eitaa logo
کانال حمید کثیری
179.1هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
552 ویدیو
9 فایل
دغدغه خانواده و #تربیت داریم ... موسس استارتاپ TarbiApp ➡️ Tarbiapp.com ⬅️ اینجا #مدرسه_والدین هست، جایی که قراره اول خودمون رو تربیت کنیم ✋ راه ارتباطی (اگر نرسیدم پاسخ بدم، عذر میخوام) @hamid_kasiri
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️ تا حالا فکر کردید مادر حضرت موسی (ع) چطور بچه‌اش رو در رود نیل گذاشت؟! شازده کوچولو بعد از انجیل پرفروش‌ترین کتاب تاریخ در قرن بیست هست و بیشتر از بیست تا ترجمه فارسی از اون وجود داره. یکی از مهم‌ترین وجوه داستان اینه که آدم بزرگا یاد بگیرن از دریچه‌ی چشم بچه‌ها دنیا رو نگاه کنن و نه از دریچه‌ی چشم خودشون 🤔 هر چقدر توی این موضوع موفق‌تر عمل کنیم، مسیرمون در ارتباط موثر با کودک هموارتر هست و به رشدشون داریم کمک می‌کنیم. مثلاً با بچه میریم پارک و غریزه‌ی اون با تمام وجود اومده وسط و بچه می‌خواد که کفش‌هاش رو در بیاره و وسط چمن‌ها بدو بدو کنه اما ما چون فکر می‌کنیم ممکنه چیزی توی پاهاش بره نمی‌گذاریم! خُب هم دغدغه‌ی ما درسته و هم نیاز کودک! اینجا باید چی کار کنیم؟ بهترین راه اینه که بین این دو تا جمع به وجود بیاد یعنی هم کودک به نیازش برسه و هم منِ مادر دغدغه‌ی آسیبی که دارم برطرف بشه! مثلاً توی اینجا می‌تونیم یه محدوده رو خوب وارسی کنیم، بعد برای کودک با نخ مشخص کنیم که بین اون‌ها راحت بازی کنه. توی سوال‌هایی که پرسیدم اکثراً حول این محورهایی می‌گشت که آسیب جدی به همراه نداشت. اکثراً آسیب‌های جسمی ساده یا کشمکش‌های روانی و درونی ساده مثل قهر و آشتی‌های کوتاه بودند! خیلی‌ها اومدن و گفتن ما ترسمون از این چیزها نیست، از آسیب‌های جدی‌تر هست! پس چند تا نکته؛ ۱. اگر از این چیزها نمی‌ترسیم پس با فراق بال بگذاریم کودک زمین خوردن، بازی با حیوانات و امثالهم رو تجربه کنه. ۲. باور کنیم اینکه کودک چند دقیقه با خودش خلوت کنه، ناراحت و غمگین باشه، براش بد نیست البته حق نداریم از عمد چنین شرایطی رو برای کودک ایجاد کنیم. ۳. اگر از آسیب جدی می‌ترسیم، مگر این چیزها چقدر تحت کنترل ما هست؟! مگه میشه مثل کِش به شلوار بچه وصل بود و همه جا از اون محافظت کرد؟! اصلاً چند درصد افراد آسیب جدی می‌بینن؟!! 👈 امروزه رسانه، تمام قد جلوی خانواده‌ها ایستاده و کارش ترسوندن ماها شده! از بین هر چند ده هزار کودک، یکی آسیب می‌بینه و ما باقی بچه‌ها رو از حرکت، هیجان، تجربه، لمس و رشد محروم می‌کنیم که مبادا آسیب ببینن! 👈 من که هر وقت به بچه خودم نگاه میکنم می‌بینم من و مامانش تقریباً هیچ نقشی در محافظت از اون نداریم و نداشتیم! ولو اینکه بقیه جور دیگه‌ای فکر بکنن! 👈 راستی تا حالا فکر نکردید که یه کس دیگه‌ای داره از بچه‌تون محافظت میکنه؟! داستان حضرت موسی که مادرش اون رو به آب انداخت رو چند بار تا حالا مادرانه خوندید؟! 👈 اصلاً دعا و توسل چقدر توی تربیت ماها نقش داره؟! ✅ من فکر میکنم ما در عین مراقبت، وظیفه‌مون ایجاد فضای رشد برای کودک هست و این رشد جز با تجربه مستقیم به دست نمیاد! توی سنین پایین آزادی کودک رکن اساسی برای رشدش هست و اگه جلوش رو بگیریم، جلوی رشدش رو گرفتیم. خواهشاً بگذاریم بچه‌هامون با تجربه‌هاشون بزرگ بشن نه با اون چیزی که ما داریم بهشون میگیم چون لزوماً فهم ما درست نبوده! ۲۶۰۰ سال قبل همین حرف رو به نحوی دیگری گفته! سقراط می‌گفت «من کل فلسفه رو مبتنی بر دو اصل می‌دونم. یکی اینکه خودت رو بشناس و دیگری اینکه زندگی نیازموده ارزش زیستن ندارد!» و این یعنی اینکه بگذاریم هر انسانی زندگی رو خودش آزمایش و تجربه کنه و هیچ معلمی هم براش بالاتر از این نخواهد بود. فکرم نکنید اگر بچه خودش تجربه کنه و شکست بخوره این ناراحتی و غم براش بد هست! البته شکست‌های مداوم برای کودک چیز خوبی نیست اما به قول پروفسور جینات رشد کودک من هیچ وقت موهبت غم رو از کودک نمی‌گیرم چون جلوی رشدش رو می‌گیرم! حالا این یعنی چی، در موردش صحبت می‌کنیم .... 🌹ممنون که برای دیگران هم می‌فرستید🌹 ----------- پی‌نوشت ۱. اینجا حرف خیلی زیاد هست ولی به همین مقدار فعلا بسه چون فضای مجازی بیش از این ظرفیت انتقال این پیام رو نداره یا من بلد نیستم تو اینجا بیشتر از این جلو برم. پی‌نوشت ۲. در مورد حدود و ثغورِ آزادی دادن به بچه‌ها بعداً حتماً صحبت می‌کنم اما در کل بدونید آزادی یکی از مهم‌ترین عوامل رشد کودک هست. کودک باید قدرت انتخاب داشته باشه وگرنه انگیزه‌های درونی لازم برای رشد رو از دست میده. @hamidkasiri_ir
خب، همه آماده‌ی یه هفته جوندار هستن و منم نمی‌خوام طول و تفصیل بدم، دو تا موضوع و تمام! (از پست بعدی می‌خوام برم سراغ موانع رشد) 1️⃣ وقتی بزرگ‌ترها مثل مامان‌بزرگ، بابابزرگ و ... دخالت میکنن و نمی‌گذارن کارمون رو بکنیم، چی کار کنیم؟! ◀️ خب تکلیف معلومه، نمیشه با هیچ کسی دعوا کرد و نمیشه به کس گفت برای بچه من دایه مهربان‌تر از مادر شدی! اما رعایت یک سری اصول مسیر رو هموار میکنه، از جمله موارد زیر: الف. هیچ کس به اندازه والدین در تربیت موثر نیستند و نگران این نباشید که شما یه کار می‌کنید و بقیه یه کار دیگه. بچه‌ها نهایتاً از شما متأثر میشن مگر در موارد خاص که بچه دیگران رو بیشتر از والدینش ببینه! ب. وقتی دیگران دخالت میکنن ازشون محترمانه، در خلوت و نه در حضور جمع بخواید که تربیت کودک‌تون رو به شما بسپرن و خواهشاً توی این موضوع باهاتون راه بیان! طبق تجربه راه میان 😉 ج. اگر اون فرد از خانواده همسر هست طبیعتاً باید از همسرتون بخواید این کار رو بکنه اما یادتون باشه به همسرتون فشار نیارید چون در اکثر موارد این موضوعات حاد نیست و روی رفتار کلی کودک اثر نمی‌گذاره! و شاید همسرتون هم خجالتی باشه، نتونه صحبت کنه 😂 د. وقتی کسی به شما بی‌احترامی می‌کنه و چارچوب‌هاتون رو رعایت نمیکنه دلیلی نداره بهش بی‌احترامی کنید اما حداقل می‌تونید با مدیریت بیشتر و در بازه‌های بلندتر ببینیدشون! یعنی نامحسوس کمتر برید اونجا ... ه‍. هر چقدر به والدین‌مون احترام بیشتری بگذاریم ضرر نکردیم و طبیعی هست هم کودک‌مون می‌بینه و یاد می‌گیره و هم امکان اینکه والدین‌مون حرف‌مون رو راحت‌تر بپذیرند بیشتر میشه! و. بسه دیگه! (از نقش آقا معلم بیام بیرون) 😉😉 2️⃣ وقتی به بچه آزادی می‌دیم دیگه ول نمیکنه و هر جا میریم آشوب می‌کنه! اون موقع چی کار کنیم؟! ◀️ از بچه‌ها که هیچ، از آدم بزرگش هم اگر چیزی رو می‌خوایم بگیریم باید جایگزین بهش بدیم! یعنی اینقدر بچه‌ها باید به ما اعتماد کنن که بدونن بعد از هر نه که بهشون میگیم، سه تا آره‌ی خوشمزه در انتظارشون هست و طبیعی هست اگر غیر این باشه کارهاشون رو ول نمی‌کنن! فرض کنید مهمون اومده، بچه می‌خواد با شربت‌ها بازی کنه، شما میگید الآن نه، بگذار مهمون‌ها برن، بعدش کلی بازی می‌کنیم! تنها در صورتی بچه کوتاه میاد که قبلاً امتحان‌تون رو پس داده باشید نه که بچه رو پیچونده باشید 😉 یعنی اگر مطمئن بشه بعد از رفتن مهمونا مثلا میرید تو حموم و دو ساعت با شربتا بازی می‌کنه باهاتون راه میاد وگرنه ... باید جایگزین بدید بَبَم جان، جایگزین! (اگرچه این یکی بی‌ربط بود! 😁) @hamidkasiri_ir
🔴 این چند تا سوال رو بخونید 👇👇👇 👈 دو ختر و یک پسر با فاصله سنی کم دارم که معمولاً دوست دارند با هم حمام برن. وقتی توجه هم میکنم حس جنسی ندارند و فقط دوست دارن با هم بازی و آب‌بازی کنن. آیا اشکال داره با هم حمام برن؟! 👈 یه پسر هفت ساله دارم که تا امروز تا جایی که تونستم ازش مراقبت کردم. چند روز پیش بهم گفت که رفته توی گوشیم از توی اینترنت عکس‌های خیلی بدی دیده. مراقب بودم که عکس‌العمل وحشتناکی نشون ندم و فقط گوش کردم و عادی برخورد کردم. الآن نمی‌دونم چی کار کنم و چه واکنشی نشون بدم! 👈 بازی کردن دو تا کودک هم‌جنس و با فاصله سنی 8 ساله درسته؟ 👈 اگر بچه‌ای پرسید چه جوری رفتم توی دل مامانم یعنی چی جوری به وجود آمدم چی باید بگم؟ 👈 اگر بچه‌مون پرسید چرا تو و بابا اتاق‌تون یکجاست اما من باید جدا بخوابم چی بگیم؟! 👈 اگر به بچه نگیم آلت جنسیت کثیفه و این حرفا، خب بهش دست میزنه! چی کار باید بکنیم؟ 👈 مشکل من اینه که فرزند اولم دختره و دومی پسر پنج ساله هست اما اکثر کارهای پسرم، دخترونه است مثل لاک زدن، اسباب‌بازی دخترونه خواستن و چیزای دیگه! این الآن مشکلی داره؟! ⭕ حتماً خیلی از این موارد سوال شمام باشه. پاسخ به این سوال‌ها و کلی سوالات دیگه در همایش "کودک، رشد و تربیت جنسی" داده میشه که می‌تونید شرکت کنید 🕑 زمان: پنج‌شنبه 27 تیر (همین هفته)، ساعت 10.30 الی 12.00 📍مکان: تهران، فرهنگسرای خاوران، سالن شهید مطهری ⭕ ⭕ همایش رایگان است. ⭕ ⭕ @hamidkasiri_ir
ظاهراً چهله‌اش سر اومد و رفتیم سراغ موانع رشد! این موقعیت‌ها رو فرض کنید: (از اینکه بعضی از موقعیت‌ها شاید براتون حال به‌هم‌زَن! باشه، عذر میخوام) 👈 پسرتون رو تازه از پوشک گرفتید. رفته دستشویی شماره دو بکنه. می‌بینید چند دقیقه‌ای هست خبری ازش نیست، بعد میگید برم ببینم چه خبره! در دستشویی رو که باز می‌کنید، می‌بینید مشغول نقاشی کردن با دستشویی‌هاش روی در و دیوار و تَنِ خودش هست و شما رو که می‌بینه کلی کیف می‌کنه و میگه مامان ببین چه قشنگه! 😷😤 👈 رفتید توی طبیعت و بچه‌تون داره خاک‌بازی می‌کنه. یهو میاید بالای سرش و می‌بینید که اون وسطا دو تا چیز خیلی توجهش رو جلب کرده و حسابی باهاشون مشغوله! یه دونه سوسک مرده که باهاش همه کار کرده و فقط فرصت نکرده بُخوردش 😂 و یه فضله حیوون که نرم بودنش وسط اون خاک‌ها کلی مشغولش کرده 😰 👈 چند روزه که عادت کرده سر سفره دستش رو می‌کنه توی ماست و میگذاره دهنش! 👈 بچه‌تون یک ساله است و رفتید توی طبیعت. یه لحظه غافل میشید می‌بینید داره، دهنش می‌جُنبه 😱 دقت می‌کنید، می‌بینید داره با اشتهای تمام خاک می‌خوره. ظاهراً خیلی هم خوشمزه است 😬 👈 بچه‌تون دوست داره وقتی آبگوشت میخوره، سبزی و ترشی و ماست و سالاد رو هم بریزه توی ظرفش همه رو با هم بخوره! 👈 بچه‌تون دوست داره وقتی کتلت درست می‌کنید، اونم بیاد کمک‌تون مایعش رو ورز بده و بعدم همون غذا رو بپزید و بخورید. اگرم بخواید بریزید دور حسابی ناراحت میشه! 👈 بچه میره دستشویی و با اینکه فقط سه ماهه از پوشک گرفته شده اما اصرار داره که خودش، خودش رو بشوره! تا شما میاید کمک کنید جیغش میره هوا خب شما توی این مواقع چی کار می‌کنید؟ یعنی باید بپرسیم چی کار کردید؟! من شخصاً هیچ مشکلی در هیچ یک از این موقعیت‌ها نمی‌بینم که بخوام با بچه برخورد کنم یا حتی ناراحتی نشون بدم. از دید خیلی از ماها اون کارها قبیح هستند ولی برای بچه‌ها کاملاً یه چیز جدید، جذاب و یه کشف جدیدتر! آقا اصلا یه چیز دیگه! می‌دونید وسواس توی زیر شش سال شکل می‌گیره و عاملش هم حساسیت زیاد از حد والدینه؟! توی مهد کودک بچه‌های اتوکشیده‌ای رو دیدیم که اگه یه لکه ماست بیفته روی لباس‌شون غذاشون رو ادامه نمیدن تا اون لکه پاک بشه! خب چرا باید اینجوری باشه؟! به نظرتون این بچه دستکاری نشده؟! اصلا می‌دونید نظافت و تربیت جنسی یه رابطه‌ی خیلی محکم با هم دارن؟! راستی فکر می‌کنید جذاب‌ترین بخش خونه برای بچه یک تا سه سال کجاست؟! @hamidkasiri_ir
همایش تربیت جنسی به صورت لایو از اینستاگراممون پخش شد و تا 24 ساعت آینده میتونید مشاهده کنید، ابتدا فالو کنید👇 Instagram.com/hamidkasiri_ir
از چند جهت میشه در مورد ربط بین نظافت و تربیت جنسی بحث کرد اما می‌خوام از یه جهتش رو خیلی ساده بگم که با دنبال کردن این چند تا جمله زیر به یک نتیجه برسیم؛ ⁦1️⃣⁩ بچه‌ها اِنقدر والدین‌شون رو دوست دارن که با ناراحتی اون‌ها ناراحت میشن. یعنی همین که مامان از دست کودک ناراحته کودک داره اذیت میشه و تا مامان رو راضی نکنه ول نمیکنه! ⁦2️⃣⁩ اصلاً مامان از یه چیز دیگه ناراحته، بچه از ناراحتی اون ناراحت میشه. (عجب گیری اُفتادیما 🙃) یعنی بچه‌ها گیرنده‌های احساسی‌شون خیلی قوی هست و همین قدر بدونید که بعضی‌ها قائلن که بچه‌ها وقتی به دنیا میان احساس رو می‌بینن!⁩⁦⁦ ⁦3️⃣⁩ منِ مامان از کثیف‌کاری خیلی بدم میاد. اصلاً دست خودم نیست اما خیلی راحت میریزم به هم. مثلا وقتی میرم می‌بینم دستشویی کثیفه داغون میشم. اگه بچه روی فرش کار خرابی کنه به هم میریزم و ... ⁦4️⃣⁩ هر موقع منِ بچه، دستشویی میکنم و یه ذره می‌پاشه این طرف، اون طرف مامان حالش بد میشه! تازه یه بار که اومد دید بهش دست زدم، دود از کله‌اش بلند شد. خودم دیدم 🧐 ⁦5️⃣⁩ اگه قراره این حال مامانم رو بد بکنه، من اصلا دوستش ندارم. البته وقتی دستشویی میکنم خیلی خوش میگذره‌ها اما حال مامان بد میشه! 😔 ⁦ 6️⃣⁩ مامان: دست به اونجات نزنی‌ها. اونجا خیلی کثیفه، مریضی بد میگیری اگه دست بزنی. باید زود بشوریش و بیای بیرون! ❗اندام دفع و اندام جنسی بسیار به هم نزدیک هستن و خیلی ساده بچه می‌تونه از یک عضو بدنش بدش بیاد در حالی که نباید این‌طور باشه. اصلاً یه چی دیگه بگم! تا حالا شنیدید کسی «یبوست عاطفی» داشته باشه؟! 🤔 می‌دونید بعضی از بچه‌ها دارن! یعنی خودشون رو نگه می‌دارن، دستشویی نمیرن چون فکر میکنن دستشویی کردن اونا مامان رو ناراحت می‌کنه و چون مامان رو دوست دارن نمیرن دستشویی! یعنی اگرم میرن به زور و اصرار ما اینکار رو میکنن! ادامه توی پست بعد! @hamidkasiri_ir
چرا میگیم نظافت مانع رشده؟ خب اگر نظافت نباشه انواع و اقسام مریضی‌ها سراغ ما میان، پس چرا هنوز میگیم مانع رشده؟ بچه که مریض میشه آدم خیلی حالش گرفته میشه و حاضره خودش هزار جور درد و مرض بگیره ولی بچه‌اش سرما هم نخوره اما همه می‌دونیم همین بیماری‌ها باعث میشه پادزهر اون بیماری در بدن بچه ساخته بشه و چه بسا براش مفید هم باشه. یادمه چند سال پیش یکی از اقوام بود که آب غیر جوشیده به بچه‌اش نمیداد، یعنی یه دور عمل تقطیر رو انجام میداد تا بچه یه وقت آب شهری نخوره! 😏 خب فکر می‌کنید این بچه وقتی رفت مدرسه چه اتفاقی براش افتاد؟ نگم بهتره! کلا اینکه فکر کنیم بچه رو باید پاستوریزه بزرگ کنیم نه تنها لطفی در حق کودک نکردیم بلکه مانع رشدش هم شدیم! یعنی اصل پاکیزه بودن هیچ مشکلی نداره اما افراط در اون باعث میشه نگذاریم سیستم ایمنی بدن کودک قوی بشه. همین پارسال بود که یه بنده خدایی که کلا کودک رو توی اتاق استریل 😅 بزرگ کرده بود، بچه‌اش مریضی سختی گرفت. توی ایران جواب نگرفت و تصمیم گرفت برای درمان بره آمریکا! اونجا برای بچه تجویز کردن باید یکی از لجن‌های کف جوب رو بخوره. پس تا اینجا بدونیم نظافت زیادی به جسم بچه آسیب می‌زنه یعنی یه ذره میکروب برای بدن لازمه 😂 اما آسیب‌هایِ ذهنیِ رعایتِ بیش از حد نظافت خیلی فراتر از این صحبت‌هاست! کلا بچه‌ها به صورت فطری میل شدیدی به خاک‌بازی، گل‌بازی، رنگ‌بازی، خمیربازی، آب‌بازی و ... دارن و طبیعتاً بچه‌ای که میل به این کارها نداره از نظر ما دستکاری شده! 😳 حالا چه جوری دستکاری شده، انواع مختلف داره. یه نمونه‌اش اینه که بچه به خاطر اینکه مامان از این کثیف‌کاریا بدش میاد و اونم دوست نداره ناراحتی مامان رو ببینه خاک‌بازی نمی‌کنه و این دقیقا یعنی که مانع رشده. بعدا در موردش بیشتر می‌نویسم. بچه‌ها باید کنن، کنن. ناراحت کثیف شدن دست و لباس‌شون نباشن! هی مامان‌شون رو نگاه نکنند که الان برن توی گل یا نرن! آب‌بازی بکنن یا نه و کلا از این صحبتا! اگرم خونه‌مون قراره آداب بهداشتی داشته باشه، تعداد این آداب رو زیاد نکنیم. خونه رو تبدیل به پادگان بهداشت و درمان نکنیم! اصلا راحت‌تون کنم به نظرم یه چند تا سوسک برای هر خونه لازمه چون قراره بچه‌ها رشد کنن! 😂 پس بگذارید رشد ذهنی بچه‌ها به خاطر افراط در نظافت جلوش گرفته نشه! بگذارید کشف کنن، با خیال راحت ... @hamidkasiri_ir
مانع بعدی رشد بچه‌ها هست. نمی‌دونم چرا ما اصرار داریم بچه‌هامون رو بِکِشیم؟! 🤔 یعنی یکی از پاهاش گرفته، یکی هم از دستاش. از دو طرف هم با فشار زیاد در حال کشیدن هستیم و زود می‌خوایم بزرگش کنیم! تعریف میکردن که یکی از اقوام‌شون بچه چهار ساله رو گذاشته بود مدت‌ها نقد تئاتر از شبکه چهار دیده بود! و این بچه توی چهار سالگی خیلی فنی نقد تئاتر میکرد، یعنی باید با ترس و لرز کارهاش خدمت ایشون عرضه میکرد! 😂😂 خلاصه مادر با کلی افتخار این رو به استاد گفته بود و ایشون هم خیلی صادقانه گفته بودن این برای بچه خوب نیست. طبیعتاً به مادر کودک برخورده بود و فکر میکرد احساس حسادت باعث این حرف شده چون بقیه جاها ملت کلی کیف کرده بودن! این مادر رفت و سه سال بعد برگشت. مدرسه بعد از سه ماه گفته بود بچه باید بره مدرسه کودکان استثنایی! چون مغز کودک متعادل رشد نکرده بود. اصطلاحاً بخشی از مغز دچار تورم شده بود! و درمان این بچه بیش از یک سال طول کشید تا یه بچه خیلی عادی بشه، نه بیشتر! یک بارم حدود شش ماه پیش مادری بهم مراجعه کرد که کودک سه و نیم ساله‌اش لکنت گرفته بود! بررسی که کردیم دیدیم با دلسوزی تمام می‌خواستن کودک رو زود بزرگ کنن! این بچه برای هر چیزی سی‌دی آموزشی دیده بود. روزی دو ساعت هم سی‌دی آموزش زبان انگلیسی می‌دید! حدود سه ماه طول کشید تا بچه طی یک دوره بازی‌درمانی به شرایط قبل برگشت. از این دست مثال‌ها هم برای من زیاد اتفاق افتاده هم کلی از اساتید شنیدم. 😣 خیلی ساده بدونیم که بچه‌های ما قراره بچگی کنن و هر چیزی رو که باید یاد بگیرن در آینده یاد می‌گیرن! باور کنیم اون چیزی که باعث رشد بچه‌ها میشه لزوماً بازی فکری نیست، کار روی نیم‌کره سمت چپ نیست، نیست، نیست، ریاضیات و جدول ضرب نیست، خوندن و نوشتن نیست بلکه ، ، تجربه توی محیط، کشف، بازی و شاد بودنه. می‌دونم خیلی کیف میده بچه چهار ساله در مورد تمام حیوانات کلی اطلاعات داشته باشه که آدم بزرگ‌ها هم ندارن، یه چیزایی بگه که بقیه کف کنن 😳 اما این لزوما به کمک نمی‌کنه! که در اکثر اوقات آسیب هم میزنه. اینم بگم و تمام! پارسال یه مادری بهم مراجعه کرد که کودک رو توی یه وسط شهر نوشته بود. اونجا قرار بود بچه تا پنج سالگی حافظ کل قرآن بشه لذا به مادر گفته بودن روزی یه صفحه عین کپسول به خوردش بده وگرنه حافظ نمیشه! 🥺🥺 من نمی‌دونم اون بچه اگرم بشه، خدا و کتاب خدا چه جایگاهی تو زندگیش داره؟! @hamidkasiri_ir
خب، اگه یادتون باشه داشتیم بچه‌ها رو می‌گفتیم! بریم سراغ بعدی ... مانع بعدی هست! (یعنی هر چی چیزِ خوبه، ما میگیم مانع رشده! 😁) یکی از دوستان نزدیک که احتمالا خودش هم الآن داره متن رو می‌خونه 😉 چند وقت پیش به من گفت که خانمم فردا میاد پیشت تا چند تا سوال در مورد یکی از بچه‌هاشون بپرسه! خب، ایشون اومد و مشخص شد که بچه اصلا شوق به بازی کردن نداره! یه چند تا سوال که پرسیدم تقریبا برام مشخص شد که مشکل از دوست ماست! ایشون اعتقاد داشت شب که میاد خونه، خونه باید عین دسته گل باشه! و خب مادر خونه هم چون در طول روز کارش زیاد بود اجازه ریخت‌وپاش به بچه‌ها نمی‌داد! 🙄🙄 اساساً خونه‌ای که بچه کوچیک داره خیلی نظم براش معنای خاصی نداره! چون بچه دوست داره مدام به هم بریزه و انگار با اینکار یه جور آرامش خاصی پیدا می‌کنه. به قول شما باید تا دو سه سال قید خونه منظم رو بزنید! می‌خوام چی بگم؟! ببینید قرار نیست خونه رو برای بچه‌ها پادگان کنیم تا نظم یادشون بدیم. اصلاً کی گفته و کجا گفته که باید به بچه دو ساله نظم یاد بدیم؟! اصلاً کی گفته که بچه‌ها اینجوری منظم میشن؟! بچه‌ها خیلی علاقه دارن بریز و بپاش کنن و حتی وقتی هم که دارن مثلاً خونه رو منظم می‌کنن دوست دارن همه چیز رو کُپه کنن گوشه اتاق. یعنی اینجوری فکر می‌کنن در حال منظم کردن اتاق هستن. به صورت استاندارد، بچه دستکاری نشده خیلی میل به این داره که همه قابلمه‌ها وسط آشپزخونه، همه اسباب‌بازی‌ها وسط اتاق و تمام کمد لباس‌ها هم جلوش پخش‌وپَلا باشه! خُب، حالا اینا خوبه یا بد؟! طبیعیه که برای بچه بد نیست، البته قرار نیست ما خودمون فضا رو به هم بریزیم یا خونه رو منظم و تمیز نکنیم اما اینکه جلوی ریخت‌وپاش بچه رو نگیریم خیلی مهمه. چون اون با انبوه وسایل کنار دستش مدام در حال تخیل و کشف هست. حالا از کِی نظم رو یاد بدیم؟ ما می‌تونیم از یک سالگی با یک شیب خیلی ملایم 😂 محدودیت‌ها رو برای بچه ایجاد کنیم. مثلا آردبازی روی این دستمال، آب‌بازی توی حمام و ... بعد از سه، چهار سالگی هم می‌تونیم یه مقدار محدودیت‌ها رو بیشتر کنیم اما یادمون باشه نظم و انضباط گفتنی نیست، دیدنی هست! یعنی والدینی که همیشه سینک ظرفشویی‌شون پُر هست یا هر تکه از لباساشون یه جا افتاده، خیلی دنبال نظم نگردن! اصلاً تو خودت از کِی منظم شدی که به بچه چهار ساله گیری میدی؟! بچه‌ها اگر زیر هفت سال رو آزادانه بازی کنن و محدودیت‌های جزئی اما پایدار داشته باشن، بالای هفت سال به صورت خودکار به سمت نظم میرن ادامه داره ... @hamidkasiri
یادتونه گفتم نظم مانع رشده؟ حالا می‌خوام بگم هیچ رشدی بدون نظم به وجود نمیاد! 😳 چی؟ قاطی کردم؟! نمی‌دونم، شاید! 👇👇 بحث بعدی در مورد نظم اینه که اکثر ماها نظم رو بد فهمیدیم. ببینید ما دو نوع داریم. یه و ساکن و یه و در حرکت. ما هر نظمی که توی عالم داريم، در حركت هست. در واقع نظم بدون حركته که مانع رشد میشه. (چی میگی بابا؟! 😂😂) ببینید ما اگه نظم را ايستا ببينيم، دائم داریم به بچه میگیم: ندو، بشين، بهم نريز، اينقدر وول نخور، به اسباب‌بازی‌هات دست نزن خراب میشه!! 😳 و همه‌ش دنبال اینیم که هر چيزي رو ثابت بگذاریم سر جاش! اینا همگی نظم ايستا هستن که مانع رشده. نتیجه‌اش هم معلومه! به هم ریختن بچه، داد زدن، جیغ کشیدن و توی یه کلمه طغیان کودک! تمام كسایی كه ذهنشون به نظم بازدارنده عادت داره، خلاف تصورشون اصلاً منظم نيستند و هميشه دنبال یه چيزی دارن می‌گردن! چون این آدما نظم رو توی پنهان كردن می‌دونن! یعنی خونشون ظاهرش منظمه اما اگه در کمد دیواری‌ها رو باز کنی دویست قلم جنس میریزه رو سرت، خب بچه‌تون هم با این حساب منظمه فقط نظمش رو زمین ریخته 😂 حالا وقتی صحبت از نظم در حرکت می‌کنیم، داریم چی میگیم؟ داریم از صحبت می‌کنیم! ریتم گم شده‌ی زندگی‌های امروزی هست در حالی که جهان آفرينش ريتم داره. شما توی نظم طبيعی هيچ چيزی رو بدون ريتم پيدا نمی‌كنین. از اول خلقت تا حالا، طلوع و غروب خورشيد ريتم داشته؛ فصل‌ها ريتم داشته، همه چی ریتم داشته و داره! (خب بسه دیگه، بریم تو ! 😉😂) بچه‌ها و آدم بزرگا! برای جریان روزمره زندگی‌شون نیاز به ریتم دارن و این ریتم باید با هماهنگ باشه! مثلاً نمیشه تا ساعت دوازده شب خونه چراغونی باشه بعد یه دفعه همه برقا رو خاموش کنیم به بچه بگیم بگیر بخواب! یعنی از ساعت هفت هوا تاریک شده، ما به زور میگیم روشن باش، بیدار باش! خب معلومه که بچه اینجوری نمیخوابه و اعصاب همه رو میریزه به هم اصلاً چرا همه ما فکر می‌کنیم نظم یعنی جمع کردن اسباب‌بازیا و لباسا و ... از وسط اتاق؟ این یعنی داریم تو نظم ایستا زیست می‌کنیم در حالی که ما باید کل زندگی‌مون دارای ریتم، برنامه و نظم پویا باشه و توی این حالت هست که کودک برنامه‌ریزی و نظم رو یاد می‌گیره وگرنه داریم زور الکی می‌زنیم! (این چیزام گفتنی نیست، دیدنیه) یه نکته کاربردی هم آخر بحث! از حدود سه سالگی میشه کم‌کم نظم رو به بچه‌ها فهموند. اون هم با ایجاد درک محدودیت و نظم داشتن خودمون اگه حال داشتم نظم رو ادامه میدم، اگه نه میرم تو مانع بعدی رشد 😉 @hamidkasiri_ir
ظاهراً متن قبلی نه تنها مشکلی رو حل نکرده بلکه خیلیا بدتر اینجوری شدن 😳 این متن رو بخونید، شاید مشکل حل بشه! 1️⃣ ما یه فامیل نزدیک داریم که حدود چهار سال پیش از بلادِ فرنگستون اومده بود ایران و اون موقع دو تا بچه چهار و یک ساله داشت! این بچه‌ها رأس ساعت نُه باید می‌خوابیدن و واقعاً هم می‌خوابیدن! 🤗 یعنی اونجا اگه تا ساعت دوازده شب هم فامیلا میومدن و می‌رفتن این بچه‌ها سر ساعت بودن 2️⃣ ما حداقلش باید داشته باشیم و این برنامه دارای نظم باشه، نه که فقط دنبال مرتب بودن اتاق‌ها باشیم. وقتی بچه یه شب دوازده میخوابه، یه شب دو نصف شب، یه شب ساعت ده چون یه روز ظهر نخوابیده، یه روز ساعت دو خوابیده و یه روزم ساعت چهار! خُب طبیعیه که ما برنامه نداریم و اون هم این نوع نظم رو نمی‌فهمه! 3️⃣ بچه‌ها هم نیاز به دارن و هم گرایش به بازی! و این هنر ماست که جریان روزمره‌ی زندگی رو براشون تبدیل به بازی کنیم. در حالی که خیلی از ماها از به هم ریختن خونه، اجازه بازی و به‌هم‌ریختگی رو به بچه نمیدیم! 4️⃣ تبدیل به بازی کردن جریان زندگی یعنی چی؟ یعنی اولاً برای زندگی‌مون برنامه داشته باشیم و ثانیاً توی این برنامه‌هامون کودک رو هم دخیل کنیم. مثلاً چه اِشکالی داره بچه با ما ظرف بشوره؟ چه اشکال داره بچه کمک ما بکنه تا لباس‌ها رو از روی بند رخت جمع کنیم؟ چه اشکال داره بچه کمک ما جارو کنه؟ و ... 5️⃣ وقتی ما به خاطر اینکه خونه‌مون به هم نریزه نمی‌گذاریم بچه توی خونه بازی کنه و بلد هم نیستیم توی جریان روزمره زندگی دخیلش کنیم و ترجیح میدیم تلویزیون نگاه کنه یا موبایل دستش باشه، طبیعیه که این بچه به هم بریزه و اصلاً نفهمه نظم چی هست! 6️⃣ بچه‌ها باید از یکسالگی محدودیت‌های خیلی خیلی جزئی داشته باشن و از حدود سه سالگی درک محدودیت رو بفهمن تا وقتی میرن مدرسه و با اون همه نظم و محدودیت روبرو میشن آسیب نبینن و پَس نزنن! 7️⃣ اگه درست اعمال بشه بچه‌ها توی شش، هفت سالگی بخش زیادی از کارهای خودشون رو میکنن اما چون معمولاً درست عمل نمی‌کنیم این اتفاق نمی‌افته. توی این شرایط مهمه که کار رو خراب نکنیم و به بچه‌ها فشار نیاریم. 👈 یادتون باشه رابطه‌ی سرشار از محبت و اقتدار - که قبلاً توضیح دادم! - به بچه امنیت میده و طبیعتاً خیلی راحت‌تر نظم رو می‌فهمه! پس مراقب رابطه‌مون باشیم، رابطه ... پ‌ن۱. توی این پست می‌خواستم نگاه رو عوض کنم و دنبال راهکار دادن نبودم پ‌ن۲. یه کتاب برای یاد دادن نظم به بچه‌ها معرفی می‌کنم 🙏 @hamidkasiri_ir