📜 #برشی_از_یک_زندگی🩷 #سوری #پارت101 نصف شبا از خواب میپرید و اگه حتی روم اون ور بود میزد زیر گریه یا میگفت مامان تو رو خدا نمیر. اینقدر با دیدن این حالتاش هر بار خون به جگرم میشد که نمیتونستم هیچ جوره خودمو راضی کنم و فائزه رو ببخشم. دلم میخواست یکم از شکنجه ای که به من و بچم داده رو تجربه کنه. چندین بار علی اومد و باهامون صحبت کرد که رضایت بدیم ولی حال بد سرور رو که میدیدم نمیتونستم. مرتضی بهم میگفت هرجور خودت تصمیم بگیری حرف منم همونه ولی فائزه افسردس تا الانم ادب شده دیگه اگه میتونی رضایت بده که نره بیوفته بین یه مشت آدم خلافکار و خطرناک ولی من میگفتم نه باید مجازات بشه. یه دفعه که علی اومده بود باهامون حرف بزنه اینقدر التماس کرد و اشکش درومد که دیگه نتونستم رو موضعم پافشاری کنم و گفتم میخوام با فائزه حرف بزنم و بعد رضایت میدم. خلاصه رفتم دیدنش ولی فائزه حتی نگاهمم نمیکرد. بهش گفتم چطوری تونستی باهام همچین کاری کنی؟ من به درک دلت برای سرور نسوخت؟ از اون بچه ی شاد و شنگول یه بچه ی ترسو ساختی که من اگه دستشویی هم بخوام برم هلاک میشه بسکه گریه میکنه. فائزه نگاهی بهم انداخت و گفت تو که میخواستی بکشیش. من نذاشتم، از اولشم قرار شد من مادرش بشم. چرا اینقدر بخیلی؟ تو بازم بچه داری و بچه دار میشی ولی من نه! واقعا حس میکردم عقلشو از دست داده. گفتم میفهمی چی میگی؟ یه زمانی میخواستم س..قط..ش کنم چون میترسیدم به دنیا بیاد و نتونم خوشبختش کنم. در حقم خواهری کردی و کمکم کردی که حالا با این کارت زنده زنده دق مرگم کنی؟ فائزه سرش پایین بود و گفت از کارم پشیمون نیستم. سرور جون منه. این چند روز که ندیدمش حالم بده. _ حالا فکر کن من که مادرشم چه حالی بودم. یک ماه هر روز مردم و زنده شدم. بعد تو میگی پشیمونم نیستی؟ خودت بگو من چجوری رضایت بدم؟ همونطور که چشماش اشکی شده بود گفت خب رضایت نده. من که دیگه برام فرق نمیکنه کجا زندگی کنم. وقتی دیدم اینجوری حرف میزنه دیگه نتونستم بیشتر از این صبر کنم و برگشتم خونه و گفتم من رضایت نمیدم. دادگاه هم برگزار شد و با توجه به شرایط روحی فائزه و اینکه بچشو تازه از دست داده بود و افسردگی میتونسته باعث بشه دست به این کار بزنه