eitaa logo
حامد کمالی | زاویه دید!
279 دنبال‌کننده
579 عکس
79 ویدیو
3 فایل
زاویه دید یا همان نقطه دید( Point Of View) چیزیه که نگرش ما به مسائل را می‌سازه. "زاویه دید" یه کانال معمولیه برای یاد گرفتن و فکر کردن درباره دین و فرهنگ و اجتماع. بی‌تکلف، ساده و صمیمی. ارتباط با نویسنده: @hkamaly
مشاهده در ایتا
دانلود
✅پیام فراموش شده ی امام! گاهی اوقات از سرمایه های فرهنگی باعث عقبگرد از مسیری است که دنبال آن بوده ایم. البته همیشه از این غفلت ها خوشحال می شود زیرا زنده بودن جامعه اسلامی همیشه به ضرر آنهاست... پیام تاریخی حضرت امام بمناسبت 598 از این قبیل است. پیامی که حقیقتا فراموش شده است. حال آنکه این پیام آنقدر حائز اهمیت که به فرموده مقام معظم رهبری باید ساعت ها در خصوص آن سخن گفت. قسمتی از پیام رهبر معظم انقلاب را در رابطه با این پیام ببینید: "حقیقتاً این پیام یکی از آیات و این انقلاب است...افسوس که وقت کم است و الا در ستایش این پیام، ساعت‌ها باید سخن گفت و در تفسیر این پیام عمری را باید صرف کرد... برادران ما در مجلس شورای اسلامی و بیرون آن مجلس گفتند که این پیام باید قانون بشود. این درست است اما بالاتر از آن، این پیام باید جامعه‌ی ما بشود...این پیام باید آن‌قدر بشود، آن‌قدر بر سر و تریبون‌ها گفته بشود و شرح و توضیح داده شود، آن‌قدر باید جزوه و کتابی که حاوی این پیام خواهد شد، در خانه‌ها بوسیله‌ی پدران و مادران و جوانان بزرگ خانواده برای دیگران خوانده بشود، آن‌قدر باید این پیام در زبان‌ها و دل‌ها و بگردد تا رنگ ثابت ملت ما و فرهنگ ناستردنیِ انقلاب ما بشود." (امام خامنه ای 31/4/67) حقیقتا این پیام تاریخی حضرت روح الله فراموش شده است و متولیان فرهنگی در این خصوص مسئولیت زیادی دارند. باید دید چرا امثال این پیام ها که باید قرار گیرد به حاشیه کشیده می شوند؟! @hamedkamaliardakani
✅من کجای سپاه حسینم؟ (2) یادداشت قبل مقدمه ای در خصوص نسبت ما با محرم و حرکت عظیم سیدالشهداء بود. اینکه باید تکلیف خود را روشن کنیم که دقیقا کجای سپاه حسین قرار داریم؟ این چیزی نیست که بشود از آن کرد. برای این هدف ابتدا لازم است را دقیقا کنیم تا جای خود را در سپاه او بیابیم. تحلیل کنیم یعنی چه؟ یعنی بدانیم اساسا چرا امام از مدینه حرکت کرد؟...چه عواملی موجب حرکت حضرت شد؟... مگر در مدینه قرآن نمی خواندند و تفسیر نمی گفتند؟...مگر عموم مردم نماز نمی خواندند؟ مگر ظواهر دینی رعایت نمی شد؟ مگر علما، و متولیان دین خدا (حزب اللهی های مدینه) مشغول فعالیت نبودند؟ حضرت چه در آن جامعه دید که خود را به سمت مکه آغاز کرد؟... اگر با عینک امام حسین علیه السلام به شرایط و اوضاع مدینه نگاه نکنیم چه بسا متوجه نشویم چرا امام حرکت کرد. حرکتی که این همه داشت. در نتیجه سوالات و ابهامات زیادی در ذهن مان ایجاد می شود و همین باعث می شود نتوانیم خود را پیدا کنیم و عملا در سپاه حسین نباشیم گرچه می کنیم با حسینیم و ندای یا لیتنا کنا معکم بر زبان داشته باشیم؛ اما این وهمی بیش نیست! حضرت و خطبه هایی که از ابتدای حرکت خوانده اند بهترین منبع برای شناخت هدف امام است و حضرت را مشخص می کند. باید بیش از پیش به بیانات حضرت و توجه کنیم تا از رهگذر شناخت هدف حضرت، خود را درک کنیم و وظیفه امروز خود را بدانیم که کل یوم عاشوراء و کل ارض کربلا! راستی مگر و چیست که هر روزمان باید عاشورا باشد و هر زمین کربلا؟... @hamedkamaliardakani
✅ عقل ندارد کسی که برای تأیید صلاحیت، خود را به آب و آتش می زند... بسم الله الرّحمن الرّحیم عن النّبیّ صلَّى ‌اللَّه علیه و آله قال: لا یُؤَمَّرُ رَجُلٌ عَلىٰ عَشَرَةٍ فَما فَوقَهُم‌ اِلّا جِی‌ءَ بِهِ یَومَ القیامَةِ مَغلولَةً یَدُهُ اِلىٰ عُنُقِه فَاِن کانَ مُحسِناً فُکَّ عَنهُ وَ اِن کانَ مُسیئاً زیدَ غِلّاً اِلىٰ غِلِّهِ. (۱) لا یُؤَمَّرُ رَجُلٌ عَلى عَشَرَةٍ فَما فَوقَهُم‌ اِلّا جِی‌ءَ بِهِ یَومَ القیامَةِ مَغلولَةً یَدُهُ اِلىٰ عُنُقِه این حدیث درباره‌ی بنده و امثال بنده است؛ [رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله] فرمود که هیچ کس نیست که بر ده نفر یا بیشتر و امارت داشته باشد -هر کسی که بر ده نفر، نه حالا بر هشتاد میلیون نفر امارت و ریاست داشته باشد- «اِلّا جی‌ءَ بِهِ یَومَ القیامَةِ مَغلولَةً یَدُهُ اِلىٰ عُنُقِه‌»، [مگر اینکه] این آدمِ رئیس را که این‌قدر در دنیا محترم است و رئیس است و مدیر است، ‌چنین آدمی را در روز وقتی که می‌آورند، دست او را به گردنش بسته‌اند؛ یعنی دست‌بسته او را وارد محشر میکنند، آن هم به این شکل که دستش به گردنش بسته است. نفْس این و آمریّت و ریاست، یک تبعاتی دارد که ایجاب میکند این را. در آن حوزه‌ی مأموریّت که ما آنجا رئیسیم، مدیریم، یک کاره‌ای هستیم، بعضی از کارها انجام میگیرد که ما میتوانستیم مانع آن بشویم و نشدیم؛ حالا یا کردیم [وارد] نشدیم، یا از روی وارد نشدیم؛ این کار خلاف، زیر نظر ما و در پُست نگهبانی ما انجام گرفت -پُست نگهبانی ما است دیگر- یا بعضی از کارها باید انجام میگرفت در حوزه‌ی مأموریّت ما که انجام نگرفت؛ یا به‌خاطر اینکه ما نفهمیدیم، دقّت نکردیم، تعقیب نکردیم، مشورت نکردیم، پرس‌و‌جو نکردیم و ندانستیم، یا نه، دانستیم، تنبلی کردیم، امروز و فردا کردیم، [گفتیم] حالا ان‌شاءاللّه بعداً، فردا، و ضایع شد، فوت شد. اگر ماها داشته باشیم، باید دنبال ریاست ندویم؛ واقعاً این‌جوری است. باید دنبال ریاست نرویم؛ ریاست این تبعات را دارد. بعضی میدوند دنبال ریاست، نمیفهمند که نفْس این آمریّت و ریاست، این خطرات را دارد که روز قیامت وقتی او را بیاورند، مغلولاً می‌آورند؛ این چیز خیلی مهمّی است. می‌آورند او را در پای محاسبه‌ی الهی. فَاِن کانَ مُحسِناً فُکَّ عَنه اگر چنانچه او آدم خوبی بود، درستکار بود، در آنچه انجام گرفته بود تقصیری و گناهی متوجّه او نبود، اینجا رها میکنند او را. بالاخره شارع مقدّس و پروردگار عالم موازینی دارد؛ یک جاهایی ممکن است که انسان مَعفوّ باشد به دلیلی؛ قصورش قصورِ عن‌تقصیرٍ نباشد -گاهی ما قاصریم، جاهلیم امّا جهلمان عن‌تقصیرٍ است، گاهی نه، واقعاً تلاش خودمان را کرده‌ایم، زحمتمان را کشیده‌ایم، آخرش این [نتیجه] درآمده- این [قصور]، اینجا مورد عفو الهی است. پس اگر «محسن» باشد این آمر و این رئیس، فُکَّ عَنه. وَ اِن کانَ مُسیئاً زیدَ غِلّاً اِلىٰ غِلِّه امّا اگر نه، انسان نیکوکاری نبوده است در دنیا، خودش هم آدم بدکار و بدعملی بوده است -هرجور بدعملی‌ای که فرض کنید- اینجا آن و آن غل و زنجیری که به او بسته شده است، افزایش پیدا میکند. اینها را باید ما بفهمیم؛ اینها را باید بفهمیم. دنبال [بودن] -چه ریاست اجرائی، چه ریاست تقنینی؛ می‌بینید برای بعضی خودشان را میکُشند، اگر چنانچه راه پیدا نکنند به هر دلیلی یا مثلاً فرض کنید صلاحیّتش را تأیید نکنند یا رأی نیاورد و غیره، خودش را به آب و آتش و در و دیوار میزند که چرا نشد- عقل نیست، نیست. ملاحظه کردید؟ اگر چنانچه این ریاست، مایه‌ی یک چنین دغدغه‌ای است، خب انسان رها کند؛ مگر اینکه واقعاً متوجّه انسان بشود و واجب باشد برای انسان؛ آن[جا] بله [لازم است]. 🔹بنده دوره‌ی دوّم ریاست جمهوری، قطعاً عازم بودم به اینکه نامزد ریاست جمهوری نشوم -حالا دوره‌ی اوّل که تحمیل شد بر ما، هیچ- دوره‌ی دوّم دیگر یقیناً گفتم من قطعاً نامزد نمیشوم؛ به من فرمودند بر تو واجب عینی و تعیینی است -هر دو را گفتند- گفتند: هم واجب عینی است، هم واجب تعیینی است؛ خب بنده هم برخلاف میل خودم قبول کردم و رفتم. درست این است که اگر چنانچه تکلیفی وجود ندارد، واجب بر انسان نیست، انسان نرود به سراغش و دنبال نکند آن را. بله، اگر چنانچه ناچار شد، ناگزیر شد، به گردن انسان گذاشته شد، آنجا «خُذها بِقُوَّة»؛ بایستی با قوّت انسان دنبال بکند. ۱) امالی طوسی، مجلس دهم، ص ۲۴۶؛ 🔻حضرت آیت‌الله خامنه‌ای صبح روز سه‌شنبه ۱۳۹۷/۹/۲۷ در ابتدای درس خارج فقه @hamedkamaliardakani
✅ مردم چقدر مهم اند؟ برای مسئولان و متولیان امر‌ در کشور ما چقدر اهمیت دارند؟ چقدر در تصمیم گیری ها مردم می‌ کنند؟ چقدر در اقدامات مختلف از نظرات و ایده ها و مردم استفاده می شود؟ چقدر حس می کنند باید کارهای خود را برای مردم کنند؟ به هر میزان حضور‌ مردم در میدان عمل، تصمیم سازی و بیشتر باشد به مفهوم مردم سالاری دینی نزدیکیم و به میزانی که از جایگاه مردم میکنیم از مردم سالاری دینی دوریم. در نگرش حضرت امام و رهبر انقلاب مردم ولی نعمت اند و مسئولان، خادم ملت. این معنا بار دارد. این جمله لوازمی دارد. این یک شعارِ صرف نیست؛ یک تفکر است. یک است. همه چیز خود را از صاحب خود می داند، خادم لازم میداند هر کاری انجام میدهد به صاحب خود گزارش دهد. خادم نباید چیزی را از صاحب خود کند. خادم نمی تواند در انجام تصمیم های مهم، نظر صاحب خود را نپرسد و اینها را از سر لطف نمی بیند بلکه اوست. «مردم ولی نعمت اند و مسئولان خادم آنها» لوازمی دارد که هرکس نکند نمی تواند به مردم خدمت کند. بلکه برعکس، می کند؛ نقش مردم را حذف می کند؛ کم کم خود را صاحب می پندارد؛ خودش تصمیم گیری می کند و حتی لزومی نمی بیند کارهایش را برای مردم دهد. ولو اینکه آدم باشد، ولایی ترین مسئول باشد! ❌ اما سوال بعدی اینه که اساسا ؟ ان شاء الله در یادداشت بعدی! @hamedkamaliardakani