#تربیت_جنسی #دوستیابی با سلام و وقت بخیر خدمت اساتید گرامی کانال همسران خوب بنده دو دختر پنج و یکساله دارم. یکی از اقوام که زیاد باهاشون رفت و آمد نداریم، ولی در حد کم مجبورم ارتباط داشته باشیم، پسری شش ساله دارند، که متاسفانه عادت دارند، هروقت میخواد بره دستشویی، جلو همه شلوارش رو سریع پایین میکشه، و ما باید سریع روی خودمون و دخترها رو برگردونیم، یکبار که دخترم سه یکساله بود و ایشون این کار رو انجام داده بود، من فقط دیدم دخترم سرش رو زمین گذاشته تا ایشون رو نبینه، و من فکر کردم ندیده، بعد از حدود یکماه بهم گفت....،(عذر میخواهم فلانی می‌تونه به بچه شیر بده و سینه داشته رو شکمش.) دیگه راجع به اون موضوع چیزی نگفت، ولی از وقتی خواهردار شده، من سعی میکنم موقع تعویض پوشک خواهرش رو نبینه، اما باز چند باری دیده، دخترم هم به خودم هم به دوستاش میگه که ابجیم وقتی بزرگ شد، میفهمیم دختره یا پسر، الان نمیدونیم. از این میترسم که دوستاش بهش بخندن، یا براش توضیح بدن. در چه سنی ما باید بچه ها را از تفاوت جنسیتی آگاه کنیم؟ سوال دوم: ما در یک شهر غیر مذهبی، زندگی میکنیم، در محله ای هستیم که اکثر افراد مذهبی تر هستند، ولی باز برای دوست پیدا کردن برای دخترم با مشکل مواجه شدم، دختر های همین افراد مذهبی تر، با پای لخت از خونه خارج میشن، یا در سن بچگی آرایش میکنن، یا اونقدر لوس تربیت شدن که اصلا تمایلی برای ارتباط ندارند، و هر چه گشتم، یک نفر دغدغه مند تربیت مذهبی پیدا نکردم، چکار کنم، که نه دخترم تنها باشه، نه تأثیر بد داشته باشه، البته من خودم هم همیشه در دوست یابی مشکل داشتم، و اکثر مواقع در مجالس چه خانوادگی چه دوستانه تنها هستم. 🌷#پاسخ_مشاورامین کانال تربیتی همسران خوب جناب آقای #سلیمانی_نسب 🌺بسم الله الرحمن الرحیم 🌺 🌺 سلام علیکم 🌺 🌈بچه ها به طول طبیعی در همین سن و سال چهار پنج سالگی به‌طور اجمال و سربسته فرق بین زن مرد و پسر و دختر را متوجه می‌شوند و نیاز به توضیحات مفصل هم ندارند. نکته مهم در این رابطه این است که مراقب باشید حساسیت بیش از اندازه موجب تحریک شدن حس کنجکاوی او نشود به عنوان مثال هنگام عوض کردن دختر کوچکتان اگر حواسش نبود و یکدفعه وارد شد به هیچ وجه او را سرزنش و دعوا نکنید . 🌷درباره ارتباط با فامیل هم دوستانه و محترمانه به آنها تذکر بدهید که ما در صورتی می‌توانیم با شما رفت و آمد داشته باشیم که مراقب این رفتار پسرتان باشید زیرا بچه‌های ما دخترند و این کار دور از حیا و عفت است . ✨توصیه بنده به شما خواهر محترم این است که مجموعه صوتی ۶ جلسه(( اصول تربیتی اسلامی برای سلامت جنسی فرزند)) را از کانال همسران خوب دریافت کنید و گوش دهید که انشاالله بسیار راهگشا خواهد بود. 😊 اما در باره دوستیابی: 👈 اولاً : دوست یابی مهارتی است مانند مهارت های دیگر که نیاز به سه چیز دارد: ۱. مقدار کمی جسارت ۲.تمرین و مداومت بر دوست یابی. ۳. مثبت بینی. 👈 دوما : تا می توانید فرزندتان را با مسجد آشنا کنید؛ مسجد محل دوستان خوب است . 👈سوما : در هر صورت و در هر جایی، بازی ها و دوستی بچه ها با نظارت بزرگترها باشد و این طور نباشد که به کلی بچه‌ها به حال خود رها شوند. موفق باشید.

#دوستیابی سلام. خسته نباشید. پسرم 6 سالشه و پیش دبستانی میره. معلمش میگه تو دوست یابی ضعیفه و با بزرگترها بیشتر ارتباط میگیره. من از وقتی جلسات استاد خمینی رو گوش دادم مسجد دو روز در هر هفته میبرمش ولی اونجا هم با بچه ها ارتباط نمیگیره. از اول خودم و همسرم روزی یک ساعت باهاش بازی کردیم تا این سن و به سبک بازی با ما علاقه زیادی داره. تنهاس ولی به قول استاد خمینی الان بچه دوم هم بیاد هم بازیش نمیشه. چه باید بکنم که بتونه با پسرهای دیگه ارتباط بگیره؟ پاسخ #مشاورامین کانال تربیتی همسران خوب سرکار خانم #لیلاسادات_قربانی بسم الله الرحمن الرحیم سلام و ادب خدمت شما خواهر گرامی در مورد دوستیابی بچه ها چند مورد راباید مورد توجه قرار دهیم و اول دلیل این عدم دوستیابی رو پیدا کنیم و سپس مهارت آموزی داشته باشیم. دلایل عدم دوستیابی توسط کودکان : ۱.برخی از کودکان به لحاظ خلق و خو کند جوش هستن که در خلق و خو ریشه های ژنتیکی هم قابل مشاهده هستند. ۲.ترس بچه ها از نزدیک شدن به دیگران به خاطر حساسیت زیاد والدین .والدینی که دائما نگران آسیب دیدن فرزندان خود هستند و آنها را از حضور در جمع و ارتباط گرفتن منع می‌کنند به این ترس دامن می‌زنند .به خصوص بعد از ایام کرونا که والدین نگران بیمار شدن فرزندان بودند و دائم آنها را از حضور در جمع منع می‌کردند این ترس در بچه ها بیشتر مشاهده می‌شود. ۳.هوش میان فردی پایین یکی از انواع هوش است که طبق مدل هوش های چندگانه ممکن از در برخی کودکان ضعیف تر باشد. ۴.بد عادتی به خاطر بودن زیاد در کنار بزرگسالان.وقتی همبازی کودک ما بیشتر بزرگسالان باشند چون شخصیت یک بزرگسال شکل صحیح برخود گرفته کودک در حین بازی هیچ چالشی رو تجربه نخواهد کرد و این موضوع باعث می‌شود کودک تاب و تحمل مواجهه با چالش هایی که در بازی با کودکان در مقابلش قرار می‌گیرد را نداشته باشد . بعد از آگاه شدن از چرایی مسئله برای حل مسئله اقدامات زیر را انجام دهید . ۱.صبور باشید ،سخت گیری نکنید ،مداخله ی مستقیم برای دوستیابی کودک نداشته باشید تا خود او توانایی حل مسئله داشته باشد. ۲.ارتباط با بزرگسالان را کم کنید و جایگزین آن تا جایی که ممکن است اورا در جمع همسالانش قرار دهید. ۳.از کلاس های مهارت زندگی که برای کودکان است بهره بگیرید .در این کلاس ها مهارت دوستیابی و ارتباط موثر با بازی آموزش داده می‌شود. ۴.در ابتدا سعی کنید دوستیابی کودک در محیط های امن مثل منزل اقوامی که زیاد رفت و آمد دارید با کسانی که زیاد با آنها در ارتباط هستند باشند. ۵.رفت و آمد مشترک با چند نفر از دوستان کلاس را آغاز کنید مثلا هفته ای یک یا دوبار با چند تا از دوستان کلاسش به پارک ،سینما،مسجد و ...بروید تا ارتباط ش کل بگیرد. انشاالله بامداومت بر این اقدامات مشکل کودک شما بر طرف می‌شود و اگر نشد حتما از یکی از مشاورین مجموعه که در حوزه ی کودک فعالیت دارند و یا یک درمانگر کودک کمک بگیرید. برای شما دوست گرامی آرزوی موفقیت دارم کانال تربیتی همسران خوب @hamsaranekhoob

#نیازبه_بازی_کودکان #دوستیابی سلام دختر۸ساله ای دارم که شدیدا عاشق بازی کردن هست حتی مدرسه هم به خاطربازی میره دایم ازمن یابرادریاهرکس دیگه میخواد که باهاش بازی کنیم لطفا راهنمایی کنید چطور می تونم این میزان علاقه به بازی روکم کنم.همچنین درمورد دوست یابی مشکل داره چه تومدرسه چه دربین آشنایان هیچ دوستی نداره وازاین مساله خیلی ناراحته توی مدرسه همه بهش زورمیگن وقادربه دفاع ازخودش نیست ممنون میشم راهنمایی کنین. بسم الله الرحمن الرحیم. پاسخ #مشاورامین کانال تربیتی همسران خوب سرکار خانم #لیلاسادات_قربانی سلام و ادب خدمت شما خواهر گرامی. نیاز به تفریح و بازی در کودکان با یکدیگر متفاوت است ‌یکی طرف نیازهایش کوچکتر و دیگری بزرگتر است. دختر شما نیاز به تفریح درش بالاتر است اما کم کم باید یاد بگیرد که مدتی را هم تنهایی بازی کند و خودش توانایی سرگرم کردن خودش را داشته باشد .با در دسترس قرار دادن وسایلی که موجب خلاقیت کودک می‌شود مثل رنگ ،پاستل ،وسایل دور ریختنی ،چسب ،کاغذ و مقوا و ایده دادن اورا به این سمت ببرید که خودش بتواند زمانی خودش را سرگرم کند. بیشتر در جمع هم سالانش قرارش دهید . موقعیتی ایجاد کنید که با چندتن از هم سن و سال‌هایش دست به ابتکار و خلاقیت بزنند . از کلاس های هدفمند برای سرگرمی اش استفاده کنید البته مطابق با میل،سلیقه و استعدادش. در مورد دوستیابی و ارتباط با دیگران حتما از کلاس ها و کتاب مهارت های زندگی استفاده کنید که گونه دوست شدن ،چگونه ارتباط برقرار کردن را به کودک شما می‌آموزد استفاده کنید. تحت نظر یک مدرس هوش هیجانی ،درمانگر کودک یا مربی مهارت های زندگی نیز می‌تواند چنین مهارتی را بیاموزد . در اویل مسیر شما شروع کننده ی این آشنایی و دوستی با هم سالانش باشید سپس کم کم خودتون رو کنار بکشید. از دوستی و ارتباط در محیط های کوچکتر شروع کنید و سپس این دایره ی را گسترش دهید . برای راهنمایی بیشتر از مشاورین مجموعه کمک بگیرید . برای شما دوست گرامی آرزوی موفقیت دارم. کانال تربیتی همسران خوب @hamsaranekhoob

#دوستیابی سلام و خداقوت من ۴۰ سال دارم و همسرم۴۸ سال دارد، من یک پسر ۹ساله و یک دختر ۳ساله دارم. می خواهم به پسرم کمک کنم یک دوست انتخاب کند و از لحظه فرهنگی به خانواده ما هم نزدیک باشد مثلا با مادر بچه هایی که در مدرسه پسرم هستن می خواهم رابطه ای برقرار کنیم ، نمی دانم چه ‌کار کنم؟ 🌸بسم‌الله الرحمن الرحیم 🌸 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب خانم #نصیری. سلام دوست عزیز، جتی تبریک داره که با شما بانو دغدغه مند در رابطه با دوستیابی فرزند مواجه هستیم . ابتدا در محیط مدرسه یا محیط مسجد گزینه مورد نظر رو پیدا کنید و اندکی دقت کنید که این خانواده واقعا خوب هستند بعد اگر تونستید باب آشنایی رو باز کنید و باهاشون صحبت کنید اگر شرایط فراهم بود موضوع دغدغه تو با اون خانواده مطرح کنید و ازشون دعوت کنید خانوادگی رفت و آمد کنید تا فرزندتان در معرض آدم های خوب قرار بگیرند خودتون رو هم آماده کنید ممکن جواب رد بشنوید ولی نا امید نشید و به تلاش خودتون ادامه بدید . با توسل و دعا از ائمه بخواهید که دوست خوب با خانواده خوب سر راه شما قرار بده دوست عزیز بیش از هر توانایی به توسل و دعا چنگ بزنید. کانال تربیتی همسران خوب http://eitaa.com/joinchat/3451518976C471922bdf6