تنهایی اغلب مبتلا می‌کند آدم را به مرضی به نام "مرور خاطرات" به‌ شکلی از هم گسیخته و نامرتب. خاطرات که مرور شوند حسرتِ کرده‌ها و ناکرده‌ها هم سر بر می‌آورد و چیزی مدام می‌شود در سر شبیه به یک هذیان. آنگاه روز و شب پر می‌شود از یک تک‌گویی درونی و پایان ناپذیر که هیچ نتیجه‌ای ندارد جز آشکار کردن دلهره‌ای مبهم. فرقی هم نمی‌کند که بیست ساله باشیم یا پنجاه ساله. #رضا_قاسمی @haramedell

در جنگ های تن به تن آغاز می شويم اين رسم ماست:در کفن آغاز می شويم از ابتدای خون گلو، از شروع عشق از انتهای خويشتن آغاز می شويم... #امید_مهدی_نژاد @haramedell

بی هوا بوسیدمش اما همان یکبار شد اشتیاقش مثل عمر قاصدک کوتاه بود زود آمد دل سپرد و  زود هم  بیزار شد ماهی تنهایی ام در تنگ خود خوابیده بود تا صدای موج آمد ناگهان بیدار شد عشق بعداز سالها برگشت و کبریتی کشید کودکی در من پس از آن عاشق سیگار شد در قنوتم از خدا آغوش گرمی خواستم ربنا گفتم ولی  سهمم عذاب النار شد چون مترسک مانده ام در کشتزاری بی ثمر زندگی بیهوده بعد از او فقط تکرار شد #مهدی_دهاقین @haramedell

موذن زاده فکرش را هم نمی کرد که یک روز صبح زیر صدای آن اعزاز آسمانی، شلیکهایی باشد از جنس مَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ و ... و ما خاطرمان جمع باشد این خفاش‌ها به زمین نمی رسند. همه خواب بودیم ، خواب بودیم و آنها که می باید بیدار می بودند ، بیدار بودند . چشمهایی روشن تر از ستاره که در هدف گیری لنگه نداشتند. خفاش ها قصد حمله داشتند و نمی دانستند اینجا شیران بیشه بیدارند ، ترسو های بدبخت شلیک کردند و خودشان به زیر زمین هاشان گریختند ، ما پشت بام بودیم و رصد میکردیم ترکیدن ترقه هاشان را ... ما آبی آسمانمان خراش افتاده ، آسمانی که چهل و چند سال پرنده غریبه به خودش ندیده بود ، حالای صدای غار غار غریبه میشنید . آمده بودند اذان موذن زاده را محو کنند . آمده بودند خواب بچه هامان را پریشان کنند ، نتوانستند . از این به بعدش را هم نمی‌توانند ، چند مادر داغدار پسرانشان شدند که برادران ماهم بودند، که پسران مادران و پدران ماهم بودند . خون خواهی شهید سر جای خودش است .تشییعی درخور و عظیم باید برای شهدای رعنای حمله مستقیم شغالها برگزار شود . ما آسمانمان خال افتاده باید جبرانش کنیم ، بی عجله ، بی تاخیر ، باید مراقب این خاک بود ، این آسمان عرصه سیمرغ ، ققنوس ، عقاب و کبوتر است . خفاش و مگس را به این آسمان راهی نیست ... #حامد_عسگری @haramedell

آدم باید ضمن اینكه توانایی ها و استعدادهایی دارد، متین هم باشد و خودش را به رخ دیگران نكشد. نباید تظاهر كند كه بهتر از بقیه است.اگر متواضع باشیم، دیگران توانایی هایمان را بیشتر درک می‌كنند. آدم ها از رفتار و صحبت كردن تو میفهمند كه چگونه انسانی هستی. نیازی نیست چیزی را به كسی نمایش بدهی. #لوییزا_می_آلکوت @haramedell

من از خیلی چیزها میترسیدم از مادیان سپید پدربزرگ از مدیر مدرسه از قیافه ی عبوس شنبه چقدر از شنبه ها بیزار بودم خوشبختی من از صبح پنجشنبه آغاز میشد عصر پنجشنبه تکه ای از بهشت بود شب که می شد در دورترین خوابهایم طعم صبح جمعه را می چشیدم ... #سهراب_سپهری @haramedell

وقتی به سرنوشت نهایی هر چیز نگاه میکنی ، فایده ای در این همه جنجال نمی بینی. #اروین_دیالوم @haramedell

تمنای وصال #عبدالحسین_مختاباد @haramedell

درحالی که روزمان را سپری می کنیم باید به تناوب درنگ کنیم و درباره ی این حقیقت تامل کنیم که ما همیشه زنده نخواهیم بود و از این رو ممکن است امروز آخرین روز زندگی مان باشد. چنین تاملی به جای آن که ما را به لذت گرایی سوق دهد، برآن می دارد که قدردان فرصت زندگی باشیم و از این که زنده ایم و می توانیم امروزمان را با فعالیت پر کنیم به وجد آییم. این امر ما را برآن می دارد که از هدر دادن روزهایمان اجتناب کنیم. به عبارت دیگر وقتی که رواقیان اندرزمان می دهند که هرروز را چنان زندگی کنیم که گویی آخرین روز است، هدفشان تغییر فعالیت های روزانه ی ما نیست بلکه تغییر حالت ذهنمان در هنگام انجام دادن آن فعالیت هاست. خصوصا به این معنی نیست که می خواهند ما را از تفکر و برنامه ریزی برای فردا باز دارند، بلکه از ما می خواهند همچنان که درباره ی فردا فکر می کنیم و برای آن برنامه ریزی می کنیم، قدر امروز را نیز بداریم. #ویلیام_اروین @haramedell

درآمد از درم آن مه سحرگاه مرا از خواب غفلت کرد آگاه ز رویش خلوت جان گشت روشن بدو دیدم که تا خود چیستم من چو کردم در رخ خوبش نگاهی برآمد از میان جانم آهی ... @haramedell

السَّلامُ عَلىٰ مَنْ تَهَيَّجَ قَلْبُها لِلحُسِين” سلام بر بانويى كه قلبش براى حُسين (ع) از جا کنده شد... @haramedell

به برگه شجره نامه ام نوشته شده حلال زاده غلامی زِ دودمان نجف @haramedell