بسم الله الرحمن الرحیم گزاره‌ها: «بذار از الان کنار هم باشند که عادت کنند» «اینطوری بعداً جنس مخالف رو می‌بینند، ندید بدید بازی در نمیارند» «چاره‌ای نیست بعداً که بزرگتر شدن باید درمحیط‌های اداری کار کنند» یکی از چالش‌ها بلکه مهم‌ترین چالش مدارس روستایی کم جمعیت همین اختلاط دخترها و پسرهاست که با توجیهات درست یا نادرست آموزش و پرورش مثل نبودن امکانات، کمبود معلم‌ و غیره اتفاق افتاده و متاسفانه خیلی از خانواده‌های روستایی هم نسبت به این موضوع حتی اگر حساس هم داشته باشند ولی اعتراضی نمی‌کنند (#مطالبه‌اثردارد) اما بحث امروز من درباره اون نظراتی‌ست که ابتدای متن نوشتم. یه روز یکی از همکاران هم در مدرسه همین رو گفت گفت این‌ها باید از الان در کنار هم باشند تا عادت کنند... جواب شما به این نظریه چیه؟ پاسخ: «عادت» در جایی استفاده میشه که «تکلیف» باشه، یعنی انسان باید با تمرین کردن نسبت به انجام اون تکلیف عادت پیدا کنه مثلاً به دانش آموز پایه‌های پایین‌تر مشق شب میگن که نسبت به این تمرین و تکلیف عادت کنه و در سنین بالاتر تکلیف‌های مشکل‌تری رو انجام بده یا ورزشکار تمرین‌های سبک‌تر را اول آغاز می‌کنه تا عادت کنه و تمرین‌های بزرگتر را بتونه از پسش بر بیاد یا حتی در عبادات همین تکالیف دینی که وجود داره برای عادت کردن هست، مثلاً عادت به انس با خدا، عادت به ترک محرمات، تمرینی است برای انجام مستحبات و غیره اما در جایی که پای «میل» و امیال در میانه، صحبت کردن از عادت وجه عقلانی نداره بلکه اینجا باید از «کنترل» صحبت کنیم مثلاً اگه بچه‌ای پرخوره، شما غذای بیشتر جلوش نمی‌ذارید با این توجیه که بزار الان به دیدن این غذاها عادت کنه تا بزرگتر که شد کمتر بخوره! انسانی که حریص به جمع آوری پوله، ما باید نصیحتش کنیم که این حرصش رو کنترل بکنه نه اینکه هی تشویقش کنیم به سمت مادیات بیشتر، با این توجیه که بعد از مدتی عادت می‌کنه! پس: عادت همراه تکلیف میاد و میل همراه با کنترل عادت →← تکلیف کنترل ‌ →← میل پس پاسخ به این مغلطه را یاد بگیریم و برای بعضی از بزرگترها که اشتباه می‌کنند یا احساس روشنفکری بهشون دست داده آموزش بدیم #معلمی #دانش‌آموزی #اختلاط @harbkhani