گریه توأم با لذت تا به حال به این فکر کردی که چرا هرچه روضه میروی یا اشک میریزی دلت نمی‌گیرد برعکس خیلی هم سرحال و با انگیزه و شاد می‌شوی؟! قبل تر ها وقتی مداحی زیاد می‌شنیدم یا در روضه ها شرکت می‌کردم، عده ای می‌گفتند چقدر شما در غم و غصه اید. افسرده نشدید؟! حتی در مورد بردن بچه ها به روضه هم می‌گفتند اینکه بچه ها روضه و اشک و گریه را ببینند، موجب دلگرفتگی‌ و افسردگی‌شان می‌شود. یا حتی شنیدن صحنه های خشن و سوزناک عاشورا. جواب من نه بود. چرا که دقیقا با این روضه و گریه و اشک ها بیشتر دلم باز می‌شد. هیچ گرفتگی و افسردگی سراغم نمی آمد. ما همان بچه های قدیم هستیم که حتی روضه های باز هم شنیدیم. چه بلایی سرمان آمد؟! البته معتقدم بهتر است بچه ها هر چیزی را در سن مناسب بشوند. بخصوص جزییات شهادت ائمه! اما چیزی که مهم است اینه که بچه های ما با محرم و حسین علیه السلام آشنا بشوند. نباید به بهانه‌ی حساسیت روحی و عاطفیِ آن ها از این مراسمات دور بمانند. گفتن جزییات ظرافت می‌خواهد. براستی که تنها گریه ای که توأم با لذت است، گریه بر سیدالشهداءست. #مرحوم_علامه_مصباح #هیام @khoodneviss