eitaa logo
تربیت آینده |حمیدساجدیان
153 دنبال‌کننده
3 عکس
0 ویدیو
0 فایل
طلبه درس خارج حوزه علمیه قم دانشجوی دکتری حکمرانی مدرسه عالی حکمرانی شهید بهشتی پرسشگر مناسبات تربیت و حکمرانی راه ارتباطی با بنده: @sajediaan
مشاهده در ایتا
دانلود
3) جایی گفته شد "باید این قربانی (آموزش و پرورش) را از زیر دست‌وپای قُوای مستعجل کشور - اعمّ از دولت و مجلس - نجات داد و اجازه ثباتِ راهبردی و استمرارِ حکمرانی به آن داد." اینجا آقا دستهایشان باز کردند و با لبخندی گفتند: خب، چجوری این کار رو بکنیم؟ جمعیت خندید. 🟢 اساساً کانون گفتگوهای این جلسه حول محور «چگونگی» بود. تقریباً هرکس هرچه می گفت آقا از همین بُعد ماجرا می پرسیدند. از امکان تحققش، لوازم تحققش، روش تحققش. در قالب سوالاتی از این دست که "چه کسی انجام بدهد؟ شدنی است؟ تعاملش با نظام موجود چطور است؟" که بعضی پاسخ می گرفت و بعضی هم نه. 🔴 برای رفقایی که دارند روی طراحی های جدید فکر می کنند می نویسم: بحث از ضرورت و ماهیت و باید و نباید و شاید و نشایدها، همه اش محترم! اما اگر بُعد چگونگی تحقق، در طرح ها کمرنگ باشد، بود و نبود آن طرح، چندان توفیری ندارد! @Abd_Asadi
تربیت آینده |حمیدساجدیان
#روایت_دیدار 1 از 4 ✅ الح
🔷🔷 چند نکته دربارۀ یک دیدار اشاره: امروزه روز تقریباً بیشتر اهالی رسانه و بخشی از فعالان عرصه‌های مختلف بالاخص فرهنگی‌ها، اطلاع دارند که رهبر معظّم انقلاب(مدّ ظلّه العالی) دیدارهای هفتگی با فعالان عرصه‌های گوناگون دارند و ظاهراً این دیدارها بیشتر در روزهای پتجشنبه اتفاق می‌افتد. این دیدارها گاهی بازنمایی رسانه‌ای دارد، مثل دیدار اخیر با فعالان تعلیم و تربیت. دوستان مختلفی این دیدار را بازنمایی کردند، من جمله آقای حمید ساجدیان در کانالشان در ایتا به نشانی: @HamidSajedian پیشنهاد می‌کنم بخوانید. آنچه در ادامه می‌آید چند نکته مختصر بنده بر این دیدار بنابر نکات ایشان است از بازنمایی دیدار در چهار فرسته، که برای جلسۀ خوانش بیانات دوستانی آماده کرده‌ام. 🔹 یک. در بین دیدارهای مختلف هفتگی، این دیدار از بازنمایی قابل ملاحظه‌ای برخوردار بود و این وابسته به نوشتن عزیزان شرکت‌کننده در این جلسه بود. خود این مطلب بسیار مهم و قابل توجه است. برای چندمین بار دوستان را به خواندن کتاب «نوشتن برای زیستن» از خانم واتانابه از نشر نی توصیه می‌کنم(ویراست کتاب «پرورش هنر استدلال»). 🔹 دو. همان طور که آقای ساجدیان اشاره داشتند مسئلۀ رهبر انقلاب «چگونگی» است، یا شاید بتوان گفت به «چگونگی» بیش از «چیستی، چرایی و ...» توجه دارند، چرا؟ پاسخ بنده این است: وقتی کسی یا کسانی یا نوشتاری یا ... طرح بحث می‌کند، ولی طرح بحث خود را به مرحلۀ کنش و عملیّات نمی‌رساند، نشانه چند چیز است: الف. چرخه را کامل ندیده است. ب. طرح ندارد یا اگر طرح دارد، طرحش بی‌ساختار است. ج. انضمامی فکر نمی‌کند. د. به حکمت عملی بی‌توجه است. و این‌ها همه یعنی دچار گسیختگی و گسست است، یعنی عیار حکمت عملی‌اش پایین است و این یعنی ... سه. توجّه و تذکّر رهبر انقلاب به کار و حرکت در ساختارهای موجود، ولو در مورد مصداقی آ.پ یک نشانه است. من این طور می‌فهمم که ساختارهای مدرن را پذیرفته‌اند، البته بر سر این جمله بسیار می‌توان چون و چرا کرد. شاید کسانی پیدا شوند و بگویند اصلاً جمهوری اسلامی، دولت مدرن نیست یا ...، مشکلی نیست و اتفاقاً باید بسیار بحث و چون و چرا کنیم و از دل همین بحث‌ها، زایش‌های مبارک رخ خواهد داد. امّا اگر این مبنا را بپذیریم یا فعلاً قبول کنیم، باید به رخنه در ساختارهای مدرن یا به طور صحیح‌تر رخنه در تکنیک فکر کنیم. اتفاقا در بخشی از بیانات این جلسه گوشه‌هایی مؤیّد این بحث قابل ردیابی است. پیشنهاد می‌کنم ابتدا یادداشت 7 صفحه‌ای استاد میرشکاک با عنوان «رخنه در تکنولوژی» در پیوست‌های کتاب «نیست‌انگاری و شعر معاصر» از نشر پگاه روزگار نو را ببینید و بعد به این بیندیشیم که رخنه در تکنیک نیازمند: اول ایمان، دوّم عمل صالح(اخلاص) و سوّم حکمت است. 🔹 چهار. تحوّل در آموزش و پرورش یا هر نهاد و جریان دیگری نیازمند این اضلاع است: طرح کلان تمدّنی تعیین جایگاه تربیت در آن طرح کلان(ناظر به نهاد آ.پ) تعیین ضریب و ضلع نهاد آ.پ در جایگاه بیان شده. در مقام عمل نیز دو نوع رویکرد را می‌توان دنبال کرد، از کل به جزء رسیدن و از جزء به کل حرکت کردن. هر دو رویکرد مهم و قابل توجه است، ما در رویکرد دوّم را دنبال می‌کنیم، البته با طرح بحث ویژۀ خودمان، ایدۀ مرکزی ما «پیوند زبان و اندیشه» با مسئلۀ محوری «نقش زبان و ادبیات در پیشرفت و رشد» است. امیدواریم خداوند تبارک و تعالی به همۀ فعالان و مجاهدان راه حق، حکمت و عزّت و برکت مرحمت فرماید. https://ble.ir/esmaeil851
🔷🔷 یک دعوت و یک نکته ✅ دیروز از آموزش و پرورش تماس گرفتند. مرد میانسالی از پشت تلفن گفت:‌«فردا ساعت هشت، مقام عالی وزارت! در فلان ساختمان جلسه‌ای با فعالان مردمی دیدار رهبری دارند، شما هم اگه می‌تونید تشریف بیارید.». تا جایی که من می‌دانستم، گروه شرکت کننده در دیدار حضرت آقا درخواستی برای دیدار با وزیر محترم در این مدت نداشتند و احتمالا درخواست جلسه از سوی وزیر صورت گرفته بود. احتمالا به زودی دعوت‌هایی از سوی معاونت‌های آ.پ، شورای عالی انقلاب فرهنگی و ... هم صورت خواهد گرفت. اما لحن و لسان دعوت کننده جالب بود. گویا چه نشسته‌ای که مقام عالی وزارت منّت گذاشته، جلوس فرموده و بارِ خاص داده‌اند. حال که این توفیق بزرگ شامل حالتان شده، قدرش را بدانید و بشتابید. عرض کردم:‌«مقام عالی وزارت یعنی کی؟ یعنی وزیر؟!» تعجّب کرد و گفت:«بله». دیدم هنوز موازنه شکل نگرفته، عرض کردم: «میزبان برای مدعوین شهرستانی وسیله در نظر گرفته؟» بیشتر تعجّب کرد. با کمی مکث گفت: «این دفعه نه، شاید دفعات بعد». گفتم کمی دیر دعوت کردید اما اگر فرصت شد، ان شاءالله خدمت می‌رسم و خداحافظی کردیم. امروز برنامه‌های از پیش تعیین شده، توفیق این دیدار را از بنده گرفت اما دلیلی که باعث شد این یادداشت را بنویسم، نه خود این گفتگو که «بافتار» و دلالت‌هایش بر حکمرانی است. 🔹 «مقام عالی وزارت»، محصول زیست در جهانِ الگوی هرمی حکمرانی است. الگویی که اداره امور را به سلسله مراتبی از منصب‌ها سپرده و در رأس این سلسله هم «مقام عالی» قرار دارد. در ابرانگاره این الگو، آدم‌ها موضوعیت ندارند، بلکه جایگاهشان در این سلسله مهم است. طبیعی است که مستخدم این سلسله، ادب دعوت را نفهمد و افراد بیرون از این سلسله را هم به قاعده درون این سلسله مراتب دعوت کند. این الگو که محصول مدرنیته است، مدتهاست بانگ ناکارآمدیش در حل مسائل کشورها درآمده و تلاش‌ها برای جایگزینی الگوهایی که بتواند در یک «تعامل» سازنده، سایر نیروها از جمله بخش مردمی را به میدان آورد، افزایش یافته است. «مردمی‌سازی» تنها شعار کشور ما نیست و ضرورتش در بسیاری از کشورها -البته با خاستگاه و خوانش خودشان- درک شده است. 🔹 اما یک از شروط اصلی برای «مردمی‌سازی» و رسیدن‌ به «تعامل»، فهم جهان‌های دیگر است. فعالان مردمی، جهانِ زیستۀ متفاوتی با «کارمندان دولتی» دارند. آنها با «ابلاغِ دستورِ مقامِ بالادست» پای کار نیامده‌اند بلکه بر اساس جوشش درونی و مسئولیت مبتنی بر رشدشان پای به میدان گذاشته‌اند. هماهنگی این گروه بر پایه «تفاهم و اقناع» است و نه «دستور و ابلاغ». در جایی که الگوی هرمی توان آوردن مردمی‌ها را به جهان خود ندارد، بهتر است کمی تواضع کرده و با جهان زیسته آنها همراهی کند و در یک محیط «تفاهم‌پایه» به «تعامل» بپردازد. تا وقتی «مقام عالی وزارت»، بارِ خاص به فعالان مردمی می‌دهد، در بر همین پاشنه خواهد چرخید. پ.ن: الحمدلله رویکرد مردمی‌سازی در این دولت مورد توجه است و وزیر محترم آ.پ هم همین رویه را دارند. آنچه بیان شد نقد اشخاص نیست بلکه ماهیت سازمان موجود است. @HamidSajedian
🔷 آرمان شهروندی، مدرسه شهروندی ✍️ حمید ساجدیان 🔹 چندی پیش در خدمت یکی از عزیزان دست‌اندرکار در مدارس مسجدمحور بودم. از مذاکراتشان با مسئولان آموزش و پرورش می‌گفت. نکته جالبی از محتوای مذاکره، نظرم را جلب کرد که باید یکی از مهم‌ترین محورهای تحول در آ.پ باشد. گویا پس از ارائه طرح در یکی از جلسات با «مقامات نسبتاً عالی وزارت» پس از اینکه طرحشان را مطرح کردند، بزرگواری از مسئولان با تعجب گفتند: «با این طرح که از مدرسه بیرون نمی‌آید!». در دیدگاه این مسئول که اتفاقا یک ابرانگاره و ذهنیت رسوب کرده در نظام تعلیم و تربیت است، آرمان مدرسه تربیت است. اگر نخواهیم دقیقاً شهروند را تعریف کنیم، انسان شهروند حدوداً😎 یعنی انسان سربه‌زیر، قاعده‌پذیر، مطیع قانون و خلاصه حرف گوش‌کن! در این ابرانگاره طبیعتاً با هر طرحی که به این آرمان بی‌توجه باشد، مخالفت خواهد شد. 🔹 مدرسه موجود هم در همین فضا شکل گرفته و تمامی سازوکارهای آن از فرآیند یادگیری تا محتوا و معماری و ارزش‌یابی برای تربیت طراحی شده است. در حقیقت می‌توان گفت که مدرسه موجود یک است. ایده‌های نو برای مدرسه را هم در دو طیف می‌توان طبقه‌بندی کرد؛ گروهی به بازسازی همان آرمان و مدرسه شهروندی بر اساس اقتضائات جدید و تربیت تمام ساحتی دل‌خوش هستند و گروهی هم طرحی نو درانداخته‌اند. طرحی که آرمان آن نیست و بر همین اساس تمامی سازوکارهای مدرسه را تا جایی که توانسته‌اند، متمایز از مدرسه شهروندی قرار داده‌اند. 🔹 از زوایای مختلفی می‌توان به آرمان شهروندی توجه کرد. مثلا اینکه در تربیت اسلامی چقدر به شهروندی توجه شده است؟ من اما از نگاه حکمرانی ملاحظه‌ای به این آرمان دارم. آرمان شهروندی، انسانِ مطلوبِ الگوهای هرمی حکمرانی است. الگویی که فرهنگ حاکم بر آن «فرمانبرداری» است. افراد در آن تابع دستورات و قوانین هستند و حتی برای هماهنگی کنشگران بیرون از سازمان رسمی هم از ابزار قانون و ابلاغ استفاده می‌شود. در این الگو، روابط میان اعضا بر پایه استخدام است و ابزار ایجاد تعادل و حل اختلاف هم قانون. طبیعی است که در این الگو انسان‌های رشید یا خلاق که برای اجرای دستورات به «تفاهم» و «اقناع» نیازمند هستند، چوبِ لای چرخ و مانعِ اجرای روان دستورات هستند. مدرسه شهروندی بازتولید نظم حکمرانی هرمی است و این دو مکمل یکدیگر عمل می‌کنند. ✅ با توجه به ناکارآمدی الگوی هرمی حکمرانی و معرفی انواع الگوهایی که به فاعلیت انسان توجه بیشتری دارند، وجهی برای پایبندی به آرمان شهروندی باقی نمی‌ماند. البته آرمان‌های بدیل و مدارس متناسب با آن جای بررسی بیشتر دارد که سعی خواهم کرد در فرصت مقتضی به آن بپردازم. @HamidSajedian
🔷 از چاله بی‌هویتی مدرسه شهروندی به چاه پیمانکاری حل مسئله غرب «به مناسبت مشایه اربعین حسینی، هویت‌سازترین حرکت این سال‌های شیعه» 🔹در یادداشت قبل گفتم که آرمان ، تربیت شهروند متخصص است. انسان حرف گوش‌کنی که باید بدون چندوچون، همت و تخصصش را برای برنامه‌های از پیش طراحی شده به کار بندد و احتمالا در مقابل آن مزد بگیرد. دانش‌آموز و طبیعتاً خانواده در این طرح تربیتی، در سیزده سالِ ریل‌گذاری شده و در زمان‌بندی، بودجه‌بندی، فرآیند، محتوا، نظام روابط، ارزیابی و سایر مواردِ از قبل طراحی شده قرار می‌گیرند. طبیعتاً ارمغان اصلی این سیستم تربیتی، بی‌هویتی، بی‌احساسی و بی‌مسئولیتی بوده است. 🔹غایت همه از جمله خود دست‌اندرکاران را کلافه کرده است. بسیاری از دانش آموزان و خانواده‌ها این مسیر که نقشی در طراحی و گزینه‌ای برای انتخاب در آن ندارند را با این امید طی می‌کنند که حداقل شغل آینده‌شان تأمین شود. نتیجه اشتغال فارغ‌التحصیلان این سیستم، چالش این رویکرد بوده است. در مدرسه شهروندی حال دانش‌آموزان خوب نیست و به جز بچه مثبت‌ها و خرخوان‌ها کمتر دانش‌آموزی توانسته است با این بی‌مسئولیتی و بی‌هویتی کنار بیاید. البته این مدارس همواره سعی کرده‌اند با تعبیه مراسماتی مانند صبحگاه، پرچم و اخیرا نماز جماعت و مراسمات مذهبی، خلأ هویت را پر کنند؛ غافل از اینکه هویت، فن‌آوری خود را می‌طلبد و وصله یک سیستم هویت‌زدا نمی‌شود. 🔹 ویروس بی‌هویتی الگوی مدرسه شهروندی، حال معلمان را هم خراب کرده است. در نگاه الگوی این مدرسه، آن‌ها کارمندانی هستند که در قبال وظایفی که به ایشان واگذار شده، مزد می‌گیرند. نقش حداقلی در حد طرح درس، بر احساس بی‌هویتی این قشر که اتفاقا اهل نظر و فرهنگ و دانش هستند، مرهم نشده و حالشان در این تقسیمِ کار، خوب نیست. ما البته مثل همیشه صورت مسأله را در حد مشکلات مالی فروکاهش داده و پاسخ حال بد معلمان را در رتبه‌بندی و افزایش رفاه معلمان جستجو می‌کنیم! 🔹 مقام معظم رهبری در دیدار اخیر با فعالان تعلیم و تربیت به این مسأله اشاره کردند. فرمایشات ایشان همچنانکه در یادداشت‌های مطرح کردم، عمدتاً بر حکمرانی تمرکز داشت. تنها ورود محتوایی ایشان، مسأله هویت بود. ایشان از فعالان خواستند طرحی طراحی کنند که چهار ویژگی داشته باشد: ۱. عملیاتی باشد؛ ۲. مورد توافق اکثریت فعالان باشد؛ ۳. از نگاه فعالان مفید باشد؛ تا اینجا درخواست‌ها بر اساس دیدگاه نخبگی فعالان بود اما نکته چهارم درخواست خاص حضرت آقا بود. ۴. دانش آموز در پایان دوره مدرسه دارای هویت اسلامی_ایرانی باشد. 🔹 به نظر من فرمایش حضرت آقا را می‌توان این‌گونه ترجمه کرد: «سیاست محوری تحول باید این مسئله باشد: به جای » آرمان مدرسه هم به جای انسان شهروند باید انسان باهویت باشد. طبیعتاً فن‌آوری‌های تربیت هم باید هویت‌محور باشد. این رهنمودِ مهم چراغ راهی است که به کمک آن باید از خطر برخی از الگوهای تحولی فاصله گرفت. خطر بزرگتر از مدرسه شهروندی، مدرسه‌ای است که آرمانش انسان حلّال مسئله است. مهارت حل مسئله‌ای که در فضای محور قرار نگرفتن هویت، خطر غلطیدن به پیمانکاری غرب را دارد. شرح بیشتر این مطلب در یادداشت‌های بعدی خواهد آمد، ان شاءالله. @HamidSajedian
🔸مدرسه علوم انسانی و اسلامی فکرت برگزار می‌کند: 💠 نشست حکمرانی تعلیم و تربیت (بررسی چالش‌های نظام آموزشی کشور) با حضور: ▪️حجت‌الاسلام مرتضی رجایی، دانش‌پژوه دکتری حکمرانی مدرسه عالی حکمرانی شهید بهشتی ▫️حجت‌الاسلام حمید ساجدیان، پژوهشگر تربیت و حکمرانی ⏰ زمان: شنبه اول مهر، ساعت ۱۴ تا ۱۶ 📌مکان: قم، بلوار بسیج، مؤسسه شناخت 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ وبگاه | فکرت | مدرسه فکرت | رادیوفکرت
🔹 مسئله از موضوعاتی است که نیاز به کنکاش و گفت‌وگوی فراوان دارد. 🔹 در نشست فوق که به میزبانی مدرسه فکرت انجام شد، به کمک دوست عزیزم جناب حجت الاسلام رجائی که هم فعال تربیتی و هم دانشجوی دکتری حکمرانی هستند ( @rajaaei_ir )، کمی در این موضوع گفت‌وگو کردیم. فیلم کامل نشست را در صفحه مدرسه فکرت در آپارات به آدرس زیر می‌توانید مشاهده فرمایید: https://www.aparat.com/v/Zg2lO 🔹 ان شاءالله اگر توفیق داشته باشم در طول این نیم سال به کمک طلاب سطح چهار رشته تربیت اعتقادی به بررسی بیشتر این موضوع خواهیم پرداخت. https://eitaa.com/HamidSajedian
هدایت شده از تربیت و حکمرانی
اگر از تو درباره پرسیدند، بگو به آن‌ها در آن‌جا شهیدی است که شهیدی را حمل می‌کند و شهیدی از وی عکس می‌گیرد و شهیدی او را بدرقه می‌کند و شهیدی بر وی نماز می‌خواند. ‏| محمود درویش | اَللّهُمَّ اِنّا نَشْکوُ اِلَیْکَ... 🆔️ @rajaaei_ir
هدایت شده از حسین مهدیزاده
جلسه اول آینده مدرسه و شغل معلمی گفتگو با حجه الاسلام رفیعی طباطبایی.MP3
7.21M
✅گفتگو با حجه الاسلام رفیعی طباطبایی درباره آینده مدرسه و شغل معلمی 1️⃣ از 2️⃣ در طول سالهای اخیر و بخصوص از هنگامه کرونا، یکی از موضوعات مورد علاقه ام، مساله بود. اصلا توجه به همین موضوع بود که مساله و را برایم پررنگ کرد. پژوهش های من درباره آینده، تکیه به یافته هایم در دارد. یعنی به دنبال این هستم که تحولات دنیای مدرن را رصد کنم و در این از فرصت استفاده کنم و تنور نظریه اجتماعی را گرم تر کنم. دوست دیرین و از همکاران پژوهشی من در این سالها بوده است. موضوع او است و به می اندیشد. در این دو جلسه کوتاه یک مرور اجمالی بر پروژه او از زاویه تحولات مربوط به و schooling داشتیم. گفتگوی بسیار خوبی بود و به وجد آمدم! بحث را در نقطه اوج آن خاتمه دادم تا خودتان با او و همکارانش قرار گفتگو بگذارید و با پروژه شان آشنا شوید. 👇👇 🆔 https://eitaa.com/s_h_taba ⚠️نمی دانم که چرا میکروفن من پس از آغاز قسمت اول گفتگو قطع شد و باقی مشارکت های بنده در گفتگو از میکروفن جلوی آقای طباطبایی ضبط شده و من اصلا متوجه این موضوع نشده بودم، لذا متاسفانه این گفتگوی خوب، با کیفیت مناسبی ضبط نشده است. حیف و صد حیف. تلاش کردم که کیفیت فایل را ارتقاء دهم و حاصل این شده است که می بینید! 🆔 @social_theory
هدایت شده از حسین مهدیزاده
جلسه دوم آینده مدرسه و شغل معلمی حجه الاسلام طباطبایی.MP3
7.93M
✅گفتگو با حجه الاسلام رفیعی طباطبایی درباره آینده مدرسه و شغل معلمی 2️⃣ از 2️⃣ در طول سالهای اخیر و بخصوص از هنگامه کرونا، یکی از موضوعات مورد علاقه ام، مساله بود. اصلا توجه به همین موضوع بود که مساله و را برایم پررنگ کرد. پژوهش های من درباره آینده، تکیه به یافته هایم در دارد. یعنی به دنبال این هستم که تحولات دنیای مدرن را رصد کنم و در این از فرصت استفاده کنم و تنور نظریه اجتماعی را گرم تر کنم. دوست دیرین و از همکاران پژوهشی من در این سالها بوده است. موضوع او است و به می اندیشد. در این دو جلسه کوتاه یک مرور اجمالی بر پروژه او از زاویه تحولات مربوط به و schooling داشتیم. گفتگوی بسیار خوبی بود و به وجد آمدم! بحث را در نقطه اوج آن خاتمه دادم تا خودتان با او و همکارانش قرار گفتگو بگذارید و با پروژه شان آشنا شوید. 👇👇 🆔 https://eitaa.com/s_h_taba ⚠️نمی دانم که چرا میکروفن من پس از آغاز قسمت اول گفتگو قطع شد و باقی مشارکت های بنده در گفتگو از میکروفن جلوی آقای طباطبایی ضبط شده و من اصلا متوجه این موضوع نشده بودم، لذا متاسفانه این گفتگوی خوب، با کیفیت مناسبی ضبط نشده است. حیف و صد حیف. تلاش کردم که کیفیت فایل را ارتقاء دهم و حاصل این شده است که می بینید! 🆔 @social_theory
صندلی ریاست جمهوری اسلامی ایران را برای همه کسانی که بعد او بیایند کرد. چه کسی توان این همه و دلبستگی به ، در عین را دارد که پایانش باشد؟ این شهادت از اینجا به بعدِ قصه بلند و حماسی انقلاب اسلامی را بسیار خواندنی تر کرد. 🆔 @social_theory