#شرح_مناجات_شعبانیه #فراز : " فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَیْکَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ مُسْتَکِیناً لَکَ مُتَضَرِّعاً إِلَیْکَ رَاجِیاً لِمَا لَدَیْکَ ثَوَابِی. #شرح : 🔻"هربت" به معنی فرار کردن است و منظور از این عبارت این است که عبد در مقام مناجات و درخواست از خدای عزوجل باید یک نحوه دهشت از غیر الله برایش پدید آید. این ویژگی در صورتی اتفاق می افتد که دلبستگی به غیر الله را مانع سیر الی الله و پرواز به ملکوت قرب الله بداند. 🔻"وقوف" در برابر خدا هم به معنی این است که عابد، در مقام مناجات خود را حاضر و تحت سیطره قدرت و علم ربوبی بداند و اینکه او در مملکت خداست و او ملک خدای تعالی است و اراده خدا بر اراده او تفوه و برتری دارد. اگر عبد این آگاهی را پیداکند، "مستکین" یعنی دل شکسته و شکسته حال خود را می یابد و خود به خود حال "تضرع" نصیبش می شود. 🔻لحظه تضرع و نزول باران اشک، لحظه اجابت است و لذا عبد آگاه در این حال، "رجا" و امید به رحمت و ثواب الهی پیدا می کند. دلیل این امید به رحمت هم اقبال الهی است که با اشک و گریه این اقبال ظاهر می شود. ✍ محمد علی فتحی #رسانه_حاج_فتحی 👇 🆔 @hajfathi_ir

#شرح_مناجات_شعبانیه فراز اول: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اسْمَعْ دُعَائِی إِذَا دَعَوْتُکَ وَ اسْمَعْ نِدَائِی إِذَا نَادَیْتُکَ وَ أَقْبِلْ عَلَیَّ إِذَا نَاجَیْتُکَ... #شرح: ▪️شروع دعا با صلوات یکی از رموز اجابت است. دعایی که همراه با صلوات نباشد ابتر می ماند. در برخی روایات آمده است که هر دعایی که مقرون به صلوات باشد حتما اجابت می شود چرا که خدای عزوجل شرم می کند که صلوات را بپذیرد اما دعای مقرون به آن را نپذیرد. ▪️کلمه "دعا" هم به معنی خواندن خدا است و هر نوع خواندی را می گویند دعا و کلمه "ندا" در " نادیتک" هم به معانی خواندن خدا با صدای بلند و اظهار آن است و نجوا هم در " ناجیتک" صحبت درگوشی و آراپ و بدون صدا و در خلوت را گویند. ▪️اینکه فرمود: "اسمع" یعنی بشنو؛ درواقع طلب اجابت خواسته از پروردگار است و معنی امری نمی دهد بلکه طلب سافل(کسی مقام پایین دارد) از عالی( کسی که مقام باله دارد) است. در این فراز مناجات کننده نهایت تذلل خود را نشان می دهد و عاجزانه طلب اجابت می کند تا بگوید که: خدایا من کس دیگری جز خودت را اجابت کننده دعایم نمی دانم. ▪️اما اینکه در نجوا فرمود: "اقبل" یعنی به من رو کن، برای این است که مناجات در خلوت اثر گذاری عجیبی در توجه ویژه خدای عزوجل به عبد دارد. نجوای عاشق و معشوق بدون اقبال و روی آوری طرفینی تحقق نمی یابد. اقبال خدا به بنده اش هم با سرازیر شدن رحمت او به بنده اش حاصل می شود. ✍ محمد علی فتحی #شرح_مناجات_شعبانیه فراز اول: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اسْمَعْ دُعَائِی إِذَا دَعَوْتُکَ وَ اسْمَعْ نِدَائِی إِذَا نَادَیْتُکَ وَ أَقْبِلْ عَلَیَّ إِذَا نَاجَیْتُکَ... #شرح: ▪️شروع دعا با صلوات یکی از رموز اجابت است. دعایی که همراه با صلوات نباشد ابتر می ماند. در برخی روایات آمده است که هر دعایی که مقرون به صلوات باشد حتما اجابت می شود چرا که خدای عزوجل شرم می کند که صلوات را بپذیرد اما دعای مقرون به آن را نپذیرد. ▪️کلمه "دعا" هم به معنی خواندن خدا است و هر نوع خواندی را می گویند دعا و کلمه "ندا" در " نادیتک" هم به معانی خواندن خدا با صدای بلند و اظهار آن است و نجوا هم در " ناجیتک" صحبت درگوشی و آراپ و بدون صدا و در خلوت را گویند. ▪️اینکه فرمود: "اسمع" یعنی بشنو؛ درواقع طلب اجابت خواسته از پروردگار است و معنی امری نمی دهد بلکه طلب سافل(کسی مقام پایین دارد) از عالی( کسی که مقام باله دارد) است. در این فراز مناجات کننده نهایت تذلل خود را نشان می دهد و عاجزانه طلب اجابت می کند تا بگوید که: خدایا من کس دیگری جز خودت را اجابت کننده دعایم نمی دانم. ▪️اما اینکه در نجوا فرمود: "اقبل" یعنی به من رو کن، برای این است که مناجات در خلوت اثر گذاری عجیبی در توجه ویژه خدای عزوجل به عبد دارد. نجوای عاشق و معشوق بدون اقبال و روی آوری طرفینی تحقق نمی یابد. اقبال خدا به بنده اش هم با سرازیر شدن رحمت او به بنده اش حاصل می شود. ✍ محمد علی فتحی #رسانه_حاج_فتحی 👇 🆔 @hajfathi_ir

#شرح_مناجات_شعبانیه #فراز_دوم: فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَیْکَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ مُسْتَکِیناً لَکَ مُتَضَرِّعاً إِلَیْکَ رَاجِیاً لِمَا لَدَیْکَ ثَوَابِی. "هربت" به معنی فرار کردن است و منظور از این عبارت این است که عبد در مقام مناجات و درخواست از خدای عزوجل باید یک نحوه دهشت از غیر الله برایش پدید آید. این ویژگی در صورتی اتفاق می افتد که دلبستگی به غیر الله را مانع سیر الی الله و پرواز به ملکوت قرب الله بداند. "وقوف" در برابر خدا هم به معنی این است که عابد، در مقام مناجات خود را حاضر و تحت سیطره قدرت و علم ربوبی بداند و اینکه او در مملکت خداست و او ملک خدای تعالی است و اراده خدا بر اراده او تفوه و برتری دارد. اگر عبد این آگاهی را پیداکند، "مستکین" یعنی دل شکسته و شکسته حال خود را می یابد و خود به خود حال "تضرع" نصیبش می شود. لحظه تضرع و نزول باران اشک، لحظه اجابت است و لذا عبد آگاه در این حال، "رجا" و امید به رحمت و ثواب الهی پیدا می کند. دلیل این امید به رحمت هم اقبال الهی است که با اشک و گریه این اقبال ظاهر می شود. از طرفی پاداش های الهی که برای بندگان فراهم شده، انگیزه سمت خدا رفتن را در عبد زیاد می کند. ✍ محمد علی فتحی ✳️ #رسانه_حاج_فتحی| اینجا عضو شوید👇 👉 @hajfathi_ir