#ارتباط_با_نوجوان #نوجوان_و_ارتباط_با_جنس_مخالف پدری هستم 47 ساله و 20 ساله ازدواج کردم 3 پسر 16, 9 ، 5 ساله دارم . همسرم به مباحث تربیتی ودیگر مسائل روانشناسی خانواده کم و بیش آشنایی داشت اما من خیلی کمتر و در نتیجه در 8 سال اول اختلافاتی وجود داشت که در حال حاضر به توافقاتی رسیدیم و امروز به هم نزدیکتر شدیم . متاسفانه رابطه ما با پسر بزرگم دوستانه نیست البته از زمانی که فایلهای تربیت نوجوان رو گوش دادم بیشتر پی به اشتباهاتم بردم حالا که هر وقت خواستم با محبت برخورد کنم می بینم خواسته‌های زیاد و پی در پی داره که آدم احساس میکنه داره ازش سوء استفاده میشه و این ارتباط گیری منو سخت میکنه. در دوران کودکی بدلیل سخت گیری های زیاد ، درگیری‌های فراوانی بوجود آمد که حتی منجر به تنبیه بدنی و گاهی از نوع شدید هم شده و نتایج همان شد که استاد فرمودند. علی ایحال مشکل امروز من ارتباط ایشون با دختر یکی از دوستان نزدیکم هست که یکسال ازش کوچکتره . لطفاً راهنمایی کنید که چطور با این مشکل مواجه بشیم تا با کمترین آسیب بهترین نتیجه را در پی داشته باشد. از لطف شما سپاسگزارم . 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #خسروی👇 بسم الله الرحمن الرحیم عرض سلام و ادب دارم خدمت شما پدر دلسوز و مهربان که با توجه با افزایش سن، باز هم دست از دانش افزایی، مطالعه و مشاوره بر نداشته و همچنان برای تربیت بهتر و موفق تر فرزندان خود تلاش می کنید و البته که در این مسیر هیچکس بدون قصور نبوده و شما در مقام یک پدر واقف و معترف به قصور پیش آمده هستید و سعی بر جبران آن دارید. انشاالله خداوند به این همت، اراده و حسن ظن شما برکت ببخشد و خودش برایتان جبران و سختی های مسیر تربیت را هموار فرماید. در خصوص مسئله تان، اینکه عرض شده که طرح دوستی و رفاقت با فرزند خود داشته باشید به معنای لُوس شدن روابط و یا از بین روابط حیا بین والد و فرزند نیست، بلکه باید در فرزند یک حس صمیمیت و نزدیکی با والدین، بخصوص والد هم جنس به وجود بیاید تا در تنگناها و فراز و نشیب های بحران نوجوانی ، اولین و صمیمی ترین دوست او پدر و یا مادرش باشد. و اینکه توصیه در ۷ سال اول تربیت بر سیراب نمودن کودک از توجه و محبت است، و در ۷ سال دوم، باید اتفاقا کودک ما تادیب شود و به امر شود اما بطور محترمانه و با حفظ حریم و محبت، و در ۷ سال سوم، فرزند ما وزیر است، و نیازمند آماده سازی برای ورود به یک زندگی مستقل و اداره امور آن، لذا باید طرف مشورت و اتکا قرار بگیرد. خب برای رسیدن به این صمیمیت و رفاقت به چه شکل باید عمل شود؟ ۱. ایجاد فضاهای دونفره مثلا پدر و پسر دو تایی با هم برای بنزین زدن ماشین می روند، دو نفری به کوه می روند، خرید منزل را دو نفری انجام داده، برنامه سفر و تهیه و برنامه ریزی ملزومات سفر را به عهده نوجوان قرار می دهید. ۲. مشورت در امور ۳. شوخی هایی از جنس مردانه مثلا پدر می خواهد بگوید پسرم کت مرا آویزان کن، کت را در هوا می اندازد و می گوید بابا بگیر که اومد برای آویز کردن، یا مسابقه مچ انداختن با بچه ها، تماشای فیلم و یا برنامه ای مناسب همراه بجه ها و ... همه این موارد گفته شد تا نتیجه آن بشود حرف شنوی بهتر و بیشتر نوجوان از والدین، در سنی که اثرپذیری او از همسالان و از اولیا مدرسه بسیار بیشتر از والدین میشود، و لذا باید برای پر رنگ کردن نقش خود فکر کرد، برنامه داشت و تلاش کرد. ادامه....