّلام قال: إنَّ أمَرنا صَعبٌ مُستَصعَبٌ لا یحتَمِلُهُ إلاَّ مَن کتَبَ اللّه فی قَلبِهِ الإیمانَ(بصائرالدّرجات: ص۴۷، ح۲)؛ امام صادق علیه‌السّلام: [فهمِ] امر ما، دشوار و پیچیده است که جز بنده مؤمنی که خداوند، ایمان را در قلب او قرار داده است ، تاب تحمّل آن را ندارد. بحث ما از این حدیث این است که همینطور که زمین را مستعد می‌کنند، شخم می‌زنند تا بذری بکارند و از رویش این بذر بهره‌ای ببرند، ما هم باید وجودمان را صیقلی کنیم. برای اینکه ما سینه‌ی‌مان را؛ درون‌مان را مانند آیینه پاک و صاف کنیم، تا فتح و گشایشی برای پذیرش مطالب حق باشد و آفتاب ایمان بر سرزمین وجود ما درخشش داشته باشد، چند مطلب را باید به کار ببندیم: یک مطلب، سبک‌باری و آسودگی روح می‌باشد؛ یعنی اگر بخواهیم فوائد و آثار شرح صدر را در وجودمان احساس کنیم، باید سبک‌بار و آسوده باشیم، اگر ما بخواهیم حِقدُ، کینه، بدخواهی و خوشحالی از درد دیگران، در دلمان باشد، نمی‌توانیم کلام معصوم را بچشیم؛ معلوم می‌شود که ظرف وجود ما قابلیّت این پندار‌ها را ندارد. مطلب دیگر، عدم وابستگی به دنیا و تمایل به آخرت می‌باشد؛ ما باید استعداد پیدا کنیم برای موت؛ یعنی ما باید خودمان را رشد بدهیم که در دنیا دائمی نیستیم. حالا بشر می‌داند در دنیا دائمی نیست، این همه ظلم و غصب می‌کند، این همه بی‌خدایی می‌کند. بشر می‌داند ماندنی نیست، می‌داند دائمی نیست، امّا مرگ را فقط برای همسایه می‌داند، حیات را فقط برای خود قائل می‌باشد. واقعا این انسان باور ندارد که می‌میرد و از دنیا می‌رود؛ مردن را باور ندارد. هدایت الهی که فرمود: إنّ اللّهَ إذا أرادَ بعَبدٍ خَيرا شَرحَ صَدرَهُ للإسلامِ، فإذا أعْطاهُ ذلكَ أنْطقَ لِسانَهُ بالحقِّ، و عَقَدَ قلبَهُ علَيهِ فعَمِلَ بهِ، فإذا جَمعَ اللّهُ لَهُ ذلكَ تَمَّ لَهُ إسلامُهُ(الكافي:۸/۱۳/۱)؛ امام صادق عليه‌السّلام: هر گاه خداوند خير بنده اى را بخواهد سينه‌اش را براى اسلام فراخ گرداند ؛ و چون اين نعمت را به او عطا كند، زبانش به حقّ گويا شود و دلش با حقّ گره خورد و به آن عمل كند و چون خداوند اين امور را در او گرد آورد، اسلامش به كمال رسيده است. اگر بخواهیم این هدایت الهی را بدست بیاوریم، که هدایت با عفو و گذشت، با دعا؛ با توبه، اینها زمینه‌ی نزول رحمت خداوند که فهم قرآن می‌باشد، فهم حدیث و روایت می‌باشد؛ فهم کلام معصوم می‌باشد، کلام معصوم در امتداد آیات قران می‌باشد اگر ما بخواهیم بفهمیم، همین است که در علم عرفانِ عملی، آمده است که توبه و اِنابه یکی از منازل سیر و سلوک می‌باشد. یعنی اوّل منزل