eitaa logo
کانال حمید کثیری
184.7هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
558 ویدیو
9 فایل
دغدغه خانواده و #تربیت داریم ... موسس استارتاپ TarbiApp ➡️ Tarbiapp.com ⬅️ اینجا #مدرسه_والدین هست، جایی که قراره اول خودمون رو تربیت کنیم ✋ راه ارتباطی 👇 @hamid_kasiri
مشاهده در ایتا
دانلود
اگر کسی براش مهمه که ارزش‌ها رو به بچه‌اش منتقل کنه، قطعا یکی از بهترین راه‌ها شعاره! یعنی چی، یعنی تکوین یک سری از شعارها در زندگی کودک براش وابستگی ذهنی - عاطفی ایجاد می‌کنه و در ناخودآگاهش حک میشه. همین طور که برای خیلیامون شده. حالا انتقال ارزش‌ها نیاز به روش خاصی داره؟! قطعاً بله. یعنی تردید نکنید که استفاده از در جای غلط و به شیوه غلط اثر عکس داره و این موضوع الآن قابل تشخیص نیست و خودش رو توی اواخر نوجوانی به بعد نشون میده. مثلاً فشار بیش از حد روی مسائل دینی ممکنه همون اثری رو داشته باشه که بی‌توجهی توی این مسائل داره، یعنی با دو تا زمینه مختلف یه نتیجه ایجاد میشه و برای فرزند ما زدگی یا بی‌تفاوتی نسبت به دین ایجاد میشه. حالا ما در مسائل دینی چه کار کنیم؟! ببینید ما می‌تونیم این مسائل رو به چند دسته اصلی تقسیم کنیم و شاید تقسیم‌بندی زیر بد نباشه؛ ۱. رفتارهای دینی ۲. آداب و احکام دینی ۳. اصول عقاید ۴. گرایشات دینی (تمایلات، عُلقه و علاقه‌ها، حب و بغض‌ها) حالا ما در هفت سال اول روی کدوم بخش باید سرمایه‌گذاری کنیم؟! ظاهراً سه بخش اول مهم نیست، یعنی انجام یا عدم انجام رفتارهای دینی، احکام و آداب دینی و دونستن اصول عقاید برای کودک اهمیتی نداره. نه که ما بگیم اهمیتی نداره، برداشت بنده اینه که خدا میگه اهمیتی نداره. مثلاً کودکی که ممیز نشده رفتارهای دینی‌اش مهم نیست یعنی حتی اگه نماز شب هم بخونه اهمیتی نداره چون هنوز قوه تمیز نداره و نمی‌دونه که چه کاری خوبه و چه کاری بد. البته معنی این حرف این نیست که ما نباید رفتار دینی داشته باشیم بلکه برعکس، ما باید رفتار دینی داشته باشیم تا کودک ببینه اما ازش توقع انجام اون کارها رو نداشته باشیم. پس چی مهمه؟! گزینه آخر یعنی گرایشات! کودکی دوره طلایی برای ایجاد گرایشات هست و شعار، یکی از بهترین روش‌ها برای ایجاد گرایشات و حب و بغض‌ها و عزاداری برای أباعبدالله سرشار از شعاره و اساساً قیام ظرفیت عجیب و غریبی در این موضوع داره. جالب‌تر اینه که قدبلندترین شعارهایی که یک انسان آزاده می‌تونه داشته باشه توی کربلا به صورت تصویری موجوده و کمتر جایی رو می‌تونیم پیدا کنیم که اینچنین ظرفیتی داشته باشه خب، حالا بچه‌ها رو ببریم هیئت یا نه؟! پاسخ اینه که اگر به دنبال انتقال عاشورا و شعائر دینی به فرزندتون هستید، مراسمات مذهبی بخش بزرگی از بار رو در این مسئله به دوش می‌کشه و حتماً باید در این مراسم‌ها شرکت کنید. اما این مراسمات باید چه ویژگی‌هایی داشته باشن؟! پست بعد رو حتماً بخونید 👇👇 https://t.me/joinchat/AAAAAFB-H1zWmWpQtf33Ug
🔴 هیئت مناسب کودک اولاً بگم ما چندین سبک و داریم که تفاوت‌های زیادی با هم دارن و هر کسی می‌تونه مطابق با ذائقه خودش عزاداری کنه، مثلاً من خودم ساعت شش و نیم صبح میرم هیئت، همونجا صبحونه هم می‌زنم! 😉 البته می دونم که توی شهرستان‌ها انتخاب خیلی محدودتره ولی باز حق انتخاب وجود داره. ثانیاً اصراری نیست کسی هیئت بره یا بچه‌هاش رو هیئت ببره اما اگر کسی سوال داره که توی کودکی برای انتقال ارزش‌ها چه کاری رو باید انجام بده یکیش ایجاد یک سری شعارها در ذهن کودک هست و هیئت رفتن، رفتن، گهگاه توی مسجد نماز خوندن، راهپیمایی رفتن و ... مواردی هستن که کاملاً چنین کارکردی دارن و فقط باید توجه داشت که توی این فضاها کودک اذیت نشه. ثالثاً شخصاً معتقدم وقتی فرد با چنین فضاهایی مأنوس بشه - البته مهمه که انتخاب درستی داشته باشه - خودبه‌خود جلوی بسیاری از خطاهای آینده‌اش گرفته میشه و مسیر پالایش شده‌تری رو می‌تونه توی زندگی طی کنه. (البته در اینجا هم مثل خیلی از جاهای دیگه استثناء وجود داره و این نگاه، یه نگاه حداقلی به دم و دستگاه امام حسینه) اما چه هیئتی بریم؟! ببینید - بسته به سنی که داره - هنوز متوجه نمیشه که چرا مامانش گریه می‌کنه، چرا بقیه اینقدر محکم می‌زنن به سینه‌هاشون، چرا برقا خاموش شد، چرا صدا اینقدر بلنده و ... پس باید برای این موضوعات فکر کنیم. از طرفی ما در بسیاری از اوقات هست که منافع شخصی‌مون با منافع کودک‌مون در تعارض هست مثلاً در همین مورد ما دوست داریم یه هیئتی بریم که فقط دو ساعت سینه میزنن، روضه باز می‌خونن و ... اما تمام این‌ها کودک رو اذیت می‌کنه! اینجا باید به نفع کودک رفت کنار و اگر جایی شرایطش مناسب حال کودک نیست، نباید بچه رو ببریم. اما بعد؛ همه‌ی این‌هایی که میگم جزو شرایطِ هیئت مناسب حال کودکه: ۱. زمانش حداکثر یک تا دو ساعت باشه ۲. ترجیحاً حیاط یا فضای باز داشته باشه ۳. تاریکی اونجا زیاد نباشه ۴. صدا زیاد نباشه، حداقل بقل باند نشینید ۵. سخنران و مداح باز نخونن ۶. حرکاتی انجام نشه که کودک خشونت مطلق رو ببینه (مثل قمه زدن، جاهایی از تعزیه که خیلی خشنه و ...) ۷. ترجیحاً وسایل بازی با خودتون داشته باشید، وسایل بی‌سروصدا. حداقلش کاغذ و مداد رنگی ببرید ۸. خوراکی همراه خودتون داشته باشید و ترجیحاً بیشتر از بچه‌های خودتون باشه که چند تا بچه دیگه هم برسه ۹. حتماً رعایت حال نوزاد رو بکنید! (دوبله‌ی موارد بالا) ۱۰. با یکی برید که اونم بچه داشته باشه ۱۱. اگه هیئتش فضای مجزای کودک داشته باشه، خیلی بهتره 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
🔴 هیئت = خشونت علیه کودکان برخی‌ها! میگن که بچه‌ها رو عزاداری نبرید چون؛ ۱. حضور در این مراسمات علیه کودکه ۲. مفاهیمی که توی عزاداری‌ها طرح میشه یا کارهایی که توی هیئت میشه خارج از توان و درک کودکه ۳. کودک خیال می‌کنه این وضعیت پایداره و توی ترس و کابوس می‌مونه بعد همون برخی‌ها میگن که این آشنا کردن کودک با نیست! و برای رعایت نباید در این مراسمات شرکت کرد! معمولاً هم برای القای پیام از تصاویر که اکثراً مال دوطفلان حضرت مسلم هست، استفاده می‌کنن و اینجوری مخاطب رو با خودشون همراه می‌کنن! اما بعد؛ ببینید این حرفا و بسیاری از حرفای دیگه ظاهرِ کاملاً شیک و اتوکشیده‌ای داره. ظاهراً از روی دغدغه‌مندی طرح میشه و عین خیلی از حرفای دیگه مخلوطی از حق و باطله. پس گیر کجاست؟! ببینید؛ ما هم موافقیم که خیلی از عزاداری‌ها مناسب کودک نیست. فرضاً جایی که قمه زده میشه - جدای از بررسی اصل موضوع! - اصلاً مناسب کودک نیست یا جایی که جلوی چشم همه دارن گاو یا گوسفند سر می‌برن یا جایی که صدا به قدری زیاده که آدم بزرگ‌هام اذیت میشن چه برسه به بچه‌ها یا ... در واقع ما هم معتقدیم باید از فضایی برای استفاده کنیم که تصویر خوب، مثبت و قابل فهم برای کودک ایجاد کنه و نه اضطراب و پریشانی. برای همین هم دو مطلب قبلی نوشته شد. ضمن اینکه ما با هم مخالفیم و میگیم نباید ذهن کودک رو بیش از حد درگیر مفاهیم انتزاعیِ دین کرد و خیلی از جاها جلوی رشد و فعالیتش رو به اسم اینکه خدا یا پیغمبر دوست نداره، بگیریم! اما یه سوال؛ به گفته‌ی غالب روان‌شناسان، کودکی خیلی مهمه و بخش اعظم شخصیت در شش سال اول شکل می‌گیره. روان‌شناسان معتقدن که هر بازی و خاطره‌ای توی شکل‌گیری شخصیت موثره. اصلاً هر گرایش و تمایلی که در کودکی ایجاد بشه تا پایان عمر همراه‌مون می‌مونه و ریشه بسیاری از ما به دوران کودکی برمی‌گرده. یعنی اگه توی بچگی یه بار یکی شما رو هُل بده تو استخر و حس غرق شدن داشته باشید، تا آخر عمر میونه خوبی با آب ندارید یا برعکس اگه یه بار تو بچگی تجربه خوبی از اسب‌سواری داشته باشید، تا آخر عمر؛ اسب که می‌بینید دلتون میره 🤗 حالا سوال اینه که اگه همه چی توی شش سال اول پرونده‌اش بسته میشه، برنامه‌تون برای تربیت دینی چیه؟! آیا گرایشات مذهبی توی تربیت مهم نیستند؟ چطوره که فرضاً اینقدر مهمه و در موردش این همه صحبت می‌کنیم، اما این مهم نیست؟! من فهمم اینه که هیچ کس در عالم به اندازه أباعبدالله به گردن بشریت حق نداره، اینم مرد و زن و مسلمون و غیرمسلمون نداره. حالا آیا در حق کودک اجحاف نمی‌کنیم اگر حب حسین (ع) رو در دلش ایجاد نکنیم؟! آیا زیر پا گذاشته نمیشه؟! اینجا نباید کسی صداش دربیاد؟! دو گروه هم هستن که این حقِ بچه رو پایمال می‌کنن، یک گروه که با فشردگی‌های دینی، با دادن اطلاعات اضافی و زودهنگام، با در معرض محرک‌های خشن قرار دادن کودک، غم رو به اون هبه می‌کنن!! و یک گروه هم که میگن الآن زوده، بگذار به وقتش می‌فهمه که معمولا این وقت، هیچ موقع زمانش نمی‌رسه و ... 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
🔴🔴 آیا هیئت کافی است؟!! 🔴🔴 فرض کنید برای ما تربیت دینیِ کودک اهمیت دارد، حالا با این پیش‌فرض حضور در هیئت و عزاداری‌ها برای این کار کافی است؟! خیلی از خطبا عمیقاً این را می‌گویند و همیشه هم از خودشان به عنوان نمونه و نسخه‌ی کامل! در این موضوع نام می‌برند که از بچگی به آمدند و کار تمام ... با خیلی از بزرگوارانی که مدعی نسخه تربیتی هستند وقتی صحبت می‌کنیم، تمام کار تربیتی‌شان در و صفر و هیئت و سینه‌زنی خلاصه می‌شود. به نظرتان این کافی است؟! مثلاً ما شهرهایی در ایران داریم که در آن‌ها امام‌زاده‌های خیلی بزرگی وجود دارد و مسئولین آن شهرها، مسئولیت تربیت را به کل به از سر خود باز کرده‌اند، هیچ کاری در شهر نمی‌کنند و همه چیز را به امام‌زاده سپرده‌اند! همین اول بحث اشاره کنم که به هیچ عنوان نافی نقش تربیتی هیئت نیستم اما عمیقاً هم معتقدم این کافی نیست. درست است که (ع)، روضه، منبر و محرم ظرفیت بسیار بالایی برای انسان‌سازی داشته و دارد اما ما ابعاد بسیار گسترده‌تری برای تربیتِ دینی داریم که باید روی آن فکر و کار کنیم. قبل از اینکه برخی ابعاد تربیت دینی را ذکر کنم، بهتر است از خود تربیت دینی یک تعریف داده شود! ما به دو صورت با این مفهوم می‌توانیم مواجهه داشته باشیم: ۱. تربیت دینی به معنی آن بخشی از تربیت که متکفل امور دینی فرد اعم از اعمال، احکام، عقاید، باورها و ... است. ۲. تربیت دینی به این معنا که دین محور تربیت قرار بگیرد. در واقع هر نظریه تربیتی یک پشتوانه نظری دارد که معمولاً طرح نمی‌شود و برای ما مکشوف نیست. مثلاً هر یک از مکاتب لیبرالیسم، سوسیالیسم، اگزیستانسیالیسم، نیهلیسم، اپیکوریسم و ... می‌توانند به عنوان زیربنایِ نظریِ یک نظریه تربیتی باشند و هستند اما کمتر طرح می‌شوند! لااقل در ایران که بدین شکل است ... دقیقاً اینجاست که دین هم می‌تواند به عنوان یک پشتوانه تربیتی و زیربنای فکری عمل کند. یعنی تربیت بر محوریت دین قرار بگیرد. (اینجا حرف بسیار است اما نکته مهم فهم درست دین و اخذ آن از مراجع اصلی است، نه مدعیانی که روزبه‌روز هم بیشتر می‌شوند!) اما در روش تربیتی دین چه ابعادی مورد بحث واقع شده و باید روی آن‌ها فکر کرد؟!! حداقل پاسخ به این سوالات راه را برای ادامه گفتگو باز می‌کند؛ ⁦1️⃣⁩ برنامه شما برای پرورش جسم فرزندتان در هر سن چیست؟! ⁦2️⃣⁩ برنامه شما برای انتقال ارزش‌های همه‌بشری مثل احترام، صداقت، انسان‌دوستی و ... چیست؟! ⁦3️⃣⁩ برنامه شما برای پرورش عقلانیت، تفکر و تأمل در فرزندتان چیست؟! ⁦4️⃣⁩ برنامه شما برای انتقال مهارت‌هایی چون برنامه‌ریزی، دوست‌یابی ، تندخوانی! و ... چیست؟! ⁦5️⃣⁩ برنامه شما برای پرورش اخلاقیات و درونی‌سازی آن‌ها در فرزندتان چیست؟! ⁦6️⃣⁩ برنامه شما برای مدیریت و پرورش احساسات، عواطف و هیجانات فرزندتان چیست؟! ⁦7️⃣⁩ برنامه شما برای پرورشِ عقلِ معاش در فرزندتان چیست؟! ⁦8️⃣⁩ برنامه شما برای دین‌دار و دین‌ورز شدن فرزندتان چیست؟! آیا همه‌ی دین در هیئات عرضه می‌شود؟! ⁦9️⃣⁩ برنامه شما برای خودشکوفایی فرزندتان در جوانی چیست؟! 🔟 و .. بدیهی است که تمام این‌ها در مکان‌های مذهبی قابل عرضه نیست - لااقل امروز و در شرایط حاضر عرضه نمی‌شود - اما باید بدانیم که در مورد همه‌ی این موارد دین، دیدگاه منحصر به خود دارد، حتی اگر هنوز به گوش برخی از ما نرسیده باشد یا جزئیات برخی هنوز مشخص نشده باشد ... حالا دو سوال؛ ⁦1️⃣⁩ برای هر کدام از این موارد چه فکری کرده‌ایم؟! آیا برای آن برنامه داریم؟! ⁦2️⃣⁩ آیا صرف هیئت رفتن برای تربیت کافی است؟! یعنی همه‌ی این موارد در هیئت به کودک می‌رسد و یا در هیئت ما یاد می‌گیریم که برای تمام این موارد چه کنیم؟! پایان متن با این نکته که حتماً و حتماً در این ایام از امام بخواهید و بخواهیم که مسیر را برای چنین تربیتی نشان دهند و خودشان به عهده بگیرند ... 🙏 التماس دعا 🙏 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
این پنج دقیقه را حتماً ببینید ... محرم و صفر یک فرصت بی‌بدیل در تربیت هست که این هفته (جلسه یازدهم لایوها) در موردش صحبت کردیم. تربیت محصول یک فرآیند است و کار یک شب و یک ماه و چند رفتار نیست! اما برخی ظرفیت‌ها و فرصت‌ها وجود دارند که مسیر را متفاوت می‌کنند، رشد را تسریع می‌کنند و ... و یکی از آن‌ها بلکه اصلی‌ترین آن‌هاست. 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4