🌿اَللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَحْبِسُ الدُّعَاءَ🌿: #قسمت_شانزدهم چهرش خیلی جذاب تر شده بود مثه همیشهه تیپش عالی بود یه نفس عمیق کشیدم جلوتر که رفتم متوجه حضورم شد و ازجاش بلند شد خیلی محترمانه سلام کرد و مثه خودش جوابش و دادم ولی رفتارش فرق کرده بود دیگه نگام نکرد نشستم پیش مامانم و زل زدم ب ناخنام دلم میخواست بزنم خودمو الان ک رفتارش باهام عوض شده بود میخواستم مثه قبل رفتار کنه معلوم نبود چم شده یخورده با مادرش حرف زدم که عمو رضا گفت : + خب چ خبر عروس گلم ؟ با درسا چ میکنی ؟ دلم هری ریخت و نگام برگشت سمت مصطفی که اونم همون زمان صحبتش با بابام قطع شد و به من نگاه کرد یه لبخند مرموزیم رو لباش بود جواب دادم: _هیچی دیگه فعلا همش اضطرابه برام +نگران نباش کنکورت و میدی تموم میشه. برگشت سمت پدرم و گفت : +احمدجان میخوام ازت یه اجازه ای بگیرم بابا: + بفرما داداش؟ _میخوام اجازه بدی دخترمون و رسما عروس خودمون کنیم بابام یه لبخند زد و به من نگاه کرد دستام از ترس میلرزید دوباره ب مصطفی نگا کردم نگاهش نافذ بود خیلی بد نگام میکرد حس میکردم سعی داره از چشام بخونه تو دلم چیا میگذرع بابام ک سکوتم و دید به عمو رضاگفت : +از دخترتون بپرسین هرچی اون بخواده دیگه عمورضا خواست جواب بده که مصطفی با مادرم صحبت و شروع کرد و ب کل بحث و عوض کرد وقتی دیدم‌همه حواسشون پرت شد رفتم بالا ولی سنگینی نگاه مصطفی و به خوبی حس میکردم رو تختم نشستم و دستم و گرفتم ب سرم نمیدونم چن دیقه گذشت ک یکی ب در اتاقم ضربه زد با تعجب رفتم و در و باز کردم با دیدن چهره ی مصطفی تو چهارچوب در بیشتر تعجب کردم از جام تکون نخوردم ک گفت : +میخوای همینجا نگهم داری؟ رفتم کنار که اومد تو اتاق نشست رو تخت و ب در و دیوار نگاه کرد دست ب سینه ب قیافه حق ب جانبش نگاه کردم بعد چند لحظه گفت : +دختر عمو اومدم ازت عذر بخوام .واسه اینکه ی جاهایی تو کارت دخالت کردم ک حقش و نداشتم در کل اگه زودتر میگفتی نقشی ندارم تو زندگیت قطعا اینهمه آزار نمیدیدی و اینم اضافه کنم هیچ وقت کسی نمیتونه تورو مجبور ب کاری کنه ی لبخند مرموزم پشت بند حرفش نشست رو لبش از جاش بلند شد و همینطور ک داشت میرفت بیرون ادامه داد : + گفتن بهت بگم بیای شام سریع رفت بیرون و اجازه نداد جوابش و بدم ب نظر میرسید خیلی بهش برخورده بود خو ب من چه اصن بهتر شد ولی ن گناه داره نباید دلشو بشکنم خلاصه ب هزار زحمت ب افکارم خاتمه دادم و رفتم پایین ......... انگاری همه فهمیده بودن من یه چیزیم هست نگاهشون پر از تردید شده بود سعی کردم خودمو نبازم. بخاطر اینکه بیشتر از این سوتی ندم خودمو جمع و جور کردم و رفتارم مثه قبل شد شام و خوردیم وقتی ظرفا و جمع کردیم عمو رضا صدام زد رفتم پیشش کسی اطرافمون نبود با لحن آرومش گفت : + دخترم چیزی شده مصطفی بی ادبی کرده ؟ _نه این چ حرفیه +خب خداروشکر یخورده مکث کرد و دوباره ادامه داد: +اگه از چیزی که گفتم راضی نیستی ب هر دلیلی به من بگو اذیتت نمیکنم سرم و انداختم پایین و بعد چند ثانیه دوباره نگاش کردم و گفتم‌: _عمو من نمیخوام ناراحتتون کنم ولی الان اصلا در شرایطی نیستم ک بخوام ب ازدواج فکر کنم حس میکنم هنوز خیلی زوده برای دختر ناپخته ای مثه من دیگه نمیدونستم چی بگم‌سکوت کردم ک خندید و مثه همیشه مهربون نگام کرد بعدشم سر بحث و بستیم و رفتم تو جمع نشستیم . تمام مدت فکرم جای دیگه بود وقتی از جاشون پاشدن برای رفتن ب خودم اومدم. شرمنده از اینکه رفتار زشتی داشتم مقابلشون بلند شدم و ازشون عذر خواستم زن عمو منو مثه همیشه محکم ب خودش فشرد عمو هم با لبخند ازم خداحافظی کرد خداروشکر با درک بالایی ک داشت فهمیده بود عروس خانم صدا کردنش منو کلافه میکنه براهمین به دختر گلم اکتفا کرد اخرین نفر مصطفی بود بعد خداحافظی گرمش با پدر و مادرم سرشو چرخوند سمتم بعد از چند لحظه مکث ک توجه همه رو جلب کرده بود با لحنی که خیلی برام عجیب و سرد بود خداحافظی کرد و رفت با خودم‌گفتم‌کاش میشد همچی ی جور دیگه بود مصطفی هم منو مثه خواهرش میدونست و همچی شکل سابق و به خودش میگرفت .دلم نمیخواست تو تیررس گله و شکایت مادرم قرار بگیرم واسه همین سریع رفتم تو اتاقم و درو بستم بعد عوض کردن لباسام پرت شدم رو تخت خیلی برام جالب و عجیب بود تا چشمام بسته میشد بلافاصله چهره محمد تو ذهنم نقش میبست اینکه چرا همش تو فکرمه برام یه سوال عجیب بود ولی خودم ب خودم اینطوری جواب میدادم که شاید بخاطر رفتار عجیبش تو ذهنم مونده ،یا شاید نوع نگاهش، یاشاید صداش و یا چهره جذابش!! سرم و اوردم بالا چشمام ب عقربه های ساعت خوشگلم افتاد ک هر دوشون روی ۱۲ ایستاده بودن.... ساعت صفر عاشقی !! ی پوزخند زدم شنیده بودم وقتی اینجوری ببینی ساعت و همون زمان یکی بهت فکر میکنه .... @

#تولد_دوباره #بی_تو_هرگز #قسمت_شانزدهم : ایمان 💓 علی سکوت عمیقی کرد😶 ... - هنوز در اون مورد تصمیم نگرفتیم ... باید با هم در موردش صحبت کنیم ... اگر به نتیجه رسیدیم شما رو هم در جریان قرار میدیم ... دیگه از شدت خشم، تمام صورت پدرم می پرید 😡... و جمله ها بریده بریده از دهانش خارج می شد ... - اون وقت ... تو می خوای اون دنیا ... جواب دین و ایمان دختر من رو پس بدی؟ ... تا اون لحظه، صورت علی آروم بود ... حالت صورتش بدجور جدی شد ... - ایمان از سر فکر و انتخابه ... مگه دختر شما قبل از اینکه بیاد توی خونه من حجاب داشت؟😤 ... من همون شب خواستگاری فهمیدم چون من طلبه ام ... چادر سرش کرده... ایمانی که با چوب من و شما بیاد، ایمان نیست ... آدم با ایمان کسیه که در بدترین شرایط ... ایمانش رو مثل ذغال گداخته ... کف دستش نگه می داره و حفظش می کنه ... ایمانی که با چوب بیاد با باد💨 میره ... این رو گفت و از جاش بلند شد ... شما هر وقت تشریف بیارید منزل ما ... قدم تون روی چشم 👀 ماست ... عین پدر خودم براتون احترام قائلم ... اما با کمال احترام ... من اجازه نمیدم احدی توی حریم خصوصی خانوادگی من وارد بشه ... پدرم از شدت خشم، نفس نفس می زد ... در حالی که می لرزید از جاش بلند شد و رفت سمت در🚪 ... - می دونستم نباید دخترم رو بدم به تو ... تو آخوند درباری ... در 🚪رو محکم بهم کوبید و رفت ... پ.ن: راوی داستان در این بخش اشاره کردند که در آن زمان، ما چیزی به نام مانتو یا مقنعه نداشتیم ... خانم ها یا چادری بودند که پوشش زیر چادر هم براساس فرهنگ و مذهبی بودن خانواده درجه داشت ... یا گروه بسیار کمی با بلوز و شلوار، یا بلوز و دامن، روسری سر می کردند ... و اکثرا نیز بدون حجاب بودند👩 ... بیشتر مدارس هم، دختران محجبه را پذیرش نمی کردند ... علی برای پذیرش من با حجاب در دبیرستان، خیلی اذیت شد و سختی کشید ... 💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖

🦋🌸🦋🌸🦋 🌸🦋🌸🦋 🦋🌸🦋 🌸🦋 🦋 🦋#قسمت_شانزدهم ✨شايد اگر اين پيام را جايي غير از مقام امام حسن خوانده بودم، قالبتهي ميکردم و تنها پناه امام مهربانم جانم را به کلابدم برگرداند. هرچند براي دل کوچک اين دختر جوان، تهديد ترسناکي بود و تا لحظهاي که خوابم برد، در بيداري هر لحظه کابووسش را ميديدم که ازصداي وحشتناکي از خواب پريدم. رگبار گلوله و جيغ چند زن پردهگوشم را پاره کرد و تاريکي اتاق کافي بود تا همه بدنم از ترس لمسشود. احساس ميکردم روانداز و ملحفه تشک به دست و پايم پيچيده ونميتوانم از جا بلند شوم. زمان زيادي طول کشيد تا توانستم ازرختخواب جدا شوم و نميدانم با چه حالي خودم را به در اتاق رساندم. ✨در را که باز کردم، آتش تيراندازي در تاريکي شب چشمم را کور کرد. تنها چيزي که ميديدم ورود وحشيانه داعشيها به حياط خانه بود وعباس که تنها با يک ميله آهني ميخواست از ما دفاع کند. زن عمو ودخترعموها پايين پله هاي ايوان پشت عمو پناه گرفته و کار ديگري ازدستشان برنمي آمد که فقط جيغ ميکشيدند. از شدت وحشت احساس ميکردم جانم به گلويم رسيده که حتينميتوانستم جيغ بزنم و با قدمهايي که به زمين قفل شده بود، عقبعقب ميرفتم. چند نفري عباس را دوره کرده و يکي با اسلحه به سرعمو ميکوبيد تا نقش زمين شد و ديگر دستشان را از روي ماشهبرداشتند که عباس به دام افتاده بود. ✨دستش را از پشت بستند، با لگدي به کمرش او را با صورت به زمينکوبيدند و براي بريدن سرش، چاقو را به سمت گلويش بردند. بدنمطوري لمس شده بود که حتي زبانم نميچرخيد تا التماسشان کنم دستاز سر برادرم بردارند. گاهي اوقات مرگ تنها راه نجات است و آنچه من ميديدم چاره اي جزمردن نداشت که با چشمان وحشتزده ام ديدم سر عباسم را بريدند،فريادهاي عمو را با شليک گلولهاي به سرش ساکت کردند و ديگرمانعي بين آنها و ما زنها نبود. ✨زن عمو تلاش ميکرد زينب و زهرا را درآغوشش پنهان کند و همگي ضجه ميزدند و رحمي به دل اين حيواناتنبود که يکي دست زهرا را گرفت و ديگري بازوي زينب را با همه قدرتميکشيد تا از آغوش زن عمو جدايشان کند. زن عمو دخترها را رها نميکرد و دنبالشان روي زمين کشيده ميشد کهناله هاي او را هم با رگباري از گلوله پاسخ دادند. ✨با آخرين نوري که به نگاهم مانده بود ديدم زينب و زهرا را با خودشانبردند که زير پايم خالي شد و زمين خوردم. همانطور که نقش زمينبودم خودم را عقب ميکشيدم و با نفسهاي بريده ام جان ميکَندم کههيولاي داعشي بالاي سرم ظاهر شد. در تاريکي اتاق تنها سايهوحشتناکي را ميديدم که به سمتم مي آمد و اينجا ديگر آخر دنيا بود. پشتم به ديوار اتاق رسيده بود، ديگر راه فراري نداشتم و او درستبالاي سرم رسيده بود. به سمت صورتم خم شد طوري که گرماينفسهاي جهنمي اش را حس کردم و ميخواست بازويم را بگيرد کهفريادي مانعش شد. ✨نور چراغ قوه اش را به داخل اتاق تاباند و بر سر داعشي فرياد زد : گمشو کنار! داعشي به سمتش چرخيد و با عصبانيت اعتراض کرد: اين سهم منه! چراغ قوه را مستقيم به سمت داعشي گرفت و قاطعانه حکم کرد : ازاون دوتايي که تو حياط هستن هر کدوم رو ميخواي ببر، ولي اين مالمنه! و بلافاصله نور را به صورتم انداخت تا چشمانم را کور کند و مقابلمروي زمين نشست. دستش را جلو آورد و طوري موهايم را کشيد کهناله ام بلند شد. ✨با کشيدن موهايم سرم را تا نزديک صورتش بُرد و زيرگوشم زمزمه کرد : بهت گفته بودم تو فقط سهم خودمي! صداي نحس عدنان بود و نگاه نجسش را در نور چراغ قوه ديدم کهباورم شد آخر اسير هوس اين بعثي شده ام. لحظاتي خيره تماشايم کرد، سپس با قدرت از جا بلند شد و هنوز موهايم در چنگش بود کهمرا هم از جا کَند. همه وزن بدنم را با موهايم بلند کرد و من احساس کردم سرم آتش گرفته که از اعماق جانم جيغ کشيدم. همانطور مرا دنبالخودش ميکشيد و من از درد ضجه ميزدم تا لحظه اي که روي پله هايايوان با صورت زمين خوردم. اينبار يقه پيراهنم را کشيد تا بلندم کند ومن ديگر دردي حس نميکردم که تازه پيکر بي سر عباس را مياندرياي خون ديدم و نميدانستم سرش را کجا برده اند؟ #رمان_شهدایی 🦋#هر_روز_با_یاد_شهداء 🦋#شادی_روح_شهدا_صلوات _._._._._🌷♡🌷_._._._._ @har_rooz_ba_shohada110 _._._._._🌷♡🌷_._._._._ ـ🦋 ـ🌸🦋 ـ🦋🌸🦋 ـ🌸🦋🌸🦋 ـ🦋🌸🦋🌸🦋

فصل اول: یک تبسم، یک کرشمه، یک خیال #قسمت_شانزدهم 🌕🌑🌕🌑🌕🌑🌕 ✨اکثر سؤالهایی که حمید پرسید را نیازی ندیدم من هم بپرسم،ازبس در این مدت ننه از حمید گفته بود جواب همه آنها را می دانستم وسط حرفها پرسیدم:شما کار فنی بلدین؟ حمید متعجب از سؤال من گفت: در حد بستن لامپ،بلدم :گفتم در حدی که واشر شیر آب رو عوض کنین چطور؟ گفت:آره خیالتون راحت دست به آچارم بد نیست کار رو راه میندازم. ✨مسئله ای من را درگیر کرده بود مدام در ذهنم بالا و پایین میکردم که چطور آن را مطرح کنم دلم را به دریا زدم و پرسیدم: «ببخشید این سؤال رو میپرسم چهره من مورد پسند شما هست یا نه؟»، پیش خودم فکر میکردم نکند حمید به خاطر اصرار خانواده یا چون از بچگی این حرف ها بوده به خواستگاری من آمده است جوابی که حمید داد خیالم را راحت کرد «نمی دونم چی باعث شده همچین سؤالی بپرسین، اگر مورد پسند نبودین که نمی اومدم اینجا و اونقدر پیگیری نمی کردم از ساعت پنج تا شش و نیم صحبت کردیم ✨ هنوز نمکدان بین دستهای حمید میچرخید صحبتها تمام شده ،بود حمید وقتی میخواست از اتاق بیرون برود به من تعارف ،کرد :گفتم نه شما بفرمايين»، حميد گفت: «حتماً میخواین فکر کنین پس اجازه بدین آخرین حدیث رو هم بگم یک ساعت فکر کردن بهتر از هفتاد سال عبادته». ✨بین صحبت هایمان چندین بار از حدیث و روایت استفاده کرده بود، هر چیزی که میگفت یا قال امام صادق (علیه‌السلام) بود یا قال امام باقر (علیه‌السلام) با گفتن 🌕🌑🌕🌑🌕🌑🌕 #رمان_شهدایی 🌕#هر_روز_با_یاد_شهداء 🌑#شادی_روح_شهدا_صلوات _._._._._🌷♡🌷_._._._._ @har_rooz_ba_shohada110 _._._._._🌷♡🌷_._._._._

#شاهرخ_حر_انقلاب_اسلامی #قسمت_شانزدهم (سال 1357) اوايل سال پنجاه وهفت بود که #شاهرخ به کاباره ميامي رفت. جائي بسيار بزرگتر و زيباتر از کاباره قبلي. شهروز جهود گفته بود: اينجا بايد ساکت و آرام باشه. چون من مهمانهاي خارجي دارم. براي همين هم روزي سيصد تومن بهت ميدم. #شاهرخ هم اونجا بود و پول خوبی هم می گرفت. در آن ايام آوازه شهرت #شاهرخ تقريباً در همه محله هاي شرق تهران و بين اکثر گنده لاتهاي آنجا پخش شده بود. من ديده بودم، چند نفر از کساني که براي خودشان دار و دستهاي داشتند، چطور به #شاهرخ احترام مي گذاشتند و از او حساب مي بردند. اصغر ننه ليلا به همراه دار و دسته اش را در يکي از دعواها #شاهرخ به تنهائي زده بود. آنها هم با نامردي از پشت به او چاقو زده بودند. شاهرخ در آن ايام هر کاري که مي خواست مي کرد و کسي جلودارش نبود. عصر يکي از روزها شخصي وارد کاباره ميامي شد و سراغ #شاهرخ را گرفت. گارسون ميز ما را نشان داد. آن شخص هم آمد و کنار ميز ما نشست. بعد از کمي صحبتهاي معمول، گفت: من يک کار کوچک از شما مي خوام و در مقابل پول خوبي پرداخت مي کنم ! بعد چند تا عکس و آدرس و مشخصات را به ما داد و گفت: اين آدرس هتل جهانه، اين هم مشخصات اتاق مورد نظر، شما امشب توي اين اتاق باید #بهروز_وثوقي رو با چاقو بزنيد !! #ادامه_دارد

🍒#من_میترا_نیستم 🍒 #قسمت_شانزدهم🍓 زینب بعد از انقلاب بنا به سفارش حضرت امام به جوان ها، دوشنبه ها و پنج شنبه ها را روزه می گرفت. خودش خیلی مقید به انجام برنامه‌های خود سازی بود ولی دوست داشت توصیه های اخلاقی آقای مطهر را هم بداند و به آنها عمل کند. آقای مطهر به شاگرد هایش برنامه خودسازی داده بود و از آنها خواسته بود که نماز شب بخوانند زیاد به مرگ فکر کنند پرخوری نکنند روزه بگیرند و برای خدا نامه بنویسند و حواسشان به اخلاق و رفتار شان باشد. وقتی مینا و مهری به خانه می آمدند زینب رو به رویشان می نشست و به حرفهای آنها گوش میکرد زینب بعد از انجام برنامه های خودسازی آقای مطهر به خودش نمره می‌داد و نموداری می کشید تا ببیند در انجام برنامه‌های خود سازی پیشرفت داشته یا نه. بعضی مواقع مهری و مینا زینب را با خودشان به جلسات سخنرانی می‌بردند خانواده کریمی هم بعد از انقلاب بیشتر فعالیت می‌کردند زهرا خانم مرتب به بچه‌ها کتابهای دکتر شریعتی و استاد مطهری را می‌داد زینب با علاقه کتاب‌ها را می‌خواند. من که میدیدم بچه‌هایم هر روز بیشتر به خدا نزدیک می‌شوند شکر میکردم به خاطر عشقی که به امام و انقلاب داشتند و همیشه از فعالیت‌های دخترها حمایت می‌کردم بعضی وقت ها بابای مهران از رفت و آمد دخترها عصبانی می‌شد ولی من جلویش می ایستادم. یادم هست که یک سال بعد از انقلاب سیل آمد مهری و مینا برای کمک به سیل زده ها رفتند بابای مهران صدایش در آمد که دخترای من چی کار هستند که واسه کمک به سیل زده ها میرن؟ او با مهری دعوای سختی کرد، ولی من ایستادم و گفتم :دخترام واسه خدا کار می کنن تو حق نداری ناراحتشون کنی. کمک به روستا های سیل زده ثواب داره. نباید جلوی اونا رو بگیری بعد از انقلاب در مدارس آبادان معلم ها دو دسته شدند. گروهی طرفدار انقلاب و باحجاب، و گروهی که حجاب نداشتند و مخالف بودند. زینب روسری و چادر می زد و بعضی از معلم های مدرسه راهنمایی شهرزاد که هنوز حجاب را قبول نداشتند و با انقلاب همراه نشده بودند به امثال زینب نمره نمی‌دادند و آن ها را اذیت می کردند.... ادامه دارد... ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

خاک های نرم کوشک زندگینامه شهیدعبدالحسین برونسی فاطمه ناکام برونسی و راز آن شب #قسمت_شانزدهم 🌕🌑🌕🌑🌕🌑🌕⚫️ گفت : سر همین کوچه یک سبزی فروشی هست فعلا اون جا مشغول شدم.» پدرش همان روز برگشت و ما زندگی جدید را شروع کردیم عادت کردن به اش سخت بود ولی بالاخره باید می ساختیم. نزدیک دو ماه توی سبزی فروشی مشغول بود. بعضی وقت ها که حرف از کارش می شد می فهمیدم دل خوشی ندارد. یک روز آمدگفت:« این کار برام خیلی سنگینه من از تقسیم اراضی فرار کردم که گرفتار مال حروم نشم، ولی این جا هم انگار کمی از ده نداره» پرسیدم: «چرا؟» با زن های بی حجاب زیاد سر و کار دارم. سبزی فروشه هم آدمی درستی نیست سبزی ها رو می ریزه تو آب که سنگین تر بشه.» آهی کشید و ادامه داد: از فردا دیگه نمی رم» گفتم: «اگه نخوای بری اون جا، چکار می کنی؟» گفت: « ناراحت نباش خدا کریمه...» فردا صبح باز رفت دنبال کار ظهر که آمد،تو یک لبنیاتی مشغول شده بود به اش گفتم: ا«ین جا روزی چقدرت می دن؟» گفت: «از سبزی فروشی بهتره ،روزی ۱۰ تومن میده.» ده، پانزده روزی رفت .لبنیاتی یک روز بعد از ظهر زودتر از وقتی که باید می آمد پیدایش شد. خواستم دلیلش را بپرسم چشمم افتاد به وسایل توی دستش یک بیل بود و یک کلنگ «اینا رو برای چی گرفتی؟» «به یاری خدا و چهارده معصوم می خوام از فردا بلند شم و برم سرگذر» چیزهایی از کارگری «سرگذر»شنیده بودم. می دانستم کارشان 🌕🌑🌕🌑🌕🌑🌕⚫️ #رمان_شهدایی #هر_روز_با_یاد_شهداء #شادی_روح_شهدا_صلوات _._._._._🌷♡🌷_._._._._ @har_rooz_ba_shohada110 _._._._._🌷♡🌷_._._._._