eitaa logo
حرف حساب
7.2هزار دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
44 ویدیو
15 فایل
برش‌هایی از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم | گروه مطالعاتی هیئت امام جعفر صادق علیه السلام ارتباط با مدیر: @Einizadeh
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از حرف حساب
✳️ تو با کسی محشوری که دوستش می‌داری! 🔻 یکی از حالات نفْس انسان، و است که باید آن را در مسیر حق به کار گیرد و نتیجه‌ی آن را در لحظه‌ی ، ، و درنهایت، و خالد، مشاهده کند. چه زیباست کلام موجز و پرمغز امیرمؤمنان علیه‌السلام خطاب به حارث همدانی که فرمودند: «یَا حَارِثُ قَصِیرَةً مِنْ طَوِیلَةٍ أَنْتَ مَعَ مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لَکَ مَا اکْتَسَبْتَ» ای حارث! آنچه گفتم بپذیر که اندکى است از بسیار (و نمونه‌‏اى است از خروار)، تو با کسى محشورى که دوستش می‌دارى، و براى تو است تمام اعمالى که خود کسب کرده‌‏اى. قرآن کریم نیز می‌فرماید: «يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ» (روزی که ما هر گروهی از مردم را با پیشوایشان می‌خوانیم) (اسراء، ۷۱). 🔸 و چه خوفناک و چه شورانگیز است این جمله‌ی بزرگان که می‌فرمودند: « در راه است!» خوفناک است در جایی که ابدیت انسان گره بخورد با خویشتنی تباه‌شده، و شیاطین و محبوبانی که وصفشان «بِئْسَ الْقَرِين»ُ است. شورانگیز است در جایی که ابدیت انسان گره بخورد با نفسی ارتقایافته در پرتو ، و معیّت با محبوبانی که اولیای طاهرین‌اند و وصفشان «وَحَسُنَ أُولَٰئِكَ رَفِيقًا» است. 👤 📚 از کتاب | ج ۱ 📖 ص ۴۴ #⃣ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳️ گاهی ابتلائات، صدای خدای متعال است 🔻 گاهی ، صدای خدای متعال است برای افرادی که در به سر می‌برند؛ مثلا ممکن است حادثه‌ای رخ دهد و ما تهدید شود. این صدای اول خداست. اگر بیدار شویم و مقصود از این ابتلا را بفهمیم و به کار بپردازیم، مطلوب حاصل شده؛ اما اگر بر خواب خود اصرار کنیم، ممکن است صدای بعدی بلندتر و ابتلاء بعدی دشوارتر باشد. 🔸 اکنون بسیاری از را می‌بینم که در کشورهای دیگر، بدون نعمت امنیت و با زندگی می‌کنند. وظیفه‌ی ما نسبت به آنان نیز این است که اگر عملا نمی‌توانیم کاری برایشان انجام دهیم، دست‌کم دلمان به حال آنان بسوزد و نسبت به مصیبت‌هایشان نباشیم. اگر بی‌تفاوت باشیم و غفلت کنیم و در رفاه خود غرق شویم، خدای ناکرده ممکن است این نعمت از ما سلب شود. 👤 📚 از کتاب (ع) ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
حرکت در دین، حرکت حُبّی است 🔻 اسلام، دین و است. «هل الدّین إلا الحُبّ و البُغض؟» و این حب و بغض، جلوه‌ی جمال و جلال در مرتبه‌ی اسمای الهی است. حرکت در دین، حرکت حُبّی است که سرعت سیر ایجاد می‌کند. نکته‌ی مهم این است که لزومی ندارد محبت را در وجود انسان‌ها ایجاد کنیم زیرا محبت موجود است؛ بلکه باید مانع این شویم که به مصداقی غلط تعلق گیرد یا در مصداقی متوقف شود. باید آن را به سمت محبت نامتناهی و به وجود نامتناهی سوق دهیم. 👤 📚 برگرفته از کتاب 📖 ص ۳۲ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
هدایت شده از حرف حساب
✳️ اتحاد با قرآن 🔻 اگر در وجود انسان پیاده شد و سراسر وجودش ظهور حقیقت قرآن گردید، قرآن با او متحد شده و انسان به وجود عینی قرآن تبدیل خواهد شد. متحد شدن با قرآن مفهومی به ظاهر ساده است ولی واقعیت آن از حد معرفت علمای بزرگ اسلام آغاز می‌شود و تا مرتبه‌ی بی‌حدّیِ روح نبی مکرم اسلام و حضرات معصومین علیهم‌السلام امتداد می‌یابد. 🔸 وقتی انسان با و انس می‌گیرد، می‌یابد که کم‌کم ابواب دیگری از آیات قرآن که تاکنون برایش روشن نبود، روشن می‌شود؛ ابوابی که مانند اتاق‌های تودرتویی که کلید چراغ اتاق دوم در اتاق اول است و با ورود به اتاق اول، امکان روشن کردن چراغ اتاق دوم فراهم می‌شود، همچنین اتاق‌های بعدی که مرتبه‌به‌مرتبه روشن می‌شوند. یعنی انسان تا به مرتبه‌ای از و قرآن نائل نشود، مراتب بعد برای او پیش نخواهد آمد. 👤 📚 📖 صفحات ۸۳ و ۸۴ #⃣ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳️ نعمتِ امنیت 💠 «وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَٰذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَاجْنُبْنِي وَبَنِيَّ أَن نَّعْبُدَ الْأَصْنَامَ» ﺯﻣﺎﻧﻲ، ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ (علیه‌السلام) ﺩﻋﺎ ﻛﺮﺩ: «ﺧﺪﺍﻳﺎ، ﺍﻳﻦ ﻣﻜﻪ ﺭﺍ ﺷﻬﺮی ﺍﻣﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﺪﻩ. ﻣﻦ ﻭ ﺑﭽﻪ‌ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺍﺯ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﺑﺖ‌ﻫﺎ ﺩﻭﺭ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭ. (ابراهیم، ٣٥) 🔺 ... علیه السلام بدون درنگ را درخواست می‌کند؛ چرا که شهر هر چقدر هم که باشد، اگر نباشد، فرصتی برای و ، و نه حتی در آن پدید نمی‌آید. امنیت نعمتی است که بدون آن، هیچ امری به سامان نمی‌رسد. 👤 📚 از کتاب (ع) 📖 ص ۲۰۸ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳️ اهل بيت با دوستی خود، ما را می‌کُشند! 🔻 می‌گویند علیهم السلام با خود، ما را می‌کُشند. چگونه می‌کُشند؟ ما را از می‌میرانند و اراده‌ی خود را در وجود ما حاکم می‌کنند. فنا ایجاد می‌کنند، لذا آن‌ها ما را می‌کُشند. ولی خودشان را در وجود ما قرار می‌دهند که اراده‌ی آن‌ها در وجود ما حاکم می‌شود و ما را از اراده‌هایی که از نشأت می‌گیرد جدا می‌کنند. وجود ما را متصل به وجود خودشان می‌کنند و ما تابع مرتبه‌ی آن‌ها می‌شود، به همین نسبت به ما و می‌دهند. 👤 📚 از کتاب | ج ۱ 📖 ص ۱۶۲ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
برای ساختن خانه وقت داریم، برای ساختن خودمان نه! 🔻 حضرت می‌فرمودند: «این‌قدر که برای ساختن خانه وقت و هزینه صرف می‌کنیم و زحمت می‌کشیم، برای خودمان وقت نگذاشتیم و اگر برای خودمان به این اندازه وقت می‌گذاشتیم، کار ما اصلاح می‌شد.» 🔸 هنگامی که انسان قصد ساختن خانه دارد، دغدغه‌های مختلفی پیدا می‌کند؛ از زمان شروع کار و در حین کار تا این‌که این خانه به نتیجه برسد؛ ولی به ساختن خودمان این توجه را نداریم. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۳۰ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
ظهور حقیقت حضرت زهرا در روز ظهور 🔻 بر اساس روایات، حضرت زهرا سلام الله علیها «لیلة» هستند و همه‌ی حقایق در لیلة مختفی و مخفی می‌شود. بروز و ظهور این حقیقت در «یوم» است و حضرات معصومین علیهم‌السلام ایام هستند و بالاترین یوم، «یوم الظهور» است که در روز ظهور، حقیقت لیلة که همه‌ی حقایق در آن مختفی شده بود، آشکار می‌شود. لذا آن‌چه که در دنیا امکان‌پذیر است از حقیقت و جلوه‌ی تام حضرت زهرا به‌واسطه‌ی وجود امام زمان (عج) در روز ظهور آشکار می‌شود اما مرتبه‌ی اعظم حقیقت حضرت در روز قیامت آشکار خواهد شد و هرچقدر ما خودمان را با محبت و تبعیت به این حقیقت عظیم پیوند بدهیم، یقین بدانیم آن روزی که نمی‌دانیم و نمی‌شناسیم - چه در روز ظهور و چه در روز قیامت- تازه می‌فهمیم این انتساب چقدر عظمت دارد. 👤 📝 🙏 ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
هدایت شده از حرف حساب
معادباوری اعمال را ضرب در ابدیت می‌کند 🔻 اگر انسان گره خورد به و ، اعمالش ضرب در ابدیت شده است. کسی که گره خورد به صد سال عمر دنیا، عملش حداکثر همین صد سال عمر دنیاست. ارزش او همین قدر است. توان یا ضریب بی‌نهایت، با توان یا ضریب صد، چقدر عمل را و هر لحظه‌ی زندگی را متفاوت می‌کند! لذا و یاد ، ایجاد اراده و انگیزه می‌کند و انسان را خستگی‌ناپذیر می‌کند. خوف از معاد، انسان را با توان نامتناهی از بدی دور می‌کند و موتور وجودی انسان را در دور شدن از نقایص روشن می‌کند. 👤 📝 #⃣ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
حرف حساب
✳️ «دنیای غفلت‌زا» جای جدی و شوخی را عوض کرده است 🔻 شما نگاه کنید در کتاب‌های روان‌شناسی که در رابط
وقتی انسان‌تریم که باورمان به قیامت بیشتر باشد 🔻 انسان وقتی انسان‌تر است که باورش به «قیامت» بیشتر است. یعنی میزان انسانیت انسان و به فعلیت رسیدن توانایی‌های انسان وقتی است که باورش به قیامت بیشتر باشد و این خیلی زیباست. اگر انسان از قیامت غافل است، انسانیت او زیر پا لگدمال می‌شود و تمام افعالی که انجام می‌دهد به جهت گرایش‌های بدنی اوست؛ نه به لحاظ انسانی. 🔸 کسی که از قیامت غافل است، حقیر است. اگر انسان می‌خواهد عظیم شود، هرچقدر باورش به «معاد» و توجه‌اش به معاد و قیامت بیشتر باشد، ماهیت انسان تغییر می‌کند. یعنی کسی که باور کرد همه‌ی عمرش هشتاد، نود سال است، یک‌طور زندگی می‌کند؛ ارزش‌هایش یک‌طور است و کسی که باور کرد ابدیتی دارد، ارزش‌ها و تصمیم‌گیری‌هایش خیلی متفاوت می‌شود. 👤 📝 #⃣ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
کمک نمی‌کنیم که کسی از پیش ما برود 🔻 اهل‌بیت علیهم‌السلام کریم مطلق هستند و با کرامت خویش به استقبال مؤمنانی می‌آیند که به آن‌ها رجوع کرده‌اند. 🔸 جمعی به محضر امام صادق علیه‌السلام آمدند. حضرت با کمال گرمی از ایشان استقبال کردند و دستور دادند بارهای آن‌ها را بر زمین بگذارند و در آن چند روزی که در بیت امام بودند، به احسن ضیافت‌ها از آن‌ها پذیرایی کامل کردند. وقتی عزم بازگشت کردند، امام به خدمتکاران فرمودند: «بگذارید خودشان بارشان را بردارند و به آن‌ها در رفتن کمک نکنید.» مهمانان احساس کردند که شاید امام از آنان ناخشنود شده‌اند و ناراضی هستند که در هنگام ورود و در طول این چند روز به‌گرمی از آنان پذیرایی کردند اما اکنون بستن زاد رحیل را به‌عهدهٔ خودشان گذاشتند و با آن‌ها همراهی نکردند! هنگام حرکت، علت را از امام جویا شدند. ایشان فرمودند: «دأب ما اهل‌بیت علیهم‌السلام این است که از محبان و مشتاقانمان استقبال می‌کنیم ولی کمک نمی‌کنیم که کسی از پیش ما برود.» خیلی تعبیر لطیفی است! حضرت فرمودند: از شما ناراحت نیستیم اما بنای ما بر این نیست که کمک کنیم برای رفتن از پیش ما، و دور شدن را تسهیل نمی‌کنیم. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۷۳ و ۷۴ #⃣ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
هدایت شده از حرف حساب
✳️ پیچِ ایمان! 🔻 آیت‌الله بهجت هر وقت قصهٔ کسی [امثال شمر و...] را نقل می‌کردند همیشه می‌فرمودند: «فکر نکنید ما از این امور بَری هستیم! باید جای آن پیش بیاید، در همان شرایط ببینیم که ما هم مثل آن‌ها رفتار می‌کنیم یا نه. دنیا خیلی به آن‌ها رو کرده بود.» 🔸 «اعمال» انسان در «تصمیم‌گیری» او خیلی اثر دارد؛ یعنی یک موقع از انسان نعوذ بالله «معصیتی» سر زده است، همین باعث می‌شود راحت‌تر از «ائمه» ببُرد. اما یک جایی «طاعتی» از انسان سر زده است، به همین خاطر با وجود وسوسهٔ شیطان، سخت‌تر از آن‌ها می‌بُرد. یعنی همهٔ اعمالی که انسان به‌طور روزمره انجام می‌دهد دائما دارد این پیچ را شل‌وسفت می‌کند. این‌طور نیست که یک پیچ سفتی تمام مانده باشد و خیال ما راحت باشد که دیگر آن را کنار بگذاریم و بقیهٔ فضائل را درست کنیم! نه، دائما دارد این پیچ شل‌وسفت می‌شود و آچار آن ‌دست انسان است که از کدام طرف بچرخاند. 🔺 ایستادن در مقابل وسوسه‌های شیطان، محکم کردن پیچ «ایمان» است و اجابت شیطان، شُل کردن آن پیچ و یک دفعه هم ممکن است کاملاً باز شود و از محبت «اهل‌بیت» و بلکه ایمان به خداوند سبحان جدا شود. 👤 📚 از کتاب | ج ۱ 📖 ص ۲۱۲ #⃣ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳️ در مجلس امام حسین، در محضر امام حسینیم! 🔻 اگر انسان با این نگاه به مجلس «امام حسین» (سلام الله علیه) ورود پیدا کند [که خود ایشان در مجلس حضور دارند] حال او حال «مراقبه» و حال «توجه» است. اگر واقعا امام حسین (ع) را با بدن مادی می‌دیدیم، چطور با مراقبه‌ی بیشتری ورود پیدا می‌کردیم! حتی اگر به «کربلا» مشرف شویم و به ضریح مبارک و مطهر ایشان وارد شویم، چقدر حالمان منقلب است! خود ایشان فرمودند ما این حضور و ارتباط مستقیم را به مجالس هم توسعه داده‌ایم لذا مجالس امام حسین (ع) ورود بر امام حسین (ع) است. 🔸 وارد شدن به مجالس امام حسین (ع) وارد شدن و همراه شدن با کاروان امام حسین (ع) است. اگر این احساس به ما دست داد، آن موقع می‌بینیم که ورود به مجلس امام حسین (ع) مراقبه‌ی ویژه‌ای برای انسان ایجاد می‌کند. ما واقعاً چقدر در مجلس اهل بیت علیهم السلام مراقب هستیم؟ چقدر حقیقتاً خود را در محضر ایشان می‌بینیم و «ادب حضور» در محضر اهل بیت را رعایت می‌کنیم؟ 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۴۶ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
حرف حساب
✳️ در مجلس امام حسین، در محضر امام حسینیم! 🔻 اگر انسان با این نگاه به مجلس «امام حسین» (سلام الله ع
✳️ گریهٔ عزم‌آفرین و حرکت‌دهنده 🔻 گریه بر امام حسین علیه‌السلام، و همین‌طور گریه بر فراق امام زمان (عج) باید «عزم‌آفرین» و «حرکت‌دهنده» باشد، نه گریه از سر ناامیدی و عجز و ناتوانی. «منتظر ظهور» نباید ساکت و خموده فقط بر فراق امام زمان گریه کند، بلکه گریه باید در او ایجاد سوز و عطش و درنتیجه، ایجاد تحرک کند. چنین اشک و آهی است که مایهٔ تداوم نهضت امام حسین علیه‌السلام و حیات نهضت عاشورا خواهد بود؛ همان‌گونه که امام سجاد و سایر ائمه علیهم السلام بعد از ایشان با گریه بر مظلومیت امام حسین علیه‌السلام، نهضت عاشورا را زنده نگه داشتند. 🔺 احیای امر اهل‌بیت علیهم‌السلام از طریق مجالس و ذکر مصیبت و گریه بر ایشان میسر است. به تعبیر امام خمینی(ره): گریه کردن بر شهید، زنده نگه داشتن نهضت است. این که در روایات هست که کسی که گریه کند یا بگریاند یا تباکی کند، برای این است که... این نهضت امام حسین علیه‌السلام را دارد حفظ می‌کند. 👤 📚 برگرفته از کتاب 📖 ص ۹۲ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
حرف حساب
✳ چرا آخرتی نمی‌شوید؟! 🔻 در کتاب شریف #قرآن می‌فرماید: هر کسی از #معاد روی برگرداند، به #دنیا بیشتر
✳️ چرا راضی به حیات دنیا می‌شویم؟! 🔻 کسی که از «معاد» و ذکر آن غافل شد، از «حقیقت» غافل شده است. وقتی از حقیقت غافل شد، به این شخص «غافل» اطلاق می‌شود و او «اهل دنیا» شده است: «رَضُوا بِالحَياةِ الدُّنْيا». ‼️ این که راضی به حیات دنیا می‌شوند، عُقلایی هم هست؛ کسی که برای خود یک حقیقتی بعد از این دنیا قائل نیست، قطعاً بقای خود را در همین جا می‌بیند. پس تمام قوای خود را برای این‌جا سرمایه‌گذاری می‌کند؛ یعنی تمام قوایی را که خداوند داده است برای اینکه بتواند تمام مراحل کمال را تا ابدیت طی بکند، تمام این قوای نامحدود را در شصت، هفتاد، هشتاد سال عمر دنیا سرمایه‌گذاری می‌کند. لذا «رَضُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا» واقعاً به حیات دنیا اعتقاد و رضایت پیدا می‌کند. این «رضایت» یک اعتقاد قلبی است. البته این هم مراتب دارد و متناسب با مراتب رضایت به دنیا معلوم می‌شود که چقدر منکر معاد است. 👤 📚 از کتاب | ج ۱ 📖 ص ۵۱ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳️ ثمرهٔ ملکات دوران جوانی 🔻 رسول خدا (ص) می‌فرماید: «الْمُسْلِمُ إِذَا ضَعُفَ مِنَ الْكِبَرِ يَأْمُرُ اللَّهُ الْمَلَكَ أَنْ يَكْتُبَ لَهُ فِي حَالِهِ تِلْكَ». وقتی مُسلِمی ضعیف شد به جهت پیری، خداوند تبارک و تعالی امر می‌کند مَلکی را که بنویسد برای او در این حال پیری او «مَا كانَ يَعْمَلُ وَهُوَ شَابٌ نَشِيطٌ مُجْتَمِعٌ» اعمال جوانی او را که خیلی سرحال و سرکیف بود، نشیط و مجتمع بود. این یک بحث بسیار عالی است. یعنی اگر کسی در جوانی حرکتی را شروع کند و انجام دهد، حقیقت او با این عمل عجین می‌شود و اگر در پیری توان انجام آن را از دست بدهد، می‌خواهد آن را انجام دهد، ولی نمی‌تواند -البته قبلاً انجام می‌داد- عیناً همان عمل برای او نوشته می‌شود. و حتی اگر هزار سال عمر کند، برای او عمل این هزار سال نوشته می‌شود. 🔸 پس اگر انسان عملی را شروع کرد و در جوانی این عمل در وجود او تثبیت و ملکه شد، بعد از جوانی این عمل دیگر تمام‌شدنی نیست. اما برعکس اگر کسی در جوانی آن عمل را انجام نداد و یا گاهگاهی بود و در پیری خواست این کار را بکند، در عمل به آن افتان‌وخیزان می‌شود. 👤 📚 از کتاب | ج ۱ 📖 صفحات ۱۰۶ و۱۰۷ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳️ باهوش‌ترین مؤمن! 🔻 از رسول خدا (ص) سؤال شد: زیرک‌ترین مؤمنان چه کسی است؟ «سُئِلَ رَسُولُ اللهِ ص أَيُّ الْمُؤْمِنِينَ أَكْیَسُ» حضرت فرمودند: کسی که بیشتر به یاد مرگ است و برای آن مهیاتر است. «أَكْثَرُهُمْ ذِكْراً لِلْمَوْتِ وَ أَشَدُّهُمُ اسْتِعْدَاداً لَهُ» هر چه یاد مرگ بیشتر باشد، شخص باهوشتر است. 🔸 تعبیر به «أَشَدُّهُمُ اسْتِعْدَاداً لَهُ» خیلی جالب است. شدت استعداد و آمادگی؛ یعنی اگر بگویند الآن، می‌گوید باشد، آماده‌ام، اما طلب مرگ نکرده است و «أَكْثَرُهُمْ ذِكْراً لِلْمَوْتِ»، یعنی در هر جایی و هر کاری که می‌خواهد بکند، یاد او هست که اگر امروز قرار است بمیرد، آیا این کار را ادامه می‌داد؟ یعنی دائماً یاد مرگ هست. یاد مرگ جزو ذکرش است، منتها ذکری که دائماً سرلوحهٔ همهٔ کارهایش باشد. هر روز صبح احساس می‌کند که این بیداری پس از مرگ است و شب، انتهای بودن اوست. زندگی و امور چنین شخصی يک طور دیگری شکل می‌گیرد تا يك كسی که گمان می‌کند حالا حالاها که هست! 👤 📚 از کتاب | ج ۱ 📖 ص ۱۵۵ #⃣ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
هر روزی که می‌گذرد قسمتی از وجود تو رفته است! 🔻 از «امام حسین» علیه السلام روایتی بسیار زیبا وارد شده است که می‌فرماید: «يَا ابْنَ آدَمَ إِنَّمَا أَنْتَ أَيَّامٌ». تعبیر خیلی زیباست. امام حسین علیه السلام خطاب به ما می‌فرماید: ای فرزند آدم! تو خودت روزگاران هستی. تو خودت ایام هستی؛ یعنی هر روز، مرتبه‌ای از وجود توست و روزبه‌روز در حال ساختن آجربه‌آجر این ساختمان وجودی هستی. ‼️ در ادامه می‌فرماید: «كُلَّمَا مَضَى(ذَهَبَ) يَوْمٌ ذَهَبَ بَعْضُك». هر روزی که می‌گذرد، قسمتی از وجود تو رفته است؛ بعضی از تو رفته است که تکرارشدنی نیست. همان‌طور که هر لحظه‌ای که از ما می‌گذرد، در عمرمان دیگر برگشت‌پذیر نیست. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۲۲ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
فاطمیه؛ از مهم‌ترین منازل سلوک 🔻 ایام «فاطمیه»، ایام ابراز محبت به «حضرت زهرا» سلام الله علیها، یکی از منازل مهم «سلوک» است، بلکه از عظیم‌ترین این منازل است، چرا که در ظرف آن ابراز محبت به مادر حقیقی مؤمنان سیده صدیقه حضرت زهرا سلام الله علیها است. 🔸 محبت ایشان، جمع بین محبت به مقام «نبوت» و مقام «ولایت» بوده و حقیقت وجودی ایشان رابطۀ بین دو مقام نبوت و ولایت است. این رابط بودن، دارای حقیقتی در ملکوت عالم و در مقامات نورانی «اهل بیت» علیهم السلام است، و در عالم دنیا نیز این‌طور جلوه کرده است که ایشان، دختر «نبی اکرم» صلی الله علیه و آله و سلم و از سوی دیگر، همسر ولی خدا و مادر ائمه معصومین علیهم السلام هستند، و نور پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم از طریق ایشان به ائمه علیهم السلام منتقل شده است. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۲۹ 🏴 ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
هدایت شده از حرف حساب
✳️ اتحاد با قرآن 🔻 اگر «قرآن» در وجود انسان پیاده شد و سراسر وجودش ظهور حقیقت قرآن گردید، قرآن با او متحد شده و انسان به وجود عینی قرآن تبدیل خواهد شد. متحد شدن با قرآن مفهومی به‌ظاهر ساده است، ولی واقعیت آن از حد معرفت علمای بزرگ اسلام آغاز می‌شود و تا مرتبۀ بی‌حدّیِ روح نبی مکرم اسلام و حضرات معصومین علیهم‌السلام امتداد می‌یابد. 🔸 وقتی انسان با «امام زمان» و «قرآن کریم» انس می‌گیرد، می‌یابد که کم‌کم ابواب دیگری از آیات قرآن که تاکنون برایش روشن نبود، روشن می‌شود؛ ابوابی که مانند اتاق‌های تودرتویی که کلید چراغ اتاق دوم در اتاق اول است و با ورود به اتاق اول، امکان روشن کردن چراغ اتاق دوم فراهم می‌شود، همچنین اتاق‌های بعدی که مرتبه‌به‌مرتبه روشن می‌شوند. یعنی انسان تا به مرتبه‌ای از «فهم» و «عمل» قرآن نائل نشود، مراتب بعد برای او پیش نخواهد آمد. 👤 📚 📖 صفحات ۸۳ و ۸۴ #⃣ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
هدایت شده از حرف حساب
کمک نمی‌کنیم که کسی از پیش ما برود 🔻 اهل‌بیت علیهم‌السلام کریم مطلق هستند و با کرامت خویش به استقبال مؤمنانی می‌آیند که به آن‌ها رجوع کرده‌اند. 🔸 جمعی به محضر امام صادق علیه‌السلام آمدند. حضرت با کمال گرمی از ایشان استقبال کردند و دستور دادند بارهای آن‌ها را بر زمین بگذارند و در آن چند روزی که در بیت امام بودند، به احسن ضیافت‌ها از آن‌ها پذیرایی کامل کردند. وقتی عزم بازگشت کردند، امام به خدمتکاران فرمودند: «بگذارید خودشان بارشان را بردارند و به آن‌ها در رفتن کمک نکنید.» مهمانان احساس کردند که شاید امام از آنان ناخشنود شده‌اند و ناراضی هستند که در هنگام ورود و در طول این چند روز به‌گرمی از آنان پذیرایی کردند اما اکنون بستن زاد رحیل را به‌عهدهٔ خودشان گذاشتند و با آن‌ها همراهی نکردند! هنگام حرکت، علت را از امام جویا شدند. ایشان فرمودند: «دأب ما اهل‌بیت علیهم‌السلام این است که از محبان و مشتاقانمان استقبال می‌کنیم ولی کمک نمی‌کنیم که کسی از پیش ما برود.» خیلی تعبیر لطیفی است! حضرت فرمودند: از شما ناراحت نیستیم اما بنای ما بر این نیست که کمک کنیم برای رفتن از پیش ما، و دور شدن را تسهیل نمی‌کنیم. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۷۳ و ۷۴ #⃣ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳️ نوید و مصیبت بزرگ! 🔻 شناخت امام زمان (عج) از دیگران، در تمام مراتب وجودی‌شان و اکمل از شناخت خودشان است. حضرت از همۀ دوستان و دوستداران خود خبر کامل دارند. وقتی این‌طور باشد، هم برای همه نوید بزرگی است، و هم مصیبت بزرگی. 💡 نوید است، به این دلیل که ائمه (ع) این‌قدر به فکر ما هستند و توجه دارند؛ مصیبت است، چون اگر این صحنۀ اعمال ما در معرض و جلوی چشم خود ما باشد، برای خودمان بسیار سخت است. اگر رفتار نامیزان و خلافِ اطاعت، مایۀ شرمساری فرد خطاکار است، از جهت دیگری هم این نزدیکی و قرب، بشارت است که وقتی در ارتباط و بسیار نزدیک است، لازم نیست زیاد قدم برداریم تا به آن‌ها برسیم. کافی است قدم‌های بد را برنداریم تا این قرب حقیقی با اعمال شنیع و ناپسند از بین نرود و این حقیقت را ادراک کنیم. 👤 📚 از کتاب | عرض اعمال به محضر امام عصر (عج) 📖 ص ۱۸۴ #⃣ 🙏 ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
✳️ در مجلس امام حسین، در محضر امام حسینیم! 🔻 اگر انسان با این نگاه به مجلس «امام حسین» (سلام الله علیه) ورود پیدا کند [که خود ایشان در مجلس حضور دارند] حال او حال «مراقبه» و حال «توجه» است. اگر واقعا امام حسین (ع) را با بدن مادی می‌دیدیم، چطور با مراقبه‌ی بیشتری ورود پیدا می‌کردیم! حتی اگر به «کربلا» مشرف شویم و به ضریح مبارک و مطهر ایشان وارد شویم، چقدر حالمان منقلب است! خود ایشان فرمودند ما این حضور و ارتباط مستقیم را به مجالس هم توسعه داده‌ایم لذا مجالس امام حسین (ع) ورود بر امام حسین (ع) است. 🔸 وارد شدن به مجالس امام حسین (ع) وارد شدن و همراه شدن با کاروان امام حسین (ع) است. اگر این احساس به ما دست داد، آن موقع می‌بینیم که ورود به مجلس امام حسین (ع) مراقبه‌ی ویژه‌ای برای انسان ایجاد می‌کند. ما واقعاً چقدر در مجلس اهل بیت علیهم السلام مراقب هستیم؟ چقدر حقیقتاً خود را در محضر ایشان می‌بینیم و «ادب حضور» در محضر اهل بیت را رعایت می‌کنیم؟ 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۴۶ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
راه محبت به امام 🔻 تنها راه به‌سوی خدا، از طریق انبیا و اولیایش است. اما راه به‌سوی انبیا و اولیا و ولایت آن‌ها، اخوت بین مؤمنان است. مثل یک وزنه‌بردار که اگر بتواند وزنۀ ۱۰۰ کیلویی را بزند، ممکن است بتواند وزنۀ ۲۰۰ کیلویی را به‌مرور بزند. اما اگر کسی نتوانست وزنۀ ۱۰۰ کیلویی را بزند و زورش نرسید، قطعا وزنۀ ۲۰۰ کیلویی را نمی‌تواند بلند کند! محبت بین مؤمنین، آن وزنۀ ۱۰۰ کیلویی است که ما تمرین می‌کنیم باهم، تا آماده بشویم برای زدن آن وزنۀ بزرگ‌تر و سنگین‌تر که آن، محبت و ولایت امام و نبی است. نمی‌شود کسی در دایرۀ محبت بین برادران مؤمن موفق نباشد، اما در دایرۀ محبت با ولی الهی موفق باشد. امکان ندارد. 👤 🎙 شب سوم محرم ۱۴۰۳ 🏴 ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f
برای ساختن خانه وقت داریم، برای ساختن خودمان نه! 🔻 حضرت «آیت‌ الله بهاءالدینی» می‌فرمودند: «این‌قدر که برای ساختن خانه وقت و هزینه صرف می‌کنیم و زحمت می‌کشیم، برای خودمان وقت نگذاشتیم و اگر برای خودمان به این اندازه وقت می‌گذاشتیم، کار ما اصلاح می‌شد.» 🔸 هنگامی که انسان قصد ساختن خانه دارد، دغدغه‌های مختلفی پیدا می‌کند؛ از زمان شروع کار و در حین کار تا این‌که این خانه به نتیجه برسد؛ ولی به ساختن خودمان این توجه را نداریم. 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۳۰ #⃣ ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f