🔴 تجسم منفی و #شادکامی! در روانشناسی مفهومی وجود داره به نام #سازگاری_لذتی (Adaptation Hedonic) یعنی چی؟! یعنی هر لذتی بعد از مدتی برای ما عادی میشه. شاید برای همه‌مون اتفاق افتاده باشه که مدت‌ها آرزوی استخدام در شغلی رو داشتیم، یا خیلی دوست داشتیم وسیله‌ای رو بخریم یا حتی دلباخته کسی بودیم و می‌خواستیم باهاش ازدواج کنیم، اما خیلی زود و پس از به دست آوردنش، دل‌زده شدیم! این می‌تونه دلایل متعددی داشته باشه اما یکی از اصلی‌ترین دلایل #عادی_شدن و سازگاری لذتی هست که یکی از بزرگترین دشمنان #شادکامی محسوب میشه. برای رفع این مشکل چی کار باید کرد؟! یکی از راه‌حل‌های ساده #تجسم_منفی هست ... اما تجسم منفی چیه؟! تجسم منفی یک روش عجیب برای لذت بردن از داشته‌هامون بر مبنای تصور از دست دادن اون‌هاست! در تجسم منفی ما از خودمون سوال می‌کنیم که مثلاً اگر شغل یا همسر یا فرزند یا سلامتی یا ماشین یا خونه‌م رو از دست بدم چی میشه؟! اون وقت باید دوباره به زندگی عادی برگشت و در کمال تعجب می‌بینیم که همون داشته‌های رنگ‌باخته‌ی قبلی دوباره لذت‌بخش، جذاب و شادی‌آفرین میشن. پ‌ن ۱: دقت کنیم تجسم منفی برای این نیست که بدبینی در ما برجسته بشه بلکه برای قدردانی از داشته‌هامون هست! پ‌ن ۲: برخی با تفکر درباره از دست دادن داشته‌ها، دچار منفی‌بافی‌های عجیب و غریب میشن و هر لحظه اوضاع‌شون بدتر میشه. برای این عده بهتره که در قدم‌های اولیه سناریوهای بدبینانه خیلی بزرگ رو تجسم نکنن. باید تست کنن و اگر جواب داد با احتیاط در این تمرین پیش برن ... #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

🔴 رنج داوطلبانه و #شادکامی! اول پست قبل رو بخونید و تا بعدش ببینیم راهکارهای دیگه برای جلوگیری از #سازگاری_لذتی یا #عادی_شدن پدیده‌ها و عدم درک لذت از اون‌ها چیه. یک راهکار دیگه اینه؛ #رنج_داوطلبانه (Voluntary discomfort) یا #تمرین_تهیدستی (practice to poverty) یعنی چی؟! یعنی ما به صورت آگاهانه برای خودمون محدودیت ایجاد کنیم و به صورت موقتی اون لذت، داشته، فعالیت، تجربه یا دسترسی رو ترک یا محدود کنیم. دو تا مثال بزنم؛ 1️⃣ ما سال‌ها عاشق چلوکباب بودیم 🤦 و حالا مدتیه داریم هر روز می‌خوریم! بعد از یه مدت موقع خوردن نه تنها احساس خوبی نداریم بلکه بَدِمون هم میاد. 2️⃣ عکس حاج قاسم رو گذاشتیم پس‌زمینه گوشی‌مون. دفعات اول هر بار که می‌خواستیم گوشی رو باز کنیم، برای لحظاتی حال‌مون عوض میشد اما بعد از یه مدت برامون عادی شد و هیچ! احساسی نسبت بهش نداریم چی کار باید کرد؟! یه مدت چلوکباب نخوریم! تصویر گوشی‌مون رو تغییر بدیم و ... حالا این رنج داوطلبانه چی کار می‌کنه؟! احساس شکر و شوق رو در ما دوباره زنده می‌کنه و می‌تونه توانایی ما برای لذت بردن رو بازیابی کنه. پس گاهی باید انسان آگاهانه از لذت خاصی چشم بپوشه و حتی گاهی باید تن به یک سختی اختیاری بده. جالبه ما برخی از نعمت‌های خیلی بزرگی هم برامون ساده شده و نمی‌بینیم‌شون! میگید نه؟! نصفِ روز چشم‌مون رو ببندیم و با چشم بسته کار کنیم یا ۲۴ ساعت روزه سکوت بگیریم تا ببینیم دیدن و صحبت کردن چقدر برامون فرق میکنن. 👈 میشه با کمترین هزینه، منابع نسبتاً ارزون شادکامی رو که از دست داده بودیم، دوباره فعال کنیم. #حمید_کثیری 👈 عضو شوید